━━━━━━━━━━━━━━━━
CHAPTER FIVE
as they recollect
━━━━━━━━━━━━━━━━
"I want to get an abortion. I don't want to keep this baby." Aya cried again.
And those are her last words as she fell asleep beside me.
Napangiti na rin ako ng makatulog na siya sa kwarto kung saan namin napagdesisyunang mag-stay muna bago tumakas mula rito sa probinsya.
Mugto ang mata niya at mukhang hindi rin masyadong maayos ang lagay niya kasi pumayat din siya, parang hindi na kumakain. Alam kong nakaapekto talaga sakanya 'yung nangyari kaya nga abot-langit ang galit ko for that man.
Halatang ring ayaw niya talaga dalhin 'yung bata pero hindi sang-ayon si Tito, wala rin siyang kakampi kasi wala na si Tita. Wala ring magagawa parents ko bukod sa pangaralan si Tito kasi alam nilang hindi naman na magbabago isip niya. Nakakainis at nakakairita pero kahit ako ay wala rin namang magagawa bukod sa itakas si Aya.
Napahinga ako nang malalim at napatingin sa relos ko, may limang na oras pa naman bago 'yung susunod na bus papuntang airport kaya may oras pa para maghanda. Need ko munang pagpahingahin si Aya kasi baka mapasama pa siya.
Wala rin naman akong planong matulog kasi baka makatunog sina Tito na pumunta si Aya sa'kin at sundan nila kami rito. Sa totoo lang din ay wala pa rin akong plano once na bumalik kami ro'n sa Manila pero alam kong maaagapan ko siya.
Tumayo ako mula sa kama atsaka hinagilap ang wallet ko, nabuksan ko rin 'yung picture namin nina Mama't Papa noong bata pa ko kaya medyo gumaan din ang pakiramdam ko.
Napatingin ako sa lapad ng ngiti namin at napangiti rin ako dahil do'n.
Medyo kamukha ko rin pala si Mama.
Medyo sirena ang mata ni Mama, maliit din ang ilong niya, at medyo plumpy din lips niya katulad na katulad ng akin. Sakanya ko rin nakuha pagkamorena ko pero morena naman talaga ang mga Tolliedo. Wala naman akong nakuha kay Papa bukod sa wavy niyang buhok siguro. Medyo kulot kasi ako.
'Yung ugali ko naman ay nakuha ko kay Tita Avara kasi siya nag-aalaga sa'min ni Aya noon, mabait kasi si Mama tsaka Papa tapos ako naman, medyo maldita nga raw pero may prinsipyo tsaka morals.
May mga nagsasabi rin na mas kamukha ko pa si Tita Avara pero dahil magkapatid sila ni Mama ay parang normal na lang 'yun sa'kin. Though, it really sounds like a compliment kapag naririnig ko na kamukha ko si Tita kasi likas na maganda talaga siya. Maraming manliligaw nga rin sumubok sakanya pero walang may nanalo kung hindi ang nakakatandang kapatid ng mga Madrigal.
Napaipit ako ng labi bago tinago 'yung larawan sa wallet ko na halos limang libo na lang ang laman, hindi ko alam kung kakasya pa ba 'to pero may pera naman daw sa vault sabi ni ate Vivi kaya 'yun na lang siguro aakuin ko muna.
Pero doon din, namroblema ulit ako kasi pakiramdam ko hindi ko kakayanin 'to pero winagli ko 'yung ideya bago tumayo at lumabas. Sariwang hangin lang din naman 'ata kailangan ko para makapag-isip ako nang tama.
"Still awake?"
"Puta!" I exclaimed in surprise as soon as I opened the door, my eyes went towards that voice and I immediately straightened up when I saw Gazer in his pajamas.
He's wearing a pair of his spectacles as he was looking at me, and he's holding a cup of hot coffee by his hand, too. Seemed like he has works to do before sleeping kaya mabilis akong umayos.
"Don't talk to me." Mataray kong saad bago siya tinalikuran para pumunta sana sa may baybayin pero hindi pa man ako nakakahakbang ay bumalik ulit ako sa pwesto bago siya tinignan sa mata, "By the way, thank you for tending to my wounds. I don't owe you now, do I?"
He didn't answer and instead, just looked at me with coldness in his eyes, saglit pang lumipat ang tingin niya sa tuhod kong binendahan niya bago 'yun bumalik ulit sa mata ko. Hindi ko naman naiwasang hindi mapairap dahil do'n at ng akmang tatalikod na ulit ako ay tinawag niya nanaman ako sa pangalang siya lang din ang tumatawag sa'kin.
"Astra." He called out, his voice is still stoic but somewhat between his lines lies the tenderness. Nanikip naman ang dibdib ko dahil sa tawag niya, naalala ko nanaman 'yung nangyari noon between his family and me.
And kung gaano ako nasira when he just turned his back on me, not like I expected him to help me after what happened but still... he could've at least...
"Ate Vivi told me your situation." He added, snapping me from my trance.
"And that has nothing to do with you." Pasiring at mabilis kong sagot, "Can we go our separate ways quietly?"
"I have your publishing company in my hands." Pinal niyang sabi at para akong nanghina when he mentioned how the company I thrived so hard for is now under his name. It all happened because of how they took advantage of our situation and he dared saying that in front of me?
Napahinga ako nang malalim.
"And ano? Are you going to boast in front of me that you have the publishing company that I worked so hard for? Is that it?" Sagot ko sa inis, "If you're here to pick a fight then fucking please, not now. Not now, Gazer. Nakikiusap ako. What's done is done at tama na 'yung nangyari, okay? I didn't even expect to see you or Caliem and what he did is pure out of jest lang kaya pwede ba?"
Tumalikod ako, naninikip ang dibdib sa poot. Dala na rin siguro ng galit kaya ko 'yun nasabi pero wala na akong balak na bawiin pa 'yun. Tama lang na marinig niya at maramdaman 'yung galit ko. Ano pa ba gusto niya at bakit na siya nandito?!
"I didn't mean it like that. What I mean is, I'll give your whole company back to you under one condition," I heard him speak again, his tone is light, "Just work under me and that's it. I can pay you the maximum wage to help you."
Tumaas ang pride ko sa narinig. What even is he planning? What is he saying? Is he trying to bribe me? Hindi ko na alam ano ang mararamdaman ko.
"And why do you want me to?" I asked, I didn't give him the hint that I will agree but I'm somehow hopeful kasi ayoko rin naman talagang umasa sa iba.
Gazer is the only alternative I have for now kasi hindi magtatagal 'yung pera lalo na't kailangan pa namin ipahulog ang anak ni Aya sa ibang bansa. Mahal siya, alam kong hindi siya madali lang.
"I need your knowledge in the particular field of writing," He sighed, "Your company is going to shambles, I need you to help me revive it."
Napamaang ako, "Gago ka ba?"
"You're a novel writer while upholding your position as a chairwoman before. We both know that." He pointed out, referring to the past wherein he witnessed me writing a novel while doing my predicaments as the lead of my company, "And this will go to your advantage as well," he added.
"And what good will this do to you?" Tanong ko pa, nagtataka sa pinagsasabi niya.
"I owe you, right? I'm here to compensate for it. Once our deal is done, we're done as well." He motioned, siya namang ikinasampok ng dalawang kilay ko.
"Do you really want to see me crawl my way up?" I sarcastically remarked.
"I don't know where did that thought came from but in general, if you ask me, I do, Astra. After the pain you gave to me before, I do."
"Gazer, you fucked my life up, too!" I almost yelled.
"Then, I guess we're even. I just have to compensate for the damages and I'll leave you alone."
"Oh, you want to clean your guilt?"
"No. I want you gone. I don't want to see you wandering around with that distress look kaya ko ibabalik ang kompanya mong hindi ko na namamanduhan. I just have to be even, right? Farewell, Miss Madrigal. I'll give you time to think about it." With that bland voice, he left me alone in the foyers and proceeded to enter his room with no further ado.
Nanatili naman akong nandoon lang, nakatingin sa kung saan siya nakatayo kanina. Hindi ko alam kung ano ba dapat kong maramdaman o ano ba dapat kong i-react sa sinabi at ginawa niya. Masyado pa kong gulong-gulo para pag-isipan ang lahat tapos dumagdag pa siya.
"Tangina." Mariin kong bulong, nakakuyom ang kamao at nakapikit nang mariin pa. Malapit na magsibagsakan luha ko dahil sa pressure pero hindi ko hinayaang dumausdos 'yun sa pisngi ko.
Huminga muna ako nang malalim atsaka kinalma ang sarili. Kailangan ko lang talaga 'ata ng sariwang hangin para kumalma kaya pumunta muna ako sa balkonahe ng resthouse. Dinama ko muna 'yung kalamigan sa ibabaw at hindi pinansin lahat-lahat ng problemang nasa utak ko.
At 'yun lang din naman pala makapagpapagaan ng loob ko; senaryo ng dagat at ang malamig na hangin. Nagtagal ako ro'n hanggang sa halos ilang oras na lang bago kami umalis ni Aya. Mabilis lang kaming nagligpit at hindi na nag-atubiling magpaalam kay ate Vivi bago pa mapansin ng papa ni Aya ang binabalak namin. Kinuha ko na rin 'yung perang ibinigay ni Lola nang walang hiya-hiya kasi wala akong mararating kung uunahin ko pa siya.
Napalingon pa ko one last time sa kwarto ni Gazer at kay ate Vivi na pinag-iwanan ko ng sobreng para ro'n sa gagong 'yun. Sana mabasa niya lahat.
"Aasahan kita, ate Vivi. Pakibigay na lang po sakanya nyan." Ngiti ko habang karga-karga ang bag namin, nginuso ko pa 'yung sobrang hawak ni ate Vivi. Sinuklian naman ako ng malapad na ngiti ni ate na siya namang naging dahilan ba't ko siya sinimangutan. Alam ko na nasa isip niya 'e!
"Kahit buksan mo pa 'yan, ate. Wala kang mahihita riyan. Basta mauuna na kami!" Buwelta ko pa bago tumalikod atsaka umalis na para madala ko si Aya sa syudad at para mailayo ko muna siya mula rito. Sana talaga ay hindi kami masundan o hindi malaman ni Tito, at sana maisip niya na lang na naglayas si Aya kahit na alam kong masama 'yun.
"Salamat, Aster." Bulong ni Aya habang ng tuluyan kaming makaakyat sa bus at makaupo. Nakangiti siya nang malapad at parang wala na 'yung problema niya dahil lang sa aalisin ko siya rito. Medyo lumiwanag na rin ang hugis puso niyang mukha at masigla na rin siya ngayon tignan.
Nginitian ko naman siya, "Bayad na lang 'to kasi si Tita Avara naman kasama ko lagi noon. Bantayan daw kita kaya heto na ko ngayon," sinabayan ko pa 'yun ng tawa.
"Pero seryoso, Aster. Narinig ko usapan niyo ng lalaking 'yun kasi iihi sana ako pero nandoon kayo at halos galit na nagsisinghalan sa labas mismo ng kwarto. Kaano-ano niyo siya? Ex mo ba?" Nang-aasar niyang sabi at ang gaga sinundot-sundot pa ang tagiliran ko!
"Ex? Hindi, gaga. Manliligaw ko 'yan noon!" Atungal ko na halata namang hindi niya pinaniwalaan.
"Infairness, gwapo atsaka ang tangkad! Halatang yayaminin din," Hirit ng gaga, "Nako, magaganda magiging anak mo ro'n! Tita na lang ako tapos suggest sex positions kasi gagawin namin ng girlfriend ko."
Napanganga ako atsaka pabiro siyang sinabunutan, "Kahit kailan talaga 'yang bibig mo!"
"Ano ka ba! Matanda na ako!"
Natawa kaming dalawa dahil do'n pero hindi ko rin naiwasang hindi mapaisip sa sinabi niya. Totoo lahat 'yun. Gazer is handsome, tall, and rich - ibang-iba sa Gazer na kilala ko noon na payatot, medyo matangkad lang, atsaka wala masyadong maipagyayabang sa buhay bukod sa will niyang hindi sumuko at 'yung boses niya. Gano'n siya noong driver ko pa lang siya 'e.
Gazer is a one of a kind man pero pabaya siya sa sarili noon, 'yung hindi lang siguro nagbago talaga sakanya ay 'yung boses niya na kilalang-kilala ko pa rin.
Bahagya akong nalungkot sa naisip. Bigla akong napatanong sa sarili ko na kung sana ba hindi nangyari ang lahat ng 'yun, ayos pa ba ang lahat ngayon? Driver ko pa rin kaya siya? Chaperone ko pa rin kaya siya? Bodyguard ko pa rin kaya siya atsaka manliligaw?
Kung hindi nangyari lahat ng 'yun...
Mahal niya pa kaya ako ngayon?