Nacy's View
"Ken" pagtawag ko sa kanya sa pangalawang pagkakataon.
"Ken" tawag kong muli dahil patuloy lang siya sa pag-iwas sa akin at panay ang pagtitipa niya sa laptop niya.
"Ke—"
"One more 'Ken' and I'll zip your mouth"
Natigilan ako pagkatapos niya akong samaan ng tingin kaya napanguso nalang ako ng wala sa oras. Bakit ba ayaw niya akong kausapin? Hindi ko pa naman nasasabi yung sasabihin ko eh, bakit nagsusungit na agad siya?
We were both sitting in the balcony, watching the sun sets from here and enjoying the air. Ito ang paborito kong bahagi ng bahay, it was on the second floor that's why it's even more better.
"Kamahalan.." nagbibirong tawag ko sa kanya na ikinatingin naman niya.
"Sister Aira's inviting us to have a dinner with them in their house this night. Can we have the honor to dine with you, your majesty?"
Pabirong pormal na sabi ko since ayaw niya akong tawagin siyang Ken kaya kamahalan nalang.
He suddenly lifts his one arm that immediately made me nervous so i close my eyes, hoping that he'll not hit me...pero lumipas ang segundo ay hindi ko naman naramdaman ang braso niya kaya minulat ko na ulit ang mata ko. He suddenly touch and massage my head, softly and give me a smile.
Natigilan pa ako at hindi alam ang sasabihin dahil sa ngiti niya. Palagi nalang ganito, natitigilan ako na ewan. Para akong nag-lo-loading...
"No" he said as his fake smile fades.
Doon lang ako nabalik sa kasalukuyan at pinalo paalis ang kamay niya sa ulo ko. I glared at him and hissed.
"Ang damot mo talaga! Hindi ako makakapunta kung wala ka eh"
I said and frown even more to express my disappointments.
"I'm not holding your feet, you can go there without me, you know"
Pabalang na sabi niya at bumalik sa trabaho niya doon sa laptop. It's his day off today but he's still working, gosh!
"Ay wow! Sa kalsada nga hindi mo na ako payagan, sa kanila pa kaya?!" reklamo ko ng pasigaw at lalo siyang sinamaan ng tingin.
"It's good that you know. Eh, you're getting smarter na ah.." he grinned and intends to touch my head again but i hit it away.
"Ken, ang sama mo sa asawa mo ah"
Sabi ko at ngumuso, kunwari mangiyak-ngiyak para ma-convince siya. Siya naman ngayon ang natigilan sa sinabi ko at biglang namula sa magkabilang pisngi niya dahil sa hindi ko alam na dahilan.
Palagi kong napapansin 'yun, actually. He keeps on blushing randomly when we're talking, ano bang meron sa kanya? May sakit ba siya? Allergic ba siya sa akin?
"Nacy.." he called.
"Oh?"
"I told you, I'm n-not your husband.." sabi niya na lalo niyang ikinamula. I looked at him innocently that made him look away and distance himself from me while blushing hard.
"Eh ayaw mo namang tinatawag kitang tatay, ayaw mo din na magkapatid tayo. So ano? Impossible namang bodyguard kita, diba?"
"What the—"
"Oh 'ta mo, ayaw mo na naman ng bodyguard. Kaya hayaan mo nalang na asawa kita, okay?"
Sabat ko at nginitian siya ng mas malawak at cute. I heard him sigh and grab his phone and suddenly played a video in front of me.
"Watch" utos niya kaya nanood din ako gaya ng gusto niya.
"These...is what a married couple do..." sabi niya at itinuro ang screen ng cellphone niya. Napatango tango naman ako at tinignan siya.
"Oh edi verified na! Mag asawa nga tayo!" nasisiyahang sabi ko pagkatapos makita ang mga nasa video. "We cook and eat together, we live in the same roof, we're together everyday except when you're going to work, we shop together.."
Sabi ko.
Muli kong tinignan ang nasa video at saktong nasa kama ang mag asawang iyon na lalo kong ikinatuwa.
"And look, we've slept together before too!" i hissed in accomplish. Napatampal naman siya sa sarili niyang noo at itinago na ang phone niya na parang sumusuko na siya sa kung ano.
Bakit ba ganyan ang mga reaksyon niya? Mali ba ako? Tama naman ah! Sabihin mong mali ako't ihahagis kita..
"Nacy, they're are doing 'that'"
He said, getting impatient now. Mas mabuti na din dahil iniwan na niya ang trabaho niya't nakikipag sagutan na sa akin.
"What 'that', Ken?" curious na tanong ko naman at inilapit ang mukha ko sa kanya habang hinihintay ang sagot niya.
Napapikit naman siya ng mariin at pinakita na naman yung napipilitan niyang ngiti sa akin.
"That.. The—... Nevermind, you will not understand.. My gosh" he groaned and stood up to walk away.
"Hoy, ano na? Pupunta ba tayo? Um-oo kana lang kasi Ken!" pahabol kong sigaw bago ko narinig ang parang napapagod na pag-oo niya na ikinangiti ko naman. Sa wakas! Madadaan lang naman pala sa pagdadaldal ang Ken na iyon para lang mapapayag.
I smiled as a sense of accomplishment and rest my back on the chair. I even almost fall from it but i still smile like an idiot.
Pinalampas ko lang ang mga oras sa panonood ng tv hanggang sa alas otso na ng gabi. Nag bihis lang ako saglit ng short at hoodie bago sinundo si Ken sa kwarto niya.
"Hay naku, nagtratrabaho na naman..." bulong ko sa sarili ko habang pinapanood siya mula sa pinto niya. Napakatahimik ng kwarto niya kaya naman nakaisip agad ako ng kalokohan.
"KEN!" mabilis at malakas na sigaw ko na siya namang ikinabulagta niya sa upuan niya. I was left their laughing my head's off because of his epic reaction. Halos hampas hampasin ko na rin ang pinto niya dahil sa kakatawa.
Sinamaan niya ako ng tingin pero hindi nun napigilan ang hagikhik ko.
"One more laugh and I'll cancel our dinner with them" seryosong sabi niya na siyang ikinatigil ko naman sa wakas. He crossed his arms against his chest and look deeply on my eyes.
Tumayo naman na siya at lumapit sa cabinet niya. Mukhang magpapalit na ata siya kaya naman tumalikod na ako at aalis sana saglit nang bigla siyang magsalita.
"Stop"
Tumigil naman ako at hinarap siya. He is already holding a white sweater while looking at me. Akala ko ay pupunta na kami at sa daan niya nalang niya iyon isusuot sa sarili niya pero bigla nalang niya akong hinila palapit at marahang itinali sa bewang ko ang magkabilang dulo ng sweater.
Nahigit ko ang hininga ko habang sobrang lapit ng hininga niya sa leeg ko at hinihintay na matapos ang pagtali niya.
"Next time, don't wear shorts if you're going outside" kalmadong sabi niya at tumayo na ng maayos. Napapikit pikit naman ako bago tinignan ang malaking sweater niya na natatakpan na ang pwetan at likod ng hita ko.
Doon na siya naglakad pababa ng hagdan kaya sumunod na ako dahil siguradong didiretso na kami sa kapitbahay namin.
He locked the door and wait for me so that we can walk together.
"Nacy, let me inform you, i don't like Randy's attitude so you better don't put us on awkward position or topic, understand?"
He said while his hands are on his pocket. Tumingin ako saglit sa kanya at tumango ng dalawang beses.
Randy Reyes is sister Aira's husband.
"Just talk to Aira and just ignore us there. I don't like talking to strangers"
Sabi niya ulit na ikinakunot naman ng noo ko.
"They're not strangers, alam na alam mo nga lahat ng tungkol sa kanila eh." sagot ko naman kaya agad akong nakatanggap ng nakamamatay na tingin niya.
"Oo na, oo na. Hay naku, ang weird mo talagang lalaki ka"
After more steps and we arrived to their house. Sinalubong kami ni sister Aira at pinapasok sa bahay nila na may kasamang ngiti. Dinala niya kami sa pagka-hardin nila kung saan may isang pabilong na mesa at apat na upuan. Andoon na rin ang mga pagkain, handa na lahat, mukhang kami nalang ang hinihintay.
"Andito na kayo, muntik ko pa namang akalaing lamok ang kasama naming kumain ngayong gabi"
The guy in black said, he's Randy for sure. Kunwari'y pinalo pa niya ang braso niya para pumatay ng lamok at tinignan kami ng malalim.
"Sorry brother Randy" sabi ko naman at nag peace sign kahit mukhang hindi nga siya natutuwa sa presensya naming dalawa ni Ken.
I look at Ken and saw him at his cold mode again. No emotion on face at all, nagmukha tuloy siyang mas masungit. Kung makatingin pa naman siya ay parang nangangain ng buhay. Jusko, mukhang hindi nga ata talaga sila magkakasundo ni brother Randy.
"Wag lang kayong tumayo dyan, halina't kain na tayo"
Masiglang aya ni Aira na nginitian ko rin ng malawak. Hinatak ko na si Ken at pinaupo sa tabi ko at tinulongan si Aira na magbahagi ng mga plato.
Kahit na nakangiti kami ni Aira ay ramdam ko pa rin ang tense sa pagitan nung dalawang lalaki. Teka nga, magkaaway ba sila ng hindi namin nalalaman?
"Sarap mo palang magluto, sister"
Sabi ko habang nasa kalagitnaan na kaming lahat sa pagngunguya. May pakbet, inihaw, at prito siyang handa. Ang dami pa kaya sigurado akong busog kami ni Ken na uuwi ngayong gabi.
"Syempre naman nuh, kung gusto niyo ay dalasan niyo na din ang pagkain dito sa bahay. We're family after all!"
Aira said and laugh.
"Aira, wag na. Baka ayaw masyado ni Ken ng palaging nakadikit sa kanya ang mga taong hindi niya kilala. Tignan mo't ilang buwan na silang nakalipat pero hindi man nagpakilala sa atin"
Biglang sabi naman ni Randy na ikinatahimik naming lahat.
Napatingin ako kay Ken na parang walang paki-alam sa sinasabi ni Randy at panay lang ang subo ng kutsara. Magsasalita na sana ako para magdahilan nang bigla din siyang magsalita.
"You're right" Ken said and look at Randy in a very very deep stare. Hindi ko alam kung sasabat pa ako o ano pero nakakatakot na ang mga tinginan nila. Parang anong oras lang din ay mapipikon na si brother Randy.
Jusko naman.
Pagkatapos ng kainan ay wala akong choice kundi magpa-alam na rin agad kay Aira. Ayokong i-test pa ng i-test ni Randy si Ken, medyo ang hirap nilang paglapitin din eh.
Gusto ko pa naman sanang makipag-kwentuhan kay sister Aira.
"Nabusog kaba?" malumanay na tanong ko kay Ken habang naglalakad kami pauwi.
"Hmm," maikling sagot niya na mukhang malalim ang iniisip. Napatingin lang siya sa akin nang hindi ko na mapigilan at humikab. He suddenly smiled out of blue and put his arm in my shoulder.
"You sleepy head...let's go home"