WARNING ⚠️: MATURED CONTENT
---
Hindi ko mapangalanan ang saya na gumuhit sa mukha ni Liam ng sabihin ko ang panibagong kasinungalingang iyon.
Ang lalaking nanghihina at sobrang lungkot ay biglang lumakas at sumaya.
Dun ko nakita ang kung gaano niya kagusto ang magkaroon ng anak. Sobrang saya niya samantalang ako, nakakulong sa lungkot na mismong sarili ko ang gumawa.
Ngunit isa lang ang gumugulo sa isipan ko. Ang saya nga bang naramdaman niya kanina ay nanggaling sa kasinungalingan kong magkakaanak kami? Malamang, oo.
Dahil sa kagustuhan kong mapasaya siya ay nagawa kong magsinungaling sakanya. Gusto kong sumaya siya. Ngunit ang saya na binigay ko sakanya ay isang kasinungalingan. Gusto ko lang namang maging masaya siya para maibalik yung sayang pinaramdam niya sa'kin. Pero bakit ganito ang ginagawa ko? Di ko ba to pagsisisihan? Magsasawa ba ako? Ng dahil sa inisip ko ay napaluha ako.
"L-liam..." Naluluhang sabi ko habang malaki ang ngiti niya.
Nakokonsensiya ako. Dapat hindi ko yun sinabi. Dapat hindi... Ang sama sama ko. Hindi dapat ganito.
"Pas-"
"I love you. Thank you, baby." Naputol ang plano kong sasabihin ng yakapin niya ako ng mahigpit at sabihin ang mga salitang iyon.
Habang pinapasaya ko siya, nasasaktan naman ako...
Ito lang naman ang kailangan ko at ni Mrs. Lianna na gawin.
"Si Liam... Nag iisa ko siyang anak... He was a playboy, kasi yun ang nahanap niyang makapagpapalibang sakanya. Ng mga panahong kailangan niya ako ay wala ako sa tabi niya... Kaya ngayon ay gusto kong bumawi. Alam kong gustong-gusto niya ang kompanya ng daddy niya dahil ito na lamang ang natira na makakapag paalala sa kanya ng ama niyang kailanman ay hindi niya nakita at naramdaman. Kaya ako ang gumawa ng paraan para makasal siya, dahil alam kong hindi siya basta-basta magpapakasal sa babaeng hindi niya mahal... Naghahanap ako ng mga babae na nagbabaka sakaling matutunan niyang mahalin, pero wala. Pamilyar ka sakin, ikaw ang babaeng nakita kong lumabas galing sa nilabasang VIP ni Liam noon... Kaya nung makita kita, sabi ko na susubukan ko baka ikaw... Ang Liam ngayon ay malayo sa Liam noon... May tinatago siya sakin na ayaw niyang sabihin sakin na kahit anong alam ko ay hindi ko malalaman kung ano yun... Naalala mo yung sinabi kong wag kang mahulog sa kanya? Sinabi ko lang yun para sa kaligtasan ng puso mo. Kaya sinabi ko na kapag na develop ka na Esther, siguraduhin mo munang siya ang unang aamin para hindi ka masaktan. I want my son to be happy... At alam kong hindi ako ang makakagawa nun... Sinubukan ko pero hindi gumana... Gusto kong mapasaya mo siya, Esther... Gusto kong mabalik ang Liam na kilala at masayahin noon... Hindi sapat ang isang milyon para sa ipapagawa ko... Dadagdagan ko yun hija... Wag kang mag-alala..."
Kaya sigurado akong si Mrs. Lianna ang nagbayad sa bills sa hospital at siya din ang nagbayad sa nautangan ni nanay. Sapat na sakin ang lahat ng yun...
Si Liam ang bumuhay sa patay kong puso na nawalan na ng pag-asang mag mahal simula ng makilala at makasama ko siya noon ng isang gabi lamang.
"Thank you baby..."
"Salamat saan?"
"Sa pagbigay mo sa'kin, sa'tin ng isang anghel."
"Ahh." Tumango tango lang ako ng hindi ko alam kung anong isasagot ko.
Nasa ganun kaming posisyon ng tumayo siya at sumigaw.
"Ahhh! We're having a baby!!" Sigaw niya at habang pinagmamasdan siyang masaya, hindi ko mapigilang maluha at masaktan sa maraming dahilan.
Magpapabuntis na lang siguro ako para maging totoo. Kahit ito man lang makabawi ako...
---
Katatapos lamang namin gumawa ng isang milagro. At ngayon ay unan ko ang isa niyang braso habang siya ay hinahaplos at inaamoy-amoy ang buhok ko. At nakayakap ako sakanya at ang isa naman niyang kamay ay ginawa niyang unan habang ang isa kong kamay ay pumipisil-pisil sa unti-unting tumitigas niyang u*ong. At hubo't hubad kaming magkadikit ang katawan na tanging kumot lang ang tumatakip sa mga katawan namin.
"Baby?"
"Yes?"
"Uuwi na tayo bukas..."
"Okay..."
"You bring me back, Esther..." Biglang sabi niya. "You give me light again. And thank you for that. You don't know how happy I am when you told me that you're pregnant." Saglit siyang napatawa ng mahina pero ako hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko. Nagsisisi ako. "Having a baby with you is the best and great gift ever in my life. I must say that I was the luckiest person right now. My love gave me a little angel." Ang saya niya...
Inangat ko ang tingin ko sakanya ng sakmalin niya kaagad ang labi ko na siyang tinugon ko naman.
Habang naghahalikan kami ay ramdam ko ang unti-unting pagkagising ng kaibigan niya galing sa pagtulog. At alam ko na ang susunod na mangyayari kapag nabubuhay ang kaibigan niya.
"Baby?" Pagtatawag niya na alam ko na kung bakit dahil ang kamay niya naglalakbay na sa katawan ko hanggang sa dumapo yun sa pagkababae ko.
"Oo na..." Pagpayag ko na siyang bigla niyang ibinangon at kumaibabaw sakin.
May mga pilyong ngiti siya na tumingin sakin at hinalikan ako na parang isang uhaw at ako ang tubig. Charrr parang tanga. Di joke lang HAHAHA.
Ramdam ko ang katigasan niya sa hita ko at ang ang mga kamay niya ay naglalakbay galing sa mga niyog ko pababa sa puson hanggang sa umabot iyon sa pagkababae ko.
Ang mga labi niya ay sumusunod sa pinagdaanan ng kanyang kamay, ngunit naiba lang 'to dahil nagsimula sa mga labi ko pababa sa leeg, sa dalawa kong niyog, sa puson hanggang sa pagkababae ko.
Napaliyad ako kasabay ng paghawak ko sa buhok niya ng maramdaman ang mainit at basa niyang dila na sumipsip sa kaselanan ko.
"Ohhh!" Di nagtagal ay naramdaman ko ang isang daliri niya na pumasok sa lagusan ko habang kinakain niya ako.
"Liam! Ohh!" Napapaliyad ako minsan sa tuwing sumusundot ang dila niya sa lagusan ko kasabay ng kanyang isang daliri na naging dalawa na ang pumasok sa lagusan ko.
"Ohhh!" Mahabang ungol ang napakawalan ko ng labasan ako sa ginawa ni Liam.
"Oh!"
"Fuck!"
Sabay kaming napaungol ng biglang isagad ni Liam ang kanyang kahabaan sa pagkababae ko na siyang nagdala sa una ng sakit ngunit di nagtalagal ay napapalitan yon ng sarap.
"Ohh!" Ungol ko ng simulan na ni Liam ang paggalaw ng mabagal.
Gumalaw ako na sinasalubong ko ang bawat galaw niya hanggang sa bumilis ang paggalaw namin.
"Fuck."
"Liam! Oh!"
Ang kamay kong mahigpit ang hawak sa unan ay linipat ko sa mga balikat ni Liam dahil sa lakas ng kanyang pag-ulos ay napapausad ako pataas. Sa sobrang lakas ng pag-ulos niya ay napapatirik na lang ang mata ko sa sarap dahil sa sagad na sagad ang kanyang kahabaan sakin.
"Baby. Fuck."
"Faster, baby... Please."
Huminto siya bago ako tingnan na may mga pilyong ngiti sa labi.
"Liam. Ano?"
"Do you want me to continue?" Pang iinis niya.
"Liam gumalaw ka." Inirapan ko siya sa inis dahil sa pang-aasar niya sakin.
"No baby... Say it again." Gumalaw siya ngunit isang ulos lng ay huminto siya na mas lalong ikinabitin ko.
"Ang ano... Shit..." Napaungol ako sa pagsabi ng halikan niya ang magkabila kong niyog na palipat-lipat.
"Beg and I'll move."
"Oh. God. Please baby..Harder, please. Oh shit!" Napaungol akong muli ng kagatin niya ng marahan ang kabila kong u*tong na naghatid ng kakaibang kiliti.
"Isa pa, baby..."
"Please, baby? Sagarin mo ang kaibigan mo sakin. I want him inside me, baby please? Oh."
"Your wish is my command, my love."
Itinaas niya ang isa kong binti at nilagay nya sa balikat niya at paluhod siyang nakatutok sa lagusan ko.
Isang malakas at sagad na sagad ang ginawa ni Liam. Habang hawak niya ang isa kong paa sa balikat niya.
"Ohh!"
Dahil sa lakas at sagad niya ay napapausad ako pataas at umaalog ang dalawa kong niyog.
"Fuck."
"Ohh!"
Napatingala siya sa kisame dahil sa sarap na nadarama at ng ibalik niya ang tingin sakin ay dumiretso iyon sa dalawa kong mamayamang dibdib na umaalog dahil sa lakas ng kanyang pag ulos.
"I'm cumming! Ohh"
Isang malkas ang pinakawalang ulos ni Liam ng sabay kaming labasan sa ginawa.
Isang mainit na tamod abg pumuno sa pagkababae ko.
Lupaypay kaming nakahiga ni Liam matapos ang pang limang round na ginawa namin ni Liam ngayong gabing ito.
---
Matapos maglinis ng katawan ay iniwan ko muna si Liam na tulog na tulog dahil sa pagod.
Lumabas muna ako ng kwarto at nagtungo sa ref para maghanap ng makakin ng bigla akong matakam ng mangga. Gusto kong kumain nun ngunit ng mabuksan ko ang ref ay walang mangga dito.
Napatakip ako ng ilong ng maamoy ko ang kinaiinisan kong amoy simula kanina ng makita ko ang kare-kare sa loob.
"Bakit ba nilagay 'to dito-" napatigil ako sa pagsasalita ng maduwal ako na kaagad kong tinakbo papunta sa lababo.
Pinunasan ko ang bibig ko matapos mag suka. Ngunit gusto kong kumain ng mangga pero wala.
Hinayaan ko ang sarili ko na maglaway ng mangga kahit na di makakain.
Kinuha ko ang cellphone ko na kinuha ko sa bag ni Liam kanina at tinawagan si Pat...
Nakailang kontak na ako pero hindi siya makontak, hindi ko naman memoryado ang numero ng kapitbahay namin. Sa huling pagtawag ko ay hindi pa din siya makontak.
Hindi ko alam kung bakit umarko ang matinding kaba si dibdib ko. Hindi nabibitawan ni Pingkay ang telepono niya. Ito ang kauna-unahang hindi niya sinagot ang tawag ko... Kaya nakakapagtaka lang na hindi ko siya makontak.
Sinubukan kong tawagan ang numero ni Ms. Lianna at wala pang tatlong ring ay sinagot na niya.
"Hello? Esther?" Halata sa kanyang boses ang bagong gising. Sino ba kasing tanga ang tatawag ng ganitong oras. "Napatawag ka hija? Okay lang ba kayo diyan?"
Sa salitang okay ay heto na naman ako. Parang hindi ko na kaya ang mga pinanggagawa ko...
"Tita..." Pumiyok ang boses ko ng bigla akong maging emosyonal habang binabalikan ang mga pangyayari kanina.
"Esther..." Ramdam ko sa tinig ng boses niya ang lungkot at pagsisisi.
"Tita... Napasaya ko po siya... Nagawa ko po ang gusto niyo, natin..." Mahina kong sabi habang pinupunasan ang sariling luha.
"Shhh. Huminahon ka hija..."
"Tita nagawa ko po... Pero hindi ko po magawang mapasaya ang sarili ko... Tita suko na'ko..." Impit ko ang paghagulgol ko para hindi madinig ni Liam...
"Tahan na... I'm sorry... Ohh god!" Sinisi ko ang sarili ko ng pumiyok ang boses niya at nasundan iyo ng pag-iyak. "I-im sorry... T-this is my f-fault..."
"Hindi tita... Hindi... Walang may kasalanan... Pag uwi ko po diyan ay sasabihin ko na ang totoo... Hindi na po kinakaya ng sistema ko ang pinanggagawa ko. Patawarin niyo po ako kung ititigil ko na 'to."
"It's okay... Ikaw ang babaeng mahal ng anak ko na ginamit at inutusan kong magsinungaling sakanya sa kagustuhan kong mapasaya at mabalik ang dating Liam... Hindi ako magagalit sayo kung minahal mo ang anak ko, hindi kita masisisi sa pagmamahal mo sa kanya... Sigurado ka na bang sasabihin mo sa kanya ang totoo?"
"O-opo-"
"Esther! Marami pang paraan! Wag na nating sabihin sakanya-"
"Ayos na po yung sabihin ko-"
"Gusto kong maging maayos kayo... I'm so sorry hija... Patawarin mo'ko... D-dahil sakin -God! I-im sorry! P-patawarin mo'ko... Ng d-dahil sakin mas lalong b-umibigat ang sitwasyon... "
"Ayos lang po yun... Wag niyo na po akong hanapin kapag nasabi ko na ang totoo sakanya..."
"S-sige..."
"Sige po..."
Binaba ko kaagad ang tawag at napatakip sa bibig para mapigilan ang tunog ng pag iyak ko.
Napasaya ko si Liam sa kasinungalingan... Samantalang ako kahit anong gawin ko ay hindi ko magawang sumaya sa kaisipang nagawa kong magsinungaling sa lalaking mahal na mahal ko.
Nabago ko siya ngunit hindi ko man lang mabago ang sarili ko bilang isang taong hindi sinungaling.
Pagod na pagod na ako sa ginagawa ko... Ginagawa ko lang naman 'to para maging maayos ang kalagayan ng nanay. Para naman kahit yun lang ay magawa ko para sa kanya. Gusto kong lumakas ang reyna ko...
Na m-miss ko na si nanay... Panahon na siguro para sakanya ko naman ibaling ang atensyon ko...
End of chapter seventeen...