မြတ်နိုးမိသော

မင်းကမ္ဘာမြတ် သို့ သွေးသက်မောင်

တိမ်ယံ ဖူး ကို မုန့်လိုက်ကျွေးပီး အိမ်ပြန်ပို့တော့
"ကိုကို ဒီကပြန်ရင်ဘယ်သွားမှာလဲ"
"ဆေးရုံလေ သဲရဲ ရွယ့်ဆီသွားစောင့်ပေးရအုံးမယ်"
"သူ့ဖေနဲ့သူ့မေမရှိဘူးလားကိုကိုရယ် ကိုကို့သူငယ်ချင်းမှန်းသိပေမယ့်ကိုကို့ကိုဖွင့်ပြောထားတဲ့မိန်းမ ကိုသွားစောင့်ပေးနေတော့ ဖူးသဝန်တိုတယ်"
"မပူပါနဲ့ကွာ ကိုကိုနဲ့သူနဲ့ကငယ်ငယ်ထဲကသူငယ်ချင်းတွေလေ ကိုကိုက သူ့ကို မချစ်ပါဘူး ဒီတိုင်ရိုးရိုးသားသားပါ ပီးကြအန်တီတို့ကလူကြီးလေ ညဘက်ညနေကြစောင့်အိပ်ဖို့အဆင်မပြေဘူး ကိုယ့်ဖေဖေ မေမေတို့နဲ့လည်းအရမ်းခင်နေတော့ ကိုယ်က မစောင့်ပေးလို့မကောက်းဘူးလေကွာနော်"
"အင်းပါ အာ့ဆို ဖူးရောလိုက်ခဲ့မယ်"
"နေဝင်တော့မယ်လေသဲရဲ့""ဘာလဲကိုကိုက ပြန်လိုက်ပို့ရမှာစိုးလို့လား မစိုးရိမ်ပါနဲ့ ကားငှားပြန်ဖို့ အစကတည်းကစီစဉ်ပီးသားပါ မခေါ်ချင်လည်းနေပေါ့ "
"မဟုတ်ပါဘူးကွာ ကိုကိုက အဲ့လိုသဘောမဟာတ်တာသိရဲ့သားနဲ့ ညဘက်သဲတစ်‌ေယာက်ထဲပြန်ရမှာ စိတ်မချလို့ပါ  ကဲဟုတ်ပီ လိုက်မှာဆိုလဲ လိုက်ခဲ့

ကြွီ......
"အော် တိမ်ယံရောက်လာပီလား အာ ဖူးခက်ပန်းရောပဲ လာလာ ညီမလေး ထိုင်ထိုင်"
ရွယ်က ဘာမှမသိတဲ့ မျက်ဝန်းလေးတေနဲ့သူတို့နှစ်ယောက်ကိုဖိတ်ခေါ်တော့ကြောင်သွားတယ် ကော်ရစ်တာမှာ ရွယ့်အဖေနဲ့တွေ့ပီး သတိရလာပီကြားတော့ဝမ်းသာသလို တွေ့ရမှာလဲ နည်းနည်းရှိုးတိုးရှန်းတန်းဖစ်နေမိတယ် ခုကြသူက ဘာမှမသိသလိုပဲနေနေလိုက်တာ
‌"အေးပါ နင်သက်သာရဲ့လား ကိုယ်တေလက်တေကိုက်ခဲနေသေလား"
"အေးသက်သာပါတယ်နည်းနည်းလေးကိုက်ခဲနေတာကလွဲလို့ ဟဲ့ရေ ဒါနဲ့ငါက ဘာလို့ဒီလောက်ဒဏ်ရာတွေရနေတာလဲ ခေါင်းတေရော လက်တွေရော နင်ငါ့ကို တစ်ခုခုခိုင်းရင်းနဲ့များ ငါဖစ်သွားတာလား"
တိမ်ယံ ဘာမှ နားမလည်တဲ့မျက်ဝန်းညို‌ေလးတွေကြောင့်ကြောင်သွားပီးအန်တီကိုကြည့်တော့မှ ဆရာဝန်ပြောသွားတာတွေကိုသိရတယ် ကိုယ်ကတော့ ရင်ခုန်တာလိုလို ဘာလိုလိုနဲ့ သူ့ကိုတွေ့ရမှာတောင်ကြောက်နေတာ သူကတော့မေ့ပစ်တယ်ပေါ့ ရည်ရွယ်ခ နေပြန်ကောင်းရင် သေအောင်ကိုနှိက်ဆက်အုံးမယ်"နင့်ဘာနင်ဖစ်ပီး ငါ့ကိုလာလွဲချမနေနဲ့ဒေါ်ရည်ရွယ်ခ မြန်မြန်နေကောင်းအောင်လုပ်ကျောင်းတတ်ရအောင် ငါတစ်ယောက်ထဲပျင်းတယ်""ဟွန့် ငါနေကောင်းလဲ နင်တစ်ယောက်ထဲပဲ ငါ့ကိုဖေဖေကစိတ်မချလို့နေ့တိုင်းလိုက်ပို့တော့မှာ"
ငါ့ကိုတစ်ယောက်ထဲထားရမှာနင်ပျော်နေပုံပဲရည်ရွယ်ခ
"ဟ ရမလား ငါရောက် ဦးကားနဲ့လိုက်မှာပေါ့ဟ "မှတ်ပြီလား ရုပ်ကိုက မချိုမချဉ်နဲ့ သေချာကြည့်မှ ဒီကောင်မလေးမျက်ဝန်းထဲက သူ့ကိုကြည့်နေကြ ချစ်ရည်ရွမ်းနေတဲ့အကြည့်တွေကိုမတွေ့ရတော့ဘူး ရည်ရွယ်ခ နင်ပြောင်းလဲသွားတယ်
အကုန်လုံး ပြုံးနေကြကေမယ် မပြူံးနိုင်တာ ဖူးခက်ပန်းပဲ ဒါမယ့်ဟန်ဆောင်အပြုံးလေးနဲ့ "ကို သဲပြန်တော့မယ်"
"ဟုတ်ပီ သဲ ကိုယ်လိုက်ပို့မယ်လေ "
"ရတယ်ကို သဲပြန်လိုက်မယ် မရည်ရွယ်နားမှာပဲ နေပေးလိုက်ပါ တာတာ့ မရည်ရွယ် ညီမပြန်ပီနော် "'တာတာ့ညီမလေး"

ဖူးကားငှားပီးအိမ်ပြန်လာတော့ လမ်းထိပ်က လမ်းဆင်းလျှောက်လာလိုက်တယ် ထိုအချိန် အိမ်ဘေးက အုတ်ခုံပေါ်က တစ်စုံတစ်ယောက်ရပ်နေတာတွေ့လိုက်တယ်ကြောက်ကြောက်နဲ့ ပြေးမတတ်လမ်းလျှောက်ရင်းနဲ့ လက်ကိုလာကိုင်တာကြောင့်"အမ.....အွန်းအွန်း""ဖူး ဖူး မောင်ပါ ဖူးရဲ့""ဟာ မောင်ကလဲ လန့်လိုက်တာ ""ဖူးမောင်ပိုက်ဆံလိုလို့ သူံးသိန်းလောက်ပေးပါဦး""မောင်ကလဲ ဖူးမှာ အခုဘယ်လိုပါမလဲ နောက်နေ့မှလာယူလေ ""မရလို့ပါဖူးရယ် ခုပေးရမှာမို့လို့"ဖူးလဲ မောင်မျက်နှာလေးငယ်နေတော့ "ရော့မောင်ဒီဆွဲကြိုးယူသွားလိုက် ဒါ ကို အဲ့မဟုတ်ပါဘူး ဥက္ကာ ဝယ်ပေးတာ ""သွားပီးဖူး မောင်သဲကိုချစ်တယ်နော် "စကားလေးနဲ့အချိုသပ်သွားတာက ဖူးခက်ပန်းရဲ့ချစ်သူ သွေးသက်မောင်ဖစ်လေသည် ဖူးမသိတာက ဖူးဥက္ကာအပေါ်လုပ်နေသလို သွေးသင်မောင်ကလဲ သူ့ကို ချစ်ပီးအမ်းတဲ့ မမတွေမှပုံလို့ အလုပ်မရှိ အကိုင်မရှိနဲ့ ဆေးသမားလို လမ်းဘေးကလူကိုဝိုင်းကြိုက်ရလောက်အောင်လဲ သွေးသက်မောင်ဆိုသည့်သူက အတော် ချောပါသည် သူ့၏နောက်ကြောင်းကလဲ ထင်သလိုရိုးရှင်းမနေပါ ဖူးကိုလက်စားခြေချင်လို့ ပုံစံအမျိူးမျိုးဟန်ဆောင်နေပေမယ့်မြန်မာပြည်ရဲ့ အသက်အငယ်ဆုံးသူဌေးလေးဖစ်တဲ့
မင်းကမ္ဘာမြတ် သို့ သွေးသက်မောင်တစ်ဖစ်လဲရှိနေတဲ့ သူ့ကမ္ဘာအမှန်က ဘာဖစ်မလဲ ဖူးပန်းခက်ကို ကပ် ခြူနေတာ ဘာအတွက်လဲ ဘယ်သူမှ မသိပေမယ့် ဆွဲကြိုးကိုလက်ကကိုင်က လှည့်ထွက်လာတဲ့သူ့မျက်နျာရဲ့ အပြုံးက သူရည်မျန်းချက်ပြည့်တော့မယ်ဆိုတဲ့သဘောလား.......

ဇာတ်ကောင်သစ်လေးပါနော်....လျှို့ဝှက်ချက်များနဲ့‌ဇာတ်ကောင်ပါ