Jien Of Grid (M-preg)

By Tatisvibe

284K 11.2K 2.1K

"Jien." - Grid "Po." - Jien "You're my angel, baby." - Grid "You're my lord, then." - Jien 04, 25, 22 More

Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17 (SPG)
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31 (SPG/R-18)
Chapter 32
Chapter 33
Chapter 34
Chapter 35
Epilogue

Chapter 24

5.5K 272 25
By Tatisvibe

Grid

"Come here baby, Let me dry your hair." Nakangiti kong sabi kay Jien na kakaligo lang. Maaga siyang nagising at agad naligo.

Pinakita ko sa kaniya yung towel.

"Ako na." Lumapit ito sakin at dahan-dahan na kinuha yung towel pero mahigpit ang kapit ko dito kaya napatingin siya sakin.

"May I?" Seryoso kong sabi dito.

Lumunok ito at agad na umiwas ng tingin. "I can do it alone." Sagot niya.

Hinila ko yung towel ng malakas kaya sumubsob siya sa dibdib ko dahil hawak niya ang kabilang dulo ng towel.

I started to dry his hair pero agad na natigil yun nang tumayo siya. "Magbibihis na ako. I'll just wait for it to get dry."

Naglakad ito papunta sa closet.

Naikuyom ko na lang ang kamay ko at pumikit.

Bumuga na lamang ako ng hangin at tumayo na. Bumaba ako at nagsimula na ihanda ang almusal namin ni Jien. Nakapagluto na ako noong naliligo pa si Jien.

Napatingin ako kay Jien na naglalakad palapit sakin. Iikot sana ito para sa tapat ko umupo pero agad kong inikot ang braso ko sa bewang niya at malakas na na inupo siya sa hita ko.

"Kaya ko na kumain mag-isa." Tatayo sana ito nang higpitan ko ang pagkakapit sa bewang niya at mas lalo siyang idiniin sakin.

Kumuha ako ng isang kutsarang sinangan na kanin at ulam bago nilapit ito sa bibig niya.

"Kaya ko na." He insisted.

Tiningnan ko lang siya ng seryoso at mas nilapit pa sa bibig niya ang kutsara.

Napalunok ito bago dahan-dahan na binuksan ang bibig niya.

Tahimik ko lang itong sinusubuan, paminsan ay kumakain rin ako kapag ngumunguya pa siya.

Nang matapos ay agad siyang tumayo at lumabas ng dining area.

Naiiling kong niligpit ang pinagkainan namin.

Nagbabalak akong pumunta ng office pero nag-aalala ako kay Jien dahil kapag may gusto siyang kainin, hindi siya nagpapatulong sa iba kahit na kay Nay Rita hindi siya humihingi ng tulong, minsan na nga lang rin niya kausapin ito kapag may itatanong si Nay Rita. Hindi pa naman siya masyado marunong magluto.

Umakyat ako sa taas nang makitang wala doon si Jien.

Napatigil ako sa labas ng pinto ng kwarto namin nang marinig ko si Jien na nagsasalita.

"Yes po Kuya Josh."

"Ayos lang po ako."

"Po?"

"Kuya, where's Ate May?"

"Ahh"

"Ate May..."

"Pwede bang bumalik na lang ako dyan?"

"Ahh wala po, wala po."

"Sige po, sige po salamat po."

Nang matapos magsalita si Jien ay saka ko binuksan ang pinto. Agad na napatingin sakin si Jien pero agad na inalis nito ang tingin sakin.

Umupo ako sa dulo ng kama at nakayukong ipinatong ang mga siko ko sa magkabilaang hita ko.

"Jien, can we talk about us?" I asked while still looking down. "Pwede mo bang ipaalam sakin kung anong nagawa kong mali bakit naging ganto tayo?"

Nilingon ko ito para lang magalit dahil parang walang pakealam itong nakaupo at naglalaro sa cellphone.

Sa galit ko ay hinablot ko ang cellphone niya at inihagis ito.

Gulat siyang napatingin sakin. Tumayo ito para kunin ang cellphone niya pero hinawakan ko siya sa bewang at pabagsak na pinahiga sa kama.

"Grid." May takot niyang bigkas.

"Now you're talking? Kailan ko pa palang ihagis ang cellphone mo para makinig ka sakin?" Sabi ko at pinipilit ang sarili na wag siya taasan ng boses.

"A-ano bang itatanong mo sakin?"

Napapikit ako at huminga ng malalim bago dahan-dahan na idinagan ang katawan ko sa katawan niya. Ibinaon ko ang mukha ko sa leeg niya.

"Ano bang ginawa ko para magkaganto tayo? Para magbago ka? Is this the time that Josh' referring to where you're gonna act by your age? Kasali ba don ang hindi mo pagpansin sakin?" Sunod-sunod na tanong ko.

"Jien, ayaw mo na ba sakin? Narinig kita kanina na gusto mo ng bumalik sa kanila Josh. You said you're not gonna leave me. Don't you love me anymore? Ano bang pwede kong gawin para kausapin mo ako ulit?"

Inangat ko ang mukha ko mula sa leeg niya. Paulit-ulit kong pinatakan ng halik ang panga niya.

"W-wala. Hayaan mo na lang ako." Hindi makatingin sagot niya sakin at tinulak ako.

Agad kong inangat ang katawan ko at galit siyang tiningnan sa mata.

"Bullsh*t! Hayaan?! You think I can do that?!" Hindi ko na napigilang sigaw na nakapagpapitlag sa kaniya.

Napausod pa ito.

Umalis ako sa ibabaw niya at kinuha ang maleta niya.

Malakas na hinagis ko ito malapit sa kama. "If you wanna leave then leave. Pack your things." Malamig kong sabi dito at lumabas na ng kwarto.

Nagdrive ako papunta sa office.

Lumabas ako ng kotse nang makarating don.

I look at Shanaiah frustratedly who blocked my way.

"Move." I uttered coldly.

She just smiled at me sweetly.

Napatitig ako sa ngiti niya. I miss that smile.

Miss ko na ang ganiyang ngiti ni Jien.

Pumulupot ang mga braso niya sa leeg ko.

"I miss you Grid." Malambing niyang sabi at hahalikan sana ako sa pisngi pero agad akong lumayo, Jien don't want me to be kissed by someone again.

"I said move, are you deaf?" Lumakas ang boses ko. Bumakas ang hiya sa mukha niya pero agad ring nawala ito.

"I know you're mad and I also know what possibly solution can get rid of your anger." She bit her lips while looking at me seductively. Bumaba ang kamay niya sa dibdib ko.

Sa sobrang irita ko ay tinulak ko ito palayo sakin at sinigawan ito. "Hindi ka ba makaintindi?! May asawa na ako, pero dikit ka pa rin nang dikit sakin na parang linta. Don't you feel ashamed that you're still flirting with a married man?!"

Agad na maraming napatingin samin dahil sa lakas ng boses ko.

Nahihiyang nilibot ni Shanaiah ang tingin at dahil sa sobrang hiya ay sinampal niya ako ng malakas.

"Y-you, you don't need to shout! My parents never shouted at me. Even at once! Tapos ipapahiya mo lang ako!"

"I'm not your parent." Malamig kong sagot dito.

Sinampal muli ako nito. "As*hole!"

"Never ever approach me again kung ayaw mong mapahiya ulit." Malamig kong sabi dito at iniwan na ito.

Tuluyan na akong pumasok sa building at sumakay sa elevator.

Nang makarating sa opisina ay hinubad ko ang coat ko at nahiga sa couch.

"I'm tired." I blow a loud breath.

Nang makapagpahinga ay umupo ako sa swivel chair at nagsimula ng tingnan ang mga papel na ibinigay ni Mr. Laxinton.

"Come in." I said strictly when someone knocked.

"You have a meeting with Mrs. Dilema at 2 PM and Mr. Rivera at 4 PM, Sir."

Mrs. Dilema and Mr. Rivera? They're one of the powerful business magnate. Gusto kong magalak pero hindi ko magawa tuwing pumapasok sa isip ko na aalis si Jien.

Tumango ako dito.

"Make me a coffee, the instant one."

"Yes, Sir."

My secretary is already a married woman, she also have a kids which gives me a peace of mind.

Binitawan ko ang hawak kong papel at napatitig sa kawalan.

Did he leave already?

Will he come back?

Umukit sa labi ko ang malungkot na ngiti. Kinuha ko muli ang binitawan kong papel at binasa ito.

Nang makarating ako sa coffee shop ay nandon ang mag-asawang Dilema.

Nakangiting binati ko sila at nagsimula ng mag-usap.

Nang matapos kami ay tiningnan ko ang oras at nakitang 3:45 na ng hapon. I also have a meeting with Mr. Rivera.

Nakarating ako sa usapan naming lugar ng 4:05.

"Good afternoon Mr. Rivera. I'm sorry if I came late."

Tumango ito. "It's okay."

Napatitig ako saglit sa mukha nito. He looks like someone I know. Familiar siya sakin.

Oo nga pala, sa birthday ni Alvin. Nakita ko siya.

Nagsimula kaming mag-usap at tulad rin sa mag-asawang Dilema ay maganda ang kinalabasan nito.

Nakarating ako sa office nang maggagabi na.

Should I sleep here?

Sino pa ba uuwian ko don.

Kung dati ay hindi pa naggabi umuuwi na ako, ngayon parang ayaw ko na umuwi.

Tumambay ako saglit dito sa office ko. Nang makitang alas otso na ay kinuha ko ang coat at sinuot ito.

Binati ako ng mga guard na tinanguan ko naman.

Walang gana akong naglakad papasok sa bahay.

Gusto kong uminom ng alak ngayon pero wala namang stock dito dahil kay Jien. Ayaw kong makakita siya ng alak.

Nagtimpla na lamang ako ng gatas at pumunta sa sala. Tinatamad akong kumain ngayon.

Binuksan ko ang TV at nanood.

Nang makaramdam ng antok ay umakyat na ako sa taas at binuksan ang pinto ng kwarto ko.

Napatingin ako sa kama at nakita don si Jien na padapang nakahiga.

Kinusot kusot ko ang mata ko dahil baka mamaya ay namamalik mata lang ako.

Baka dahil lang sa antok to.

Napalunok ako nang hindi ito nawala.

Dahan-dahan akong umupo sa kama at tinitigan ang likod ni Jien.

Hinawakan ko ito para itihaya ng higa nang bigla siyang gumalaw at tumingin sakin.

Napatitig ako sa mata niyang pulang pula.

Pinunasan ko ang gilid ng mata niya dahil may natitirang luha pa doon.

Hindi ko na napigilan at binuhat siya para iupo sa hita ko. Pinunasan ko muli ang magkabilang mata niya.

"Did you cry all day?" Mahinang sabi ko.

Yumuko ito at dahan-dahan tumango.

Napatingin ako sa maletang hinagis ko. Ganon parin ang ayos niya. Hindi naalis.

Tumingin muli ako sa kaniya. Inangat ko ang mukha niya at hinalikan ang magkabilang mata niya.

"Why? Why did you cry?" I asked softly.

Umiling lamang ito at umalis sa hita ko. Humiga muli ito ng nakatagilid, patalikod sakin.

Napabuntong hininga ako.

Muling hinawakan ko siya sa bewang at pinaupo ito, pinasandal ko siya sa headboard.

"Can't you really tell me?" Malungkot kong tanong habang nakatitig sa mata niya.

"Hindi mo na ba talaga ako papansinin?" Tanong ko muli nang hindi siya sumagot.

Hindi ulit sumagot. Nilapit ko ang katawan ko sa kaniya at niyakap siya sa bewang bagong binaon ang mukha ko sa leeg niya.

"Sige, hindi ko na pipilitin kang pansinin ako." Mahina kong sabi. Inangat ko ang mukha ko at tumitig sa mukha niya. "But can you say you love me? Mahal mo pa ako diba? Kaya nga hindi ka umalis kasi mahal mo pa ako. Say you love me baby, I'll let you ignore me all the time. I love you baby, say it back, yun na lang ang pagkakapitan ko." Tumulo ang luha ko na agad ko namang pinunasan.

Binaon ko muli ang mukha ko sa leeg niya. "Say you love me too baby please." Pagmamakaawa ko kasabay ng sunod-sunod na pagtulo ng luha ko. "Please baby."

Nang hindi siya sumagot ay mas lalo kong idiniin ang mukha ko sa leeg niya habang patuloy na lumuluha.

Ilang saglit lang ay naiangat ko ang mukha ko nang maramdaman ko ang mga braso niya na yumakap pabalik sakin.

"I love you Grid, I love you so much. I'll never leave you." Bulong niya.

I let out a lopsided smile as I wiped my tears and rest my chin on his chest.

"Really? You truly love me? You'll never leave me? Or you're just saying that because I cried?" Sunod-sunod na tanong ko.

Tumitig ito sakin ng matagal bago nagsalita muli. "I love you Grid, truly. I love you more than myself."

Napangiti muli ako at hindi na napigilan na itaas lalo ang mukha ko para halikan siya sa labi.

"Promise me you'll never leave me." Umaasang sabi ko sa kaniya.

Tumango lang ito.

"Say it please."

"I promise I'll never leave you Grid."

Napangiti muli ako, umayos ako ng upo at binuhat siya paupo sa hita ko.

Wala na akong inaksayang oras at agad siyang nilamukos ng halik.

Nagpakawala si Jien ng halinghing nang itaas ko ang damit niya at sipsipin ang nipple niya.

Napasabunot siya ng buhok nang mas igihan ko pa ang pagsipsip at pagdila sa nipple niya.

Pinaikot ko ang dila ko sa paligid nito habang yung isa ay pinipisil ko.

Salit-salitang pinaglaruan ng bibig ko ang nipples niya habang minamasahe ang pang-upo niya.

Bumalik muli ang labi ko sa labi niya at pinasok ang dila ko sa loob at pinaglaruan ang dila niya.

Dahan-dahan akong lumayo sa kaniya. Nagkatitigan kami. Napangiti ako nang hindi na siya umiwas ng tingin.

"T-tapos na ba?" Tanong niya na ikinatawa ko.

"Why? You want more?" I teased as I squeezed his ass.

Dahan-dahan siya lumayo sakin habang nakayuko.

Natawa ako nang makita ang mapula niyang pisngi.

D*mn, I made him blushed! A first time!

Nilapit ko ang mukha ko sa kaniya at hinalikan ang pisngi niya. "You're blushing baby." Ngiting ngiti ko na pag imporma sa kaniya.

Natawa ko ng tumingin lang siya ng walang emosyon kahit halatang halata parin ang pamumula ng mukha niya.

Tumitig ito sakin ng matagal bago may pinunasan sa gilid ng mata ko.

"I told you, I don't like seeing you cry." He said, frowning.

I smiled at him. "You're the reason why I cried."

Umiwas ito ng tingin.

Dahan-dahan muli itong humiga. "Matulog na tayo."

Nakatalikod ulit siya sakin. Humiga rin ako at pinaharap siya sakin. Ngayon ay magkatitigan ulit kami.

"Wag ka na ulit umiyak." Sabi niya at tuluyan ng pumikit.

Nangingiti ko siyang niyakap ng mahigpit at hinalikan ang noo niya.

"I love you baby." Bulong ko sa tainga niya at pinatakan ito ng halik.

I thought he's already asleep but my smile widen more when he answered. "I love you more baby."


*******
Til now wala parin akong naiisip na iapelyido kay Jien HAHAHA

Don't forget to vote, love y'all mwaps💚💜

Continue Reading

You'll Also Like

8.2K 384 37
Atty. Lazarleight Guzervec is a monster when it comes to the court of law. He was known to be the best lawyer in Greece and Italy. Zuelec Tuarez is f...
16.7K 2.1K 9
Arshi story can be read as standalone. cover pic credit : @polymath_land
378K 12.7K 74
𝐛𝐨𝐨𝐀 𝐨𝐧𝐞. gilmore girls universe. π™š | B L U E Λ–βΊβ€§β‚ŠΛšβ™‘Λšβ‚Šβ€§βΊΛ– ─── blue eyes like the sea on a cold, rainy day ❝ π˜‰π˜“π˜œπ˜Œ π˜Œπ˜ π˜Œπ˜‹ π˜‰π˜Œπ˜ˆπ˜œπ˜›οΏ½...
2.1M 57.7K 95
On the twelfth hour of October 1st, 1989, 43 women gave birth. It was unusual as none of them had been pregnant since the first day they started. Sir...