#Think positive.
#UNEDITED
dedicated kay @sweetielhea
..............................
TPS 21:
"Ran get in!" matigas na utos sa kanya ni Ren, pauwi na sila, tapos na naman ang araw sa school, nahagip ng mata niya si Yuan kasama ang mga barkada nito sa di kalayuan. Nakamasid ito sa kanya, alam niyang di makalapit ito dahil sa kanyang kakambal na may ultok na naman at sumasabay na naman sa kanya.
"I will don't shout, don't be a nagger." Pumasok na nga siya gaya ng gusto nito. Kumpleto na ang lahat ng kanilang prof, nakakapag-adjust na rin siya. May subject na Physical Education na hindi maiiwasan, sa gym iyon na puno lagi ng tao. Malaki ang gym ng school kaya naman marami din ang nagpapractice doon. Malaki nga talaga ang school, may soccerfield din, matataas na building na may mga elevator.
During lunch naman, sumasabay si Ali sa kanya, or siya ang sinasabay ni Ren, nakakaisang linggo na rin pala siya ng pasukan, napansin niya lamang ito ng dumating ang Sabado.
.........................
Kinakabahan si Yuan na bumaba sa kanyang big bike. May dala siyang malaki na teddy bear, hindi niya alam kung may pupuntahan ang pag-akyat nya ng ligaw pero di naman masamang subukan. Yes, manliligaw siya at uumpisahan niya sa tamang paraan dito mismo sa bahay nina Ran. Ang alam niya wala ang kambal nito sa umaga, nasa gym ito o basketball with friends. So 5 % ang chance na makikita niya ito. May dalawa itong kapatid pa na lalaki na hindi niya pa nakikilala sa personal, pero nag research na siya about those two, just in case. Ang daddy naman nito na kinatatakutan niya ay natyempuhan niya na umalis.
Napahinga siya doon.
Mabait ang mommy nito na alam niyang hindi siya itataboy. Well sana nga.
"Good morning po, ako po si Yuan Uytingco, nadyan po ba si Ran?" bati niya sa security guard na nagbukas sa kanya. Seryoso itong tiniganan sya mula ulo hanggang paa. Ngumiti siya para makagaanan niya ito ng loob, pero mukhang hindi effective dahil seryoso pa rin ang mukha ni kuyang guard.
"Anong kailangan nila?" itinaas niya ang kanyang dalang teddy bear.
"Manliligaw po ako."
"Boy, umuwi ka na sa inyo, nag-aaksaya ka lang ng oras, siguro fan ka ni Ms. Ran, hindi siya lalabas para makipagkita sayo kaya umuwi ka na." isasara n asana nito ang gate pero pinigil ni Yuan iyon.
"Please sandali lang po ako," pakiusap niya, naiirita na ito at handa siya muling itaboy ng may marinig silang boses sa likod nito.
Lumawak ang kanyang ngiti. Save by the bell!
"Hello po tita good morning, nandyan po ba si Ran?" kinapalan niya na ang kanyang mukha , humakbang na siya papasok kahit pinipigilan siya nito.
"Hi Yuan, " nakangiting bati nito,"oo kaya lang tulog pa siya eh, napagod sa isang linggo na pagpasok sa klase," hindi naman kasi sanay ang kanyang anak.
Alas 10 na sa relo ni Yuan, nakakapanghinayang dahil gusto pa naman niya ito makita kahit Sabado,pero wala siyang magagawa.
"Ganoon po ba, ibibigay ko po sana sa kanya ito," bigong sabi ni Yuan, hindi naman maiwasan ni Clem na maawa dito...naalala niya kasi ang batang Yuan na laging lumalapit sa kanya noon kapag hindi pinpansin ng anak, naalala niya kung gaano ito ka cute, samantalang ngayon, kahit napakagwapo na, sa anak niya pa rin nahuhumaling, sana nga lang tapat talaga ang pag-ibig nito.
"Sige po, mauna na po ako," tatalikod na sana siya ng pigilan ni Clem.
"You might want to come in? Pagising na rin yun," malapad ang kanyang ngiti at hindi na nag-inarte pa.
"Sure po! Salamat!" papasok nila sa bahay ng salubungin sila ng isang batang lalaki.
"HONEEEEEYYYYYYYY!" tumigil ito ng makita siya na katabi ng tinawag nitong honey, nanlaki pa ang mata nito,"HONEY SINO SYA!?" tanong nito na siya ang tinuturo, kunot ang noo nito. Ito ang bunso na kapatid ni Ran, alam nya rin na honey ang tawag ng mga kapatid na lalaki ni Ran sa kanilang mommy, parang tradition na yun. Sweet. Kapag nagkaanak sila ni Ran, iisip din siya ng endearment.
"Siya si Kuya Yuan, classmate siya ni Ate Ran mo , Yuan he is my youngest si Rojan" paliwanag ni Clem dito.
"Why is he here, wala na siya sa school so bakit nandito ang classmate niya?" takang tanong nito.
"She wants to see your ate, come let's get inside tara Yuan, " hinawakan ni Clem ang kamay ng bunsong anak na ang mga mata ay na kay Yuan, iiling iling na lang si Yuan. Walang pinagkaiba sa kuya.
Dinala siya nito sa living room, nag-utos ito sa maid na magdala ng meryenda. Ang bunso naman ay naupo sa tapat ni Yuan na naka halukipkip.Nakatingin ito sa teddy bear na yakap yakap niya. Kapag binigay niya ito kay Ran pakiramdam niya siya na mismo ang yumayakap dito. Matagal na ito sa kanya, kayamanan niya noon at ngayon, ibibigay niya na kay Ran. Romantic na gwapo kasi siya.
"Ang pangit ng teddy bear mo," pintas nito sa kanyang dala, umalis kasi ang mommy nito para puntahan daw si Ran sa kwarto.
Wagas din pala makapintas ang isang ito, sa isip niya. Nginitian niya na lang ang sinabi nito. Pag sinalungat niya kasi, lalo lang itong maiinis sa kanya. Natuon ang kanyang mga mata sa mga frame na nakadisplay, tumayo sya para usisaiin ang mga iyon. Malaki ang bahay ng mga Romualdez, kumpara sa kanila, mayaman na mayaman naman kasi ang mga ito. Yet he is not after's Ran's money. Malulunod si
Ran sa pagmamahal na kayang kaya nyang ibigay. Wala iyong kapantay na pera.
"Ang cute!" puri niya sa mga pictures, wala siyang mga ganoon. Kung pwede nya lang sana yung kuhanin, kaya lang baka di na siya makaulit kapag ginawa niya yun.
"Do you like my ate," nagulat siya ng nasa gilid niya na ang kapatid ni Ran. He looked pissed, lalo nas siguro kapag sinagot nya ng oo ang tanong nito.
Napakamot siya ng ulo ng nilingon ito.
"Oo eh, mula pa noong kasing laki mo ako." Mukhang napaisip ito sa kanyang sinabi, bago muling sumagot sa kanya.
"I don't like you," masungit na sabit nito, no doubt namana nito iyon kay Ran, imbes na maiinis natuwa pa siya at napaisip.
"Thank you, I like you too!" nakangiting sagot niya dito. Sumama naman ang tingin nito sa kanya.
"Bingi ka kuya? I said I don't like you!" matigas na sabi nito.
"Ganoon ba?" sabi ni Yuan, habang ginagalawa ang kanang tainga," ang dinig ko kasi I like you eh, "pagsisinungaling niya,
"Tss" sabi nito saka tumawag ng katulong, mabilis naman na may lumapit dito.
"Bakit po?"
"please get me some cotton buds," utos nito, hindi na nagtanong ang huli, mabilis naman itong nakabalik na may dalang buds.
"Give it to him, so he can use it, he can't hear me clearly," napailing na lang ang maid, inabot sa kanya ang buds na dala, nakikiusap ang mga mata nito na kuhanin niya yun. Siya naman na mabait ay nagpaunlak.
"use it, nabibingi ka kasi kuya," sabi nito, lihim na lang siyang napatawa , kumuha siya ng dalawa para paunlakan ito, nakikiliti siya sa kanyang ginagawa. So much to please this little kid. Ng matapos siya kinuha iyon ng maid sa kanyang kamay, kahit nahihiya wala siyang nagawa. Mabilis itong umalis at silang dalawa naman ang naiwan.
"I don't like you, are we clear?' bago siya tumango ay dumating na ang mommy nito, mabilis itong nagtatakbo sa kung saan.
Naoakunot ang noo ni Clem habang pinapanood na nawala ang anak sa kanyang paningin.
"Tell me he did something wicked," kilala kasi ang anak, imposible na hindi iyon makaisip ng kalokohan.
"Wala naman po tita." He smile to assure him, nalibang pa nga siya eh. Naupo si Clem sa kanyang harapan, umayos siyang muli ng umupo, tumingala siya kung saan ito galing, pero bigo, dahil wala pa rin na Ran na bumababa.
"It was hard to wake her up, pero nagising na siya, nag-aayos na lang,"
"Okay lang po tita, I can wait," sabi niya dito. Sumeryoso naman ang tingin ni Clem sa kanya, naiilang at nahihiya si Yuan at the same time. Nakikita niya na kasi ang posibleng maging hitsura ni Ran pag dating ng araw, at pag dating nang panahon na yun, gusto niya na siya ang kasama ni Ran.
"you knew my daughter eversince," umpisa nito, he is all ears sa mga sasabihin nito," it's hard to get her heart, marami siyang pinagdaanan na hindi naranasan ng iba, despite all of these money, hindi naming siya lubos na mapasaya, kasi lagi kaming may kulang, laging may hadlang sa kanya upang magawa ang kanyang gusto," naguguluhan siya , pero mas pinili niya na makinig.
"Our daughter is too fragile, please if you really love her, like your always say, bear with her mistakes and flaws, I know it was too much of me too ask, but can you please protect my daughter? " masuyo itong nakikiusap sa kanya," alam ko na noon, binabawalan kita, kasi bata ka pa, magbabago pa ang isip mo, pero ngayon sa nakikita ko, gustong gutso kong maniwala na iba ang sa iyo, na masyadong matibay, gutso kitang hanggaan,no, mali, hinahangaan na kita, for being in love with my daughter all these years. Nakakatuwa." Napatawa pa ito.
Pero kahit hindi naman ito humiling, iyon ang gagawin niya. He made those decision noong mga bata pa sila, at habambuhay niya iyong paninindigan.
First crush.
First love.
And first kiss, never dies.
"I am willing to die for her." Nagulat si Clem sa sinabi nito, pero ang mga mata nito ay hindi na sa kanya nakatingin, kung hindi sa kanyang anak na pababa sa hagdan.
"I leave the two of you," paalam niya ng makababa si Ran, she told her to be nice, tumango naman ito kaya tiyak na magpapakabait ito sa kaharap.
"Good afternoon," malapit na kasing magtanghali kaya iyon na ang bati ni Yuan, inirapan siya nito na sumandal sa sofa.
"What are you doing here?" naputol ang kanyang tulog dahil dito, isang linggo siya kinukulit nito, pati ba naman weekend.
"Gusto pa rin kasi kita makita kahit Sabado, saka iw ant to give you this," inabot nito ang dala na teddybear, kinuha naman iyon ni Ran.
"Labas tayo some other time," yaya ni Yuan
"No,"
"Ipapaalam kita para makapagdate tayo."
"What?" gulat na tanong ni Ran, ang lakas talaga ng loob.
"Nililigawan kita kaya syempre magdadate din tayo," paliwanag nito. Ran rolled her eyes, heto na naman sila. Kung saan saan pa napunta ang mga usapan nila, mga walang kwentang tanong nito na pabalang niyang sinasagot.
Thank God at nagpaalam na rin itong umuwi,yun ay matapos kumain sa kanila ng lunch. Her mother like Yuan, no doubt tawa ng tawa sa mga baliw na jokes, masama naman ang tingin ng dalawa niyang kapatid na lalaki, buti na lang at wala ang daddy niya at kakambal.
"Yakapin mo ang bear kapag namimiss mo ako ha, pisilin mo yun, kapag namimiss mo ang gwapo kong mukha,"
"Ang kapal mo," inutusan kasi siya na ihatid ito sa labas, hindi naman siya makahindi sa kanyang mommy.
Akala niya kotse ang dala nito, pero yung motor pala, yung humarang sa kanilang koste dati. Di niya maiwasang maalala ang ginawa nito.
Natulala na pala siya habang nakatingin dito, nagulat na lang siya ng makita ang nakangising mukha ni Yuan na nakatunghay sa kanya. Tinaasan niya ito ng kilay.
"What the hell are you doing?"
"stop the cursing baby, mas lalo akong na-iinlove." Asar nito sa kanya. Bigla na lang siya nitong halikan sa pisngi, sasampalin niya sana ito pero mabilis itong nakalayo, natutuwa sa kanyang pagkainis habang nakahawak sa tainga.
"Salamat sa kapatid mo na si Rojan," wika nito.
"Why?" ibinaba niya na ang kanyang kamay, asa naman na hahabulin niya ito apra makaganti.
"ang lakas ng pandinig ko ngayon, dinig na dinig ko ang lakas ng tibok ng puso mo para sa kin," wika nito habang nakangiting sinusuot ang helmet.
"What?"
"Bye, I love you see you on Monday!" kumindat pa ito bago umalis,baliw talaga!
Nakamasid na lang siya sa paalis nitong motor.
"Why are you smiling?" nabigla siya sa tanong ni Rojan na nasa kanyang gilid nap ala, hindi niya man lang napansin.
"Ha? Hindi ah," tanggi niya dito. Hindi naman talaga, or is she?
"You did, bakit? Do you also like him?" masungit na tanong nito.
"Let's just watch Spongebob," tinalikuran niya na ang kapatid na inuusisa pa rin siya. Hindi ito titigil...gaya ng parang hindi niya na kayang tumigil.
......................