"Zet de radio eens aan. Ik heb even genoeg van deze stilte." Wolfs drukte de radio aan en door de auto galmde 'September' van 'Earth, Wind & Fire'. Hij zette het nog iets harder. Op standje gehoorschade.
"Ba-du-du, ba-du-du, ba-du-du!" Zong ik uit volle borst mee. "Ba-dee-ya, say, do you remember? Ba-dee-ya, dancing in September."
In mijn ooghoek zag ik Wolfs ook goed meedoen. Met een grijns zong ik luidkeels door.
Het veranderde van een kille sfeer naar een vreugdevolle rit.
We reden zingend door het glooiende landschap, totdat het ineens stil was op de radio en er een rustig geluid uit de boxen kwam. Alsof het wind was. Een synthesizer speelde een melodietje en het lied begon op gang te komen. Een vervaagde stem sprak de eerste woorden uit. Vervolgens steeg het nummer op, net als een vliegtuig. Toen het eenmaal op gang was gekomen schoot het nummer mij te binnen.
"Bijzonder dit," hoorde ik Wolfs zeggen. "Klinkt een beetje space-achtig. Weet jij wie dit is?" Verbaasd keek ik opzij. "Weet jij niet wie dit zijn? Ga je schamen!" Ik richtte mijn blik weer op de weg en ging verbouwereerd verder. "Wolfs, dit is 'Touch' van 'Daft Punk'!" Ik zag hem niet begrijpend kijken. "Frans dj koppel? Diegene met de ruimte helmen op? Zegt je dit echt niks? Ze zijn in de jaren 90 opgekomen en in het begin van de nieuwe eeuw waren ze dé pioniers van de dance- en housemuziek in Frankrijk. Ze hebben net, in 2021, hun afscheid aangekondigd. Heb je dat niet meegekregen?" "Ik luister toch niet naar dance- of housemuziek?!" Ik rolde met m'n ogen. "Je zou het eens voor de grap moeten doen, misschien ga je het wel waarderen." "Ik zeg toch ook niet dat ik het stomme muziek vind? Ik zeg alleen dat ik het bijzonder vind." "Is dat een leuke bijzonder?" Vroeg ik nieuwsgierig. "Hmm, ik weet niet. Moet een beetje wennen denk ik.
Eef, hoe ben jíj eigenlijk op deze muziek gekomen?" "En toen zakte ik door de grond..." "Hoezo?" Ik zag hoe hij verbaasd een wenkbrauw optrok. Gelukkig kon ik strak voor me uit blijven kijken, want op de weg was het ineens druk geworden. Met rode wangetjes vertelde ik hem mijn eerste kennismaking met het koppel. "Op de dag dat zij hun afscheid aankondigde heb ik voor het eerst naar dit nummer van ze geluisterd. Ze hadden 'Touch' onder hun videoclip gemonteerd en ik vond het net zoals jij zegt: bijzonder. Uit nieuwsgierigheid ben ik ze toen op gaan zoeken. En het bleek dat ik wel vaker nummers van ze gehoord had. Ze hebben hits als 'Get Lucky' met Pharrell Williams, 'One More Time' en 'Harder, Better, Faster, Stronger'. Welke ik ook erg mooi vind, wel minder bekend, is 'Veridis Quo'. Het is een instrumentaal nummer en het heeft iets kalmerend." "Maar wacht even, jij had dus ook nog niet eerder naar ze geluisterd?" Ik klakte met m'n tong en m'n wangen werden weer rood. "Jij draak! Tegen mij zeggen dat ik me moet schamen omdat ik de muziek niet ken, maar zelf ken je het ook nog niet zo lang." Ik keek lachend in het gezicht van Wolfs. "Ha, je bent helemaal rood van schaamte!" Bracht hij gierend uit.
Samen lachend reden we genietend van de muziek verder.
Mijn koosnaam voor m'n vrienden als ze zich als boefjes gedragen, is: draak. Of boefje. Ik vind het allebei lieve woorden. Het valt me op dat ze in de serie niet veel originele koosnamen gebruiken, maar leven zonder koosnamen is geen leven, toch? Dit verhaaltje is trouwens gebaseerd op een chatgesprek in een ander hoofdstuk van dit boek (slaat zichzelf nu tegen haar hoofd). Want dat ze in de serie tijdloos willen blijven, kwam duidelijk aan bod in de podcast, maar qua muziek ben ik het daar niet mee eens. Maar goed, dat ben ik (haalt nu haar schouders verdedigend op). <3