"Ano po ba ang nais niyo pong malaman, Prinsesa Xhandria?"
Pagkatapos ko mag tanong sa kanila nang mga nais kong malaman ay pinalabas ko agad sila at pinakuha nang aking makakain dahil nag sisimula nang manaksak ang mga bulati sa aking tiyan dahil sa gutom.
Nang makalabas at maka na sila sa kulungang aking kinalalagyan ay bumaba naman ako sa aking kinahihigaan at nag simulang gumagalaw galaw upang malaman ko kung may lakas ba ang katawang ito sa pakikipag sakapan dahil alam kong mga braso, kamay at mga paa ko lang ang maari kung asahan pag dating sa labanan.
Isali narin pala ang utak ko.
Abayyy syempre matalino din ako pagdating sa labanan pero wala din namang silbi ang talino kung ang pisikal ay mahina.
Pagkalipas ng ilang minuto ay medyo pinagpawisan na ako at ang masasabi ko lang sa katawang ito ay....
Sussss!!!! Maryuuusseeppp!!!
Kung ang mukha nito ay mukhang napaka marupok na parang baso mas lalo pa ang mga buto nito na halos lahat tumutunog pag ginagalaw ko ng husto.
Grabe naman kaya pala bugbog sarado to sa mga tarantado.
Umiiling nalang ako dahil sa sobrang hina ng katawang ito at pagkatapos ko mag warm up ay nag push up ako dahil sa wala parin naman ang dalawang nilalang.
Halos mabali na ang mga braso nito pagdating ng ika walompo't anim ng pag push up ko at nanginginig na nga ang mga kalamnan nito dahil halos hindi na nito kaya pang i-angat ang bigat ng katawang ito at halos masugatan ko na ang pang ibabang labi nito sa diin ng pagkagat ko dahil sa labis na pagkadismaya.
Yung katawan ko dati ay kayang umabot ng isang libong push up, anim na daang squat, walong daang sit ups, limang daang dip chest and triceps at dalawang libong jumping rope.
Gusto ko maiyak dahil hindi pa nga ako nangalahati sa push up at may iba pa akong gustong gawin pero sumusuko na ang katawang ito.
Dumapa nalang ako sa lapag dahil sa inis at pagod na nararamdaman ko sa katawang ito pero pagkalipas ng tatlong segundo ay bigla nanlaki ang katawan ko sa gulat dahil bigla nalang nagkarun ng usok ang katawang ito na may pinaghalong kulay berde, asul, pilak at ginto.
Bigla ako napatayo at pinagmasdang mabuti ang kababalaghang nangyari sa katawang ito habang may namumuong kaba sa aking dibdib.
Bigla rin nawawala ang pagod at panginginig sa kalamnan nito pero mas lalo lamang dumami ang usok at tumingkad ang kulay nito.
Napaangat ang aking paniningin sa pintuang bakal sa kulungang kinalalagyan ko nang may narinig akong ingay at duon ko nakita ang gulat na nakangangang mukha ng dalawang nilalang na sina Navah at Radya sa labas at nang tignan ko ang kanilang paanan ay nakita ko ang pinggan na umiikot pa ito habang sa paligid naman nito ay ang pagkain na natapon.
May isang bagay naman ang gumugulong papunta sa akin at ng tignan ko ito ay isa itong baso na wala nang lamang tubig na siyang naging dahilan upang mapalunok ako ng tatlong beses sa biglaang pagka uhaw.
Umungat ang paningin ko ulit sa kanila at mangiyak-ngiyak na patuloy paring lumulunok sa aking laway.
"Mahal na Prinsesa!!!! Ano ang nangyari sayo!!"
Tila natauhan na siguro sila at kumaripas ng takbo papunta sa akin at agad akong niyakap ni Radya habang si Navah naman ay hinawakan ako sa aking kamay pagkatapos ay umiikot sa akin ng ilang beses.
"A-ayos ka lang ba mahal na Prinsesa Xhandria? Ano ang nangyari?" Pumiyok na tanong ni Navah sa akin habang tinignan nito ang aking mga mata.
Samantalang si Radya ay umiiyak habang nakayakap parin parin sa akin.
"H-hindi a-ako t-tao." Hindi ko na mapigilan pang maiyak dahil sa aking natuklasan sa katawang ito at alam kung sigurado na talaga ako.
Pero matapos ko sabihin ang katagang iyon ay biglang napatigil sa pag iyak si Radya habang si Navah naman ay nakakunot noong nakatingin sa akin.
Biglang humiwalay si Radya sa akin na nakakunot narin ang kanyang noo kahit may sipon sa kanyang ilong at kahit gusto ko rin i-kunot ang aking noo para hindi ako mapag iwanan ng dalawang nilalang ay hindi ko magawa dahil natatakot parin ako.
"Ano ang ibig mong sabihin na hindi ka tao, Mahal na Prinsesa Xhandria?" Mas lalo akong iyak dahil sa tanong ni Radya na mas lalong nagpagulo sa magulo nilang mukha.
"Hindi ako tao dahil isa akong Ice cream. Huhuhuhu"
Napagtanto kong hindi ito katawan ng isang Prinsesa kundi isa itong ice cream dahil bigla-bigla nalang umuusok.
Huhuhuhu.. ang saklap naman ang pangalawang buhay ko. Kaya pala mahina itong katawang ito dahil nalulusaw pala.
"Ass krem? Ano po iyon mahal na Prinsesa?"
Napataas ang kilay ko kahit umiiyak dahil sa tanong ni Radya at sa tunog nito na parang pwet na may krema.
Ass cream? Kailan pa yun nakakain?
"Ice cream, aiyss kreeymm hindi ass krem at Sorbetes yun hindi puwet!!! Sa ganda kong ito ihahambing mo ako sa pwet?" Yung iyak ko kanina ay biglang natigil at napalitan ng gigil at inis kay Radya dahil sa lumalabas sa kanyang bibig.
Si Radya naman ay tila lumipad yata sa ibang dimensyon ang isip dahil tulala lang.
Bigla tumahimik ang paligid at umabot ng limang minuto at hindi ko alam kung bakit sila tumahimik at tila ng iisip sa hindi ko alam kung ano.
Ako naman ay sinusuri ang katawang pag mamay-ari kona kung anong parte nito ang unang malusaw.
Humihina narin ang usok na lumalabas mula rito at pakiramdam ko ay bumalik ulit ang lakas ko pero ang gutom ay narito parin.
"Ano po pala iyon? Mahal na Prinsesa?"
Napakunot noo ako sa magkasabay na tanong nong dalawang nilalang sa akin at kita ko sa kanilang mga mata ang kuryusidad sa di alam kung para saan.
"Ang ano?"
Nabagok ba ang ulo ng dalawang ito habang tulala at bigla bigla nalang nag tatanong ng kung ano?
"Yung as-ahhmm aiys krim?"
Walangjoooo!!! Sa tagal nilang mag isip yun lang pala ang lalabas sa bibig nila?
Pero bigla ako kinabahan dahil baka nalusaw na ako ng tuluyan pero ng tignan ko ang katawan ko ay buo pa naman at kasabay nun ang malakas na tunog sa aking tiyan dahil sa gutom.
Mamaya ko na siguro iisipin ang pagiging ice cream ko at kakain muna ako.
"Ice cream isang uri ng masarap na pagkain tulad ko na masarap din kainin."
Sabi ko sabay ikot ng aking mga mata sa kanila na ikinabuntong hininga nila ng sabay.
Napakunot noo ako ng nagsimula na namang umiyak si Radya habang si Navah naman ay tinatapik tapik nito ang likuran ng isa.
Kung ako sa kanya ay baka kanina ko pa binatukan ng malakas si Radya.
"W-wala na talaga sa tamang katinuan ang mahal na Prinsesa Xhandria, Navah. Ano na ang gagawin natin dahil parang mas lumala na siya." Iyak na bulong ni Radya kay Navah na akala niya yata ay hindi ko maririnig.
"Maging maayos din ang lahat, Radya."
Buseetttt!! Ako pa talaga ang baliw sa aming tatlo eh siya nga itong bigla-bigla nalang umiiyak ng walang dahilan.
Naglakad nalang ako papalapit sa pintuang bakal kung saan natapon ang pagkain dahil baka mahila ko lang ang mga gilagid niya kung malapit siya sa akin.
Nang makalapit na ako sa natapong pagkain ay umupo ako na parang pato para makita ko ng maayos ang pagkain at tama nga ako sa hitsura nito.
Pinaghalo-halong mga panis na pagkain at yung ibang gulay ay nabubulok na tapos yung mga kanin ay kulay dilaw na.
"Ito ba ang ipapakain niyo sa akin?" Malamig na tanong ko habang nakatingin parin sa pagkain na natapon na ipinagpasalamat ko dahil baka maihampas ko lang ito sa kanilang pagmumukha kung inabot nila ito sa akin.
"Y-yan po ang b-binigay ng tagapag luto sa palasyo sa utos narin ng Reyna, mahal na Prinsesa Xhandria." Dama ko ang takot sa nanginginig na boses ni Navah na hindi ko pinagtuunan ng pansin.
"P-pasensya na po mahal na Prinsesa Xhandria dahil w-wala po kaming magawa p-para k-kumuha ng matinong p-pagkain sa pagkat baka hindi na talaga kayo papakainin pa." Napakuyom ko ang mga kamao ko hindi dahil sa umiiyak na sabi ni Radya kundi dahil sa mga taong nasa palasayong ito.
Anong akala nila sa katawang ito aso, baboy? Para ganituhin nila sa pagtrato?
May nakita akong dalawang tinapay na singlaki ng aking kamao o sa kamao ng katawang ito na nasa lapag na medyo malayo sa natapong pagkain.
Inabot ko ito pagkatapos ay inamoy.
Nang wala akong maamoy na pagkabulok at pinagpagan ko ito para maalis ang nakadikit na dumi.
Tumayo ako at dinala ko ito sa aking higaan at nilampasan na lamang at hindi na pinansin pa ang nag iiyakang Navah at Radya.
Ramdam ko ang pagsunod ng kanilang paningin sa akin na ipinagsawalang bahala ko nalang.
Pagka upo ko ay balak ko na sanang isubo ang tinapay na hawak ko ng pigilan ni Radya ang aking mga kamay na mas lalong nagpainit sa aking ulo.
"ANO BA!!!" Inis na bulyaw ko sa kanyang pagmumukha at kahit kita ko ang takot sa kanyang luhaang mga mata ay umiiling lamang ito habang dahan-dahang pinilit na kinukuhaa ang tinapay sa aking pagkakahawak.
"H-huwag m-mo po k-kainin iyan m-mahal na Prinsesa s-sapagkat m-ma-madumi na po iyan." Pumipiyok na sabi nito sa pagitan ng kanyang mga pag-iyak na mas lalong nagpadagdag inis sa akin dahil kita ko ang awa sa kanyang mga mata na siyang ayaw na ayaw ko.
Ayaw ko yung kinaawan ako sa halip na samahan ako sa pakikipaglaban dahil walang magawa ang awa kung puro lang pakikisimpatya at walang kalakip na gawa ang ginagawa.
Oo alam kung madumi ito pero mas gugustuhin ko pa itong kainin kaysa dun sa pagkain na malapit nang magkarun ng uuod at isa pa kailangan ng lakas ang katawang ito para lumaban at para mabuhay.
Kung ayaw na mabuhay ng totoong may ari sa katawang sa mundong ito pwes ako gusto ko dahil ayaw kong mabuhay ng masaya ang mga tarantadong mga taong may gawa sa kanya.
Pusit lang ang walang ganti ayy lentik pala.
Marahas kong inilayo ang tinapay na hawak kay Radya na siyang kamuntikan na niyang ikinabuwal sa kanyang pwesto at pasalamat siya dahil naalalayan siya ka agad ni Navah nasa likod na kanina pa siya inaawat.
"Kumuha nalang ulit kayo ng mainum kung ayaw niyong kamayin ko yang mga nguso niyo."
Napangiwi ako sa sobrang tigas ng tinapay ng subukan ko itong kagatan.
Punyeeemasss naman!
"P-pero....."
"Bilis at kanina pa ako nauuhaw."
Lettche flan lang!!! Ano ba talaga ang buhay ng katawang ito sa palasayong ito.
Prinsesa o hayop?
Kung tratohin kasi parang baboy o aso lang eh.
Itinabi ko nalang muna ang tinapay habang ng hihintay ng tubig dahil baka dito pa tuluyang mamatay ang katawang ito dahil sa nabulunan sa tinapay na sobrang tigas.
Hindi ko na talaga alam kung isang Prinsesa ba talaga ang may-ari nang katawan na ito o hindi dahil hindi ako makapaniwala sa mga naririnig ko mula sa mga alalay nitong Prinsesa kanina.
Prinsesa Zemiragh Xhandria Ellese Archquileuz ang buong pangalan nang totoong may-ari ng katawan na ito.
Labing pitong taong gulang.
Nakatira sa isang palasyo sa kaharian ng Genezers o tinatawag na Empiryo ng Dakilang mga manggagamot.
Ang ama naman nito ay si Haring Zavier Eli Qhaszim Archquileuz.
Ni rerespito ng lahat sa iba't ibang kaharain sapagkat kahit ang mahika nito ay isang manggagamot lamang ay napaka galing naman nito makipag laban ng pisikalan.
Napakahirap nito talunin kung hindi papatayin ka agad dahil kahit nakatamo man ito nang sugat sa katawan ay gagaling naman ito ka agad at usa pa hindi ito napapagod kahit tumagal nang isang linggong pakikipag laban.
Ganyan ka lakas ang kapangyarihan niya bilang isang manggagamot at kaya din nito protektahan ang mga kasamahan nito na nasa sampong ka tao habang nakikipag laban.
Namatay ang ina ni Miragh na si Reyna Zamaragh Xhandra Ellssie noong isang taong gulang pa lamang siya.
Namatay ito habang pinoprotektahan siya laban sa dalawang taong balak sila patayin.
Kaya sinisisi siya nang ng hari kung bakit namatay ang pinakamamahal nitong asawa.
Mas pinili kasi nang Reyna na ibuhos ang natira nitong kapangyarihan upang mabuhay lamang ang Prinsesa sa natamo nitong saksak sa may puso at hindi na inaalintana pa nang Reyna ang sarili niyang sugat na siyang naging dahilan ng kanyang kamatayan.
Yun ang huling nadatnan nang hari pagkapasok niya sa silid nilang mag asawa kasama ang anak nitong lalaki na panganay bago unti unting natutunaw at naglaho ang katawan ng Reyna.
Simula non ay galit at pagsisisi na ang naramdaman ng Hari sa nag iisang anak nitong babae.
Galit dahil bakit namatay ang kanyang mahal na asawa at pagsisisi kung bakit naisilang na walang kapangyarihan at mahika ang Prinsesa.
Pakiramdam niya na kung may kapangyarihan at mahika lang sana ang Prinsesa ay hinding-hindi mamamatay ang Reyna at hindi maubos ang natira nitong kapangyarihan at lakas upang maisalba lang ang buhay ng Prinsesa.
Kahit ang kapatid nitong lalaki ay hindi na siya pinapansin o kahit bigyan man lang nang kahit kaunting pag tingin.
Simula nang mamatay ang kanilang Ina ay na tanim na din sa kanyang puso ang galit at pagka muhi dahil bakit wala man lang itong mahika na siyang naging sanhi nang pagkamatay ng kanilang Ina.
Hindi nila naabutan at nakita ang mga mukha sa pumaslang sa Reyna dahil naka talukbong ang mga ito at natakpan ang buo nilang mga pagmumukha at tanging mata lang nila ang nakikita pero sapat na iyon upang matukoy nila na nag mula ito sa kaharian ng Kasamaanian dahil narin sa kulay pula nitong mga mata at sa simbolong bungo na may nakapalibot na ahas na naka ukit sa mga balabal nito.
Kahit galit na galit at gusto maghiganti nang hari sa pangyayari ay wala itong magawa dahil alam niyang hindi niya kaya ang kapangyarihan at mahika nang mga taga Kasamaanian.
Isa pa alam niyang wala siyang makuhang tulong nula sa iba't ibang kaharain.
Hindi dahil sa ayaw mangialam ng ibang kaharian pag tungkol na sa Kasamaanian kundi dahil isang hamak na babae lamang ang Reyna.
Hindi na din niya sinubukang lumapit pa sa Emperor na siyang pinakamakapangyarihan sa kanilang lahat na siyang may hawak sa buong Empiryo ay dahil alam niyang wala rin itong pakialam sa mga kababaihan.
Kaya ibunontong nalang niya ang lahat nang galit sa kanyang anak na babae.
Napabuntong hininga nalang ako at napa iling sa sinapit nitong may-ari nang katawan at sa kabobohan ng hari na siyang ama nito.
Pagkalipas ng ilang minuto ay nakabalik na ang dalawang babaeng maingay na may dalang tig iisang baso.
"Mahal na Prinsesa Xhandria. Ito na po ang tubig niyo."
Nakayukong sabi ni Radya na siyang nag abot sa akin sa hawak niyang isang baso habang si Navah ay tahimik lamang na nakayuko.
Kinuha ko ang basong inabot ni Radya at uminom ng kaunti pagkatapos ay inabot ko ang isang tinapay na matigas na nasa higaan.
"Nasaan ang pagkain niyo?" Hindi ako nag abala pang tumingin sa kanila dahil pilit kung pag pira pirasuhin ang tinapay na hawak ko pero napakunot noo lamang ako dahil sa sobrang tigas talaga.
Makalipas ang ilang segundo ay walang sumagot sa kanilang dalawa kaya binalingan ko ang nakayuko parin nilang mga pagmumukha na para bang nahihiyang salubungin ang aking tingin.
"Sa totoo po niyan, mahal na Prinsesa ay pagkain po sana naming dalawa ni Radya iyan at kahit gusto naming kami ang kakain sa pagkaing ibinibigay sa inyo ay ayaw niyo po makipag palit dahil baka daw papagalitan kami ng Reyna at maparusahan."
Kinakabahang Sabi ni Navah sa akin na nakayuko parin habang nakatingin sa basong dala niya na parang ito na ang pinaka interesting bagay sa mundo.
Napakunot noo ulit ako dahil sa kanyang sinabi so ang ibig sabihin ay...
"Matagal na akong kumakain sa panis na pagkain na iyon?" Hindi ako makapaniwala nang makita ko silang tumango ng kaunti at nag sisimula na namang umiyak si Radya.
"Kailan pa at ano naman ang maging kaparusahan niyo?" Ramdam ko ang pagkulo ng dugo ko dahil sa galit sa pesting Reyna kuno sa palasyong ito.
"S-simula pa po noong n-naka raang buwan ay ito na po ang pinapakain sa amin at sa iyo naman po ay noong nakaraang dalawang linggo. Ang parusa naman po namin ay papakinin kami ng dumi ng hayop sa loob ng kalahating taon pag pinakain po namin sa iyo ang tinapay sa utos na rin ni Reyna Lucifia. Kaya po ayaw niyo kumain ng tinapay kahit handa naman po kaming tanggapin ang parusa."
Umiiyak na sabi naman ni Radya na pandaliang nag angat ng tingin sa akin pero bumalik agad sa pagkaka yuko ang kanyang ulo nang masulubong niya ang aking mga mata.
"Bullsh*tt!!".
Madiing mura ko habang isinasalarawan ang mga kagagohang pinaggagawa ng Reyna sa tatlong babaeng nasa kulungang ito.
"P-po?"
Kinakabahang tanong ni Radya sa akin habang umatras naman ng kaunti si Navah sa amin.
"Wala. Sapat na ito sa akin at ang isang basong tubig. Paghatian niyo nalang ang natira."
Pabuntong hiningang sabi ko at kinuha ang isang tinapay upang iabot kay Radya.
Pag titiisin ko nalang muna ito sa ngayon dahil gutom narin talaga ako.
Hindi ako pweding mag inarte sa ngayon dahil kailangan ko ng sapat na lakas.
"Bilisan niyo kumain upang makaayat na tayo sa taas at makapag pahinga ng maayos."
Patalikod kong sabi sa kanila at nag simulang kainin ang tinapay na nasa aking harapan.
Hindi na sila nag salita pa at narinig ko nalang ang tunog ng tinapay na pilit nilang hatiin sa pagitan ng paghampas sa gilid ng maliit na mesa.
Lumingon ulit ako sa kanila at inilagay ng maayos ang tinapay at tubig sa aking higaan pagkatapos ay tumayo at nag lakad palapit sa kanila.
"Akin nayan." Inaangat ko ang kamay ko paturo sa tinapay nila at kahit nagtatanong ang pagmumukha nilang dalawa ay ibinigay naman agad ni Radya sa akin ang tinapay.
Nang makuha ko na ito bumalik ulit ako sa aking higaan at kinuha ko ang aking tinapay at kinuha ang aking kumot pagkatapos ay binalot ko ang dalawang tinapay rito.
Bumalik ako sa maliit na mesa at inilagay ang tinapay na nabalutan ng kumot.
"Ano po ang gagawin niyo, mahal na Prinsesa?"
Hindi na ako sumagot sa tanong ni Radya at binasag ko ang nakabalot na tinapay sa pamamagitan ng aking kamao at kahit isang besis ko lang ginawa ay dinig ko ang pagkadurog nito kasabay ang pagka hati ng mesa sa dalawang bahagi.
Dinig ko ang pagsinghap ng dalawa dahil sa pagkagulat at hindi ko mapigilang mapaangat ang gilid ng aking labi at gumuhit ng isang ngiti dahil hindi rin pala ganun kahina ang katawang ito.
"Tara kainin na natin to." Sabi ko sa kanila at nagpatiunang nag lakad pabalik sa aking higaan at narinig ko rin naman ang yapak nila upang sumunod sa akin.
Tinanggal ko ang pagkabalot ng kumot sa tinapay at buti nalang hindi siya durog na parang pulbura dahil baka mas mahirapan kaming kainin ang tinapay na ito.
Umupo ako sa gilid ng higaan at sinenyasan Silang umupo rin at kahit nag aatubili ay sumunod naman sila dahil sinamaan ko agad sila ng tingin.
Kumuha ako ng isang piraso sa na durog na tinapay at kumagat at ang masasabi ko lang ay.....
GUSTO KO TALAGA MALAMAN KUNG SINO MAN ANG GUMAWA SA TINAPAY NA ITO UPANG MAIPUKPOK KA SA KANYANG UTAK UPANG MALAMAN NIYA KUNG GAANO KA TIGAS.
Isinawsaw ko nalang sa tubig na hawak ko upang mabawasan ang tigas nito at para hindi rin mabawasan ang ngipin ko sa pagkain na ito.
Nakita ko rin ang pagkunot noo nina Navah at Radya pero ginaya rin naman ang ginagawa ko.
Pagkatapos ng ilang segundong pag sawsaw ko sa tinapay sa tubig ay kinagatan ko na ang basa at malambot na porsyon nito pero ganun nalang ang pagtitimpi kong sumigaw dahil sa galit.
Matigas na nga wala pang kalasa lasa.
Kabwesit.!!
Sarap pakuluan ang may gawa nito lalo na ang Reyna Lucifia na yun.
Mag mula noong siya na ang itinanghal ng hari bilang bagong Reyna ay mas naging magulo at masalimoot na ang buhay ni Miragh.
Mula sa Reyna hanggang sa mga anak nitong dalawang babae ay walang araw na hindi nila sinasaktan at inaapi si Miragh.
Pinag uutusan at kung magkaka mali ay sinisipa o kinukulong ito at hindi pinapakain sa loob ng tatlong araw.
Tulad nalang ngayon maypagkain nga pero panis naman.
Sila din ang naging dahilan kung bakit nakakulong at nakaraty si Miragh ng magatal dahil sa nahulog ito sa hagdanan ng palasyo habang nag lilinis.
Pero alam kong hindi lang ito nahulog ng basta basta dahil sabi nila Navah at Radya ay marami daw itong pasa at sugat sa katawan na para bang sinugatan gamit ang matutulis na bagay.
Kaya nakakapag taka naman na ganun ka lala ang sugat nito sa katawan kung nahulog lang naman pala.
Ang mas nakakapag init ay malubha na nga ang kalagayan nito ay kinulong pa.
Hindi ko namalayan na naubos ko na pala ang tinapay habang nasa malalim na pag iisip sa nangyari sa katawang ito.
Tinignan ko rin ang dalawang nilalang kung tapos narin ba sila at parang kanina pa sila tapos dahil nakatingin lang sila sa akin na parang hinihintay.
Tumayo nalang ako at nagpagpag sa aking suot pagkatapos ay nag lakad papunta sa pintuang bakal.
"Hayaan niyo na yan diyan dahil alam kong may ibang mga lingkod dito upang linisan yan. Umalis na tayo rito upang makapag ayos na ako ng mabuti." Hindi na ako lumingon pa sa kanila at nag tuloy-tuloy na sa paglakad dahil gusto ko nang maligo at makapag bihis.
At kung mayron mang mapangahas na gumambala sa akin sa gabing ito ay hindi ako magdadalawang isip na ihatid sila sa impyerno.
.
.
---------------