1 hafta sonra
Melek hala uyanmamıştı.
Çökmüştü herkes.
Almina Hanım, yeni kavuştuğu kızını çok özlemişti.
Herkes çok özlemişti.
Hayati tehlikesi hala devam ediyordu.
Hiç bir tedaviye yanıt vermiyordu.
Resmen kendini kapatmıştı.
Uyanmak istemiyordu Melek.
Daha uykudayken böyle ise uyanınca ne yapacaktı bu kız.
Tarık Beyin burnunda tütüyordu kızı.
Abileri peki. Kardeşlerini deli gibi özlüyorlardı.
Şüphesiz en özleyenleri Alpdi. Kız kardeşini çok özlemişti. Çökmüştüde zaten. Fakat ayakta durmak zorundaydı. Kardeşlik vardı bir kere. Onları kim ayakta tutacaktı. Çökmüş annesini mi? İntikam ateşi ile kavrulan babası mı? Hangisi?
"Baba buldun mu Aydın piçini."dedi Alp.
"Buldum. Gece gideceğim."dedi Tarık sırıtarak.
"Bende geleceğim."dedi Alp.
Tarık bir şey demedi. Biliyordu oğlunu. Çıkarması lazımdı hırsını o piçten.
Dora, peki ya o. Kimse bilmiyordu onun yaptığını. Korkuyordu. Aydın'ın yakalandığını duymuştu. Adını verirse biterdi. Asla vicdan azabı çekmiyordu. Ona göre hak etmişti Melek herşeyi. Onun yerini almıştı. Sevdiği çocuğu sevmişti. Hepsini hak etmişti. Hem o ölürse Kurt ona kalacaktı. Mutlu bir hayatları olacaktı. Kurt onu seviyordu ya.
"Anne İstanbul'a gidelim."dedi Arslan.
Evini özlüyordu. Ablasını da. Sesini bile çok özlemişti.
İstanbul'a dönmek herkes için çok iyi olurdu. Melek içinde. Herşey orada daha yeterliydi. Fakat daha tehlikesi olduğu için gidemiyorlardı.
"HOCAM NABIZ DÜŞÜK."Diye çıktı Meleğin odasından hemşire.
Herkes oturduğu yerden ayaklandı. Meleğin camından bakamaya başladılar.
Hepsi korkmaya başlamıştı.
Doktor koşarak geldi.
"Anne anne ne oluyor ablama."diye telaşlı telaşlı konuştu Arslan.
"Bilmiyorum oğlum bilmiyorum."dedi Almina.
Melek hayat mücadelesi verirken, Dora bu durumdan mutluydu. Hak mıydı bu?
Makinadaki çizgiler düz düz gidiyordu.
Melek hayattan vaz mı geçiyordu?
Geçmezdiki.
Daha yaşıyacak çok şeyi yokmuydu.
Meleğin hayatında yaşanmamışlıklar doluydu.
Fakat o yaşamak istiyor muydu?
Elbette hayır.
Onun yerinde kim olsa istemezdi ki.
Demek ki buraya kadardı.
ᚙᚐᚙᚐᚙᚐᚙᚐᚙᚐᚙᚐᚙᚐᚙᚐᚙᚐᚙᚐᚙᚐᚙᚐᚙᚐᚙᚐᚙᚐᚙᚐᚙᚐᚙᚐᚙ
"Kurt beni seviyorsun değil mi?"
"Ne diyorsun Dora."
"Anladın sen"
"Sen kafayı yemişsin."
"Kurtulduk Melekten işte."
"Sen... Sen kendide misin?"
"Evet, kendimdeyim. Kurtardım seni o sürtükten."
"Kendine gel Dora."
"KENDİMDEYİM BEN ANLASANA."
"Sen kendinde değilsin."
"Aşığım sana anlasana. Beni hiç umursamadın. Görmek istemedin."
"İstemiyorum."
"Zorundasın. Mecbursun. Öldürürüm onu."
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Çok geç ve kısa geldi. Özür dilerim.
Geçiş bölümü olsun bu.
27 bini aşkın kocaman bir kitlem var artık. O kadar duygulandımki anlatamam. Teşekkür ederim herşey için 🥺
Karneler nasıl bakalımmmm?
Görüşmek üzere 🖤