Today's the day that paps' leaving to Japan. Just like what we plan last night, ay sumabay siya sa amin pag breakfast. After that ay nag paalam na kami para pumasok, habang sila ni Mr David ay mamaya pa aalis since mamaya pang 11 ang flight nila.
"We will miss you, paps. Have a safe flight." Zel said, she kissed paps cheeks and hugged him.
"Ingat sa byahe paps." Sabi naman ni Blake at yumakap rin kay paps.
"Mauna na kami, paps. Take care and be safe." Ani naman ni Clayd at yumakap rin kay paps.
"Thank you everyone. Thank you. You too as well, take care." Nakangiting sabi naman ni paps sa kanila. Nagsimulang pumunta naman sa mga kotse nila yung tatlo.
"We will visit you once we have time, you can always visit us here as well." Sabi ko naman sa kay paps.
"Of course, you're always welcome to visit me in Japan, Elsh. Anyway, always take care. And do not let your guards down. Remember to always fight. Do not let your weakness be your enemies weapon." Sabi niya sakin.
"You too. Wag ka masyadong umasa kay Mr David, mas magaling ka pa diyan makipag-away."
Natawa naman silang pareho sa sinabi ko.
"Ms Shein, I'm also good in both combat and firing, you know that." Natatawang sabi ni Mr David.
"Well, nasasapawan lang kayo kasi tumatanda na kayo." Ani ko naman.
"Don't be like that, Elsh. May mas malakas at magaling na samin ngayon. Just like you and those three." Sabi naman ni paps.
"Tama." Mr David agreed.
"Right. I'll be going na. See you again soon. Take care and have a safe flight, paps, Mr David." Sabi ko sa kanila.
"You, always take care of yourself, Elsh." Sabi naman ni paps sakin. I kissed his cheek and embrace him.
"Take care, Ms Shein." Mr David said. I also did embrace him before ako nagsimulang maglakad papunta sa sasakyan ko.
Lumingon ako sa kanila bago pumasok. They both waved their hand while smiling, kaya ngumiti nalang ako ay kumaway rin.
I do hope, moment like this will last.
Have a safe flight, paps. Hope to see you again.
Nang makarating ako sa RU ay nadatnan ko si Aizer na naghihintay sa parking lot, sa labas ng sasakyan niya.
Hindi niya ako sinundo ngayon, kasi ne request ko 'yon sa kaniya. Kasi alam Kong ma li late ako.
"Good morning, love." Agad na salubong niya sakin, then he kissed me on my forehead.
"Why are you still here? Kanina pa time ah." Sabi ko sa kaniya at tiningnan ang wristwatch ko. Twenty minutes na kaming late.
"It's alright..."
"Nauna ka na dapat. Tara na nga." Sabi ko sa kaniya. He just chuckled at inilagay ang kamay ko sa braso niya, then nagsimula kaming maglakad papunta sa direksiyon ng building namin.
"Paps going back to Japan today." I suddenly said. Hindi ko pa kasi na sasabi sa kaniya.
"That's why you're late?" He asked and I just simply nodded.
Hindi ko kasi na sabi sa kaniya na it's because of paps kaya hindi ako magpapasundo at baka ma late ako. I just simply requested na wag niya akong sundiin ngayon, and he quickly agreed.
"You should have told me earlier that your paps is going back to Japan today. Para sinundo nalang kita at makapag paalam naman ako." Aizer said.
"Okay lang yun, as if naman hindi na babalik si paps." Sabi ko naman sa kaniya.
"Kahit na, I should have pay a visit and talk to him before he leaves."
"Don't worry, okay lang yun. You can do that next time." Sabi ko sa kaniya at hinigpitan ang pagkakakapit sa braso niya.
Nang makarating kami sa classroom ay hindi naman nagalit ang prof sa amin, kaya matiwasay kaming nakaupo sa mga upuan namin at nakinig na sa sinasabi ng prof sa harapan.
I still can't let go of the thoughts that suddenly appeared inside my head.
I am worried and I don't know why. Kaya napatingin ako kay Aizer na nakikinig at nakatingin lang sa harapan.
He caught me staring kaya nakangiti siyang lumingon sa akin.
Maybe because of what paps said about our relationship last time, parang ayoko muna na magkita at magkausap sila. Ako yung nahihiya eh. Ako yung hihiya sa sarili ko. May possibility ba talaga na nagmamadali lang kami, and I am too attached to Aizer, that might lead to hurt him? Since then, Hindi na nawala sa isip ko ang sinabi ni paps sakin. But he did said na I can do everything I want and I like.
I'm still worried. I love him. But I can't break what I promise to paps.
That, after we graduate. We'll be back to our original life, back to our works. Stealing the item and killing the target. A plunderer's work.
"We won't be having our class today, kasi may ina-asikaso akong importanteng paper works." Our last prof for this morning suddenly said.
"I will give you assignments nalang. You can go na after this." Sabi ni prof at ibinigay sa mga nasa front ang papers para ipasa sa iba bago lumabas.
Napatingin naman ako sa wristwatch ko. It's already 10:50 am. I'm sure nasa airport na sina paps.
After kong makatanggap ng answer sheet, maging si Aizer at ang mga kaibigan namin, ay nagpasya kaming lumabas na ng classroom at pumunta sa cafeteria.
"I'm sure naka alis na ang paps mo." Joellen suddenly said habang kumakain siya ng chips. Kami palang ang nandito sa table, since eleven palang.
"11:20 na, I'm sure nasa eroplano na yun." Sabi naman ni Alexus.
"Natural, diba sabi ni Shein 11:15 ang boarding, for sure nasa eroplano na yun." Sabi naman ni Allyza.
"Tama na, baka mag sapakan pa kayo." Natatawa kong sabi sa kanila.
I'm sure paps and Mr David's already on their way back to Japan. I'm missing Japan too, kailan kaya kami makaka-balik don. It's been months na nandito lang kami sa pilipinas.
Gusto ko ring pumunta sa Spain, para sana mag visit sa puntod ng dad at mom ko, as well as Auntie Clara. I'm sure Clayd wants to visit his mom's graveyard. Pero alam ko, nakaka-visit siya don ng hindi ko alam.
Before twenty noon ay dumating na si Zel. So we already ordered foods for our lunch.
"Hi guys!" Cianna suddenly appeared with Blake, Clayd, Hillery, Luca and Martin.
"Hi, I thought hindi kayo pupunta dito." Sabi ni Allyza sa kanila.
"Well, kami pa ba." Sabi naman ni Blake.
"Hindi niyo ba nakita si Cian and Eiderson?" Tanong naman ni Alexus.
"Nope. But I'm sure pupunta rin sila dito." Sagot naman ni Cianna.
"Blake, don't just sit there dude, order muna tayo ng foods." Sabi ni Clayd kay Blake.
Naupo si Cianna and Hillery sa isang vacant na chair sa tabi ni Allyza then pumunta naman sina Clayd, Blake, Luca and Martin sa counter para omorder ng pagkain.
"We'll be going to be busy next week. Pasahan na kasi ng sample blueprint." Kwento ni Cianna.
"Hindi ka pa ba nakakapag start?" Tanong ni Hillery sa kaniya.
"Nope, I'm busy with other works and outputs as well." Sagot ni Cianna.
"Mas hassle talaga ang Civil engineering." Natatawang sabi ni Zel.
"Sinabi mo pa." Pag-agree ni Cianna sa kaniya.
"Hassle talaga kasi may mga photoshoot ka pa." Sabi naman ni Allyza.
"You should have told your manager to postpone your shoot." Sabi naman ni Hillery.
"I can't, alam niyo namang magagalit sakin yun." Nakangusong sabi naman ni Cianna sa kanila.
Nag uusap usap lang sila habang nakikinig lang ako. Iba naman ang pinag-uusapan ng mga lalaki. Pinag lalaruan naman ni Aizer ang buhok ko habang naka-akbay sa akin. Nag-start kaming kumai ng dumating ang order nila, kasabay ang pagdating ni Cian at Eiderson.
"Wala na tuloy akong time maghanap ng chics." Rinig kong sabi ni Blake, natawa naman ang mga lalaki dahil sa sinabi niya.
Tuloy-tuloy lang ang kwentohan habang kumakain. Ako lang yata ang hindi gaanong nagsasalita. Ewan ko ba, parang ayaw gumana ng bibig ko ngayon.
"Kanina ka pa tahimik. Is there something wrong?" Biglang bulong ni Aizer sakin.
"Nope. Wala naman. Nag eenjoy lang seguro akong makinig sa inyo." sagot ko sa kaniya.
"Hmmm... You must be thinking about your paps." Aniya ulit.
"Dunno." Simpleng sagot ko.
Nagpatuloy kami sa pagkain habang patuloy naman sila sa kwentohan. Seguro kami ang pinaka maingay dito sa cafeteria kaya kami pinagtitinginan at pinagbubulungan ng mga tao dito ngayon. Hays. Palagi naman.
While having our peaceful and joyful lunch break, and while the people inside the cafeteria are at the middle of their lunch. Someone suddenly appeared which made all of us surprised.
"M-Mr David..." I mumbled while confusedly looking at him who was walking towards our direction.
Agad naman kaming lahat napatayo, at gulat na napatingin sa kaniya.
"Mr David, I thought kasama ka ni paps pabalik ng Japan." Sabi ni Clayd.
"What are you doing here, Mr David?" Gulat na tanong naman ni Zel. But none of us received any response.
Napatingin ako sa dalawang kasama niyang bodyguards. They were sticking like a glue, at sobrang dikit nila kay Mr David. Mas lalo naman kaming pinag titinginan ng mga schoolmates at ibang nandito sa loob ng cafeteria.
"Mr David?" Ani Zel at akmang lalapit siya dito pero pinigilan ko siya.
I don't like this sudden atmosphere na dala ni Mr David. I can see through his eyes that there's something wrong.
Naging tahimik kaming lahat habang nakikipag titigan lang kay Mr David.
Napunta ang tingin ko sa kamay niya na nasa likuran niya na bigla niyang inilagay sa harapan.
Nanlaki ang mata ko and I heard Zel and the other who saw, gasped.
"What the hell?" Zel muttered.
Napatingin ulit ako sa dalawang bodyguards na nasa likuran ni Mr David. They're clothes are familiar, and used by our bodyguards. But I don't think, I have seen them serve us.
I stepped infront, "Who are you!?" Seryoso kong tanong sa kanila.
"Shein." Aizer mumbled na ngayo'y nasa likuran ko.
"Ms Shein." Mr David also mumbled and shook his head.
Bigla namang inilabas ng dalawang lalaki ang mga baril nila at itinutok sa amin, dahilan upang mag sigawan at mataranta ang mga tao sa loob ng cafeteria.
One of them grip Mr David's neck using an arm habang nakatutok ang baril sa kaniya.
"Mr David!" Malakas na sabi ni Zel, nag aalala sa sitwasyon ni Mr David.
"Who are you and what do you want!?" Inis at malakas na tanong ni Blake.
"Damn it." I heard Clayd and Aizer mumbled.
I immediately went to my defensive stunt while not letting Aizer interrupt, and sa likod ko lang sila.
"Wag kayong mag kakamaling lumapit." Sabi nong isang nakatutok ang dalawang baril sakin.
"Boss, nahanap na namin sila." Rinig kong sabi naman nong may hawak kay Mr David.
Damn it! What is happening. How about paps? What happened to him?
"Shein, what should we gonna do?" Bulong ni Zel na nasa likuran ko na pala.
"The hell is this." Mahinang sabi naman ni Clayd na nasa tabi ko na pala.
Napalingon naman ako sa kaliwa ko when someone hold my hand.
"Don't do rush decision." He whispered with a serious tone.
Napatingin naman ako sa paligid ng cafeteria and halos wala ng tao sa loob maliban sa labas na may mga nakasilip, ilang takot na tumatakbo palayo.
"Shein..." I heard Joellen's voice.
"Lumayo kayo dito, kami ang kailangan nila." Seryosong sabi ko habang malamig na nakatingin sa dalawang taong may baril at may hawak kay Mr David.
"No, I won't leave you." Dinig kong sabi ni Aizer.
"Sumama kayo samin, kung gusto niyo pang mabuhay ito at si Mc Blaire." Sabi nong isang may hawak kay Mr David.
"Saan niyo dinala si paps!?" Galit na sabi ni Zel.
Hindi sila sumagot at dahan dahan na lumapit lang sa amin. Humigpit naman ang hawak ni Aizer sa kamay ko. Bigla ko namang naramdaman na may humawak sa kabilang kamay ko. At alam kong si Clayd iyon.
"We will go with you." Clayd said at itinaas agad ang dalang kamay.
"We will go." Ani ko, tinanggal ko ang pagkakahawak ni Aizer sa kamay ko.
"Fine." Mahinang sabi ni Zel at nag taas rin ng kamay.
Naging tahimik kaming lahat, at lumapit naman ang isa sa amin at tinutukan kami ng baril.
Napasulyap ako kay Aizer, at sa mga kasama namin na nag-aalalang nakatingin sa amin.
Nagsimula kaming maglakad habang tutok na tutok ang lalaki sa bawat galaw namin.
Napatingin ako kay Clayd na nasa tabi ko. Nagkatinginan kami at agad kong iginalaw ang mga mata ko. Alam kong nakuha niya agad ang ibig sabihin ko.
Napatingin rin ako kay Mr David na nakatingin rin sa amin. Wala siyang imik habang hinahayaan ang lalaki na puluputin ang leeg niya at may baril na nakatutok sa kaniya.
I also give the signal to him. I know he understands, kasi nag curve ang kilay at nanliit ang mata niya.
Napabaling ulit ako kay Clayd at sinulyapan ang lalaking nasa gilid namin, tutok na tutok parin samin, at mahigpit ang hawak sa baril.
Pa simpleng pinapanood ko ang mga galaw niya. Nakasarado ang pintoan ng cafeteria kaya kailangan bukasan.
"Buksan mo." Utos niya sakin. Pero hindi ako gumalaw.
"Buksan mo sabi!" Malakas at inis na utos niya ulit. Lumapit rin siya sakin para takutin ako sa baril na hawak niya.
"Buksan mo o babarilin—"
Agad kong igilaw ang paa ko para tadyakan ang kamay niyang may hawak ng baril, kaya hindi niya naituloy ang sasabihin.
Clayd also kicked the side waist, and I punch his face too really hard.
"Argh!"
Napasulyap ako kay Zel na tinutulungan si Mr David na tumayo. Blake's already facing the other guy na napaluhod dahil hindi ko naman nakita kung ano ang ginawa nila.
"Ugh!" Napatingin ako kay Clayd ng tamaan siya ng isang suntok mula sa kalaban namin.
"Tama nga si Boss... Hindi nga kayo basta basta." Sabi niya habang pinupunasan dugo mula sa pumutok na labi.
Napasulyap naman ako sa baril na ngayo'y nasa sahig, medjo malayo sa amin.
Hindi nag salita si Clayd, bagkos ay umatake siya ka-agad. Sipa at suntok ang ibinigay niya, naiiwas at minsa'y natatamaan naman ang kalaban. Ngunit ganon din si Clayd, he dodge and avoid his attacks but there's also time na natatamaan siya.
Napasiga sa sahig si Clayd at agad naman siya sinakyan ng lalaki then lock his neck and body.
I immediately help Clayd. Malakas na tinadyakan ko ang muka ng lalaki, agad namang nag loose ang pagkaka-lock niya kay Clayd, kaya agad siyang nakaalis. Mabilis na nakabawi agad ang lalaki kaya nag pagulong-gulong sila ni Clayd.
"Tsk." Agad naman akong sumunod sa kanila at tinulungan si Clayd.
Napaibabaw si Clayd sa lalaki at agad niya itong pinag-sususuntok. Bigla namang may inilabas na kutsilyo ang lalaki kaya nanlaki ang mga mata ko.
Napatingin ako sa baril na sa sahig malapit sakin. Agad ko itong pinulot.
"Argh!" Ngunit huli na, narinig ko nalang ang daing ni Clayd.
Agad kong kinalabit ang galityo at binaril ang kamay braso ng lalaki.
"Arghhh!"
"Clayd!" Agad akong lumapit. Nasaksak siya sa tagiliran. Napahiga naman siya sa sahig katabi ang lalaki.
"M-mga pota—" Hindi na ituloy ng lalaki ang sasabihin ng malakas na sinipa ko ang muka niya.
"Shein! Clayd!" Rinig ko ang sigaw at takbo nina Zel palapit sa amin.
"Call the ambulance!" Aizer immediately said at dinaluhan kami ni Clayd.
"Tangina! Bakit mo hinayaang saksakin ka niya!" Inis na sabi ko habang pinipigilan ang pag-agos ng dugo mula sa sugat niya.
"Argh, wag mong hawakan!" Inida niya sa sakit.
"Hold on, we'll bring you to the nearest hospital." Sabi ni Aizer kaya napatingin ako sa kaniya.
"Bakit may pasa ka?" Kunot noo kong tanong ng makita ang pasa sa gilid ng labi niya.
"Eh hehehe, sorry Shein, tinulungan niya kasi kami." Sabi naman ni Zel. Kinunotan ko siya ng noo kaya napakamot nalang siya sa batok niya.
"We have called the police. At mabubulok kayo sa bilanggoan!" Rinig kong sabi ni Alexus kaya napalingon ako sa kaniya.
Tinatalian nila ni Cian ang kalaban namin ni Clayd kanina. Napatingin naman ako sa likuran ko, at nakita ko na tinatalian rin ni Luca at Martin ang nakalaban nina Zel kanina para hindi makawala.
"Apat sila. Hindi ko alam kung na saan na yung dalawa." Mr David suddenly said.
"Asan si Paps?" Seryoso kong tanong sa kaniya.
"They captured him." Seryoso niya namang sagot.
Napahigpit ang hawak ko sa damit ni Clayd dahil sa inis. My anger's building up. How dare them, ang lakas talaga ng loob nila para kalabanin kami.
"We will be at disadvantage, they got Sanderson. Blake, Zel and Clayd are injured." Mr David mumbled.
"We will help." Aizer suddenly said kaya napatingin ako sa kaniya.
"No, it's dangerous." Agad na sabi ko.
"There's nothing dangerous to me, Shein. If you're risking your life." Seryosong saad niya. Hindi naman ako nakasagot at napaiwas nalang ng tingin.