Chapter 12
Travon punched Tristan!
"What the hell!" Sigaw ko at buong lakas na hinila si Travon palayo kay Tristan ng makitang aamba pa siya ng isang suntok.
"Travon ano ba?!" I shouted because of annoyance. Tinulak ko siya palayo tsaka ako lumapit kay Tristan at inalalayan siya patayo.
"Tristan, you okay?" Pinunasan ko ang gilid ng labi niya ng makitang may dugo roon.
Darn.
"Man, what's your problem?" Si Tristan at hinarap si Travon.
"Umuwi ka na. Sol, let's go inside," Malamig at seryoso niyang sabi, lumapit siya sa akin at hinuli ang pulsuhan ko.
Pakiramdam ko'y nag taasan ang lahat ng dugo ko sa ulo. Fuck it. Anong problema ng isang ito?
Padabog na binawi ko ang pulsuhan ko at nilingon si Tristan ng magsalita siya.
"We're still talking, Travon. Anong problema mo?" Si Tristan, halata na rin sa boses ang pag kainis.
"Just go home and don't come back here again,"
Mas nag init lang ang ulo ko dahil sa sinagot ni Travon. Masama ko siyang tinapunan ng tingin pero bumalik agad ang atensyon ko kay Tristan ng mag tangka pa siyang lumapit kay Travon.
"Tristan, I'm sorry. Umuwi ka na," Hinawakan ko ang magkabilang balikat niya at pilit siyang tinutulak palapit sa kotse. I opened the door at tinulak siya papasok.
"Solana, the hell,"
I forced a smile.
"Go home, I'm sorry," I said.
"Let's go inside, Solana," Masama ko lang na timignan si Travon na nasa likuran ko pero hindi ko siya kinibo.
"Tsk, fine. I'll go now," Sabi bi Tristan, tumingin pa siya sa likuran ko bago tuluyang pumasok sa kotse at isara ang pinto. Kumaway ako ng sumilip pa siya sa bintana. I forced a smile and mouthed "Sorry" before he finally go.
Huminga ako ng malalim ng tuluyan siyang mawala sa paningin ko.
"Come on, Sol," Travon tried to reached my hand pero hindi ko iyon hinayaang mangyari.
"I'll go on my own!" Sigaw ko at padabog na pumasok sa bahay.
Sobrang naiinis ako sa kaniya ngayon na ayoko siyang makita kahit ngayong gabi lang. Walang kasalanan si Tristan sa kaniya tapos ang lakas ng loob niyang manuntok. What the hell is his problem? Hindi ko siya maintindihan.
"Solana, let's talk," Hindi ko siya pinansin at nag dere-deretso lang ako sa paglalakad pataas.
Pumasok ako sa kwarto at kinuha ang isang maleta ko. I pack my things immediately. I have the right to be mad fuck it! He's so frustrating!
"Saan ang punto mo?" Travon asked when he came in.
"What do you care," Inis na sabi ko at tinuloy ang pag iimpake ng gamit.
"You're not going anywhere, Sol," I sighed to calm myself before I looked at him.
"Kailan mo ka pa kumontra sa mga gusto kong gawin ha? Travon anong problema mo? Why did you punched Tristan?!" Lumakas ang boses ko dahil sa inis lalo pa ng maalala na naman ang pagsuntok niya kanina kay Tristan.
"Walang ginagawa sa'yo 'yong tao!" I added.
"Do you even hear yourself? He was about to kiss you so I punched him!" He hissed.
Kumunot ang noo ko at inis siyang itinuro. Mas naiinis lang ako sa kaniya, mas dinadagdagan niya lang ang rason para umalis ako ngayon. Ano namang pakialam niya kung mag halikan kami? Siraulo ba siya?
"Wala kang pakialam kahit mag laplapan pa kami!" I shouted.
"What the fuck, Sol?" He seems irritated pero mas naiirita ako kaya bahala siya.
Hindi na ako nagsalita at ipinag patuloy ang pagiimpake ng gamit. Pero lumapit siya sa akin at pilit inaagaw ang mga gamit na nilalagay ko sa suitcase.
"Ano ba!" Tinulak ko siya at mabilis kong sinara ang maleta.
"Sol, you're not going anywhere. Gabi na," Sabi niya sa malumanay na tono habang pilit inaagaw sa akin ang suitcase na hawak ko.
"Galit ako sa'yo kaya pwede ba. Don't you dare stop me! Ikaw ang nag sabi noon na I still can act how I used to be even we're married until our plans ends pero hindi ba tayo kasal ganiyan ka na!" I shouted on his face.
Nakita ko ang pag kagulat niya dahil sa sinabi ko, even me I was shocked too but that's the truth. Bumuka ang bibig niya pero walang salitang lumabas doon. Napatingin ako sa maleta ng dahan dahan niya iyong bitawan.
"I'm sorry," He said, it's almost a whisper.
"Move," Hila hila ang maleta ng lumabas ako sa kwarto sinadya kong banggain ang balikat niya ng lumampas ako sa kaniya.
Nasapo ko ang noo ng makalabas sa bahay. My car is not here paano ako makakauwi kanila mom? Damn it. Huminga ako ng malalim at nag tiyagang maglakad hila hila ang maleta.
"Solana," Halos mapatalon ako sa gulat ng may tumawag sa akin. Hinanap ko iyon at kumunot ang noo ko ng makita si Travon na nakasakay sa kotse, sinasabayan niya ang bawat lakad ko.
What the hell?
"Hindi ako uuwi sa'yo pwede ba? Ayoko kitang makita ngayon naiinis lang ako," I said, annoyed.
"Ihahatid kita kung saan ka pupunta. Masyado ng gabi, delikado," Lumabas siya sa kotse at nag lakad palapit sa akin. Kinuha niya sa akin ang maleta pero hinila ko iyon para hindi niya makuha.
"Ihahatid kita," Ulit niya.
"No," Pag mamatigas ko at hinigit pa ulit ang maleta.
Mas naiinis lang ako sa ideyang uhahatid niya pa ako. Nakaka-badtrip talaga siya!
"Okay, kung ayaw mo," Pagsuko niya at binitawan ang suitcase. Muli siyang sumakay sa kotse at tinignan pa ako mula sa bintana. He even beeped at me!
Bumuka ang bibig ko habang nakatingin sa kaniya na parang nang aasar pa.
"Seryoso akong galit ako sa'yo, Travon!" Inis na sabi ko at muling naglakad pero ang gago sinabayan na naman ako.
"Stop following me," I said.
"No. Kung hindi ka mag papahatid sasabayan kita hanggang kung saan ka man pupunta. Gabi na, Sol, just hop in and I'll drive you," He seriously said.
Huminga ako ng malalim at napatingin sa paa ko. I'm wearing a 3 inches high heels at mukhang hindi nga naganda kung mag lalakad ako dahil wala pa ako sa kalhati nasakit na ang paa ko.
"Okay fine, Ihatid mo ako," walang ganang sabi ko.
Ngumiti si Travon at muling lumabas ng kotse. Kinuha niya ang maleta na dala ko at inilagay iyon sa compartment, umikot naman ako sa passenger seat at prenteng umupo roon. Sumandal ako sa backrest at pumikit.
Naramdaman ko na ang pag andar ng kotse pero nanatili akong nakapikit. I don't want to talk to him.
"Saan ba kita ihahatid?" He suddenly asked.
"Sa bahay," I answered shortly.
Hindi ko alam kung pakiramdam ko lang na mabagal ang pag takbo ng sasakyan o totoo iyon? Nag mulat ako at tumingin sa labas, malinis naman ang kalsada at walang traffic, of course anong oras na.
Kunot noong nilingon ko si Travon. Parang mas mabilis pa ang paglalaad ko sa pagmamaneho niya, ang pinag kaiba lang mabilis akong mapapagod kung mag lalakad ako. Darn, sinasadya niya bang bagalan?
"Pwede bang bilisan mo? I want to rest," Pag rereklamo ko.
"Edi umuwi na lang tayo at mag pahinga," Sinabi niya iyon sa seryosong tono kaya mas lalo lang akong nainis.
"Fuck off," Mura ko at umirap.
"Are you really that mad because I punched your lover?" He asked.
My forehead creased because of his question, saan niya naman nakuha ang lover na iyon?
"He's not my lover, Travon. Ano ba? Can you just drive faster," I said irritated.
Wala na ulit nag salita sa amin matapos non at binilisan niya rin ang pagmamaneho kaya agad kaming nakarating sa bahay.
Agad akong bumaba at kinuha ang maleta ko sa compartment. Tumingin ako sa kaniya ng lumabas din siya sa kotse at sumandal doon habang nakatingin sa akin.
"Kailan ka uuwi sa bahay?" Tanong niya.
Kumunot ang noo ko at pinag taasan siya ng kilay.
"This is my house," I replied.
"I'm talking about our house, when you will come back to our house?" Mas malinaw na ulit niya. Natigilan ako at napatitig pa sa kaniya, he seems like hoping na sana ay umuwi pa ako sa bahay niya--namin.
I sighed. "Kapag nawala na ang galit ko sa'yo." I answered.
Hindi na ulit siya nag salita matapos non. Tumalikod na rin naman ako at nag simula ng maglakad papasok sa bahay. Hinintay ko pa nga ang pag alis niya kaya mabagal ang pag lakad ko pero tsaka lang hunarurot ang kotse paalis ng tuluyan akong makapasok sa bahay.
I sighed. Hindi lang dahil galit ako sa kaniya kaya ginusto kong umalis ngayon at hindi muna siya makasama. I need to think, kailangan ko rin ng space para mag isip ng mag isa about my feelings for him.