Minutes later, bumalik ako sa pag eedit ng video namin after I composed myself.
Then pagkabalik ni Ice ay may dala siyang isang pitchel na tubig.
Hindi ako lumingon sa kaniya at nagpatuloy lang sa ginagawa ko.
Hindi siya nagsalita at hindi na muling tumabi sa akin. Thank goodness, dahil di ko alam kung makakapag isip pa ako ng matino kung bumalik siya sa tabi ko.
Naramdaman ko nalang na nag dala siya ng upuan sa likod ko, sa right side.
Mas pinag focusan ko nalang ang pag eedit kesa sa kaniya. Baka maging panget pa ang kalabasan nito. Nakakahiya naman.
After an hour, I guess. Ay natapos ko din ang ginagawa.
"You didn't even let me help." Biglang sabi ni Ice.
"It's not finished, tho. We still need to polish them." I answered and tumayo na. Kumuha ako ng isang basong tubig at uminom.
Nakita ko siyang napatingin sakin bago ulit tiningnan ang gawa ko.
"It's already 10:33." I mumbled while looking at my wrist watch.
"You're leaving?" Ice asked ng makita akong lumapit sa bag ko.
"Yup." Sagot ko at sinuot na ang bag ko.
"I'll drive you home." He suddenly said.
Nagulat ako sa sinabi niya pero hindi ko pinakita.
"No, it's okay." Sabi ko sa kaniya.
"No, it's already late." Seryosong tugon niya naman.
"No, it's—"
"No, whether you like it or not, I'll drive you home, or you will sleep here." Seryosong sabi niya. Hindi ko tuloy natapos ang sasabihin.
"But I have my car." I boringly said.
Bakit ang kulit niya ngayon. 10:34 palang naman, hindi pa naman masyadong late.
"So? Drive your car and I'll drive my car behind you. Alright? Let's go."
Hindi na ako nakaimik ng agad siyang lumabas matapos sabihin iyon. Sumunod nalang naman ako at nakita ko siyang lumabas mula sa isang kwarto at may dala ng susi.
"Let's go." Sabi niya at naunang bumaba ng hagdan.
Napabuntong hininga nalang ako habang nakasunod lang sa kaniya.
Binuksan niya ang gate at pumunta sa sasakyan niyang nakaparada sa garahe. Habang ako at lumabas ng gate at pinuntahan ang kotse ko.
Pumasok ako sa kotse ko at pinaandar ito. Lumingon ako mula sa gate nila kung saan papalabas siya.
I was planning to drive full speed earlier pag umuwi ako, pero wag nalang pala.
Toyota lang naman ang kotse ko, at nababagalan ako, kaya gusto ko sana mag full speed man lang para makauwi agad, pero di ko yata magagawa yun ngayon.
Habang nasa byahe ay talagang nakabuntot lang siya. Nasa 20+ minutes lang naman ang byahe papunta sa bahay namin. Depende sa bilis nang pagpapatakbo syempre.
Isang liko lang mula sa main road ay malapit na ang bahay namin.
Nag stop ako sa gilid ng daan at sumenyas sa kotseng nasa likuran ko.
Nag stop naman ang sasakyan niya sa tabi ng akin at binuksan niya agad ang bintana.
"What?" He immediately asked.
"Dito na ang bahay namin. Pwede ka nang bumalik." Sabi ko sa kaniya habang nakaturo sa daang paliko na nasa harapan namin.
Tumingin siya don saglit at kunot noong bumalik ang tingin sakin.
"You sure?" Tanong niya naman at tumango lang ako.
"I'm off! Thank you! Bye!" Sunod sunod na sabi ko at nagmaneho na paalis, iniwan siya sa tabi.
Hindi ko na makita ang sasakyan niya ng lumiko ako hanggang makarating ako sa loob ng bahay.
Buti naman, akala ko, susunod pa siya.
Pinagbuksan ako ng guard na nagbabantay sa main door nang makita ako. Deretso agad ako sa kwarto ko since it's almost 11, hindi ko na din nakita yung tatlo.
Naghimamos at nag palit nalang ako ng damit at hindi na naligo dahil masyadong gabe na naman.
Ng lumapit ako sa study table ko at nakita ang phone ko ay naalala ko si Ice.
"Nakauwi na seguro yun." I mumbled and picked up my phone.
[ Nakauwi ka na ba? ]
Ibinaba ko ulit ang phone sa ibabaw ng book ko matapos ko siyang e text.
Ilang segundo lang ay nag vibrate ang phone ko at umilaw.
[ Yeah. It's already 11, go to sleep. ]
Natawa ako sa reply niya. Ang cold talaga nito, kahit sa text manlalamig ka.
Napailing nalang ako.
[ Yeah, yeah, goodnight!! ]
Ibinaba ko na ulit ang phone matapos ko ma send yun then umakyat na ako sa higaan ko at natulog.
Kinabukasan ay nagulat ako dahil sa malakas na katok. Inis akong napasulyap sa bedside table ko. It's already 5:12 in the morning.
"Sandali! Tangina!" Sigaw ko at mabilis na tumayo. Ayaw talaga paawat ng taong kumakatok.
"What!?" Inis na bungad ko pagkabukas ko ng pinto. Muka agad ni Clayd ang nakita ko.
"Sorry, nagising ba kita?" Tanong niya agad.
"Tanga ka ba?" Sarcastico na may halos inis na sagot ko.
"Joke lang." Natatawa niyang sabi.
"Paps on the phone, he's looking for you." He suddenly added.
"What? Ano naman kaylangan niya?" Takang tanong ko naman. He just shrugged his shoulders then walked away.
Bakit naman tumawag si Paps, at ang aga ha, nakalimutan niya bang mga students kami ngayon? Well, mamayang 9 o'clock pa naman ang class ko.
Inayos ko muna ang sarili bago sumunod kay Clayd. Nakita ko siyang pumasok sa isang kwarto kaya pumasok din ako don.
Nakita ko agad si Blake at Zel na nakaupo sa couch at kaharap ang isang malaking TV.
Muka naman ni Paps at Mr David ang nakita ko don.
"Good morning, Shein." Bati ni Blake at Zel ng makita ako.
"Morning, Elsh. Sorry for waking you up." Sabi naman ni Paps. Tumango lang ako at umupo sa tabi ni Zel...
"Why'd you call?" Agad na tanong ko.
"Why? Am I not allowed to call?" Kunware ay malungkot niyang sabi.
"No, you supposed to be busy. So, spill out the beans." Sabi ko naman at napahalukip-kip pa.
I heard him laugh. Napairap naman ako at kinuha ang remote na nakapatong sa table na nasa harapan namin.
"What are you going to do?" Zel whispered.
"Whoa, put that remote down, Elsh." Paps hurriedly said but I gave him a wearily look.
"Fine, fine, sorry for a sudden call. But I have an urgent task for all of you." Agad na sabi niya.
Sabi ko na ngaba. Hindi siya tatawag at maghahanap sakin kung wala siyang ipapatrabaho.
Nagkatinginan naman yung tatlo habang ako ay nakatitig lang kay Paps at maging kay Mr David na tahimik lang sa tabi niya.
"Remember the six treasured symbol of the six continents?" Tanong niya naman, which I just answered a single nod.
Six treasured symbol of the six continents, the Asia, Europe, Australia, Africa, North and South America. Six treasured symbol which is not known by the public. It cost hundreds of trillions. It symbolises the authority and power of the continent.
"The treasure of the Australia went missing for almost two months now... The King, contacted me weeks ago, to trace the treasure... And it was brought to Canada, and Europe, then transported to China and to Japan... Now it is already in the Philippines." Paps stated.
"Look at the information I just sent." Mr David suddenly said.
Napatingin naman kami sa dalang Laptop ni Clayd.
"Gwalior Sharman a half Chinese and a half Filipino. He is the last person who received the treasure. You have to get that treasure back before he sell it to the black market." Paps added.
Napatingin naman ako sa profile na nasa laptop.
"The treasure and the head. Arthur, will send you the details for the job." Paps said. Napatingin ulit ako sa TV.
"It's not tonight nor tomorrow evening, right?" Tanong ko.
"Hmm, I guess, no?" Mr David answered.
"Why? You have plans for tonight and tomorrow evening?" Paps suddenly asked.
"I have a group work with my classmates." I simply answered.
"Wow, our Elsh' a good student." Panunukso niya naman.
Napairap lang ako at sumandal sa couch.
"Anyways, that's all for today, thank you for your cooperation, and sorry for this sudden work. We'll be up for update. Bye!" Huling sabi ni Paps habang kumakaway kaway pa sa camera bago napatay ang tawag.
"A sudden job huh." I heard Blake said.
"Gosh, just what I thought." Dinig ko ding sabi ni Zel.
"Just like before. Trace and look for some infos about his whereabouts. Prepare all the things we'll need. Also, send the infos to me." Sunod sunod na sabi ko Kay Clayd
"Understood." Sagot niya naman.
Hays, this will be tiring again.
Lumabas ako ng room at bumalik sa kwarto ko para mag matulog ulit since 5:30 palang naman.
Nagising ako 7:30 am na. Agad akong naligo at nag ayos. Buti nalang enough na ang 1 hour preparation para sakin kahit na umaabot ako ng half an hour sa pagligo.
Nang bumaba ako ay wala na yung tatlo, ang sabi naman ng guard na pinagtanungan ko ay makaalis na daw, si Blake ang huling umalis.
Hindi na ako nag aksaya pa ng oras at umalis na ng bahay.
Fifteen minutes bago mag time ay nakarating na ako sa school.
Pagkadating ko sa classroom ay nandon na lahat ng classmates ko.
"I thought, absent ka." Bulong ni Alexus sakin pagkaupo ko.
"Napasubra lang sa tulog." Well, tutuo naman dahil bumalik ako sa pagtulog.
Maaga naman talaga ako gumigising, wag lang akong gigisingin kasi parang nakukulangan ako sa tulog.
Nang matapos ang morning classes namin ay nag text naman si Zel na nasa Cafeteria na siya.
"Madami na ba kayong natapos?" Biglang tanong ni Joellen, habang nakabag na.
"Yeah. Patapos na yun actually." Sagot ko sa kaniya at silaklay na ang bag ko.
"Pasabay ako sa Cafeteria ha, nandon na kasi yung friend ko." She said and tumango lang ako at nagsimula nang maglakad palabas habang nakasabay naman siya.
"What happened while you were with Aizer last night?" She suddenly asked while where in the middle of the hallway.
Na patanong naman ako sa tanong niya. How did she knew, it was just Aizer and Me last night?
"Natapos niyo naman diba ma-edit almost all the film? Since for sure kayong dalawa lang nag eedit." She added.
Ah, mukang nagtatanong lang siya sa nangyari last night. Ano nga bang nangyari?
Oh shit, I suddenly remembered what happened between Ice and I...
"You okay?" Takang tanong ni Joellen ng mapasinghap ako.
Gosh! Why that question suddenly crossed in her head!
"Yeah, just forgot something at home." Pagsisinungaling ko.
Tumango-tango lang naman siya at hindi na nagsalita since nasa may Cafeteria naman na kami.
Naghiwalay kami ng makita niya yung kaibigan niya at ng makita ko si Zel. Agad akong naglakad patungo sa table namin.
"Why there's a lot of food?" Tanong ko agad pagkadating ko.
Ang dami kasing pagkain sa table namin tapos may extra plate and chairs pa.
"Eh kasi, sabi nila —"
"Hi, Shein! Low Zel."
Hindi natapos ni Zel ang sasabihin ng biglang dumating yung dalawang mf sa buhay namin.
"Wala bang hello, or hi dyan?" Sabi ulit ni Blake at naupo sa tabi ni Zel.
"Tumigil ka nga, ang ingay mo." Mataray na sabi ni Zel.
Tumawa naman si Clayd at naupo sa tabi ko.
"Natulog ka ulit kanina no." Tanong niya naman sakin.
"So what." Mataray ko namang sabi dahilan para tumawa rin si Blake.
Madami tuloy ang tumingin samin kahit na may ilang hindi maalis ang tingin mula pa kanina. Napasulyap naman ako sa may entrance ng pumasok si Alexus at Ice.
Ngayon ko lang ulit sila na kita sa loob ng Cafeteria.
Hindi ko na sila pinansin at ibinalik nalang ang tingin ko sa mga kasama ko.
"Ano ka." Panunukso ni Blake kay Clayd,.
"Aray!" Yan tuloy binatukan siya.
"Hindi ka naman seguro na late?" Tanong ulit ni Clayd sakin.
"Of course." Sagot ko naman.
"Mabuti naman.... Hoy Blake, bumili ka nga don ng drinks." Pag uutos niya kay Blake.
"Bat ako, ikaw nalang." Pagtanggi naman ni Blake.
"Bibili ka, or I'll bring your car to a junk shop or I'll shot you?" Pananakot ni Clayd. Tawa naman si Zel dahil biglang bumusangot si Blake.
"Ang pangit mo ka-bonding. Ito talaga ang patunay na inaalipin ng mga mas nakakatanda ang mga mas bata sa kanila." Huling sinabi ni Blake bago siya pumunta sa counter.
Natawa naman si Zel and even I, just chuckled, while Clayd stared deadly at Blake.
Clayd's the oldest, he's a year older that me and Blake, while Zel's the youngest. Blake and I are in the same age.
Ng maka- balik si Blake ay may dala na siyang apple juice and iced tea. Kay, nagsimula na din kaming kumain.
"By the way, anong oras ka nakauwi ka gabe?" Biglang tanong ni Clayd habang kumakain kami.
"10, why?" I answered and asked at the same time.
"10? I was at the living room that time, tho?" Taas kilay niyang tanong ulit.
"It was already 10:30 to 10:45, I don't know. But you weren't there anymore when I went home, tho." Ginaya ko pa ang taas kilay niyang pagsasalita.
"Tss..." Napangiwi at napanguso nalang siyang then bumalik sa pagkain.
"You still have that group work, right?" Zel asked and I just nodded as an answer.
"You always went home late. Hindi ka na din nakakasabay tuwing dinner. Kumakain ka naman na ng dinner diba?" Blake suddenly said.
" Of course, The owner of the house came from a wealthy family, you know." Sagot ko at napasulyap pa sa direction nina Ice.
Nagulat ako when our eyes met. Kanina pa ba siya nakatingin dito? Medjo malayo ang table nila sa amin at madaming babae sa katabing tables nila ang nakatingin sa kanila.
Agad akong umiwas nang tingin at bumalik sa pagkain.
"That will end this week right?" I heard Clayd asked.
Tumingin ako sa kaniya at tumango.
"Buti naman." He said while smiling.
"Why are you still wearing this eyeglasses, Tss?" Biglang tanong niya habang nakatingin sa eyeglasses ko.
Inayos ko naman ang eyeglasses ko at seryosong tumingin sa kaniya.
"Wag ka nalang mag tanong, okay." At mahinang sinampal-sampal ang pisnge niya.
"Pang thirty mo ng tanong yan, mukang walang balak mag tanggal ng eyeglasses si Shein dito sa campus, kumain Ka nalang." Natatawang sabi mo Zel kay Clayd.
"Natatakpan kasi beauty mo, kaya pinapatanggal ni Clayd." Natatawang sabi naman ni Blake.
"Ang cute kaya ni Shein with her eyeglasses." Naka-pout namang sabi ni Zel.
"I know that, but it's still better without that eyeglasses, tho." Sabi naman ni Clayd.
"And kelan ka babalik sa usual style mo?" He added. I'm sure he's pertaining to my outfit and style of the day.
"Ewan ko sayo, tapusin niyo nalang pagkain niyo." Sabi ko naman at nagpatuloy na sa pagkain.
Napangiwi at napanguso naman yung tatlo pero agad din namang nag patuloy sa pagkain.
I don't think, gagawin ko ang mga usual style ko dito sa campus. I am enjoying this Elshein Jewelle Estamante style, you know.