သူ့ရှေ့က လူသားငယ်လေးကိုကြည့်ရင်း သောက်လာလိုက်တောင် ဘီယာဘူးက ကုန်ကာနီးနေလေပြီ။
လူကလဲ လေတိုက်ရင်ပိုမူးနေသလားပင်မသိ ချာလည်ပတ်ရမ်းနေလေပြီ။
သူ့ရှေ့က နှစ်ဘူးသောက်ထားတဲ့ ဂျိုးလေးကတော့ အေးဆေးပင်။
"မင်းငါ့ကိုဘီယာဘူးဖိုးပြန်ပေးရမှာနော်"
ဂျောင်ကုကတော့ ဘာမှမသိသည့်ပုံပင် သူ့ပေါင်ပေါ်မှောက်အိပ်တော့သည်။
"တကယ်ကြီးလား တစ်ဘူးတည်းကို"
သူ့ပေါင်ပေါ်က အမူးသမားအား စိတ်ဆင်းရဲတယ်ဆိုတဲ့အကြည့်ဖြင့်
"ဟျောင့် ဘောနံ့ရူမနေနဲ့ ထဟ"
"ဟမ် ဟွန်အွန်း ဘာကြီး"
အတင်းကုန်းထကာ မျက်လုံးကမပွင့်ပဲ ဘာကြီးလာလုပ်နေတဲ့ဒုံဒုံကုအား အမူးပြေလက်ဝါးသိုင်းလေးတချက်ချပေးလိုက်သည်။
"အ့ နာတယ် အသေးလေးရဲ့"
"သေလေ"
"မောင့်ကိုသေခိုင်းနေတယ်ပေါ့"
"ဘာမောင်လဲ လီးကိုမောင်လား"
"အသေးလေးရဲ့မောင်လေ"
"ဘာတွေပြောနေတာလဲ ထစမ်းပါကွာ အိမ်ပြန်မယ်"
"မောင့်အချစ်ကလေးက ရှက်နေတာလား"
"ဒီခွေး...."
"ချစ်စရာလေးကွာ"
"အထိုးခံချင်နေတာပေါ့"
"အထိုးမခံချင်ပါဘူး အနမ်းခံချင်တာ"
"ငါကနမ်းရမှာလား"
"အွန်း"
"ပြီးမှ နှုတ်ခမ်းပေါက်တယ်ဆိုပြီးအော်မငိုနဲ့"
"ငိုစရာလားလို့ အွတ်"
နမ်းလိုက်တယ်လို့တော့ မထင်လိုက်ပါနဲ့ မင်ယွန်းဂီတို့က လက်သီးနဲ့ကစ်ပေးလိုက်တာပါ။
"အ့ သေပါပြီ"
"သေ"
"နာတယ်"
"သေလေ"
"အာ အသေးလေးးးရေ"
"သွေးတွေထွက်ကုန်ပြီ "
"ခွေးမသား ငါ့ဘောင်းဘီမှာသရေတွေပေကုန်ပြီဟ မင်းဖယ်စမ်း သရေတွေကို သွေးလို့ထင်လောက်ထိအောင်မူးနေတာလား"
"ဟွန်းးးဟျောင်းပဲတိုက်ပြီး ငြိုငြင်နေပြီလား"
"စိတ်ညစ်တယ်"
"ညစ်ပါနဲ့ ချစ်တယ်လေ"
"နေပါဦး မင်းဘာမင်းသောက်တာလေ ငါကငါ့ကိုချစ်ရင်သောက်လို့ပဲပြောတာလေ"
"အင်းလေ ချစ်တော့သောက်တာပေါ့လို့"
"ဘီယာလေးတစ်ဘူးကိုစာဖွဲ့နေရင် လာကြိုက်မနေနဲ့တော့ ငါ့ကို"
"ကြိုက်တယ် ချစ်တယ် ချစ်တယ် ကြိုက်တယ် ကြိုက်တယ် ချစ်တယ် ပြန်ချစ်ပါ"
"မင်းအများကြီးလိုသေးတယ်"
ထိုသို့ပြောတော့ သူ့ရဲ့မူပိုင်မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းတွေနဲ့ လူကိုပေါင်ပေါ်ကနေလှမ်းကြည့်သည်။
ချောမောပြေပြစ်တဲ့မျက်နှာ ပါးပြင်ပေါ်ကအမာရွတ်ရေးရေးလေးနဲ့ နှုတ်ခမ်းအောက်က မှည့်နက်လေးတစ်စုံ။
တော်ရုံလူဆို ဂျောင်ကုမှ ဂျောင်ကုဖြစ်သွားနိုင်တဲ့အနေအထားနဲ့ပြည့်စုံတဲ့လူသား။
"ဘာတွေလိုသေးတာလဲဟင်"
"အိမ်ပြန်ရအောင် မင်းအမူးပြေပြီမလား"
"အွန်း ကြာပါပြီ ဒီတိုင်းပေါင်ပေါ်မှာလှဲနေချင်လို့"
"ဒီခွေး..."
"ခ်ခ် ချစ်တယ်အသေးလေး"
Thanks for reading🖤