Samantha's point of view
Medyo ano lang, hehe.
"I MISS YOU, LOVE." Lasing na pagkasabi niya at ako naman ay nakikiliti sa ilong niyang tumatama sa aking leeg.
"I-irene.."
"Oh.. G-god.." I moaned when she suddenly kissed my neck.
She closed the door and pinned me to the wall. Napalakas naman ang kan'yang tulak sa akin dahilan ng pagdaing ko sa sakit ng aking ulo sa pagtama sa pader. Kahit kailan talaga 'tong babaeng na'to, masyadong mapanakit eh!
"Im sorry, love, are you okay?" I carressed my head in pain.
Bumalik naman ako sa katinuan na kaya ko pala ito pinapunta dito upang ipaliwanag niya sa akin ang lahat at hindi ang makipaglandian sa kan'ya.
"Sa tingin mo?" I sarcastically asked before rolling my eyes. Lumapit naman ito para tignan ang aking ulo kung may bukol ba o wala.
"I'm sorry, love hindi ko sinasadya." Hinalikan niya ang parte ng ulo ko kung saan nauntog. Asus! Akala niya naman madadala niya ako sa paganyan niya.
"Umupo na po kayo para mapagusapan na natin ang dapat pag usapan at para matapos na rin itong gabi na 'to." Walang emosyong saad ko sa kan'ya. Umupo siya sa couch na siya ko namang tinabihan.
"Samantha.." Huminga muna ito ng malalim bago ipagpatuloy ang kan'yang sasabihin. "Si Dad, my daddy, Samantha. Siya ang may kasalanan ng lahat ng 'to. He threatened me that if I didn't stay away from you, tatanggalin niya ako sa trabaho ko o 'di kaya'y mawawala ka din sa paaralan."
Hindi ko naman naiwasang maawa kaagad sa kan'ya dahil sa ginawa ng kan'yang ama para sa kan'ya. Dahil walang ama ang gusto maghirap at hadlangan ang kasiyahan ng kan'yang anak.
"It was all my sister's fault, Sa sobrang daldal niya. Nasabi niya kay Dad ang tungkol sa atin.Pinangunahan ako ng takot at kaba ko nang marinig ko ang lahat ng 'yun galing sa sarili kong ama.. But now I realize, Samantha. I'm ready to lose my job for you. I will never ever leave you, Samantha." Kita ko ang pagdaloy pababa ng luha sa kan'yang mata.
"Pero Irene, pangarap mo 'yon at pinaghirapan mo 'yan ng ilang taon,"
"Samantha, ikaw ang pangarap ko. Ikaw ang gusto kong paghirapang kunin at angkinin, handa akong isugal ang lahat para sa'yo."
I closed my eyes tightly when I felt her hand on my face. I couldn't help but feel butterflies in my stomach and shiver at what she was making me feel and said.
"Alam mo naman na sa'yo lang ako bibigay nang ganito 'di ba? Mahal kita, Irene. Sana sa pagkakataon na ibibigay ko sa'yo, pagmamahal na ang mararamdaman ko galing sa'yo." I softly muttered before cupping her face to wiped the tears running down on her eyes.
"Irene, sa araw-araw na pagsasama natin noon, nagustuhan mo rin ba ako?"
"No, Samantha.." Nanlaki naman ang mata ko sa kan'yang sagot. Ako ba pinagloloko neto?
"Kung ganon naglolokohan lang tayo di-" Tatayo na sana ako nang bigla niya akong hatakin paupo ulit at inilagay ang kanyang darili sa aking labi.
"Dahil minahal na kita, Samantha. Mahal na mahal kita," Naramdaman ko naman ang pag-akyat ng dugo sa aking pisngi, sapat na para makaramdam ako ng init. "Ako ang secret admirer mo noon pa lang, nagsimula ako sa ice pack dahil sa bukol mo at napaka clumsy mo rin kasi, at nagtuloy-tuloy na rin sa iba pang natanggap mo na hindi mo alam kung kanino galing,"
So, sa mga panahon na 'yun ay nagpapanggap lang siya na masungit at malamig sa akin? Akala ko ko ay ako lang 'tong baliw na baliw sa kan'ya, masyado pala siyang competitive. Psh!
"Masyado lang magulo ang mundo para sa atin at maraming humahadlang."Hindi ko maiwasang maluha at mamula sa kan'yang sinabi. Like Damn! There's a spark again.
"Is loving me is a mistake for you?" Estupidang tanong ko. Umiling muna ito bago sumagot.
"Hindi. Hindi, Samantha. Ang mahalin ka nang palihim na ako lamang ang nakakaalam ay isang naging magandang desisyon sa buhay ko. Isa kang kayaman para sa akin, Samantha. Handa akong pagdamot ka sa lahat upang walang makakuha sa'yo. Even though I did something wrong and I hurt you, you chose to forgive me, Samantha. Now I am ready to face all my sins and punishment, basta't 'wag ka lang mawala sa akin." She sincerely stated. I felt a shiver all over my body at what she said, my heart soften while pounding so fast.
"Hayaan mo akong bumawi sa pagkakamali at pagkukulang ko sa'yo, Samantha. Hinding-hindi na kita papakawalan." She promised before pulling me for a tender hug.
"Sana'y wala akong pagsisihan sa aking desisyon, Irene." Niyakap ko siya pabalik. Muli kong ibibigay ang puso ko para sa kan'ya. "Alam mo naman kung gaano rin kita kamahal 'di ba? Kahit masaktan man ako ng ilang beses, hinding-hindi magbabago ang pagmamahal ko para sa'yo,"
Sa'yo lang ako nagkakaganito, Irene. Huwag mo sana muling sirain ang puso ko dahil sa pagtanggap sa'yo. Hinding-hindi ako magsisisi na ikaw ang minahal ko.
"I missed this." I leaned on her chest, tracing my finger on her back.
"Ako rin." Sagot niya na naging dahilan ng aking pagngiti. "I missed this and I missed you."
My heart is full of love and joy now. The tears on my eyes because of the pain was erased by the smile because of the happiness. Sana'y hindi na matapos ang gabi na 'to.
Naisipan ko namang basagin ang katahimikan bago humiwalay sa kan'yng katawan. "Kumain ka na ba? Baka may gusto ka kainin, umorder lang kasi ako eh."
"Meron."
"Ano? Para makaorder ulit ako,"
"Ikaw." She said with seductive tone. Nabuhayan naman ako sa kan'yang sinabi at naalala ko na may alak pa lang utak nito kaya iba mag-isip.
Imbes na sirain ko ang katarantaduhang sinimulan niya, naisip ko naman na pagtripan ito, kaya sinabayan ko na lamang siya. "Then own me, Irene."
"W-wha–"
I cutted off what she said, smirking widely. "Strip me"
"W-wait.."
"Let's take a sixty nine position." When I cupped her face, I seductively traced my fingers on her face making her gasp for air.
"S-samantha.." Nakita ko naman ang pagkagulat sa kan'yang mukha na palihim kong ikinatawa. Ikaw ang nauna, ako ang tatapos.
"What? I thought you liked this, I'm just giving you an idea, Irene." Umupo ako sa kandungan niya na habang siya naman ay nakapikit nang mariin. "Let's make love in every corner of my room." Patuloy na pang-aakit ko. Manakit sana puson mo.
"S-samantha, mali ito. U-umorder kana ng kakainin n-natin.."
"Pati ba naman sa ganito ipagtatabuyan mo ako, Irene. I thought you love me." Mapagpanggap na malungkot kong sabi bago siilan ng halik ang kan'yang leeg.
I also started to grind my hips on her lap making her feminity to wet.
Pigil-tawa kong inaakit siya dahil sa totoo lang ay inaasar ko lang naman talaga ito, wala akong balak makipagmake-love sa kan'ya. Kakaayos palang namin 'no, ang swerte niya naman kung ganoon, tsk!
(Author: Samantha 'Top' era)
Now she's holding my waist na tila ba'y nasasarapan sa aking ginagawa. "Ugh, Samantha," She moaned when my kiss rose to her jaw.
I stared at her after I stopped kissing her jaw. "Why did you stop, love?" She asked in astonishment making me smiled.
"You're so beautiful, Irene."
I followed her gaze until it landed on my lips. Mukhang may balak ito halikan ako. "You are more beautiful, beautiful as the ocean" She touched my face as she moved her face closer to kiss me.
As our lips were about to touch, someone rang the doorbell. Alam ko na ang kanina ko pa hinihintay na pagkain 'yon kaya tumayo ako sa kandungan ni Irene na para bang walang nangyari.
"Better luck next time,"
Binuksan ko na ang pinto at nagbayad sa delivery man. Humingi naman ng tawad ang delivery man dahil sa matagal na pagdating ng aking order. Nasabi niya na nadisgrasya raw siya, kaya naisipan kong binigyan ito ng tip para maigamot ang kan'yang sugat.
Mabuti na lang ay hindi sabaw ang aking inorder, kung hindi prito. Pritong manok at Afritada.
Niyaya ko ng kumain si Irene na akala mo'y walang hiya akong nararamdaman pagkatapos ng nangyari. Nakita ko naman na nakasimangot pa rin siya na palihim kong ikinatawa at ikinailing sa kan'yang ekspresyon.
"May buscopan ka ba riyan?" Muntik na akong mabulunan sa kan'yang tanong nang magsimula na kaming kumain. Halata nga na nabitin ko ito.
"B-bakit?" Maang-maangang tanong ko. Hindi ako makatingin sa kan'ya nang deretso, sapagkat kinakain ako ng konsensya ko.
"I have stomach pain and it hurts."
"Meron ata sa ref, tignan mo nalang."
"Meron ka rin bang e-extra panty?" Ngayon, nang dahil sa kan'yang sinabi ay nabulunan na ako nang todo."Oh, Samantha are you okay?" She handed me a water while looking at me worriedly.
"O-oo, okay lang ako. Meron sa cabinet ko h-hindi pa gamit."
-•-•-•-•-
PAGKATAPOS NAMIN KUMAIN ay naghugas muna ako ng pinggan. Nagprisinta ako na rito na lang siya matulog dahil nakainom nga ito. Diyan lang naman ang room niya sa taas, pero kahit na. Shunga pa naman 'to gumalaw, baka kung saan mapunta.
"Dito na lang ako sa couch," She said weakly. Nakaramdam naman ako ng awa kaya nagdesisyon ako na magtabi na lang kami sa kwarto.
"Parang hindi naman tayo nagtabi noon, sige na sa kwarto ka na lang. Baka sumakit pa 'yang balakang mo riyan sa couch,"
Baka sumakit ang kanyang balakang. Because, of 'sign of aging' charot! Sa upuan talaga 'yon. Hehe.
Pagkapasok ko ng kwarto ay nakita ko na itong nakahiga, nakatalikod siya sa akin. "Matutulog ka na?"
"Yes, ang sakit ng ulo at tiyan ko."
Pinatay ko na ang ilaw at nahiga, sakto humarap siya sa akin ay tumalikod ako sa kan'ya. Wala akong balak yakapin ito sa pagtulog kahit na nakakaawa na siyang tignan dahil sa kagagawan ko.
_____________________________________________
I apologize for the incorrect grammar and typographical error
See you in next chapter!
- your author krispykwim