ေဆး႐ုံ၀မွထြက္လာလာခ်င္း စိုးရိမ္တႀကီးေစာင့္ေနေသာ Yoon Lay အားျမင္လိုက္ရသည္.....
သူ႔အားျမင္ေသာအခါ အနားသို႔ အေျပးေရာက္လာေသာ သူ.....
" သခင္ေလး အဆင္ေျပရဲ႕လား ဆရာ၀န္က ဘာေျပာလဲဟင္..... "
" အင္းမ္ ဟို ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးလို႔ပဲေျပာလိုက္တယ္ စိတ္ဖိစီးမႈမ်ားေနလို႔တဲ့...... အဲ့တာပါပဲ..... "
" ဪ ေတာ္ေသးတာေပါ့ ကြၽန္ေတာ္က စိုးရိမ္ေနတာ.... အာ့ဆို ျပန္ၾကမယ္ေလ သခင္ေလး ကားေပၚတတ္ပါ.... "
" အြန္း..... "
အြန္း တစ္လုံးသာဆိုလ်က္ Taehyung ေနာက္ခန္းသို႔ ေစြ႕ခနဲ၀င္ထိုင္လိုက္သည္......
ရင္ထဲတြင္လည္း တစ္စုံတစ္ခုအား စိုးထိတ္ေနရသလို စိတ္ေလးေနမိ၏။
တကယ္ဆို ေပ်ာ္သင့္တယ္မလားဟင္.....
ကေလးငယ္တစ္ေယာက္ လူ႔ဘ၀ကိုေရာက္လာေတာ့မယ့္အေၾကာင္းမို႔.....
Yoon Lay အား အေၾကာင္းစုံေျပာျပခ်င္ေပမယ့္ အက်ယ္က်ယ္ျဖစ္ေနမည္မို႔ မေျပာမိခဲ့.....
ကားထြက္ခါနီး အျပင္ဘက္သို႔ အၾကည့္ လဲက်ေနေသာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ Yoon Lay အား ကားေခတၱရပ္ခိုင္းကာ Taehyung ဆင္းေလွ်ာက္လာခဲ့သည္......
သည္အမ်ိဳးသမီးကို သူေတြ႕ဖူးေနသလို.....
အနီးနားေရာက္မွ ေသခ်ာၾကည့္မိေတာ့ Yoongi Hyung ရဲ႕ေဒၚေလး Hi Hyung ျဖစ္ေနမွန္းသိလိုက္ရသည္.....
" ဟာ အန္တီ အန္တီ အဆင္ေျပရဲ႕လားဟင္..... လာ လာ ကြၽန္ေတာ္ ထူေပးမယ္..... "
" အင္းမ္ ေက်းဇူးပါ Taehyung ရယ္ အန္တီေခါင္းထဲ မိုက္ခနဲျဖစ္ျဖစ္သြားလို႔...... "
" အန္တီ တစ္ေယာက္တည္းလာတာလား...... Hyung ေရာ ပါမလာဘူးလားဟင္.... "
" ဪ နင့္အကိုက အလုပ္ေတြနဲ႔ အားမွမအားတာကြယ္ အန္တီတစိေယာက္ပဲလာရမွာေပါ့ သူ႔တပည့္ေတြကလည္း ကိစၥရွိလို႔ အျပင္သြားၾကတယ္ဆိုလား..... ေန ေနပါေစေတာ့ ခုအန္တီသက္သာေနပါပီ..... "
" ဟာ ျဖစ္ပါ့မလားဗ်ာ လာ လာ ကြၽန္ေတာ္ အန္တီ့ကားဆီ လိုက္ပို႔ေပးမယ္ Yoon Lay ငါျပန္လာခဲ့မယ္ ေစာင့္ေနေနာ္...... "
" သခင္ေလး ကြၽန္ေတာ္ပို႔ေပးလ္ုက္မယ္ေလ..... "
" ရတယ္ ရတယ္ မင္းသာဒီမွာေနခဲ့ ငါခ်က္ခ်င္းျပန္လာခဲ့မွာ..... "
" ဟုကဲ့..... သခင္ေလး..... "
အတင္းလိုက္ပို႔ဟန္ျပင္ေနေသာ သခင္ေလးျဖစ္သူေၾကာင့္ Yoon Lay ဘာမွဆက္မေျပာေတာ့ဘဲ ရပ္ေနမိသည္......
Taehyung မွ ထူတြဲကာ Hi Hyung အား လမ္းေျဖးေျဖးခ်င္းေလွ်ာက္ေစခဲ့သည္.....
ထိုအခ်ိန္ Min Hi Hyung ဆိုေသာ မိန္းမ၏ မ်က္ႏွာထက္တြင္ ယုတ္မာသည့္အၿပဳံးတစ္ခ်ိဳ႕ တြယ္ၿငိသြားခဲ့သည္ကိုေတာ့.......
" အန္တီ ကားက ဘယ္နားမွာလဲဟင္...... "
" ဟို နားေလးမွာ Taehyung ျဖစ္ရဲ႕လား အန္တီ့ဘာသာသြားႏိုင္ပါတယ္ အားနာစရာႀကီး..... "
" ရပါတယ္ဗ်ာ Hyung ရဲ႕ေဒၚေလးက ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ေဒၚေလးပဲေပါ့..... ဒီေလာက္ ကူညီတာေလးက ေျပာမပေလာက္ပါဘူး...... "
" ေက်းဇူးပါ သားရယ္..... "
၀မ္းသာသည့္ မ်က္၀န္းတို႔ျဖင့္ သားဟု ေခၚလိုက္ေသာ သူေၾကာင့္ Taehyung ရင္ထဲ အမ်ိဳးအမည္မသိေသာ ခံစားမႈတစ္ခ်ိဳ႕ ျဖတ္ေျပးသြား၏။
Omma ကို သတိရမိသလိုမ်ိဳး.....
အင္းမ္ေလ သားလို႔ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးအေခၚမခံရတာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ၾကာခဲ့ပီလဲဆိုတာ......
Jungkook အေဖကလည္း သားလို႔ေခၚေပမယ့္ သူခံစားမိတာက အျပစ္ရွိတဲ့သူအေခၚခံေနရသလိုမ်ိဳးႀကီး.....
အင္းမ္ေလ ထားပါ ဒါေတြေတြးေနလို႔လည္း......
အေတြးတို႔အား လက္စသတ္ကာ ၾကည့္မိေတာ့ ကားအနားသို႔ပင္ ေရာက္ေနပီ.....
" ေရာက္ပီေနာ္ အန္တီ.... ကားလည္း ေသခ်ာေမာင္းပါ.... ဒါမွမဟုတ္ အဆင္မေျပရင္ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ တူတူျပန္မလားဟင္..... "
" အာ ေနပါေစေတာ့.... ကဲ ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္ေနာ္ ေနာက္မွေတြ႕ၾကတာေပါ့..... "
" ဟုကဲ့ အန္တီ..... အင့္..... "
အန္တီ Hi Hyung အား ႏႈတ္ဆက္ေနစဥ္ အေနာက္မွ လာ႐ိုက္ေသာ အရာေၾကာင့္ Taehyung အေမွာင္ကမာၻထဲ ေခတၱ၀င္ေရာက္သြား၏။
လဲက်ေနေသာ ေကာင္ေလးအား မဲ့ၿပဳံးတစ္ခ်က္ၿပဳံးလ်က္ Hi Hyung အရသာခံစြာၾကည့္ေနမိသည္.....
သူ႔ေရွ႕တြင္ ရပ္ကာ တုတ္ကိုင္ထားသူက Han Yura......
" ကဲ ပထမဦးဆုံး Plan ကေတာ့ လြယ္လြယ္ကူကူနဲ႔ပီးသြားပီ..... Yura မင္း သူ႔ကို ကားေပၚတင္လိုက္....... ေနာက္ထပ္ Plan ေလးကို ျမန္ျမန္အေကာင္အထည္ေဖာ္လိုက္ရေအာင္..... "
" ေကာင္းတာေပါ့ အန္တီရယ္..... ေတာ္ေတာ္ကို စိတ္လႈပ္ရွားေနပီ..... "
" သြားၾကတာေပါ့ အခ်ိန္မရွိဘူး သူ႔ေနာက္လိုက္ေရာက္လာရင္ ကြိဳင္တတ္သြားႏိုင္တယ္ ျမန္ျမန္လုပ္..... "
ေမ့လဲေနေသာ Taehyung ကိုယ္ေလးအား မႏိုင့္တႏိုင္မကာ ကားေနာက္ဖုံးထဲသို႔ ထိုးထည့္လိုက္ေသာ သူမ......
နင္နဲ႔ငါ ပီးမွ ရွင္းၾကတာေပါ့ Kim Taehyung ရယ္ ခု နင္ေျပးမလြတ္ေတာ့ပါဘူး..... ဟား ဟား ဟား......
တကယ္ေတာ့ ဒီလိုလုပ္ဖို႔ သူတို႔မွာ အစီအစဥ္မရွိခဲ့.....
ေန႔တိုင္း ႐ုံးမွအိမ္ အိမ္မွ႐ုံးသို႔သာ သြားေနေသာ Taehyung ေၾကာင့္ သူတို႔ စိတ္ပ်က္ေနမိသည္ကအမွန္......
သို႔ေပသည့္ ဒီေန႔ေတာ့ ထူးထူးျခားျခားေဆး႐ုံသို႔သြားသည္ဆိုျခင္းေၾကာင့္ ေနာက္ေယာင္ခံလိုက္လာခဲ့ျခင္းသာ......
ထိုေကာင္ေလး အကြက္ထဲ၀င္လာရန္အတြက္လည္း Hi Hyung ကိုယ္တိုင္ေနမေကာင္းျဖစ္ဟန္ေဆာင္၍ ေခၚထုတ္ရန္ ႀကိဳးစားရျပန္သည္.....
ေတာ္ေသးသည္ ႏုံအလွေသာ ေကာင္ေလးက သူတို႔အကြက္ထဲကိုမွ လွလွပပႀကီး၀င္ေရာက္လာသည္မို႔.....
ဟက္ ငါ့ဘ၀ႀကီးကို စုတ္ျပတ္သက္ေအာင္ လုပ္ခဲ့တဲ့ မင္းကို ဒီေလာကႀကီးကေန ဖယ္ထုတ္ပစ္မယ္ Kim Taehyung......
ကားေနာက္ခန္းထဲတြင္ေတာ့ ဦးေခါင္းတြင္ယိုစီးေနေသာ ေသြးမ်ားႏွင့္ ေမ့ေမ်ာေနဆဲ သူ.....
°
°
°
°
°
လိုက္ပို႔သည္ဆိုေသာ သခင္ေလးျဖစ္သူက ဆယ့္ငါးမိနစ္ၾကာတာေတာင္ ေရာက္မလာေသးသျဖင့္ Yoon Lay အတန္ငယ္စိတ္ပူလာမိသည္......
တကယ္ပဲ ဘာမ်ားျဖစ္ေနပါလိမ့္....
ပီးေတာ့ ဟိုမိန္းမ Min Yoongi ၏ အေဒၚျဖစ္သူဆိုသူကို စစေတြ႕တည္းက Yoon Lay သေဘာမေတြ႕ခဲ့သည္ကအမွန္.....
သူ သခင္ေလးကို ၾကည့္တဲ့အၾကည့္ေတြက ထူးဆန္းလြန္းတယ္ ဘယ္လိုေျပာရမလဲ စိတ္ေဖာက္ျပန္ေနတဲ့ အၾကည့္လိုမ်ိဳးလား......
ေနာက္ေတာ့ စိုးရိမ္လာမႈႏွင့္အတူ Yoon Lay, Car-Parking ဆီသို႔ ထြက္လာခဲ့သည္......
တစ္ေနရာလုံးကို လွည့္ပတ္ရွာပါေသာ္လည္း အရိပ္အေယာင္ပင္မေတြ႕ရ......
ဟို အေဒၚႀကီးနဲ႔မ်ား လိုက္သြားတာလား.....
မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး လိုက္သြားတယ္ဆို ငါ့ကို အရင္အသိေပးမွာေပါ့......
စိုးရိမ္မႈဒီဂရီ ျမင့္တတ္လာသည္ႏွင့္အမွ် Yoon Lay ေျခမ်ားပင္မခိုင္ခ်င္ေတာ့.....
ဘုရား ဘုရား ငါထင္သလိုမျဖစ္ပါေစနဲ႔......
မည္မွ်ပင္ဆုေတာင္းေနပါေစ သူ႔ဆုေတာင္းမ်ားမျပည့္ခဲ့.....
ေခ်ာင္က်လြန္းေသာ ကားရပ္သည့္ေနရာတြင္ အနည္းငယ္ေပက်ံေနေသာ ေသြးကြက္တစ္ခ်ိဳ႕......
ဒါ ဒါ....... သခင္ေလး သခင္ေလး......
အနည္းငယ္စြန္းထင္းေနေသာ ေသြးစမ်ားအား လက္ႏွင့္ကိုင္ၾကည့္ကာ အ႐ူးတစ္ေယာက္လို ေအာ္ငိုေနမိျပန္သည္......
ငါ ဘာလုပ္ရမလဲ ငါ ဘာလုပ္ရမလဲ.......
ဖ်တ္ခနဲ၀င္လာေသာ အႀကံႏွင့္အတူ ထိုေနရာမွ ဒေရာေသာပါး ေျပးထြက္လာခဲ့သည္......
ခု သူသြားမည့္ေနရာက D Group ဆီ......
" ဟို ဟို Min Yoongi Min Yoongi Min Yoongi ရွိလား..... သူ႔ကိုေခၚေပးပါ..... Min Yoongi..... Min Yoongi...... "
" ေဟ့လူ ခင္ဗ်ားကဘာလို႔ ငါတို႔ Boss ရဲ႕ နာမည္ကို လက္လြတ္စပယ္ေခၚရဲတာလဲ..... ထြက္သြားစမ္း..... Boss အလုပ္ရႈပ္ေနတယ္..... "
" မရဘူး မရဘူး မင္းတို႔ ဘာမွလာမတားနဲ႔ ငါ Min Yoongi နဲ႔ရွင္းမွျဖစ္မယ္ Yarrrr Min Yoongi ထြက္ခဲ့စမ္း..... "
" ေဟ့လူ ခင္ဗ်ား မရဘူးလို႔ေျပာေနတာ မၾကားဖူးလား နားကန္းေနလားကြ ခြပ္..... "
" ဘာ ရာရာစစ မင္းကမ်ား ငါ့ကို ခြပ္..... "
႐ုံးခန္းေရွ႕တြင္ အျပန္အလွန္ထိုးႀကိတ္ေနၾကေသာ Yoon Lay ႏွင့္ Yoongi ၏လူမ်ား......
စာရင္းမ်ားတိုက္ေနရာမွ Min Yoongi ဆိုသည့္နာမည္ေခၚသံကို Yoongi ၾကားလိုက္ရသည္.....
ဘယ္ကလူမွန္းမသိဟူေသာ အေတြးျဖင့္ စာရင္းကိုသာ ျပန္အာ႐ုံစိုက္ေနမိ၏။
သို႔ေသာ္ အတန္ၾကာသည္အထိ မပီးႏိုင္ေသးေသာ ရန္ပြဲေၾကာင့္ သူမပါလို႔မျဖစ္ေတာ့......
" Boss တျခားလာရန္ရွာတဲ့သူေနမွာပါ ထြက္မေတြ႕ပါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္လူေတြ ခိုင္းလိုက္ပါ့မယ္..... "
" ေန ေန Woo Bin ဘယ္သူလဲဆိုတာ ငါသိခ်င္လို႔ ဘယ္သူကမွ ငါ့နာမည္ကို အဲ့လိုေခၚဖူးတာ မရွိခဲ့ဖူးဘူး...... "
မထြက္ရန္တားေနေသာ Woo Bin အား လက္ကာျပကာ Yoongi ႐ုံးခန္းေရွ႕သို႔ ထြက္လာခဲ့သည္......
ေရွ႕တြင္ေတာ့ ေသြးအလူးလူးႏွင့္ ထိုးႀကိတ္ေနၾကေသာ သူမ်ား.....
ခုႏွစ္ေယာက္အားႏွင့္ တစ္ေယာက္အားမို႔ မမွ်မတျဖစ္ေနေသာ္လည္း ထိုလူကဂ႐ုမစိုက္ဘဲ ဆက္ထိုးေနဆဲ.....
ေသြးအလူးလူးျဖင့္ ကြဲၿပဲေနေသာ ထိုလူအား ေသခ်ာၾကည့္မိမွ Yoongi မွတ္မိသြားသည္......
Yoon Lay ဘယ္လိုျဖစ္လို႔......
" ေဟ့ေကာင္ေတြ ရပ္လိုက္ၾကစမ္း...... မင္းတို႔ ဘာလို႔အဲ့ေလာက္ထိ လုပ္ေနၾကတာလဲ သူက ငါ့အသိကြ..... "
" ဟို ဟို ေတာင္းပန္ပါတယ္ Boss သူက Boss နာမည္ကို ေအာ္ေခၚေနတာနဲ႔...... ကြၽန္ေတာ္တို႔လည္း..... "
" မင္းတို႔ကကြာ သြားေတာ့ ေနာက္မွ ငါနဲ႔ရွင္းမယ္..... Yoon Lay လာ လာ ကို႔လူေတြလုပ္ရပ္အတြက္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ..... "
ယိုင္တိယိုင္တိုင္ျဖင့္ မတ္တပ္ရပ္ေနေသာ သူအား Yoongi ပုခုံးေလးအား အသာဆုပ္ကိုင္ကာ ေတာင္းပန္စကားဆိုမိသည္.....
သို႔ေသာ္ သူလုပ္လိုက္သည္က Yoongi ၏လက္အား ဆြဲခြာလိုက္ျခင္း......
ကို ေတာင္းပန္သည္ကို လက္မခံဘဲ ခ်က္ခ်င္းဆြဲခြာလိုက္ေသာ သူေၾကာင့္ Yoongi အနည္းငယ္စိတ္တိုသြားမိသည္ကအမွန္......
သို႔ေပမယ့္ ေဒါသအား ထိန္းကာ ဆက္၍ေမးလိုက္သည္.....
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ Yoon Lay က Tae အားကိုးရတဲ့သူ မဟုတ္ေပလား....
" ဘာျဖစ္လာတာလဲ Yoon Lay, Tae ေရာ..... "
" ခင္ဗ်ား ခင္ဗ်ား အဲ့ေမးခြန္းက ခင္ဗ်ားကို ေမးရမွာသိလား..... လူယုတ္မာေကာင္ရဲ႕..... "
" ဘာ......!!!! "
ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္ေျပာလာေသာ Yoon Lay စကားမ်ားေၾကာင့္ Yoongi အံ့ဩမႈတို႔ျဖင့္ အေၾကာင္သားေငးေနမိသည္.....
ပီးေတာ့ လူယုတ္မာတဲ့ ဟုလား ငါကဘာကို......
အေနာက္တြင္ရပ္ေနေသာ Woo Bin က အေသသတ္ရန္ ဓားေျမႇာင္ဆြဲထုတ္ထားပီးျဖစ္ေသာ္လည္း လက္ကိုင္ကာ လွမ္းတားေသာ Boss ျဖစ္သူေၾကာင့္ မေက်နပ္ေပမယ့္ အသာၿငိမ္ေနလိုက္ရသည္.......
" ဘာေျပာတယ္ လူယုတ္မာ ဟုလား ငါက ဘာလို႔..... "
" ခင္ဗ်ား ခင္ဗ်ားအေဒၚကေလ သခင္ေလးကို တစ္ေနရာေခၚသြားတယ္....... ပီးေတာ့ သခင္ေလးကို တစ္ခုခုလုပ္လိုက္တာလားမသိဘူး ေသြးစက္ေတြ ေတြ႕ခဲ့တယ္ အဲ့တာ ခင္ဗ်ား ရွာေပးပါ..... ခင္ဗ်ား သခင္ေလးကို မကယ္ႏိုင္ရင္ က်ဳပ္ကိုယ္တိုင္ ခင္ဗ်ားကို သတ္မွာ သိလား...... "
" ဘာ..... ေဒၚေလးက ေဒၚေလးက...... ဘာလို႔ Tae ကို...... "
" အဲ့တာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္သိမွာလဲ သခင္ေလးေနမေကာင္းလို႔ ေဆး႐ုံသြားျပရင္း ေဆး႐ုံမွာ ခင္ဗ်ားအေဒၚနဲ႔ေတြ႕တယ္ ခင္ဗ်ားအေဒၚက ေနမေကာင္းလို႔ ကားဆီလိုက္ပို႔ေပးမယ္ဆိုပီး ေပ်ာက္သြားတာ..... ခင္ဗ်ား အေဒၚ တစ္ခုခုလုပ္လိုက္ပီလားမသိဘူး ကြၽန္ေတာ္ထင္ေနတယ္ ခင္ဗ်ား အေဒၚ သခင္ေလးကို ၾကည့္တဲ့အၾကည့္ေတြက ထူးျခားေနတယ္ဆိုတာ တစ္ခုခုကို ႀကံစည္ေနတဲ့အၾကည့္မ်ိဳး...... ခင္ဗ်ား သခင္ေလးကို ရေအာင္ ကယ္ေပးပါ ကယ္ေပးပါ သခင္ေလးသာ တစ္ခုခုျဖစ္သြားခဲ့ရင္ ခင္ဗ်ားတို႔အားလုံးကို အကုန္သတ္ပစ္မယ္သိလား...... "
" ေန ေနပါဦး မင္းစိတ္ကို ေအးေအးထား ဟုပီလား ငါရေအာင္ ကယ္ေပးမွာ Tae မွည့္တစ္ေပါက္ေတာင္ မစြန္းေစရဘူး ဟုပီလား..... Woo Bin မင္းကို ေဒၚေလးရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈေတြကို ေစာင့္ၾကည့္ခိုင္းထားတယ္ေလ ခု ဘယ္လိုျဖစ္လို႔...... "
" ကြၽန္ေတာ္လည္း တကယ္မသိဘူး Boss ဒီတစ္ေလာအတြင္း အိမ္မွာပဲေနေနတယ္ဆိုပီး အန္တီကို မေစာင္ါၾကည့္ခဲ့မိဘူး ေတာင္းပန္ပါတယ္ Boss ကြၽန္ေတာ့္အမွားပါ...... "
" ဟာကြာ ခုမွ အမွားေတြ ဘာေတြလုပ္မေနနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းစုံစမ္းပါ ခု Tae ကို ဘယ္ေနရာေခၚသြားလဲဆိုတာ သူသြားတတ္တဲ့ေနရာေတြ ငါတို႔သြားေနၾက ေနရာေတြ တစ္ခုမက်န္စစ္ေဆး..... သြားေတာ့...... "
" ဟုကဲ့ Boss..... "
အေျပးအလႊားထြက္သြားေသာ Woo Bin အား ၾကည့္ရင္း Yoongi ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ အ႐ုပ္က်ိဳးျပတ္ထိုင္ခ်မိ၏။
Yoon Lay ကေတာ့ ထိုေနရာပင္ အံႀကီးႀကိတ္လ်က္ မတ္တပ္ရပ္ေနဆဲ......
ဖုန္းအားကိုင္ကာ အေဒၚျဖစ္သူဆီ ဆက္ေတာ့ ဆက္သြယ္၍မရပါဟုသာ သိရသည္......
ေဒၚေလး ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲဗ်ာ......
°
°
°
°
°
ပန္းၿခံေလးထဲတြင္ Jungkook, Lavender ပန္းေလးမ်ားအား ေရေလာင္းေနမိသည္......
ခုဆို သူပုံမွန္ေရေလာင္းေပးသျဖင့္ ပန္းေတြလွလွပပဖူးပြင့္ေနသည္မွာ တကယ္ၾကည္ႏူးစရာ.....
အလုပ္လုပ္ရင္းမွ ပင္ပန္းလာလွ်င္ ပန္းၿခံေလးဆီသြားကာ အပန္းေျဖမိသည္က သူ႔အတြက္ အက်င့္တစ္ခုျဖစ္လို႔ေနပီ.......
ေရေလာင္းေနရင္းမွ အေတြးေရာက္သြားသည္က ေကာင္ေလးဆီ......
မနက္က ေနမေကာင္းဘူးဟု ေျပာသြားသည္ ခုေရာ သက္သာပါ့မလား......
စိုးရိမ္ေသာ အေတြးတို႔ေတြးေနစဥ္ ၀င္လာေသာ ဖုန္းေၾကာင့္ အလန႔္တၾကားျဖစ္မိသြား၏။
Contact Name ကိုၾကည့္မိေတာ့ နံပါတ္စိမ္းျဖစ္လို႔ေနသည္......
မည္သူလဲဟူေသာ သိခ်င္စိတ္တို႔ျဖင့္ ေကာက္ကိုင္မိလိုက္၏။
" ဟုကဲ့ အမိန႔္ရွိပါ...... "
" Jungkook Jungkook လား..... ကြၽန္ေတာ္ Yoon Lay ပါ...... "
" ေအး ဟုတယ္ ေျပာ..... "
တစ္ဖက္မွ မသိမသာတုန္ယင္ေနေသာ အသံေၾကာင့္ Jungkook ရင္ထဲ အနည္းငယ္စိုးထိတ္မိသြားသည္....
" ဟိုေလ သခင္ေလး သခင္ေလး...... "
" ေအး မင္း သခင္ေလး ဘာျဖစ္လို႔လဲ ေနမေကာင္းလို႔လား ဒါမွမဟုတ္ တစ္ခုခု...... "
" ဟင့္အင္း သခင္ေလး သခင္ေလးကိုေလ Min Yoongi အေဒၚကေခၚသြားတယ္ ဘယ္ကို ေခၚသြားမွန္းလည္းမသိဘူး..... အခု အခု ရွာေနၾကပီလို႔ေျပာတာပဲ Jungkook သိသင့္တယ္ထင္လို႔..... "
" ဘာ...... Min Hi Hyung က ဟုလား...... မင္း အခုဘယ္မွာလဲ Yoon Lay..... "
" ကြၽန္ေတာ္ D Group မွာ..... "
" ေအး ေစာင့္ေန ငါလာခဲ့မယ္..... "
ဖုန္းအားခ်ကာ အေျပးတစ္ပိုင္းျဖင့္ ကားဆီသို႔ ေျပးထြက္လာခဲ့သည္......
တကယ္ပဲ အဲ့မိန္းမႀကီး ႐ူးေနတယ္နဲ႔တူတယ္ ကိုယ့္ေသြးသားအရင္းကိုေတာင္မွ သတ္ရတဲ့အထိေလ......
ေမာင္ မင္းကို လာကယ္မယ္ Tae.......
မူးေႏွာက္ေႏွာက္အသိတို႔ႏွင့္အတူ Taehyung သတိရလာခဲ့သည္......
ပတ္၀န္းက်င္ကိုၾကည့္ေတာ့လည္း အလင္းေရာင္ပင္မျမင္ရဘဲ မည္းမည္းေမွာင္ေနလ်က္......
ကုန္း႐ုန္းထေပမယ့္ လက္ျပန္ႀကိဳးတုတ္ထားသည္မို႔ ထလို႔မရေခ်......
ေနာက္ေစ့မွာလည္း တစ္ခုခုႏွင့္ ထိထားသလို စို႐ႊဲကာ စပ္ဖ်င္းဖ်င္းခံစားေနရ၏။
ငါ ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ......
ဟိုဟိုဒီဒီေလွ်ာက္ၾကည့္မိေတာ့ ဂိုေထာင္ပုံစံအခင္းအက်င္းမ်ားကို သာသတိထားမိလိုက္သည္......
ဒါ ဂိုေထာင္ပ်က္တစ္လုံးလား.....?
" ေဖ်ာင္း ေဖ်ာင္း ေဖ်ာင္း..... !!!!! "
အေမွာင္ထဲမွ လက္ခုပ္တီးသံၾကားလိုက္ရသျဖင့္ Taehyung အသဲအသန္လိုက္ၾကည့္မိသည္......
ဖ်တ္ခနဲလင္းလာေသာ ဝါက်င္က်င္မီးေရာင္ေအာက္တြင္ ေတြ႕လိုက္ရေသာ မ်က္ႏွာ......
Han Yura.....
" မင္းကဘာလို႔...... "
" အိုး သိခ်င္စိတ္ေတြ မ်ားလြနခးမေနဘူးလား Kim Taehyung ရယ္ Relax...... "
" မင္း ဘာမွလာေျပာမေနနဲ႔ ငါ့ကို ဘာလို႔ဖမ္းထားရတာလဲ..... "
" သိခ်င္လား..... Ok သိခ်င္ရင္ ေျပာျပေပးရမွာေပါ့..... နင့္ကို သတ္ဖို႔ဖမ္းထားတာ..... နင္ ငါ့ဆီက Jeon ကို လုယူခဲ့ပီး ေအးေအးေဆးေဆးေနႏိုင္ခဲ့တယ္ေနာ္...... ငါ့မွာေတာ့ ငါခ်စ္ရတဲ့ အေဖကိုပါ ဆုံးရႈံးပီး ကုသေရးစင္တာမွာ အခ်ိန္ကုန္ဆုံးခဲ့ရတယ္ ငါခ်စ္ရတဲ့ Jeon ကလည္း ငါ့ကို လွည့္ေတာင္မၾကည့္ေတာ့ဘူး အဲ့တာေတြအားလုံးရဲ႕ တရားခံက ဘယ္သူလဲသိလား...... အဲ့တာ နင္ပဲ Kim Taehyung ဆိုတဲ့ေကာင္...... ဒီေန႔ နင္ငါ့ကို လုပ္ခဲ့တာေတြ အားလုံးအတြက္ ျပန္ေပးဆပ္ရမယ္ဆိုတာသိထားလိုက္...... ဟား ဟား...... "
" နင္က ငါ့ကို တရားခံလို႔ေျပာတယ္ေနာ္ အဲ့တာမွားတယ္သိလား နင္ကသာ အဓိကတရားခံပဲ နင္သာ ကိုယ္၀န္အတုနဲ႔ မလိမ္ညာခဲ့ရင္..... ဒီလိုမ်ိဳး ျဖစ္လာမွာမဟုဘူးဆိုတာေရာစဥ္းစားမိရဲ႕လား..... Han Yura...... "
" ဘာေျပာတယ္ နင္ေတာ္ေတာ္အေျပာႀကီးတာပဲ Kim Taehyung...... "
" ဟက္ ငါအေျပာႀကီးတာ မဟုပါဘူး ဒါေပမယ့္ နင့္ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ နင့္ေၾကာင့္ပဲ ငါနဲ႔ ေမာင္နဲ႔ ျပန္အဆင္ေျပခဲ့တာေလ..... တကယ္ကို..... "
လင္တ႐ူး႐ူးေနေသာ ထိုမိန္းမအား စိတ္ပ်က္လာသျဖင့္ Taehyung အျမင္ကတ္ကာ ပို႐ြဲ႕ေျပာလိုက္မိသည္.....
" ဟာ နင္ နင္ကေလ တကယ္အရွက္မရွိတဲ့အေကာင္...... "
" အင့္......!!!! "
Taehyung ၏ခနဲ႔တဲ့တဲ့အေျပာစကားမ်ားေၾကာင့္ Yura ခ်က္ခ်င္လုပ္မိသည္က လက္ထဲတြင္ အသင့္ပါလာေသာ ဓားေျမႇာင္ေလးျဖင့္ ဗိုက္အားထိုးခ်လိုက္ျခင္းပင္.....
႐ုတ္တရက္မို႔ Taehyung ေၾကာင္သလိုျဖစ္သြားေသာ္လည္း ခ်က္ခ်င္းသတိရမိသြားက ကေလး.....
ကေလး ငါ့ကေလး..... ဟင့္အင္း ကေလး ဘာမွမျဖစ္ရဘူး ငါ့ကေလးေလး......
ဟင့္အင္း ဟင့္အင္း......
ေသြး႐ူးေသြးတန္း ခံစားခ်က္တို႔ႏွင့္အတူ အတင္း႐ုန္းကန္ေနမိ၏။
မျဖစ္ဘူး ကေလးေလး ငါ့ကေလးေလး......
ေရွ႕မွ ရပ္ေနေသာ သူမကေတာ့ ေၾကာက္စရာအၿပဳံးျဖင့္ ခြက္ထိုးခြက္လန္ရယ္ေမာေနဆဲ......
" ေအး ငါနင့္ကို ေသေအာင္သတ္ျပမယ္ Han Yura ငါ့ကေလးကို နင္သတ္တယ္ေနာ္ နင့္ကိုလည္း အစိတ္စိတ္အႁမႊာႁမႊာျဖစ္ေအာင္ လုပ္မယ္...... "
ဗိုက္တြင္ ေသြးမ်ားတစက္စက္ယိုစီးေနသည့္ၾကားမွ Han Yura အား မ်က္လုံးေသႀကီးမ်ားျဖင့္ စိုက္ၾကည့္ေနသူတစ္ဦး........
" နင့္ကို Victoria က ဘယ္လိုလူမ်ိဳးလဲဆိုတာ ျမင္ေအာင္ျပေပးမယ္....... "
ＶＩＣＴＯＲＩＡ 👑
A/N ဒီတစ္ပိုင္းနဲ႔တင္ အပီးေရးဖို႔စဥ္းစားထားေပမယ့္ သာသာ လက္တုံ႔ေနမိတယ္
Victoria ေလးကို မႏႈတ္ဆက္ခ်င္ေသးတာလည္းပါပါတယ္
ေနာက္တစ္ပိုင္းက်ရင္ေတာ့......
ဖတ္ရႈေပးသူတစ္ဦးခ်င္းဆီကို အထူးေက်းဇူးတင္လ်က္ ~ 🌸
[ UNICODE ]
ဆေးရုံ၀မှထွက်လာလာချင်း စိုးရိမ်တကြီးစောင့်နေသော Yoon Lay အားမြင်လိုက်ရသည်.....
သူ့အားမြင်သောအခါ အနားသို့ အပြေးရောက်လာသော သူ.....
" သခင်လေး အဆင်ပြေရဲ့လား ဆရာ၀န်က ဘာပြောလဲဟင်..... "
" အင်းမ် ဟို ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးလို့ပဲပြောလိုက်တယ် စိတ်ဖိစီးမှုများနေလို့တဲ့...... အဲ့တာပါပဲ..... "
" ဪ တော်သေးတာပေါ့ ကျွန်တော်က စိုးရိမ်နေတာ.... အာ့ဆို ပြန်ကြမယ်လေ သခင်လေး ကားပေါ်တတ်ပါ.... "
" အွန်း..... "
အွန်း တစ်လုံးသာဆိုလျက် Taehyung နောက်ခန်းသို့ စွေ့ခနဲ၀င်ထိုင်လိုက်သည်......
ရင်ထဲတွင်လည်း တစ်စုံတစ်ခုအား စိုးထိတ်နေရသလို စိတ်လေးနေမိ၏။
တကယ်ဆို ပျော်သင့်တယ်မလားဟင်.....
ကလေးငယ်တစ်ယောက် လူ့ဘ၀ကိုရောက်လာတော့မယ့်အကြောင်းမို့.....
Yoon Lay အား အကြောင်းစုံပြောပြချင်ပေမယ့် အကျယ်ကျယ်ဖြစ်နေမည်မို့ မပြောမိခဲ့.....
ကားထွက်ခါနီး အပြင်ဘက်သို့ အကြည့် လဲကျနေသော အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ကြောင့် Yoon Lay အား ကားခေတ္တရပ်ခိုင်းကာ Taehyung ဆင်းလျှောက်လာခဲ့သည်......
သည်အမျိုးသမီးကို သူတွေ့ဖူးနေသလို.....
အနီးနားရောက်မှ သေချာကြည့်မိတော့ Yoongi Hyung ရဲ့ဒေါ်လေး Hi Hyung ဖြစ်နေမှန်းသိလိုက်ရသည်.....
" ဟာ အန်တီ အန်တီ အဆင်ပြေရဲ့လားဟင်..... လာ လာ ကျွန်တော် ထူပေးမယ်..... "
" အင်းမ် ကျေးဇူးပါ Taehyung ရယ် အန်တီခေါင်းထဲ မိုက်ခနဲဖြစ်ဖြစ်သွားလို့...... "
" အန်တီ တစ်ယောက်တည်းလာတာလား...... Hyung ရော ပါမလာဘူးလားဟင်.... "
" ဪ နင့်အကိုက အလုပ်တွေနဲ့ အားမှမအားတာကွယ် အန်တီတစိယောက်ပဲလာရမှာပေါ့ သူ့တပည့်တွေကလည်း ကိစ္စရှိလို့ အပြင်သွားကြတယ်ဆိုလား..... နေ နေပါစေတော့ ခုအန်တီသက်သာနေပါပီ..... "
" ဟာ ဖြစ်ပါ့မလားဗျာ လာ လာ ကျွန်တော် အန်တီ့ကားဆီ လိုက်ပို့ပေးမယ် Yoon Lay ငါပြန်လာခဲ့မယ် စောင့်နေနော်...... "
" သခင်လေး ကျွန်တော်ပို့ပေးလ်ုက်မယ်လေ..... "
" ရတယ် ရတယ် မင်းသာဒီမှာနေခဲ့ ငါချက်ချင်းပြန်လာခဲ့မှာ..... "
" ဟုကဲ့..... သခင်လေး..... "
အတင်းလိုက်ပို့ဟန်ပြင်နေသော သခင်လေးဖြစ်သူကြောင့် Yoon Lay ဘာမှဆက်မပြောတော့ဘဲ ရပ်နေမိသည်......
Taehyung မှ ထူတွဲကာ Hi Hyung အား လမ်းဖြေးဖြေးချင်းလျှောက်စေခဲ့သည်.....
ထိုအချိန် Min Hi Hyung ဆိုသော မိန်းမ၏ မျက်နှာထက်တွင် ယုတ်မာသည့်အပြုံးတစ်ချို့ တွယ်ငြိသွားခဲ့သည်ကိုတော့.......
" အန်တီ ကားက ဘယ်နားမှာလဲဟင်...... "
" ဟို နားလေးမှာ Taehyung ဖြစ်ရဲ့လား အန်တီ့ဘာသာသွားနိုင်ပါတယ် အားနာစရာကြီး..... "
" ရပါတယ်ဗျာ Hyung ရဲ့ဒေါ်လေးက ကျွန်တော့်ရဲ့ဒေါ်လေးပဲပေါ့..... ဒီလောက် ကူညီတာလေးက ပြောမပလောက်ပါဘူး...... "
" ကျေးဇူးပါ သားရယ်..... "
၀မ်းသာသည့် မျက်၀န်းတို့ဖြင့် သားဟု ခေါ်လိုက်သော သူကြောင့် Taehyung ရင်ထဲ အမျိုးအမည်မသိသော ခံစားမှုတစ်ချို့ ဖြတ်ပြေးသွား၏။
Omma ကို သတိရမိသလိုမျိုး.....
အင်းမ်လေ သားလို့ ရင်းရင်းနှီးနှီးအခေါ်မခံရတာ ဘယ်လောက်တောင် ကြာခဲ့ပီလဲဆိုတာ......
Jungkook အဖေကလည်း သားလို့ခေါ်ပေမယ့် သူခံစားမိတာက အပြစ်ရှိတဲ့သူအခေါ်ခံနေရသလိုမျိုးကြီး.....
အင်းမ်လေ ထားပါ ဒါတွေတွေးနေလို့လည်း......
အတွေးတို့အား လက်စသတ်ကာ ကြည့်မိတော့ ကားအနားသို့ပင် ရောက်နေပီ.....
" ရောက်ပီနော် အန်တီ.... ကားလည်း သေချာမောင်းပါ.... ဒါမှမဟုတ် အဆင်မပြေရင် ကျွန်တော်နဲ့ တူတူပြန်မလားဟင်..... "
" အာ နေပါစေတော့.... ကဲ နှုတ်ဆက်ပါတယ်နော် နောက်မှတွေ့ကြတာပေါ့..... "
" ဟုကဲ့ အန်တီ..... အင့်..... "
အန်တီ Hi Hyung အား နှုတ်ဆက်နေစဉ် အနောက်မှ လာရိုက်သော အရာကြောင့် Taehyung အမှောင်ကမ္ဘာထဲ ခေတ္တ၀င်ရောက်သွား၏။
လဲကျနေသော ကောင်လေးအား မဲ့ပြုံးတစ်ချက်ပြုံးလျက် Hi Hyung အရသာခံစွာကြည့်နေမိသည်.....
သူ့ရှေ့တွင် ရပ်ကာ တုတ်ကိုင်ထားသူက Han Yura......
" ကဲ ပထမဦးဆုံး Plan ကတော့ လွယ်လွယ်ကူကူနဲ့ပီးသွားပီ..... Yura မင်း သူ့ကို ကားပေါ်တင်လိုက်....... နောက်ထပ် Plan လေးကို မြန်မြန်အကောင်အထည်ဖော်လိုက်ရအောင်..... "
" ကောင်းတာပေါ့ အန်တီရယ်..... တော်တော်ကို စိတ်လှုပ်ရှားနေပီ..... "
" သွားကြတာပေါ့ အချိန်မရှိဘူး သူ့နောက်လိုက်ရောက်လာရင် ကွိုင်တတ်သွားနိုင်တယ် မြန်မြန်လုပ်..... "
မေ့လဲနေသော Taehyung ကိုယ်လေးအား မနိုင့်တနိုင်မကာ ကားနောက်ဖုံးထဲသို့ ထိုးထည့်လိုက်သော သူမ......
နင်နဲ့ငါ ပီးမှ ရှင်းကြတာပေါ့ Kim Taehyung ရယ် ခု နင်ပြေးမလွတ်တော့ပါဘူး..... ဟား ဟား ဟား......
တကယ်တော့ ဒီလိုလုပ်ဖို့ သူတို့မှာ အစီအစဉ်မရှိခဲ့.....
နေ့တိုင်း ရုံးမှအိမ် အိမ်မှရုံးသို့သာ သွားနေသော Taehyung ကြောင့် သူတို့ စိတ်ပျက်နေမိသည်ကအမှန်......
သို့ပေသည့် ဒီနေ့တော့ ထူးထူးခြားခြားဆေးရုံသို့သွားသည်ဆိုခြင်းကြောင့် နောက်ယောင်ခံလိုက်လာခဲ့ခြင်းသာ......
ထိုကောင်လေး အကွက်ထဲ၀င်လာရန်အတွက်လည်း Hi Hyung ကိုယ်တိုင်နေမကောင်းဖြစ်ဟန်ဆောင်၍ ခေါ်ထုတ်ရန် ကြိုးစားရပြန်သည်.....
တော်သေးသည် နုံအလှသော ကောင်လေးက သူတို့အကွက်ထဲကိုမှ လှလှပပကြီး၀င်ရောက်လာသည်မို့.....
ဟက် ငါ့ဘ၀ကြီးကို စုတ်ပြတ်သက်အောင် လုပ်ခဲ့တဲ့ မင်းကို ဒီလောကကြီးကနေ ဖယ်ထုတ်ပစ်မယ် Kim Taehyung......
ကားနောက်ခန်းထဲတွင်တော့ ဦးခေါင်းတွင်ယိုစီးနေသော သွေးများနှင့် မေ့မျောနေဆဲ သူ.....
°
°
°
°
°
လိုက်ပို့သည်ဆိုသော သခင်လေးဖြစ်သူက ဆယ့်ငါးမိနစ်ကြာတာတောင် ရောက်မလာသေးသဖြင့် Yoon Lay အတန်ငယ်စိတ်ပူလာမိသည်......
တကယ်ပဲ ဘာများဖြစ်နေပါလိမ့်....
ပီးတော့ ဟိုမိန်းမ Min Yoongi ၏ အဒေါ်ဖြစ်သူဆိုသူကို စစတွေ့တည်းက Yoon Lay သဘောမတွေ့ခဲ့သည်ကအမှန်.....
သူ သခင်လေးကို ကြည့်တဲ့အကြည့်တွေက ထူးဆန်းလွန်းတယ် ဘယ်လိုပြောရမလဲ စိတ်ဖောက်ပြန်နေတဲ့ အကြည့်လိုမျိုးလား......
နောက်တော့ စိုးရိမ်လာမှုနှင့်အတူ Yoon Lay, Car-Parking ဆီသို့ ထွက်လာခဲ့သည်......
တစ်နေရာလုံးကို လှည့်ပတ်ရှာပါသော်လည်း အရိပ်အယောင်ပင်မတွေ့ရ......
ဟို အဒေါ်ကြီးနဲ့များ လိုက်သွားတာလား.....
မဖြစ်နိုင်ပါဘူး လိုက်သွားတယ်ဆို ငါ့ကို အရင်အသိပေးမှာပေါ့......
စိုးရိမ်မှုဒီဂရီ မြင့်တတ်လာသည်နှင့်အမျှ Yoon Lay ခြေများပင်မခိုင်ချင်တော့.....
ဘုရား ဘုရား ငါထင်သလိုမဖြစ်ပါစေနဲ့......
မည်မျှပင်ဆုတောင်းနေပါစေ သူ့ဆုတောင်းများမပြည့်ခဲ့.....
ချောင်ကျလွန်းသော ကားရပ်သည့်နေရာတွင် အနည်းငယ်ပေကျံနေသော သွေးကွက်တစ်ချို့......
ဒါ ဒါ....... သခင်လေး သခင်လေး......
အနည်းငယ်စွန်းထင်းနေသော သွေးစများအား လက်နှင့်ကိုင်ကြည့်ကာ အရူးတစ်ယောက်လို အော်ငိုနေမိပြန်သည်......
ငါ ဘာလုပ်ရမလဲ ငါ ဘာလုပ်ရမလဲ.......
ဖျတ်ခနဲ၀င်လာသော အကြံနှင့်အတူ ထိုနေရာမှ ဒရောသောပါး ပြေးထွက်လာခဲ့သည်......
ခု သူသွားမည့်နေရာက D Group ဆီ......
" ဟို ဟို Min Yoongi Min Yoongi Min Yoongi ရှိလား..... သူ့ကိုခေါ်ပေးပါ..... Min Yoongi..... Min Yoongi...... "
" ဟေ့လူ ခင်ဗျားကဘာလို့ ငါတို့ Boss ရဲ့ နာမည်ကို လက်လွတ်စပယ်ခေါ်ရဲတာလဲ..... ထွက်သွားစမ်း..... Boss အလုပ်ရှုပ်နေတယ်..... "
" မရဘူး မရဘူး မင်းတို့ ဘာမှလာမတားနဲ့ ငါ Min Yoongi နဲ့ရှင်းမှဖြစ်မယ် Yarrrr Min Yoongi ထွက်ခဲ့စမ်း..... "
" ဟေ့လူ ခင်ဗျား မရဘူးလို့ပြောနေတာ မကြားဖူးလား နားကန်းနေလားကွ ခွပ်..... "
" ဘာ ရာရာစစ မင်းကများ ငါ့ကို ခွပ်..... "
ရုံးခန်းရှေ့တွင် အပြန်အလှန်ထိုးကြိတ်နေကြသော Yoon Lay နှင့် Yoongi ၏လူများ......
စာရင်းများတိုက်နေရာမှ Min Yoongi ဆိုသည့်နာမည်ခေါ်သံကို Yoongi ကြားလိုက်ရသည်.....
ဘယ်ကလူမှန်းမသိဟူသော အတွေးဖြင့် စာရင်းကိုသာ ပြန်အာရုံစိုက်နေမိ၏။
သို့သော် အတန်ကြာသည်အထိ မပီးနိုင်သေးသော ရန်ပွဲကြောင့် သူမပါလို့မဖြစ်တော့......
" Boss တခြားလာရန်ရှာတဲ့သူနေမှာပါ ထွက်မတွေ့ပါနဲ့ ကျွန်တော့်လူတွေ ခိုင်းလိုက်ပါ့မယ်..... "
" နေ နေ Woo Bin ဘယ်သူလဲဆိုတာ ငါသိချင်လို့ ဘယ်သူကမှ ငါ့နာမည်ကို အဲ့လိုခေါ်ဖူးတာ မရှိခဲ့ဖူးဘူး...... "
မထွက်ရန်တားနေသော Woo Bin အား လက်ကာပြကာ Yoongi ရုံးခန်းရှေ့သို့ ထွက်လာခဲ့သည်......
ရှေ့တွင်တော့ သွေးအလူးလူးနှင့် ထိုးကြိတ်နေကြသော သူများ.....
ခုနှစ်ယောက်အားနှင့် တစ်ယောက်အားမို့ မမျှမတဖြစ်နေသော်လည်း ထိုလူကဂရုမစိုက်ဘဲ ဆက်ထိုးနေဆဲ.....
သွေးအလူးလူးဖြင့် ကွဲပြဲနေသော ထိုလူအား သေချာကြည့်မိမှ Yoongi မှတ်မိသွားသည်......
Yoon Lay ဘယ်လိုဖြစ်လို့......
" ဟေ့ကောင်တွေ ရပ်လိုက်ကြစမ်း...... မင်းတို့ ဘာလို့အဲ့လောက်ထိ လုပ်နေကြတာလဲ သူက ငါ့အသိကွ..... "
" ဟို ဟို တောင်းပန်ပါတယ် Boss သူက Boss နာမည်ကို အော်ခေါ်နေတာနဲ့...... ကျွန်တော်တို့လည်း..... "
" မင်းတို့ကကွာ သွားတော့ နောက်မှ ငါနဲ့ရှင်းမယ်..... Yoon Lay လာ လာ ကို့လူတွေလုပ်ရပ်အတွက် တောင်းပန်ပါတယ်ကွာ..... "
ယိုင်တိယိုင်တိုင်ဖြင့် မတ်တပ်ရပ်နေသော သူအား Yoongi ပုခုံးလေးအား အသာဆုပ်ကိုင်ကာ တောင်းပန်စကားဆိုမိသည်.....
သို့သော် သူလုပ်လိုက်သည်က Yoongi ၏လက်အား ဆွဲခွာလိုက်ခြင်း......
ကို တောင်းပန်သည်ကို လက်မခံဘဲ ချက်ချင်းဆွဲခွာလိုက်သော သူကြောင့် Yoongi အနည်းငယ်စိတ်တိုသွားမိသည်ကအမှန်......
သို့ပေမယ့် ဒေါသအား ထိန်းကာ ဆက်၍မေးလိုက်သည်.....
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် Yoon Lay က Tae အားကိုးရတဲ့သူ မဟုတ်ပေလား....
" ဘာဖြစ်လာတာလဲ Yoon Lay, Tae ရော..... "
" ခင်ဗျား ခင်ဗျား အဲ့မေးခွန်းက ခင်ဗျားကို မေးရမှာသိလား..... လူယုတ်မာကောင်ရဲ့..... "
" ဘာ......!!!! "
အော်ကြီးဟစ်ကျယ်ပြောလာသော Yoon Lay စကားများကြောင့် Yoongi အံ့ဩမှုတို့ဖြင့် အကြောင်သားငေးနေမိသည်.....
ပီးတော့ လူယုတ်မာတဲ့ ဟုလား ငါကဘာကို......
အနောက်တွင်ရပ်နေသော Woo Bin က အသေသတ်ရန် ဓားမြှောင်ဆွဲထုတ်ထားပီးဖြစ်သော်လည်း လက်ကိုင်ကာ လှမ်းတားသော Boss ဖြစ်သူကြောင့် မကျေနပ်ပေမယ့် အသာငြိမ်နေလိုက်ရသည်.......
" ဘာပြောတယ် လူယုတ်မာ ဟုလား ငါက ဘာလို့..... "
" ခင်ဗျား ခင်ဗျားအဒေါ်ကလေ သခင်လေးကို တစ်နေရာခေါ်သွားတယ်....... ပီးတော့ သခင်လေးကို တစ်ခုခုလုပ်လိုက်တာလားမသိဘူး သွေးစက်တွေ တွေ့ခဲ့တယ် အဲ့တာ ခင်ဗျား ရှာပေးပါ..... ခင်ဗျား သခင်လေးကို မကယ်နိုင်ရင် ကျုပ်ကိုယ်တိုင် ခင်ဗျားကို သတ်မှာ သိလား...... "
" ဘာ..... ဒေါ်လေးက ဒေါ်လေးက...... ဘာလို့ Tae ကို...... "
" အဲ့တာတော့ ကျွန်တော် ဘယ်သိမှာလဲ သခင်လေးနေမကောင်းလို့ ဆေးရုံသွားပြရင်း ဆေးရုံမှာ ခင်ဗျားအဒေါ်နဲ့တွေ့တယ် ခင်ဗျားအဒေါ်က နေမကောင်းလို့ ကားဆီလိုက်ပို့ပေးမယ်ဆိုပီး ပျောက်သွားတာ..... ခင်ဗျား အဒေါ် တစ်ခုခုလုပ်လိုက်ပီလားမသိဘူး ကျွန်တော်ထင်နေတယ် ခင်ဗျား အဒေါ် သခင်လေးကို ကြည့်တဲ့အကြည့်တွေက ထူးခြားနေတယ်ဆိုတာ တစ်ခုခုကို ကြံစည်နေတဲ့အကြည့်မျိုး...... ခင်ဗျား သခင်လေးကို ရအောင် ကယ်ပေးပါ ကယ်ပေးပါ သခင်လေးသာ တစ်ခုခုဖြစ်သွားခဲ့ရင် ခင်ဗျားတို့အားလုံးကို အကုန်သတ်ပစ်မယ်သိလား...... "
" နေ နေပါဦး မင်းစိတ်ကို အေးအေးထား ဟုပီလား ငါရအောင် ကယ်ပေးမှာ Tae မှည့်တစ်ပေါက်တောင် မစွန်းစေရဘူး ဟုပီလား..... Woo Bin မင်းကို ဒေါ်လေးရဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေကို စောင့်ကြည့်ခိုင်းထားတယ်လေ ခု ဘယ်လိုဖြစ်လို့...... "
" ကျွန်တော်လည်း တကယ်မသိဘူး Boss ဒီတစ်လောအတွင်း အိမ်မှာပဲနေနေတယ်ဆိုပီး အန်တီကို မစောင်ါကြည့်ခဲ့မိဘူး တောင်းပန်ပါတယ် Boss ကျွန်တော့်အမှားပါ...... "
" ဟာကွာ ခုမှ အမှားတွေ ဘာတွေလုပ်မနေနဲ့ ချက်ချင်းစုံစမ်းပါ ခု Tae ကို ဘယ်နေရာခေါ်သွားလဲဆိုတာ သူသွားတတ်တဲ့နေရာတွေ ငါတို့သွားနေကြ နေရာတွေ တစ်ခုမကျန်စစ်ဆေး..... သွားတော့...... "
" ဟုကဲ့ Boss..... "
အပြေးအလွှားထွက်သွားသော Woo Bin အား ကြည့်ရင်း Yoongi ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် အရုပ်ကျိုးပြတ်ထိုင်ချမိ၏။
Yoon Lay ကတော့ ထိုနေရာပင် အံကြီးကြိတ်လျက် မတ်တပ်ရပ်နေဆဲ......
ဖုန်းအားကိုင်ကာ အဒေါ်ဖြစ်သူဆီ ဆက်တော့ ဆက်သွယ်၍မရပါဟုသာ သိရသည်......
ဒေါ်လေး ဘာတွေလုပ်နေတာလဲဗျာ......
°
°
°
°
°
ပန်းခြံလေးထဲတွင် Jungkook, Lavender ပန်းလေးများအား ရေလောင်းနေမိသည်......
ခုဆို သူပုံမှန်ရေလောင်းပေးသဖြင့် ပန်းတွေလှလှပပဖူးပွင့်နေသည်မှာ တကယ်ကြည်နူးစရာ.....
အလုပ်လုပ်ရင်းမှ ပင်ပန်းလာလျှင် ပန်းခြံလေးဆီသွားကာ အပန်းဖြေမိသည်က သူ့အတွက် အကျင့်တစ်ခုဖြစ်လို့နေပီ.......
ရေလောင်းနေရင်းမှ အတွေးရောက်သွားသည်က ကောင်လေးဆီ......
မနက်က နေမကောင်းဘူးဟု ပြောသွားသည် ခုရော သက်သာပါ့မလား......
စိုးရိမ်သော အတွေးတို့တွေးနေစဉ် ၀င်လာသော ဖုန်းကြောင့် အလန့်တကြားဖြစ်မိသွား၏။
Contact Name ကိုကြည့်မိတော့ နံပါတ်စိမ်းဖြစ်လို့နေသည်......
မည်သူလဲဟူသော သိချင်စိတ်တို့ဖြင့် ကောက်ကိုင်မိလိုက်၏။
" ဟုကဲ့ အမိန့်ရှိပါ...... "
" Jungkook Jungkook လား..... ကျွန်တော် Yoon Lay ပါ...... "
" အေး ဟုတယ် ပြော..... "
တစ်ဖက်မှ မသိမသာတုန်ယင်နေသော အသံကြောင့် Jungkook ရင်ထဲ အနည်းငယ်စိုးထိတ်မိသွားသည်....
" ဟိုလေ သခင်လေး သခင်လေး...... "
" အေး မင်း သခင်လေး ဘာဖြစ်လို့လဲ နေမကောင်းလို့လား ဒါမှမဟုတ် တစ်ခုခု...... "
" ဟင့်အင်း သခင်လေး သခင်လေးကိုလေ Min Yoongi အဒေါ်ကခေါ်သွားတယ် ဘယ်ကို ခေါ်သွားမှန်းလည်းမသိဘူး..... အခု အခု ရှာနေကြပီလို့ပြောတာပဲ Jungkook သိသင့်တယ်ထင်လို့..... "
" ဘာ...... Min Hi Hyung က ဟုလား...... မင်း အခုဘယ်မှာလဲ Yoon Lay..... "
" ကျွန်တော် D Group မှာ..... "
" အေး စောင့်နေ ငါလာခဲ့မယ်..... "
ဖုန်းအားချကာ အပြေးတစ်ပိုင်းဖြင့် ကားဆီသို့ ပြေးထွက်လာခဲ့သည်......
တကယ်ပဲ အဲ့မိန်းမကြီး ရူးနေတယ်နဲ့တူတယ် ကိုယ့်သွေးသားအရင်းကိုတောင်မှ သတ်ရတဲ့အထိလေ......
မောင် မင်းကို လာကယ်မယ် Tae.......
မူးနှောက်နှောက်အသိတို့နှင့်အတူ Taehyung သတိရလာခဲ့သည်......
ပတ်၀န်းကျင်ကိုကြည့်တော့လည်း အလင်းရောင်ပင်မမြင်ရဘဲ မည်းမည်းမှောင်နေလျက်......
ကုန်းရုန်းထပေမယ့် လက်ပြန်ကြိုးတုတ်ထားသည်မို့ ထလို့မရချေ......
နောက်စေ့မှာလည်း တစ်ခုခုနှင့် ထိထားသလို စိုရွှဲကာ စပ်ဖျင်းဖျင်းခံစားနေရ၏။
ငါ ဘယ်ရောက်နေတာလဲ......
ဟိုဟိုဒီဒီလျှောက်ကြည့်မိတော့ ဂိုထောင်ပုံစံအခင်းအကျင်းများကို သာသတိထားမိလိုက်သည်......
ဒါ ဂိုထောင်ပျက်တစ်လုံးလား.....?
" ဖျောင်း ဖျောင်း ဖျောင်း..... !!!!! "
အမှောင်ထဲမှ လက်ခုပ်တီးသံကြားလိုက်ရသဖြင့် Taehyung အသဲအသန်လိုက်ကြည့်မိသည်......
ဖျတ်ခနဲလင်းလာသော ဝါကျင်ကျင်မီးရောင်အောက်တွင် တွေ့လိုက်ရသော မျက်နှာ......
Han Yura.....
" မင်းကဘာလို့...... "
" အိုး သိချင်စိတ်တွေ များလွနခးမနေဘူးလား Kim Taehyung ရယ် Relax...... "
" မင်း ဘာမှလာပြောမနေနဲ့ ငါ့ကို ဘာလို့ဖမ်းထားရတာလဲ..... "
" သိချင်လား..... Ok သိချင်ရင် ပြောပြပေးရမှာပေါ့..... နင့်ကို သတ်ဖို့ဖမ်းထားတာ..... နင် ငါ့ဆီက Jeon ကို လုယူခဲ့ပီး အေးအေးဆေးဆေးနေနိုင်ခဲ့တယ်နော်...... ငါ့မှာတော့ ငါချစ်ရတဲ့ အဖေကိုပါ ဆုံးရှုံးပီး ကုသရေးစင်တာမှာ အချိန်ကုန်ဆုံးခဲ့ရတယ် ငါချစ်ရတဲ့ Jeon ကလည်း ငါ့ကို လှည့်တောင်မကြည့်တော့ဘူး အဲ့တာတွေအားလုံးရဲ့ တရားခံက ဘယ်သူလဲသိလား...... အဲ့တာ နင်ပဲ Kim Taehyung ဆိုတဲ့ကောင်...... ဒီနေ့ နင်ငါ့ကို လုပ်ခဲ့တာတွေ အားလုံးအတွက် ပြန်ပေးဆပ်ရမယ်ဆိုတာသိထားလိုက်...... ဟား ဟား...... "
" နင်က ငါ့ကို တရားခံလို့ပြောတယ်နော် အဲ့တာမှားတယ်သိလား နင်ကသာ အဓိကတရားခံပဲ နင်သာ ကိုယ်၀န်အတုနဲ့ မလိမ်ညာခဲ့ရင်..... ဒီလိုမျိုး ဖြစ်လာမှာမဟုဘူးဆိုတာရောစဉ်းစားမိရဲ့လား..... Han Yura...... "
" ဘာပြောတယ် နင်တော်တော်အပြောကြီးတာပဲ Kim Taehyung...... "
" ဟက် ငါအပြောကြီးတာ မဟုပါဘူး ဒါပေမယ့် နင့်ကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ် နင့်ကြောင့်ပဲ ငါနဲ့ မောင်နဲ့ ပြန်အဆင်ပြေခဲ့တာလေ..... တကယ်ကို..... "
လင်တရူးရူးနေသော ထိုမိန်းမအား စိတ်ပျက်လာသဖြင့် Taehyung အမြင်ကတ်ကာ ပိုရွဲ့ပြောလိုက်မိသည်.....
" ဟာ နင် နင်ကလေ တကယ်အရှက်မရှိတဲ့အကောင်...... "
" အင့်......!!!! "
Taehyung ၏ခနဲ့တဲ့တဲ့အပြောစကားများကြောင့် Yura ချက်ချင်လုပ်မိသည်က လက်ထဲတွင် အသင့်ပါလာသော ဓားမြှောင်လေးဖြင့် ဗိုက်အားထိုးချလိုက်ခြင်းပင်.....
ရုတ်တရက်မို့ Taehyung ကြောင်သလိုဖြစ်သွားသော်လည်း ချက်ချင်းသတိရမိသွားက ကလေး.....
ကလေး ငါ့ကလေး..... ဟင့်အင်း ကလေး ဘာမှမဖြစ်ရဘူး ငါ့ကလေးလေး......
ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း......
သွေးရူးသွေးတန်း ခံစားချက်တို့နှင့်အတူ အတင်းရုန်းကန်နေမိ၏။
မဖြစ်ဘူး ကလေးလေး ငါ့ကလေးလေး......
ရှေ့မှ ရပ်နေသော သူမကတော့ ကြောက်စရာအပြုံးဖြင့် ခွက်ထိုးခွက်လန်ရယ်မောနေဆဲ......
" အေး ငါနင့်ကို သေအောင်သတ်ပြမယ် Han Yura ငါ့ကလေးကို နင်သတ်တယ်နော် နင့်ကိုလည်း အစိတ်စိတ်အမြွှာမြွှာဖြစ်အောင် လုပ်မယ်...... "
ဗိုက်တွင် သွေးများတစက်စက်ယိုစီးနေသည့်ကြားမှ Han Yura အား မျက်လုံးသေကြီးများဖြင့် စိုက်ကြည့်နေသူတစ်ဦး........
" နင့်ကို Victoria က ဘယ်လိုလူမျိုးလဲဆိုတာ မြင်အောင်ပြပေးမယ်....... "
ＶＩＣＴＯＲＩＡ 👑
A/N ဒီတစ်ပိုင်းနဲ့တင် အပီးရေးဖို့စဉ်းစားထားပေမယ့် သာသာ လက်တုံ့နေမိတယ်
Victoria လေးကို မနှုတ်ဆက်ချင်သေးတာလည်းပါပါတယ်
နောက်တစ်ပိုင်းကျရင်တော့......
ဖတ်ရှုပေးသူတစ်ဦးချင်းဆီကို အထူးကျေးဇူးတင်လျက် ~ 🌸