--
Jisung acıkan karnı yüzünden uyanmıştı. Çift kişilik olan yatağının boş olan tarafına bıraktığı telefonunu alarak önce saate baktı. Çoktan akşam 8 olmuştu. Baya uyumuştu anlaşılan.
Minhodan gelen mesajı fark ederek açtığında 'geç kalacağım sen yemeğini ye ve mutlaka kapıları camları kilitle jisung' mesajı ile bakıştı bir süre.
"Demek yoksun.."
İç çekerek yataktan kalktı ve önce odasının karşısında olan banyoya girerek yüzünü yıkadı. Daha sonra Minho'nun uyarısı üzerine kapıyı ve camları kilitleyerek mutfağa girdi.
Dolaptan yemekleri çıkarıp ısıttıktan sonra oturup yerken bir taraftan da eli küçük çıkıntı şeklide olan karnında, bebeği ile konuşuyordu.
"Senin bu baban beni delirtiyor cidden. Ya insanın eşi çocuğu evdeyken ilk günden işe gidiyor."
Ağzına bir kaşık daha atıp dolu ağzıyla konuşmaya devam etti. "Yani.. İşi bu sonuçta gidecek ama gitmesin işte. Off bebiş özledin mi babanı? Ben özledim"
Tam o sırada zil çalmıştı. Jisung, Minho olduğuna emin olarak koşarak kapıya gitti ve kilidi açarak güler yüzü ile kapıyı açtı.
"Sonunda geldin yakışıklı polis beyim"
Minho kaşlarını çatarak yanaklarını yemek ile doldurmuş bir şekilde bir taraftan ağzındakileri çiğneyip bir taraftan gülümseyen eşine baktı.
İçeri girerek kapıyı kapattı ve tekrardan kilitledi. "Kapıyı açmadan önce kim olduğunu kontrol ettin değil mi?"
"Yoo, sen olduğunu bildiğim için etmedi-"
"Jisung!"
Minho'nun aniden yükselen sesiyle jisung tırsarak omuzlarını kaldırdı. Minho sinirliydi.
"Neden kontrol etmiyorsun? Ya ben olmasaydım?"
"Ama sendin"
"Olmayabilirdim de jisung! Bir daha şu kapıyı kim olduğunu kontrol etmeden açmayacaksın!"
Minho sinirle kapıyı gösterdiğinde jisung ağzında biriktirdiği yemeklerden dolayı şişmiş yanakları ile kafasını aşağı yukarı salladı. Minho'nun bu duruma bu kadar sinirleneceğini bilmiyordu.
"Ben özür dilerim. Bu kadar sinirleneceğini bilmiyordum. Birdahakine dikkat ederim"
Hamilelik hormonu mu dersiniz yoksa sevdiği tarafından azarlanmaktan dolayı mı dersiniz bilemem fakat jisung'un gözleri dolmuştu.
Minho da bunu fark ettiğinde gittiği eski kötü anılardan geri dönerek jisung'a sarıldı.
"Ben özür dilerim jisung. Bu kadar çok çıkışmamalıydım fakat işte bir anda sinirlendim kendime engel olamadım."
Jisung, eşinin beline sarılırken Minho geri çekildi ve jisung'un gözünü kapattığı için akan göz yaşlarını sildi.
"Lütfen dikkat et jisung. Ne sana ne de bebeğe bir zarar gelmesini istemem. Lütfen kapıyı kim olduğunu kontrol etmeden açma. Lütfen kapıyı tanımadığın kimseye açma."
Minho elinin altındaki şiş yanakları okşarken Jisung yine aşık olmuştu bu adama. "Konumuz bu değil ama bir şey söyleyeceğim"
Minho ciddi bir şey olduğunu düşünerek "söyle" dedi.
"Sen böyle konuşunca ben sana yine düştüm." Jisung'un ciddi ortamlarda gelen ciddisizliği yine şaşırtmamıştı.
Minho iç çekerek jisungdan ayrıldı. "Bende ciddi bir şey bekliyorum"
Jisung omuz silkti "Bence gayet ciddi. Aşığım sana, her hareketine pata küte düşüyorum"
"Allah kurtarsın kardeşim"
Minho hiç takmayarak arkasını dönüp giderken jisung koşup sırtına atladı. Minho anında düşmemesi için bacaklarından tutarken jisung yapıştığı boyuna sarılmıştı.
"Kardeşim ne ulan kardeşim ne? Kocanım ben senin kocan! Eşinim! Eşim diyeceksin. Kocam diyeceksin."
"Jisung in sırtımdan"
Minho sırtından indirmeye çalıştıkça jisung daha sıkı sarılıyordu. "Kocam de inerim"
"Jisung in diyorum"
"Ama kocam demiyorsun. İner misin kocacığım de ineceğim"
Minho sinirli bir nefes verdi. Dişlerini sıkarak "İner misin kocacığım" dedi.
"Ay böyle söyleyince de yükseldim ben şimdi hiç inesim yok"
"Han jisung!"
Jisung, eşinin yanaklarını sıktı. "Yanlış söylüyorsun canım." Dudaklarını eşinin kulağına yaklaştırdı ve fısıldadı. "Lee jisung"
-------------------------------------------------------
Minho bir şeyler yaşadığı için korkuyor, sövmeyin o yüzden
Bunu henüz şimdi açıklamayacak biraz ilerlediğinde bir takım şeyler olacak ve o zaman açıklayacak ne yaşadığını
Pişman olacağınız yorumlar atmayıııınnn