The kisses that she has been longing for are now coming true. Chandria can feel Vladimir's lips caressing hers. The warm feeling that she always dream.
"I wish I can stay in dream forever. I wish I would never woke up in this beautiful dream." Sambit ni Chandria sa kanyang sarili. Sa pag-aakalang nasa gitna siya ng isang magandang panaginip.
"I love you so much Zera." Sambit ni Vladimir habang patuloy sa mainit na pag halik nito sa asawa.
"Vlad..." Sambit ni Chandria.
"Yes Zera... I'm here baby..." Sambit ni Vladimir habang patuloy pa rin hinahalikan ang asawa.
Nang marinig ang boses ni Vladimir ay tila mo nagising si Chandria sa isang malalim na pag tulog. Pagmulat niya ng mata ay si Vladimir ang nakita niya. Doon niya napagtanto na hindi siya nanaginip.
"Dammit Vladimir! Get off me." Gulat na Sambit ni Chandria habang pinipilit itulak papalayo sa kanya si Vladimir.
"No Zera! By the way your body responded I know you want this as I do... So please stop fighting me... Alam kong ako pa rin ang nasa puso mo..." Sambit ni Vladimir habang hawak pa rin sa magkabilang braso ni Zera para pigilan ang pagkawala nito.
"Let go of me Vladimir! Let go!" Nagpupumiglas Sambit ni Chandria.
Vladimir answered her with a passionate kiss to shut her up. Slowly his kisses are going down on her neck as if devouring all the scent she has.
"Vladimir... No... Please... Yo-You have to stop... This ain't right."Sambit ni Chandria na tila mo nanghihina na sa ginagawa ni Vladimir.
"No Zera... I can't... You belong right here with me..."Sambit ni Vladimir sabay ng paghinga ng malalim. He can't control it anymore. He needs his wife. He needs to show her how much he loves her.
Right after that, Vladimir's lips went down straight to her breast. Savouring every part of it.
"Oh Vladimir!" Impit na Sambit ni Chandria sabay ang pagkabigla sa pagdampi ng labi ni Vladimir.
As he felt how her body responds he slowly loosen his grip on her arms and put his hands on her bust.
Mariing napapikit si Chandria. She can't take it anymore. Hindi na niya kayang pigilan ang sariling damdamin.
"Just one more mistake. One mistake na sana hindi ko pagsisihan. You're right Vladimir. Ikaw pa rin ang mahal ko pero this is the last mistake that I'm going take for you..."Sambit ni Chandria sa kanyang isip bago niya pinakawalan ang sarili sa kamunduhang umaalipin sa kanila ni Vladimir ng mga sandaling iyon.
Her hand went to touch his hair down to his neck. Vladimir felt how she is letting her body and heart decide and her mind. He took the opportunity to advance. He removed all her clothes until she is left with nothing but her birth suit. He went down even more to taste every part of her. Pleasuring her not just with his mouth but with his hands as well. Zera is delirious with what she is feeling. Her hands is all over him not knowing where to hold. She relaxed a bit when Vladimir stopped pleasuring her down there only to be surprised that he now positioned himself in between her thighs.
He thrust his way in and at that point Zera felt a little uncomfy. The last time she did this is with him. She never tried it again. Pain crossed her beautiful face.
"Sorry baby... I didn't want to hurt you... I'll be gentle... I want to be careful with you..."Sambit ni Vladimir ng makita nasasaktan si Zera.
Tila naman isang gamot ang mga binitawang salita ni Vladimir sa pandinig ni Zera. Tila napawi ang lahat ng sakit na nadarama niya.
Vladimir thrust in and out. Slowly until they reached their climax.
Vladimir stayed on top of her refusing to let her go. Vladimir wasn't even contented and took her again once more. Hanggang sa nakatulog na sila sa pagod but before he dozed off to sleep Vladimir whispers in her ear.
"Sleep baby... Never will I let you be out of my life again... I love you so much..."Sambit ni Vladimir bago tuluyang makatulog habang nakayakap pa rin kay Zera.
Nakatulog rin si Zera dahil sa sobrang pagod. Pero ng magising siya ng madaling araw ay doon rumihistro sa utak niya ang mga nangyari kagabi. Her guilt is eating her up from inside out.
Kusa ng tumulo ang mga luha niya. Nagpatalo siya sa nararamdaman niya kaya nangyari ito and its her fault.
"Sorry Andrew... I'm sorry..." Sambit ni Chandria sa kanyang sarili habang mariing nakapikit ang mga mata.
Dahan dahan siyang kumalas sa pagkakayakap ni Vladimir. Nagmamadali siyang nagbihis pero tinitigan niya muna si Vladimir bago tuluyang umalis.
"Patawarin mo ko Vladimir. It's true that I still love you... Pero hindi na tayo pwede... What happened was a mistake and it's my fault for being weak... This is not where I should be... Hindi sa lahat ng pagkakataon sapat ang pagmamahal para sa dalawang tao... Thank you... Thank you for erasing the painful memory of making love to me... I love you so much... Vlad..."Sambit ni Chandria sa kanyang sarili habang nakatitig kay Vladimir at patuloy ng pagtulo ng kanyang luha.
Hindi na niya alam kung paano siya nakalabas basta ang alam niya ay kailangan niyang makalayo kay Vladimir.
Nang makarating siya sa Villa Kontessa ay dumirecho siya agad sa kanyang silid at doon umiyak ng umiyak hanggang sa nakatulugan niya na ito.
Naalipungatan na lang siya at tanghali na. Nagising siya dahil sa isang halik sa noo. When she opened her eyes. Shesaw Andrew lovingly looking at her.
"Andrew...?" Sambit ni Chandria na tila nanaginip.
"Yes my lady... It's me... Surprise! I'm back... And I miss you so much..." Sambit ni Andrew na tuwang tuwa ng makita siya.
"Oh god Andrew!" Sambit ni Chandria na nagasing na ng tuluyan ng yakapin siya ni Andrew. A tear fell as she felt his Embrace.
"I'm glad you're back... And please don't ever leave me again..." Sambit ni Chandria habang hindi mapigilan ang mapa luha.
"Hush my lady... I won't ever leave you... Never..." Sambit ni Andrew habang mahigpit na yakap ang iginawad sa kasintahan.
°~°~°~°~°~°~°~°
Nagising si Vladimir ng may ngiti sa labi Ngunit agad din nawala nang makita wala ang asawa sa tabi niya. Agad siyang sinalakay ng kaba. Dali dali siyang tumayo at nagbihis para hanapin si Zera. Pero nakarating na siya sa baba ng mansyon ay hindi pa rin niya ito nakikita.
"Lolo si Zera nasan?" Tanong ni Vladimir.
"She left Vladimir. Hindi ba kayo nag kausap bago siya umalis?" Sambit ng matanda.
"Dammit!" Sambit ni Vladimir at nahilamos ang kanyang kamay sa kanyang mukha sa pagkainis.
"What happen Vladimir?" Tanong ni Don Rafael.
"Wala po lolo. Mauna na ako pupuntahan ko muna si Zera." Sambit ni Vladimir.
Nagtataka man ay hindi na kumibo si Don Rafael at hinayaan na lang ang apo.
Dumirecho si Vladimir sa kanyang silid. Nang maisara ang pinto ay bigla na lang nasuntok nito ang pader sa kanyang silid ng ilang ulit hanggang sa magdugo na ang kanyang kamay.
"Alam kong hindi panaginip yon Zera. What happened to us is not just the spun of the moment. I know you still love me. I know!" gigil na Sambit ni Vladimir.
Nag mamadaling naligo at nagbihis si Vladimir dahil gusto na niya puntahan agad si Zera.
Sa Villa Kontessa naman ay kumakain na sina Chandria, Andrew at Marcos.
" I'm so happy that you're back daddy... I missed you..."Sambit ni Chandria na tila mo nasabik aa kanyang ama.
" I missed you too Princess... "Sambit ni Marcos sa anak.
Nang Matapos ang pagkain ay agad rin nagpaalam ang magkasintahan kay Count Marcos dahil nag-anyayang pumasyal si Andrew.
Hindi pa man nag tatagal na nakaka-alis sina Andrew ay dumating na sa Villa Kontessa si Vladimir at hinahanap si Zera. Dahil si Marcos ang naroon ay ito ang humarap kay Vladimir.
"Mr. Monteverde. What's bring you here?" Sambit ni Count Marcos.
"Count Marcos. You're back..." Sambit ni Vladimir gulat na gulat pero agad rin tumayo ng maayos.
"Yes. Mr. Monteverde, Indeed I am... You're here to see my daughter?" Tanong ni Count Marcos na tila sinusubok si Vladimir.
"Ah... Yes Count..." Sambit ni Vladimir.
"I see it's about the museum right? You can discuss it with me then." Sambit ni Marcos.
"No... I mean yes..." Nauutal na Sambit ni Vladimir.
"Good, let's proceed in the study. My daughter's not here. She went out with Andrew. I'm not really sure when will they be back. It's not that I want to but you see I'm getting old. I want some grandchildren to spoil." Sambit ni Marcos na tilo mo tuwang tuwa.
Sa narinig ay nakaramdam ng matinding selos si Vladimir kaya hindi na siya nagsalita at payak lamang na ngumiti sa harap ng ama ni Zera.
Sa mga oras na iyon ay patungo na ang convoy ng magkasintahan sa pier ng Batangas. Hanggang sa makarating sila sa Puerto Galera.
Andrew is holding her hand so tight pero tila mo iba si Chandria dahil tahimik ito.
"Are you alright my lady?" Nag-aalalang tanong ni Andrew kay Chandria.
"I'm alright babe... Sorry maybe I'm just tired..." Sambit ni Chandria.
"Let's go back to the hotel my lady so you can rest..." Sambit ni Andrew.
"Thank you..." Sambit ni Chandria na tila mo wala sa sarili na parang may nararamdaman.
Lumilipad ang isip niya sa nangyari kagabi. Napaiyak na naman siya ng mapag-isa sa kanyang silid.
Dapit hapon na ng may kumatok sa kanyang silid.
"Room service for Countess Chandria Margaretha." Sambit ng tao sa labas.
"Yes?" Tanong ni Chandria ng pagbukas niya ng ito.
"Your Highness, a message from Duke Andrew." Sambit ng lalaki sabay lahad ng sulat.
{My lady,
You don't know how much I miss you. Sorry if I got you tired but once you're awake please see me down the shore as I have a little surprise for you!
I love you!
- Andrew}
Nagbihis na agad si Chandria at pinuntahan si Andrew sa labas. Sa mismong labas pa lang ng hotel ay may mga nakahilera ng tao na parang inaalalayan siya sa dapat niyang puntahan. Habang naglalakad siya ay may naririnig siyang tumututog ng violin. Napuno na rin ng bulaklak at mga ilaw ang dinaraanan niya.
Maluha luha na siya pagdating sa pinakadulo lalo na ng makitq si Andrew na nag hihintay at may dalang isang bungkos ng bulaklak.
"Andrew..." Sambit ni Chandria na mangiyak ngiyak.
"Yes my lady..." Sambit ni Andrew at yumukod pa sa harap ng kasintahan.
"This... What's all this Andrew...?" Tanong ni Chandria.
"This... Is because I miss you so much. This, is to make up for the days that I wasn't able to share a meal with you. And this, is to show you that no matter how long your journey is... I will always be there in the finish line." Sambit ni Andrew habang inaabot kay Chandria ang mga rosas.
" Oh Andrew! "Tanging Sambit ni Chandria na tuluyang napaluha at niyakap si Andrew.
" Oh no... Not your tears my lady... Can you just give me that smile that smitten me...?"Sambit ni Andrew na nagbibiro na dahil hindi talaga niya matiis na makitang umiiyak si Chandria.
" Why be so good to me Andrew...?"Sambit ni Chandria na humihikbi na.
" Look at me my lady... When I found you that day you made my heart skipped a beat. You, without any effort at all made me to the man I am right now. A man who is capable of loving ans caring. I never thought I could be like this. I finally felt in love. So who am I not to spoil you? I'd even give the whole damn world to you... "Sambit ni Andrew.
" I'm sorry Andrew... I'm really sorry... I ain't perfect but I have you... You're always there... Despite everything that I am... "Sambit ni Chandria na umiiyak dahil sa sobrang guilt na nararamdaman niya.
" And I will always be... There's nothing that you can do to make me love you less Chandria... Nothing... "Sambit ni Andrew saka niyakap ng mahigpit si Chandria.
Kumain na ang dalawa sa lamesang ipinahanda ni Andrew. Truth is. It's his selfishness that he brought her in the island. Sobrang pagkamiss niya rito at gusto niyang masolo ang atensyon nito.
Nang makapasok na sila sa kani-kanilang silid ay napaisip ng malalim si Andrew.
"I think it's time my lady... I know for a fact that I can't live a day without you. It's time. I will make you my Duchess and I intend to do in the soonest possible time." Sambit ni Andrew sa kanyang sarili dahil nakapagpasya na siya.
Samantalang sa maynila naman ay hindi naman mapakali si Vladimir. Alam niyang kasama ni Zera si Andrew ngayon. Sadyang napakainit ng ulo niya dahil sa selos. Dumagdag pa dito ang pangungulit ni Count Marcos sa mansyon na Gusto Nitong ipatayo para kay Andrew at Chandria.
"Don't worry Zera... I will really build you a mansion but it will never be for you and Andrew. It will be our home. Just you and me. No Drew nor Andrew will be there. I promise..." Sambit ni Vladimir na kinakausap ang sarili.
_______________________
-TITANIAMAGNUM