Jien Of Grid (M-preg)

By Tatisvibe

251K 10.4K 2K

"Jien." - Grid "Po." - Jien "You're my angel, baby." - Grid "You're my lord, then." - Jien 04, 25, 22 More

Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17 (SPG)
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31 (SPG/R-18)
Chapter 32
Chapter 33
Chapter 34
Chapter 35
Epilogue

Chapter 18

7.8K 298 59
By Tatisvibe

Jien

I woke up dahil sa hirap kong makahinga.

Napanguso ako nang nakabaon pala ang mukha ko sa dibdib ni Kuya Grid habang yakap niya ako ng mahigpit.

"Kuya..." Pag-gising ko sa kaniya.

"Kuya Grid, I can't breathe po."

"Hmm..." Pinakawalan niya ako pero nakapikit parin siya at tumihaya ng higa.

I laughed when I heard my stomach grumble.

"Kuya." Niyugyog ko siya. "Kuya Grid. I'm hungry na po."

Ngumuso ako ulit nang hindi siya gumising.

I stared at him, thinking how to wake him up.

Napangisi ako nang may maisip.

Uupo sana ako at ilalapit sa tainga niya ang tiyan ko para marinig niya na tumutunog ang tiyan ko pero napaiyak ako nang makaramdam ng sakit.

"Ouch! Kuya Grid!" Sigaw ko habang umiiyak.

Agad na nagising si Kuya Grid at napatingin sakin.

Bumakas ang pag-aalala sa mukha niya. Tumayo ito at lumapit sakin bago hinawakan ako sa mukha.

"What happened?" He asked worriedly.

"Masakit po." I said as I sniffed. "Ang sakit po nito saka ito." Hinawakan ko ang balakang ko at ang gilid ng pang-upo ko.

Hindi nakapagsalita si Kuya Grid at napahawak sa ulo niya na parang problemado.

"Kuyaaaa" Malakas na iyak ko nang parang kumirot ang loob ko.

Natataranta itong napatingin sakin. Ipanilabot niya ang braso niya sa balikat ko at sa likod ng tuhod ko bago ako dahan-dahang binuhat. Gamit ang paa niya ay inalis niya lahat ng nakalagay sa kama bago dahan-dahan muli akong binaba. Pinahiga niya ako ng maayos.

Nilapit niya ang mukha niya sakin at hinalikan ako sa noo. I closed my eyes as I felt peacefulness occupied me when his lips touched my forehead but I opened it immediately when I felt something wet dropped at my eyes.

"K-kuya..." I said softly as I tried to get up to wipe his tears.

Hinawakan niya muli ako sa balikat at pinahiga. Dinikit niya ang noo niya sa noo ko.

"I'm sorry Jien, I couldn't control myself last night." Lumuluha niyang hingi ng tawad.

I cupped his face. "K-kuya Grid, wag ka na po umiyak please? H-hindi na po siya masakit." Pagsisinungaling ko.

Pero parang wala itong narinig dahil binaon niya lamang ang mukha niya sa leeg ko. "I'm sorry, I'm sorry baby, forgive me."

"Kuya... Pag hindi ka pa po tumigil iiyak po ako ng malakas." Sabi ko dito habang nakahawak sa balikat niya..

He slowly lifted his face. I wiped his tears. "Hindi na po siya masakit kaya wag ka na magcry." Sabi ko dito kahit na parang nanghihina ako.

He smiled a little. "Jien, baby, don't lie to me hmm? I don't like you lying to me."

I just pouted as I felt myself slowly losing consciousness. "I just hate seeing you cry..." I mumbled as everything went dark.

Grid

Kinabahan ako nang makitang pumikit si Jien.

Tinapik ko ng mahina ang pisngi niya. "Jien? Jien wake up."

"Baby, kakagising mo lang." Kinakabahan ko paring paggising dito.

Nang walang matanggap na response ay agad na kumuyom ang kamao ko at tumayo.

Tinitigan ko siya at nag-iisip kung anong gagawin ko.

Should I call Josh? But what if he take Jien away from me especially if he learn Jien's condition right now.

Lalo na si May, she swore to take Jien again when something bad happen to him.

F*ck! What should I do?

Naaalala ko ang mga kaibigan ko. I gritted my teeth as I murdered them inside my head.

It's their fault! F*ck them all!

Napatitig muli ako sa mukha ni Jien.

No... It's my fault...

Nasabunutan ko ang sarili kong buhok dahil sa inis sa sarili.

Dahan-dahan muli akong lumipat kay Jien at hinawakan ito sa kamay.

Nagulat ako nang makaramdam ng init na nagmumula sa kaniya. What the f*ck? He's sick?!

Agad akong tumayo at kinuha ang cellphone ko para tumawag ng Doctor nang marinig ko ang pagtunog ng doorbell.

Who is it? I got nervous thinking that it's family Herrera, if it's them then I won't let them take Jien back. I'll get on my knees if I have to.

Inihanda ko na ang sarili at naglakad ng maayos pababa. Nakahinga ako ng maluwag nang makitang mga kaibigan ko yon pero agad na napalitan ito ng galit.

"Don't come in, get out." I seriously said as I get in my car to drive it in the garden. Naiwan ko to sa labas kagabi.

Pero ang mga siraulo pumasok parin. Inis kong pinaandar ang kotse ko at tinangka silang banggain.

"Oh! F*ck you man! You trying to kill us?!" Sigaw ni Alvin.

"F*ck you too!" Galit ko ring sigaw sa kanila at niliko muli ang kotse ko para banggain sila.

"D*mn!"

"Sh*t! Sh*t!"

Iwas nilang lahat at tumakbo papasok sa bahay.

Nang maiparada ko nang maayos ang kotse ko ay agad akong pumasok sa bahay at nakita ang limang siraulo na nakaupo ng komportable.

"Get out!" I screamed. Frustrated.

I saw them flinched.

"Man, I'm sorry okay? We did----"

"I said get out! And don't you remember what I said last night, we're all over! FRIENDSHIP OVER." Galit kong sigaw dahil sa halo halong nararamdaman, pag-aalala kay Jien, pagkadismaya, pagkairita, and the feeling of being betrayed.

They stilled in unison. Si Shin ang unang nakabawi at lumapit sakin. "Grid, don't be like this, we're just concerned but yeah I'm sorry hindi namin pinag-isipan ang mga gagawin. Forgive us please."

"It's all your fault why Jien's sick." Mahina kong sabi at tiningnan sila isa isa bago walang ganang ngumiti.

Naglakad ako paakyat sa taas at binuksan ang kwarto namin ni Jien.

Umupo ako sa tabi niya at hinawakan ang kamay niya. Hindi ko alam ang gagawin ko, walang pumapasok sa utak ko.

Napaangat ako nang tingin nang biglang bumukas muli ang pinto at nakita ang mga kaibigan ko na nakatingin samin.

"A-ano bang nangyari Grid?" Naiilang na sabi ni Phone knowing na galit ako sa kanila.

"Something happened between us last night, and now he's sick." Malamig kong sagot dito pero saglit lang ay agad akong napayuko.

"And I don't know what to do. Kapag nalaman to nila Josh kukunin nila si Jien sakin." Dagdag ko.

"Ahm... Grid, Can I at least touch him?" Ilang na sabi ni Alvin.

Tinitigan ko ito kaya naman agad na napaatras si Alvin at tinaas ang kamay. "Look Grid, I won't do anything to your belove, may titingnan lang ako. And please lang Grid hindi ako kasama sa plano nila kagabi, wala ako don kaya iliban moko sa galit mo tsk."

Right, wala nga si Alvin doon. Tumango na lamang ako sa kaniya kaya lumapit siya samin at tinitigan si Jien at hinawakan ito sa braso.

Nagulat ito at binitawan si Jien. "D*mn Grid! Dalhin mo na siya sa hospital, sobrang init niya."

"S-should I?" Wala na talagang pumapasok sa isip ko, f*ck.

"No, you shouldn't." Sarkastikong sabi ni Alvin. "Bilisan mo na! Ihahanda ko yung kotse mo. Buhatin mo na siya."

Agad na tumayo ako at sinunod ang utos ni Alvin pero napatigil agad ako nang mag ring ang cellphone ko.

Napakagat ako sa labi at napahagod sa batok dahil sa kaba nang makita ang pangalan ni Josh na tumatawag sakin.

Kinakabahang sinagot ko ito.

"Y-yeah?" Lumunok ako at inayos ang pagsasalita. "Yes Josh?"

"Pinapabisita kayo ng asawa ko dito bro. Gusto rin makita ng mga bata si Jien." Sagot nito.

Lumunok muli ako at napatunog ang mga kamay dahil sa kaba. Napatingin ako sa mga kaibigan ko na nakatingin sakin. Tinaas ni Gino ang dalawang kilay at tumango tango na parang sinasabi niya na kaya ko to.

"Josh, k-kasama mo ba asawa mo? Si M-may?" Tanong ko.

"Yeah nandito lang siya sa tabi ko. Why? gusto mo siya makausap?"

F*ck.

"Ahm, kasi Josh, may gusto lang kasi akong sabihin sainyo."

"What is it?" Josh inquired calmly.

"Ano yon Grid? May nangyari ba sa kapatid ko?" Agad na tanong ni May.

"He... He has a fever... B-but mawawala rin to. M-mawawala rin sakit ni Jien." I assured them whilst feeling nervous.

Natahimik sa kabilang linya, pinunasan ko ang pawis ko sa noo.

"J-josh? May?" Tanong ko nang walang sumagot pero naririnig ko ang mahinang boses nang mag-asawa na parang nagtatalo.

"Punasan mo ang katawan ni Jien nang maligamgam na tubig tapos pakainin mo at painumin ng gamot." Utos ni May.

"I will do that. But s-should I bring him to the hospital?"

"No need, bantayan mo lang siya at pag gumaling na siya bumisita na kayo dito." Pagkatapos non ay agad na binabaan ako ng tawag ni May.

Medyo gumaan gaan ang pakiramdam ko na walang ginawa sila May.

Bumuga ako ng hangin at lumingon sa mga kaibigan ko. "I don't need to bring him to the hospital. Pupunasan ko na lang siya, umalis na kayo." Sabi ko sa mga ito.

"Grid, tingnan mo." May itinuro si Mark sa bedsheet na nasa gilid ni Jien.

Nanlaki ang mga mata ko nang may makitang dugo doon.

"T-tingin ko yung nangyari sa inyo ang dahilan kung bakit nagkasakit si Jien." Sabat ni Shin na hindi makatingin sakin.

Tsk ganto to kapag may nagawang kasalanan.

Napatingin ako kay Alvin nang lumapit siya sakin at may binulong.

"Grid, you need to buy an ointment to rub it to his... Ahm... Hole." Bulong ni Alvin.

Tiningnan ko siya ng masama at akmang susuntukin nang tumakbo siya at nagtago sa gilid ni Gino.

"What?! You're trying to punch me na parang hindi kita tinutulungan?! Totoo yon." Nakasimangot na sabi ni Alvin.

"Y-you! Tsk." Ibinaba ko ang nakaturo kong kamay sa kaniya.

"May karanasan ka ba dito? Did you do those to someone?" Tanong ko.

He just tsked and leave. "Ako na bibili! Alagaan mo na lang yan!" Sigaw nito.

Tumingin ako sa apat at tinaasan sila ng kilay. "Ano pang hinihintay niyo? Leave."

Sumimangot silang lahat. "Gutom kami." Nakasimangot na sabi ni Gino.

"Then cook for yourselves d*mbass. Lumabas na kayo, pupunasan ko si Jien."

Inayos ko muna ang pagkakahiga ni Jien at hinalikan ito sa noo bago bumaba para kunin ang electric kettle at lagyan ito ng tubig.

Nang maihanda ko na lahat ay dahan-dahan kong pinunasan ang katawan ni Jien gamit ang puting malinis na towel.

Napalunok ako nang mapunta sa hita ni Jien ang mga kamay ko.

Dahan-dahan kong tinanggal ang kumot ni Jien sa hita at nilagay ito sa pagkalalaki niya para hindi ako madistract. I bit my lips as I tried harder to control myself.

Pero napabuga ako ng hangin matapos kong halikan ang kanang hita ni Jien.

Mabilis na tinakpan ko ang hita niya nang kumot nang makita si Alvin na may hawak na plastic na puno ng prutas.

"Here, ointment, medicine and fruits." Inilagay niya ito sa bedside table. "Kakain na ako, nagugutom ako. Kakapal nilang kumain nang wala ako."

"Alvin, can you make a soup for Jien? I'll just cook for you for 3 days."

"Okay, pupunta ka sa bahay? Lulutuan mo ako ng siyam na beses kasi breakfast, lunch and dinner, sa tatlong araw na yon."

Umismid ako dito. "Ikaw ang pumunta dito, grabe kakapalan ng mukha mo nan."

Hindi ito makapaniwalang tumingin sakin. "Ako na uutusan mong gumawa ng makakain ni Jien tapos ako pa makapal ang mukha?"

"Umakto ka ngang parang Mayor." Sita ko dito.

Tuwid naman itong tumayo at inayos ang suit niya na ikinatawa naming dalawa. "Yes, I am Mayor Alvin Fuentes. Sige na, gagawa nako." Matapos niyang sabihin yon ay lumabas na siya.

Tumayo ako at nilock ang pinto.

Bumalik ako sa pagpupunas ng hita ni Jien nang may mahagip ang aking paningin sa gitnang hita niya. Dahan-dahan kong tinaas ang hita niya.

F*ck that's a lot.

I came a lot inside him.

Kumuha ako nang isa pang towel at binasa ito. Lumunok muli ako nang makita ang butas ni Jien.

Pinikit ko ang mata ko at inumpisahang punasan ang butas niya.

Nilabasan ako mismo sa loob. Paano ko tatanggalin yon. Hindi magiging komportable mamaya si Jien paggising.

"God please have mercy." Bulong ko habang nakapikit. "Should I slid my finger inside? Won't he wake up?"

Kagat labing pinasok ko ang isang daliri ko sa loob kasabay nang pagtigas nang nasa gitnang hita ko.

F*ck! F*ck! F*ck!

Ang sikip. Dahan-dahan kong tinulak ang mga pinutok ko palabas at agad na kinuha muli ang towel para punasan ang mga ito.

Lahat ng yon ginawa ko habang nakapikit.

Agad akong tumayo at tumalon talon na parang tanga dito habang bumubuga sa hangin ng hininga.

Tapos na. Okay na Grid.

Kumuha ako ng pajama ni Jien at medyas. Pinasuot ko ito sa kaniya.

Inayos ko ang pagkakakumot dito bago humiga muli sa tabi niya.

Hinalikan ko ito sa noo at pabalik balik na hinalikan siya sa labi.

"Don't make me worry Jien. Magkakasakit ako sa puso." I whispered and kissed him for the last time.

"Grid? Grid, here's the sopas for Jien, sopas na ginawa ko." Rinig kong sabi ni Alvin.

Agad akong tumayo at pinagbuksan ito.

"Kailan kaya siya magigising? Hihintayin ko pa ba siya magising?" Tanong ko.

"Try mo na gisingin, hindi pa ba siya nagigising simula kanina?"

"Nagising pero nakatulog ulit."

"Try mo gisingin bro, dahan-dahan." Sabi nito at lumabas na.

Lumapit ako kay Jien at hinaplos ang mukha niya. "Jien, wake up hmm?"

Pabalik balik ko siyang hinalikan sa tungki ng ilong niya. "Jien, baby..." Tinapik tapik ko ng mahina ang pisngi niya.

"Baby, gising na, Jien." Hinalikan ko ito sa labi at sinipsip ang pang-ibaba niyang labi. I smiled when I saw his eyelids moving. "Come on, wake up baby."

Mas lalong lumawak ang ngiti ko at nagpugpog ko siya ng halik sa mukha nang imulat niya ang mata. Sa sobrang saya ko ay binaon ko ang mukha ko sa leeg niya at tahimik na napaluha.

This is my first time loving someone to the point na umiiyak ako kahit sa kaunting bagay lang. I just can't take it kapag nawala sakin si Jien. Baka magpakamatay ako kaya handa akong lumuhod at magmakaawa sa kanila Josh na wag na kunin sakin si Jien kung sakali mang maisipan nila.

Sa mga ex girlfriends ko naman, ni isa wala akong iniyakan kahit na noong nagbreak kami. Tanging si Jien lang ang nakapagpaganto sakin.

"K-kuya..." Mahinang tawag sakin ni Jien.

Inangat ko ang mukha ko at tumingin sa kaniya. "Yes baby? Gutom ka na ba? Upo ka muna."

Tumitig ito sa mukha ko bago tinaas ang kamay at punasan ang mga luha ko. "I really hate seeing you cry. Mawawala rin po sakit ko Kuya."

"Hmm." Hinalikan ko ito sa labi bago kinuha ang mangkok ng sopas. Kumuha ako ng isang kutsara nito at hinipan muna bago itapat sa bibig niya.

Nakatitig siya sakin habang ngumunguya. Habang sinusubuan ko ito ay pinunasan niya muli ang mata kong may natitirang luha.

"Kuya Grid, naiihi po ako." He said and about to stand up when I stopped him and carry him to the bathroom.

Nang matapos ay binuhat ko muli siya at nilapag sa kama. Kukunin ko muli sana yung sopas nang umiling iling ito.

"Ayaw na po."

"Then inumin mo to." Binigay ko sa kaniya ang gamot at pati na rin ang tubig.

"Jien? I n-need to use this to you. Would you let me?" I inquired as I show him the ointment.

"Para saan po yan?"

"T-to your..." Napapikit ako at mahinang tinapik ang gilad ng pwetan niya. "Hole, but don't worry, I'll be careful okay?"

"Okay po."

Nang sabihin niya iyon ay agad ko siyang dahan-dahan na pinahiga at hinawakan ang mga binti niya bago dahan-dahan itong ibinuka.

Tumingin muna ako sa kaniya, nakatitig lamang ito sa kisame.

Mabilisan kong pinahiran ito habang nakakagat labi.

Bago ko dahan-dahan na isinuot sa kaniya ang pang-ibaba niya ay hinalikan ko muna ang tuhod niya.

Tumabi ako kay Jien at hinalikan siya sa pisngi na ikinangiti niya.

"Kuya, Cuddle." Siya na ang kumuha ng kamay ko at pinatong ito sa tiyan niya.

Ngumiti ako kay Jien at inayos ang pagkakayakap sa kaniya.

Tahimik lamang siyang nakatitig sa kisame at ako nama'y tahimik lang rin na nakatitig sa mukha niya.

********
Don't forget to vote, love y'all mwaps💜💚

Continue Reading

You'll Also Like

1.4M 59.3K 106
Maddison Sloan starts her residency at Seattle Grace Hospital and runs into old faces and new friends. "Ugh, men are idiots." OC x OC
332K 9.9K 110
Daphne Bridgerton might have been the 1813 debutant diamond, but she wasn't the only miss to stand out that season. Behind her was a close second, he...
1.1M 38.3K 63
π’π“π€π‘π†πˆπ‘π‹ ──── ❝i just wanna see you shine, 'cause i know you are a stargirl!❞ 𝐈𝐍 π–π‡πˆπ‚π‡ jude bellingham finally manages to shoot...
966K 22K 49
In wich a one night stand turns out to be a lot more than that.