A/N : THE PHOTO I USED IN THIS CHAPTER ISN'T MINE. FULL CREDITS TO THE RIGHTFUL OWNER
Warning: R18. Not suitable for minors' age. Please scroll down fast until you see the emdash. Thank you!
"Let me punish you again."
MABILIS niya 'kong sinunggaban nang mapang-angkin, mapang-akit at malalim na mga halik sa labi kaya naman hindi ko na rin napigilan pa ang aking sarili nang maramdaman ko ang pag-iinit ng aking katawan at kagustuhan na masuklian ang kaniyang mga halik.
Na-ipulupot ko agad ang aking mga braso sa kaniyang leeg upang mas idiin ang kaniyang mga labi sa akin.
Unti-unti niya naman akong ini-angat kaya automatic kong na-ipulupot ang aking mga binti sa kaniyang baywang.
Mayamaya lang ay dinala niya na ako sa sofa nang hindi bumibitaw sa halik at naupo roon. Nanatiling nakapulupot ang aking mga binti't braso sa kaniya. Ramdam na ramdam ko rin ang matigas niyang pagkakalaki-na aking inuupuan habang ang kaniyang bahagyang magaspang, malapad at maiinit na palad ay humahaplos sa aking baywang na mas nakakapagpa-init pa sa akin.
Hindi nagtagal ay mabilis niya ng natanggal ang lahat ng aking pang-itaas-at basta na lamang inihagis sa sahig.
Muli niya 'kong hinalikan sa labi hanggang sa bumaba ang kaniyang mga halik patungo sa aking leeg kaya ini-angat ko ang aking ulo upang mas malaya siyang makapaglakbay rito. Matapos ay niyakap ko ang kaniyang ulo.
Mayamaya lang ay napadaing na ako nang bumaba pa ang kaniyang mga halik at bigla na lamang isubo ang aking isang dibdib.
Nakaalalay ang kaniyang isang palad sa pagitan ng aking likod at batok bilang suporta habang ang kaniyang isang kamay ay sakop-sakop ang aking baywang.
Para akong mababaliw sa ginagawa niya-tila gusto ko na agad siyang maramdaman kaya bahagya 'kong pinatalon-talon ang aking pang-upo sa kaniyang pagkalalaki-agad ko namang narinig ang kaniyang mahinang mura.
Muli niya akong binuhat. Nanatili pa ring nakapulupot sa kaniyang baywang ang aking mga binti habang magkaharap.
Dinala niya ako sa aking kwarto at marahang inihiga sa malambot kong kama at doon namin pinagpatuloy ang aming paghahalikan.
Sa kalikutan ng aking mga kamay ay nagawa ko ng alisin ang kaniyang pang-itaas na damit. Mabilis niya ring naalis lahat ng aking pang-ibaba at muli akong hinalikan sa labi.
Para 'kong nauhaw lalo sa kaniyang mga halik nang mapang-akit na haplusin ng kaniyang mainit na palad ang aking hita nang hindi pa rin bumibitaw sa halik hanggang sa bigla ko na lamang naramdaman ang kaniyang hinlalaking daliri na hinahaplos ang labas ng aking pagkababae.
"C-Charles. . ." daing ko sa gitna ng aming mga halik. Hindi niya ako pinakinggan bagkus ay mas hinalikan niya pa ako habang tinutukso ng mga daliri niya ang aking pagkababae. "C-Charles!" halinghing ko. Para 'kong mawawala sa sarili. Gustong gusto ko na siya.
Hindi niya pa rin ako pinakinggan-muli niya lang akong hinalikan sa labi at tinukso tukso. Biglang ipinapasok niya ang kaniyang daliri matapos ay biglang hindi itutuloy.
Binabaliw niya 'ko!
"Charles!" Pakiramdam ko ay hindi ko na kaya ang ginagawa niyang panunukso.
Matiim niya akong tinitigan. "Please," pakiusap ko.
"Si Ethan o ako?" seryoso at halos mamaos niyang usal.
Nag-init ang pisngi ko sa tanong niya. Nang hindi agad ako naka-imik ay bigla niyang ipinasok ang dalawang daliri at pinalabas masok ng mabilis-kaya agad akong napaliyad at halos habulin ko ang aking hininga sa pagkatukso-subalit bigla niya rin akong binibitin.
Hindi nawala ang kaniyang madidilim na tingin sa akin. "Si Ethan o ako?" sobrang seryoso niyang ulit. Tila manunuyot ang aking lalamunan. Hindi pa ako nakakasagot ng muli niya akong tuksu-tuksuhin.
"Ikaw. . ." halinghing ko. Muli akong napapikit at napamulat din ng dahil sa pagkatuksong maramdaman siya.
"Kanino ka lang sasama?" tanong niya na ulit.
"Sayo. . ."
"Kanino ka lang magpapa-parusa?" seryoso't mamaos niyang usal.
"Sayo. . . "
Matapos ay mabilis na sinunod ng mga daliri niya ang gusto ko. Hindi nagtagal ay kinalas niya na ang kaniyang belt at tuluyan na 'kong pinarasuhan ng pagkalalaki niya.
-
NAGISING ako ng wala na sa tabi ko si Charles. Mariin kong nakagat ang aking ibabang labi nang maalala ang nangyari kagabi.
Hindi naman siya lasing kagabi 'di ba?
Wala sa sarili tuloy akong napangiti. That's the first time na nasa katinuan siya. Naalala ko pa ang mga hawak niya. Parang magiging addiction ko ang mga iyon.
Bigla kong naitaklob ang aking dalawang palad sa mukha nang maramdaman kong nag-iinit ang aking dalawang pisngi at napadapa sa higaan saka na-i-subsob ang mukha sa unan.
Huminga ako ng malalim at pinilit kong ikinalma ang aking sarili saka ko sinubukang abutin ng nakahiga ang aking cellphone na nasa mini table ko lamangat tiningnan ang oras.
7:am.
May oras pa ako para gumayak. Mukhang maagang umalis si Charles-hindi man lamang ako ginising.
Bumangon na ako sa higaan at tumayo ng mayamaya lang ay bigla akong napangiwi ng dahil sa pamilyar na hapdi. Pero hindi na naman 'yon katulad nang mga nauna.
Dumiretso ako sa banyo saka inumpisahang maligo.
Nang makaligo ay saka pa lamang ako namili ng susuotin ko. Napangiti pa ako nang makita ang kulay puting offshoulder office dress at isinukat iyon sa sarili habang nakaharap sa salamin.
Ang ganda!
Nang makapagbihis ay agad akong nag-agahan at nag-ayos ng sarili saka excited na pumasok sa trabaho. Pakiramdam ko ay sobra 'kong good mood ngayon.
Tingin ko rin may magandang mangyayari!
Agad na napatingin sa akin ang mga tao sa first floor ng Sandoval Enterprise nang makapasok ako sa loob.
Nginitian ko lang sila at tinanguan bago ko sila nilampasan at dumiretso sa elevator.
"Ms. Clarisse!" tawag ng mga katrabaho ko sa aming department. Kalalabas ko lamang ng elevator at lahat sila ay nakatingin sa akin-nakaawang ang mga labi.
Himala nga eh! Ang bait bait na nila sa'kin hindi katulad ng dati!
Ngumiti ako. "Good morning," nakangiti kong bati sa kanila.
"G-Good morning!" namamangha nilang bati.
"Ang blooming niyo po, Ms Clarisse!" nakangiting sabi ni Cheska-ang bagong intern sa kompanya.
"Salamat," napangiti kong sabi. "Oo nga pala-ayos na ba lahat ng gagamitin para sa photo shoot mamaya?" pagpapaalala ko.
"A-Ahh opo!" sagot ni Cheska.
"By 8:30 magsisimula na rin po," sagot pa ng ilan.
Nakangiti ko na lamang silang tinanguan at dumiretso na sa opisina ni Charles-ngunit agad na naglaho rin ang ngiti sa aking mga labi nang makita ko ang ginagawa ng dalawa. Natigilan ako sa tapat ng pinto at tila biglang may bumara sa aking dibdib.
Charles and Irish
They are kissing. . .
Nakaupo si Charles sa ibabaw ng lamesa niya at nakatungkod ang mga palad dito samantalang nakatiad naman si Irish habang nakapulupot ang mga braso sa leeg ni Charles.
Bigla ko tuloy naalala ang posisyon namin ni Charles noong maghalikan kami sa may pinto.
Unti-unting nanikip ang aking dibdib-anumang oras ay tutulo na ang nagbabadyang mga luha ko. Nanginig ang mga kamay ko at tila manunuyo ang lalamunan ko.
Ganito ba talaga 'yon? Pagkatapos ng saya biglang may lungkot na darating?
Sobrang excited pa 'kong pumasok sa trabaho tapos ito lang ang madadatnan ko?
Akala ko ayos na kami. Akala ko lang pala.
Ano pa nga bang aasahan ko sa kaniya? Pampalipas oras niya lang naman ako 'di ba?
"C-Clarisse!" biglang kumalas si Charles kay Irish at nag-aalalang tumingin sa akin.
Paulit-ulit akong huminga ng malalim at sinubukang ngumiti ng pilit sa kanila. Nilawakan ko pa ang aking pagkakangiti para 'di obvious na masakit.
Sino ba ako? Secretary niya lang naman ako.
Walang kami.
Isa lang ako sa mga naging babae niya.
Isa lang ako sa naging parausan niya.
Akala ko pagkatapos ng nangyari kagabi may magandang mangyayari sa aming dalawa ngayon. Mali pala.
Masiyado akong nag-assume! Masiyado akong umasa. Masiyado akong nag-expect sa kaniya.
Sobrang sakit lang sa dibdib! Sana hindi man lang sila nagpahuli sa 'kin 'di ba?
Pinilit ko pa ring ngumiti kahit naiiyak na talaga ako. "S-Sorry naistorbo ko kayo." Nag-iinit ang dibdib ko sa sakit. Hindi ko na alam ang gagawin ko kaya tinalikuran ko na sila saka lumabas ng office.
"Clarisse, let me explain!" rinig kong sigaw ni Charles. Hinabol niya ako sa may pinto pero sinadya kong tumigil at muli siyang nilingon.
"Oo nga pala. . ." lumunok na muna ako ng laway at tumingin sa suot kong relo. "Fifteen minutes na lang magsisimula na ang shoot mo," tinapangan kong sabi at muli silang mabilis na tinalikuran.
"C-Clarisse!" malakas na tawag ni Charles pero hindi ko na siya nilingunin pa. Nang dahil sa panlalabo ng aking mga mata ay mas binilisan kong lumakad at makarating sa elevator. Hindi ko na nagawang tingnan pa ang mga taong panay na rin ang tingin sa akin.
Hindi naman ako robot para 'di masaktan 'di ba? Bakit pakiramdam ko pinaglaruan niya lang ako?
"Let me explain, Clarisse!" hindi ko siya pinakinggan pa at tuluyan na akong pumasok ng elevator at isinara iyon.
Wala ba talagang nararamdaman sa 'kin si Charles? Hindi ba talaga ko sapat para magustuhan niya? Wala lang ba talaga lahat sa kaniya 'yong mga nangyayari sa 'min?
'I hope you won't mind what happened last night.'
'I just wanted to make that clear.'
Natawa ako ng sarkastiko nang maalala ang mga sinabi niya sa 'kin noong unang may nangyari sa 'min. Oo nga pala.
Tangina! Masiyado akong nag-assume na magugustuhan niya rin ako!
Napapapikit akong huminga ng malalim para pakalmahin ang sarili ko. Pinilit kong pigilin ang pagbuhos ng mga luha ko kahit na paulit-ulit na ang panlalabo ng paningin ko. Paulit-ulit ko ring tinutuyo ang gilid ng aking mga mata gamit ang aking kamay.
Ayokong makita ako ng iba na umiiyak.
Sobrang bigat! Sobrang sakit. Para kong sinaksak ng paulit-ulit.
Nang tumunog ang elevator ay mabilis akong naglakad palabas. Halos takbuhin ko na ng nakatungo ang paglabas ng Sandoval Enterprise hanggang sa may nasagi pa akong kung sino sa labas.
"S-Sorry!" Pinilit kong 'di mapiyok pero hindi ako nagtagumpay.
Ang bigat bigat!
Sinubukan kong huwag lumuha kahit nagingirot na ng sobra ang dibdib ko. Hindi ko na rin nagawa pang tingnan ang nabangga ko.
"Clarisse?" pamilyar ang boses niya.
Hindi ko na napigilan pa ang mga luha ko nang magbagsakan itong muli sa aking pisngi-nilingon ko ang tumawag sa akin at nakita kong si Arya iyon.
Muli akong huminga ng malalim at pinunasan ang basa kong pisngi. Ngumiti ako ng pilit. "Arya," bati ko. "Anong ginagawa mo rito?"
Halata sa kaniyang mukha ang pag-aalala. "Ikaw ang pinunta ko rito. Ayos ka lang ba?"
"Ayos lang ako," pagsisinungaling ko at muling ngumiti sa harap niya.
Ang hirap palang magpanggap!
Napasinghap ako at marahas na nagbuga ng hininga. Tumingin ako sa itaas para pigilin ulit ang aking luha na bumagsak pero hindi ko na magawang labanan ang panghahapdi ng aking mga mata.
Kusang nangilid at nanubig ang aking mga mata-sunod sunod na pumatak ang kanina ko pang pigil-pigil na mga luha at bigla na lamang akong napahikbi habang nakatingin sa taas.
"You're not okay."
I'm fuck up.
Ayos lang sa 'kin na siraan ako ng marami. Ayos lang sa 'kin na layuan ako ng mga tao. Ayos lang sa 'kin na mapagbintangang magnanakaw. Ayos lang sa 'kin lahat. Pero bakit hindi ko matanggap na anumang oras pwede akong ipagpalit at itapon ni Charles?
Sana hindi ko na lang nakita!
Hinawakan niya ang aking balikat. "It's fine sometimes to admit that you're hurt, Clarisse," nag-aalala niyang sabi at inakbayan ako. "Let's go."
Nangunot ang noo ko. "Saan tayo pupunta?"
"Maghahanap ng ipapalit kay Charles," sagot niya at hinila ako papunta ng sasakyan niya.
Nanlaki ang mga mata ko. Paano niya nalamang si Charles ang iniiyakan ko?
"P-Paano mo nalamang. . ."
"It's too obvious. And the last time I checked-girlfriend ka niya. Malamang si Charles ang dahilan kung ba't ka broken," saad niya na para bang na slow-an sa 'kin.
Girlfriend? Kung may iniinom lang ako-kanina ko pa sigurong nadura.
"Huwag mo sabihing hindi ka pa rin mag-re-resign?" panghuhula ni Arya habang nasa loob kami ng sasakyan niya. Nag-da-drive na siya-hindi ko nga alam kung saan kami papunta.
Mukhang mabait naman pala talaga siya.
Nakalimutan ko tuloy kahit papaano 'yong sakit-nalilibang ako kay Arya. "Siguro plano mo ulit 'to?" pagbibiro ko. "Para tuluyan na 'kong mag resign. Magkasabwat siguro kayo ni Irish."
Nanlaki ang kaniyang mga mata sa sinabi ko at biglang itinigil ang sasakyan. Akala ko pa'y mababangga na kami sa biglaang pagtigil!
"Is that what you think of me?" nagugulat niyang tanong sa maarteng tono. "Hindi ko nga kilala 'yang Irish na 'yan!" tanggi niya. Lalo tuloy akong natawa.
"Biro lang!" tumatawa kong sabi at inirapan niya naman ako.
"And for your information! I have Philip na 'no!" sabi niya pa kaya biglang nagtaas ang isa kong kilay.
"Philip?" Baka mamaya kakilala ko.
"Alvarez."
"Si Philip?!" nagugulat kong sabi. Isa pang babaero ng taon!
Taka niya akong tiningnan. "Kilala mo si Philip? " tanong niya.
Tumango ako. "Kaklase ko 'yon no'ng college!"
Namilog ang bibig niya. "Really?!"
"Oo nga!"
"Marami na ba siyang naging girlfriend?" paguusisa niya kaagad.
"Oo," sagot ko at muntik na naman akong mapatili nang bigla na ulit niyang itigil ang sasakyan. "Ano ba Arya!" reklamo ko. "Kung magpapakamatay ka huwag mo 'kong idamay!"
Masungit niya akong tinitigan. "Isa ka ba sa mga naging babae niya?"
Lah!
"Hindi ah!" tanggi ko agad. "Bakit ko naman 'yon magugustuhan! Wala siya sa standard ko 'no!"
Agad siyang ngumiti sa naging sagot ko, "All right. Best friend na tayo!"
Pinagkrus ko ang aking dalawang braso sa harap niya saka ko siya tinaasan ng isang kilay. "Hala? Sinong may sabi sayo?" pagbibiro ko.
Bigla tuloy siyang napanguso at inirapan ako. "Of course, I'm here at your lowest point in life!" sambit niya at muling pinaandar ang sasakyan.
Lowest point pinagsasasabi mo!
Thank you for Reading!
Don't forget to follow and vote if you like the chapter <3
I hope you can support my story by recommending this on TikTok, Twitter, Facebook groups or any social media platform. Thank you so much po <3
Facebook Group Page: Loving Esthetics
Facebook page: MsEsthetic (@msesthetic101)