Unicode
ဒီနေ့အစမ်းစာမေးပွဲဖြေရမယ်နေ့ အစမ်းစာမေးပွဲဆိုပြီး ပြီးစလွယ်ဖြေလို့မရပြန် ဘာလို့ဆိုမိဘတွေဆီပြန်ပို့မှာမို့လို့ပင်
"ဝါးးးနေလို့ထိုင်လို့ကောင်းလိုက်တာ စာမေးပွဲဖြေရမယ်ဆိုလို့လားမသိ အိပ်လို့ကောင်းစားလို့ကောင်းဖြစ်နေရောပဲ
ဟေဟေ့..."
"သားထယ် မဆင်းလာသေးဘူးလား အောက်မှာဂျီလေးတောင်မနက်စာစားလို့ကုန်တော့မယ်"
"လာပါပြီOmmaရယ် ဟီးဟီး"
"မောင့်သဲလေးကမောင့်ကိုတောင်မစောင့်ပဲစားနေတာပေါ့လေ"
"ဖွီးးအဟွတ်အဟွတ်"
"အို သားဂျီအဆင်ပြေရဲ့လား ဖြေးဖြေးစားမှာပေါ့ကွယ် ရော့ရေသောက်လိုက်အုံး"
"Nae..Omma အဆင်ပြေသွားပါပြီ"
ထယ့်ကိုတော့နဂါးမျက်စောင်းလေးတစ်ချက်ပစ်ကျွေးကာ မုန့်ပြန်စားနေတဲ့ဂျီလေးထယ့်မှာတော့သူ့ဘာသာသူပြောချင်တာပြောပြီးပီတိဖြာကာ နဂါးမျက်စောင်းလေးကိုတောင်သူ့ကိုကျီစယ်နေတယ်ထင်နေလားမသိ ပြုံးပြုံးကြီးထိုင်ကြည့်ကာသူ့ရှေ့ကOmmaတောင်ဂျီလေးအစားရှက်နေမိရလောက်အောင်ပင်
"အဟမ်း သားထယ် စားလေးသားဂျီမျက်နှာမုန့်တွေပြည့်နေတာမှမဟုတ်တာ"
"Ommaကလည်း"
"Kim Omma သားတို့သွားတော့မယ်"
"အေးအေး ဂရုစိုက်သွားကြနော်ကလေးတွေ"
"ဟုတ်ကဲ့"
"ထယ်လေး မင်းကိုOmmaက
ဘယ်ကိုကြည့်နေလို့ဆူတာလဲ"
"ဒီလိုပဲ ဟိုဟိုဒီဒီ ဟီးး"
"အရူးကောင်ကတော့သေချာမပြောပြဘူးလား"
"No ပါ"
"Ya!"
"မင်းငါ့ကိုမှီအောင်လိုက်နိုင်ရင်ပြောမှာပေါ့မောင့်သဲလေး"
"အေး မိလို့ကတော့အသေပဲ"
"ဟားးစိန်လိုက်လေး"
အဲ့လိုနဲ့လမ်းမထပ်မှာ ကောင်လေးနှစ်ယောက်ရဲ့ကြည်နူးစရာမနက်ခင်းလေးကိုအမောစို့အောင်ပြေးတဲ့သူကပြေးပြီး မှီအောင်မနဲ့လိုက်ရတဲ့သူကလိုက်ကာ အချစ်စမ်းကာကျောင်းတော်ကြီးသို့သွားကြလေသည်...။
"ဟေ့ကောင်တွေ ဘယ်လိုဖြစ်လာတာလဲ စောစောစီးစီး"
"အချစ်စမ်းနေတာလေကွာ"
"Ya !ချီးကိုအချစ်စမ်း မိလို့ကအသေသတ်ပစ်မယ်"
"မှီအောင်လိုက်မှဆက်ပြောမယ်"
"မင်း."
"ကဲ တော်ကြတော့ မင်းတို့ကိုယ်တွေမှာလဲချွေးတွေကြီးပဲ ကျောင်းခန်းထဲရောက်မှနံစော်နေမယ်"
"ဟုတ်တယ်ဟုတ်တယ် Joonပြောတာမှန်တယ် မင်းတို့စားစရာရှိတာစားကြတော့သွားကြမယ်ပြီးရင်"
"ငါတို့စားလာပြီးပြီသွားကြမယ်"
"Okay..."
"ဘုတ်"
"အားး"
"ရှင်ဘယ်ကိုကြည့်ပြီး..."
"အဆင်ပြေရဲ့လား"
"ဝိုးဘုရားရေ ဒါလူလားနတ်သားလေးလား"
"အဟမ်း အဆင်ပြေရဲ့အမိ"
"အင်း ပြေပါတယ်"
"ဒါနဲ့နာမည်လေးသိလို့ရမလား"
"ကင်ထယ်ယောင်းပါ ဒီဘက်က ပတ်ဂျီမင်းသူကဂျောင်ဟိုဆော့ သူ့ဘေးကတစ်ယောက်ကတော့ကင်နမ်ဂျွန်းပါ"
"Nae..."
"သေချာတာကတော့ တစ်ယောက်သူတော့နှုတ်ခမ်းဆူနေတော့မယ်ဆိုတာပါပဲ"
"ဟေ့ ဂျီလေးစောင့်အုံးလေ"
ဘယ်လိုဟာလဲ ထယ်လေးကိုကြည့်တဲ့အကြည့်တွေက လုံးဝကိုမြူစွယ်နေသလိုပဲ ဟူးးး
"ဂျီလေးစောင့်ပါအုံးဆို"
"အေးပါ ငါလဲဖြည်းဖြည်းလျှောက်နေတာပဲလေ"
"အော် ဖြည်းပေလို့ပဲ အမောဆို့တော့မယ်ပြေးလိုက်ရတာ"
"ကဲ ကလေးတွေနောက်နှစ်မိနစ်နေရင်စာမေးပွဲစစ်တော့မို့လို့ အဆင်သင့်ဖြစ်ကြပြီမဟုတ်လား"
"Nae...."
"ဂျီလေး ဘာဖြစ်နေတာလဲ မျက်နှာကလဲဆူပုတ်နေရော"
"ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးHopeရယ် အော်ဒါနဲ့မနက်ကတွေ့ခဲ့တဲ့တစ်ယောက်က ဘယ်အခန်းကလဲသိလား"
"ငါကဘယ်လိုလိုသိမှာလဲ ငါသိရင်မင်းတို့ပါသိမှာပေါ့"
"အေးနော် "
"ဘာလဲမင်းသဘောကျလို့လား"
"ဟမ် !"
"မ...."
တီးးးးးး
ကဲစဖြေမယ် အချိန်ကနာရီဝက်ပဲရမှာဆိုတော့ အကောင်းဆုံးကြိုးစားပြီးအမြန်ဆုံးဖြေကြမယ်
.
.
.
တီး.........
"ကဲ အားလုံးပဲလက်တွေမြှောက်မယ် စာရွက်တွေလိုက်သိမ်းတော့မယ်"
"ဝါးးးဒီလိုလေးဖြေလိုက်ရတာတောင် စာမေးပွဲကြီးဖြေလိုက်ရသလိုပဲရင်ထဲပေါ့သွားတာပဲ"
"အေးနော်"
"ဟေ့ဂျီလေး ဟိုကတစ်ယောက်က မနက်ကမင်းမေးတဲ့တစ်ယောက်မှတ်လား နာမည်သွားမေးလေကွာ"
"Hopeငါမေးတာက မင်းထင်သလို...."
"ဘယ်သူနာမည်ကိုမေးတာလဲဂျီလေး"
"အော် ထယ်လေး မနက်ကမင်းနဲ့တိုက်မိတဲ့တစ်ယောက်အကြောင်းငါ့ကိုလာမေးနေလို့လို့ အဲ့တာကြောင့်အခုတွေ့တုန်းသွားမေးပါလာလို့ပြောနေတာ"
သေချာကြည့်မယ်ဆို ထယ့်ရဲ့မျက်နှာမှာဒေါသရိပ်လေးပြေးသွားတာကိုခံစားမိပေလိမ့်မယ် ဒါပေမဲ့ ထယ့်ကိုသေချာစိုက်မကြည့်ရဲတဲ့ဂျီလေးနဲ့ သူထင်တွေစွတ်ပြောနေတဲ့Hopeကတော့မြင်လိုက်မှာတော့မဟုတ်ဘူး သေချာပေါက်တစ်ယောက်သောသူပဲမြင်လိမ့်မည် အဲ့ကတော့Joon
"အဟမ်း သွားကြမယ်လေ မဟုတ်တာတွေပြောမနေနဲ့တော့Hopeနာမည်လေးမေးတာပဲဘာဖြစ်မှာလဲ သွားကြမယ်"
"လာလေဂျီလေး ထယ်ရော"
"မင်းတို့ပြန်နှင့်ကြ ငါသွားစရာရှိလို့..."
သွားစရာရှိလိုဆိုတာအရှေ့ကနေထွက်သွားတဲ့ထယ်
"Hope ငါသူ့နာမည်မေးတယ်ဆိုတာ မနက်ကထယ်လေးကိုကြည့်တဲ့သူ့ရဲ့အကြည့်တွေကမရိုးသားလို့ ပြီးတော့ ..."
"ပြီးတော့ဘာဖြစ်လဲ"
"တော်ပြီကွာ ငါလဲပြန်နှင့်ပြီ မနက်ဖြန်မှတွေ့ကြမယ်"
"ဟင်"
အူဒူဒူလေးနဲ့ကျန်ခဲ့တဲ့Hopeမှာ တစ်ယောက်သောသူအတွက်တော့ချစ်စရာကောင်းနေမှာအသေချာပင်
"Joon သူတို့ဘာဖြစ်သွားကြတာလဲ"
"အဲ့တာက နားလည်မူလွဲသွားတာ နောက်တစ်ခါသေချာမသိရင်မပြောရဘူး"
"ငါကလဲဒီတိုင်းပဲစလိုက်တာပါ"
"အင်းပါ ဟိုမှာအိမ်ကလာကြိုနေပြီသွားတော့"
"အင်း"
.
.
.
"သားဂျီလေး သားထယ်ရော"
"အော် သူကျောင်းမှာသူငယ်ချင်းအသစ်တွေနဲ့စကားပြောနေလို့နဲနဲနောက်ကျမယ်တဲ့Kim Omma"
"အော်"
"ဟုတ်ကဲ့"
သူကမရောက်သေးဘူးလား အရှေ့ကထွက်သွားပြီးတော့လေ ဒါမှမဟုတ်ကောင်မလေးရနေတာလား မဖြစ်နိုင်တာရရင်ငါတို့ကိုပြောပြမှာပေါ့ ဟုတ်တယ်မဟုတ်လား အွန်း ဟုတ်တယ် ပြောပြမှာ
"အမလေး..."
"သားဂျီဘာဖြစ်နေတာလဲ စိတ်နဲ့လူနဲ့မကပ်ဘူးလား အိမ်ထဲဝင်လာထဲကအရှေ့မကြည့်ပဲခေါင်းကြီးအောက်ဆိုက်ပြီးဝင်လာတာ"
"Nae သားအဆင်ပြေပါတယ် အပေါ်တက်တော့မယ်နော် Omma"
"အင်း"
"ပြန်ရောက်ပါပြီ"
"သားထယ် ဘယ်တွေသွားနေတာလဲ နောက်ကျလိုက်တာ"
"အင်း သားသူငယ်ချင်းတွေနဲ့ စကားပြောတာနည်းနည်းကြာသွားလို့ပါ"
"သား ဂျီလေးဆီသွားလိုက်အုံးမယ်နော်"
"အင်း"
"Park Ommaရေ သားဝင်လာမယ်နော်"
"အေးကွယ် သားထယ်လာနဲ့အတော်ပဲ သားဂျီဘာဖြစ်နေတာလဲမသိဘူး စိတ်နဲ့လူနဲ့မကပ်သလိုပဲ ရန်ဖြစ်ထားကြတာလား"
"မဟုတ်ပါဘူး Ommaရယ် သားတက်သွားလိုက်အုံးမယ်"
"အေးကွယ် ခဏနေသားဦးလေးလဲပြန်လာတော့မှာဆိုတော့ ထမင်းစားပြီးမှပြန်တော့နော် ထမင်းစားခါနီးကျလာခေါ်လိုက်မယ်"
"ဟုတ်ကဲ့"
ဒေါက်ဒေါက်
"Jimin ssi ဝင်လာမယ်နော်"
တံခေါက်ဖွင့်ဖွင့်ချင်းမြင်လိုက်ရတာကခါးထောက်က မတ်မတ်ကြီးရပ်ပြီး ဆိုက်ကြည့်နေတဲ့ ချစ်လှစွာသောသူလေး
"ဘယ်သူနဲ့တွေ့ချင်လို့လဲ"
"ဟမ် ကြွားစရာရှိလို့လာတာ"
"ဘာလဲ"
"ငါနဲ့ မနက်ကတိုက်မိခဲ့တဲ့ကောင်မလေးနဲ့လေ..."
"မပြောနဲ့တော့ငါမကြားချင်ဘူးထယ်လေး"
"ဘာလို့လဲ ငါ"
"တော်တော့လို့ ! မင်းဘာသာမင်းကြိုက်တဲ့လူနဲ့တွဲလို့ရတယ် ငါ့ကိုတော့လာမပြောပြနဲ့ငါမသိချင်ဘူး"
"ဟမ် ဘာလို့လဲ"
"ဘာလို့လဲဟုတ်လား မင်းမသိတာလား မသိချင်ယောင်ဆောင်နေတာလားဆိုတာ ငါလဲမသိတော့ဘူးထယ်လေး ဒါပေမဲ့ ငါရဲ့အဲ့ဒီစိတ်ကဘယ်တော့မှပြောင်းလဲသွားမှာမဟုတ်ဘူး အဲ့တာတော့မင်းသိထားပေး အခုလောလောဆယ်ငါတစ်ယောက်ထဲနေပါရစေ ထွက်သွားပေးပါလား"
"ဂျီလေး မင်းငါပြောတာနားမထောင်တော့ဘူးလား"
"ငါနားမထောင်ချင်ဘူး !ထွက်သွား"
စုတ်တစ်ချက်သပ်ကထယ်လဲထွက်သွားခဲ့ပေသည် ။
တချို့အမှန်တရားတွေကနားထောင်ရတဲ့လူတစ်ယောက်အတွက်ခါးသီးတယ်ဆိုပေမဲ့ တချို့အမှန်တရားကိုသေချာနားမထောင်လိုက်ရတဲ့သူအတွက်ကတော့အချိန်အတိုင်းတာတစ်ခုထိ အမှန်တရားကိုမသိရှိရပဲ နာကျင်နေပေရလိမ့်မည်..။
########### (¬､¬) #########
🐯🐣
Zawgyi
ဒီေန႕အစမ္းစာေမးပြဲေျဖရမယ္ေန႕ အစမ္းစာေမးပြဲဆိုၿပီး ၿပီးစလြယ္ေျဖလို႔မရျပန္ ဘာလို႔ဆိုမိဘေတြဆီျပန္ပို႔မွာမို႔လို႔ပင္
"ဝါးးးေနလို႔ထိုင္လို႔ေကာင္းလိုက္တာ စာေမးပြဲေျဖရမယ္ဆိုလို႔လားမသိ အိပ္လို႔ေကာင္းစားလို႔ေကာင္းျဖစ္ေနေရာပဲ
ေဟေဟ့..."
"သားထယ္ မဆင္းလာေသးဘူးလား ေအာက္မွာဂ်ီေလးေတာင္မနက္စာစားလို႔ကုန္ေတာ့မယ္"
"လာပါၿပီOmmaရယ္ ဟီးဟီး"
"ေမာင့္သဲေလးကေမာင့္ကိုေတာင္မေစာင့္ပဲစားေနတာေပါ့ေလ"
"ဖြီးးအဟြတ္အဟြတ္"
"အို သားဂ်ီအဆင္ေျပရဲ႕လား ေျဖးေျဖးစားမွာေပါ့ကြယ္ ေရာ့ေရေသာက္လိုက္အုံး"
"Nae..Omma အဆင္ေျပသြားပါၿပီ"
ထယ့္ကိုေတာ့နဂါးမ်က္ေစာင္းေလးတစ္ခ်က္ပစ္ေကြၽးကာ မုန့္ျပန္စားေနတဲ့ဂ်ီေလးထယ့္မွာေတာ့သူ႕ဘာသာသူေျပာခ်င္တာေျပာၿပီးပီတိျဖာကာ နဂါးမ်က္ေစာင္းေလးကိုေတာင္သူ႕ကိုက်ီစယ္ေနတယ္ထင္ေနလားမသိ ၿပဳံးၿပဳံးႀကီးထိုင္ၾကည့္ကာသူ႕ေရွ႕ကOmmaေတာင္ဂ်ီေလးအစားရွက္ေနမိရေလာက္ေအာင္ပင္
"အဟမ္း သားထယ္ စားေလးသားဂ်ီမ်က္ႏွာမုန့္ေတြျပည့္ေနတာမွမဟုတ္တာ"
"Ommaကလည္း"
"Kim Omma သားတို႔သြားေတာ့မယ္"
"ေအးေအး ဂ႐ုစိုက္သြားၾကေနာ္ကေလးေတြ"
"ဟုတ္ကဲ့"
"ထယ္ေလး မင္းကိုOmmaက
ဘယ္ကိုၾကည့္ေနလို႔ဆူတာလဲ"
"ဒီလိုပဲ ဟိုဟိုဒီဒီ ဟီးး"
"အ႐ူးေကာင္ကေတာ့ေသခ်ာမေျပာျပဘူးလား"
"No ပါ"
"Ya!"
"မင္းငါ့ကိုမွီေအာင္လိုက္နိုင္ရင္ေျပာမွာေပါ့ေမာင့္သဲေလး"
"ေအး မိလို႔ကေတာ့အေသပဲ"
"ဟားးစိန္လိုက္ေလး"
အဲ့လိုနဲ႕လမ္းမထပ္မွာ ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ၾကည္ႏူးစရာမနက္ခင္းေလးကိုအေမာစို႔ေအာင္ေျပးတဲ့သူကေျပးၿပီး မွီေအာင္မနဲ႕လိုက္ရတဲ့သူကလိုက္ကာ အခ်စ္စမ္းကာေက်ာင္းေတာ္ႀကီးသို႔သြားၾကေလသည္...။
"ေဟ့ေကာင္ေတြ ဘယ္လိုျဖစ္လာတာလဲ ေစာေစာစီးစီး"
"အခ်စ္စမ္းေနတာေလကြာ"
"Ya !ခ်ီးကိုအခ်စ္စမ္း မိလို႔ကအေသသတ္ပစ္မယ္"
"မွီေအာင္လိုက္မွဆက္ေျပာမယ္"
"မင္း."
"ကဲ ေတာ္ၾကေတာ့ မင္းတို႔ကိုယ္ေတြမွာလဲေခြၽးေတြႀကီးပဲ ေက်ာင္းခန္းထဲေရာက္မွနံေစာ္ေနမယ္"
"ဟုတ္တယ္ဟုတ္တယ္ Joonေျပာတာမွန္တယ္ မင္းတို႔စားစရာရွိတာစားၾကေတာ့သြားၾကမယ္ၿပီးရင္"
"ငါတို႔စားလာၿပီးၿပီသြားၾကမယ္"
"Okay..."
"ဘုတ္"
"အားး"
"ရွင္ဘယ္ကိုၾကည့္ၿပီး..."
"အဆင္ေျပရဲ႕လား"
"ဝိုးဘုရားေရ ဒါလူလားနတ္သားေလးလား"
"အဟမ္း အဆင္ေျပရဲ႕အမိ"
"အင္း ေျပပါတယ္"
"ဒါနဲ႕နာမည္ေလးသိလို႔ရမလား"
"ကင္ထယ္ေယာင္းပါ ဒီဘက္က ပတ္ဂ်ီမင္းသူကေဂ်ာင္ဟိုေဆာ့ သူ႕ေဘးကတစ္ေယာက္ကေတာ့ကင္နမ္ဂြၽန္းပါ"
"Nae..."
"ေသခ်ာတာကေတာ့ တစ္ေယာက္သူေတာ့ႏႈတ္ခမ္းဆူေနေတာ့မယ္ဆိုတာပါပဲ"
"ေဟ့ ဂ်ီေလးေစာင့္အုံးေလ"
ဘယ္လိုဟာလဲ ထယ္ေလးကိုၾကည့္တဲ့အၾကည့္ေတြက လုံးဝကိုျမဴစြယ္ေနသလိုပဲ ဟူးးး
"ဂ်ီေလးေစာင့္ပါအုံးဆို"
"ေအးပါ ငါလဲျဖည္းျဖည္းေလွ်ာက္ေနတာပဲေလ"
"ေအာ္ ျဖည္းေပလို႔ပဲ အေမာဆို႔ေတာ့မယ္ေျပးလိုက္ရတာ"
"ကဲ ကေလးေတြေနာက္ႏွစ္မိနစ္ေနရင္စာေမးပြဲစစ္ေတာ့မို႔လို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ၾကၿပီမဟုတ္လား"
"Nae...."
"ဂ်ီေလး ဘာျဖစ္ေနတာလဲ မ်က္ႏွာကလဲဆူပုတ္ေနေရာ"
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးHopeရယ္ ေအာ္ဒါနဲ႕မနက္ကေတြ႕ခဲ့တဲ့တစ္ေယာက္က ဘယ္အခန္းကလဲသိလား"
"ငါကဘယ္လိုလိုသိမွာလဲ ငါသိရင္မင္းတို႔ပါသိမွာေပါ့"
"ေအးေနာ္ "
"ဘာလဲမင္းသေဘာက်လိဳ႕လား"
"ဟမ္ !"
"မ...."
တီးးးးးး
ကဲစေျဖမယ္ အခ်ိန္ကနာရီဝက္ပဲရမွာဆိုေတာ့ အေကာင္းဆုံးႀကိဳးစားၿပီးအျမန္ဆုံးေျဖၾကမယ္
.
.
.
တီး.........
"ကဲ အားလုံးပဲလက္ေတြျမႇောက္မယ္ စာ႐ြက္ေတြလိုက္သိမ္းေတာ့မယ္"
"ဝါးးးဒီလိုေလးေျဖလိုက္ရတာေတာင္ စာေမးပြဲႀကီးေျဖလိုက္ရသလိုပဲရင္ထဲေပါ့သြားတာပဲ"
"ေအးေနာ္"
"ေဟ့ဂ်ီေလး ဟိုကတစ္ေယာက္က မနက္ကမင္းေမးတဲ့တစ္ေယာက္မွတ္လား နာမည္သြားေမးေလကြာ"
"Hopeငါေမးတာက မင္းထင္သလို...."
"ဘယ္သူနာမည္ကိုေမးတာလဲဂ်ီေလး"
"ေအာ္ ထယ္ေလး မနက္ကမင္းနဲ႕တိုက္မိတဲ့တစ္ေယာက္အေၾကာင္းငါ့ကိုလာေမးေနလို႔လို႔ အဲ့တာေၾကာင့္အခုေတြ႕တုန္းသြားေမးပါလာလို႔ေျပာေနတာ"
ေသခ်ာၾကည့္မယ္ဆို ထယ့္ရဲ႕မ်က္ႏွာမွာေဒါသရိပ္ေလးေျပးသြားတာကိုခံစားမိေပလိမ့္မယ္ ဒါေပမဲ့ ထယ့္ကိုေသခ်ာစိုက္မၾကည့္ရဲတဲ့ဂ်ီေလးနဲ႕ သူထင္ေတြစြတ္ေျပာေနတဲ့Hopeကေတာ့ျမင္လိုက္မွာေတာ့မဟုတ္ဘူး ေသခ်ာေပါက္တစ္ေယာက္ေသာသူပဲျမင္လိမ့္မည္ အဲ့ကေတာ့Joon
"အဟမ္း သြားၾကမယ္ေလ မဟုတ္တာေတြေျပာမေနနဲ႕ေတာ့Hopeနာမည္ေလးေမးတာပဲဘာျဖစ္မွာလဲ သြားၾကမယ္"
"လာေလဂ်ီေလး ထယ္ေရာ"
"မင္းတို႔ျပန္ႏွင့္ၾက ငါသြားစရာရွိလို႔..."
သြားစရာရွိလိုဆိုတာအေရွ႕ကေနထြက္သြားတဲ့ထယ္
"Hope ငါသူ႕နာမည္ေမးတယ္ဆိုတာ မနက္ကထယ္ေလးကိုၾကည့္တဲ့သူ႕ရဲ႕အၾကည့္ေတြကမရိုးသားလို႔ ၿပီးေတာ့ ..."
"ၿပီးေတာ့ဘာျဖစ္လဲ"
"ေတာ္ၿပီကြာ ငါလဲျပန္ႏွင့္ၿပီ မနက္ျဖန္မွေတြ႕ၾကမယ္"
"ဟင္"
အူဒူဒူေလးနဲ႕က်န္ခဲ့တဲ့Hopeမွာ တစ္ေယာက္ေသာသူအတြက္ေတာ့ခ်စ္စရာေကာင္းေနမွာအေသခ်ာပင္
"Joon သူတို႔ဘာျဖစ္သြားၾကတာလဲ"
"အဲ့တာက နားလည္မူလြဲသြားတာ ေနာက္တစ္ခါေသခ်ာမသိရင္မေျပာရဘူး"
"ငါကလဲဒီတိုင္းပဲစလိုက္တာပါ"
"အင္းပါ ဟိုမွာအိမ္ကလာႀကိဳေနၿပီသြားေတာ့"
"အင္း"
.
.
.
"သားဂ်ီေလး သားထယ္ေရာ"
"ေအာ္ သူေက်ာင္းမွာသူငယ္ခ်င္းအသစ္ေတြနဲ႕စကားေျပာေနလို႔နဲနဲေနာက္က်မယ္တဲ့Kim Omma"
"ေအာ္"
"ဟုတ္ကဲ့"
သူကမေရာက္ေသးဘူးလား အေရွ႕ကထြက္သြားၿပီးေတာ့ေလ ဒါမွမဟုတ္ေကာင္မေလးရေနတာလား မျဖစ္နိုင္တာရရင္ငါတို႔ကိုေျပာျပမွာေပါ့ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား အြန္း ဟုတ္တယ္ ေျပာျပမွာ
"အမေလး..."
"သားဂ်ီဘာျဖစ္ေနတာလဲ စိတ္နဲ႕လူနဲ႕မကပ္ဘူးလား အိမ္ထဲဝင္လာထဲကအေရွ႕မၾကည့္ပဲေခါင္းႀကီးေအာက္ဆိုက္ၿပီးဝင္လာတာ"
"Nae သားအဆင္ေျပပါတယ္ အေပၚတက္ေတာ့မယ္ေနာ္ Omma"
"အင္း"
"ျပန္ေရာက္ပါၿပီ"
"သားထယ္ ဘယ္ေတြသြားေနတာလဲ ေနာက္က်လိဳက္တာ"
"အင္း သားသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ စကားေျပာတာနည္းနည္းၾကာသြားလို႔ပါ"
"သား ဂ်ီေလးဆီသြားလိုက္အုံးမယ္ေနာ္"
"အင္း"
"Park Ommaေရ သားဝင္လာမယ္ေနာ္"
"ေအးကြယ္ သားထယ္လာနဲ႕အေတာ္ပဲ သားဂ်ီဘာျဖစ္ေနတာလဲမသိဘူး စိတ္နဲ႕လူနဲ႕မကပ္သလိုပဲ ရန္ျဖစ္ထားၾကတာလား"
"မဟုတ္ပါဘူး Ommaရယ္ သားတက္သြားလိုက္အုံးမယ္"
"ေအးကြယ္ ခဏေနသားဦးေလးလဲျပန္လာေတာ့မွာဆိုေတာ့ ထမင္းစားၿပီးမွျပန္ေတာ့ေနာ္ ထမင္းစားခါနီးက်လာေခၚလိုက္မယ္"
"ဟုတ္ကဲ့"
ေဒါက္ေဒါက္
"Jimin ssi ဝင္လာမယ္ေနာ္"
တံေခါက္ဖြင့္ဖြင့္ခ်င္းျမင္လိုက္ရတာကခါးေထာက္က မတ္မတ္ႀကီးရပ္ၿပီး ဆိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ ခ်စ္လွစြာေသာသူေလး
"ဘယ္သူနဲ႕ေတြ႕ခ်င္လို႔လဲ"
"ဟမ္ ႂကြားစရာရွိလို႔လာတာ"
"ဘာလဲ"
"ငါနဲ႕ မနက္ကတိုက္မိခဲ့တဲ့ေကာင္မေလးနဲ႕ေလ..."
"မေျပာနဲ႕ေတာ့ငါမၾကားခ်င္ဘူးထယ္ေလး"
"ဘာလို႔လဲ ငါ"
"ေတာ္ေတာ့လို႔ ! မင္းဘာသာမင္းႀကိဳက္တဲ့လူနဲ႕တြဲလို႔ရတယ္ ငါ့ကိုေတာ့လာမေျပာျပနဲ႕ငါမသိခ်င္ဘူး"
"ဟမ္ ဘာလို႔လဲ"
"ဘာလို႔လဲဟုတ္လား မင္းမသိတာလား မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာလားဆိုတာ ငါလဲမသိေတာ့ဘူးထယ္ေလး ဒါေပမဲ့ ငါရဲ႕အဲ့ဒီစိတ္ကဘယ္ေတာ့မွေျပာင္းလဲသြားမွာမဟုတ္ဘူး အဲ့တာေတာ့မင္းသိထားေပး အခုေလာေလာဆယ္ငါတစ္ေယာက္ထဲေနပါရေစ ထြက္သြားေပးပါလား"
"ဂ်ီေလး မင္းငါေျပာတာနားမေထာင္ေတာ့ဘူးလား"
"ငါနားမေထာင္ခ်င္ဘူး !ထြက္သြား"
စုတ္တစ္ခ်က္သပ္ကထယ္လဲထြက္သြားခဲ့ေပသည္ ။
တခ်ိဳ႕အမွန္တရားေတြကနားေထာင္ရတဲ့လူတစ္ေယာက္အတြက္ခါးသီးတယ္ဆိုေပမဲ့ တခ်ိဳ႕အမွန္တရားကိုေသခ်ာနားမေထာင္လိုက္ရတဲ့သူအတြက္ကေတာ့အခ်ိန္အတိုင္းတာတစ္ခုထိ အမွန္တရားကိုမသိရွိရပဲ နာက်င္ေနေပရလိမ့္မည္..။
########### (¬､¬) #########
🐯🐣