"ေတာ္ပီး ကေလးငယ္"
ေျပာတာကို နားမေထာင္တဲ့ျပင္ ပိုပီး
နႈတ္ခမ္းကိုစုပ္လိုက္ေသး နႈတ္ခမ္းတခုလုံးလဲ ေယာင္ကိုင္ေနပီး
ထယ္ေယာင္း သူဦးးကိုMorning Kissဆိုပီး ထိရုံတင္ထိတာ လူက
ဦးးအသားနဲ႔ထိရင္ အဆုံးထိသြားခ်င္တာ အခုလဲဦးနႈတ္ခမ္းကို သူစုပ္လိုက္
လ်က္လိုက္ ကိုက္လိုက္နဲ႔လုပ္ေနတာ
1နာရီၾကာပီး
"ဦးးဘယ္လိုဖစ္လို႔ တြန္းေနတာလဲ
မဝေသးဘူး"
"ေတာ္ပီေလကြာ ၁နာရီရွိပီး ဦးးနႈတ္ခမ္းကိုလဲၾကည့္အုန္း"
"ဦးးလဲအရင္တုန္းက ထယ္ကိုနွပ္ခ်ပီး
နမ္းေသးတာပဲ အခုသူမ်ားက စိတ္လိုလက္ရ နမ္းေပး ခံေပးေတာ့
ျငင္းရတယ္ရွိေသး"
"ေဟာဗ်ာ ခင္ဗ်ာေလးက နမ္းတာမွမဟုတာ ကိုက္ပီးစုပ္ေနတာေလ ပီးရင္တခါတည္း Feelတက္လာေရာ
အက္မာတခ်ီလုပ္ဖစ္တယ္ နာတယ္
နမ္းရင္းကေနတခ်ီဖစ္သြားတယ္
24နာရီမာ 14နာရီက အိပ္ယာေပၚမာ
ကုန္ဆုံးေနတာ"
"ဦးက မႀကိဳက္လို႔လား"
"ဘယ္ကသာ ပိုေတာင္ႀကိဳက္ေသး
လာထား ေနာက္တခ်ီ"
ေျပာရင္ ေနာက္တခ်ီကို ခရီးဆက္ၾကေတာ့သည္
.
.
.
.
.
"အားးးးးး"
"ကေလးငယ္ ဘာဖစ္တာလဲ ဘာဖစ္တာလဲလို႔"
"အီးဟီးး ထယ္လက္ကို ဆီပူစင္လို႔"
"ေျပာသာပဲ ဦးဘာသာပဲ လုပ္ပါမယ္ဆိုတာကို မဟုရဘူး
အခုေတာ့ဖစ္ပီး အေရွ႕လာလာ"
ေသခ်ာတြဲေခၚပီး ဆီပူစင္တဲ့ေနရာကို
ေဆးလိမ္းေပးကာ အငိုတိတ္ေအာင္
ေခ်ာ့ရေသးသည္ အကၤ်ီကိုေပါင္ထိရွည္တာနဲ႔ ေဘာင္ဘီအတိုကိုဝတ္ပီး သူေပါင္ေပၚတက္ထိုင္ေနတဲ့ ကေလးငယ္ဟာ သူသမာဓိအားကို
လာစမ္းေနသလိုပင္
"ဦးးအျပင္လမ္းေလ်ွာက္
ထြက္ရေအာင္"
"လာပါဗ် ဟမ္!ေနအုန္း ဒီဒဇိုင္းနဲ႔လား"
"ဟုတယ္ေလ ဘာဖစ္လို႔ ၾကည့္ေကာင္းပါတယ္"
"သူမ်ားေတကိုမ်က္စိအစားေကြၽးဖို႔
ၾကည့္ေကာင္းတာလား"
"ဟုတယ္"
"ဘာေျပာတယ္!"
"မဟုဘူး မဟုဘူး ဦးးေတ်ာက္လုံးပါေနတာပဲ ၾကည့္ရင္ဦးထိုးစုတ္လုိုက္"
"တခါတည္းသတ္ပစ္မာ လာ"
သူလက္ကိုခ်ိတ္ခိုင္းလာတဲ့ ဦးေၾကာင့္
လက္ကိုတြဲခ်ိတ္ကာ လမ္းေလ်ွာက္ထြက္လာလိုက္သည္
ပန္းၿခံဘက္ထိေရာက္လာလို႔
ဦးးနဲ႔ထိုင္ခုံမာထို္င္ပီး ဦးပခုံေပၚမာ
ေခါင္းကိုမွီထားလိုက္တယ္ ေျခေထာက္ကလဲ ဦးေပါင္ေပၚကို
အကုန္ပစ္တင္ထားလိုက္သည္
ပန္းၿခံရဲ႕ တေထာင့္တေနရာမွာေတာ့
အမဲေရာင္ဝမ္းဆက္နဲ႔ လူ2ေယာက္
တေယာက္ကိုတေယာက္ဖက္ထားပီး
ပူးကပ္ကာ ေဘာင္ဘီအတိုေလးနဲ႔
ေကာင္ေလးရဲ႕ ခြၽဲတဲမႈေတကို သူထပ္အသက္ႀကီးပုံထင္ရတဲ့
ေကာင္ေလးက ၿပံဳးၿပံဳးၿကီးနဲ႔ ဒိုင္ခံ
ၿငိမ္ခံေနရေတာ့သည္
"ဦးးး"
"ဗ်ာ..."
"ဦးလို႔"
"ဗ်ာလို႔"
"ဦးဆို"
"ဗ်ာဆို"
"ဦးကြာ"
"ဗ်ာကြာ ဟာ မဟုေသးပါဘူး
ဘာေျပာမွာလဲဗ်"
"ခိခိ ဦးးကခ်စ္စရာႀကီး မြမြမြ"
အသက္ႀကီးလာေလ အရွက္မဲ့လာတယ္လို႔ ထင္ရတဲ့ ကေလးငယ္ပင္ သူကလဲအက္တာမ်ဳိးကိုပဲ ႀကိဳက္သည္
"ဒီက ထယ္ေယာင္းရွီးမလား"
"ဟုပါတယ္"
ဦးနဲ႔စကားေျပာေနတုန္း သူနဲ႔႐ြယ္တူလို႔
ထင္ရတဲ့ေကာင္ေလးကေတ်ာက္
သူနားစကားလာေျပာတယ္
"ဟိုနားမာရပ္ေနတဲ့ အကိုႀကီးက
ဒီကထယ္ေယာင္းရွီးတြက္ ပန္းစည္းေပးခိုင္းလိုက္တယ္"
"ဟမ္!"
ထယ္ေယာင္းနဲ႔Jungkook အေနာက္ကို ၿပိဳင္တူလွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္
"က်စ္! ဘာလာရႈပ္ျပန္ပီးလဲမသိဘူး"
"ကေလးငယ္နဲ႔ သိတာလား"
"ေက်ာင္းကပဲ သူကေနာက္ဆုံးနွစ္ေက်ာင္းသား
သူကိုေျပာလိုက္ ဆက္မလိုက္ပါနဲ႔ေတာ့လို႔ ပန္းစည္းေပး"
ထယ္ေယာင္းသူလက္ထဲ ပန္းစည္းေရာက္တာနဲ႔ ေအာက္ကိုပစ္ခ်ကာ ဖိေခ်လိုက္သည္
ထယ္ေယာင္းတို႔လဲ ျပန္လာလိုက္တယ္
တလမ္းလုံးဦးကသူကိုပဲ လွည့္ၾကည့္လွည့္ၾကည့္လုပ္ေနတယ္
"ဦးးထယ္ကို ဘာလို႔ခနခနၾကည့္ေနတာလဲ"
"ဦးးေမးတာအမွန္တိုင္းေျဖ သူနဲ႔ကဘယ္အေျခေနထိ ပတ္သတ္ဖူးလဲ"
"မ~မပတ္သတ္ပါဘူး ဦးးကလဲ"
"ေသခ်ာလို႔လား အက္ေကာင္ေလးကို
သြားေမးမာေနာ္"
"မေမးနဲ႔! ထယ္~ထယ္ေျပာမယ္"
"ေျပာ"
"ထယ္ေမြးေန႔မတိုင္ခင္၁၀ရက္အလိုက
သူနဲ႔ခင္ခဲ့တာပါ သူငယ္ခ်င္းေတက
စလိူ႔ အက္ကိုႀကီးကို
အေျဖေပးလိုက္မိတယ္ ဒါ~ဒါေပမဲ့
သူကို ထယ္ေမြးေန႔ပီး ေနာက္ေန႔ပဲ
ျဖတ္လိုက္တာ ထယ္ေျပာတာယုံပါ
မယုံရင္သြားေမးပါ"
သူေရွ႕မာ မ်က္ရည္ေလးေတက်ပီး
ေျပာေနတဲ့ကေလးငယ္ဟာ သူေတ်ာက္ထဲပဲနာက်င္ေနရသလို
"ကေလးငယ္ စိတ္တိုင္းက်ဆုံးျဖတ္ပါ
ဦးကိုေနာက္ဆုတ္လို႔ေျပာရင္ ဦးက
ကေလးငယ္တြက္ ေနာက္ဆုတ္ေပးမယ္"
"အင္းဟင့္ ဦးေနာက္မဆုတ္ရပါဘူး
ထယ္ေဘးနားကေန ဦးထြက္သြားလို႔
မဖစ္ဘူး ဟင့္ ထယ္ေဘးမာ ဦးရွိမွ
ရမာေလ ထယ္သူနဲ႔လဲ
မပတ္သတ္ေတာ့တာ ၾကာပါပီး
သူဘာသာထယ္ေနာက္လိုက္ေနတာေလ
ထယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ထယ္မွားမွန္းလဲသိပါတယ္ ထယ္ေဘးနားက အြန္..."
မ်က္ရည္ေတပိုပိုေပါက္ေပါက္က်ပီး
ငိုေနတဲ့ ကေလးငယ္ေၾကာင့္ မခံစားနိုင္ေတာ့တာနဲ႔ ခါးကေနဆြဲယူပီး
အနမ္းခ်င္းဖလွယ္လိုက္တယ္
"ဦးးကိုကတိ့ေပးလား ေနာက္ခါ
ဦးေနာက္ကြယ္မာ ဒါမ်ဳိးမလုပ္ေတာ့ဘူးလို႔"
"အင္း ထယ္ကတိ့ေပးပါတယ္"
"မြ ခ်စ္တာကြာ လာေက်ာေပၚတက္"
ထယ္ေယာင္း ဦးေက်ာေပၚတက္ခိုင္းလို႔
တက္ပီးတာနဲ႔ ဦးကသူကိုကုန္းပိုးပီး
အျပန္တလမ္းလုံး စကားေတေျပာရင္
ေခၚသြားတယ္
ဦးကိုသာ အခုလိုအမွားေသးေလးတခုနဲ႔
သူလက္လႊတ္ရမယ္ဆိုရင္
သူရူးမာ ဦးကို ခ်စ္လို႔ဆိုးရာကေန အခုလိုအမွားေတ ဖစ္ကုန္တာပါ ေနာက္ဆိုဆင္ျခင္ပါမယ္
"ေျပာျပပါအုန္း သူနဲ႔ေတြ႕ပီး ဖစ္သြားရတဲ့အေၾကာင္းရင္းေလး"
"ဦးးကလဲ ထယ္ကိုအက္လိုမေျပာပါနဲ႔"
"ေဟာဗ်ာ သိခ်င္လို႔ေမးတာကို
အေရးႀကီးတာေမးရမယ္ ဘယ္ေတနမ္းေသးလဲ ဦးကေလးငယ္ကို"
"အက္တာေတာ့စိတ္ခ်ပါ ထယ့္ကို
ဦးးကလြဲရင္ ဘယ္သူမွကိုအထိမခံဘူး
သူထယ္ကိုနမ္းလဲနမ္းလို႔ရဘူး"
"ေသခ်ာလား"
"ေသခ်ာပါတယ္ေနာ္ 100%အျပည့္
ေသခ်ာတယ္"
"ဘယ္နရက္ ရည္စားဖစ္လိုက္တာ"
"ေမြးေန႔ေရာက္ဖို႔3ရက္အလိုမာ
ဖစ္တာ ေမြးေန႔ပီးသြားတဲ့ေနာက္ေန႔
ျပတ္တာဆိုေတာ့ 5ရက္ေပါ့"
"ကေလးငယ္ေနာ္ ဒါေနာက္ဆုံးဖစ္ပါေစ
မဟုရင္ ဦးးလက္လႊတ္မာ ကေလးငယ္ကို"
"ဦးးကလဲ ဒါေနာက္ဆုံးပဲ ဘာလို႔လက္လႊတ္မာ ဦးကိုခ်စ္တယ္ေလေနာ္"
"အခြၽဲေလး ဦးေတာင္ခ်စ္မဝတာကို
ေနာက္ေတ်ာက္ကို ေကာက္တြဲတာ
အံ့ၾသလို႔မဆုံး"
"သူငယ္ခ်င္းေတေၾကာင့္ပါဆို ဦးးကလဲ
စိတ္ခ် အက္သူငယ္ခ်င္းေတနဲ႔လဲ မေပါင္းေတာ့ဘူး"
"ဟုရင္ဟုေပါ့ေနာ္ အခုကစပီး
ေက်ာင္းသြားေက်ာင္းျပန္ေတ
အကုန္ေစာင့္ၾကည့္ေနမာ"
"Nae ဒါမွမဟုတ္ ထယ္နဲ႔အတူ
စာလိုက္သင္ေလ"
"ကေလးမွတ္ေနလား Jeon Taehyung"
"ခိခိ ပိုင္စိုးပိုင္နင္းနဲ႔ လူကိုမ်ား
Jeon Taehyungတဲ့"
"မဖစ္ေသးပါဘူး အျမန္ဆုံးမဂၤလာပြဲ
က်င္းပရမယ္ အက္က်မွ ေနာက္ေတ်ာက္ထားတာသိရင္ 2ေယာက္လုံးသတ္ပစ္မာ"
"မထားေတာ့ပါဘူး ဒါကပထမဆုံးနဲ႔
ေနာက္ဆုံးအမွားပဲ ဦးးထယ္ကို
ယုံလိုက္"
"ဟုပါပီဗ်ာ နမ္းပါအုန္း"
"ႁပြတ္စ္ ႁပြတ္စ္ အားးးခ်စ္တာ ဦးးကို
ဆိုးသမ်ွကိုသည္းခံေပးလို႔"
"သည္းခံရမာေပါ့ ခ်စ္လို႔မွမဝတာကို
အဆိုးဆာေလးရယ္"
"ဟီးးး ႁပြတ္စ္"
ခ်ီထားလ်က္ကေန မမွီတမွီနဲ႔ နႈတ္ခမ္းကိုလာနမ္းတဲ့ ကေလးငယ္
ကေလးငယ္ သူေျပာတဲ့စကားကို
ကတိ့တည္တာမို႔ ဒီတခါခြင့္လႊတ္ပီး
ယုံၾကည္ေပးလိုက္မယ္ ေနာက္တခါဆို
ထိုေကာင္ေလးတြက္ ႀကိဳတင္ဆုေတာင္းေနရမယ္ ကေလးငယ္ကိုလဲထိန္းရမယ္...
သူတို႔2ေယာက္ေပ်ာ္႐ႊင္ေနတာကိုလဲ
လက္သီးစုပ္ပီး ေဒါသတၿကီး
ၾကည့္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးေတ်ာက္လဲ
ရွိခဲ့တယ္...
© © © © ©
မုန္တိုင္းပိစိေလးထည့္မယ္ကြာ
မခြဲနိုင္ေသးေတာ့ 23ေလာက္ထိ
ဇာတ္ရွိန္ဆြဲမယ္😁
Vote,Comment Plz🙏
3600 Words
#Kim Julia✍️
"တော်ပီး ကလေးငယ်"
ပြောတာကို နားမထောင်တဲ့ပြင် ပိုပီး
နှုတ်ခမ်းကိုစုပ်လိုက်သေး နှုတ်ခမ်းတခုလုံးလဲ ယောင်ကိုင်နေပီး
ထယ်ယောင်း သူဦးးကိုMorning Kissဆိုပီး ထိရုံတင်ထိတာ လူက
ဦးးအသားနဲ့ထိရင် အဆုံးထိသွားချင်တာ အခုလဲဦးနှုတ်ခမ်းကို သူစုပ်လိုက်
လျက်လိုက် ကိုက်လိုက်နဲ့လုပ်နေတာ
1နာရီကြာပီး
"ဦးးဘယ်လိုဖစ်လို့ တွန်းနေတာလဲ
မဝသေးဘူး"
"တော်ပီလေကွာ ၁နာရီရှိပီး ဦးးနှုတ်ခမ်းကိုလဲကြည့်အုန်း"
"ဦးးလဲအရင်တုန်းက ထယ်ကိုနှပ်ချပီး
နမ်းသေးတာပဲ အခုသူများက စိတ်လိုလက်ရ နမ်းပေး ခံပေးတော့
ငြင်းရတယ်ရှိသေး"
"ဟောဗျာ ခင်ဗျာလေးက နမ်းတာမှမဟုတာ ကိုက်ပီးစုပ်နေတာလေ ပီးရင်တခါတည်း Feelတက်လာရော
အက်မာတချီလုပ်ဖစ်တယ် နာတယ်
နမ်းရင်းကနေတချီဖစ်သွားတယ်
24နာရီမာ 14နာရီက အိပ်ယာပေါ်မာ
ကုန်ဆုံးနေတာ"
"ဦးက မကြိုက်လို့လား"
"ဘယ်ကသာ ပိုတောင်ကြိုက်သေး
လာထား နောက်တချီ"
ပြောရင် နောက်တချီကို ခရီးဆက်ကြတော့သည်
.
.
.
.
.
"အားးးးးး"
"ကလေးငယ် ဘာဖစ်တာလဲ ဘာဖစ်တာလဲလို့"
"အီးဟီးး ထယ်လက်ကို ဆီပူစင်လို့"
"ပြောသာပဲ ဦးဘာသာပဲ လုပ်ပါမယ်ဆိုတာကို မဟုရဘူး
အခုတော့ဖစ်ပီး အရှေ့လာလာ"
သေချာတွဲခေါ်ပီး ဆီပူစင်တဲ့နေရာကို
ဆေးလိမ်းပေးကာ အငိုတိတ်အောင်
ချော့ရသေးသည် အင်္ကျီကိုပေါင်ထိရှည်တာနဲ့ ဘောင်ဘီအတိုကိုဝတ်ပီး သူပေါင်ပေါ်တက်ထိုင်နေတဲ့ ကလေးငယ်ဟာ သူသမာဓိအားကို
လာစမ်းနေသလိုပင်
"ဦးးအပြင်လမ်းလျှောက်
ထွက်ရအောင်"
"လာပါဗျ ဟမ်!နေအုန်း ဒီဒဇိုင်းနဲ့လား"
"ဟုတယ်လေ ဘာဖစ်လို့ ကြည့်ကောင်းပါတယ်"
"သူများတေကိုမျက်စိအစားကျွေးဖို့
ကြည့်ကောင်းတာလား"
"ဟုတယ်"
"ဘာပြောတယ်!"
"မဟုဘူး မဟုဘူး ဦးးတျောက်လုံးပါနေတာပဲ ကြည့်ရင်ဦးထိုးစုတ်လိုက်"
"တခါတည်းသတ်ပစ်မာ လာ"
သူလက်ကိုချိတ်ခိုင်းလာတဲ့ ဦးကြောင့်
လက်ကိုတွဲချိတ်ကာ လမ်းလျှောက်ထွက်လာလိုက်သည်
ပန်းခြံဘက်ထိရောက်လာလို့
ဦးးနဲ့ထိုင်ခုံမာထိုင်ပီး ဦးပခုံပေါ်မာ
ခေါင်းကိုမှီထားလိုက်တယ် ခြေထောက်ကလဲ ဦးပေါင်ပေါ်ကို
အကုန်ပစ်တင်ထားလိုက်သည်
ပန်းခြံရဲ့ တထောင့်တနေရာမှာတော့
အမဲရောင်ဝမ်းဆက်နဲ့ လူ2ယောက်
တယောက်ကိုတယောက်ဖက်ထားပီး
ပူးကပ်ကာ ဘောင်ဘီအတိုလေးနဲ့
ကောင်လေးရဲ့ ချွဲတဲမှုတေကို သူထပ်အသက်ကြီးပုံထင်ရတဲ့
ကောင်လေးက ပြုံးပြုံးကြီးနဲ့ ဒိုင်ခံ
ငြိမ်ခံနေရတော့သည်
"ဦးးး"
"ဗျာ..."
"ဦးလို့"
"ဗျာလို့"
"ဦးဆို"
"ဗျာဆို"
"ဦးကွာ"
"ဗျာကွာ ဟာ မဟုသေးပါဘူး
ဘာပြောမှာလဲဗျ"
"ခိခိ ဦးးကချစ်စရာကြီး မွမွမွ"
အသက်ကြီးလာလေ အရှက်မဲ့လာတယ်လို့ ထင်ရတဲ့ ကလေးငယ်ပင် သူကလဲအက်တာမျိုးကိုပဲ ကြိုက်သည်
"ဒီက ထယ်ယောင်းရှီးမလား"
"ဟုပါတယ်"
ဦးနဲ့စကားပြောနေတုန်း သူနဲ့ရွယ်တူလို့
ထင်ရတဲ့ကောင်လေးကတျောက်
သူနားစကားလာပြောတယ်
"ဟိုနားမာရပ်နေတဲ့ အကိုကြီးက
ဒီကထယ်ယောင်းရှီးတွက် ပန်းစည်းပေးခိုင်းလိုက်တယ်"
"ဟမ်!"
ထယ်ယောင်းနဲ့Jungkook အနောက်ကို ပြိုင်တူလှည့်ကြည့်လိုက်တယ်
"ကျစ်! ဘာလာရှုပ်ပြန်ပီးလဲမသိဘူး"
"ကလေးငယ်နဲ့ သိတာလား"
"ကျောင်းကပဲ သူကနောက်ဆုံးနှစ်ကျောင်းသား
သူကိုပြောလိုက် ဆက်မလိုက်ပါနဲ့တော့လို့ ပန်းစည်းပေး"
ထယ်ယောင်းသူလက်ထဲ ပန်းစည်းရောက်တာနဲ့ အောက်ကိုပစ်ချကာ ဖိချေလိုက်သည်
ထယ်ယောင်းတို့လဲ ပြန်လာလိုက်တယ်
တလမ်းလုံးဦးကသူကိုပဲ လှည့်ကြည့်လှည့်ကြည့်လုပ်နေတယ်
"ဦးးထယ်ကို ဘာလို့ခနခနကြည့်နေတာလဲ"
"ဦးးမေးတာအမှန်တိုင်းဖြေ သူနဲ့ကဘယ်အခြေနေထိ ပတ်သတ်ဖူးလဲ"
"မ~မပတ်သတ်ပါဘူး ဦးးကလဲ"
"သေချာလို့လား အက်ကောင်လေးကို
သွားမေးမာနော်"
"မမေးနဲ့! ထယ်~ထယ်ပြောမယ်"
"ပြော"
"ထယ်မွေးနေ့မတိုင်ခင်၁၀ရက်အလိုက
သူနဲ့ခင်ခဲ့တာပါ သူငယ်ချင်းတေက
စလိူ့ အက်ကိုကြီးကို
အဖြေပေးလိုက်မိတယ် ဒါ~ဒါပေမဲ့
သူကို ထယ်မွေးနေ့ပီး နောက်နေ့ပဲ
ဖြတ်လိုက်တာ ထယ်ပြောတာယုံပါ
မယုံရင်သွားမေးပါ"
သူရှေ့မာ မျက်ရည်လေးတေကျပီး
ပြောနေတဲ့ကလေးငယ်ဟာ သူတျောက်ထဲပဲနာကျင်နေရသလို
"ကလေးငယ် စိတ်တိုင်းကျဆုံးဖြတ်ပါ
ဦးကိုနောက်ဆုတ်လို့ပြောရင် ဦးက
ကလေးငယ်တွက် နောက်ဆုတ်ပေးမယ်"
"အင်းဟင့် ဦးနောက်မဆုတ်ရပါဘူး
ထယ်ဘေးနားကနေ ဦးထွက်သွားလို့
မဖစ်ဘူး ဟင့် ထယ်ဘေးမာ ဦးရှိမွ
ရမာလေ ထယ်သူနဲ့လဲ
မပတ်သတ်တော့တာ ကြာပါပီး
သူဘာသာထယ်နောက်လိုက်နေတာလေ
ထယ်တောင်းပန်ပါတယ် ထယ်မှားမှန်းလဲသိပါတယ် ထယ်ဘေးနားက အွန်..."
မျက်ရည်တေပိုပိုပေါက်ပေါက်ကျပီး
ငိုနေတဲ့ ကလေးငယ်ကြောင့် မခံစားနိုင်တော့တာနဲ့ ခါးကနေဆွဲယူပီး
အနမ်းချင်းဖလှယ်လိုက်တယ်
"ဦးးကိုကတိ့ပေးလား နောက်ခါ
ဦးနောက်ကွယ်မာ ဒါမျိုးမလုပ်တော့ဘူးလို့"
"အင်း ထယ်ကတိ့ပေးပါတယ်"
"မွ ချစ်တာကွာ လာကျောပေါ်တက်"
ထယ်ယောင်း ဦးကျောပေါ်တက်ခိုင်းလို့
တက်ပီးတာနဲ့ ဦးကသူကိုကုန်းပိုးပီး
အပြန်တလမ်းလုံး စကားတေပြောရင်
ခေါ်သွားတယ်
ဦးကိုသာ အခုလိုအမှားသေးလေးတခုနဲ့
သူလက်လွှတ်ရမယ်ဆိုရင်
သူရူးမာ ဦးကို ချစ်လို့ဆိုးရာကနေ အခုလိုအမှားတေ ဖစ်ကုန်တာပါ နောက်ဆိုဆင်ခြင်ပါမယ်
"ပြောပြပါအုန်း သူနဲ့တွေ့ပီး ဖစ်သွားရတဲ့အကြောင်းရင်းလေး"
"ဦးးကလဲ ထယ်ကိုအက်လိုမပြောပါနဲ့"
"ဟောဗျာ သိချင်လို့မေးတာကို
အရေးကြီးတာမေးရမယ် ဘယ်တေနမ်းသေးလဲ ဦးကလေးငယ်ကို"
"အက်တာတော့စိတ်ချပါ ထယ့်ကို
ဦးးကလွဲရင် ဘယ်သူမှကိုအထိမခံဘူး
သူထယ်ကိုနမ်းလဲနမ်းလို့ရဘူး"
"သေချာလား"
"သေချာပါတယ်နော် 100%အပြည့်
သေချာတယ်"
"ဘယ်နရက် ရည်စားဖစ်လိုက်တာ"
"မွေးနေ့ရောက်ဖို့3ရက်အလိုမာ
ဖစ်တာ မွေးနေ့ပီးသွားတဲ့နောက်နေ့
ပြတ်တာဆိုတော့ 5ရက်ပေါ့"
"ကလေးငယ်နော် ဒါနောက်ဆုံးဖစ်ပါစေ
မဟုရင် ဦးးလက်လွှတ်မာ ကလေးငယ်ကို"
"ဦးးကလဲ ဒါနောက်ဆုံးပဲ ဘာလို့လက်လွှတ်မာ ဦးကိုချစ်တယ်လေနော်"
"အချွဲလေး ဦးတောင်ချစ်မဝတာကို
နောက်တျောက်ကို ကောက်တွဲတာ
အံ့သြလို့မဆုံး"
"သူငယ်ချင်းတေကြောင့်ပါဆို ဦးးကလဲ
စိတ်ချ အက်သူငယ်ချင်းတေနဲ့လဲ မပေါင်းတော့ဘူး"
"ဟုရင်ဟုပေါ့နော် အခုကစပီး
ကျောင်းသွားကျောင်းပြန်တေ
အကုန်စောင့်ကြည့်နေမာ"
"Nae ဒါမှမဟုတ် ထယ်နဲ့အတူ
စာလိုက်သင်လေ"
"ကလေးမှတ်နေလား Jeon Taehyung"
"ခိခိ ပိုင်စိုးပိုင်နင်းနဲ့ လူကိုများ
Jeon Taehyungတဲ့"
"မဖစ်သေးပါဘူး အမြန်ဆုံးမင်္ဂလာပွဲ
ကျင်းပရမယ် အက်ကျမှ နောက်တျောက်ထားတာသိရင် 2ယောက်လုံးသတ်ပစ်မာ"
"မထားတော့ပါဘူး ဒါကပထမဆုံးနဲ့
နောက်ဆုံးအမှားပဲ ဦးးထယ်ကို
ယုံလိုက်"
"ဟုပါပီဗျာ နမ်းပါအုန်း"
"ပြွတ်စ် ပြွတ်စ် အားးးချစ်တာ ဦးးကို
ဆိုးသမျှကိုသည်းခံပေးလို့"
"သည်းခံရမာပေါ့ ချစ်လို့မှမဝတာကို
အဆိုးဆာလေးရယ်"
"ဟီးးး ပြွတ်စ်"
ချီထားလျက်ကနေ မမှီတမှီနဲ့ နှုတ်ခမ်းကိုလာနမ်းတဲ့ ကလေးငယ်
ကလေးငယ် သူပြောတဲ့စကားကို
ကတိ့တည်တာမို့ ဒီတခါခွင့်လွှတ်ပီး
ယုံကြည်ပေးလိုက်မယ် နောက်တခါဆို
ထိုကောင်လေးတွက် ကြိုတင်ဆုတောင်းနေရမယ် ကလေးငယ်ကိုလဲထိန်းရမယ်...
© © © © ©
မုန်တိုင်းပိစိလေးထည့်မယ်ကွာ
မခွဲနိုင်သေးတော့ 23လောက်ထိ
ဇာတ်ရှိန်ဆွဲမယ်😁
သူတို့2ယောက်ပျော်ရွှင်နေတာကိုလဲ
လက်သီးစုပ်ပီး ဒေါသတကြီး
ကြည့်နေတဲ့ ကောင်လေးတျောက်လဲ
ရှိခဲ့တယ်...
Vote,Comment Plz🙏
3600 Words
#Kim Julia✍️