Ms. Ferrucci said those words with her most intimidating aura. Parang dagundong ng kidlat ang kaniyang boses kaya kinabahan ako na may kasamang relief doon dahil finally, may dumating na kilala ko pero may kasamang kaba dahil parang mambibigwas na ito isang galaw lang ng lalaki sa aking harapan.
Napansin siguro nito na sobrang uncomfortable ko na kaya lalong nagdilim ang aura nito.
"And who are you?' Mayabang na saad nitong nasa harap ko at mayabang na hinarap si Miss.
She just crossed her arms and looked at him dead in the eyes before wandering her eyes from his head to toe, judging his appearance. The guy squirmed at where he stood by the way she looked at him. Just by those intimidating stares, kaya niya atang tanggalan ng hininga ang isang tao.
Hindi ito pinansin ni Miss at tumingin ito sa akin before telling me to come closer to her.
"Adira, come here." Tawag nito sa akin kaya agaran din akong lumapit dito. Ngunit bago pa ako makalapit ay may humawak na sa aking braso na nagpapitlag sa akin.
Nang makita ko na yung lalaki ang humawak sa akin ay tumingin ako kay Miss para humingi sana ng tulong ngunit nakita ko nalang ito na papalapit sa amin, na hindi na maipinta ang mukha at ramdam na din ang masamang mangyayari.
Nang makalapit ito ay walang sabing tinanggal nito ang kapit ng lalaki at hinapit ako papunta sa kaniya kaya nakasubsob ako sa kaniyang dibdib ngayon habang ang kaniyang kamay ay nasa aking likod.
"I have said this earlier; don't you dare touch her." A threatening smile was showing on her face as she started to caress my back, comforting me as I started to shake in fear.
As soon as I felt her presence and body holding me, my system immediately calmed down and my heartbeat started to beat faster. Hindi ko naman pinansin ang aking nararamdaman at pinakalma lang lalo ang sarili sa bisig nito.
Nasa dibdib niya pa rin ang aking ulo, trying to calm myself down.
"Bakit ba?! Kanina ka pa ha." Dinuro nito si Miss gamit ang hintuturo,"Can't you see that I'm hitting on her!?" Sigaw ng lalaki na naghahakot ng atensyon ng ibang tao. I whimper on how he shouted.
"No, you moron. You're harassing her by invading her personal space. Can't you see that she's feeling uncomfortable?" Kalmadong sabi nito na parang pinipigilan na sumabog. She started to caress my back to help me calm down which really helps me a lot.
"How dare you call me moron, you bitch!?" Nangagalaiting saad ng lalaki. Nakita ko na humakbang ito sa aking peripheral vision, handa ng sugurin si Ms. Ferrucci nang magsalita ito na nagpatigil sa amin pati na rin sa mga lalaking nang harass sa akin.
"And how dare you call me a bitch when you're basically stepping a foot on my territory?" Pabalang na sabi nito na nagpagulat sakin. She owns this building?
Dahil doon ay napaangat ang aking tingin dito at nakitang madilim pa rin ang mukha nito habang nakatingin sa lalaki. She clenched her jaw while looking at the guy.
"Get out before I call my bodyguards to drag you out in here." Muling sambit nito nagpa-gulantang sa mga lalaki.
Nakita ko naman ang takot at pangamba sa mukha ng mga kasama nito ngunit hindi nagpatinag ang lalaking kanina nasa harap ko kaya hinila na ito ng kaniyang mga kasama.
"Tara na, pre."
Umalis na ang mga ito kaya lumayo na ako ng kaunti kay Ma'am. Tumingala ako at nakitang nakatingin na ito sa akin with worried eyes. I looked at where those guys at earlier and sigh in relief when I don't see them anymore.
"Are you feeling alright?" Tanong nito while holding both of my shoulders while caressing it. Tumango nalang ako bilang sagot dito though I'm still shaken up.
Kumunot ang noo nito, "How come when I always see you outside of the university's premises, you are in trouble?"
She's right but she's also there to interrupt or save me, just like now. Hindi ko alam kung mawe-weirduhan ba ako or masisiyahan.
"I— I don't know but thank you for saving me back there. I was so scared." I'm still shaken up by how that guy made me so uncomfortable.
"What are you doing here ba?" Tanong nito matapos tumango sa aking sinabi.
"My cousin drag me here to shop—"
Tumaas ang kilay nito, "And, where is she?"
"Comfort room—"
"Adi! I'm done— what happened?" Saktong pagdating ni Ate Sid kakagaling comfort room at akmang hahawak na sa akin ng mapangiwi ako at lumayo dito.
"Kakalabas mo lang galing comfort room Ate, please lang." Sabi ko na nagpa-ngiwi dito. Tumingin naman ito sa aking katabi at taka akong tiningnan.
"Who are you?" Ate Sid tilted her head while looking at Miss Ferrucci in wonder. Nahiya naman ako on how she stared at her. Hindi naman sobrang halata na pinagmamasdan niya, 'no?
She stared back at her and said, "I'm her professor." Napa-ahh naman si Ate Sid at tumingin ng sa akin ng nang-aasar. Napairap ako dito. Ewan ko sa kaniya!
"Why are you guys together?" Tanong muli ni Ate, na may nang aasar ng ngiti sa labi nito kaya napailing ako at nilakihan siya ng mata. Makuha ka sa tingin!
"Someone ha—" Bago pa may sabihin si Ma'am ay agad na binalingan ko ito at hinawakan sa braso while shaking my head, telling her not to tell Ate Sid. For sure na sasabihin nito kila Dad ang nangyari and I don't want that. They're busy sa hospital at ayoko nang makadagdag pa.
"Can you not... tell her? Please?" Bulong ko dito ng nangungusap ang mata. Tiningnan naman ako nito ng mariin.
"She needs to know, God knows if that happened again—"
"I know but I promise to avoid trouble after this." Mahina kong saad na dahilan ng lalong pag sama ng tingin niya sa akin. Tumitig din ako sa kaniya, standing on my ground kahit nakakapanghina ang titig nito.
"Um, I'm still here if you haven't noticed." Ate Sid sheepishly smiled at us before I heard Miss Ferrucci heaving a sigh.
"I was just wandering around here and she saw me... asking something about her academics." Palusot nito at umirap sa akin ng makita na nakatingin ako sa kaniya. I gave her a grateful smile at ni-tap ang braso nito na hinawakan ko kanina.
"Yeah, that's right.." I said at tiningnan si Miss.
"Thank you po ulit, Miss." Tumango lang ito at umalis na. Bago pa ito umalis ay may tinawagan pa ito na siyang narinig ko ngunit nasa ibang lengguwahe. Hindi ko na iyon pinansin dahil hindi ko rin naman malalaman ang ibig sabihin non.
Monday came and now I'm currently preparing for school. Wala pa rin ang parents ko but last night they called while I'm studying to check on me.
Sinuot ko ang isang white shirt na binili ko noong Saturday kasama si Ate Sid. I pair it with my dark brown cargo pants and white rubber shoes.
After kong magbihis ay nagpaalam na ako kay Manang. Hindi ko na rin ginising ang kambal dahil alam kong pagod sila from shift.
Sumakay na ako sa kotse kaya pinaandar na iyon ni Kuya Carlo.
I sighed when I remember na hindi ko pa nasasabi ang nangyari na harassment sa mall last Saturday sa mga parents ko. Even though I'm fine, I know na hahanapin pa rin nila yung mga lalaki na gumawa non and I don't want that. Ayoko na kasi palawakin pa ang gulo. As much as possible, gusto kong mag patuloy ang aking buhay ng mapayapa.
I'm also hesitating to tell them because I know they are tired from work. I also don't want them to be worried while they are working at the hospital. Maapektuhan ang mga pasyente kung ganon. Jk.
Ilang minuto ang lumipas ay nandito na kami sa school. Mabilis akong bumaba at nagpasalamat kay Kuya Carlo. While walking papuntang classroom, someone just stand right in front of me that made me stop on my tracks and observe with my creases forehead. Her face is quite familiar but I can't pinpoint who she really is.
"Hi, Adira! I'm Freyja! I'm sorry for approaching you like a mad woman but can I talk to you for a bit? I just want to ask something." Masigla nitong saad habang tumalon ng maliit kaya napatalon naman ako sa gulat dito.
She is smiling brightly na kahit ang araw ay mahihiya sa sobrang bright nito. Napatango ako sa tanong nito at ngumiti ng alanganin dahil hindi ko alam ang itatanong nito sa totoo lang.
"I was just wondering if you would like to join our club? We're looking for members kasi kulang yung members sa club." Tanong ni Freyja sa akin. Now I know her. Freyja is actually a HUMSS student, a famous one, that's why her face is quite familiar to me because she's the star in ther track.
"What club is it exactly?" Kunot ang aking noo ng tinanong ko ito. Baka kasi kakaibang club pala 'yan at madamay pa ako, mahirap na. Chos.
"Uhm, it's like a band. You know, we play at school events." Sabi nito with hand movements pa. I don't really know how she knows that I can be a member of their band when I didn't even showcase my talent to anyone except from my family and friends, unless someone told her.
I'm not attending some school events because I always think that it's a waste of time. So, when there's a school event, I'm always in my room, just studying or just doing nothing.
"I'm not attending school events. I hate crowded places." Sabi ko dito at ngumiti dito.
"Ah. Then maybe you will not accept my offer, I guess?" Tanong nito habang nakangiwi at nakahawak sa batok.
"Why did you ask me though if I can join?" Tanong ko dito. Weird lang kasi bakit niya ako tatanungin kung sasali ba ako sa kanila? Malay nila pangit boses ko? O baka hindi marunong gumamit ng music instruments?
"You're friend, Dione? I ask her kasi kung may kilala siya na may interest sa music or magaling kumanta and she recommend you, that's why mabilis akong nagpunta sayo." Sabi nito at ngumiti pa. Nalaglag ang aking panga sa sinabi nito bago mapapikit sa inis sa nalaman. Shete ka talaga, Dione!
Napangiwi akong tumingin dito. Nakakaawa naman kung hindi ko ia-accept. She came all the way here to ask and once in lifetime opportunity din kasi 'to dahil for sure sa college ay busy na kami and kailangan ko rin umalis sa comfort zone ko to grow.
"Uhm. Do I need to pass some of my samples on to you?" Inosente kong tanong dito. Baka kasi kailangan nila para ma-accept.
"You're accepting it?" Hindi makapaniwala na tanong nito kaya napangiti ako dito at tumango tango.
"Yeah, sure, why not?" Nakangiti kong sambit na nagpatalon dito.
"You don't need to. Dione already sent me a video of you singing in high school." Napangangang muli ako sa sinabi nito at napayuko sa inis. Nakakarami na ang babaeng 'yon!
"Ah okay." Sabi ko nalang dito at ngumiti ng pilit. Masasabunot ko nang wala sa oras ang babaeng 'yon!
"Sa Thursday may meeting tayo, malapit na rin kasi ang school anniversary baka magpa-assign na si Ms. Vera." Sabi nito kaya napatango ako.
"Can I get your number so I can text you the meeting place?" Tumango ako at ibinigay sa kaniya ang number ko.
"Thank you so much! You're a really great help! Masarap sana ulam mo mamayang gabi! Can I hug you? Sorry, masaya lang talaga ako." Naguguluhan man ay pumayag ako ngunit bago pa ako nito mayakap ay may tumikhim na sa aking likod.
"The bell rings already, ladies. Get inside of your classroom."
Nakita ko doon si Ma'am Ferrucci na nakatayo habang hawak nito ang gamit niya. Medyo may inis na nakaukit sa mukha nito habang nakatingin kay Freyja, na siya naman kinatakot nung isa kaya agad itong bumaling sa akin para magpaalam.
"I'll see you on Thursday, Adira!" Paalam sa kin ni Freyja kaya nginitian ko ito kinawayan. Bumaling naman ito kay Ms. Ferrucci at bahagyang nag bow para magpaalam, "Una na po ako, Ma'am." Medyo natawa ako sa ginawa nito dahil para siyang korean at nag bow pa.
Narinig ko ang pagtikhim ni Ma'am kaya lumingon ako dito at bahagyang nawala ang ngiti sa aking labi na nakatingin dito. Masama na naman kasi ang timpla ng mukha nito habang nakatingin sa akin. Napayuko ako at handa na naman sana marinig ang sasabihin when she just clicked her tongue and tap her foot on the floor, hardly. Napangiwi ako sa ginawa nitong malakas na ingay.
"Help me with this, Tuazon." Sabay bigay sa akin ng mga gamit niya at agad na naglakad papalayo sa malalaki at mabigat na hakbang. Napangiwi ako sa bigat ng bag nito. Nakasimangot akong sumunod dito habang dala dala ang mga gamit nito.
Ang bigat.