💚ကိုကိုရဲ့ကျန့်ငယ်❤️💌

By mayphyorunner

5.8K 311 32

မိဘတွေပေးစားမူကြောင့်ယူခဲ့ရတဲ့သူတို့..... အရမ်းမခါးဘူး ချိုခါးပုံစံလေးမို့စိတ်ဝင်စားရင်ဝင်ဖတ်ပေးဖို့ မိတ်ဆက်ပ... More

Part-1❤️
part 2❤️
part 4❤️
part 5❤️
Part 3❤️
Part 6❤️
Part 8❤️
part 9❤️
Part 10❤️
part 11❤️
part 12❤️

Part 7❤️

418 25 8
By mayphyorunner

Part 7(uni)

‌ကိုကိုရဲ့သူငယ်ချင်းဆိုတာကသူနောက်ကတစ်ဖွားမှမခွာဘဲလိုက်လာတော့ ရှောင်ကျန့်တစ်ယောက်စိတ်ကျဉ်းကြပ်လာပြီး တကယ်ပါဘဲသူနောက်ကတစ်ကောက်ကောက်လိုက်ရအောင်သူက၃နှစ်သားလား ဘယ်နားဘာရှိတယ်ပြောရင်းတော်ပေါ့ ရှောင်ကျန့်တဲ့ကိုကိုလွှဲပြီးဘယ်သူကမှစိတ်ရူပ်အောင်လုပ်တာမျိုးမခံဘူးဆိုပြီး

ပြောပြီးတာနဲ့ယူဘင်းကိုမျက်‌ခြေဖျက်ပြီးဆန့်ကျင်ဘက်ဝေးရာကိုတစ်ချိုးတည်းပြေးလာတော့တာဘဲ

ဘုတ်!!

"ကံဆိုးမှသွားရာမိုးလိုက်လို့ရွာ"ဆိုတဲ့ဆိုးရိုးစကားပုံတကယ်မှန်တာဘဲလို့ရှောင်ကျန့်မှတ်ချက်ပေးမိတယ်

ဘာလို့ဆိုယူဘင်းနဲ့စိတ်ရူပ်လို့ဆိုပြီးဝေးရာပြေးမှစိတ်ရူပ်စရာကိစ္စထပ်ဖန်းတီးမိပြန်တယ် အကြောင်းကတော့ရှေ့မကြည့်နောက်မကြည့်ပြေးလာတဲ့သူနဲ့သူရှေ့ဘယ်ချိန်မှန်းမသိခင်ကတည်းကရောက်လာတဲ့ဝန်းထမ်းမလေးနဲ့ဘုတ်!ခနဲ့မြည်းအောင်ဝင်တိုက်မိပြီး ဝန်းထမ်းမလေးလက်ထဲကကော်ဖီပူပူသူလက်ဖမိုးပေါ်နဲ့ဒေါက်မြင့်နီနီရဲရဲကိုစီးထားတဲ့ဝန်းထမ်းမလေးဖိနိပ်ပေါ်ကိုခရီးစိုက်သွားလို့ပါ

"ရှင်လူတစ်ယောက်လုံးရှေ့မှာရှိတာမမြင်ရအောင်ဘယ်လို့ပြေးလာတာလဲ"

သူအမှားနဲ့သူမို့ ရှောင်ကျန့်တစ်ယောက်နှုတ်ဆိတ်နေမိတယ် ဒါမဲ့တိုက်မိတဲ့သူကမအော်ဘဲဘယ်ကမှန်းမသိထပ်ရောက်လာတဲ့ဒေါက်နီနီရဲရဲနဲ့ခြေတစ်စုံပိုင်ရှင်ကထ‌အော်တော့ရှောင်ကျန့်စိတ်အချဉ်ပေါက်လာမိသည်

"ဒီမှာ မင်းကဘာလို့လာအော်ရတာလဲ တိုက်မိတာသူလေ"

မိန်းကလေးတွေများဘာလို့နီနီရဲရဲကိုသဘောကျလဲမသိပါဘူး သူတို့ရဲ့မရှည်တဲ့အရပ်ကိုဒေါက်မြင့်ဖိနပ်တွေစီးပြီးဖုံးဖိနေတာလို့ရှောင်ကျန့်မြင်မိပါတယ် သေချာကြည့်မှမျက်နှာမှာလည်းခြယ်သထားလိုက်တာနှုတ်ခမ်းဆိုနီတာရဲနေတာဘဲ ပါးအို့ကိုတော့ပန်းရောင်မထင်မရှားလေးခြယ်သထားတာမို့အပြစ်မဆိုတော့ပါဘူး နှစ်ယောက်လုံးသေချာကြည့်မှလှတော့လှသား ဒါမဲ့ဒီမိန်းကလေးတွေအလှကဆေးအကူမလို့ဘဲလှနေတဲ့သူကိုတော့မမှီပါဘူး

"ရှင်တိုက်မိတဲ့သူကကျွန်မရဲ့"မ"မို့ကျွန်မနဲ့ဆိုင်လို့အော်တာ ဘာဖြစ်လဲ"

"စွာတေးလန်း"

"ဘာ ဘာရှင်ဘာပြောတယ်ပြန်ပြောလိုက်စမ်း"

"စွာတေးလန်း စွာစိလန်း"

"အားးးရှင်ကိုအသေသတ်ပြီး အလောင်းဖျောက်ပစ်မယ်"

"အမလေး ကြောက်လိုက်တာမိန်းမကြမ်းကြီး"

"မ မ ဟင့်"

"သနားစရာမကောင်းလိုက်တာ"

"ကဲကဲ တော်ကြတော့ မတော်တစဝင်တိုက်မိရာကနေ Wang Group ရဲ့ဝန်းထမ်း နှစ်ယောက်တုတ်ဆွဲဓားဆွဲရန်ဖြစ်နေကြပါတယ်ဆိုပြီး လိုင်းပေါ်ပျံ့သွားပါအုံးမယ်"

" 'မ'ကလည်း သူမှားတာလေ"

"ငယ်ကလည်းသွားအော်တာကိုး"

"  'မ'ကအမြဲတစ်စိမ်းဘက်ကကြည့်ဘဲ"

"စိတ်ကောက်မနေနဲ့ မောင်လေးလက်အပူလောင်သွားတာဘဲ ဆေးသွားလိမ်းရအောင်"

"ဟုတ်သားဘဲ နင်လက်နီရဲနေတာဘဲ"

"ရတယ် ရတယ် ဟိုး..ကျွန်တော်ကိုဝမ်ရိပေါ်ရုံးခန်းလိုက်ပို့ပေးပါလား"

"နင် နင် အခုbossကိုနာမည်တပ်ခေါ်လိုက်တာလား ပြုတ်စော်နံ့နေပြီးနော်"

"ဝန်းထမ်းသစ်ကိုဘယ်လို့ပြောလိုက်တာလဲ"

"ငယ်ကအမှန်တိုင်းပြောတာကိုး.."

ကျဲနဲ့စွာတေးလန်ကသူကိုဝန်းထမ်းသစ်ထင်နေတာဘဲ ရှောင်ကျန့်ဒီတစ်ယောက်ကိုတွေ့မှသူပုံသူပြန်မြင်နေရသလို့ခံစားရပါတယ် ပြီးတော့ဒီနှစ်ယောက်ရဲ့အပြောအဆိုကိုကြည့်ရတာလည်းသူတို့အသင်းဝင်ဖြစ်ပုံရပါတယ် မတွေငယ်တွေနဲ့ဆိုတော့...

နောက်ဆုံးသူကိုလိုက်ပို့တာတောင် ရှေ့ကနေပွစိပွစိပြောနေတဲ့စွာတေးလန်ကိုသူရဲ့"မ"ကပိတ်ဟောက်လိုက်မှခွေးပေါက်လေးတွေသခင်အမိန့်နာခံသလို့အမြီးကုပ်ပြီးငြိမ်သွားတော့တယ်

"ရုံးခန်းရှေ့ရောက်ပြီး မောင်လေး ကျဲတို့ဌာနပြန်တော့မယ်နော်"

"ဟုတ်ကျဲ လိုက်ပို့‌ပေးလို့ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ကျဲဖိနပ်ပေသွားတာ..."

"ရတယ်ရတယ် ကိစ္စမရှိဘူး"

သူကိုတောင်းပန်စကားပြောမရအောင်အတင်းငြင်းနေတဲ့ကျဲကတကယ်ကိုသဘောကောင်းတာဘဲ ဘေးကငယ်ဆိုတဲ့စွာတေးလန်နဲ့များတခြားဆီ..

ကျဲတို့နဲ့စကားဖြတ်ပြီးရုံးခန်းထဲဝင်လိုက်တော့သူကိုကိုအပြင်အခြားယောင်္ကျားလေးနှစ်ယောက်ကိုထပ်တွေ့ရတယ် ရွှင်ရွှင်ပျပျစကားပြောနေပုံထောက်ရင်ဧည့်သည်ဆိုတာထပ်ကိုကိုမိတ်ဆွေ့သူငယ်ချင်းဖြစ်လိမ့်မယ်ထင်တယ်

"ကျန့်ငယ် တစ်ယောက်ထဲပြန်လာတာလားဒီမှာကိုယ်သူငယ်ချင်းတွေရောက်နေတာ"

"ဟုတ်ကိုကို"

ကိုကိုပုံစံကသူဘေးနားလာဖို့ခေါ်နေတဲ့ပုံစံကြောင့် ရှောင်ကျန့်တစ်ယောက်သူကိုကိုဘေးဝင်ထိုင်ပြီးကိုကိုတို့သူငယ်ချင်းတွေစကားဝိုင်းထဲဝင်လိုက်တယ်

"ရိပေါ် ဒါမင်းအမျိုးသားလေးပေါ့"

"ဟုတ်တာပေါ့ ငါအမျိုးသားလေးနာမည်ကရှောင်ကျန့်တဲ့ ကျန့်ငယ်သူတို့ကကိုကိုငယ်ငယ်တည်းကသူငယ်ချင်းတွေလေသူကစုန့်ကျိယန် ဒီဘက်ကဝမ်ဟောက်ရွှမ်း"

"ဟုတ်ကဲ့တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်စုန့်ကောနဲ့ဝမ်ကော"

"ဟေ့ ရှောင်ကျန့်နဲ့တွေ့မှမျိုးရိုးနာမည်တပ်ခေါ်ခံဖူးတော့တယ် ဒါမဲ့ကျန့်ကျန့်ရဲ့စုန့်ကောကမကြာခင်ဝမ်မျိုးနွယ်ဝင်ဖြစ်လာတော့မှာအဲ့ကျဘယ်လို့ခေါ်မလဲ"

"အဲ့ဆိုကောတို့နှစ်ယောက်.."

"ဟုတ်တယ် ကျန့်ကျန့်ထင်သလို့ဘဲ ကောတို့နှစ်ယောက်ကနောက်အပတ်လက်ထပ်တော့မှာအဲ့တာလာဖိတ်တာ အဲ့ကျရိ‌ပေါ်နဲ့အတူလာခဲ့နော်"

"ဟုတ်ကော"

စကြနောက်ကြနဲ့ကိုကိုသူငယ်ချင်းတွေနဲ့ရှောင်ကျန့်အတော်ရင်နှီးသွားတယ် ကောနှစ်ယောက်ကအရမ်းခင်ဖို့ကောင်းတာဘဲ

ဝမ်ကောနဲ့စုန့်ကောကပြန်သွားတော့ကိုကိုအလုပ်ဆင်းချိန်လည်းရောက်ပီးမို့ပြန်ဖို့ပြင်လိုက်တယ် မပြန်ခင်ယူဘင်းကောရဲ့ဆူပူမူကိုနားညီးအောင်ခံလိုက်ရတယ် ကိုကိုကတော့ဘယ်သူဘက်ကမှလိုက်မပြောဘဲခပ်ပြုံးပြုံးရယ် တစ်ဖက်ကကြည့်ရင်လည်းကုမ္ပဏီမှာကိုကိုသူငယ်ချင်းတွေနဲ့ရင်နှီးခွင့်ရပြီး စွာတေးလန်အတွဲနဲ့ပါစုံတွေ့ရတာအမြတ်ပေါ့

အိမ်ပြန်ရောက်တော့...ရှောင်ကျန့်တစ်ယောက်ပင်ပန်းပါတယ်ဆိုပြီးကုတင်ပေါ်ထိုးအိပ်ပြီးစညည်းတော့တာဘဲ

"ပင်ပန်းလိုက်တာ ကိုကိုရာ"

"ဟောဗျာ ခင်ဗျာလေးကဘာတွေများလုပ်ရလို့ပင်ပန်းရတာလဲ"

"ဘာလုပ်ရလို့လဲဟုတ်လား ကိုကိုရဲ့ကုမ္ပဏီကြီးကိုပတ်ရတာလေ ဘာလို့ပတ်ရလည်းသိလားကျန့်ယောင်္ကျားပိုင်တဲ့လုပ်ငန်းတွေလိုက်စစ်ပေးတာလေ အဲ့တာကိုးကျေးဇူးမတင် ပြီးတော့ကျန့်ကိုခင်ဗျာတဲ့ ဟင့်"

သူဘာသာပျင်းလို့ပတ်ကြည့်ရင်ကြည့်တယ်ပေါ့ ဒီကလေးပေါက်ကတော့ရစ်စရာမရှိရှာကြံရစ်...

"ဟုတ်ပါပြီး ကိုကိုမှားပါတယ် ကျန့်ငယ်နော် ကိုကိုကျန့်ငယ်လေးကအရမ်းအလိုက်သိတာဘဲ လိမ္မာချက်"

"ဟွန့် အခုမှသိရလား ညောင်းကိုက်နေတာဘဲကိုကိုရင်ခွင်ထဲအိပ်ခြင်းတယ်"

"ဟုတ်ပီး လာကိုကိုချော့သိပ်မယ်"

ခေါ်လိုက်တာနဲ့လူပေါ်ကုန်းကုန်းကွကွတက်တဲ့ကလေးပေါက်ကို အူးယားလွန်းလို့စောင်ပတ်ပြီးကောက်ညှင်းထုပ်‌လုပ်ပေးလိုက်တယ် ပြီးမှစောင်ထုတ်ထဲကသူကလေးပေါက်ရဲ့လက်လေးထုတ်ပေးလိုက်တော့နီရဲနေတဲ့လက်ကြောင့်ရိပေါ်ထိပ်ပြာသွားတာ

"ကျန့်ငယ် လက်ကဘာဖြစ်တာလဲ"

"အာ~အဲ့တာလား အပူလောင်တာ"

"မနက်ကတောင်မရှိတာ ဘယ်ကနေဘယ်လို့ဖြစ်လာတာလဲ"

"ဟိုး..ဟိုး..."

"ကျန့်ငယ်! ကိုကိုစိတ်မရှည်ဘူးနော်"

"ကိုကိုကလည်းမအော်ပါနဲ့"

"ကိုကို စိတ်ပူသွားလို့ပါ ဆေးလိမ်းပေးမယ်ဘာဖြစ်တာလဲပြောပြနော်"

"ယူဘင်းကောအလစ် ကျန့်ငယ်ကကျန်တဲ့အထပ်တွေလိုက်ကြည့်ရင်လမ်းမှာရုံးကဝန်းထမ်းကျဲကျဲတစ်ယောက်နဲ့တိုက်မိတာ အဲ့ကျဲကော်ဖီတွေလက်ပေါ်မှောက်သွားတာ"

"အဲ့ကျဲဆိုတဲ့သူနာမည်ပြော ကိုကိုမနက်ဖြန်အလုပ်ထုတ်ပစ်မယ် နမော်နမဲ့နဲ့ကော်ဖီလေးတစ်ခွက်တောင်နိုင်အောင်မကိုင်နိုင်ဘူး အခုတော့ကျန့်ငယ်လက်နူးနူးလေးကိုး..."

"အဲ့လို့မလုပ်ပါနဲ့ကိုကိုနော် တကယ်ကကျန့်ငယ်မှားတာ ကျဲဖိနပ်တောင်ကော်ဖီတွေမှောက်ပီးပေသွားလို့ကျန့်ငယ်ကအားနာနေတာ ကျန့်ငယ်လက်လည်းသိပ်မနာဘူးနော်"

"ဒီလောက်ရဲနေတာ တကယ်သက်သာလို့လား"

"တကယ်တကယ် ကျန့်ငယ်အပူလောင်တာဆေးမလို့ဘူး ကိုကိုဂရုစိုက်မူနဲ့အချစ်တွေဘဲလို့တာ"

"အိုက်ယား ကိုကိုရဲ့အတတ်ကလေး ကိုကိုကအများကြီးဂရုစိုက်ပြီးအများကြီးချစ်ပေးပါမယ်ဗျ"
_______________________________
အချိန်တွေကပုံမှန်အတိုင်းဘဲ ကျန့်ငယ်ကရစ်လိုက် သူကချော့လိုက်နဲ့တစ်ရက်ပြီးတစ်ရက်ခပ်မြန်မြန်ဘဲကုန်ဆုံးသွားတယ် အခုဆိုဝမ်ဟောက်ရွှမ်းနဲ့စုန့်ကျိယန်တို့မင်္ဂလာပွဲနေ့တောင်ရောက်ပြီး မနေ့ညကသူနည်းနည်းလေးကြမ်းမိထားလို့ကျန့်ငယ်ကထနိုင်တာမဟုတ်ဘူး ဖြစ်နိုင်ရင်ဒီပွဲမတက်ခြင်းတော့ဘူး သူငယ်ချင်းတွေဘယ်လောက်အရေးကြီးကြီးကျန့်ငယ်ကိုတော့မမှီဘူး

ကျန့်ငယ်ကတကယ်အဆိုးလေး ပထမတုန်းကကျတော့သူကိုအတူနေဖို့ခွင့်မပြုခဲ့ဘူး ဒါမဲ့မနေ့ကဘယ်လို့စိတ်ကူးပေါက်လည်းမသိပါဘူး ပေါင်လောက်ထိဘဲဖုံးတဲ့shirtအင်္ကျီအဖြူခပ်ပွပွကြီးကိုအောက်ကဘောင်းဘီမပါဘဲဝတ်ထားတယ်ကျန့်ငယ်ရဲ့အဲ့ပုံစံကတကယ်နှင်းဆီရိုင်းလေးလို့ဘဲဖြူဖွေးနေတဲ့ပေါင်တံနူးညံ့လွန်းတဲ့အသားရေနီဆွေးနေတဲ့နှုတ်ခမ်းပါးနဲ့ကော့စင်းနေတဲ့မျက်တောင်းစိတ်လေးတွေတကယ်ပါဆေးရောင်စုံခြယ်သထားတဲ့ပန်းချီကားတွေထပ်ပိုလှတယ် တစ်ခါလေးအထင်မှားမိတယ်ကျန့်ငယ်ကယောင်္ကျားလေးဟန်ဆောင်ထားတဲ့မိန်းကလေးများလာလို့ ဒါမဲ့လုံးဝမဖြစ်နိုင်ဘူးလေကျန့်ငယ်ယောင်္ကျားလေးဆိုတာသူသာအသိဆုံး

အဲ့နှင်းဆီရိုင်းပုံစံလေးကကုမ္ပဏီကပြန်လာတဲ့သူကိုစောင့်နေတာတဲ့လေ ကိုယ်မျက်လုံးကိုယ်တောင်မယုံနိုင်ဘူး ဒါမဲ့အဲ့ကလေးပေါက်ပြောလိုက်တဲ့စကားကြောင့်ဝမ်ရိပေါ်ကြာကြာမငေးနိုင်လိုက်ပါဘူး ဘာတဲ့..

"ကိုကို ကျန့်ငယ်ကိုချစ်လား"

"ချစ်တာပေါ့ ချစ်တာမှကျန့်ငယ်သာကိုကိုအတွက်နံပါတ်1ကျန့်ငယ်သာနံပါတ်2ကျန့်ငယ်သာနံပါတ်3...."

"ဟိုးထား ရပြီးရပြီး ကျန့်ငယ်ကိုချစ်ရင်ကျန့်ငယ်အောက်နေရမယ်"

"ဘယ်..ဘယ်လို့"

တစ်လောကလုံးကိုချေမိုးလာတဲ့CEO Wangကဒီကလေးရဲ့အောက်ကိုနေရမယ်တဲ့ဖြစ်သင့်လား လုံးဝလုံးဝကိုသူကအထက်ပုဂ္ဂိုလ်ဘဲ ကျန်တဲ့နေရာအလို့လိုက်ရင်လိုက်မယ်ဒီနေ‌ရာတော့ဝမ်ရိပေါ်တို့အလို့မလိုက်နိုင်ပါဘူး

"ကလေး..."

"ဘယ်အကောင်နဲ့မှားနေတာတုန်း ကျွန်တော်ကကျန့်ငယ်!"

သူစိတ်တိုင်းကျမဖြစ်တော့သူ‌ခေါ်တာသိသိကြီးဒီကလေးပေါက်စရစ်ပါပြီး သူလည်းဒီကလေးကိုမနိုင်ပါဘူး အောက်လည်းမဆင်းပေးနိုင်ပါဘူး ဒီနူးနူးရွရွလေးကသူအပေါ်မှာဘယ်လို့မှမဖြစ်သင့်ပါဘူး

"ကျန့်ငယ် သိသိကြီးမရစ်နဲ့ကွာ"

"အခုတော့ရစ်တယ်ပေါ့ခင်ဗျာကြီးအွန့်..အွန့်"

နဂိုကတည်းကမှသမာဓိအားမခိုင်းပါဘူးဆို နှုတ်ခမ်းတစ်ထော်ထော်နဲ့ရန်တွေ့နေတဲ့အကောင်ပေါက်ကြောင့်ဘာမှဂရုမစိုက်နိုင်တော့ဘူး နှုတ်ခမ်းကိုပေါက်ထွက်မထွက်ဆွဲကိုက်ပြီးအနမ်းကြမ်းတွေပေးမိတော့တာဘဲ

"အွန့်..အွန့်...လွှတ်..လွှတ်.."

"ဟင်အင့် ကိုယ်ကအောက်နေဖို့မဖြစ်နိုင်သလို့ အခုရပ်ဖို့ဆိုတာကလည်းမဖြစ်နိုင်တော့ဘူး ဘာလို့ဆိုကိုယ်ကိုကျန့်ငယ်ကအရင်မြူဆွယ်တာမို့လို့"

"အ့..ကိုကို...ဖြေးဖြေး..."

"အွန်း ကိုယ်ငြင်သာပါမယ်"

"အ့...ကိုကို...နာနေပြီး..ထုတ်တော့"

"ခနလေး ခနလေးဘဲကျန့်ငယ် ပြီးတော့မယ်"

"အင့်...နာနေပြီးလို့..ကိုကို...ဟင့်"

"ဟုတ်ပြီး ကိုကိုတို့ပြီးပြီးနော်"

"ဟင့်"

ဟုတ်တယ်ကိုကိုတို့ပြီးပြီး ပထမအချီဆိုတာတော့ထည့်မပြောတော့ပါဘူး
________________________________
အားးးငါဘာတွေရေးမိပါလိမ့် အီးဟီး😭
သာသာဘာမှမသိဘူး အင်နို့စန်း🤒

Ficလေးတွေပစ်ထားတာအရမ်းကြာသွားတယ်ဟီးဟီး😁သာသာပြန်လာပါပြီး😚
အပ်ပုဒိတ်တစ်ခါပေးဖို့ဆယ်ကမ္ဘာလောက်ဘဲကြာပါတယ်😂

ဒါနဲ့ကလေးပုစိတွေမြင်ခြင်းလားဟင်🌚🖤
_______________________________
Part 7(zawgi)

‌ကိုကိုရဲ႕သူငယ္ခ်င္းဆိုတာကသူေနာက္ကတစ္ဖြားမွမခြာဘဲလိုက္လာေတာ့ ေရွာင္က်န႔္တစ္ေယာက္စိတ္က်ဥ္းၾကပ္လာၿပီး တကယ္ပါဘဲသူေနာက္ကတစ္ေကာက္ေကာက္လိုက္ရေအာင္သူက၃ႏွစ္သားလား ဘယ္နားဘာရွိတယ္ေျပာရင္းေတာ္ေပါ့ ေရွာင္က်န႔္တဲ့ကိုကိုလႊဲၿပီးဘယ္သူကမွစိတ္႐ူပ္ေအာင္လုပ္တာမ်ိဳးမခံဘူးဆိုၿပီး

ေျပာၿပီးတာနဲ႕ယူဘင္းကိုမ်က္‌ေျခဖ်က္ၿပီးဆန့္က်င္ဘက္ေဝးရာကိုတစ္ခ်ိဳးတည္းေျပးလာေတာ့တာဘဲ

ဘုတ္!!

"ကံဆိုးမွသြားရာမိုးလိုက္လို႔႐ြာ"ဆိုတဲ့ဆိုးရိုးစကားပုံတကယ္မွန္တာဘဲလို႔ေရွာင္က်န႔္မွတ္ခ်က္ေပးမိတယ္

ဘာလို႔ဆိုယူဘင္းနဲ႕စိတ္႐ူပ္လို႔ဆိုၿပီးေဝးရာေျပးမွစိတ္႐ူပ္စရာကိစၥထပ္ဖန္းတီးမိျပန္တယ္ အေၾကာင္းကေတာ့ေရွ႕မၾကည့္ေနာက္မၾကည့္ေျပးလာတဲ့သူနဲ႕သူေရွ႕ဘယ္ခ်ိန္မွန္းမသိခင္ကတည္းကေရာက္လာတဲ့ဝန္းထမ္းမေလးနဲ႕ဘုတ္!ခနဲ႕ျမည္းေအာင္ဝင္တိုက္မိၿပီး ဝန္းထမ္းမေလးလက္ထဲကေကာ္ဖီပူပူသူလက္ဖမိုးေပၚနဲ႕ေဒါက္ျမင့္နီနီရဲရဲကိုစီးထားတဲ့ဝန္းထမ္းမေလးဖိနိပ္ေပၚကိုခရီးစိုက္သြားလို႔ပါ

"ရွင္လူတစ္ေယာက္လုံးေရွ႕မွာရွိတာမျမင္ရေအာင္ဘယ္လို႔ေျပးလာတာလဲ"

သူအမွားနဲ႕သူမို႔ ေရွာင္က်န႔္တစ္ေယာက္ႏႈတ္ဆိတ္ေနမိတယ္ ဒါမဲ့တိုက္မိတဲ့သူကမေအာ္ဘဲဘယ္ကမွန္းမသိထပ္ေရာက္လာတဲ့ေဒါက္နီနီရဲရဲနဲ႕ေျခတစ္စုံပိုင္ရွင္ကထ‌ေအာ္ေတာ့ေရွာင္က်န႔္စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္လာမိသည္

"ဒီမွာ မင္းကဘာလို႔လာေအာ္ရတာလဲ တိုက္မိတာသူေလ"

မိန္းကေလးေတြမ်ားဘာလို႔နီနီရဲရဲကိုသေဘာက်လဲမသိပါဘူး သူတို႔ရဲ႕မရွည္တဲ့အရပ္ကိုေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္ေတြစီးၿပီးဖုံးဖိေနတာလို႔ေရွာင္က်န႔္ျမင္မိပါတယ္ ေသခ်ာၾကည့္မွမ်က္ႏွာမွာလည္းျခယ္သထားလိုက္တာႏႈတ္ခမ္းဆိုနီတာရဲေနတာဘဲ ပါးအို႔ကိုေတာ့ပန္းေရာင္မထင္မရွားေလးျခယ္သထားတာမို႔အျပစ္မဆိုေတာ့ပါဘူး ႏွစ္ေယာက္လုံးေသခ်ာၾကည့္မွလွေတာ့လွသား ဒါမဲ့ဒီမိန္းကေလးေတြအလွကေဆးအကူမလို႔ဘဲလွေနတဲ့သူကိုေတာ့မမွီပါဘူး

"ရွင္တိုက္မိတဲ့သူကကြၽန္မရဲ႕"မ"မို႔ကြၽန္မနဲ႕ဆိုင္လို႔ေအာ္တာ ဘာျဖစ္လဲ"

"စြာေတးလန္း"

"ဘာ ဘာရွင္ဘာေျပာတယ္ျပန္ေျပာလိုက္စမ္း"

"စြာေတးလန္း စြာစိလန္း"

"အားးးရွင္ကိုအေသသတ္ၿပီး အေလာင္းေဖ်ာက္ပစ္မယ္"

"အမေလး ေၾကာက္လိုက္တာမိန္းမၾကမ္းႀကီး"

"မ မ ဟင့္"

"သနားစရာမေကာင္းလိုက္တာ"

"ကဲကဲ ေတာ္ၾကေတာ့ မေတာ္တစဝင္တိုက္မိရာကေန Wang Group ရဲ႕ဝန္းထမ္း ႏွစ္ေယာက္တုတ္ဆြဲဓားဆြဲရန္ျဖစ္ေနၾကပါတယ္ဆိုၿပီး လိုင္းေပၚပ်ံ့သြားပါအုံးမယ္"

" 'မ'ကလည္း သူမွားတာေလ"

"ငယ္ကလည္းသြားေအာ္တာကိုး"

"  'မ'ကအၿမဲတစ္စိမ္းဘက္ကၾကည့္ဘဲ"

"စိတ္ေကာက္မေနနဲ႕ ေမာင္ေလးလက္အပူေလာင္သြားတာဘဲ ေဆးသြားလိမ္းရေအာင္"

"ဟုတ္သားဘဲ နင္လက္နီရဲေနတာဘဲ"

"ရတယ္ ရတယ္ ဟိုး..ကြၽန္ေတာ္ကိုဝမ္ရိေပၚ႐ုံးခန္းလိုက္ပို႔ေပးပါလား"

"နင္ နင္ အခုbossကိုနာမည္တပ္ေခၚလိုက္တာလား ျပဳတ္ေစာ္နံ႕ေနၿပီးေနာ္"

"ဝန္းထမ္းသစ္ကိုဘယ္လို႔ေျပာလိုက္တာလဲ"

"ငယ္ကအမွန္တိုင္းေျပာတာကိုး.."

က်ဲနဲ႕စြာေတးလန္ကသူကိုဝန္းထမ္းသစ္ထင္ေနတာဘဲ ေရွာင္က်န႔္ဒီတစ္ေယာက္ကိုေတြ႕မွသူပုံသူျပန္ျမင္ေနရသလို႔ခံစားရပါတယ္ ၿပီးေတာ့ဒီႏွစ္ေယာက္ရဲ႕အေျပာအဆိုကိုၾကည့္ရတာလည္းသူတို႔အသင္းဝင္ျဖစ္ပုံရပါတယ္ မေတြငယ္ေတြနဲ႕ဆိုေတာ့...

ေနာက္ဆုံးသူကိုလိုက္ပို႔တာေတာင္ ေရွ႕ကေနပြစိပြစိေျပာေနတဲ့စြာေတးလန္ကိုသူရဲ႕"မ"ကပိတ္ေဟာက္လိုက္မွေခြးေပါက္ေလးေတြသခင္အမိန႔္နာခံသလို႔အၿမီးကုပ္ၿပီးၿငိမ္သြားေတာ့တယ္

"႐ုံးခန္းေရွ႕ေရာက္ၿပီး ေမာင္ေလး က်ဲတို႔ဌာနျပန္ေတာ့မယ္ေနာ္"

"ဟုတ္က်ဲ လိုက္ပို႔‌ေပးလို႔ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ က်ဲဖိနပ္ေပသြားတာ..."

"ရတယ္ရတယ္ ကိစၥမရွိဘူး"

သူကိုေတာင္းပန္စကားေျပာမရေအာင္အတင္းျငင္းေနတဲ့က်ဲကတကယ္ကိုသေဘာေကာင္းတာဘဲ ေဘးကငယ္ဆိုတဲ့စြာေတးလန္နဲ႕မ်ားတျခားဆီ..

က်ဲတို႔နဲ႕စကားျဖတ္ၿပီး႐ုံးခန္းထဲဝင္လိုက္ေတာ့သူကိုကိုအျပင္အျခားေယာကၤ်ားေလးႏွစ္ေယာက္ကိုထပ္ေတြ႕ရတယ္ ႐ႊင္႐ႊင္ပ်ပ်စကားေျပာေနပုံေထာက္ရင္ဧည့္သည္ဆိုတာထပ္ကိုကိုမိတ္ေဆြ႕သူငယ္ခ်င္းျဖစ္လိမ့္မယ္ထင္တယ္

"က်န႔္ငယ္ တစ္ေယာက္ထဲျပန္လာတာလားဒီမွာကိုယ္သူငယ္ခ်င္းေတြေရာက္ေနတာ"

"ဟုတ္ကိုကို"

ကိုကိုပုံစံကသူေဘးနားလာဖို႔ေခၚေနတဲ့ပုံစံေၾကာင့္ ေရွာင္က်န႔္တစ္ေယာက္သူကိုကိုေဘးဝင္ထိုင္ၿပီးကိုကိုတို႔သူငယ္ခ်င္းေတြစကားဝိုင္းထဲဝင္လိုက္တယ္

"ရိေပၚ ဒါမင္းအမ်ိဳးသားေလးေပါ့"

"ဟုတ္တာေပါ့ ငါအမ်ိဳးသားေလးနာမည္ကေရွာင္က်န႔္တဲ့ က်န႔္ငယ္သူတို႔ကကိုကိုငယ္ငယ္တည္းကသူငယ္ခ်င္းေတြေလသူကစုန႔္က်ိယန္ ဒီဘက္ကဝမ္ေဟာက္႐ႊမ္း"

"ဟုတ္ကဲ့ေတြ႕ရတာဝမ္းသာပါတယ္စုန့္ေကာနဲ႕ဝမ္ေကာ"

"ေဟ့ ေရွာင္က်န႔္နဲ႕ေတြ႕မွမ်ိဳးရိုးနာမည္တပ္ေခၚခံဖူးေတာ့တယ္ ဒါမဲ့က်န႔္က်န႔္ရဲ႕စုန႔္ေကာကမၾကာခင္ဝမ္မ်ိဳးႏြယ္ဝင္ျဖစ္လာေတာ့မွာအဲ့က်ဘယ္လို႔ေခၚမလဲ"

"အဲ့ဆိုေကာတို႔ႏွစ္ေယာက္.."

"ဟုတ္တယ္ က်န႔္က်န႔္ထင္သလို႔ဘဲ ေကာတို႔ႏွစ္ေယာက္ကေနာက္အပတ္လက္ထပ္ေတာ့မွာအဲ့တာလာဖိတ္တာ အဲ့က်ရိ‌ေပၚနဲ႕အတူလာခဲ့ေနာ္"

"ဟုတ္ေကာ"

စၾကေနာက္ၾကနဲ႕ကိုကိုသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ေရွာင္က်န႔္အေတာ္ရင္ႏွီးသြားတယ္ ေကာႏွစ္ေယာက္အရမ္းခင္ဖို႔ေကာင္းတာဘဲ

ဝမ္ေကာနဲ႕စုန႔္ေကာကျပန္သြားေတာ့ကိုကိုအလုပ္ဆင္းခ်ိန္လည္းေရာက္ပီးမို႔ျပန္ဖို႔ျပင္လိုက္တယ္ မျပန္ခင္ယူဘင္းေကာရဲ႕ဆူပူမူကိုနားညီးေအာင္ခံလိုက္ရတယ္ ကိုကိုကေတာ့ဘယ္သူဘက္ကမွလိုက္မေျပာဘဲခပ္ၿပဳံးၿပဳံးရယ္ တစ္ဖက္ကၾကည့္ရင္လည္းကုမၸဏီမွာကိုကိုသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ရင္ႏွီးခြင့္ရၿပီး စြာေတးလန္အတြဲနဲ႕ပါစုံေတြ႕ရတာအျမတ္ေပါ့

အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့...ေရွာင္က်န႔္တစ္ေယာက္ပင္ပန္းပါတယ္ဆိုၿပီးကုတင္ေပၚထိုးအိပ္ၿပီးစညည္းေတာ့တာဘဲ

"ပင္ပန္းလိုက္တာ ကိုကိုရာ"

"ေဟာဗ်ာ ခင္ဗ်ာေလးကဘာေတြမ်ားလုပ္ရလို႔ပင္ပန္းရတာလဲ"

"ဘာလုပ္ရလို႔လဲဟုတ္လား ကိုကိုရဲ႕ကုမၸဏီႀကီးကိုပတ္ရတာေလ ဘာလို႔ပတ္ရလည္းသိလားက်န႔္ေယာကၤ်ားပိုင္တဲ့လုပ္ငန္းေတြလိုက္စစ္ေပးတာေလ အဲ့တာကိုးေက်းဇူးမတင္ ၿပီးေတာ့က်န့္ကိုခင္ဗ်ာတဲ့ ဟင့္"

သူဘာသာပ်င္းလို႔ပတ္ၾကည့္ရင္ၾကည့္တယ္ေပါ့ ဒီကေလးေပါက္ကေတာ့ရစ္စရာမရွိရွာႀကံရစ္...

"ဟုတ္ပါၿပီး ကိုကိုမွားပါတယ္ က်န႔္ငယ္ေနာ္ ကိုကိုက်န႔္ငယ္ေလးကအရမ္းအလိုက္သိတာဘဲ လိမၼာခ်က္"

"ဟြန႔္ အခုမွသိရလား ေညာင္းကိုက္ေနတာဘဲကိုကိုရင္ခြင္ထဲအိပ္ျခင္းတယ္"

"ဟုတ္ပီး လာကိုကိုေခ်ာ့သိပ္မယ္"

ေခၚလိုက္တာနဲ႕လူေပၚကုန္းကုန္းကြကြတက္တဲ့ကေလးေပါက္ကို အူးယားလြန္းလို႔ေစာင္ပတ္ၿပီးေကာက္ညွင္းထုပ္‌လုပ္ေပးလိုက္တယ္ ၿပီးမွေစာင္ထုတ္ထဲကသူကေလးေပါက္ရဲ႕လက္ေလးထုတ္ေပးလိုက္ေတာ့နီရဲေနတဲ့လက္ေၾကာင့္ရိေပၚထိပ္ျပာသြားတာ

"က်န႔္ငယ္ လက္ကဘာျဖစ္တာလဲ"

"အာ~အဲ့တာလား အပူေလာင္တာ"

"မနက္ကေတာင္မရွိတာ ဘယ္ကေနဘယ္လို႔ျဖစ္လာတာလဲ"

"ဟိုး..ဟိုး..."

"က်န႔္ငယ္! ကိုကိုစိတ္မရွည္ဘူးေနာ္"

"ကိုကိုကလည္းမေအာ္ပါနဲ႕"

"ကိုကို စိတ္ပူသြားလို႔ပါ ေဆးလိမ္းေပးမယ္ဘာျဖစ္တာလဲေျပာျပေနာ္"

"ယူဘင္းေကာအလစ္ က်န႔္ငယ္ကက်န္တဲ့အထပ္ေတြလိုက္ၾကည့္ရင္လမ္းမွာ႐ုံးကဝန္းထမ္းက်ဲက်ဲတစ္ေယာက္နဲ႕တိုက္မိတာ အဲ့က်ဲေကာ္ဖီေတြလက္ေပၚေမွာက္သြားတာ"

"အဲ့က်ဲဆိုတဲ့သူနာမည္ေျပာ ကိုကိုမနက္ျဖန္အလုပ္ထုတ္ပစ္မယ္ နေမာ္နမဲ့နဲ႕ေကာ္ဖီေလးတစ္ခြက္ေတာင္နိုင္ေအာင္မကိုင္နိုင္ဘူး အခုေတာ့က်န႔္ငယ္လက္ႏူးႏူးေလးကိုး..."

"အဲ့လို႔မလုပ္ပါနဲ႕ကိုကိုေနာ္ တကယ္ကက်န႔္ငယ္မွားတာ က်ဲဖိနပ္ေတာင္ေကာ္ဖီေတြေမွာက္ပီးေပသြားလို႔က်န႔္ငယ္ကအားနာေနတာ က်န႔္ငယ္လက္လည္းသိပ္မနာဘူးေနာ္"

"ဒီေလာက္ရဲေနတာ တကယ္သက္သာလို႔လား"

"တကယ္တကယ္ က်န႔္ငယ္အပူေလာင္တာေဆးမလို႔ဘူး ကိုကိုဂ႐ုစိုက္မူနဲ႕အခ်စ္ေတြဘဲလို႔တာ"

"အိုက္ယား ကိုကိုရဲ႕အတတ္ကေလး ကိုကိုကအမ်ားႀကီးဂ႐ုစိုက္ၿပီးအမ်ားႀကီးခ်စ္ေပးပါမယ္ဗ်"
_______________________________
အခ်ိန္ေတြကပုံမွန္အတိုင္းဘဲ က်န႔္ငယ္ကရစ္လိုက္ သူကေခ်ာ့လိုက္နဲ႕တစ္ရက္ၿပီးတစ္ရက္ခပ္ျမန္ျမန္ဘဲကုန္ဆုံးသြားတယ္ အခုဆိုဝမ္ေဟာက္႐ႊမ္းနဲ႕စုန႔္က်ိယန္တို႔မဂၤလာပြဲေန႕ေတာင္ေရာက္ၿပီး မေန႕ညကသူနည္းနည္းေလးၾကမ္းမိထားလို႔က်န႔္ငယ္ကထနိုင္တာမဟုတ္ဘူး ျဖစ္နိုင္ရင္ဒီပြဲမတက္ျခင္းေတာ့ဘူး သူငယ္ခ်င္းေတြဘယ္ေလာက္အေရးႀကီးႀကီးက်န႔္ငယ္ကိုေတာ့မမွီဘူး

က်န႔္ငယ္ကတကယ္အဆိုးေလး ပထမတုန္းကက်ေတာ့သူကိုအတူေနဖို႔ခြင့္မျပဳခဲ့ဘူး ဒါမဲ့မေန႕ကဘယ္လို႔စိတ္ကူးေပါက္လည္းမသိပါဘူး ေပါင္ေလာက္ထိဘဲဖုံးတဲ့shirtအကၤ်ီအျဖဴခပ္ပြပြႀကီးကိုေအာက္ကေဘာင္းဘီမပါဘဲဝတ္ထားတယ္က်န႔္ငယ္ရဲ႕အဲ့ပုံစံကတကယ္ႏွင္းဆီရိုင္းေလးလို႔ဘဲျဖဴေဖြးေနတဲ့ေပါင္တံႏူးညံ့လြန္းတဲ့အသားေရနီေဆြးေနတဲ့ႏႈတ္ခမ္းပါးနဲ႕ေကာ့စင္းေနတဲ့မ်က္ေတာင္းစိတ္ေလးေတြတကယ္ပါေဆးေရာင္စုံျခယ္သထားတဲ့ပန္းခ်ီကားေတြထပ္ပိုလွတယ္ တစ္ခါေလးအထင္မွားမိတယ္က်န႔္ငယ္ကေယာကၤ်ားေလးဟန္ေဆာင္ထားတဲ့မိန္းကေလးမ်ားလာလို႔ ဒါမဲ့လုံးဝမျဖစ္နိုင္ဘူးေလက်န႔္ငယ္ေယာကၤ်ားေလးဆိုတာသူသာအသိဆုံး

အဲ့ႏွင္းဆီရိုင္းပုံစံေလးကကုမၸဏီကျပန္လာတဲ့သူကိုေစာင့္ေနတာတဲ့ေလ ကိုယ္မ်က္လုံးကိုယ္ေတာင္မယုံနိုင္ဘူး ဒါမဲ့အဲ့ကေလးေပါက္ေျပာလိုက္တဲ့စကားေၾကာင့္ဝမ္ရိေပၚၾကာၾကာမေငးနိုင္လိုက္ပါဘူး ဘာတဲ့..

"ကိုကို က်န႔္ငယ္ကိုခ်စ္လား"

"ခ်စ္တာေပါ့ ခ်စ္တာမွက်န႔္ငယ္သာကိုကိုအတြက္နံပါတ္1က်န႔္ငယ္သာနံပါတ္2က်န႔္ငယ္သာနံပါတ္3...."

"ဟိုးထား ရၿပီးရၿပီး က်န႔္ငယ္ကိုခ်စ္ရင္က်န႔္ငယ္ေအာက္ေနရမယ္"

"ဘယ္..ဘယ္လို႔"

တစ္ေလာကလုံးကိုေခ်မိဳးလာတဲ့CEO Wangကဒီကေလးရဲ႕ေအာက္ကိုေနရမယ္တဲ့ျဖစ္သင့္လား လုံးဝလုံးဝကိုသူကအထက္ပုဂၢိုလ္ဘဲ က်န္တဲ့ေနရာအလို႔လိုက္ရင္လိုက္မယ္ဒီေန‌ရာေတာ့ဝမ္ရိေပၚတို႔အလို႔မလိုက္နိုင္ပါဘူး

"ကေလး..."

"ဘယ္အေကာင္နဲ႕မွားေနတာတုန္း ကြၽန္ေတာ္ကက်န႔္ငယ္!"

သူစိတ္တိုင္းက်မျဖစ္ေတာ့သူ‌ေခၚတာသိသိႀကီးဒီကေလးေပါက္စရစ္ပါၿပီး သူလည္းဒီကေလးကိုမနိုင္ပါဘူး ေအာက္လည္းမဆင္းေပးနိုင္ပါဘူး ဒီႏူးႏူး႐ြ႐ြေလးကသူအေပၚမွာဘယ္လို႔မွမျဖစ္သင့္ပါဘူး

"က်န႔္ငယ္ သိသိႀကီးမရစ္နဲ႕ကြာ"

"အခုေတာ့ရစ္တယ္ေပါ့ခင္ဗ်ာႀကီးအြန႔္..အြန႔္"

နဂိုကတည္းကမွသမာဓိအားမခိုင္းပါဘူးဆို ႏႈတ္ခမ္းတစ္ေထာ္ေထာ္နဲ႕ရန္ေတြ႕ေနတဲ့အေကာင္ေပါက္ေၾကာင့္ဘာမွဂ႐ုမစိုက္နိုင္ေတာ့ဘူး ႏႈတ္ခမ္းကိုေပါက္ထြက္မထြက္ဆြဲကိုက္ၿပီးအနမ္းၾကမ္းေတြေပးမိေတာ့တာဘဲ

"အြန႔္..အြန႔္...လႊတ္..လႊတ္.."

"ဟင္အင့္ ကိုယ္ကေအာက္ေနဖို႔မျဖစ္နိုင္သလို႔ အခုရပ္ဖို႔ဆိုတာကလည္းမျဖစ္နိုင္ေတာ့ဘူး ဘာလို႔ဆိုကိုယ္ကိုက်န႔္ငယ္ကအရင္ျမဴဆြယ္တာမို႔လို႔"

"အ့..ကိုကို...ေျဖးေျဖး..."

"အြန္း ကိုယ္ျငင္သာပါမယ္"

"အ့...ကိုကို...နာေနၿပီး..ထုတ္ေတာ့"

"ခနေလး ခနေလးဘဲက်န႔္ငယ္ ၿပီးေတာ့မယ္"

"အင့္...နာေနၿပီးလို႔..ကိုကို...ဟင့္"

"ဟုတ္ၿပီး ကိုကိုတို႔ၿပီးၿပီးေနာ္"

"ဟင့္"

ဟုတ္တယ္ကိုကိုတို႔ၿပီးၿပီး ပထမအခ်ီဆိုတာေတာ့ထည့္မေျပာေတာ့ပါဘူး
________________________________
အားးးငါဘာေတြေရးမိပါလိမ့္ အီးဟီး😭
သာသာဘာမွမသိဘူး အင္နို႔စန္း🤒

Ficေလးေတြပစ္ထားတာအရမ္းၾကာသြားတယ္ဟီးဟီး😁သာသာျပန္လာပါၿပီး😚
အပ္ပုဒိတ္တစ္ခါေပးဖို႔ဆယ္ကမၻာေလာက္ဘဲၾကာပါတယ္😂

ဒါနဲ႕ကေလးပုစိေတြျမင္ျခင္းလားဟင္🌚🖤
_______________________________

Continue Reading

You'll Also Like

33.1K 4.1K 37
I don't wanna be right .
8K 1.4K 16
ජීවිතේ ප්‍රේමනීය පරිච්ඡේද ලියවුනේම ආදරනීය හමුවීම් එක්ක.... ......❤️
111K 4.9K 46
တစ္ခ်ိန္ က ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ တယ့္ကေလးက....ဆယ္ႏွစ္အၾကာမွာ ကြၽန္ေတာ့္ကို အပိုင္လိုခ်င္တယ္တယ့္...... တစ်ချိန် က ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင် စေ...
73.2K 9.9K 37
Seokjinက ငါ့အိမ်ကကျွန်လေ... အိပ်စရာလူကုန်ရင်တောင် သူနဲ့တော့မအိပ်ဘူး၊ ကျွန်စော်နံလို့...[ABO/kookjin]