Uni
အားလျော့နေသောနှလုံးသားတစ်စုံဟာ ညရဲ့ကဗျာဆန်မှုကိုလည်း မခံစားတတ် ၊ လရဲ့လှပနေမှုကိုလည်းမကြည့်တတ် ။
လှိုင် အခန်းပြတင်းပေါက်နားမှာရပ်ကာ စီးကရက်ငွေ့တွေကို ရှိုက်ထုတ်နေပြန်သည် ။ ရုတ်တရက်မြည်သံကြားလိုက်ရတာကြောင့် လှိုင် အိပ်ယာပေါ်ကဖုန်းကိုသွားယူကာ ပြတင်းပေါက်နားဆီကိုပဲပြန်သွားလိုက်သည် ။
" ဟလို "
ဖျော့တော့လွန်းသောအသံသေးသေးက လှိုင့်ကို သက်ပြင်းတစ်ချက်ပင်ချစေသည် ။
" မင်း ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ ကလေးရယ် "
လှိုင် လေးလံစွာပင်ပြောလိုက်သည် ။
" မမလှိုင်ကရော ဘာတွေလုပ်နေလဲဟင် "
" စီးကရက်တွေသောက်နေတယ်လို့ဖြေရင် မင်း တို့ကိုစိတ်ဆိုးမှာလား "
" စိတ်ဆိုးမှာမဟုတ်ဘူး ။ စိတ်ပူမှာ ။ ထွေး မသောက်ဖို့မှာထားတာကို "
" ဘယ်တတ်နိုင်ပါ့မလဲ ။ မင်းမှတို့ကို ဂရုမစိုက်ပေးဘဲ ။ မင်း တို့ကိုမဆက်သွယ်တာ ၄ ရက်တောင်ရှိပြီမဟုတ်လား "
" ထွေး တောင်းပန်ပါတယ် မမလှိုင် ။ ထွေးလေ ... "
ခင်ထွေးမွန် စိတ်ကိုမထိန်းနိုင်တော့ဘဲ ငိုချပစ်လိုက်သည် ။
" တို့ သိပါတယ် ထွေးငယ် ။ တို့ ရိပ်စားမိပါတယ် "
လှိုင် သက်ပြင်းတွေသာအကြိမ်ကြိမ်ချနေမိသည် ။
" မေမေက ထွေးတို့အကြောင်းကိုသိသွားပြီ မမလှိုင် ။ ပြီးတော့ ထွေးတို့ကို သဘောမတူနိုင်ဘူးတဲ့ "
" ဘယ်အမေကများ ကိုယ့်သမီးလေး မိန်းမချင်းချစ်ကြိုက်နေတာကို သဘောကျပါ့မလဲ ။ အဓိကက တို့တွေ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ချစ်နေဖို့ပဲမဟုတ်လား "
" ဒါပေမယ့် မမလှိုင်နဲ့ခွဲရရင် ထွေးသေလိမ့်မယ် မမလှိုင်ရဲ့ "
" အို ... နိမိတ်မရှိတာတွေကွယ် ။ တို့တွေ တွေ့ခွင့် ၊ မြင်ခွင့်ရှိပါသေးတယ် "
" ဘယ်အချိန်ထိလဲ ။ တွေ့ခွင့်၊မြင်ခွင့်က တစ်သက်လုံးရှိမှာလား ။ တစ်သက်လုံးလို့မမလှိုင် အာမခံနိုင်လား "
ခင်ထွေးမွန် မျက်ရည်တွေပင် သုတ်၍မနိုင်အောင်ဖြစ်နေရသည် ။
" အို... ကလေးရယ် ။ တို့တွေ ကြိုးစားရမှာပေါ့ ။ မင်းအမေလက်ခံလာအောင် ၊ အတူနေလို့ရအောင် ကြိုးစားမှဖြစ်မှာပေါ့ ။ လောကမှာ ဘယ်အရာမှလွယ်ကူမနေဘူးလေကွယ် "
" တကယ်ကြိုးစားရင် အဆင်ပြေလာမှာပါနော် မမလှိုင် "
" ပြေမှာပါကွယ် ။ မနက်ဖြန် ဆေးခန်းသွားမယ်မဟုတ်လား ။ တို့ မင်းကို လာတွေ့မယ် "
" ဟုတ် ။ မမလှိုင်က ဆေးခန်းနေရာကို သိလို့လား "
" မင်းနဲ့ပတ်သတ်တဲ့အရာတွေကို တို့မသိဘဲနေပါ့မလား ။ ကဲပါ မနက်ကျ တို့လာခဲ့မယ် ။ မင်းက ဒီညစောစောအိပ်နော် "
" ထွေးတော့အိပ်ပျော်ဦးမယ်မထင်ဘူး "
" တို့အိပ်ဆိုအိပ်လိုက်ပေါ့ကွယ် ။ မင်းမျက်နှာချောင်ကျနေတာမြင်ရင် မင်းအမျိုးသမီးဝမ်းနည်းရလိမ့်မယ် "
" ဟုတ် "
" ဒါဆို တို့ဖုန်းချလိုက်တော့မယ် "
" ငါက လူကြီးပဲ ။ ငါ သတ္တိတော့ရှိရမှာပေါ့လေ "
လှိုင် စိတ်ထဲကနေတွေးလိုက်သည် ။
ထွေး ဖုန်းပြောပြီးသည်နှင့် လှိုင့်စကားကိုနားထောင်ကာ စောစောအိပ်ဖို့ပြင်လိုက်သည် ။
စိတ်ပူပန်မှုများနေသည့်အချိန်မျိုးမှာ အိပ်ပျော်ဖို့ကြိုးစားရသည်မှာလည်း လွယ်တော့မလွယ်ကူလှပေ ။
********************************
မနက်ခင်းစောစောမှာ လှိုင် အပြင်ကိုသွားဖို့ပြင်ဆင်နေသည် ။ မှန်တင်ခုံရှေ့ကိုထိုင်တာ နှုတ်ခမ်းနီရဲရဲတို့ကိုစိုးနေသည် ။ ဝါလွင်လွင်အဝတ်အစာကိုဝတ်ဆင်ထားသောလှိုင်က ဆံသားတို့ကိုလည်း အဝါရောင်ဖဲကြိုးစနှင့် ခပ်လျော့လျော့လေးစည်းလိုက်ပြန်သည် ။ ထို့နောက် လှိုင် လက်ကိုင်အိတ်နဲ့ကားသော့ကို ယူကာ အောက်ထပ်ကိုဆင်းသွားလိုက်သည် ။
ဧည့်ခန်းထဲမှာထိုင်နေတဲ့သူဇာတစ်ယောက် လှိုင့်ကို အားကျစွာပင်ကြည့်နေလိုက်သည် ။ သူဇာက မှုံနေအောင်မလှသော်ငြား ကြည့်ပျော်ရှုပျော်ရှပ်ရည်ရှိသော မိန်းကလေးတစ်ယောက်ပင်ဖြစ်သည် ။ ဆံပင် ပုခုံးကျော်ကျော်လောက်သာရှိပြီး အရပ်ကလည်း မပုလွန်းမရှည်လွန်း ။
" မလှိုင်ကတော့ အချိန်တိုင်းကို လှနေတော့တာပဲ ။ သူဇာတို့နဲ့များကွာပါ့ "
" ထင်လို့ပါ သူဇာရယ် "
လှိုင် သူဇာ့ကို ပြုံးပြလိုက်သည် ။
" အပြင်သွားမလို့လား မလှိုင် "
" အင်း ။ မင်းရော ဒီနေ့ ဆိုင်မသွားဘူးလား "
" မသွားဘူး မလှိုင် ။ သူဇာအခုတလော ခေါင်းတွေ ခဏခဏကိုက်နေလို့ နားနေတာ "
" အင်းပါ ။ တို့အပြင်သွားလိုက်ဦးမယ် "
" သူဇာရော လိုက်ချင်တယ် "
" တို့ တစ်ယောက်တည်းပဲသွားချင်တယ်လေ သူဇာရဲ့ "
" ဘာလဲ မလှိုင်က ရည်းစားနဲ့သွားတွေ့မှာမလို့လား "
" အိုး ... မဟုတ်ပါဘူး "
" ဒါဆို ဘာလို့လဲ "
" ဒီလိုပါပဲ ။ မင်းက ဘယ်ကိုသွားချင်လို့လဲ "
" သူဇာက ဆေးခန်းကို သွားချင်တာ "
သူဇာ့စကားကြောင့် လှိုင် တစ်ခုခုကို စဥ်းစားမိသွားသည် ။
" ဘယ်ဆေးခန်းလဲ သူဇာ "
" ကိုမင်းလွင်တို့ဆေးခန်းလေ "
" အင်း ဒါဆိုလည်း တို့လိုက်ပို့မယ်လေ "
" တကယ်လား မလှိုင် "
" အင်း လာ ။ လိုက်ခဲ့ "
လှိုင် သူဇာ့ကိုပါခေါ်ကာ ထွေးရှိရာသို့ သွားဖို့ပြင်လိုက်သည် ။
******************************
အသက်သုံးဆယ်ကျော်အရွယ်ဟုထင်ရသော ခပ်ချောချောအမျိုးသမီးတစ်ဦးက ခင်ထွေးမွန်ဘေးကိုရပ်ကာ ထွေးရဲ့ခါးကိုလည်း လက်တစ်ဖက်နဲ့ ဖက်ထားသည် ။ မင်းလွင်ကတော့ ထိုအမျိုးသမီးကိုကြည့်ကာ ပြုံးနေသည် ။
" ဂရုစိုက်ဦးနော် အန်တီ ။ ဆေးလည်းသေချာသောက်ဦး "
" အေးပါ သမီးရယ် "
" အမေ့ "
ရုတ်တရက်မြင်လိုက်ရတဲ့ စူးရှရှအကြည့်တစ်ခုကြောင့် ခင်ထွေးမွန်လန့်ပြီး သူ့ခါးကိုဖက်ထားသောလက်တစ်ဖက်ကို ခါချပစ်လိုက်သည် ။
" ဘာဖြစ်တာလဲ သမီး "
" ဟို...ခါးကို အဲ့လိုကိုင်ထားတော့ ယားသလို ဖြစ်သွားလို့ "
ခမ်းလှမ်းလှမ်းတွင်ထိုင်နေသော လှိုင့်ကို ခင်ထွေးမွန် မရဲတရဲလှမ်းကြည့်လိုက်သည် ။
လှိုင်ကတော့ ထွေးကို မျက်တောင်မခတ်ပင်ကြည့်နေသေးသည် ။
" လှိုင်နဲ့သူဇာတို့ရောက်နေတာလား "
မင်းလွင် လှိုင်တို့ကို လှမ်းနှုတ်ဆက်လိုက်သည် ။
" ဟုတ်တယ် ။ သူဇာလေ နည်းနည်းနေမကောင်းလို့ "
" ကျန်းမာရေးကို ဂရုစိုက်လေ ငါ့ညီမရဲ့ "
သူဇာ့ကိုစကားပြန်ပြောနေပေမယ့် မင်းလွင်ရဲ့အကြည့်တွေက လှိုင့်ဆီကိုသာရောက်သွားသည် ။
" အန်တီပြန်တော့မယ်နော် သမီးလေး "
" ဟုတ် "
ခင်ထွေးမွန်ကိုနှုတ်ဆက်ကာ ဆေးခန်းထဲကထွက်သွားသောအမျိုးသမီးရဲ့ကျောပြင်ကို လှိုင်တစ်ချက်လှမ်းကြည့်လိုက်သည် ။
" မမလှိုင် "
ခင်ထွေးမွန် လှိုင့်အနားကိုသွားရပ်လိုက်သည် ။
" အင်း "
လှိုင် ခင်ထွေးမွန်ကို မျက်စောင်းလေးတစ်ချက်ထိုးလိုက်သည် ။
" မလှိုင်လည်း နေမကောင်းဖြစ်ထားတယ်မလား ။ ဒီနေ့ ဒီနေ့ဒီမှာ တစ်ခါတည်းဆေး... "
" တို့ နေမကောင်းဘူးလို့မပြောနဲ့လို့ပြောထားတယ်လေ သူဇာ။ နေမကောင်းဘူးလို့အပြောခံရတာမကြိုက်ဘူး "
သူဇာ့စကားမဆုံးသေးခင် လှိုင် သူဇာ့ကိုဆူလိုက်သည် ။
" မင်းခဏနေခဲ့ဦးမယ်မလား သူဇာ ။ တို့အပြင်ကို ကိစ္စလေးတစ်ခုရှိလို့ ခဏသွားဦးမယ် ။ တော်တော်တော့ကြာမယ်နော် "
" ရတယ် မလှိုင် ။ အပြန်ကျ သူဇာ ကားငှားပြီးပြန်လိုက်မယ် "
" အင်း ဒါဆို တို့သွားလိုက်ဦးမယ် "
" ထွေးလည်း လိုက်ခဲ့မယ်လေ "
ခင်ထွေးမွန် လှိုင့်ကို အသနားခံနေသည့်မျက်လုံးများနှင့် ကြည့်လိုက်သည် ။
" သဘော "
လှိုင်ကတော့ တိုတိုတုတ်တုတ်ပင်ပြန်ဖြေလိုက်သည် ။
လှိုင်နှင့်ထွေးဆေးခန်းထဲကနေထွက်သွားတာကိုကြည့်ပြီး မင်းလွင်ပြုံးနေသည် ။
" လှိုင်က ဘယ်လိုနေမကောင်းဖြစ်တာလဲ သူဇာ "
" ဒီလိုပါပဲ "
" အင်းပါ ။ ကိုယ့်အစ်မကို သေချာလေးဂရုစိုက်ပေးလိုက်ဦး "
" သူဇာလည်း နေမကောင်းဖြစ်နေတာပဲလေ "
သူဇာ လှိုင့်ကိုမနာလိုတွေပင်ဖြစ်နေရသည် ။
******************************
ဦးပိန်တံတားပေါ်ကို ခပ်သွက်သွက်လျှောက်နေတဲ့ လှိုင့်လက်ကို ခင်ထွေးမွန် အနောက်ကနေလှမ်းဆွဲလိုက်သည် ။
" မမလှိုင် "
" ဘာလဲ "
" ထွေးကို စကားလည်း မပြောဘူး ။ မမလှိုင် ထွေးကို စိတ်ဆိုးနေတာလား "
" မသိဘူး "
" မမလှိုင်ကလည်း "
" တော်ပါ ။ တို့ကို လာချွဲမနေနဲ့ ။ ဆေးခန်းမှာတွေ့ခဲ့တဲ့ ဟိုအမျိုးသမီးကိုပဲ သွားချွဲ "
" မမလှိုင်က သဝန်တိုနေတာလား "
" အိုး ... ကိုယ်ပိုင်တဲ့ကလေးငယ်ကို သူများကလာဖက်နေတာလေ ... တို့ သဝန်မတိုဘဲ နေပါ့မလား "
" သဝန်မတိုပါနဲ့ မမလှိုင်ရဲ့ ။ ထွေးက ဒေါ်ကံ့ကော်လှိုင်တစ်ယောက်ထဲကိုပဲ မြတ်မြတ်နိုးနိုးနဲ့ ချစ်တာပါ "
" တို့တော့ မယုံပါကွယ် "
" ယုံပါမမလှိုင်ရယ် ။ ထွေးအသက် ၊ ထွေးခန္ဓာ
ထက်တောင် မမလှိုင်ကို ပိုချစ်ရပါတယ် "
" တို့လည်း ထပ်တူပါပဲ ။ မင်းအမျိုးသမီးကလည်း ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်ထက် မင်းကိုပိုလို့ချစ်တယ် "
လှိုင် ထွေးလက်ကလေးကို ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်သည် ။
" ဒီခုံမှာ ခဏထိုင်ရအောင် မမလှိုင် "
လှိုင်နှင့်ထွေးတို့ ခုံလေးတစ်ခုပေါ်မှာ ဝင်ထိုင်လိုက်ကြသည် ။
" မမလှိုင်က အဝါရောင်နဲ့ သိပ်လိုက်တာပဲ "
"အဝါရောင်က တို့အကြိုက်ဆုံး အရောင်ပဲလေ "
ဝါလွင်လွင်အဝတ်အစားကိုဝတ်ဆင်ထားသောလှိုင်က ကံ့ကော်ပွင့်ရဲ့ဝတ်မှုန်ဝါဝါတွေထက်ပင် နူးညံ့လှပလွန်းလှသည် ။ ပြုံးရိပ်သန်းနေသော နှုတ်ခမ်းရဲရဲတို့ကလည်း ကြည့်၍ပင်မဝနိုင်လွန်းအောင် ဆွဲဆောင်မှုရှိနေသည် ။ တည်ငြိမ်သောမျက်ဝန်းတို့ကလည်း အမြဲတစေ နစ်ဝင်သွားပစ်ချင်စရာပင် ။
" စိတ်တွေသိပ်ပင်ပန်းနေတယ်မဟုတ်လား ထွေးငယ် ။ တို့ပုခုံးကို မှီထားလေကွယ် "
ခင်ထွေးမွန် လှိုင့်ပုခုံးလေးကိုမှီပြီး လှိုင့်လက်သွယ်သွယ်တို့ကိုလည်း တင်းကျပ်စွာဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်သည် ။
" ထွေး အချိန်တိုင်း မမလှိုင်အကြောင်းပဲတွေးမိနေတယ် ။ ထွေးတို့ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို မိဘတွေလက်ခံလာအောင် ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲဟင် "
" တို့အိမ်က တို့ကြိုက်သလိုလုပ်လို့ရတယ် ။ မင်းမိသားစု တို့ကိုလက်ခံလာအောင်တော့ တို့ကြိုးစားရမှာပေါ့ "
" ထွေးလည်းအိမ်ကို ကြိုးစားပြီးနားချကြည့်မယ် "
" အဲ့သည်လောက်မလွယ်ဘူးလေကွယ် "
လှိုင် ထွေးခေါင်းလေးကိုဖွဖွလေးပုတ်လိုက်သည် ။
" ဒါဆို ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ "
" ဒီလိုပဲ အခြေအနေနဲ့အချိန်အခါကိုလိုက်ပြီး အခွင့်ရင်ရသလို မင်းအမေဆီကအမှတ်တွေယူရမှာပေါ့ "
" အဲ့တာက တကယ်အလုပ်ဖြစ်ပါ့မလား မမလှိုင် "
" မင်းအမျိုးသမီးကို ယုံလိုက်စမ်းပါကွယ် "
" ဟုတ်ကဲ့ မမလှိုင် "
" အင်း ... ဟုတ်ကဲ့ဆိုပြီး တို့ကွယ်ရာရောက်ရင် မိန်းမချောချောတွေကို လိုက်ငေးဦးမယ်မဟုတ်လား "
လှိုင့် မျက်စောင်းလှလှက ထွေးအပေါ်ကို ထိုးကျသွားပြန်သည် ။
" မမလှိုင်ကလည်း ထွေးက မမလှိုင် တစ်ယောက်ထဲကိုပဲချစ်တာပါဆို "
လှိုင် ထွေးပြောတာကို မကြားချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်သည် ။
" စိတ်ကောက်တော်မမူပါနဲ့ ။ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတွေကို သက်သေပြပါ့မယ် "
ခင်ထွေးမွန် တစ်ခုခုကိုပြောဖို့အားယူလိုက်သည် ။
" ကျွန်မ တစ်သက်လုံး ဒေါ်ကံ့ကော်လှိုင်တစ်ယောက်ထဲကိုပဲ မြတ်မြတ်နိုးနိုးချစ်ပါမယ်လို့ "
ထွေး ခပ်ကျယ်ကျယ်လေးအော်လိုက်သည် ။
" အိုး... ဘေးမှာလူတွေရှိတယ်လေ ။ ကလေးဆန်လိုက်တာလည်း လွန်ပါရောလားကွာ "
လှိုင် မေးစေ့လေးကိုကိုင်ကာ ထွေးမျက်နှာလေးကို ချစ်ခြင်းအပြည့်နှင့်ကြည့်လိုက်သည် ။
" ယုံပြီလား မမလှိုင် "
" တို့ ယုံပါပြီကွယ် "
" ဟုတ် ။ ဒါနဲ့ မမလှိုင် နေမကောင်းဖြစ်တယ်ဆို ။ ဘာဖြစ်တာလဲပြောပါဦး ။ ထွေးဖြင့်စိတ်ပူလို့သေလိမ့်မယ် "
" စိတ်ပူရလောက်တဲ့အထိမဟုတ်ပါဘူးကွယ် ။ အခုတောင်ကြည့်ပါ့လား ။ တို့ နေကောင်းနေတယ်လေ "
" ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ဂရုစိုက်နော် မမလှိုင် "
" မင်းသာဂရုစိုက်စမ်းပါကွယ် ။ လူက တို့တစ်ကိုက်စာပဲရှိတယ် "
" အဲ့ထက်တော့ပိုပါတယ်နော် ။ မယုံရင် စမ်းကိုက်ကြည့်ပါလား "
" အိုး...မင်း ဘယ်လိုတွေပြောနေတာလဲ ။ အူတွေယားအောင်ကွယ် "
" ဟီး "
" ဟီး မနေနဲ့ ။ တို့တွေ ပြန်ဖို့သင့်ပြီ ။ ပြန်ကြရအောင်လေ "
" ဟုတ် "
လှိုင် ထွေးကို ဆေးခန်းကို ပြန်လိုက်ပို့လိုက်သည် ။ ဆေးခန်းရှေ့ကိုရောက်တော့ ခင်ထွေးမွန် ကားပေါ်ကနေ မဆင်းဘဲ ပေကပ်နေသည် ။
" မင်း မဆင်းတော့ဘူးလား ထွေးငယ် "
" ဟို... မမလှိုင် ထွေးနားကို ခဏတိုးပါဦး "
လှိုင် မျက်မှောင်ကလေးကြုတ်ကာ ခင်ထွေးမွန်အနားကိုတိုးလိုက်သည် ။
" မွ "
ခင်ထွေးမွန် လှိုင့်ပါးပြင်နုနုကို ဇွတ်အတင်းဖိနမ်းလိုက်သည် ။
" မမလှိုင် ဂရုစိုက်ပြီးပြန်နော်.. ဟီးဟီး "
ထွေး လှိုင့်ကို နှုတ်ဆက်ပြီး ကားပေါ်ကနေဆင်းသွားလိုက်သည် ။
" ဟင်း ...ဘယ်လိုဟာလေးလဲကွာ " လှိုင် ရေရွတ်ကာ ကားမောင်းပြီး အိမ်ကိုပြန်သွားလိုက်သည် ။
******************************
တစ်ပိုင်းလေးupဖို့အရေး အရမ်းကိုကြာ ။ စိတ်ရှည်ရှည်နဲ့ on going လိုက်ပေးနေတဲ့ ကလေးတွေကို အများကြီး ချစ်ပါတယ်ရှင် ။
အစစအရာရာဂရုစိုက်ကြပါ ။
Zg
အားေလ်ာ့ေနေသာႏွလုံးသားတစ္စုံဟာ ညရဲ႕ကဗ်ာဆန္မႈကိုလည္း မခံစားတတ္ ၊ လရဲ႕လွပေနမႈကိုလည္းမၾကည့္တတ္ ။
လွိုင္ အခန္းျပတင္းေပါက္နားမွာရပ္ကာ စီးကရက္ေငြ႕ေတြကို ရွိုက္ထုတ္ေနျပန္သည္ ။ ႐ုတ္တရက္ျမည္သံၾကားလိုက္ရတာေၾကာင့္ လွိုင္ အိပ္ယာေပၚကဖုန္းကိုသြားယူကာ ျပတင္းေပါက္နားဆီကိုပဲျပန္သြားလိုက္သည္ ။
" ဟလို "
ေဖ်ာ့ေတာ့လြန္းေသာအသံေသးေသးက လွိုင့္ကို သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ပင္ခ်ေစသည္ ။
" မင္း ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ ကေလးရယ္ "
လွိုင္ ေလးလံစြာပင္ေျပာလိုက္သည္ ။
" မမလွိုင္ကေရာ ဘာေတြလုပ္ေနလဲဟင္ "
" စီးကရက္ေတြေသာက္ေနတယ္လို႔ေျဖရင္ မင္း တို႔ကိုစိတ္ဆိုးမွာလား "
" စိတ္ဆိုးမွာမဟုတ္ဘူး ။ စိတ္ပူမွာ ။ ေထြး မေသာက္ဖို႔မွာထားတာကို "
" ဘယ္တတ္နိုင္ပါ့မလဲ ။ မင္းမွတို႔ကို ဂ႐ုမစိုက္ေပးဘဲ ။ မင္း တို႔ကိုမဆက္သြယ္တာ ၄ ရက္ေတာင္ရွိၿပီမဟုတ္လား "
" ေထြး ေတာင္းပန္ပါတယ္ မမလွိုင္ ။ ေထြးေလ ... "
ခင္ေထြးမြန္ စိတ္ကိုမထိန္းနိုင္ေတာ့ဘဲ ငိုခ်ပစ္လိုက္သည္ ။
" တို႔ သိပါတယ္ ေထြးငယ္ ။ တို႔ ရိပ္စားမိပါတယ္ "
လွိုင္ သက္ျပင္းေတြသာအႀကိမ္ႀကိမ္ခ်ေနမိသည္ ။
" ေမေမက ေထြးတို႔အေၾကာင္းကိုသိသြားၿပီ မမလွိုင္ ။ ၿပီးေတာ့ ေထြးတို႔ကို သေဘာမတူနိုင္ဘူးတဲ့ "
" ဘယ္အေမကမ်ား ကိုယ့္သမီးေလး မိန္းမခ်င္းခ်စ္ႀကိဳက္ေနတာကို သေဘာက်ပါ့မလဲ ။ အဓိကက တို႔ေတြ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ခ်စ္ေနဖို႔ပဲမဟုတ္လား "
" ဒါေပမယ့္ မမလွိုင္နဲ႕ခြဲရရင္ ေထြးေသလိမ့္မယ္ မမလွိုင္ရဲ႕ "
" အို ... နိမိတ္မရွိတာေတြကြယ္ ။ တို႔ေတြ ေတြ႕ခြင့္ ၊ ျမင္ခြင့္ရွိပါေသးတယ္ "
" ဘယ္အခ်ိန္ထိလဲ ။ ေတြ႕ခြင့္၊ျမင္ခြင့္က တစ္သက္လုံးရွိမွာလား ။ တစ္သက္လုံးလို႔မမလွိုင္ အာမခံနိုင္လား "
ခင္ေထြးမြန္ မ်က္ရည္ေတြပင္ သုတ္၍မနိုင္ေအာင္ျဖစ္ေနရသည္ ။
" အို... ကေလးရယ္ ။ တို႔ေတြ ႀကိဳးစားရမွာေပါ့ ။ မင္းအေမလက္ခံလာေအာင္ ၊ အတူေနလို႔ရေအာင္ ႀကိဳးစားမွျဖစ္မွာေပါ့ ။ ေလာကမွာ ဘယ္အရာမွလြယ္ကူမေနဘူးေလကြယ္ "
" တကယ္ႀကိဳးစားရင္ အဆင္ေျပလာမွာပါေနာ္ မမလွိုင္ "
" ေျပမွာပါကြယ္ ။ မနက္ျဖန္ ေဆးခန္းသြားမယ္မဟုတ္လား ။ တို႔ မင္းကို လာေတြ႕မယ္ "
" ဟုတ္ ။ မမလွိုင္က ေဆးခန္းေနရာကို သိလို႔လား "
" မင္းနဲ႕ပတ္သတ္တဲ့အရာေတြကို တို႔မသိဘဲေနပါ့မလား ။ ကဲပါ မနက္က် တို႔လာခဲ့မယ္ ။ မင္းက ဒီညေစာေစာအိပ္ေနာ္ "
" ေထြးေတာ့အိပ္ေပ်ာ္ဦးမယ္မထင္ဘူး "
" တို႔အိပ္ဆိုအိပ္လိုက္ေပါ့ကြယ္ ။ မင္းမ်က္ႏွာေခ်ာင္က်ေနတာျမင္ရင္ မင္းအမ်ိဳးသမီးဝမ္းနည္းရလိမ့္မယ္ "
" ဟုတ္ "
" ဒါဆို တို႔ဖုန္းခ်လိဳက္ေတာ့မယ္ "
" ငါက လူႀကီးပဲ ။ ငါ သတၱိေတာ့ရွိရမွာေပါ့ေလ "
လွိုင္ စိတ္ထဲကေနေတြးလိုက္သည္ ။
ေထြး ဖုန္းေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ လွိုင့္စကားကိုနားေထာင္ကာ ေစာေစာအိပ္ဖို႔ျပင္လိုက္သည္ ။
စိတ္ပူပန္မႈမ်ားေနသည့္အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ အိပ္ေပ်ာ္ဖို႔ႀကိဳးစားရသည္မွာလည္း လြယ္ေတာ့မလြယ္ကူလွေပ ။
********************************
မနက္ခင္းေစာေစာမွာ လွိုင္ အျပင္ကိုသြားဖို႔ျပင္ဆင္ေနသည္ ။ မွန္တင္ခုံေရွ႕ကိုထိုင္တာ ႏႈတ္ခမ္းနီရဲရဲတို႔ကိုစိုးေနသည္ ။ ဝါလြင္လြင္အဝတ္အစာကိုဝတ္ဆင္ထားေသာလွိုင္က ဆံသားတို႔ကိုလည္း အဝါေရာင္ဖဲႀကိဳးစႏွင့္ ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ေလးစည္းလိုက္ျပန္သည္ ။ ထို႔ေနာက္ လွိုင္ လက္ကိုင္အိတ္နဲ႕ကားေသာ့ကို ယူကာ ေအာက္ထပ္ကိုဆင္းသြားလိုက္သည္ ။
ဧည့္ခန္းထဲမွာထိုင္ေနတဲ့သူဇာတစ္ေယာက္ လွိုင့္ကို အားက်စြာပင္ၾကည့္ေနလိုက္သည္ ။ သူဇာက မႈံေနေအာင္မလွေသာ္ျငား ၾကည့္ေပ်ာ္ရႈေပ်ာ္ရွပ္ရည္ရွိေသာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ပင္ျဖစ္သည္ ။ ဆံပင္ ပုခုံးေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္သာရွိၿပီး အရပ္ကလည္း မပုလြန္းမရွည္
လြန္း ။
" မလွိုင္ကေတာ့ အခ်ိန္တိုင္းကို လွေနေတာ့တာပဲ ။ သူဇာတို႔နဲ႕မ်ားကြာပါ့ "
" ထင္လို႔ပါ သူဇာရယ္ "
လွိုင္ သူဇာ့ကို ၿပဳံးျပလိုက္သည္ ။
" အျပင္သြားမလို႔လား မလွိုင္ "
" အင္း ။ မင္းေရာ ဒီေန႕ ဆိုင္မသြားဘူးလား "
" မသြားဘူး မလွိုင္ ။ သူဇာအခုတေလာ ေခါင္းေတြ ခဏခဏကိုက္ေနလို႔ နားေနတာ "
" အင္းပါ ။ တို႔အျပင္သြားလိုက္ဦးမယ္ "
" သူဇာေရာ လိုက္ခ်င္တယ္ "
" တို႔ တစ္ေယာက္တည္းပဲသြားခ်င္တယ္ေလ သူဇာရဲ႕ "
" ဘာလဲ မလွိုင္က ရည္းစားနဲ႕သြားေတြ႕မွာမလို႔လား "
" အိုး ... မဟုတ္ပါဘူး "
" ဒါဆို ဘာလို႔လဲ "
" ဒီလိုပါပဲ ။ မင္းက ဘယ္ကိုသြားခ်င္လို႔လဲ "
" သူဇာက ေဆးခန္းကို သြားခ်င္တာ "
သူဇာ့စကားေၾကာင့္ လွိုင္ တစ္ခုခုကို စဥ္းစားမိသြားသည္ ။
" ဘယ္ေဆးခန္းလဲ သူဇာ "
" ကိုမင္းလြင္တို႔ေဆးခန္းေလ "
" အင္း ဒါဆိုလည္း တို႔လိုက္ပို႔မယ္ေလ "
" တကယ္လား မလွိုင္ "
" အင္း လာ ။ လိုက္ခဲ့ "
လွိုင္ သူဇာ့ကိုပါေခၚကာ ေထြးရွိရာသို႔ သြားဖို႔ျပင္လိုက္သည္ ။
******************************
အသက္သုံးဆယ္ေက်ာ္အ႐ြယ္ဟုထင္ရေသာ ခပ္ေခ်ာေခ်ာအမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးက ခင္ေထြးမြန္ေဘးကိုရပ္ကာ ေထြးရဲ႕ခါးကိုလည္း လက္တစ္ဖက္နဲ႕ ဖက္ထားသည္ ။ မင္းလြင္ကေတာ့ ထိုအမ်ိဳးသမီးကိုၾကည့္ကာ ၿပဳံးေနသည္ ။
" ဂ႐ုစိုက္ဦးေနာ္ အန္တီ ။ ေဆးလည္းေသခ်ာေသာက္ဦး "
" ေအးပါ သမီးရယ္ "
" အေမ့ "
႐ုတ္တရက္ျမင္လိုက္ရတဲ့ စူးရွရွအၾကည့္တစ္ခုေၾကာင့္ ခင္ေထြးမြန္လန့္ၿပီး သူ႕ခါးကိုဖက္ထားေသာလက္တစ္ဖက္ကို ခါခ်ပစ္လိုက္သည္ ။
" ဘာျဖစ္တာလဲ သမီး "
" ဟို...ခါးကို အဲ့လိုကိုင္ထားေတာ့ ယားသလို ျဖစ္သြားလို႔ "
ခမ္းလွမ္းလွမ္းတြင္ထိုင္ေနေသာ လွိုင့္ကို ခင္ေထြးမြန္ မရဲတရဲလွမ္းၾကည့္လိုက္သည္ ။
လွိုင္ကေတာ့ ေထြးကို မ်က္ေတာင္မခတ္ပင္ၾကည့္ေနေသးသည္ ။
" လွိုင္နဲ႕သူဇာတို႔ေရာက္ေနတာလား "
မင္းလြင္ လွိုင္တို႔ကို လွမ္းႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္ ။
" ဟုတ္တယ္ ။ သူဇာေလ နည္းနည္းေနမေကာင္းလို႔ "
" က်န္းမာေရးကို ဂ႐ုစိုက္ေလ ငါ့ညီမရဲ႕ "
သူဇာ့ကိုစကားျပန္ေျပာေနေပမယ့္ မင္းလြင္ရဲ႕အၾကည့္ေတြက လွိုင့္ဆီကိုသာေရာက္သြားသည္ ။
" အန္တီျပန္ေတာ့မယ္ေနာ္ သမီးေလး "
" ဟုတ္ "
ခင္ေထြးမြန္ကိုႏႈတ္ဆက္ကာ ေဆးခန္းထဲကထြက္သြားေသာအမ်ိဳးသမီးရဲ႕ေက်ာျပင္ကို လွိုင္တစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္ ။
" မမလွိုင္ "
ခင္ေထြးမြန္ လွိုင့္အနားကိုသြားရပ္လိုက္သည္ ။
" အင္း "
လွိုင္ ခင္ေထြးမြန္ကို မ်က္ေစာင္းေလးတစ္ခ်က္ထိုးလိုက္သည္ ။
" မလွိုင္လည္း ေနမေကာင္းျဖစ္ထားတယ္မလား ။ ဒီေန႕ ဒီေန႕ဒီမွာ တစ္ခါတည္းေဆး... "
" တို႔ ေနမေကာင္းဘူးလို႔မေျပာနဲ႕လို႔ေျပာထားတယ္ေလ သူဇာ။ ေနမေကာင္းဘူးလို႔အေျပာခံရတာမႀကိဳက္ဘူး "
သူဇာ့စကားမဆုံးေသးခင္ လွိုင္ သူဇာ့ကိုဆူလိုက္သည္ ။
" မင္းခဏေနခဲ့ဦးမယ္မလား သူဇာ ။ တို႔အျပင္ကို ကိစၥေလးတစ္ခုရွိလို႔ ခဏသြားဦးမယ္ ။ ေတာ္ေတာ္ေတာ့ၾကာမယ္ေနာ္ "
" ရတယ္ မလွိုင္ ။ အျပန္က် သူဇာ ကားငွားၿပီးျပန္လိုက္မယ္ "
" အင္း ဒါဆို တို႔သြားလိုက္ဦးမယ္ "
" ေထြးလည္း လိုက္ခဲ့မယ္ေလ "
ခင္ေထြးမြန္ လွိုင့္ကို အသနားခံေနသည့္မ်က္လုံးမ်ားႏွင့္ ၾကည့္လိုက္သည္ ။
" သေဘာ "
လွိုင္ကေတာ့ တိုတိုတုတ္တုတ္ပင္ျပန္ေျဖလိုက္သည္ ။
လွိုင္ႏွင့္ေထြးေဆးခန္းထဲကေနထြက္သြားတာကိုၾကည့္ၿပီး မင္းလြင္ၿပဳံးေနသည္ ။
" လွိုင္က ဘယ္လိုေနမေကာင္းျဖစ္တာလဲ သူဇာ "
" ဒီလိုပါပဲ "
" အင္းပါ ။ ကိုယ့္အစ္မကို ေသခ်ာေလးဂ႐ုစိုက္ေပးလိုက္ဦး "
" သူဇာလည္း ေနမေကာင္းျဖစ္ေနတာပဲေလ "
သူဇာ လွိုင့္ကိုမနာလိုေတြပင္ျဖစ္ေနရသည္ ။
******************************
ဦးပိန္တံတားေပၚကို ခပ္သြက္သြက္ေလွ်ာက္ေနတဲ့ လွိုင့္လက္ကို ခင္ေထြးမြန္ အေနာက္ကေနလွမ္းဆြဲလိုက္သည္ ။
" မမလွိုင္ "
" ဘာလဲ "
" ေထြးကို စကားလည္း မေျပာဘူး ။ မမလွိုင္ ေထြးကို စိတ္ဆိုးေနတာလား "
" မသိဘူး "
" မမလွိုင္ကလည္း "
" ေတာ္ပါ ။ တို႔ကို လာခြၽဲမေနနဲ႕ ။ ေဆးခန္းမွာေတြ႕ခဲ့တဲ့ ဟိုအမ်ိဳးသမီးကိုပဲ သြားခြၽဲ "
" မမလွိုင္က သဝန္တိုေနတာလား "
" အိုး ... ကိုယ္ပိုင္တဲ့ကေလးငယ္ကို သူမ်ားကလာဖက္ေနတာေလ ... တို႔ သဝန္မတိုဘဲ ေနပါ့မလား "
" သဝန္မတိုပါနဲ႕ မမလွိုင္ရဲ႕ ။ ေထြးက ေဒၚကံ့ေကာ္လွိုင္တစ္ေယာက္ထဲကိုပဲ ျမတ္ျမတ္နိုးနိုးနဲ႕ ခ်စ္တာပါ "
" တို႔ေတာ့ မယုံပါကြယ္ "
" ယုံပါမမလွိုင္ရယ္ ။ ေထြးအသက္ ၊ ေထြးခႏၶာ
ထက္ေတာင္ မမလွိုင္ကို ပိုခ်စ္ရပါတယ္ "
" တို႔လည္း ထပ္တူပါပဲ ။ မင္းအမ်ိဳးသမီးကလည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ထက္ မင္းကိုပိုလို႔ခ်စ္တယ္ "
လွိုင္ ေထြးလက္ကေလးကို ဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္သည္ ။
" ဒီခုံမွာ ခဏထိုင္ရေအာင္ မမလွိုင္ "
လွိုင္ႏွင့္ေထြးတို႔ ခုံေလးတစ္ခုေပၚမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္ၾကသည္ ။
" မမလွိုင္က အဝါေရာင္နဲ႕ သိပ္လိုက္တာပဲ "
"အဝါေရာင္က တို႔အႀကိဳက္ဆုံး အေရာင္ပဲေလ "
ဝါလြင္လြင္အဝတ္အစားကိုဝတ္ဆင္ထားေသာလွိုင္က ကံ့ေကာ္ပြင့္ရဲ႕ဝတ္မႈန္ဝါဝါေတြထက္ပင္ ႏူးညံ့လွပလြန္းလွသည္ ။ ၿပဳံးရိပ္သန္းေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းရဲရဲတို႔ကလည္း ၾကည့္၍ပင္မဝနိုင္လြန္းေအာင္ ဆြဲေဆာင္မႈရွိေနသည္ ။ တည္ၿငိမ္ေသာမ်က္ဝန္းတို႔ကလည္း အၿမဲတေစ နစ္ဝင္သြားပစ္ခ်င္စရာပင္ ။
" စိတ္ေတြသိပ္ပင္ပန္းေနတယ္မဟုတ္လား ေထြးငယ္ ။ တို႔ပုခုံးကို မွီထားေလကြယ္ "
ခင္ေထြးမြန္ လွိုင့္ပုခုံးေလးကိုမွီၿပီး လွိုင့္လက္သြယ္သြယ္တို႔ကိုလည္း တင္းက်ပ္စြာဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္သည္ ။
" ေထြး အခ်ိန္တိုင္း မမလွိုင္အေၾကာင္းပဲေတြးမိေနတယ္ ။ ေထြးတို႔ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို မိဘေတြလက္ခံလာေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲဟင္ "
" တို႔အိမ္က တို႔ႀကိဳက္သလိုလုပ္လို႔ရတယ္ ။ မင္းမိသားစု တို႔ကိုလက္ခံလာေအာင္ေတာ့ တို႔ႀကိဳးစားရမွာေပါ့ "
" ေထြးလည္းအိမ္ကို ႀကိဳးစားၿပီးနားခ်ၾကည့္မယ္ "
" အဲ့သည္ေလာက္မလြယ္ဘူးေလကြယ္ "
လွိုင္ ေထြးေခါင္းေလးကိုဖြဖြေလးပုတ္လိုက္သည္ ။
" ဒါဆို ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ "
" ဒီလိုပဲ အေျခအေနနဲ႕အခ်ိန္အခါကိုလိုက္ၿပီး အခြင့္ရင္ရသလို မင္းအေမဆီကအမွတ္ေတြယူရမွာေပါ့ "
" အဲ့တာက တကယ္အလုပ္ျဖစ္ပါ့မလား မမလွိုင္ "
" မင္းအမ်ိဳးသမီးကို ယုံလိုက္စမ္းပါကြယ္ "
" ဟုတ္ကဲ့ မမလွိုင္ "
" အင္း ... ဟုတ္ကဲ့ဆိုၿပီး တို႔ကြယ္ရာေရာက္ရင္ မိန္းမေခ်ာေခ်ာေတြကို လိုက္ေငးဦးမယ္မဟုတ္လား "
လွိုင့္ မ်က္ေစာင္းလွလွက ေထြးအေပၚကို ထိုးက်သြားျပန္သည္ ။
" မမလွိုင္ကလည္း ေထြးက မမလွိုင္ တစ္ေယာက္ထဲကိုပဲခ်စ္တာပါဆို "
လွိုင္ ေထြးေျပာတာကို မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလိုက္သည္ ။
" စိတ္ေကာက္ေတာ္မမူပါနဲ႕ ။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြကို သက္ေသျပပါ့မယ္ "
ခင္ေထြးမြန္ တစ္ခုခုကိုေျပာဖို႔အားယူလိုက္သည္ ။
" ကြၽန္မ တစ္သက္လုံး ေဒၚကံ့ေကာ္လွိုင္တစ္ေယာက္ထဲကိုပဲ ျမတ္ျမတ္နိုးနိုးခ်စ္ပါမယ္လို႔ "
ေထြး ခပ္က်ယ္က်ယ္ေလးေအာ္လိုက္သည္ ။
" အိုး... ေဘးမွာလူေတြရွိတယ္ေလ ။ ကေလးဆန္လိုက္တာလည္း လြန္ပါေရာလားကြာ "
လွိုင္ ေမးေစ့ေလးကိုကိုင္ကာ ေထြးမ်က္ႏွာေလးကို ခ်စ္ျခင္းအျပည့္ႏွင့္ၾကည့္လိုက္သည္ ။
" ယုံၿပီလား မမလွိုင္ "
" တို႔ ယုံပါၿပီကြယ္ "
" ဟုတ္ ။ ဒါနဲ႕ မမလွိုင္ ေနမေကာင္းျဖစ္တယ္ဆို ။ ဘာျဖစ္တာလဲေျပာပါဦး ။ ေထြးျဖင့္စိတ္ပူလို႔ေသလိမ့္မယ္ "
" စိတ္ပူရေလာက္တဲ့အထိမဟုတ္ပါဘူးကြယ္ ။ အခုေတာင္ၾကည့္ပါ့လား ။ တို႔ ေနေကာင္းေနတယ္ေလ "
" ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ဂ႐ုစိုက္ေနာ္ မမလွိုင္ "
" မင္းသာဂ႐ုစိုက္စမ္းပါကြယ္ ။ လူက တို႔တစ္ကိုက္စာပဲရွိတယ္ "
" အဲ့ထက္ေတာ့ပိုပါတယ္ေနာ္ ။ မယုံရင္ စမ္းကိုက္ၾကည့္ပါလား "
" အိုး...မင္း ဘယ္လိုေတြေျပာေနတာလဲ ။ အူေတြယားေအာင္ကြယ္ "
" ဟီး "
" ဟီး မေနနဲ႕ ။ တို႔ေတြ ျပန္ဖို႔သင့္ၿပီ ။ ျပန္ၾကရေအာင္ေလ "
" ဟုတ္ "
လွိုင္ ေထြးကို ေဆးခန္းကို ျပန္လိုက္ပို႔လိုက္သည္ ။ ေဆးခန္းေရွ႕ကိုေရာက္ေတာ့ ခင္ေထြးမြန္ ကားေပၚကေန မဆင္းဘဲ ေပကပ္ေနသည္ ။
" မင္း မဆင္းေတာ့ဘူးလား ေထြးငယ္ "
" ဟို... မမလွိုင္ ေထြးနားကို ခဏတိုးပါဦး "
လွိုင္ မ်က္ေမွာင္ကေလးၾကဳတ္ကာ ခင္ေထြးမြန္အနားကိုတိုးလိုက္သည္ ။
" မြ "
ခင္ေထြးမြန္ လွိုင့္ပါးျပင္ႏုႏုကို ဇြတ္အတင္းဖိနမ္းလိုက္သည္ ။
" မမလွိုင္ ဂ႐ုစိုက္ၿပီးျပန္ေနာ္.. ဟီးဟီး "
ေထြး လွိုင့္ကို ႏႈတ္ဆက္ၿပီး ကားေပၚကေနဆင္းသြားလိုက္သည္ ။
" ဟင္း ...ဘယ္လိုဟာေလးလဲကြာ " လွိုင္ ေရ႐ြတ္ကာ ကားေမာင္းၿပီး အိမ္ကိုျပန္သြားလိုက္သည္ ။
******************************
တစ္ပိုင္းေလးupဖို႔အေရး အရမ္းကိုၾကာ ။ စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႕ on going လိုက္ေပးေနတဲ့ ကေလးေတြကို အမ်ားႀကီး ခ်စ္ပါတယ္ရွင္ ။
အစစအရာရာဂ႐ုစိုက္ၾကပါ ။