MBD 18: Why
"Ninong Gio, barbie please!"
"Ninong Gio, cars!"
"Ninong, dress. Hihi."
"Ninong, robots and cars!"
"Ninong!"
"Ninong!"
Litong lito na si Hon kung sino ang uunahin niya, kung si Summer ba o si Rain. Napakamot na lang ito sa batok niya.
"Babies, wag nyo i-pressure si Ninong Gio nyo baka hindi kayo bilhan niyan." Biro ko sa dalawa. Nagkatinginan naman ito at sabay pa itong napatakip sa mga bibig nila.
"Hon, wag mo namang takutin yung mga bata. Dahan dahan lang kasi Summer, Rain, okay ba?"
"Yes Ninong!"
Natawa na lang ako sa mga inaakto ng mga bata.
"Okay, here's your cart babies kunin nyo yung gusto nyo, diba Hon?" Pinanlakihan ko ng mata si Gio. Alam niya naman kasi na unlimited kung kumuha ang mga bata at baka maubos na naman ang laman ng ATM niya.
"Hon naman. Haha pero sige lang."
"Ma! We can't push them! Ang laki po." Reklamo ni Rain. Ganun din si Summer. In the end, kami nalang yung nagbitbit ng cart nila.
"Lahat na ba andyan? Baka may pahabol pa kayo?" Tanong ni Gio.
"Wala na po. Thank you Ninong. Mwa!" Kinarga ni Gio si Summer at hinalikan siya ni Sam sa pisngi.
"Sir, Ma'am. 5,030 po." Naglabas ng ATM Card si Gio at binigay sa cashier. Medyo matagal kami sa counter kasi ang daming toys, damit, sapatos ang binili ng mga ito. Isang buwan ata kami hindi bibili ng gamit nila, eh.
"Hon, teka lang. I'll call some help to bring that to the car." Umalis si Gio at nagpunta sa Services.
"Mrs. Andres, eto na po yung card ni Mr. Andres." Nakangiting abot sakin ng card ni Gio. Nagulat naman ako kasi Mrs Andres ang tawag niya sakin.
"Ay hindi pa ako Mrs. Hindi ko naman siya asawa. Haha." Awkward na tawa ko. Bakit ko ba tinatangi eh wala namang pakialam yung cashier diba?
"Hon! Let's go?" Hinawakan ko na ang kamay ni Rain at sumunod kami kina Gio.
"Oh eto na ang card mo Mr Andres. Handed to you by Mrs Andres, allegedly. Hahaha."
Nagulat naman si Gio sa sinabi ko.
"What? Hahaha. Ikaw ha. May HD ka sakin!"
"Asa ka, hon! Sabi kasi nung kahera Mrs Andres daw ako. As if! Hahaha."
"Tuwang tuwa ka naman. Tara na nga. Sam, Rain. Gutom na ba kayo?" Tanong niya sa kambal.
Tumango ang dalawa at bigla na lang nanghila papunta sa Mcdo.
"Ninong, with toys!" Singit ni Summer nang mag oorder na si Gio.
"Summer hindi ka ba pa nagsasawa sa dami ng toys na binili ko sayo?"
"Ay sorry po ninong." Tinawanan na lang namin siya at ako na lang ang nag-order para sakanila.
Tuwang tuwa yung mga bata ngayon. Buti nalang at andyan si Gio. Masasabi kong he's really a good friend of mine. Kung pwede nga lang siya nalang yung minahal ko.
"Hirap maging single parent ano?"
Nakauwi na rin kami sa wakas at sa sobrang pagod ng kambal nakatulog na rin.
"Sobra. Lalo na kung dalawa at sobrang kulit pa!"
"Mana lang naman sayo! Hahaha."
Tinampal ko siya sa braso. Gago eh.
"Ba't ayaw mo pa kasing aminin dun sa tatay nila?"
"Gio, ayokong pag-usapan."
"Fine. Fine." itinaas nito ang dalawang kamay na parang susuko na pulis.
"Mahal mo pa rin ba siya?" bigla nitong tanong sakin.
Mahal ko pa ba? Ewan ko. Ang gulo. Yung puso ko sinasabing, oo mahal na mahal. Pero yung utak ko parang sinasabing, hindi na. At tska, siya ba, mahal nya pa rin ako?
"Kung hindi mo iyan masagot, ako ba mahal mo pa?"
Kung nabigla ako sa unang tanong niya, mas nabigla ako sa tanong niyang ito.
"Sofia, if I will persuade you, will you give me another chance?"
Tingnan ko siya ng stop-it-Gio-look.
"Oo, I know we talked about this. We're clear about this. Pero you also know na mahal pa rin kita. Damn, it sounds so cheesy pero yun yon eh. If you don't want to be with him. Please let me love you anyway."
Speechless. Damn.
Gio, why?
~
Hinayaan ko muna ang kambal kasama si Gio. I need to breathe. Bakit pa ko napasok ulit sa complicated na sitwasyon? Mali bang desisyon na bumalik ng Pinas? Hindi ba talaga pwedeng maging magkaibigan ang mag-ex?
Grabe namang buhay 'to. Ang gulo.
"Lalim ng iniisip mo."
Di ko sya kinibo. Wala na kaming pag uusapan pa.
"Elaine, usap naman tayo oh."
"Elaine.."
"Please.. Si Joy? Wala yon. Di nga kami nag isang buwan non eh. Patay na patay lang yon sakin pero di ko siya minahal."
Sige, sofia. Makinig ka na muna bago ka magsalita. Matuto kang makinig kahit this time. Malay mo maayos mga problema mo.
"Kasama ko siyang pagpunta ng Paris kasi Nurse sya by profession. Diba may sakit si lolo? Gusto nya raw tumulong. Hinayaan ko naman kasi gusto ko maalagaan si lolo. Pero bukod don, wala na. Matagal na rin kaming wala.
"Tungkol naman sa mga bata, please Elaine.. Hayaan mo akong maging tatay nila. Okay lang kahit may kakompitensya pa ako sayo. Handa naman ako suyuin ka ulit."
Di ko alam kung papayag ba ako sa gusto niya. Malinaw naman sakin na wala akong nararamdaman kay Gio. At may pagmamahal pa ako para kay Jin. So ano na?
"Fine. Ipapakilala kita sa kambal—"
"YES!! Salamat Pia!"
"Hoy! Di pa ako tapos eh. Pero sa mga bata pa lang muna. Hindi saatin."
Nakita ko ang malungkot nyang mukha. Pero mas okay na to kesa sa wala diba. Gusto ko rin magkaroon ng tatay ang mga anak ko. Ayokong pagdating ng panahon, mabully sila sa school kasi wala silang tatay.
"Ano, Jin?"
"Sige. Habang inaayos naten ang sa relasyon namin ng kambal, aayusin ko na rin ang atin. Wag ka nang umangal. I can multitask." Kumindat pa nga!
"Edi parang hindi ka rin sumunod sa kondisyon ko! Ang daya naman non."
"Ibang kondisyon na lang. Hehe."
"Okay, fine. Labas ka sa pagkakaibigan namin ni Gio. Malinaw ba yon, Jin?"
Mukhang disappointed siya sa sinabi ko. At siguro nasaktan din. Pero wala tayong magagawa. Importante rin si Gio para sakin.
"Sure. But I know, at the end of the day, you are mine Sofia Elaine."
To be continued...