ကျောင်းဝင်းထဲသို့ အရှိန်မှန်မှန်နဲ့ ဝင်ရောက်
လာသည့်ကားက စက်သံရပ်၍ တုန်ခနဲ့ရပ်
ဆိုင်းသွားပါ၏။
အတင်းနမ်းရှိုက်ထားလို့ နှုတ်ခမ်းပါးတွေဖူး
ယောင်ပြည့်တင်း၍ အနည်းငယ်ပေါက်သွား
သည့်ကြားက ဆူထော်ကာ တည်စေရာမိုင်ကို
မျက်စောင်းတခဲခဲနဲ့ မကျေနပ်စွာကြည့်နေ
သည့်နိူင်း....။
"မဆင်းဘူးလား....ကျောင်းရောက်နေပြီလေ"
"သိတယ်လူယုတ်မာ....မျက်စီမကန်းသေးဘူး"
"မသိဘူးဆိုရင် ခုနလိုအပြစ်ပေးချင်လို့"
"ထပ်ထိရင်ထိရဲထိကြည့်လေ...အသက်ချင်း
လဲပစ်မယ်...ခင်ဗျားကြည့်နေ...ခင်ဗျားရဲ့အ
ကျင့်မကောင်းတဲ့အောက်တန်းကျမူတွေကို
ဖေဖေသိအောင်လုပ်ပြမယ်"
"ယောက္ခမကြီးမသိခင် ကို့ရဲ့အောက်တန်းကျ
မူတွေကဘယ်ထိဆိုးဝါးလဲဆိုတာစမ်းသပ်ပြ
ရတာပေါ့အလှလေး"
ဒိုင်းခနဲ့ကျရောက်လာတဲ့ မျက်စောင်းစူးစူးလှ
လှတွေကြောင့် တည်စေရာမိုင်ရင်ဘတ်ကိုဖိ
ပြီး ရင်ဘတ်တည့်တည့်ကိုထိသွားသည့်ဟန်
လုပ်ပြလိုက်၏။
"အား....ရင်ဘတ်ထဲထိ...ထိသွားပြီကွာ"
"တစ်ခါတည်း သေလိုက်ပါလား"
"အလှလေးကို ပိုင်ဆိုင်ပြီးမှပျော်ပျော်ကြီး
သေလိုက်မယ်"
တောက်တစ်ချက်ပြင်းပြင်းခေါက်သံနဲ့အတူ
ကားတံခါးကို အားနဲ့ပိတ်ချလိုက်လေ၏။
"ဟေ့....ညနေကျရင် လာကြိုမယ်"
မျက်စီတစ်ဖက်မှိတ်ပြပြီးပြောလာတဲ့ တည်
စေရာမိုင်ကို အမြင်ကပ်ကပ်နဲ့ လက်ခလယ်
ထောင်ပြပြီး ကျောင်းထဲသို့ဝင်လိုက်လေ၏။
ကားထဲမှာကျန်ခဲ့တဲ့ တည်စေရာမိုင်ကတော့
သူ့ရဲ့အစီအစဥ်တွေကို တဖြည်းဖြည်းပုံဖော်
ရန်တွေးလိုက်ပြီး ခပ်မဲ့မဲ့အပြုံးကိုပြုံးလိုက်
လေ၏။
ထိုစဥ် ကားနားသို့ ကုတ်ချောင်းကုတ်ချောင်း
နှင့်ရောက်လာတဲ့လူတစ်ယောက်...သေချာ
ကြည့်လိုက်တော့မှ ဘယ်တော့မှအကောင်း
မမြင်လေတဲ့သူ့အကိုစစ်စစ်....။
ကားမှန်ကိုပိတ်ထားပြီး အထဲ၌လူရှိမှန်းမမြင်
နိင်တာမို့ အကိုဖြစ်သူရဲ့လှုပ်ရှားမူကို လက်
ပိုက်ပြီး ဘာဆက်လုပ်မလဲ ကြည့်နေလိုက်၏
နိူင်းရဲ့ကားဝင်လာထဲကချောင်းနေတဲ့ သူ့အ
နေနဲ့ မမြင်တစ်နေရာမှာရပ်ကြည့်နေရင်း နိူင်း
ကားထဲကဆင်းသွားတာ မြင်လိုက်ရပြီးတာနဲ့
ကားအနားကို တရွေ့ရွေ့ချည်းကပ်ကာ လက်
ထဲကအဆင့်သင့်ကိုင်ထားတဲ့ ပန်းစည်းကို
ကားမှန်တံခါး၌ ကပ်လိုက်လေသည်။
နိူင်းလေးသာ သူပေးတဲ့လက်ဆောင်ကိုမြင်ပြီး
သဘောကျသွားမည်ဆိုရင် တဖြည်းဖြည်းသူ
ကိုသတိထားလာနိင်ပေမည်မဟုတ်လား...သူ့
အတွေးနဲ့သူဟုတ်ရင်း ကြည်ကြည်နူးနူးပြုံး
ကာကျောင်းထဲသို့ဝင်သွားလေသည်။
တည်စေရာမိုင်ကတော့ အကိုဖြစ်သူရဲ့ရူး
ကြောင်ကြောင်လုပ်ရပ်တွေကို မျက်ခုံးတွန့်၍
ဟက်ဟက်ပက်ပက်ရယ်မောလိုက်ပြီး ခေါင်း
ခါလိုက်လေသည်။
ထိုစဥ်....ဖုန်းမြည်လာတာကြောင့် ကိုင်လိုက်
လေ၏။
"ဂိုဏ်းရဲ့တည်နေရာဆီလာခဲ့....မိတ်ဆက်ပေး
စရာတွေနဲ့ပွဲလေးတစ်ပွဲရှိတယ်"
ဂိုဏ်းဆီသိူ့လာရောက်ရန် ဒန်နီယယ်ကဖုန်း
ဆက်ပြီးအကြောင်းကြားတာဖြစ်ပြီး ပြန်၍စ
ကားပြန်ပေးမနေတော့ပဲ ဖုန်းပြန်ချကာ ကား
ကိုမောင်းထွက်လာလိုက်၏။
>>>>>>>>>>>
မြေအောက်ထိပ်တန်းဂိုဏ်းဟုနာမည်ကြီးနေ
တဲ့ Black Dragon ဂိုဏ်း...
ကာစီနိုဝိုင်းတွေနှင့် ထိုနေရာရဲ့အရှေ့ဘက်၌
မိန်းမပျိုတွေနှင့် လာရောက်ဆော့ကစားပျောိ
ပါးသူတွေနှင့်စည်ကားနေပြီး ဂိုဏ်းသားတွေ
ရှိတဲ့နေရာကတော့ အနောက်ဘက်တွင်ဖြစ်
လေ၏။
သူကိုလာရောက်ပွတ်သပ်လာသည့် အမြင်ခပ်
ရိုင်းရိုင်းဝတ်ဆင်ထားသည့် မိန်းမတွေကိုပြန်
ဖယ်ထုတ်ကာ နေရာအနှံကိုအကဲခတ်လိုက်၏
။
တည်စေရာမိုင်ဝင်လာလိုက်တာနှင့် သူလာ
မည်ဆိုတာကိုစောင့်နေသည့် ဂိုဏ်းသားအ
စောင့်တစ်ဦးက ဦးဆောင်ကာ အနောက်ဘက်
သို့ခေါ်လာလိုက်၏။
"တည်စေရာမိုင် ရောက်လာပြီ"
အနောက်ဘက်ခြမ်းနေရာက ပို၍စည်ကား
သည်နှယ်လျို့ဝှက်သည့်နေရာတစ်ခုဖြစ်သည့်
အပြင် အရှေ့ဘက်၌ကာစီနိုဝိုင်းတွေကို အမြင်ပြပြီး အထဲ၌ဂိုဏ်းတစ်ခုကိုတည်
ထောင်ထားခြင်းပင်....
ဂိုဏ်းသားအများစုကလည်း အင်အားဖွံဖြိုး
တဲ့အားသန်တဲ့ယောင်္ကျားသားတွေဖြစ်ပြီး
အင်အားကလည်းရာချီရှိလောက်၏။
ဦးဆောင်ခေါ်သွားသည်သူက ထိုသို့အ
ကြောင်းကြားလိုက်သည်နှင့် သူ့အာရုံနဲ့သူအာ
ရုံစိုက်နေကြသည့် သူတွေရဲ့ မျက်ဝန်းတွေက
သူ့ဆီသို့စုပုံကျရောက်လာပြီး ခုနလေးကတင်
လှုပ်လှုပ်ခတ်ခတ်ဖြစ်နေသည့် ပတ်ဝန်းကျင်
က မီးကိုရေငြိမ်းလိုက်သလို ငြိမ်ကျသွားလေ
၏။
"ရောက်လာပြီလား...မင်းကိုအားလုံးကစောင့်
နေကြတာ"
"ဘာအတွက်လဲ"
"မင်းမကြာခင် သိလာမှာပေါ့.."
အပြုံးအရယ်မရှိတဲ့ ခပ်မာမာမျက်နှာထားနဲ့
တည်စေရာမိုင်ကို ဒန်နီယယ်က ပုခုံးဖက်လိုက်
ပြီး ဂိုဏ်းသားတွေကိုမိတ်ဆက်ပေးဖို့ ဟန်ပြင်
လိုက်လေ၏။
"အားလုံးကြားဖူးကြမှာပေါ့...တည်စေရာမိုင်
ဆိုတာသူပဲ"
ဂိုဏ်းသားတွေကို ဒန်နီယယ်က မိတ်ဆက်ပေး
လိုက်ပါ၏။
"သူကတကယ် တည်စေရာမိုင်လား...ကြည့်ရ
တာတော့သာမာန်ပါပဲ..."
"အဟက်....နာမည်ကြီးလူဆိုးတစ်ယောက်ဆို
တာသူလား....ဘာမှထူးခြားတာမျိုးမရှိပါဘူး"
"အထင်ကြီးနေတဲ့စိတ်ကိုတောင်ပြန်သနားမိ
တယ်....ဂျိတ်ကတော့ ဒီပွဲမှာအနိင်ရသူပဲ"
သိုလောသိုလောထွက်လာကြသည့် စကား
တွေကို ဂရုမစိုက်သည့်အမူအရာနှင့် ခနဲ့နေ
သည့်မျက်ဝန်းတွေဖြင့်သာပြန်စိုက်ကြည့်လိုက်၏။
အထင်သေးပြက်ရယ်ပြုတဲ့စကားတွေနဲ့အာပ
လာလေးပါကွာဆိုတဲ့အကြည့်တွေကို အာရုံ
ထဲထည့်တတ်သည့်မဟုတ်တာကြောင့် ခပ်
အေးအေးပင်။
"မင်းတို့တွေးထင်နေသလို သူကအဲ့လိုမဟုတ်
ဘူး....အဲ့အတွေးတွေ လွှင့်ထုတ်ပစ်ကြ"
"ဒါဆိုသက်သေပြလေ...နာမည်ကြီးလူဆိုးဟုတ်လားဆိုတာ....အမှန်သာဆိုလေးစားဆက်ဆံပေးမယ်"
ထိုအခါ....ဒန်နီယယ်က တည်စေရာမိုင်ဘက်
လှည့်၍ နှစ်ကိုယ်ကြား ကြားရုံမျှလေသံဖြင့်
ပြောလိုက်လေ၏။
ဂိုဏ်းသားအများစုကလည်း သူတို့ကြားရုံ
လောက်နဲ့ ရှိန်ရတဲ့ တည်စေရာမိုင်ရဲ့လက်စွမ်း
ကိုမြင်ချင်နေကြလေ၏။
ထိုကြောင့် ခန်းမအတွင်းပွဲဆူနေလေတော့
သည်...
"ဘယ်လိုလဲ...သက်သေပြဖို့အတွက်အစီအစဥ်လေးလုပ်ရမလား...ဂိုဏ်းထဲဝင်လာတဲ့အထိမ်းအမှတ်အနေနဲ့ လေးစားအောင်တောင်တစ်
ခုခုလုပ်ပြမှရလိမ့်မယ်"
"ကြိုက်သလိုလုပ်"
တည်စေရာမိုင်ရဲ့ ခပ်ပြတ်ပြတ်စကားက သူ့ရဲ့
ဦးဆောင်မူအောက်ရောက်လတာမို့ သဘော
ကျစွာပြုံးလိုက်ပြီး...ဂိုဏ်းသားတွေဘက်လှည့်ကာ လက်ခုပ်တီးပြီး အချက်ပြလိုက်လေ
၏။
"ပွဲစမယ်"
လက်ဝှေ့ကြိုးဝိုင်းရဲ့အလယ်၌ ခပ်ကွာကွာအ
နေအထားကနေ ရပ်နေကြပြီး အကြည့်စူးစူး
တွေနဲ့ အကြည့်ချင်းယှဥ်နေကြတဲ့ယောင်္ကျား
သားနှစ်ယောက်....။
တည်စေရာမိုင်နဲ့အတူ တစ်ဖက်က ဂျိတ် ဆို
သည့်သူဖြစ်ပြီး အလယ်မှာတော့ ဒန်နီယယ်
ကဒိုင်တစ်ယောက်အနေဖြင့် ရပ်နေ၏။
မယှဥ်ပြိုင်သေးခင်မှာတင် စူးရှတောက်ပရဲ
တင်းသောကြောက်ရွံခြင်းမရှိတဲ့ အကြည့်တွေ
ကမကောင်းဆိုးဝါးသဖွယ်...သူ့ဘဝမှာဘယ်သူကိုမှကြောက်ရွံခဲ့ခြင်းမရှိသလို...သူ့အားနည်းချက်ကလည်း အစပင်ရှာမရအောင်မရှိခဲ့။
တဖက်မှာလည်း ဂျိတ်ရဲ့ ရဲရင့်တဲ့အကြည့်
တွေရဲ့တန်ပြန်တိုက်ခိုက်နေရင်း လက်ဝှေ့စင်
အောက်ဘက်မှ အားပေးနေကြရင်း အော်သံ
တွေဆူညံနေတဲ့ ဂိုဏ်းသားတွေရဲ့ အနိင်ပေး
ချင်တဲ့သူက ဂျိတ်ပင်။
"စလို့ရပြီ"
ဒန်နီယယ်က ထိုစကားကိုပြောပြီးသည့်နှင့်စင်
အောက်သို့ဆင်းသွားကာ ပွဲအခြေအနေကိုသုံး
သပ်နေပါ၏။ ဒန်နီယယ်ရဲ့အာရုံစိုက်မူက တည်စေရာမိုင်ဆီမှာသာ...တည်စေရာမိုင်ဘယ်လောက်သတ္တိကောင်းပြီးတိုက်ရည်ခိုက်ရည်ကျွမ်းသလဲဆိုတာ သူသိနေတာကြောင့်
ပင်။
အနိင်ရလိုစိတ်ပြင်းပြနေတဲ့ ဂျိတ်က စင်
အောက်ကအားပေးသံတွေကြောင့် တတ်ကြွ
ကာ အရင်တိုက်ခိုက်လာလေ၏။
တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ပင်ရပ်နေသည့် တည်စေ
ရာမိုင်ကို လက်သီးနှင့်ထိုးလိုက်ပေမဲ့ လျင်မြန်
စွာပင်ရှောင်တိမ်းလိုက်ကာ လက်ကိုပြန်ဖမ်း
ပြီးဆောင့်တွန်းလိုက်လေ၏။
ဟန်ချက်ပျက်သွားတဲ့ ဂျိတ်ကမျက်နှာအမူအ
ရာပျက်ယွင်းသွားပေမဲ့ စိတ်ပြန်လည်စုစည်း
ကာ ပြန်လည်တိုက်ခိုက်လိုက်လေသည်။
ဂျိတ်ရဲ့ တိုက်ခိုက်မူတွေကို တည်စေရာမိုင်ပြန်
လည်ရှောင်တိမ်းရင်း ဂျိတ်မျက်နှာကို တံတောင် ဖြင့်အားပါပါထိုးချလိုက်ပြီး မျက်
နှာလန်သွားသည့်ဂျိတ်ကို ခပ်ပြင်းပြင်းတစ်
ချက်ခြေထောက်ဖြင့် ရင်ဝက်ိုပိတ်ကန်လိုက်
သောအခါ လက်ဝှေ့စင်ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ ပက်
လက်လန်၍လဲကျသွားလေသည်။
နှာခေါင်းမှထွက်လာတဲ့သွေးများကိုသုတ်ဖယ်
ရင်း တည်စေရာမိုင်ကို မော့ကြည့်နေတဲ့ ဂျိတ်
က ဒီပြိုင်ပွဲမှာရှုံးနိမ့်သွားချေလေပြီဖြစ်၏။
တည်စေရာမိုင်အတွက်ကလည်း တိုက်ခိုက်
ထားရသည့်အတွက်ကြောင့် မျက်နှာမှာအ
နည်းငယ်ဖူးရောင်သလို ဒဏ်ရာတွေရှိနေလေ
ပြီး ဂျိတ်ကလည်း တော်တဲ့တိုက်ခိုက်ရည်သ
မားကောင်းတစ်ယောက်ဆိုတာလက်ခံလိုက်
လေသည်။
အချိန်ကိုက် စင်ပေါ်သို့တတ်လာသည့် ဒန်နီ
ယယ်က တည်သေရာမိုင်ရဲ့လက်ကိုမြှောက်၍
အနိင်ရသူအဖြစ်သတ်မှတ်လိုက်သည့်အခါ
အားပေးလက်ခုပ်သံတွေနဲ့အတူ ဂိုဏ်းသား
တွေက တည်စေရာမိုင်ရဲ့အရည်အချင်းကို
လက်ခံလိုက်ကြပြီး အထင်ကြီးလေးစားသွား
ကြလေတော့၏။
"ခဏနေဦး...ပြောစရာရှိတယ်"
ကာစီနိုထဲက ပြန်ထွက်ခွာရန် ပြင်နေသည့်
တည်စေရာမိုင်ကို အနောက်ကနေဂျိတ်က
လှမ်းခေါ်လိုက်ပါ၏။
"ငါမင်းရဲ့တပည့်အဖြစ်ခံယူမယ်"
ဆေးလိပ်သောက်ဖို့အတွက် မီးမညှိရသေး
သည့်ဆေးလိပ်ကို နှုတ်ခမ်းနှင့်ကိုက်ခဲထားဆဲ
အနေအထားနှင့် လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီးနောက်..
"မလိုဘူး....ငါ့တပည့်လက်မခံဘူး"
"ဒါငါ့ရဲ့ကတိပဲ...ငါမင်းကိုရှုံးသွားတဲ့အတွက်
မင်းရဲ့တပည့်အဖြစ်နေမယ်"
"ပြိုင်ပွဲတစ်ခုကို ငါ့အနေနဲ့ယှဥ်ပြိုင်လိုက်ရုံပဲ
ကျန်တာငါလက်မခံသလို ဂရုလည်းမစိုက်ဘူး
မင်းဘာသာနေ...ငါ့ကိုလာမရှုပ်နဲ့"
သက်တူရွယ်တူဖြစ်နေသည့် နှစ်ယောက်မို့
ဂျိတ်ကိုတပည့်အဖြစ်ဘယ်လိုမှလက်သင့်မ
ခံနိင်....ဒီပြိုင်ပွဲကိုယှဥ်ပြိုင်လိုက်ရပေမဲ့ ဂျိတ်
ရဲ့ပြန်တိုက်ခိုက်နိင်သည့် လက်ရည်ကိုသူလေး
စားပါ၏။
သို့အတွက် ဂျိတ်ကို တပည့်အဖြစ်လုံးဝလက်
မခံနိင်သလို နှိမ့်ချလိုခြင်းလည်းမရှိချေ။
"ကျန်တာမင်းကိစ္စ.....ငါကတော့ဒီနေ့ကစပြီး
မင်းရဲ့တပည့်ပဲ....မင်းလက်မခံလည်းလက်
သင့်ခံရမှာပဲ"
ထိုသို့ပြောရင်း ထွက်သွားတဲ့ဂျိတ်ကို စိတ်ရှုပ်
သည့်ဟန်ဖြင့်ကြည့်ကာ ကားပေါ်သို့တတ်
လိုက်လေသည်။
အခန်းတံခါးကိုဖွင့်လိုက်ပြီး အထဲသို့ပိုင်စိုးပိုင်
နင်းထိုင်ခုံမှာဝင်ထိုင်လိုက်လေ၏။
"မင်းကျောင်းလာကြိုမယ်ဆိုပြီး ဘာလို့ဦး
မောင်ကိုလွှတ်လိုက်တာလဲ....အဲ့ဒါမင်းတာဝန်
ပေါ့လျော့မူပဲဆိုတာသိလား"
"အင်း"
"အလုပ်ကိုတောင်သေချာမလုပ်နိင်ပဲ...ငါ့ကို
စောင့်ရှောက်ဦးမယ်တဲ့...အဟား"
ခေါင်းငုံ့ထားရာမှ နိူင်းဘက်သို့မျက်နှာချင်း
ဆိုင်ကြည့်လိုက်တော့ ဒဏ်ရာအနည်းငယ်ရှိ
နေသည့်တည်စေရာမိုင်ရဲ့ မျက်နှာကိုကြည့်
ပြီး အံ့သြသွားသည့်မျက်နှာလေးဖြစ်သွားတာ
ကိုမြင်လိုက်လေ၏။
"မင်းရန်ဖြစ်လာတာလား....မင်းဖေဖေရဲ့ဂိုဏ်းထဲကိုမဝင်သင့်ဘူး...မင်းမျက်နှာမှာဒဏ်
ရာတွေနဲ့ ငါပြောတာကြားလား"
အနားသို့ရောက်လာပြီး သူ့မျက်နှာကိုသေချာ
စူးစမ်းကြည့်ပြီး ခပ်စူးစူးအသံဖြင့်ပြောလာ
သည့် နိူင်းရဲ့လက်ကိုဆောင့်ဆွဲကာ ပေါင်ပေါ်
ထိုင်ခိုင်းလိုက်၏။
"မင်းဘာလုပ်တာလဲ...ငါ့ကိုလွှတ်...ငါအော်
လိုက်ရင်မင်းသေလိမ့်မယ်"
"စိတ်ပူတယ်ပေါ့"
"စိတ်ကူးတွေမယဥ်နေနဲ့"
"နမ်း...ငါ့ကိုနမ်း"
"ရူးသွားတဲ့ပုံပဲ...မင်းကမင်းအဆင့်အတန်းကို
မေ့သွားတာလား"
"အေးဆေးနမ်းမလား....အကြမ်းဖက်ရမလား
အလှလေး"
နှုတ်ခမ်းပေါက်ရာဒဏ်ရာနှင့် ပြောလာသည့်
တည်စေရာမိုင်ရဲ့အကြည့်တွေနှင့် ပေါင်ပေါ်
အတင်းထိုင်ခိုင်းပြီးဖက်ထားခံထားရသည့်
နိူင်းရဲ့အကြည့်တွေက စူးရှပြင်းထန်နေလေ
သည်။
✨✨✨✨✨✨
Upပေးလိုက်ပြီနော်....
Zawgyi
ေက်ာင္းဝင္းထဲသို႔ အရွိန္မွန္မွန္နဲ႕ ဝင္ေရာက္
လာသည့္ကားက စက္သံရပ္၍ တုန္ခနဲ႕ရပ္
ဆိုင္းသြားပါ၏။
အတင္းနမ္းရွိုက္ထားလို႔ ႏႈတ္ခမ္းပါးေတြဖူး
ေယာင္ျပည့္တင္း၍ အနည္းငယ္ေပါက္သြား
သည့္ၾကားက ဆူေထာ္ကာ တည္ေစရာမိုင္ကို
မ်က္ေစာင္းတခဲခဲနဲ႕ မေက်နပ္စြာၾကည့္ေန
သည့္နိူင္း....။
"မဆင္းဘူးလား....ေက်ာင္းေရာက္ေနၿပီေလ"
"သိတယ္လူယုတ္မာ....မ်က္စီမကန္းေသးဘူး"
"မသိဘူးဆိုရင္ ခုနလိုအျပစ္ေပးခ်င္လို႔"
"ထပ္ထိရင္ထိရဲထိၾကည့္ေလ...အသက္ခ်င္း
လဲပစ္မယ္...ခင္ဗ်ားၾကည့္ေန...ခင္ဗ်ားရဲ႕အ
က်င့္မေကာင္းတဲ့ေအာက္တန္းက်မဴေတြကို
ေဖေဖသိေအာင္လုပ္ျပမယ္"
"ေယာကၡမႀကီးမသိခင္ ကို႔ရဲ႕ေအာက္တန္းက်
မူေတြကဘယ္ထိဆိုးဝါးလဲဆိုတာစမ္းသပ္ျပ
ရတာေပါ့အလွေလး"
ဒိုင္းခနဲ႕က်ေရာက္လာတဲ့ မ်က္ေစာင္းစူးစူးလွ
လွေတြေၾကာင့္ တည္ေစရာမိုင္ရင္ဘတ္ကိုဖိ
ၿပီး ရင္ဘတ္တည့္တည့္ကိုထိသြားသည့္ဟန္
လုပ္ျပလိုက္၏။
"အား....ရင္ဘတ္ထဲထိ...ထိသြားၿပီကြာ"
"တစ္ခါတည္း ေသလိုက္ပါလား"
"အလွေလးကို ပိုင္ဆိုင္ၿပီးမွေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး
ေသလိုက္မယ္"
ေတာက္တစ္ခ်က္ျပင္းျပင္းေခါက္သံနဲ႕အတူ
ကားတံခါးကို အားနဲ႕ပိတ္ခ်လိဳက္ေလ၏။
"ေဟ့....ညေနက်ရင္ လာႀကိဳမယ္"
မ်က္စီတစ္ဖက္မွိတ္ျပၿပီးေျပာလာတဲ့ တည္
ေစရာမိုင္ကို အျမင္ကပ္ကပ္နဲ႕ လက္ခလယ္
ေထာင္ျပၿပီး ေက်ာင္းထဲသို႔ဝင္လိုက္ေလ၏။
ကားထဲမွာက်န္ခဲ့တဲ့ တည္ေစရာမိုင္ကေတာ့
သူ႕ရဲ႕အစီအစဥ္ေတြကို တျဖည္းျဖည္းပုံေဖာ္
ရန္ေတြးလိုက္ၿပီး ခပ္မဲ့မဲ့အၿပဳံးကိုၿပဳံးလိုက္
ေလ၏။
ထိုစဥ္ ကားနားသို႔ ကုတ္ေခ်ာင္းကုတ္ေခ်ာင္း
ႏွင့္ေရာက္လာတဲ့လူတစ္ေယာက္...ေသခ်ာ
ၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ ဘယ္ေတာ့မွအေကာင္း
မျမင္ေလတဲ့သူ႕အကိုစစ္စစ္....။
ကားမွန္ကိုပိတ္ထားၿပီး အထဲ၌လူရွိမွန္းမျမင္
နိင္တာမို႔ အကိုျဖစ္သူရဲ႕လႈပ္ရွားမူကို လက္
ပိုက္ၿပီး ဘာဆက္လုပ္မလဲ ၾကည့္ေနလိုက္၏
နိူင္းရဲ႕ကားဝင္လာထဲကေခ်ာင္းေနတဲ့ သူ႕အ
ေနနဲ႕ မျမင္တစ္ေနရာမွာရပ္ၾကည့္ေနရင္း နိူင္း
ကားထဲကဆင္းသြားတာ ျမင္လိုက္ရၿပီးတာနဲ႕
ကားအနားကို တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ခ်ည္းကပ္ကာ လက္
ထဲကအဆင့္သင့္ကိုင္ထားတဲ့ ပန္းစည္းကို
ကားမွန္တံခါး၌ ကပ္လိုက္ေလသည္။
နိူင္းေလးသာ သူေပးတဲ့လက္ေဆာင္ကိုျမင္ၿပီး
သေဘာက်သြားမည္ဆိုရင္ တျဖည္းျဖည္းသူ
ကိုသတိထားလာနိင္ေပမည္မဟုတ္လား...သူ႕
အေတြးနဲ႕သူဟုတ္ရင္း ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူးၿပဳံး
ကာေက်ာင္းထဲသို႔ဝင္သြားေလသည္။
တည္ေစရာမိုင္ကေတာ့ အကိုျဖစ္သူရဲ႕႐ူး
ေၾကာင္ေၾကာင္လုပ္ရပ္ေတြကို မ်က္ခုံးတြန့္၍
ဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္ေမာလိုက္ၿပီး ေခါင္း
ခါလိုက္ေလသည္။
ထိုစဥ္....ဖုန္းျမည္လာတာေၾကာင့္ ကိုင္လိုက္
ေလ၏။
"ဂိုဏ္းရဲ႕တည္ေနရာဆီလာခဲ့....မိတ္ဆက္ေပး
စရာေတြနဲ႕ပြဲေလးတစ္ပြဲရွိတယ္"
ဂိုဏ္းဆီသိူ႕လာေရာက္ရန္ ဒန္နီယယ္ကဖုန္း
ဆက္ၿပီးအေၾကာင္းၾကားတာျဖစ္ၿပီး ျပန္၍စ
ကားျပန္ေပးမေနေတာ့ပဲ ဖုန္းျပန္ခ်ကာ ကား
ကိုေမာင္းထြက္လာလိုက္၏။
>>>>>>>>>>>
ေျမေအာက္ထိပ္တန္းဂိုဏ္းဟုနာမည္ႀကီးေန
တဲ့ Black Dragon ဂိုဏ္း...
သူကိုလာေရာက္ပြတ္သပ္လာသည့္ အျမင္ခပ္
ရိုင္းရိုင္းဝတ္ဆင္ထားသည့္ မိန္းမေတြကိုျပန္
ဖယ္ထုတ္ကာ ေနရာအႏွံကိုအကဲခတ္လိုက္၏
တည္ေစရာမိုင္ဝင္လာလိုက္တာႏွင့္ သူလာ
မည္ဆိုတာကိုေစာင့္ေနသည့္ ဂိုဏ္းသားအ
ေစာင့္တစ္ဦးက ဦးေဆာင္ကာ အေနာက္ဘက္
သို႔ေခၚလာလိုက္၏။
"တည္ေစရာမိုင္ ေရာက္လာၿပီ"
အေနာက္ဘက္ျခမ္းေနရာက ပို၍စည္ကား
သည္ႏွယ္လ်ိဳ႕ဝွက္သည့္ေနရာတစ္ခုျဖစ္သည့္
အျပင္ အေရွ႕ဘက္၌ကာစီနိုဝိုင္းေတြကို အျမင္ျပၿပီး အထဲ၌ဂိုဏ္းတစ္ခုကိုတည္
ေထာင္ထားျခင္းပင္....
ဂိုဏ္းသားအမ်ားစုကလည္း အင္အားဖြံၿဖိဳး
တဲ့အားသန္တဲ့ေယာကၤ်ားသားေတြျဖစ္ၿပီး
အင္အားကလည္းရာခ်ီရွိေလာက္၏။
ဦးေဆာင္ေခၚသြားသည္သူက ထိုသို႔အ
ေၾကာင္းၾကားလိုက္သည္ႏွင့္ သူ႕အာ႐ုံနဲ႕သူအာ
႐ုံစိုက္ေနၾကသည့္ သူေတြရဲ႕ မ်က္ဝန္းေတြက
သူ႕ဆီသို႔စုပုံက်ေရာက္လာၿပီး ခုနေလးကတင္
လႈပ္လႈပ္ခတ္ခတ္ျဖစ္ေနသည့္ ပတ္ဝန္းက်င္
က မီးကိုေရၿငိမ္းလိုက္သလို ၿငိမ္က်သြားေလ
၏။
"ေရာက္လာၿပီလား...မင္းကိုအားလုံးကေစာင့္
ေနၾကတာ"
"ဘာအတြက္လဲ"
"မင္းမၾကာခင္ သိလာမွာေပါ့.."
အၿပဳံးအရယ္မရွိတဲ့ ခပ္မာမာမ်က္ႏွာထားနဲ႕
တည္ေစရာမိုင္ကို ဒန္နီယယ္က ပုခုံးဖက္လိုက္
ၿပီး ဂိုဏ္းသားေတြကိုမိတ္ဆက္ေပးဖို႔ ဟန္ျပင္
လိုက္ေလ၏။
"အားလုံးၾကားဖူးၾကမွာေပါ့...တည္ေစရာမိုင္
ဆိုတာသူပဲ"
ဂိုဏ္းသားေတြကို ဒန္နီယယ္က မိတ္ဆက္ေပး
လိုက္ပါ၏။
"သူကတကယ္ တည္ေစရာမိုင္လား...ၾကည့္ရ
တာေတာ့သာမာန္ပါပဲ..."
"အဟက္....နာမည္ႀကီးလူဆိုးတစ္ေယာက္ဆို
တာသူလား....ဘာမွထူးျခားတာမ်ိဳးမရွိပါဘူး"
"အထင္ႀကီးေနတဲ့စိတ္ကိုေတာင္ျပန္သနားမိ
တယ္....ဂ်ိတ္ကေတာ့ ဒီပြဲမွာအနိင္ရသူပဲ"
သိုေလာသိုေလာထြက္လာၾကသည့္ စကား
ေတြကို ဂ႐ုမစိုက္သည့္အမူအရာႏွင့္ ခနဲ႕ေန
သည့္မ်က္ဝန္းေတြျဖင့္သာျပန္စိုက္ၾကည့္လိုက္၏။
အထင္ေသးျပက္ရယ္ျပဳတဲ့စကားေတြနဲ႕အာပ
လာေလးပါကြာဆိုတဲ့အၾကည့္ေတြကို အာ႐ုံ
ထဲထည့္တတ္သည့္မဟုတ္တာေၾကာင့္ ခပ္
ေအးေအးပင္။
"မင္းတို႔ေတြးထင္ေနသလို သူကအဲ့လိုမဟုတ္
ဘူး....အဲ့အေတြးေတြ လႊင့္ထုတ္ပစ္ၾက"
"ဒါဆိုသက္ေသျပေလ...နာမည္ႀကီးလူဆိုးဟုတ္လားဆိုတာ....အမွန္သာဆိုေလးစားဆက္ဆံေပးမယ္"
ထိုအခါ....ဒန္နီယယ္က တည္ေစရာမိုင္ဘက္
လွည့္၍ ႏွစ္ကိုယ္ၾကား ၾကား႐ုံမွ်ေလသံျဖင့္
ေျပာလိုက္ေလ၏။
ဂိုဏ္းသားအမ်ားစုကလည္း သူတို႔ၾကား႐ုံ
ေလာက္နဲ႕ ရွိန္ရတဲ့ တည္ေစရာမိုင္ရဲ႕လက္စြမ္း
ကိုျမင္ခ်င္ေနၾကေလ၏။
ထိုေၾကာင့္ ခန္းမအတြင္းပြဲဆူေနေလေတာ့
သည္...
"ဘယ္လိုလဲ...သက္ေသျပဖို႔အတြက္အစီအစဥ္ေလးလုပ္ရမလား...ဂိုဏ္းထဲဝင္လာတဲ့အထိမ္းအမွတ္အေနနဲ႕ ေလးစားေအာင္ေတာင္တစ္
ခုခုလုပ္ျပမွရလိမ့္မယ္"
"ႀကိဳက္သလိုလုပ္"
တည္ေစရာမိုင္ရဲ႕ ခပ္ျပတ္ျပတ္စကားက သူ႕ရဲ႕
ဦးေဆာင္မူေအာက္ေရာက္လတာမို႔ သေဘာ
က်စြာၿပဳံးလိုက္ၿပီး...ဂိုဏ္းသားေတြဘက္လွည့္ကာ လက္ခုပ္တီးၿပီး အခ်က္ျပလိုက္ေလ
၏။
"ပြဲစမယ္"
လက္ေဝွ႕ႀကိဳးဝိုင္းရဲ႕အလယ္၌ ခပ္ကြာကြာအ
ေနအထားကေန ရပ္ေနၾကၿပီး အၾကည့္စူးစူး
ေတြနဲ႕ အၾကည့္ခ်င္းယွဥ္ေနၾကတဲ့ေယာကၤ်ား
သားႏွစ္ေယာက္....။
တည္ေစရာမိုင္နဲ႕အတူ တစ္ဖက္က ဂ်ိတ္ ဆို
သည့္သူျဖစ္ၿပီး အလယ္မွာေတာ့ ဒန္နီယယ္
ကဒိုင္တစ္ေယာက္အေနျဖင့္ ရပ္ေန၏။
မယွဥ္ၿပိဳင္ေသးခင္မွာတင္ စူးရွေတာက္ပရဲ
တင္းေသာေၾကာက္႐ြံျခင္းမရွိတဲ့ အၾကည့္ေတြ
ကမေကာင္းဆိုးဝါးသဖြယ္...သူ႕ဘဝမွာဘယ္သူကိုမွေၾကာက္႐ြံခဲ့ျခင္းမရွိသလို...သူ႕အားနည္းခ်က္ကလည္း အစပင္ရွာမရေအာင္မရွိခဲ့။
တဖက္မွာလည္း ဂ်ိတ္ရဲ႕ ရဲရင့္တဲ့အၾကည့္
ေတြရဲ႕တန္ျပန္တိုက္ခိုက္ေနရင္း လက္ေဝွ႕စင္
ေအာက္ဘက္မွ အားေပးေနၾကရင္း ေအာ္သံ
ေတြဆူညံေနတဲ့ ဂိုဏ္းသားေတြရဲ႕ အနိင္ေပး
ခ်င္တဲ့သူက ဂ်ိတ္ပင္။
"စလို႔ရၿပီ"
ဒန္နီယယ္က ထိုစကားကိုေျပာၿပီးသည့္ႏွင့္စင္
ေအာက္သို႔ဆင္းသြားကာ ပြဲအေျခအေနကိုသုံး
သပ္ေနပါ၏။ ဒန္နီယယ္ရဲ႕အာ႐ုံစိုက္မူက တည္ေစရာမိုင္ဆီမွာသာ...တည္ေစရာမိုင္ဘယ္ေလာက္သတၱိေကာင္းၿပီးတိုက္ရည္ခိုက္ရည္ကြၽမ္းသလဲဆိုတာ သူသိေနတာေၾကာင့္
ပင္။
အနိင္ရလိုစိတ္ျပင္းျပေနတဲ့ ဂ်ိတ္က စင္
ေအာက္ကအားေပးသံေတြေၾကာင့္ တတ္ႂကြ
ကာ အရင္တိုက္ခိုက္လာေလ၏။
တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ပင္ရပ္ေနသည့္ တည္ေစ
ရာမိုင္ကို လက္သီးႏွင့္ထိုးလိုက္ေပမဲ့ လ်င္ျမန္
စြာပင္ေရွာင္တိမ္းလိုက္ကာ လက္ကိုျပန္ဖမ္း
ၿပီးေဆာင့္တြန္းလိုက္ေလ၏။
ဟန္ခ်က္ပ်က္သြားတဲ့ ဂ်ိတ္ကမ်က္ႏွာအမူအ
ရာပ်က္ယြင္းသြားေပမဲ့ စိတ္ျပန္လည္စုစည္း
ကာ ျပန္လည္တိုက္ခိုက္လိုက္ေလသည္။
ႏွာေခါင္းမွထြက္လာတဲ့ေသြးမ်ားကိုသုတ္ဖယ္
ရင္း တည္ေစရာမိုင္ကို ေမာ့ၾကည့္ေနတဲ့ ဂ်ိတ္
က ဒီၿပိဳင္ပြဲမွာရႈံးနိမ့္သြားေခ်ေလၿပီျဖစ္၏။
တည္ေစရာမိုင္အတြက္ကလည္း တိုက္ခိုက္
ထားရသည့္အတြက္ေၾကာင့္ မ်က္ႏွာမွာအ
နည္းငယ္ဖူးေရာင္သလို ဒဏ္ရာေတြရွိေနေလ
ၿပီး ဂ်ိတ္ကလည္း ေတာ္တဲ့တိုက္ခိုက္ရည္သ
မားေကာင္းတစ္ေယာက္ဆိုတာလက္ခံလိုက္
ေလသည္။
အခ်ိန္ကိုက္ စင္ေပၚသို႔တတ္လာသည့္ ဒန္နီ
ယယ္က တည္ေသရာမိုင္ရဲ႕လက္ကိုျမႇောက္၍
အနိင္ရသူအျဖစ္သတ္မွတ္လိုက္သည့္အခါ
အားေပးလက္ခုပ္သံေတြနဲ႕အတူ ဂိုဏ္းသား
ေတြက တည္ေစရာမိုင္ရဲ႕အရည္အခ်င္းကို
လက္ခံလိုက္ၾကၿပီး အထင္ႀကီးေလးစားသြား
ၾကေလေတာ့၏။
"ခဏေနဦး...ေျပာစရာရွိတယ္"
ကာစီနိုထဲက ျပန္ထြက္ခြာရန္ ျပင္ေနသည့္
တည္ေစရာမိုင္ကို အေနာက္ကေနဂ်ိတ္က
လွမ္းေခၚလိုက္ပါ၏။
"ငါမင္းရဲ႕တပည့္အျဖစ္ခံယူမယ္"
ေဆးလိပ္ေသာက္ဖို႔အတြက္ မီးမညွိရေသး
သည့္ေဆးလိပ္ကို ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္ကိုက္ခဲထားဆဲ
အေနအထားႏွင့္ လွည့္ၾကည့္လိုက္ၿပီးေနာက္..
"မလိုဘူး....ငါ့တပည့္လက္မခံဘူး"
"ဒါငါ့ရဲ႕ကတိပဲ...ငါမင္းကိုရႈံးသြားတဲ့အတြက္
မင္းရဲ႕တပည့္အျဖစ္ေနမယ္"
"ၿပိဳင္ပြဲတစ္ခုကို ငါ့အေနနဲ႕ယွဥ္ၿပိဳင္လိုက္႐ုံပဲ
က်န္တာငါလက္မခံသလို ဂ႐ုလည္းမစိုက္ဘူး
မင္းဘာသာေန...ငါ့ကိုလာမရႈပ္နဲ႕"
သက္တူ႐ြယ္တူျဖစ္ေနသည့္ ႏွစ္ေယာက္မို႔
ဂ်ိတ္ကိုတပည့္အျဖစ္ဘယ္လိုမွလက္သင့္မ
ခံနိင္....ဒီၿပိဳင္ပြဲကိုယွဥ္ၿပိဳင္လိုက္ရေပမဲ့ ဂ်ိတ္
ရဲ႕ျပန္တိုက္ခိုက္နိင္သည့္ လက္ရည္ကိုသူေလး
စားပါ၏။
သို႔အတြက္ ဂ်ိတ္ကို တပည့္အျဖစ္လုံးဝလက္
မခံနိင္သလို ႏွိမ့္ခ်လိဳျခင္းလည္းမရွိေခ်။
"က်န္တာမင္းကိစၥ.....ငါကေတာ့ဒီေန႕ကစၿပီး
မင္းရဲ႕တပည့္ပဲ....မင္းလက္မခံလည္းလက္
သင့္ခံရမွာပဲ"
ထိုသို႔ေျပာရင္း ထြက္သြားတဲ့ဂ်ိတ္ကို စိတ္ရႈပ္
သည့္ဟန္ျဖင့္ၾကည့္ကာ ကားေပၚသို႔တတ္
လိုက္ေလသည္။
အခန္းတံခါးကိုဖြင့္လိုက္ၿပီး အထဲသို႔ပိုင္စိုးပိုင္
နင္းထိုင္ခုံမွာဝင္ထိုင္လိုက္ေလ၏။
"မင္းေက်ာင္းလာႀကိဳမယ္ဆိုၿပီး ဘာလို႔ဦး
ေမာင္ကိုလႊတ္လိုက္တာလဲ....အဲ့ဒါမင္းတာဝန္
ေပါ့ေလ်ာ့မူပဲဆိုတာသိလား"
"အင္း"
"အလုပ္ကိုေတာင္ေသခ်ာမလုပ္နိင္ပဲ...ငါ့ကို
ေစာင့္ေရွာက္ဦးမယ္တဲ့...အဟား"
ေခါင္းငုံ႕ထားရာမွ နိူင္းဘက္သို႔မ်က္ႏွာခ်င္း
ဆိုင္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဒဏ္ရာအနည္းငယ္ရွိ
ေနသည့္တည္ေစရာမိုင္ရဲ႕ မ်က္ႏွာကိုၾကည့္
ၿပီး အံ့ၾသသြားသည့္မ်က္ႏွာေလးျဖစ္သြားတာ
ကိုျမင္လိုက္ေလ၏။
"မင္းရန္ျဖစ္လာတာလား....မင္းေဖေဖရဲ႕ဂိုဏ္းထဲကိုမဝင္သင့္ဘူး...မင္းမ်က္ႏွာမွာဒဏ္
ရာေတြနဲ႕ ငါေျပာတာၾကားလား"
အနားသို႔ေရာက္လာၿပီး သူ႕မ်က္ႏွာကိုေသခ်ာ
စူးစမ္းၾကည့္ၿပီး ခပ္စူးစူးအသံျဖင့္ေျပာလာ
သည့္ နိူင္းရဲ႕လက္ကိုေဆာင့္ဆြဲကာ ေပါင္ေပၚ
ထိုင္ခိုင္းလိုက္၏။
"မင္းဘာလုပ္တာလဲ...ငါ့ကိုလႊတ္...ငါေအာ္
လိုက္ရင္မင္းေသလိမ့္မယ္"
"စိတ္ပူတယ္ေပါ့"
"စိတ္ကူးေတြမယဥ္ေနနဲ႕"
"နမ္း...ငါ့ကိုနမ္း"
"႐ူးသြားတဲ့ပုံပဲ...မင္းကမင္းအဆင့္အတန္းကို
ေမ့သြားတာလား"
"ေအးေဆးနမ္းမလား....အၾကမ္းဖက္ရမလား
အလွေလး"
ႏႈတ္ခမ္းေပါက္ရာဒဏ္ရာႏွင့္ ေျပာလာသည့္
တည္ေစရာမိုင္ရဲ႕အၾကည့္ေတြႏွင့္ ေပါင္ေပၚ
အတင္းထိုင္ခိုင္းၿပီးဖက္ထားခံထားရသည့္
နိူင္းရဲ႕အၾကည့္ေတြက စူးရွျပင္းထန္ေနေလ
သည္။
✨✨✨✨✨✨
Upေပးလိုက္ၿပီေနာ္....