Burada ordunun bir kısmı var hepsi antrenman sahasına tek seferde sığmaz.
Tüm ordu ise dükalığa yakın bir yerde koğuşlandırıldı.
Benim ortaya çıkmamla herkes hazır ola geçti.
-Ne zamandır görüşemiyoruz. Asker rahat ol.
Aynı anda herkes hareket etti.
-Şimdi ilk kim benimle dövüşecek?
Kimse gönüllü olmadı.
-İlk kim benimle dövüşecek!?
Sonunda biri ileri adım attı.
-Aferin. Önüme gel ve kendini kanıtla.
Pozisyonlarımızı aldık.
İlk saldırıyı o yaptı. Kara büyü kullanıyordum tabi ki.
Yardımcı komutan olarak abim de kenarıda ayakta duruyordu
Bu adamla biraz uğraştıktan sonra onu devirdim.
Son bir başkasını ve diğerlerini. En az on kişiyi devirdim.
Onlar geliştiler. En son daha az kara büyü kullandım.
-Aferin giderek daha iyi oluyorsunuz.
Bundan sonra onları gruplara ayırdık
Hepsi birbiriyle dövüştü. Sonra başka bir grup geldi.
Akşama kadar aynı şeyi tekrar ettik.
Tüm orduyu tek günde gözden geçiremem.
Her şey bittiğinde o kadar yorgundum mi odama gidince kendimi yatağa attım.
Askerlerinin önünde gevşeyemezsin. Her zaman güçlü görünmelisin.
Herkes beklediğimden daha iyiydi. Onlar bunu başaracak.
Düşman büyücülerle gelecek bu tür saldırılara alışmaları için bu hafta boyu Caein ve ekibiyle antrenman yapacağız.
Bunu düzenli olarak yapmak imkansız çünkü büyücülerin yapması gereken başka bir sürü iş daha var.
Ama savaştan önce kimse reddedemez.
Sadece bir hafta bile bu deneyimli askerler için iyi bir alışma süreci olacak.
Onlara güveniyorum. Sonuçta övünmek gibi olmasın ama benim askerlerim ve bir numaralı askerler.
Antrenman şu şekilde olacak. Açık alana gideceğiz ve bir ilizyon yaratacağız.
Basit bir büyü değil ama bir sürü kişi olacaklar.
Gerçek saldırıların bir illüzyonu. Gerçek saldırılar savaştan önce yaralanmalara yol açar ve bunu kimse istemez.
Bu gece de atış antrenmanları yapılacak.
Kırk beş asker. Geceleri atış yapmaya hazırlanacak.
Böyle antrenmanlarla her koşulda atış yapmaya hazırlanıyorlar.
Ben de bu antrenmanlara katılıyorum. Sonuçta ben de ilk kez bu silahları kullandım.
Her koşulda her şeye hazırlıklı olmak mottomuz.
Savaş alanı muhtemelen düşündüğüm gibi olmayacak.
Kan ve vahşet dolu. Buna katlanabilir miyim onu bile bilmiyorum.
Ne kadar basit bir şeymiş gibi konuşsam da bir insanın ölümünü görmek ve buna sebep olmak kolay bir şey değil.
Cesur durmaya ve hayatta kalmaya çalışıyorum. Bu yüzden savaşa gideceğim.
Webtoonlar da kitaba giren ana karakterler hep cesurca şeyler yaptılar.
Bazen o kadar cesur muyum diye düşünüyorum. Ya sadece başarısız olursam çünkü başrol olup olmadığımdan veya gerçekten böyle bir şey olduğundan bile emin değilim.
Ölüm normalleşmemeli. Benim için sadık kalmam gereken bir kural.
Hayatta kalacağım. Savaşacağım.
Kendi irademe güveniyorum.
Ahh ne bu ciddiyet. Sadece yapmam gerekeni yapmalıyım.
Aynadaki yansımama baktım.
Hayır bu artık sadece bir seçim değil bu tek seçeneğim.
Derin bir nefes aldım. Sadece bir hastane yatağındaydım ve sonra buraya geldim.
Mutsuz muyum? Hayır burası cennet gibi. Herkes yakışıklı ve güzel.
Savaş ve korkularımı bir kenarı koyarsam evet her şey çok iyi.
Haha.
_________
Yazar:Villainesssss