Hande giderken bir anda kolunun birisi tarafından tutulmasıyla arkasını döndü.Ayaz arkasındaydı. “Bırak kolumu,ne yapıyorsun?!” dedi Hande öfkeyle. “Bırakmayacağım” dedi Ayaz kesin bir dille. “Aynı hatayı bir kez daha yapmayacağım.Seni bırakmayacağım”
“İstemiyorum ya seni!” dedi Hande bağırarak. “Anlamıyor musun?!Git başımdan!” dedi Ayaz’ı ittirirken. “Gitmeyeceğim.Bu sefer değil” dedi Ayaz kafasını olumsuzca sallarken. “Neden?!” dedi Hande bağırarak.
“Çünkü,seni seviyorum!” dedi Ayaz da bağırırken. “Seviyorum seni ya!Bırak,izin ver düzelteyim her şeyi!Beni tekrardan ölü birisi yapma,Hande.Akif’in bana yaptığını yapıp da beni nefessiz bırakma” dedi Ayaz çaresizce. “Sen katilsin” dedi Hande fısıltıyla. “O da katildi,Hande.Aramızdaki tek fark sen onun katil olduğunu bilmiyordun”
“Ayaz,bırak” dedi Hande hızla. “Gidemem” dedi Ayaz ağlamaya başlarken. “İstemiyorum dedim ya!İstemiyorum!Kalmanı istemiyorum!” dedi Hande öfkeyle bir anda Ayaz’ın göğsüne vurmaya koyulurken. “İyiliğimi düşünmeni istemiyorum!” Hem Ayaz’ı ittiriyor hem de ağlıyordu. “Düşünme beni,yapma hiçbir şey!Uzak dur benden!Yakma canımı daha fazla!Kaldıramam!Yapma!Yeter!Seni istem-“
Ayaz hızla Hande’ni kendisine çekip sarılmıştı.Hande ise hıçkırarak ağlamaya koyulmuştu. “Çok özür dilerim” dedi Ayaz fısıltıyla.Hande’nin saçlarını okşuyordu. “Seni seviyorum,Hande” dedi kısık sesle.Dolan gözlerini ve titreyen ses tonunu umursamıyordu. “Lütfen,yaşamama izin ver” dedi ve sevdiği kadının kokusunu ciğerlerine çekti. “Ben sen olmadan nefes alamam” dedi Ayaz acıyla. “Ne olur,yeniden başlamamıza izin ver”
“Ayaz...” dedi Hande ağlayarak. “Seni seviyorum,Hande” dedi Ayaz ağlayarak. “Ben seni çok seviyorum” Hande’nin ağlaması daha da şiddetlendi. “Seni...” dedi titreyen ses tonuyla. “Seviyorum,Ayaz”