Leroy'u aldık ve hemen güvenli bir yere gittik.
Adamları ise diğerleri halleder.
Artık elimizde bir varis var yani içeri girmek için onu kullanacağız. Şuan bir varisi daha kaybetmeyi göze alamaz örgüt.
Yapacağımız şey basit adamımız elimizde gelip almazsanız ölür.
Şartlardan biri de tüm yöneticilerin burada olması olacak tabi ki. Geçen partide bir daha böyle bir şey olmayacağına dair o kadar konuşma yaptılar ki yüksek rütbeli birinin ölmesi utanç verici olurdu değil mi?
Amacımız da işte bu.
Utançlarından faydalanmak.
Bunun için iyi hazırlanmalıyız. Diğerleri bir varisin yokluğunu çabucak farkeder yani kısıtlı bir süre var.
Örgüt tabi ki gelirken yanında bir sürü adam getirecek. Tabi biz de aynısını yapacağız.
Phoenix'in de bir sürü adamı var. Özellikle şartlar arasında yanlız gelin diye bir madde olmayacak bunu hemen farkedeceklerdir.
Böylece bir sürü adamla misilleme yapabilirler.
Onlara düşünmek için zaman vermeyeceğim.
Leroy uyandığında bir sandalyeye bağlıydı. Oldukça sinirli görünüyor.
-Beni bırakın çabuk! Hey!
-Haha. Canına susadın galiba hala kendini üstün mü sanıyorsun?
-Beni bırak yoksa...!
-Yoksa ne? Seni kurtarmaya mı gelirler? Leroy daha çok gençsin...
-(Aynı yaşta değil miyiz, neden benden büyükmüş gibi hissediyorum?)
-Bana bak Leroy... Sana öğüt vermeye çalıştım ve sana zarar vermeyecektim ama sen ne yaptın?
-Yani asıl suçlu ben miyim!?
Yani evet...
-Hala anneni benim öldürdüğümü mü savunuyorsun? Komik değil mi?
-Ne?
-Tek yaptığım o çöp babanı evden uzaklaştırmaktı. Onu öldüren ben değilim annenin ona olan takıntısı.
-Sen ne hakla...!?
-Bana bak Leroy ben de hayatta kalmaya çalışıyorum! İntikam mı? Bende onu arıyorum ve nedeni tamamen pislik birine takıntılı olduğum için değil güvenip öldü... Ağır yaralar aldığım için!
-...
-Sonunda ise beni öldürmeye çalışmanın nedeni ise annenin ölmesi bile değil! Kendini suçlu görmen değil mi? Ve eğer gerçekten soruyorsan evet asıl suçlu sensin!
-Hayır ben...
-Hiç bir zaman sesini çıkartmayan sen değil miydin? Her zaman kenarından olanları izleyen ve hiç bir şeyi yine bilmeden yaşamaya ve yanlış kararlar vermeye devam eden de sen değil miydin? Peki o ' çok değer verdiğin annen' depresyondayken onunla ilgilenmeyen sen değil miydin? Şimdi tekrar söyle Leroy hangimiz suçlu?
-Ben...ben...
Sonra ağlamaya başladı.
Eğildim ve göz yaşlarını sildim.
-Shh ağlama senin suçun cahillikti ama bunu düzeltebilirsin. Sana yardım edebilirim.
Manipülasyon özellikle dibe vuran insanlar da çok kolay işe yarıyor.
-hick..ama nasıl?
-Her şeyi düzeltmen için bir şans daha var. Babanı bu hale getiren ve sonunda anneni öldüren örgüttü ondan intikam alabilirsin.
-Örgüt... Ama ben tek başıma nasıl...?
-Onu bana bırak sadece bana ufak bir yardımın lazım.
Bunun için pişman değilim. Plan uygulanmalı.
________
Yazar:Villainesssss