"Sino ka ba talaga at ano ang kailangan mo sa amin?"
Galit na na tanong nitong parang pangulo nila kaya mas lalo ko pang diniinan ang pag tusok sa kanyang hita gamit ang sibat na kanilang sariling sandata.
Mas lumalakas ang hiyaw niya kada diin ko ng sibat na ikinanguso ko dahil sobrang tinis nito na parang bakla.
Paano nalang kaya pag sa pwet niya ko ito itinusok, baka mabingi ako sa boses niya.
Hirap naman niya lamutakin, napaka ingay.
Kita ko naman ang masaganang dugong lumalabas mula sa kanyang hita na binutasan ko.
Dahil sa wala pa akong sariling patalim ay manghihiram muna ako sa kanila.
Inilagay lang kasi nong unggoy ang mga sandata nila sa loob ng karwaheng pinaglagyan nila ng mga babae kanina kaya madali ko lang itong nakuha.
Nandito na ako ngayon sa gubat kung saan namin iniwan ang naka gapos na mga bandidong ito kanina.
Ilang minuto narin akong nag sisimulang mag tanong sa kanila pero iisa lang din ang kanilang sagot sa akin.
At yun ay puro iling at mura sabay binigyan ako ng masamang tingin.
Wala daw silang alam sa aking pinagsasabi kaya dahil sa mabait ako ay binigyan ko sila ng premyo sa kanilang pag sisinungaling.
Akala talaga nila ay pilay ako at maniniwala ka agad sa kanilang pinagsasabi.
"Diba sabi ko sayo ako si shadow death. Hindi kaba nakikinig sa akin? At bakit ba hindi mo nalang sabihin sa akin kung sino ang nag utos sa inyo?"
Ibalik ko kaya ito sa kweba ng nanay niya, ang kulit eh!!
Napaka ulyanin sa lahat ng ulyanin.
Tanong ng tanong kung ano ang pangalan ko kahit sinabi ko naman sa kanya kung sino ako pero syempre yung pang magandahang pangalan ang ibinigay ko.
Dahil sa pagkabagot ay binunot ko ang sibat na nakatusok sa kanyang hita at sa kanyang braso ko naman ito itunusok na ikinaiyak niya dahil sinagad ko talaga ito hanggang sa lumusot ito sa kabilang balat ng kanyang braso.
Yan tuloy nagkarun na ng butas ang kanyang braso.
Mukha na tuloy siyang kikiam.
Kasalanan din naman niya yan dahil pag huma-haba ang tanongan porsyon namin ay mas lalo lang akong ginaganahan sa aking ginagawang kakatusok sa kanya.
Shadow Death. Ang gamit kong pangalan sa dati kong mundo sa tuwing nasa underground battle kami.
Ako ang nagsisilbing anino ni Queen Nemain 'The Punisher' dahil ayaw ko siyang makikipag laban sapagkat wala siyang awang pumatay sa kanyang mga kalaban.
Hindi man lang siya naawa upang idaan muna sa pag torture dahil agad-agad niya itong pinuputulan ng leeg.
Paano nalang kung gusto pa nila huminga nang ilang segundo o minuto diba.
Paano nalang kung gusto pa nila magmamakaawa na bigyan pa ng isa pang pagkakataon ang kanilang buhay, diba?
Tissshhhhhkk!! Bakit ba kasi hindi nalang nag mana sa aking kabaitan ang Reyna na iyon.
Kaya ako nalang ang gumagawa para naman pwede pa sila makapag paalam sa kanilang pamilya gamit ang kanilang isipan.
Lalo na at pwede pa sila makapag muni-muni sa kanilang mga kagagohang ginawa pagkatapos nila mamatay sa aking mga kamay.
"Ahhhhhhh!! H-hayop ka. makawala lang ako dito ay papatayin talaga kita."
Awww!! Ang kyutt!!
Napangisi naman ako sa kanyang sinabi dahil ang mga katulad niyang pag uugali ang pinakagugustuhan ko.
Dahil habang hindi pa sila nag mamakaawa sa akin ay ibig sabihin non ay gustong gusto pa nila ang aking ginagawa.
"Hehehe."
Apaka kyuttt lang talaga nila eh.
Ngiti-ngiti ako habang binubunot ng dahan dahan ang sibat sa kanyang braso at hinahanap ang kanyang mga palad upang ito na naman ang aking bubutasan.
Gagawin ko siyang pishbol.
"Tumigil ka nang baliw ka. Isa kang manggagamot at hindi mamatay tao. Bwesit ka. Huwag mo dungisan ang aking kapangyarihan at mahika lalo na ang aking pagka Dyosa."
Napatigil sa iri ang aking kamay na may hawak na sibat ng may marinig akong nagsasalita sa aking isip.
"Bakit ka ba nangingialam at ano na naman ba ang kailangan mo sa akin bruha ka?"
Ngayon pa talaga siya mang iistorbo sa aking ginagawa kung kailan nasisiyahan na ako.
Ang pangit niya talaga ka bonding.
Nakaka bad trip.
Napatigil naman sa pasigaw at iyak iyong lalaking binutusan ko ang braso nong marinig niya akong nag sasalita.
Lahat silang na naka gapos ay naka tingin sa akin ngayon at kita ko sa kanilang mga mukha ang kagulohan.
Luhhh!! Tingin-tingin niyo.
Gusto niyo? Asa kayo. Ampppp.
"Ikaw ang may kailangan sa akin kaya itigil mo ang ginagawa mong pag torture sa kanila, baliw ka."
Napasimangot naman ako dahil kung noon ay tanga ang tawag sa akin ngayon naman ay baliw.
Abay namumuro na sila sa akin ahh.
Kahit iyong unggoy ay tinatawag akong baliw, kahit sila Navah at Radya ay ganun din sa akin.
Yung totoo ako nalang ba talaga ang natirang matino sa mundong ito?
"Wala akong kailangan sayo kaya tumahimik kana dahil sa marami pa akong itatanong sa mga gagong ito."
Kita kong inilibot nong mga lalaki ang kanilang mga mata tila hinahanap kung sino ang aking kinakausap.
May saltik din talaga ang mga ito.
Hindi ba nila alam na nasa aking isipan ang aking kinakausap?
Tsskkk!! Tama nga ako at hindi ako ang baliw.
"Ikaw ang may saltik, baliw ka, at sasabihin ko sayo na hindi mo sila dapat tino- torture pa dahil pwede mo naman kontrolin o basahin ang kanilang mga isipan."
Napakunot noo naman ako sa pinagsasabi nito.
Anong trip na naman kaya ang pinapagawa sa akin nito.
"Ginagago mo ba ako?"
Kung meron pala akong abilidad tulad ng sinabi niya ay abay sana nagawa at ginawa ko na kanina pa para naka uwi na ako makakain.
Kung totoo man ang sinabi niya ay dapat sinabi na niya ito noon pa sa akin para hindi ako magpaka pagod sa aking ginagawa.
Kahit kailan napaka bruha talaga nito.
"I-isa ka bang baliw?"
Napatingin naman ako sa lalaking mapangahas upang tanungin akong baliw.
Sinamaan ko ito ng tingin dahil dumagdag lamang siya sa aking listahan.
Baliw-bagin ko siya eh, makikita niya talaga ang hinahanap niya.
"Ikaw ang gago, hindi ako. Kaya ngayon ko lang ito sinabi sayo dahil hindi ko naman pala alam na magagamit mo ito sa halip na gamitim mo ang iyong kabaliwan. Lumapit ka sa isa sa kanila at ilapat mo ang iyong kamay sa kanyang ulo."
Naputol ang masama kong tingin dun sa lalaki ng magsalita ulit ang bruha sa aking isipan.
Sinunod ko naman agad ang kanyang sinabi at lumapit at yumuko ako ng kaunti sa lalaking nakaupo sa lupang naka gapos na siyang binutusan ko kanina upang medyo kami magkapantay.
"Saang ulo ba, sa taas o sa ibaba?"
Bigla naman kumunot ang noo nong lalaking aking kaharap at tinignan ako nitong nababaliw.
Scramble-len ko betlog niya eh, sabing hindi ako baliw.
"Bwesit ka talaga kahit kailan. Syempre sa itaas. Merun bang ulo sa ibaba? Letse ka."
Gusto ko sanang sabihin na merun pero umirap nalang ako at inilagay ang aking kamay sa taas nang ulo nong lalaking aking kaharap.
Nong una ay umiiwas ito sa aking pagkaka hawak sa kanya pero sinakal ko ang leeg nito pagkatapos ay inaalog alog ng malakas dahil na iinis ako sa lagi niyang pag galaw.
Tila na hilo naman sa aking ginawa kaya napapikit nalang ito at hindi na gumalaw pa.
Buti nga sayo at naging shake na yang utak mo.
Kasalanan mo rin naman dahil ang likot mo.
Nang mailapat ko na ang aking mga palad sa kanyang ulo ay pumikit ako at pinakiramdaman ang Enerhiya sa aking puso pero ang ikinapag taka ko ay bigla kumirot ang aking ulo tila dito nag mumula ang Enerhiyang gustong lalabas.
Medyo masakit at nakakahilo at para narin akong nasusuka kaya iminulat ko ang aking mga mata upang itigil ang kagagohang itinuro sa akin nong bruha.
Sa akin pa yata napunta ang pag alog ko sa utak nitong lalaki na ito.
Langyaa naman.
"Sahana, itigil mo ang iyong ginawa ngayon din, itigil mo."
Mas lalo akong nag taka ng rinig at ramdam ko ang kaba at pagkataranta sa boses ni Niavh sa aking isipan.
Ano na naman kaya ang kabruhanang ginagawa nito.
Pero ganon nalang ang kabog ng aking dibdib sa takot at kaba ng tila nag ma-magnet ang aking kamay sa ulo ng lalaki dahil sa hindi ko ito ma alis at mahila.
"Ano ang nangyari Niavh bakit ganito? Gawa mo ba ito?"
Nataranta na ako dahil may unti-unting pinag halong kulay pula at itim na parang sinulid na gawa sa tubig ang lumalabas sa aking mga palad patungo sa ulo nang lalaki.
Ano to spaghetting black red?
"Hindi akin iyan Sahana, at hindi ko rin alam kung bakit sapagkat dapat mula sa iyong puso ang lalabas na Enerhiya dahil sa puso mo ako namamahay isa pa dap-.."
"Ahhhhhhh!!! Parang awa mo na itigil mo na ito. mag sasalita na ako. Parang awa mo na. Ayaw ko na. Gusto ko pang mabuhay."
Naputol ang gustong sasabihin ni Niavh ng sumisigaw at umiiyak na nang dugo ang lalaki sa aking harapan.
Kita ko ang takot sa kanyang mga mata lalo na ang kanyang mga kasama.
"Niavh paano ko ito mapapatigil. Niavh tulungan mo ako."
Naluluha na ako dahil sa kaba at takot dahil sa parang may sariling utak ang aking mga kamay at hindi ko ito maialis sa ulo nang lalaki.
Wala naman akong pakialam na mamatay ang lalaki pero hindi sa ganitong paraan na alam kung hindi ako ang may gawa.
Bigla nalang nanlaki ang aking mga mata ng tila hinihigop nang parang sinulid sa aking kamay ang kanyang laman.
Unti-unti siyang nangangayat at umiitim hanggang sa naging buto't balat na lamang siya at hindi na humihinga pa.
Isa nalang siyang kalansay ngayon na tuyong-tuyo at parang sinunog dahil sa umuusok din ang kanyang buong katawan.
"S-sahana."
Ramdam ko ang takot sa nanginginig na boses ni Niavh sa aking isipan at bigla ako napa upo sa lupa nang sa wakas ay mabawi ko na ang aking kamay mula sa ulo nong lalaki.
"D-demonyo, isa kang Demonyo."
"Tulong, tulungan niyo kami, parang awa niyo na. Tulungan niyo kami."
"Tulong!!!."
Napatulala nalang ako ng bigla nalang nag sisigaw at umiiyak ang mga lalaki pagkatapos nila makita ang bangkay ng kanilang pangulo.
Kita ko ang takot sa kanilang mga mata habang humihingi ng tulong.
"Ano ang nangyari sa inyo at nasaan kayo!"
"Sahana, tumayo kana at umalis kana dyan. Maraming kawal ang papunta sa inyong kinalalagyan. Bilis Sahana tumayo kana!!!"
Dahil sa pag sigaw ni Niavh sa aking isipan ay nagising ako sa pagkatulala at mabilis na tumakbo upang makaalis ka agad dahil rinig na rinig ko na ang mga sigaw ng ilang mga kawal na malapit sa aming pwesto lalo na at patuloy parin sa pag sisigaw ang mga lalaking naka gapos at humingi ng tulong.
.
.
.
.
.
[=Nexzeuss Lawrence=] :
"Naihatid niyo naba sa Opisyal ng tagapagparusa ang mga Bandido, Jaquas?"
Si Jaquas ang inutusan kong pangunahan ang pagkuha sa mga bandidong ginapos ko kanina na iniwan don sa kagubatan.
Hindi naman ako nababahalang iwanan sila doon na walang bantay sapagkat walang sinomang makakatanggal sa aking pagkakagapos sa kanila dahil hinaluan ko ito ng aking mahika at kaya pinasama ko si Jaquas dahil sa kanya ko ibinigay ang patalim na maaring maka putol sa taling ginawa ko.
"Opo Prinsipe, pero may dapat kayong malaman."
Napa angat naman ang aking paningin kay Jaquas mula sa pag babasa ng mga papel na nasa aking mesa ng may maramdaman ako kakaiba sa kanyang boses.
"Ano iyon Jaquas?"
Nagtataka akong nakatingin sa kanya dahil bakas sa kanyang mukha ang pagka balisa at pagkakabahala.
Ganon ba kasama ang ibabalita niya at ganyan ang ekspresyon ng kanyang mukha habang nakatingin sa akin ng mariin?
"A-ang isang lalaki sa mga Bandido ay patay na ng maabutan namin, mahal na Prinsipe Nexzeuss."
Napakunot noo ako sa kanyang sinabi lalo na at tila nanginginig ito na parang takot sa diko malaman kung ano ang dahilan.
Ngayon ko lang din siya nakitaan ng ganyang emosyon at ekspresyon sa kanyang pag mumukha dahil lagi itong kalmado at tila walang pakialam sa paligid.
"Bakit? At paano nangyari iyon? Sino ang may gawa?"
Sunod-sunod na tanong ko dahil imposibleng makatakas sila sa aking ginawang pag gapos sa kanila.
Imposible ring papatayin nila ang kanilang sariling kasama at kung gagawin man nila iyon ay sa ano namang dahilan?
"Hindi ko po alam Prinsipe Nexzeuss, sapagkat huli na kami ng makarating kami doon pero hindi namin nakita kung sino ang gumawa at pumatay dahil sa naka gapos parin silang lahat na naka upo sa lupa habang sumisigaw at humingi ng tulong na tila ba parang takot na takot sila sa kung sino."
Mas lalo lang napakunot ang noo ko dahil sa kanyang sinabi.
May pumunta ba doon upang pag tangkaan ang kanilang buhay para hindi makapag sumbong?
Pero imposible dahil walang nakaka alam sa kanilang kinalalagyan mabilan sa akin, sa mga babaeng aming na ligtas nong Prinsesang baliw.
Napaka imposible namang balikan iyon ng Prinsesa dahil bakas sa kanyang pag mumukha na wala itong pakialam sa kanyang paligid dahil narin sa pag babaliwala nito sa mga babae kanina.
Hindi kaya bumalik ang isa sa mga babaeng nailigtas namin upang mag higanti?
"Nasaan ang kanyang bangkay ngayon , Jaquas. Dinala niyo rin ba?"
Gusto ko tignan kung paano ito pinatay upang matukoy ko kung paghihiganti ba talaga ang pakay sa pumatay nito.
Kahit mga bandido man sila ay karapatan parin nilang mailibing ng maayos bilang isang tao sa mundong ito.
Tumayo ako upang ayusin ang aking suot at kumuha ng talukbong at maskara upang walang makakilala sa akin pag pupunta ako doon.
"H-hindi namin na dal- ahhm. Hindi namin nadala, Mahal na Prinsipe Nexzeuss dahil sa nadudurog at na aagnas ito sa tuwing aming ginagalaw."
Napatigil ako sa aking ginagawa dahil sa sinabi ni Jaquas at bumalik sa kanyang mukha ang pagkaka balisa mula nong pumasok siya dito sa aking opisina kanina.
"Bakit? Ano ba ang nangyari sa kanyang katawan?"
Bigla kumabog ang puso ko sa kaba dahil sa kanyang sinabi.
Kahit kailan ay wala pang naibalita o wala pa akong narinig na ganyang nangyari sa isang katawan na namatay.
"Paumanhin Mahal na Prinsipe, pero hindi ko po alam ang nangyari. Ang nakakapag taka lamang po ay parang wala nang laman ang kanyang katawan. Sobrang payat nito na buto't balat na lamang isa pa po sobrang itim nito na parang sinunog dahil sa umuusok pa ng itim ang kanyang buong katawan pero ang mas lalong nakakapag taka ay wala kaming nakitang apoy sa paligid nito upang maging senyalis na sinunog nga."
Mas lalong umusbong ang kaba sa aking dibdib dahil sa kanyang sinabi at baka galing sa Kasamaanian ang pumatay nito?
Pero walang ganyang kapangyarihan at mahika ang mga taga Kasamaanian.
Isa pa bakit naman nila papatayin ang isa sa bandido at kung sila man ang may gawa, bakit isa lang ang kanilang pinatay.
Nang maalala ko ang Enerhiyang nangyari kahapon sa madaling araw ay mas lalong napuno nang pagkaka bahala, kaba, takot, pag aalala ang aking puso.
Halo-halo na ang aking emosyong nararamdaman para sa mga mamamayan na nasa aming kaharian.
"G-gusto ko maka usap ang mga kasama niya ngayon din. Dalhin mo ako sa kanilang kinaruruonan, Jaquas."
Hindi ko na maitago pa ang kaba sa aking dibdib sapagkat kung tama nga ang aking hinala na ang pumatay sa lalaking iyon at ang napakalakas na Enerhiyang nagtataglay kahapon ay iisa ay parang ito na yata ang katapusan nang aming mundo.
Aamin kung mas malakas pa ito sa mahika at kapangyarihang taglay ng mga taga Kasamaanian at sa priestess.
Alam kong wala kaming laban kung ang buong Kaharian na ng mga taga Kasamaanian ang lulusob sa amin paano pa kaya kong iyong taong nagtataglay pa ng napakalakas na Enerhiya ang gagawa.
Napakagat nalang ako ng aking pang ibabang labi dahil sa gulong-gulo na ako kung ano ang dapat kong gagawin para sa kaligtasan ng mga mamamayan sa buong Kaharian.
.
-------------