Mga putok ng baril lang ang naririnig ko mula sa baba at sa labas, while what I heard here is my breath at ang malakas na dagundong ng dibdib ko.
"Farewell, Gold." He said with a serious and cold voice while pointing his gun to my face.
Napapikit ako ng marinig ang isang putok ng baril but also immediately opened my eyes when I realized na may silencer ang baril ko so bakit ito puputok ng malakas?
The moment I opened my eyes, muka ni Miguel na namilog pa ang bibig ang una kong nakita... Nahulog ang hawak niyang baril, at gulat siyang napatingin sa akin, at dahan dahang tiningnan ang dibdib niya, at dahan dahang natumba sa harapan ko.
Nagulat ako ng makita ang tama ng bala sa left part ng likod niya. I'm sure it went directly to his heart.
Napatingin naman ako sa pinanggalingan ng putok ng baril. And I saw the guy standing at the door while pointing his gun to my direction. Ibinaba niya ang kamay at naglakad palapit sa akin.
"Felix..." I muttered as I am confusedly looking at him.
"Tsk. You're a mess." Tanging lumabas lang sa bibig niya then umupo sa harapan ni Miguel which is also infront of me.
Napatingin naman ako sa kalagayan ko, at nalasahan muli ang dugo sa labi ko. Then tumingin ako muli sa kaniya habang tinitingnan niya ang pulso ni Miguel.
"Why?" I suddenly and confusedly asked. Napatigil naman siya at bumaling sa akin.
"Quits na tayo." Sabi niya naman at agad na tumayo, while I'm still looking confusedly at him. Anong pinag-sasasabi niya.
"Tumayo ka na jan. Nasa underground ang hinahanap mo." Muling sabi niya bago nagsimulang maglakad paalis.
"Why are you doing these?" Hindi ko na napigilan ang sarili na muling magtanong. Naguguluhan ako sa ipinapakita niya. I am their enemy, muntik ko na siyang mapatay dati, so bakit niya ginagawa to!
Napatigil naman siya at dahan dahang tumingin muli sa akin. Sinalubong ko naman ang tingin niya, at ipinakita sa kaniya na naguguluhan ako.
"I told you, quits na tayo. It's a merch for not killing me the other day. I also hate this work... And I'm also helping a friend." Sabi niya at ngumiti bago tuluyang naglakad paalis at iniwan ako.
Napatingin naman ako sa katawan ni Miguel. Poor him, he could be a great warrior. Tumayo na ako at nagpagpag ng damit, at kinuha ako baril ko. Pinindot ko ang earpiece ko at napabuntong hininga.
"Where are you?" Agad na tanong ko sa kanila habang naglalakad na palabas para makababa ng second floor. May kuti pa akong naririnig na putukan.
"Sa likod, may mga kalaban pa dito." Rinig kong sagot ni Blake.
"Kasama na namin sila, maliban kay Aizer." Rinig kong sabi naman ni Zel.
"Si Clayd?" Tanong ko ulit at bumaba ng hagdan.
"Nasa kaliwa mo." Rinig kong sagot niya. Napatingin naman ako sa kaliwa at nakita ko si Clayd na nakaupo sa isang upuan na inuupuan kanina ng mga kalaban. He waved his hand at tumango lang naman ako.
Ng makababa ako ng hagdan ay lumapit naman ako sa kaniya.
"Have you seen Felix?" Agad na tanong ko.
"May pasa ka..." Aniya naman at tumayo, at lumapit sa akin.
"It's alright." Tanging sabi ko at umiwas. Napabuntong hininga nalang siya.
"Hanapin nalang natin ang daan papunta sa underground." Pag-aaya ko sa kaniya. Tumango nalang siya at sumunod sakin.
Tahimik lang kami habang hinahanap ang daan. Then later we finally found it. Tumingin siya sakin when he finally opened the door. Tumango lang naman ako as I walk inside and saw the stairs that will lead us to the underground. Nakasunod lang si Clayd sa akin habang naka-alerto at hawak ang baril. Madilim, ngunit may kaunting ilaw kaming nakikita na nasa pinaka baba.
Isang pintoan muli ang sumalubong sa amin ng makababa kami ng hagdan. Agad na dahan dahang pinihit ni Clayd ang pinto, at agad na tinutok ang baril sa loob.
Walang tao. Pero parang isang apartment room ang loob, may mga gamit at furnitures. At may isang kwarto na nasa left side. Tumingin ako kay Clayd, nakatingin din pala siya sa akin. Ibinulsa niya ang baril at agad na lumapit sa may pintoan.
It seems like, whomever's here. Hindi niya naririnig ang nangyayari ngayon sa ground floor, or wala siyang may narinig.
Unang pumasok sa isipan ko si Ellejah. Kaya tudo ang kaba habang dahan dahang binubuksan ni Clayd ang pintoan. Tumigil siya at hindi ko makita ang loob kaya tinulak ko siya dahilan para makapasok siya ng tuluyan.
Tumambad sa akin si Ice na walang Malay at nakahiga sa kama at walang pangitaas na damit at si Ellejah na nasa may couch at may kaharap na wine at umiinom. Gulat siyang napatingin sa amin. Agad naman akong lumapit sa kaniya.
"A-anong... Pano kayo—"
Isang malutong na sampal ang ibinigay ko sa kaniya dahilan para mapabalik siya sa pagkakaupo sa couch. Agad siyang napahawak sa pisnge niya at hindi gumalaw.
"Shein." Rinig kong sambit ni Clayd sa pangalan ko. Pero hindi ko mapigilan ang galit na pumupuna sa buong katawan ko.
"Walanghiya ka talaga! Gusto mo bang matulad sa kapatid at tatay mong malamig na!" Inis na sabi ko which made her confusedly look at me.
"Walanghiya?" Biglang sigaw niya at parang may nagaalab na apoy sa mga mata niya.
"Ikaw ang walanghiya! Inagaw mo na nga si Aizer sakin! Pinatay mo pa ang daddy ko! At ngayon ano? Pinatay mo rin ang kuya ko!" Sunod sunod na sigaw niya kasabay ang pagtulo ng luha mula sa mga mata niya.
"Mangaagaw ka... Mamamatay tao —"
Bago pa man niya matapos ang sasabihin ay isang malakas na sampal ulit ang ibinigay ko and I coldly look at here.
"Shein!" Napatingin naman siya sa pintoan ng biglang may mga dumating at nagaalalang tinawag ang pangalan ko
"Ellejah?" Gulat nilang sabi. Hindi ko sila makita dahil naka talikod ako sa gawi nila. But I'm sure it is Joellen and Allyza. Mukang tapos na ang gera sa itaas.
Biglang tumawa ng malakas si Ellejah at tumakbo papunta sa drawer. Gulat at nagtataka naman kaming tumingin sa kaniya.
"Sige! Gusto niyong kunin si Aizer?" Sabi niya bigla at may inilabas na baril at itinutok agad sa akin, naalerto naman sina Clayd. Tumawa siya na parang baliw at isa isa kaming tiningnan.
"Ellejah... Please stop." Naiiyak na sabi nila sa likuran, pero tumawa lang si Ellejah at hindi sila pinakinggan.
"I will kill you! Pinatay mo ang daddy at kuya ko! Inagaw mo sakin si Aizer! Walanghiya ka Elshein! Sinira mo ang buhay ko!" Sigaw niya at nanginginig ang kamay habang nakatutok sa akin ang baril na hawak niya. Bigla namang lumapit si Clayd at Zel sakin at itinaas ang baril nila pero hinawakan ko sila at pinigilan.
"Magkakamatayan muna tayo bago kayo makalabas! You will pay for everything you did!" Sigaw ulit ni Ellejah sa akin.
"Go. Pull the trigger." I calmly said while looking at her. Parang nagulat naman siya pero agad din namang hinawakan gamit ang dalawang kamay ang baril.
"Shein!" Dinig kong sigaw ni Allyza at Joellen sa likod.
"Ellejah please stop!" Naiiyak na sabi ni Allyza. Pero hindi man lang siya tiningnan ni Ellejah.
"I killed your father, I killed your brother, and I took away Aizer from you..."
"Shut up!" Sigaw niya ulit dahilan para matigil ako sa pagsasalita at mas hinigpitan niya pa ang hawak sa baril.
"It's not the first time someone pointed their gun at me. So pulled the trigger and shot me!" Malakas na sabi ko sa kaniya dahil para sumigaw siya ng malakas.
"Ah!! Shut up!" Sigaw niya at itinutok ang baril sa sarili.
"Ellejah!" Sigaw nina Allyza sa likuran, pero umiyak lang si Ellejah at hinigpitan ang pagkakahawak sa baril which she pointed to herself.
"Killing your self won't settle everything. You have to pay for what you did, some died because of your selfishness. Many lost their cars and valuable things because of the bombing incident you cause. Now, if you kill yourself, your soul will pay for all of that in hell." Sunod sunod kong sabi habang dahan dahang lumalapit sa kaniya.
"Wag kang lalapit!" Malakas na sabi niya at umatras pero may drawer sa likuran niya kaya wala siyang maatrasan.
"Listen and wake up, Ellejah. Don't be like your father who passed away because of his selfishness." Sabi ko ulit sa kaniya hanggang sa makalapit na ako. Umiyak lang siya habang mahigpit parin ang hawak sa baril.
"If you want to die, let me kill you." I whispered na ikinagulat niya.
"You! Two-faced bitch!" Sigaw niya at akmang tututukan ako ng baril na hawak, pero mabilis ko siyang sinuntok sa tiyan at inagaw ang baril na hawak niya. Lumambot na ang pagkakahawak niya sa baril dahil sa sakit na natamo sa tiyan niya kaya madali ko itong naagaw.
"Tch!" Agad akong umatras dala ang baril at agad na lumapit naman sina Clayd at Zel para hawakan siya.
"Kung gusto mo talagang patayin ang sarili mo, dapat kanina mo pa kinalabit ang gatilyo." Napairap nalang ako at umalis sa harapan nila. Umiyak lang siya while Clayd and Zel's guiding her outside the room. Napatingin naman ako sa mga kasama namin na sumunod sa kanila kaya naiwan ako sa loob.
Inilagay ko ang baril sa table, at tumingin sa natutulog na Ice. Tsk. Anong ginawa nila sayo at ang himbing nang tulog mo. Then naupo ako sa gilid ng kama.
"I'm sorry." I mumbled and cares his cheeks. He's still handsome kahit na his sleeping peacefully... Kinumutan ko siya and stay like that for almost twenty minutes, hindi naman muling bumalik yung iba, hindi ko na rin marinig ang ingay nila sa labas, hanggang sa bigla siyang gumalaw, at dahan dahang binuksan ang mata.
"Shein..." He mumbled at agad na napa-bangon, seems like he remembers what happened.
"Where are we? What happened to your face?" He immediately asked, and he cares my cheek and touch the wounds I had with the fight between Miguel and I.
"Who did this to you?" Seryosong tanong niya, umiling at ngumiti lang ako sa kaniya.
"Si Ellejah ba may gawa nito sayo?" Seryoso ang boses niya habang nagtatanong.
"No." Sagot ko at umiling.
"Damn it, kung alam ko lang na may gagawin si Ellejah samin, hindi ko na sana siya hinayaang lumapit." Inis na sabi niya.
"No, Ice. Don't blame yourself." I softly mumbled.
It's not just because of how she's obsessed with you. It's also because of me. All of this is because of me.
"Everyone fine. And you're fine, too. We've already took care of everything." I added.
"It's already eleven pm. Let's go. I'm tired, I want to rest. And I'm sure they're waiting for us." Sabi ko sa kaniya at agad na tumayo. Kinuha ko naman ang t-shirt niya na nasa sofa at ibinigay sa kaniya.
"Baka lamigin ka."
"Sorry." He suddenly whispered ng maabot ang t-shirt. Hindi ako umimik at hinintay siyang matapos.
Nang makalabas kami sa kwarto ay wala na sila don sa may sala. Kaya lumabas kami at umakyat sa ground floor. And, the siren is the first thing we heard, then tumambad sa amin ang mga pulis at ilang mga bangkay na inaasikaso nila.
"Shein! Aizer! Thank goodness you're safe!" Agad na salubong sa amin nina Cianna, magkakasama na silang lahat, habang si Clayd at Luca ay kinakausap ang mga pulis.
"Bro!" Agad lumapit si Cian at Alexus samin, habang papalapit kami.
"Nasa costody na nang mga pulis si Ellejah." Agad na sabi ni Allyza. Then they started talking about what happened, asking everyone what happened and how did we found them. Joellen almost cried, when she remember what happened before, and me who saved her. Thankfully, wala naman silang kwenento kung pano ako makipag barilan sa mga kalaban. They just talked about how Zel and Blake manage to defeat their enemies. Although, they question me about the numerous death inside the building, hindi naman ako sumagot, while Clayd was still busy with the investigators, since siya lang naman ang kasama ko.
"They also used that sleeping spray to me." Sabi naman ni Alexus at sinangayonan naman siya ni Joellen. Buti nalang mas finucos nila sa usapan kung paano sila makidnap.
"Sinong hinahanap mo?" Ice suddenly asked when he noticed me looking around.
"Ah, wala." Tanging sagot ko.
Asan kaya si Felix. Hindi rin nila nabanggit si Felix, maybe they didn't saw him. Umuwi na kaya siya?
"Shein, let's go home." Zel suddenly said kaya napatingin kaming lahat sa kaniya.
"Sige." Sagot ko naman. I'm also tired na kasi, anong oras na ba...
"Let's go. I know we're all tired." Ice also announced and I gave him a nod, then everyone also agreed.
"This is so tiring." Dinig kong sabi ni Clayd habang palapit siya sa amin. Natawa naman si Blake at Zel sa kaniya, kaya nabatukan tuloy sila.
Sabay sabay kaming pumunta sa mga sasakyan namin at agad na silang sumakay sa mga sasakyan nila.
"My car's still at RU, right?" Ice suddenly said and I nodded.
"Should I drived you home?" Tanong ko naman sa kaniya which made him chuckled. Napatingin naman kami sa mga kasama naming isa isang umaalis.
"Hindi pa ba tayo aalis?" Sabi ko ulit sa kaniya. Ibinigay ko sa kaniya ang susi at itinuro ang sasakyan ko.
"Sarap ng tulog mo kanina, seguro naman may lakas ka para mag drive." Sabi ko sa kaniya.
"Tsk." Natawa nalang ako dahil sa reaction niya. Naglakad na ako papunta sa kabila at pumasok habang pumasok naman siya sa driver's seat.
Wala kaming imik habang binabaybay ang daan pabalik sa city. Nakasandal lang ako sa pintoan ng sasakyan at nakapikit habang nag dra-drive naman si Ice.
Ang dami na namang nangyari ngayon. Kailan kaya to matatapos.
"I heard what happened. How's everyone's condition?" Paps asked the moment I entered his room. I went to the hospital and decided not to attend my classes today. I also told everyone na magpahinga muna at wag lang muna pumasok dahil sa mga nangyari kahapon, and they all agreed.
"Nothing happened to them. They were just used to lure me." I answered which made paps confusedly stared at me.
"I found out, the mastermind was a brother of a classmate who had a grudge towards me. He accepted his sister's request as I am the person he was searching. I once encountered him before, he was one of the bodyguards of the mission we almost failed, he who I thought I killed, that's why he went for revenge... And he knows about us." Kwento ko kay paps about kay Miguel Gregorio. Parang napaisip naman si paps dahil sa mga sinabi ko.
"A mission you almost failed... Is it the target who had a huge connection behind him?" He suddenly asked and I immediately nodded.
"Albert Tolentino." Mr David suddenly mumbled kaya napatingin ako sa kaniya. He was just sitting at the couch while facing a lot of piled papers. Tumingin siya sakin at kay paps. Napatingin naman ako kay paps at tumingin ulit kay Mr David. Nag tititigan lang sila, para bang naguusap ang mga isip nila. Hello? Nandito po ako.
"Who is that?" I suddenly asked that made them realized na nandito pa ako sa harapan nila.
"That's the person I said na lead namin for the ambush incident." Mr David answered kaya napatingin ulit ako sa kaniya.
"I haven't confirmed that yet. But that's the only person we knew that has a grudge towards us." He added and that answered made me a lot confused.
"Who the heck is that Albert Tolentino?" I asked again habang nakakunot ang noo ko.
I think I really won't have a peaceful year. Ano bang meron, at sinusundan ako ng malas. Sunod sunod na ang mga kalaban namin. Kung kailan we're at the long vacation, saka pa sila nag sulpotan!
Then I remember, Ice and the others. They were in danger just last night not just because of Ellejah's selfishness but also because of the grudge our enemy had with me. I don't want to drag everyone to my misfortune. What should I do?