Yoongi ကို Jungkook , Switzerland ပြန်ရောက်သည်အထိ စကားလုံးဝမပြောပါ
Yoongi လည်း ဘာပြောရမှန်းမသိ... ဦး ကိုသူမနေ့က ပြန်ခံပြောလိုက်တာကြောင့် သူ့အမှားလည်းပါတာမို့ ငြိမ်ငြိမ်နေလိုက်ရုံသာ လေယာဥ်ပေါ်လိုက်လာခဲ့တယ်
ဦးမျက်နှာက ခပ်တင်းတင်းနဲ့ အရင်ကနဲ့ လုံးဝကို တစ်ခြားစီမို့ Yoongi ပိုလို့ပင် ရှိန်ရလေသညိ
"ဦး..."
Yoongi တို့ Switzerland က အိမ်ဆီပြန်ရောက်တော့ အိမ်ထဲမဝင်ခင် ဦး ကို သူတီးတိုးစွာခေါ်လိုက်သည်
လှေကားပေါ်တက်နေဆဲ ဖြစ်တဲ့ ဦးရဲ့ခြေလှမ်းတွေက တုန့်ခနဲ ရပ်သွားပြီး Yoongi ကိုပြန်လှည့်ကြည့်လာတယ်
"မနေ့ကအတွက် ကျွန်တော်တောင်းပန်ပါတယ်"
"မလိုဘူး"
တစ်ခွန်းထဲသာ ပြောပြီး အိမ်ထဲ ဝင်သွားတဲ့ ဦး ရဲ့နောက်ကျောကို ကြည့်ရုံမှ လွဲလို့ Yoongi တိတ်ဆိတ်နေမိသည်
ဒီလိုနဲ့ ဝေးကြရတာတော့မှာလား....
>>>>
"မင်းကိုကြည့်ရတာစိတ်ညစ်နေပုံပဲ ဘာတွေကများမင်းလို ကျောက်တုံးကို စိတ်ညစ်အောင်လုပ်နိုင်တာလဲ Jungkook"
Alan ရဲ့စကားကြောင့် Jungkook က မျက်နှာကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဖိပွတ်လိုက်ပြီး
"ငါ....."
"ငါ ဟန်ဆောင်လက်ထပ်ထားတဲ့ ကလေးလေ အဲ့ကောင်လေးက ငါ့ကိုကြိုက်နေလို့..... သူသာ ငါ့ကိုဆက်ကြိုက်နေရင် Bam Yoo ပြန်လာလို့ ငါသူ့ကို အဆက်သွယ်ဖြတ်လိုက်ရင် သူဝမ်းနည်းမှာ... ငါသူ့ကို ညီလေးလိုပဲသဘောထားတာ ဒီလိုမဖြစ်စေချင်ဘူး Alan"
"အဲ့တာဆို သူသဘောမကျလောက်မဲ့ဟာတွေလုပ်ပေါ့"
"မင်းပြောချင်တာ ငါ့ကိုမုန်းအောင်ပေါ့ အဲ့လိုမျိုးလား"
"အင်း သေချာတွေးရင် အဲ့လိုပဲပေါ့"
"ကျေးဇူး Alan"
Alan က Jungkook ရဲ့ ငယ်ပေါင်းကြီးဖော် သူငယ်ချင်းအပြင် စီးပွားရေး Personal ကိစ္စတွေပါ အတူဆွေးနွေးလေ့ရှိတဲ့ လူတစ်ယောက်ဖြစ်လေသည်
အခုလဲ သူတို့ဆုံဖြစ်တဲ့ ရုံးခန်းမှာပဲ Yoongi အကြောင်းပြောဖြစ်ကြလေသည်
"Alan ရားး"
Alan က စားပွဲပေါ်က ဝိုင်ခွက်ကို ဆွဲယူကာ တစ်ချက်မော့သောက်လိုက်ပြီး
"ပြောလေ"
"ငါ...အဲ့ကောင်လေးအပေါ် ခံစားချက်တွေရှုပ်ထွေးနေတယ်....ဒါပေမဲ့ သူ့ကိုချစ်လားဆိုတော့..ငါမချစ်ဘူး..."
"စကားကို ဘယ်လိုတွေပြောနေတာလဲ မင်းသူ့အပေါ်ခံစားချက်ရှိနေတာ အရှင်းကြီးကို... မင်း လူကြီး ဖြစ်နေပြီပဲကို... ကလေးနဲ့တွေ့တော့ မင်းကပါ မရင့်ကျက်ချင်တော့တာလား...ဒါဆို Min Yoongi ဆိုတဲ့ကောင်လေးက မင်းကို အကျင့်ဖျက်နေတာပဲ"
"မသိဘူး.... ဒါပေမဲ့ ငါသူနဲ့ ရှိနေရတာကို ပျော်တယ် Alan..."
"မင်းအဲ့တာဆို Bam Yoo ကိုကျော်ပြီး Yoongi ဆိုတဲ့ ကလေးကို သဘောကျ နေမိတာများလား"
"မဟုတ်ဘူး...ငါသူ့ကို ကလေးလေးလိုပဲ မြင်တာ Alan"
"အင်းပါ... အဲ့လိုပဲဆုတောင်းရတာပေါ့ မင်းဘယ်လောက်ထိ သူ့ကို ကလေးလို့ မြင်မလဲလို့ ငါကြည့်ရသေးတာပေါ့"
Alan က ညစ်ကျယ်ကျယ်ပြုံးရင် ပြောတာမို့ Jungkook ရယ်ရင်း Alanrien ကို လှမ်းကန်လိုက်လေသည်
"ဒါဆို ရှယ်ယာဝင်စရင်းအကြောင်း ဆက်ပြောရအောင် James... file တွေယူခဲ့"
>>>>
"မင်းပြောပုံအရဆို သူက မင်းအပေါ်ခံစားချက်ရှိပုံပါပဲ Yoongi"
Yoongi... အရင်ရက်ကဖြစ်ခဲ့တာတွေကို zimid ကိုရင်ဖွင့်မိတယ်
"ဟင့်အင်း သူက သူ့ ချစ်သူကို ပိုချစ်တာ ဇီမစ်"
"ငါမင်းအတွက် စိတ်မကောင်းပါဘူး Yoongi ရာ..."
"ရပါတယ်...ငါကိုက ကိုယ်နဲ့မမှီတဲ့ ပန်းကိုမှ လှမ်းခူးချင်နေတဲ့ ကောင်ပဲကိုး"
"အေး...မင်းက အရပ်ပုတာကိုး"
"လာပြန်ပြီ...တစ်ခုခုဆို ငါ့အရပ်ပဲ လာလာထိခိုက်နေလိုက်... လောရှည်ကောင် မပြေးနဲ့"
"ငါ့ကိုထုဖို့ ခုံလေး သွားပြေးယူပေးဖို့ပါကွာ"
"င...လူး"
>>>>
Yoongi ... ဦးကို မတွေ့ရတာ 5 ရက်လောက်ရှိပြီ သူ့ကိုရှောင်နေသလားလို့ တွေးရတဲ့အထိကို ပျောက်ခြင်းမလှကိုပျောက်နေတာပါ
သူ့ကို ကျောင်းပို့ကျောင်းကြိုမလုပ်တော့တဲ့ အပြင် မျက်နှာချင်းဆိုင်ခါနီးမှာတောင် သူ့ကို မမြင်သလို ခေါင်းရှောင်သွားတတ်သည်
Yoongi ဒီနေ့ ဦးအပြန်လာကို အိမ်ရဲ့ ဧည့်ခန်းထဲမှာ စောင့်နေတယ်
စာကြည့်လိုက် နာရီကြည့်လိုက်နဲ့ Yoongi မျက်ဝန်းတွေက ဆွေးမြေ့နေတော့သည်
ဝူးးးး
အိမ်ရှေ့ကားရပ်သံကြားလို့ Yoongi ပြေးကြည့်တော့ ကားထဲက ထွက်လာတဲ့ ဦးကိုတွေ့လိုက်ရတာမို့ Yoongi ဦးဆီကို အပြေးလေးတွေ့မိသည်
သို့သော်ကားထဲက နောက်ထပ်ထွက်လာသူ ကောင်လေးတစ်ယောက်က ဦးရဲ့ လက်ကို ချိတ်လိုက်တာမို့ Yoongi ခြေလှမ်းတွေကရပ်တန့်သွားရလေသည်
"ဦး...."
"မင်းမအိပ်သေးဘဲ ဘာလုပ်နေတာလဲ"
"ဦးကိုစောင့်နေတာလေ... ဒါဘယ်သူလဲဟင်"
Yoongi ဘေးကကောင်လေးကို ကြည့်ကာပြောလာတော့ ဦးက မျက်ခုံးပင့်ရင်း
"ဒါငါ့ရဲ့ sex partner Hiaoia... မင်းမှတ်ထား Yoongi"
Yoongi ဦးကို စူးရှစွာ ကြည့်လိုက်ရင်း
"ဘာလို့မှတ်ထားရမှာလဲ"
ဖြောင်း!
ခပ်အုပ်အုပ်ပါးရိုက်ချက်နဲ့ အတူ Yoongi မျက်နှာပြုတ်မတတ် နာကျင်သွားရပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ် လဲကျသွားလေသည်
Yoongi နာကျင်သွားတဲ့ ပါးလေးကို ကိုင်ရင်း ဦး ဆီအကြည့်ပို့မိတော့ ဦးက အံကြိတ်ပြီး သူ့ကို မော်ကြည့်နေတယ်
"မင်းက ငါအလိုလိုက်ထားတော့ တကယ်ကို ကိုယ့်နေရာကိုယ်မေ့နေပါလားဟမ်"
"ကျွန်တော် ဦး ကိုမျှော်နေခဲ့ရတာ ဦး မျက်နှာလေးကို ဒီရက်ပိုင်းတွင်းတွေ့ရဖို့ ဘယ်လောက်တောင်ခက်ခဲလိုက်သလဲ... အိမ်မှာ ဦးမပြန်လာမချင်း ညမအိပ်ပဲ စောင့်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ဘက်ကို လည်ပြန်ကြည့်ပါဦးလား... အာ့!"
လဲကျနေတဲ့ Yoongi ရဲ့ ဗိုက်ကို ရှုးဖိနပ်ဖြင့် ရုတ်တရက် ခြေမြောက်ကာ ကန်ထည့်လိုက်သူ ဦးကြောင့် Yoongi ဗိုက်က ဆူးခနဲကို နာကျင်သွားသည်
"ငါမင်းကို သင့်တော်တဲ့ Alpha တစ်ယောက်လက်ထဲ ထည့်ပေးလိုက်ရတော့မှ ရမယ်ထင်တယ်"
Yoongi ဦးရဲ့ ခြေထောက်ကို လှမ်းဖက်လိုက်ရင်း
"မလုပ်ပါနဲ့.... ကျွန်တော် ဦး နားက လွဲလို့ ဘယ်မှ မသွားနိုင်ဘူး.... ကျွန်တော် ပြန်ပြောမိတဲ့အတွက် တောင်းပန်ပါတယ်...တောင်းပန်ပါတယ် ဦး"
Jungkook ရဲ့လက်တစ်ဖက်ကို ချိတ်ထားသည့် Hiaoia ကတော့ ခြေထောက်ဖက်တောင်းပန်နေတဲ့Yoongi ကို တိတ်တခိုး ကြိတ်ရယ်နေသည်လေ
"ဒါဆိုလဲ မင်းငါ့ကိစ္စဝင်မပါနဲ့...ငါလည်း မင်းကိစ္စကို ဝင်မပါဘူး...မင်းဘယ်သူနဲ့ ပတ်သက်သက်...ငါဝင်မပါသလို...ငါဘယ်သူနဲ့ ဘာဖြစ်ဖြစ် မင်းဝင်မပါနဲ့ Min Yoongi"
"ဟင်"
Yoongi လက်ထဲက ခြေထောက်ကို ဇတ်ခနဲ ဆွဲခါရင်း ဦးကတော့ ကျောခိုင်းကာ အိမ်ထဲ ဝင်သွားပြီဖြစ်သည်
Yoongi ကတော့ နာကျင်နေတဲ့ ဗိုက်လေးကို ဖိကိုင်ရင်း အပြင်မှာ ရပ်နေတဲ့ Bodyguard တွေနဲ့ ကျန်ခဲ့ရလေသည်
စကားဆို ချိုချိုသာသာပြောတတ်လေးရှိတဲ့ ဦးရဲ့အသံချိုချိုလေးက အခုတော့ ဦး နဲ့ မတူစွာခါးသက်နေတော့သည်
တိတ်တဆိတ်ငိုနေသည့် Yoongi နားကို Bodyguard တစ်ယောက်က ချဥ်းကပ်လာပြီး
"သခင်လေး...အထဲဝင်ပါတော့ အပြင်မှာအေးပါတယ်"
"...အာ..အင်း..အစ်...ကျေးဇူးပါ... "
Yoongi အစောင့်တွေကို အားနာစွာနဲ့ပဲ အထဲ ဝင်ခဲ့ရလေသည် ကိုယ်အိမ်ထဲ မဝင်သေးတော့ သူတို့က စောင့်နေပုံရလေသည်
Yoongi ဦး နဲ့ ဟိုတစ်ယောက် အတူရှိနေမည့် ပုံရိပ်ကို တွေးရင်းနဲ့ပင် ရင်ထဲ တစ်ဆစ်ဆစ်နာကျင်လာရသည်
ထို့ကြောင့် မတွေ့ချင် မမြင်ချင်သည့် မြင်ကွင်းကို မတွေ့နိုင်စေရင် ဦးရှိရာ အပေါ်ဆုံးထပ်ဆီကို မသွားတော့ဘဲ အလယ်ထပ်က ကိုယ့်အခန်းဆီသာ လာခဲ့လေသည်
"ဟားဟ့... Jeon ကတော့ စောင့်ပါဦး"
Yoongi သူ့အခန်းဆီမရောက်ခင် အခန်းတစ်ခန်းက အသံကြားတာမို့ လှည့်ပြန်ကြည့်မိသည်
အခန်းတံခါးတောင်မစေ့ထားတဲ့ အတွက် Yoongi အတွင်းဆီကို ရပ်ကြည့်မိသည်
"အာ့ဟာ့...ဖြေးဖြေး...Jeon ဟာက ပဲတောင့်လေး မဟုတ်ဘူး"
ကျယ်ပြန့်လှတဲ့ ဦးရဲ့ ကျောပြင်ကို ကုပ်ဖဲ့နေသည့် Hiaoia က ဦးရဲ့ အောက်မှာ အရှက်မဲ့စွာ အော်ညည်းနေသည်မှာ ဟောလမ်းမ တစ်လျှောက်လုံးမှာ ဟိမ်းထွက်နေသည်
ဦး ကိုယ်ပေါ်မှာ အဝတ်မကပ်သလို Hiaoia ဆီမှာလဲ အဝတ်လုံးဝမကပ်တော့ပါ အိပ်ရာထက်မှာ လုံးထွေးနေသည့် လူနှစ်ယောက်ကို ကြည့်ရင်းမှ Yoongi အနောက်သို့ဆုတ်မိလေသည်
ငိုလွန်းလို့ စိုစွတ်နေတဲ့ ပါးပြင်ထက်မှာ မျက်ရည်တွေက အတားဆီးမရှိဆက် စီးဆင်းနေလေသည်
Yoongi ထိုမြင်ကွင်းအား မမြင်ချင်ယောင်ဆောင်လိုက်ပြီး ကိုယ့်အခန်းထဲကိုသာ ပြေးဝင်ခဲ့လေသည်
အခန်းတံခါးလေးကို မှီရင်း ကြမ်းပြင်ပေါ် လျှောချကာ ငုတ်တုပ်ထိုင်မိလေသည်
ဒီလောက်အသံလုံတဲ့ အခန်းတွေဖြစ်တာတောင် ကြားနေရတဲ့ Hiaoia ရဲ့ ညည်းညူသံတွေကြောင့် ဟိုဖက်က အသံကျယ်လေ Yoongi က ပိုငိုလေဖြစ်သည်
နာကျင်တယ် ဦး လုပ်လို့ သူ့ရင်ထဲက အကောင်က ပေါက်ကွဲမတတ်နာကျင်တယ်
ဦး ကို ကျွန်တော်ပဲ ပိုင်ဆိုင်ချင်တာ
အရာအားလုံးပေးဆပ်ပါမယ်ဆိုမှ ဦးက သူ့ကို မလိုချင်ဘူး
ပြီးတော့ အခြား Alpha ဆီ သူ့ကို ပေးပစ်မှာလဲ Yoongi ကြောက်သည်
ကိုယ်မချစ်တဲ့ လူနဲ့ နေရမယ့်အစား... ချစ်ရသူက နာကျင်မှုတွေပဲပေးမယ်ဆိုရင်တောင် ချစ်ရတဲ့သူဘေးနားနေရင်း နာကျင်မှုတွေကို ခံယူဖို့ အဆင်သင့်ပါပဲ
အကုန်လုံးစွန့်ပစ်တာ ခံထားရတဲ့ ကျွန်တော်က ဦးစွန့်ပစ်တာပါ ခံရတော့ ဘယ်လိုလုပ်မလဲ
တစ်ညလယ်လုံး ငိုနေသည့် yoongi က မနက်မိုးလင်းခါနီးမှ အခန်းတံခါးလေးကိုမှီလျက်သာ အိပ်ပျော်သွားလေသည်
မောနေတာကြောင့် အသက်ပြင်းပြင်းရှုရင်း အိပ်နေသည့် Yoongi က အေးစက်နေတဲ့ ကြမ်းပြင်မှာခွေခွေလေးသာ
>>>>
မနက် 5 နာရီ....
ခါးမှာ တပတ်အဖြူတစ်ထည်ပဲ ပတ်ထားကာ ဘာမှမဖုံးထားတဲ့ အပေါ်ပိုင်းက လက်မောင်းနဲ့ ကျောပြင် ကြွက်သားကျစ်လျစ်လျစ်တို့ကြောင့် Jungkook က ယောက်ျားပီသစွာ ခန့်ထည်နေတော့သည်
ကြွက်သားဆိုသည့် အထဲမှာ ပုခုံးညှပ်ရိုးပေါ်ကခပ်မောက်မောက်ကြွက်သားနဲ့ ဗိုက်ပေါ်ရှိ ခပ်ထင်းထင်း six packs ၆ ခု တို့ကလည်း ရင်ဖိုစရာအပြည့်ဖြင့် မပါမဖြစ်
ခပ်မှိုင်းမှိုင်း အကြည့်တို့က အကြည့်ခံရသူကို သွားရာ ညှို့ယူနိုင်လေသည်
"မင်းပြန်တော့ Hiaoia"
"အာ...... ကျွန်တော် ဦးနဲ့မှ မဟုတ်ရင် ဘယ်သူနဲ့အိပ်အိပ် မကျေနပ်နိုင်တော့ဘူးသိလား...."
"မင်း ငါ့ကို ဘယ်လိုခေါ်လိုက်တာလဲ"
"ဦးလို့လေ... ဟိုကောင်လေး ခေါ်တော့ Hia လည်းခေါ်ချင်လို့လေ"
"ငါ့ကို... ဦး လို့ခေါ်နေတာ မင်းကိုယ်မင်းဘာထင်နေလဲ"
"သြော်ဟော်....Hia ကရော ခေါ်လို့မရဘူးလား... အောက်တန်းစားလေးခေါ်တာ နားထောင်ကောင်းလို့ Jeon ကိုရော ခေါ်ကြည့်ချင်လို့လေ"
"ဘယ်သူ့ကိုအောက်တန်းစားလို့ခေါ်နေတာလဲ"
"Min Yoongi ဆိုတဲ့ကောင်လေးလေ"
Jungkook အိပ်ရာဘေးက ဗီဒိုအောက်ဆုံးက အံဆွဲထဲက သေနတ်ကို ဆွဲထုတ်လိုက်ရင်း Hiaoia ကို ချိန်လိုက်လေသည်
အေးစက်တဲ့ အကြည့်တွေနဲ့ Hiaoia ရဲ့နှဖူးကို ခပ်လှမ်းလှမ်းကနေ ချိန်ထားတဲ့ Jungkook က ဒေါသသံသြသြနဲ့ ဆိုတယ်
"ပြန်ပြောလိုက်"
"ဘ..ဘာ..လုပ်ဖို့လဲ အဲ့...သေ..သေနတ်ကြီးက"
"မင်း Yoongi ကို အောက်တန်းစားလို့ ထပ်ခေါ်ကြည့်လိုက်..."
"....."
"မင်းခေါင်းကို ငါအပေါက်ဖောက်ပေးမယ်"
"H...Hia က အပျော်သဘောနဲ့ပြော..ပြောတာပါ"
"ဦး လို့ခေါ်တာ ပျော်စရာမဟုတ်ဘူးနော်... အဲ့တာကို ဟိုဖက်ခန်းက ကောင်ပဲ ခေါ်ခွင့်ရှိတာ..
မင်းအခု ချက်ချင်း ဒီအိမ်ကထွက်သွား... မင်းကို ပိုက်ဆံလဲပေးပြီးပြီ နောက်တစ်ခါငါနဲ့လာမပတ်သက်နဲ့"
"Jeon...သ..သဘောပါပဲ သွားး..သွားတော့ပါမယ်"
အင်္ကျီတွေ ကပြာကယာ ယူဝတ်ပြီး ထွက်ပြေးသွားတဲ့ Hia ကိုကျောခိုင်းလိုက်ပြီး သေနတ်ကို အိပ်ရာပေါ်လွှင့်ပစ်လိုက်တယ်
ဆေးလိပ်သောက်မဲ့အစား ရေချိုးခန်းထဲသာ Jungkook ဝင်ခဲ့လေသည်
Jungkook ရေချိုးခန်းထဲက Bathtub ရေနွေးနွေးထဲ ဝင်ထိုင်နေပြီး rut တက်ချိန်ရောက်နေပြီမို့ တစ်ညလုံး Hia ခန္ဓာကိုယ်ကိုသုံးပြီး run နေခဲ့တာတောင် အာသာတောင်မပြေပဲ အခုထိ hard ဖြစ်နေတဲ့ သူ့ရဲ့ အောက်ပိုင်းကြောင့် Jungkook လက်သမားဆရာပဲ လုပ်ဖို့ ပြင်လိုက်သည်
rut ဖြစ်ချိန်မှ sex မလုပ်ပဲ ထိန်းချုပ်ထားရင် သုံးရက်နဲ့ပြီးသွားဆိုပေမဲ့ လူကတော့ နုန်းချိပြီး ကျန်နေ ခဲ့တတ်တာကြောင့် rut ဖြစ်တဲ့ တစ်ပတ်လုံးလုံး sex လုပ်မှ တက်ကြွနေလန်းဆန်းမှာမို့လို့ သူတို့အတွက် sex က မရှိမဖြစ်အရာလို့ဆိုနိုင်သည်
မျက်လုံးနှစ်လုံးစလုံးကို စုံမှိတ်လိုက်ရင်း 8 ins ခန့်ရှိသော သူ့ရဲ့အရာကို ပွတ်တိုက်ဆွဲလိုက်ရင်း ညည်းမိသည်
အတွေးထဲ စိတ်ထဲ မတွေးသင့်မှန်းသိပေမဲ့ ညစ်ညမ်းသည့်စိတ်က ဖြူနုနုကောင်လေးကို စိတ်ကြိုက်ကစားနေသည့် ပုံရိပ်တို့က အထပ်ထပ်ပေါ်လာသည်
"ဟ့အာ့... Y..Yoon..ie"
နှုတ်ဖျားက မတော်တဆထွက်လာတဲ့စကားအဆုံးမှာ မှိတ်ထားတဲ့ မျက်လုံးတို့ကို ဖွင့်လိုက်ပြီး ရေကြည်ကြည်ထဲသို့ ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ ပြီးဆုံးခြင်းဆိုသည့် ဖြူဖျော့ဖျော့ အရည်အချို့က ရေကြည်ကြည်တို့နဲ့ ရောနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်
ဗွမ်းးး
သူစိမ်နေတဲ့ရေပြင်ကို လက်ဖြင့် ရိုက်ချလိုက်ပြီး စိတ်ရှုပ်စွာ မျက်ရိုးတွေကို ဖိညှစ်မိလိုက်တယ်
ဘာလို့... ကလေးတစ်ယောက်ကိုမှ....
သူကလေးလိုပဲ ချစ်လှပါချည်ရဲ့ ဆိုတဲ့ Yoongi ကိုမှ ဘာကြောင့် တွေးမိသွားရတာလဲ
"Yoongi... မင်းက တကယ်စိတ်ရှုပ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ"
>>>>
Jungkook မနက်စာစားပြီးလို့ ကုမ္မဏီ သွားဖို့ ပြင်ဆဲဆဲမှာ... Yoongi ကိုသတိရတာမို့ လှေကားအပေါ်ထပ်ကို လှမ်းကြည့်မိလိုက်တယ်...
ခပ်သုတ်သုတ်နဲ့ အတင်းပြောသည့်လေသံနဲ့ စကားတစ်တွတ်တွတ်ပြောရင်း အပေါ်တက်သွာသည့် Yoongi ရဲ့ ဝေယျာဝိစတွေ ကူပေးရတဲ့ Maid ကောင်မလေးတွေကို တွေ့လိုက်တော့
"ဟို...လေးယောက်.. ဒီကိုလာခဲ့"
"ဟုတ်..ဟုတ်...သခင်ကြီး"
သူ့ရှေ့ကို ခေါင်းငုံ့ရင်း ရပ်လာသည့် ကောင်မလေးတွေဆီကို ကြည့်လိုက်ပြီး
"ဘာဖြစ်နေကြတာလဲ"
"သခင်လေးကို ကျောင်းသွားဖို့သွားနှိုးတာ... တံခါးလော့ချထားလို့... ခေါ်တာရော တံခါးခေါက်တာရော ဘာသံမှမပေးတဲ့ အပြင် တံခါးလည်းလာမဖွင့်ပေးပါဘူး အဲ့တာကြောင့် တံခါးသော့လာဆင်းယူတာပါ သခင်ကြီး"
"ငါ့ကို သော့ပေး"
"ဟုတ်"
တုန်တုန်ယင်ယင်ပေးလာတဲ့ သော့ကို ဆွဲယူပြီး အပေါ်ထပ်ကို ဒုန်းစိုင်းတက်သွားတဲ့ Jungkook နောက်ကို Maid ကောင်မလေးတွေကပါပြေးလိုက်သွားတော့လေသည်
အိမ်တော်ထိန်းကြီးကတော့ ပြုံးကြည့်ရင်း ကျန်နေခဲ့တော့သည်
>>>>
ချလောက်!
တံခါးကို သော့နဲ့ဖွင့်ပြီး ဝင်လိုက်တော့ တံခါးဝမှာ ခွေခွေလေး လဲနေတဲ့ Yoongi ကိုမြင်တော့ Jungkook မျက်လုံးတို့ကျယ်သွားရသည်
"Min Yoongi!"
"Min Yoongi...အခုချက်ချင်းထစမ်း...ဟာကွာ.."
ကြမ်းပြင်ပေါ်က Yoongi ရဲ့ ကိုယ်လေးကို ဒူးထောက်လျက် ပေါင်ပေါ်တင်ပွေ့လိုက်တော့ အေးစက်နေသည့် အထိအတွေ့နဲ့အတွက် အသက်လေးမျှင်းမျှင်းမျှသာ ရှုနေသည်မို့ Jungkook ခန္ဓာကိုယ်လေးကို စွေ့ခနဲ မပြီးကုတင်ဆီသို့ပြေးလေသည်
ကုတင်ပေါ်ဆီတင်ပေးပြီး စောင်ကို အသည်းသန်ခြုံပေးနေသည့် Jungkook ကိုမြင်တော့ Maid ကောင်မလေးတွေက ကြောင်ကြည့်နေကြလေသည်
ခပ်အေးအေးနဲ့ ဘာမဆို အေးဆေးဆေးလုပ်တတ်သူ ဖြစ်တဲ့ သူတို့ သခင် ဒီလို ပြာယာခက်နေတာ မမြင်ခဲ့ဖူးရိုးအမှန်ပါ
"ဘာရပ်ကြည့်နေကြတာလဲ! Family dr ကိုသွားခေါ်ကြလေ! ဟိုတစ်ယောက်အနွေးအိတ်ယူခဲ့!"
"ဟ...ဟုတ် သခင်ကြီး.."
"အ..ခုပဲ သွားယူပေးပါ့မယ် သခင်ကြီး"
တစ်ယောက်တစ်ပေါက် ဆိုပြီး ရုတ်ရုတ်သဲသဲ ပြေးထွက်သွားကြသည့် ကောင်မလေးတွေကို အကြည့်လွှဲလိုက်ပြီး Jungkook... Yoongi ရဲ့ အေးစက်နေတဲ့ လက်ဖျားလေးတွေကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း အာငွေ့နဲ့ မှုတ်ပေးမိနေတယ်
အရင်က နီရဲရဲ စိုအိအိ နှုတ်ခမ်းပါးလေး တစ်စုံက အခုတော့ ခြောက်ကပ် ဖြူဖျော့နေတော့သည်
ဒီကလေး တစ်ညလုံး အပူချိန်စက် မဖွင့်ပဲ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာအိပ်နေခဲ့သည်ထင်သည်
အဖျားတွေတက်ပြီး ခြေလက်တွေက အေးစက်နေရော
"သခင်ကြီး Dr.Aiam ရောက်လာပါပြီ"
Maid ကောင်မလေးနှစ်ယောက်နဲ့ရောက်လာသည့် ဆရာဝန်ကို Jungkook အမြန်ခေါ်လိုက်ပြီး
"သူ့ကို ကြည့်ပေးပါဦး.. Dr."
"ဟုတ်ကဲ့ပါ Mr.Jeon"
Jungkook လက်ပိုက်ရင်း စိတ်ပူစွာ ဟိုလျှောက် ဒီလျှောက်လုပ်နေမိတယ်
"Master"
"အခြေနေကဘာလဲ Dr... ကလေး အဆင်ပြေရဲ့လား"
"အဆုတ်အအေးပက်သွားတာပါ Master...နွေးနွေးထွေးထွေးထားပြီး အဟာရရှိတာကျွေးပြီး ကောင်းကောင်းအနားယူခိုင်းလိုက်ပါ ...ဒါဆို နေအမြန်ကောင်းသွားပါလိမ့်မယ်... မီးဖိုဆောင်ကို ဆေးပေးခဲ့ပါမယ် Master"
"ရှောင်စရာ အစားစာတွေရော ရှိလား ဆရာ"
"မရှိပါဘူး သူက အားနည်းတာကလွဲလို့ ဘာရောဂါမှမရှိတာကြောင့် အခုနေမကောင်းချိန်မှာ အချဥ်ကလွဲလို့ အခြားစာကျွေးလို့ရပါတယ်...ဒါဆို ကျွန်တော့်ကို သွားခွင့်ပြုပါဦး"
"ကောင်းပါပြီ"
Jungkook ဆရာဝန်ထွက်သွားတော့ ကုတင်ပေါ်မှာလှဲနေတဲ့ Yoongi ဘေးက ခုံလေးတစ်လုံးမှာ ထိုင်လိုက်တယ်
"သခင်ကြီး ရေနွေးအိတ်ရပါပြီ"
အနွေးထုတ်လေး လာပေးသည့် maid လေးဆီက အနွေးအိတ်လေးကိုယူလိုက်ပြီး Yoongi ရဲ့ဖြူဥဥ လက်လေးတွေပေါ်တင်ပေးလိုက်တယ်
Yoongi မနိုးမချင်း မျက်တောင် မခတ်တိုင်း ထိုင်ဆော့နေသလားမှတ်ရအောင်ထိ Jungkook က Yoongi ကို မျက်တောင် မခတ်သည်အထိစိုက်ကြည့်နေလေသည်
Yoongi ကို စိတ်ပူလွန်လွန်းလို့ Company သွားဖို့တောင်သူမေ့နေပြီဖြစ်သည်
လည်ပင်းနားထိ စောင်လေးခြုံပေးလိုက် နှဖူးပေါ် ရေပတ်လေး တင်ပေးလိုက်နဲ့ Jungkook က Maid တွေအများကြီးရှိရက်နဲ့ ဘယ်သူ့ကိုမှမခိုင်းဘဲ သူ့ဘာသာ လုပ်နေတော့သည်
>>>>
Yoongi နေရောင်စူးတာကြောင့် မျက်လုံးတို့ကို ဖွင့်မိတော့ သူ့ဘေးမှာ ထိုင်နေသူတစ်ဦးကို ခပ်ဝါးဝါးမြင်ရလေသည်
ဆစ်ခနဲ ကိုက်သည့် ခေါင်းကြောင့် Yoongi မျက်လုံးတို့ကို ပြန်မှိတ်လိုက်ရင်း ကိုက်သည့် ခေါင်းနေရာကို လက်ဖနှောင့်ဖြင့်ဖိမိသည်
"အဆင်ပြေရဲ့လား ..က..ကလေး..."
ပြီးမှ အသံလာရာကို ထပ်ကြည့်မိတယ် ကြည်လင်လာတဲ့ မြင်ကွင်းနဲ့အတူ ဦးကို မြင်လိုက်ရတော့ Yoongi အပျော်လုံးက စို့မတတ်
"ဦး..."
"Yoongi...သက်သာရဲ့လား"
"အ့... ဦး လားဟင်"
Yoongi ပြောရင်း ကုန်းထပြီး Jungkook ကိုလှမ်းဖက်မိသည်
နဂိုထဲက ရက်ဆက်ငိုထားတဲ့ မျက်လုံးကြောင့် မို့တက်နေတဲ့ မျက်ခွံတွေက မျက်ရည်ထပ်ကျမိတာကြောင့် စပ်ဖျင်းသွားရသည်
Yoongi လှမ်းဖက်ပေမဲ့ ဦးကတော့ Yoongi ရဲ့လက်တွေကို ဆွဲဖြုတ်လိုက်ပြီး
"မင်း အဆင်ပြေလား"
Yoongi ခေါင်းလေး ငြိမ့်ပြလိုက်တော့ ဦးက ရုတ်တရက် သူ့ဘေးနားက ထွက်သွားလေတော့သည်
"ဦး... ဟင့်အင်း... ကျွန်တော့်ဘေးမှာပဲနေပေးပါ"
Yoongi အသံတိုးတိုးလေးနဲ့ခေါ်ပေမဲ့ ဦး က Maid တွေနဲ့ ခပ်တိုးတိုးစကားတွေပြောနေပြီး အခန်းထဲကနေ အပြင်ကို ခပ်တန်းတန်းလျှောက်ထွက်သွားသည်
"ဦး မကြိုက်တဲ့ အပြစ်ကို လုပ်မိတော့မှ ဦးရှောင်တာ ခံရပြီပေါ့"
ချစ်မိတဲ့ အပြစ်မို့ ဦး စိတ်ဆိုးလည်း စိတ်ဆိုးချင်စရာပါပေ
____________A Fake Marriage____________
ပေါ့သွားတယ်ထင်တယ် ဆားလေး ထည့်ခပ်လိုက်ပါဗျ 😭
အားလုံးပဲ Good Night ပါ 💕
Yoongi ကို Jungkook , Switzerland ျပန္ေရာက္သည္အထိ စကားလုံးဝမေျပာပါ
Yoongi လည္း ဘာေျပာရမွန္းမသိ... ဦး ကိုသူမေန႕က ျပန္ခံေျပာလိုက္တာေၾကာင့္ သူ႕အမွားလည္းပါတာမို႔ ၿငိမ္ၿငိမ္ေနလိုက္႐ုံသာ ေလယာဥ္ေပၚလိုက္လာခဲ့တယ္
ဦးမ်က္ႏွာက ခပ္တင္းတင္းနဲ႕ အရင္ကနဲ႕ လုံးဝကို တစ္ျခားစီမို႔ Yoongi ပိုလို႔ပင္ ရွိန္ရေလသညိ
"ဦး..."
Yoongi တို႔ Switzerland က အိမ္ဆီျပန္ေရာက္ေတာ့ အိမ္ထဲမဝင္ခင္ ဦး ကို သူတီးတိုးစြာေခၚလိုက္သည္
ေလွကားေပၚတက္ေနဆဲ ျဖစ္တဲ့ ဦးရဲ႕ေျခလွမ္းေတြက တုန့္ခနဲ ရပ္သြားၿပီး Yoongi ကိုျပန္လွည့္ၾကည့္လာတယ္
"မေန႕ကအတြက္ ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္"
"မလိုဘူး"
တစ္ခြန္းထဲသာ ေျပာၿပီး အိမ္ထဲ ဝင္သြားတဲ့ ဦး ရဲ႕ေနာက္ေက်ာကို ၾကည့္႐ုံမွ လြဲလို႔ Yoongi တိတ္ဆိတ္ေနမိသည္
ဒီလိုနဲ႕ ေဝးၾကရတာေတာ့မွာလား....
>>>>
"မင္းကိုၾကည့္ရတာစိတ္ညစ္ေနပုံပဲ ဘာေတြကမ်ားမင္းလို ေက်ာက္တုံးကို စိတ္ညစ္ေအာင္လုပ္နိုင္တာလဲ Jungkook"
Alan ရဲ႕စကားေၾကာင့္ Jungkook က မ်က္ႏွာကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ ဖိပြတ္လိုက္ၿပီး
"ငါ....."
"ငါ ဟန္ေဆာင္လက္ထပ္ထားတဲ့ ကေလးေလ အဲ့ေကာင္ေလးက ငါ့ကိုႀကိဳက္ေနလို႔..... သူသာ ငါ့ကိုဆက္ႀကိဳက္ေနရင္ Bam Yoo ျပန္လာလို႔ ငါသူ႕ကို အဆက္သြယ္ျဖတ္လိုက္ရင္ သူဝမ္းနည္းမွာ... ငါသူ႕ကို ညီေလးလိုပဲသေဘာထားတာ ဒီလိုမျဖစ္ေစခ်င္ဘူး Alan"
"အဲ့တာဆို သူသေဘာမက်ေလာက္မဲ့ဟာေတြလုပ္ေပါ့"
"မင္းေျပာခ်င္တာ ငါ့ကိုမုန္းေအာင္ေပါ့ အဲ့လိုမ်ိဳးလား"
"အင္း ေသခ်ာေတြးရင္ အဲ့လိုပဲေပါ့"
"ေက်းဇူး Alan"
Alan က Jungkook ရဲ႕ ငယ္ေပါင္းႀကီးေဖာ္ သူငယ္ခ်င္းအျပင္ စီးပြားေရး Personal ကိစၥေတြပါ အတူေဆြးႏြေးေလ့ရွိတဲ့ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေလသည္
အခုလဲ သူတို႔ဆုံျဖစ္တဲ့ ႐ုံးခန္းမွာပဲ Yoongi အေၾကာင္းေျပာျဖစ္ၾကေလသည္
"Alan ရားး"
Alan က စားပြဲေပၚက ဝိုင္ခြက္ကို ဆြဲယူကာ တစ္ခ်က္ေမာ့ေသာက္လိုက္ၿပီး
"ေျပာေလ"
"ငါ...အဲ့ေကာင္ေလးအေပၚ ခံစားခ်က္ေတြရႈပ္ေထြးေနတယ္....ဒါေပမဲ့ သူ႕ကိုခ်စ္လားဆိုေတာ့..ငါမခ်စ္ဘူး..."
"စကားကို ဘယ္လိုေတြေျပာေနတာလဲ မင္းသူ႕အေပၚခံစားခ်က္ရွိေနတာ အရွင္းႀကီးကို... မင္း လူႀကီး ျဖစ္ေနၿပီပဲကို... ကေလးနဲ႕ေတြ႕ေတာ့ မင္းကပါ မရင့္က်က္ခ်င္ေတာ့တာလား...ဒါဆို Min Yoongi ဆိုတဲ့ေကာင္ေလးက မင္းကို အက်င့္ဖ်က္ေနတာပဲ"
"မသိဘူး.... ဒါေပမဲ့ ငါသူနဲ႕ ရွိေနရတာကို ေပ်ာ္တယ္ Alan..."
"မင္းအဲ့တာဆို Bam Yoo ကိုေက်ာ္ၿပီး Yoongi ဆိုတဲ့ ကေလးကို သေဘာက် ေနမိတာမ်ားလား"
"မဟုတ္ဘူး...ငါသူ႕ကို ကေလးေလးလိုပဲ ျမင္တာ Alan"
"အင္းပါ... အဲ့လိုပဲဆုေတာင္းရတာေပါ့ မင္းဘယ္ေလာက္ထိ သူ႕ကို ကေလးလို႔ ျမင္မလဲလို႔ ငါၾကည့္ရေသးတာေပါ့"
Alan က ညစ္က်ယ္က်ယ္ၿပဳံးရင္ ေျပာတာမို႔ Jungkook ရယ္ရင္း Alanrien ကို လွမ္းကန္လိုက္ေလသည္
"ဒါဆို ရွယ္ယာဝင္စရင္းအေၾကာင္း ဆက္ေျပာရေအာင္ James... file ေတြယူခဲ့"
>>>>
"မင္းေျပာပုံအရဆို သူက မင္းအေပၚခံစားခ်က္ရွိပုံပါပဲ Yoongi"
Yoongi... အရင္ရက္ကျဖစ္ခဲ့တာေတြကို zimid ကိုရင္ဖြင့္မိတယ္
"ဟင့္အင္း သူက သူ႕ ခ်စ္သူကို ပိုခ်စ္တာ ဇီမစ္"
"ငါမင္းအတြက္ စိတ္မေကာင္းပါဘူး Yoongi ရာ..."
"ရပါတယ္...ငါကိုက ကိုယ္နဲ႕မမွီတဲ့ ပန္းကိုမွ လွမ္းခူးခ်င္ေနတဲ့ ေကာင္ပဲကိုး"
"ေအး...မင္းက အရပ္ပုတာကိုး"
"လာျပန္ၿပီ...တစ္ခုခုဆို ငါ့အရပ္ပဲ လာလာထိခိုက္ေနလိုက္... ေလာရွည္ေကာင္ မေျပးနဲ႕"
"ငါ့ကိုထုဖို႔ ခုံေလး သြားေျပးယူေပးဖို႔ပါကြာ"
"င...လူး"
>>>>
Yoongi ... ဦးကို မေတြ႕ရတာ 5 ရက္ေလာက္ရွိၿပီ သူ႕ကိုေရွာင္ေနသလားလို႔ ေတြးရတဲ့အထိကို ေပ်ာက္ျခင္းမလွကိုေပ်ာက္ေနတာပါ
သူ႕ကို ေက်ာင္းပို႔ေက်ာင္းႀကိဳမလုပ္ေတာ့တဲ့ အျပင္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ခါနီးမွာေတာင္ သူ႕ကို မျမင္သလို ေခါင္းေရွာင္သြားတတ္သည္
Yoongi ဒီေန႕ ဦးအျပန္လာကို အိမ္ရဲ႕ ဧည့္ခန္းထဲမွာ ေစာင့္ေနတယ္
စာၾကည့္လိုက္ နာရီၾကည့္လိုက္နဲ႕ Yoongi မ်က္ဝန္းေတြက ေဆြးေျမ့ေနေတာ့သည္
ဝူးးးး
အိမ္ေရွ႕ကားရပ္သံၾကားလို႔ Yoongi ေျပးၾကည့္ေတာ့ ကားထဲက ထြက္လာတဲ့ ဦးကိုေတြ႕လိုက္ရတာမို႔ Yoongi ဦးဆီကို အေျပးေလးေတြ႕မိသည္
သို႔ေသာ္ကားထဲက ေနာက္ထပ္ထြက္လာသူ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က ဦးရဲ႕ လက္ကို ခ်ိတ္လိုက္တာမို႔ Yoongi ေျခလွမ္းေတြကရပ္တန့္သြားရေလသည္
"ဦး...."
"မင္းမအိပ္ေသးဘဲ ဘာလုပ္ေနတာလဲ"
"ဦးကိုေစာင့္ေနတာေလ... ဒါဘယ္သူလဲဟင္"
Yoongi ေဘးကေကာင္ေလးကို ၾကည့္ကာေျပာလာေတာ့ ဦးက မ်က္ခုံးပင့္ရင္း
"ဒါငါ့ရဲ႕ sex partner Hiaoia... မင္းမွတ္ထား Yoongi"
Yoongi ဦးကို စူးရွစြာ ၾကည့္လိုက္ရင္း
"ဘာလို႔မွတ္ထားရမွာလဲ"
ေျဖာင္း!
ခပ္အုပ္အုပ္ပါးရိုက္ခ်က္နဲ႕ အတူ Yoongi မ်က္ႏွာျပဳတ္မတတ္ နာက်င္သြားရၿပီး ၾကမ္းျပင္ေပၚ လဲက်သြားေလသည္
Yoongi နာက်င္သြားတဲ့ ပါးေလးကို ကိုင္ရင္း ဦး ဆီအၾကည့္ပို႔မိေတာ့ ဦးက အံႀကိတ္ၿပီး သူ႕ကို ေမာ္ၾကည့္ေနတယ္
"မင္းက ငါအလိုလိုက္ထားေတာ့ တကယ္ကို ကိုယ့္ေနရာကိုယ္ေမ့ေနပါလားဟမ္"
"ကြၽန္ေတာ္ ဦး ကိုေမွ်ာ္ေနခဲ့ရတာ ဦး မ်က္ႏွာေလးကို ဒီရက္ပိုင္းတြင္းေတြ႕ရဖို႔ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ခက္ခဲလိုက္သလဲ... အိမ္မွာ ဦးမျပန္လာမခ်င္း ညမအိပ္ပဲ ေစာင့္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ဘက္ကို လည္ျပန္ၾကည့္ပါဦးလား... အာ့!"
လဲက်ေနတဲ့ Yoongi ရဲ႕ ဗိုက္ကို ရႈးဖိနပ္ျဖင့္ ႐ုတ္တရက္ ေျခေျမာက္ကာ ကန္ထည့္လိုက္သူ ဦးေၾကာင့္ Yoongi ဗိုက္က ဆူးခနဲကို နာက်င္သြားသည္
"ငါမင္းကို သင့္ေတာ္တဲ့ Alpha တစ္ေယာက္လက္ထဲ ထည့္ေပးလိုက္ရေတာ့မွ ရမယ္ထင္တယ္"
Yoongi ဦးရဲ႕ ေျခေထာက္ကို လွမ္းဖက္လိုက္ရင္း
"မလုပ္ပါနဲ႕.... ကြၽန္ေတာ္ ဦး နားက လြဲလို႔ ဘယ္မွ မသြားနိုင္ဘူး.... ကြၽန္ေတာ္ ျပန္ေျပာမိတဲ့အတြက္ ေတာင္းပန္ပါတယ္...ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဦး"
Jungkook ရဲ႕လက္တစ္ဖက္ကို ခ်ိတ္ထားသည့္ Hiaoia ကေတာ့ ေျခေထာက္ဖက္ေတာင္းပန္ေနတဲ့Yoongi ကို တိတ္တခိုး ႀကိတ္ရယ္ေနသည္ေလ
"ဒါဆိုလဲ မင္းငါ့ကိစၥဝင္မပါနဲ႕...ငါလည္း မင္းကိစၥကို ဝင္မပါဘူး...မင္းဘယ္သူနဲ႕ ပတ္သက္သက္...ငါဝင္မပါသလို...ငါဘယ္သူနဲ႕ ဘာျဖစ္ျဖစ္ မင္းဝင္မပါနဲ႕ Min Yoongi"
"ဟင္"
Yoongi လက္ထဲက ေျခေထာက္ကို ဇတ္ခနဲ ဆြဲခါရင္း ဦးကေတာ့ ေက်ာခိုင္းကာ အိမ္ထဲ ဝင္သြားၿပီျဖစ္သည္
Yoongi ကေတာ့ နာက်င္ေနတဲ့ ဗိုက္ေလးကို ဖိကိုင္ရင္း အျပင္မွာ ရပ္ေနတဲ့ Bodyguard ေတြနဲ႕ က်န္ခဲ့ရေလသည္
စကားဆို ခ်ိဳခ်ိဳသာသာေျပာတတ္ေလးရွိတဲ့ ဦးရဲ႕အသံခ်ိဳခ်ိဳေလးက အခုေတာ့ ဦး နဲ႕ မတူစြာခါးသက္ေနေတာ့သည္
တိတ္တဆိတ္ငိုေနသည့္ Yoongi နားကို Bodyguard တစ္ေယာက္က ခ်ဥ္းကပ္လာၿပီး
"သခင္ေလး...အထဲဝင္ပါေတာ့ အျပင္မွာေအးပါတယ္"
"...အာ..အင္း..အစ္...ေက်းဇူးပါ... "
Yoongi အေစာင့္ေတြကို အားနာစြာနဲ႕ပဲ အထဲ ဝင္ခဲ့ရေလသည္ ကိုယ္အိမ္ထဲ မဝင္ေသးေတာ့ သူတို႔က ေစာင့္ေနပုံရေလသည္
Yoongi ဦး နဲ႕ ဟိုတစ္ေယာက္ အတူရွိေနမည့္ ပုံရိပ္ကို ေတြးရင္းနဲ႕ပင္ ရင္ထဲ တစ္ဆစ္ဆစ္နာက်င္လာရသည္
ထို႔ေၾကာင့္ မေတြ႕ခ်င္ မျမင္ခ်င္သည့္ ျမင္ကြင္းကို မေတြ႕နိုင္ေစရင္ ဦးရွိရာ အေပၚဆုံးထပ္ဆီကို မသြားေတာ့ဘဲ အလယ္ထပ္က ကိုယ့္အခန္းဆီသာ လာခဲ့ေလသည္
"ဟားဟ့... Jeon ကေတာ့ ေစာင့္ပါဦး"
Yoongi သူ႕အခန္းဆီမေရာက္ခင္ အခန္းတစ္ခန္းက အသံၾကားတာမို႔ လွည့္ျပန္ၾကည့္မိသည္
အခန္းတံခါးေတာင္မေစ့ထားတဲ့ အတြက္ Yoongi အတြင္းဆီကို ရပ္ၾကည့္မိသည္
"အာ့ဟာ့...ေျဖးေျဖး...Jeon ဟာက ပဲေတာင့္ေလး မဟုတ္ဘူး"
က်ယ္ျပန့္လွတဲ့ ဦးရဲ႕ ေက်ာျပင္ကို ကုပ္ဖဲ့ေနသည့္ Hiaoia က ဦးရဲ႕ ေအာက္မွာ အရွက္မဲ့စြာ ေအာ္ညည္းေနသည္မွာ ေဟာလမ္းမ တစ္ေလွ်ာက္လုံးမွာ ဟိမ္းထြက္ေနသည္
ဦး ကိုယ္ေပၚမွာ အဝတ္မကပ္သလို Hiaoia ဆီမွာလဲ အဝတ္လုံးဝမကပ္ေတာ့ပါ အိပ္ရာထက္မွာ လုံးေထြးေနသည့္ လူႏွစ္ေယာက္ကို ၾကည့္ရင္းမွ Yoongi အေနာက္သို႔ဆုတ္မိေလသည္
ငိုလြန္းလို႔ စိုစြတ္ေနတဲ့ ပါးျပင္ထက္မွာ မ်က္ရည္ေတြက အတားဆီးမရွိဆက္ စီးဆင္းေနေလသည္
Yoongi ထိုျမင္ကြင္းအား မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္ၿပီး ကိုယ့္အခန္းထဲကိုသာ ေျပးဝင္ခဲ့ေလသည္
အခန္းတံခါးေလးကို မွီရင္း ၾကမ္းျပင္ေပၚ ေလွ်ာခ်ကာ ငုတ္တုပ္ထိုင္မိေလသည္
ဒီေလာက္အသံလုံတဲ့ အခန္းေတြျဖစ္တာေတာင္ ၾကားေနရတဲ့ Hiaoia ရဲ႕ ညည္းၫူသံေတြေၾကာင့္ ဟိုဖက္က အသံက်ယ္ေလ Yoongi က ပိုငိုေလျဖစ္သည္
နာက်င္တယ္ ဦး လုပ္လို႔ သူ႕ရင္ထဲက အေကာင္က ေပါက္ကြဲမတတ္နာက်င္တယ္
ဦး ကို ကြၽန္ေတာ္ပဲ ပိုင္ဆိုင္ခ်င္တာ
အရာအားလုံးေပးဆပ္ပါမယ္ဆိုမွ ဦးက သူ႕ကို မလိုခ်င္ဘူး
ၿပီးေတာ့ အျခား Alpha ဆီ သူ႕ကို ေပးပစ္မွာလဲ Yoongi ေၾကာက္သည္
ကိုယ္မခ်စ္တဲ့ လူနဲ႕ ေနရမယ့္အစား... ခ်စ္ရသူက နာက်င္မႈေတြပဲေပးမယ္ဆိုရင္ေတာင္ ခ်စ္ရတဲ့သူေဘးနားေနရင္း နာက်င္မႈေတြကို ခံယူဖို႔ အဆင္သင့္ပါပဲ
အကုန္လုံးစြန့္ပစ္တာ ခံထားရတဲ့ ကြၽန္ေတာ္က ဦးစြန့္ပစ္တာပါ ခံရေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ
တစ္ညလယ္လုံး ငိုေနသည့္ yoongi က မနက္မိုးလင္းခါနီးမွ အခန္းတံခါးေလးကိုမွီလ်က္သာ အိပ္ေပ်ာ္သြားေလသည္
ေမာေနတာေၾကာင့္ အသက္ျပင္းျပင္းရႈရင္း အိပ္ေနသည့္ Yoongi က ေအးစက္ေနတဲ့ ၾကမ္းျပင္မွာေခြေခြေလးသာ
>>>>
မနက္ 5 နာရီ....
ခါးမွာ တပတ္အျဖဴတစ္ထည္ပဲ ပတ္ထားကာ ဘာမွမဖုံးထားတဲ့ အေပၚပိုင္းက လက္ေမာင္းနဲ႕ ေက်ာျပင္ ႂကြက္သားက်စ္လ်စ္လ်စ္တို႔ေၾကာင့္ Jungkook က ေယာက္်ားပီသစြာ ခန့္ထည္ေနေတာ့သည္
ႂကြက္သားဆိုသည့္ အထဲမွာ ပုခုံးညွပ္ရိုးေပၚကခပ္ေမာက္ေမာက္ႂကြက္သားနဲ႕ ဗိုက္ေပၚရွိ ခပ္ထင္းထင္း six packs ၆ ခု တို႔ကလည္း ရင္ဖိုစရာအျပည့္ျဖင့္ မပါမျဖစ္
ခပ္မွိုင္းမွိုင္း အၾကည့္တို႔က အၾကည့္ခံရသူကို သြားရာ ညွို႔ယူနိုင္ေလသည္
"မင္းျပန္ေတာ့ Hiaoia"
"အာ...... ကြၽန္ေတာ္ ဦးနဲ႕မွ မဟုတ္ရင္ ဘယ္သူနဲ႕အိပ္အိပ္ မေက်နပ္နိုင္ေတာ့ဘူးသိလား...."
"မင္း ငါ့ကို ဘယ္လိုေခၚလိုက္တာလဲ"
"ဦးလို႔ေလ... ဟိုေကာင္ေလး ေခၚေတာ့ Hia လည္းေခၚခ်င္လို႔ေလ"
"ငါ့ကို... ဦး လို႔ေခၚေနတာ မင္းကိုယ္မင္းဘာထင္ေနလဲ"
"ေၾသာ္ေဟာ္....Hia ကေရာ ေခၚလို႔မရဘူးလား... ေအာက္တန္းစားေလးေခၚတာ နားေထာင္ေကာင္းလို႔ Jeon ကိုေရာ ေခၚၾကည့္ခ်င္လို႔ေလ"
"ဘယ္သူ႕ကိုေအာက္တန္းစားလို႔ေခၚေနတာလဲ"
"Min Yoongi ဆိုတဲ့ေကာင္ေလးေလ"
Jungkook အိပ္ရာေဘးက ဗီဒိုေအာက္ဆုံးက အံဆြဲထဲက ေသနတ္ကို ဆြဲထုတ္လိုက္ရင္း Hiaoia ကို ခ်ိန္လိုက္ေလသည္
ေအးစက္တဲ့ အၾကည့္ေတြနဲ႕ Hiaoia ရဲ႕ႏွဖူးကို ခပ္လွမ္းလွမ္းကေန ခ်ိန္ထားတဲ့ Jungkook က ေဒါသသံၾသၾသနဲ႕ ဆိုတယ္
"ျပန္ေျပာလိုက္"
"ဘ..ဘာ..လုပ္ဖို႔လဲ အဲ့...ေသ..ေသနတ္ႀကီးက"
"မင္း Yoongi ကို ေအာက္တန္းစားလို႔ ထပ္ေခၚၾကည့္လိုက္..."
"....."
"မင္းေခါင္းကို ငါအေပါက္ေဖာက္ေပးမယ္"
"H...Hia က အေပ်ာ္သေဘာနဲ႕ေျပာ..ေျပာတာပါ"
"ဦး လို႔ေခၚတာ ေပ်ာ္စရာမဟုတ္ဘူးေနာ္... အဲ့တာကို ဟိုဖက္ခန္းက ေကာင္ပဲ ေခၚခြင့္ရွိတာ..
မင္းအခု ခ်က္ခ်င္း ဒီအိမ္ကထြက္သြား... မင္းကို ပိုက္ဆံလဲေပးၿပီးၿပီ ေနာက္တစ္ခါငါနဲ႕လာမပတ္သက္နဲ႕"
"Jeon...သ..သေဘာပါပဲ သြားး..သြားေတာ့ပါမယ္"
အကၤ်ီေတြ ကျပာကယာ ယူဝတ္ၿပီး ထြက္ေျပးသြားတဲ့ Hia ကိုေက်ာခိုင္းလိုက္ၿပီး ေသနတ္ကို အိပ္ရာေပၚလႊင့္ပစ္လိုက္တယ္
ေဆးလိပ္ေသာက္မဲ့အစား ေရခ်ိဳးခန္းထဲသာ Jungkook ဝင္ခဲ့ေလသည္
Jungkook ေရခ်ိဳးခန္းထဲက Bathtub ေရႏြေးႏြေးထဲ ဝင္ထိုင္ေနၿပီး rut တက္ခ်ိန္ေရာက္ေနၿပီမို႔ တစ္ညလုံး Hia ခႏၶာကိုယ္ကိုသုံးၿပီး run ေနခဲ့တာေတာင္ အာသာေတာင္မေျပပဲ အခုထိ hard ျဖစ္ေနတဲ့ သူ႕ရဲ႕ ေအာက္ပိုင္းေၾကာင့္ Jungkook လက္သမားဆရာပဲ လုပ္ဖို႔ ျပင္လိုက္သည္
rut ျဖစ္ခ်ိန္မွ sex မလုပ္ပဲ ထိန္းခ်ဳပ္ထားရင္ သုံးရက္နဲ႕ၿပီးသြားဆိုေပမဲ့ လူကေတာ့ ႏုန္းခ်ိၿပီး က်န္ေန ခဲ့တတ္တာေၾကာင့္ rut ျဖစ္တဲ့ တစ္ပတ္လုံးလုံး sex လုပ္မွ တက္ႂကြေနလန္းဆန္းမွာမို႔လို႔ သူတို႔အတြက္ sex က မရွိမျဖစ္အရာလို႔ဆိုနိုင္သည္
မ်က္လုံးႏွစ္လုံးစလုံးကို စုံမွိတ္လိုက္ရင္း 8 ins ခန့်ရှိသော သူ႕ရဲ႕အရာကို ပြတ္တိုက္ဆြဲလိုက္ရင္း ညည္းမိသည္
အေတြးထဲ စိတ္ထဲ မေတြးသင့္မွန္းသိေပမဲ့ ညစ္ညမ္းသည့္စိတ္က ျဖဴႏုႏုေကာင္ေလးကို စိတ္ႀကိဳက္ကစားေနသည့္ ပုံရိပ္တို႔က အထပ္ထပ္ေပၚလာသည္
"ဟ့အာ့... Y..Yoon..ie"
ႏႈတ္ဖ်ားက မေတာ္တဆထြက္လာတဲ့စကားအဆုံးမွာ မွိတ္ထားတဲ့ မ်က္လုံးတို႔ကို ဖြင့္လိုက္ၿပီး ေရၾကည္ၾကည္ထဲသို႔ ငုံ႕ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၿပီးဆုံးျခင္းဆိုသည့္ ျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ အရည္အခ်ိဳ႕က ေရၾကည္ၾကည္တို႔နဲ႕ ေရာေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္
ဗြမ္းးး
သူစိမ္ေနတဲ့ေရျပင္ကို လက္ျဖင့္ ရိုက္ခ်လိဳက္ၿပီး စိတ္ရႈပ္စြာ မ်က္ရိုးေတြကို ဖိညွစ္မိလိုက္တယ္
ဘာလို႔... ကေလးတစ္ေယာက္ကိုမွ....
သူကေလးလိုပဲ ခ်စ္လွပါခ်ည္ရဲ႕ ဆိုတဲ့ Yoongi ကိုမွ ဘာေၾကာင့္ ေတြးမိသြားရတာလဲ
>>>>
Jungkook မနက္စာစားၿပီးလို႔ ကုမၼဏီ သြားဖို႔ ျပင္ဆဲဆဲမွာ... Yoongi ကိုသတိရတာမို႔ ေလွကားအေပၚထပ္ကို လွမ္းၾကည့္မိလိုက္တယ္...
ခပ္သုတ္သုတ္နဲ႕ အတင္းေျပာသည့္ေလသံနဲ႕ စကားတစ္တြတ္တြတ္ေျပာရင္း အေပၚတက္သြာသည့္ Yoongi ရဲ႕ ေဝယ်ာဝိစေတြ ကူေပးရတဲ့ Maid ေကာင္မေလးေတြကို ေတြ႕လိုက္ေတာ့
"ဟို...ေလးေယာက္.. ဒီကိုလာခဲ့"
"ဟုတ္..ဟုတ္...သခင္ႀကီး"
သူ႕ေရွ႕ကို ေခါင္းငုံ႕ရင္း ရပ္လာသည့္ ေကာင္မေလးေတြဆီကို ၾကည့္လိုက္ၿပီး
"ဘာျဖစ္ေနၾကတာလဲ"
"သခင္ေလးကို ေက်ာင္းသြားဖို႔သြားႏွိုးတာ... တံခါးေလာ့ခ်ထားလို႔... ေခၚတာေရာ တံခါးေခါက္တာေရာ ဘာသံမွမေပးတဲ့ အျပင္ တံခါးလည္းလာမဖြင့္ေပးပါဘူး အဲ့တာေၾကာင့္ တံခါးေသာ့လာဆင္းယူတာပါ သခင္ႀကီး"
"ငါ့ကို ေသာ့ေပး"
"ဟုတ္"
တုန္တုန္ယင္ယင္ေပးလာတဲ့ ေသာ့ကို ဆြဲယူၿပီး အေပၚထပ္ကို ဒုန္းစိုင္းတက္သြားတဲ့ Jungkook ေနာက္ကို Maid ေကာင္မေလးေတြကပါေျပးလိုက္သြားေတာ့ေလသည္
အိမ္ေတာ္ထိန္းႀကီးကေတာ့ ၿပဳံးၾကည့္ရင္း က်န္ေနခဲ့ေတာ့သည္
>>>>
ခ်ေလာက္!
တံခါးကို ေသာ့နဲ႕ဖြင့္ၿပီး ဝင္လိုက္ေတာ့ တံခါးဝမွာ ေခြေခြေလး လဲေနတဲ့ Yoongi ကိုျမင္ေတာ့ Jungkook မ်က္လုံးတို႔က်ယ္သြားရသည္
"Min Yoongi!"
"Min Yoongi...အခုခ်က္ခ်င္းထစမ္း...ဟာကြာ.."
ကုတင္ေပၚဆီတင္ေပးၿပီး ေစာင္ကို အသည္းသန္ၿခဳံေပးေနသည့္ Jungkook ကိုျမင္ေတာ့ Maid ေကာင္မေလးေတြက ေၾကာင္ၾကည့္ေနၾကေလသည္
ခပ္ေအးေအးနဲ႕ ဘာမဆို ေအးေဆးေဆးလုပ္တတ္သူ ျဖစ္တဲ့ သူတို႔ သခင္ ဒီလို ျပာယာခက္ေနတာ မျမင္ခဲ့ဖူးရိုးအမွန္ပါ
"ဘာရပ္ၾကည့္ေနၾကတာလဲ! Family dr ကိုသြားေခၚၾကေလ! ဟိုတစ္ေယာက္အႏြေးအိတ္ယူခဲ့!"
"ဟ...ဟုတ္ သခင္ႀကီး.."
"အ..ခုပဲ သြားယူေပးပါ့မယ္ သခင္ႀကီး"
တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ ဆိုၿပီး ႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲ ေျပးထြက္သြားၾကသည့္ ေကာင္မေလးေတြကို အၾကည့္လႊဲလိုက္ၿပီး Jungkook... Yoongi ရဲ႕ ေအးစက္ေနတဲ့ လက္ဖ်ားေလးေတြကို ဆုပ္ကိုင္ရင္း အာေငြ႕နဲ႕ မႈတ္ေပးမိေနတယ္
အရင္က နီရဲရဲ စိုအိအိ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလး တစ္စုံက အခုေတာ့ ေျခာက္ကပ္ ျဖဴေဖ်ာ့ေနေတာ့သည္
ဒီကေလး တစ္ညလုံး အပူခ်ိန္စက္ မဖြင့္ပဲ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာအိပ္ေနခဲ့သည္ထင္သည္
အဖ်ားေတြတက္ၿပီး ေျခလက္ေတြက ေအးစက္ေနေရာ
"သခင္ႀကီး Dr.Aiam ေရာက္လာပါၿပီ"
Maid ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္နဲ႕ေရာက္လာသည့္ ဆရာဝန္ကို Jungkook အျမန္ေခၚလိုက္ၿပီး
"သူ႕ကို ၾကည့္ေပးပါဦး.. Dr."
"ဟုတ္ကဲ့ပါ Mr.Jeon"
Jungkook လက္ပိုက္ရင္း စိတ္ပူစြာ ဟိုေလွ်ာက္ ဒီေလွ်ာက္လုပ္ေနမိတယ္
"Master"
"အေျခေနကဘာလဲ Dr... ကေလး အဆင္ေျပရဲ႕လား"
"အဆုတ္အေအးပက္သြားတာပါ Master...ႏြေးႏြေးေထြးေထြးထားၿပီး အဟာရရွိတာေကြၽးၿပီး ေကာင္းေကာင္းအနားယူခိုင္းလိုက္ပါ ...ဒါဆို ေနအျမန္ေကာင္းသြားပါလိမ့္မယ္... မီးဖိုေဆာင္ကို ေဆးေပးခဲ့ပါမယ္ Master"
"ေရွာင္စရာ အစားစာေတြေရာ ရွိလား ဆရာ"
"မရွိပါဘူး သူက အားနည္းတာကလြဲလို႔ ဘာေရာဂါမွမရွိတာေၾကာင့္ အခုေနမေကာင္းခ်ိန္မွာ အခ်ဥ္ကလြဲလို႔ အျခားစာေကြၽးလို႔ရပါတယ္...ဒါဆို ကြၽန္ေတာ့္ကို သြားခြင့္ျပဳပါဦး"
"ေကာင္းပါၿပီ"
Jungkook ဆရာဝန္ထြက္သြားေတာ့ ကုတင္ေပၚမွာလွဲေနတဲ့ Yoongi ေဘးက ခုံေလးတစ္လုံးမွာ ထိုင္လိုက္တယ္
"သခင္ႀကီး ေရႏြေးအိတ္ရပါၿပီ"
အႏြေးထုတ္ေလး လာေပးသည့္ maid ေလးဆီက အႏြေးအိတ္ေလးကိုယူလိုက္ၿပီး Yoongi ရဲ႕ျဖဴဥဥ လက္ေလးေတြေပၚတင္ေပးလိုက္တယ္
Yoongi မနိုးမခ်င္း မ်က္ေတာင္ မခတ္တိုင္း ထိုင္ေဆာ့ေနသလားမွတ္ရေအာင္ထိ Jungkook က Yoongi ကို မ်က္ေတာင္ မခတ္သည္အထိစိုက္ၾကည့္ေနေလသည္
Yoongi ကို စိတ္ပူလြန္လြန္းလို႔ Company သြားဖို႔ေတာင္သူေမ့ေနၿပီျဖစ္သည္
လည္ပင္းနားထိ ေစာင္ေလးၿခဳံေပးလိုက္ ႏွဖူးေပၚ ေရပတ္ေလး တင္ေပးလိုက္နဲ႕ Jungkook က Maid ေတြအမ်ားႀကီးရွိရက္နဲ႕ ဘယ္သူ႕ကိုမွမခိုင္းဘဲ သူ႕ဘာသာ လုပ္ေနေတာ့သည္
>>>>
Yoongi ေနေရာင္စူးတာေၾကာင့္ မ်က္လုံးတို႔ကို ဖြင့္မိေတာ့ သူ႕ေဘးမွာ ထိုင္ေနသူတစ္ဦးကို ခပ္ဝါးဝါးျမင္ရေလသည္
ဆစ္ခနဲ ကိုက္သည့္ ေခါင္းေၾကာင့္ Yoongi မ်က္လုံးတို႔ကို ျပန္မွိတ္လိုက္ရင္း ကိုက္သည့္ ေခါင္းေနရာကို လက္ဖႏွောင့္ျဖင့္ဖိမိသည္
"အဆင္ေျပရဲ႕လား ..က..ကေလး..."
ၿပီးမွ အသံလာရာကို ထပ္ၾကည့္မိတယ္ ၾကည္လင္လာတဲ့ ျမင္ကြင္းနဲ႕အတူ ဦးကို ျမင္လိုက္ရေတာ့ Yoongi အေပ်ာ္လုံးက စို႔မတတ္
"ဦး..."
"Yoongi...သက္သာရဲ႕လား"
"အ့... ဦး လားဟင္"
Yoongi ေျပာရင္း ကုန္းထၿပီး Jungkook ကိုလွမ္းဖက္မိသည္
နဂိုထဲက ရက္ဆက္ငိုထားတဲ့ မ်က္လုံးေၾကာင့္ မို႔တက္ေနတဲ့ မ်က္ခြံေတြက မ်က္ရည္ထပ္က်မိတာေၾကာင့္ စပ္ဖ်င္းသြားရသည္
Yoongi လွမ္းဖက္ေပမဲ့ ဦးကေတာ့ Yoongi ရဲ႕လက္ေတြကို ဆြဲျဖဳတ္လိုက္ၿပီး
"မင္း အဆင္ေျပလား"
Yoongi ေခါင္းေလး ၿငိမ့္ျပလိုက္ေတာ့ ဦးက ႐ုတ္တရက္ သူ႕ေဘးနားက ထြက္သြားေလေတာ့သည္
"ဦး... ဟင့္အင္း... ကြၽန္ေတာ့္ေဘးမွာပဲေနေပးပါ"
Yoongi အသံတိုးတိုးေလးနဲ႕ေခၚေပမဲ့ ဦး က Maid ေတြနဲ႕ ခပ္တိုးတိုးစကားေတြေျပာေနၿပီး အခန္းထဲကေန အျပင္ကို ခပ္တန္းတန္းေလွ်ာက္ထြက္သြားသည္
"ဦး မႀကိဳက္တဲ့ အျပစ္ကို လုပ္မိေတာ့မွ ဦးေရွာင္တာ ခံရၿပီေပါ့"
ခ်စ္မိတဲ့ အျပစ္မို႔ ဦး စိတ္ဆိုးလည္း စိတ္ဆိုးခ်င္စရာပါေပ
____________A Fake Marriage____________
ေပါ့သြားတယ္ထင္တယ္ ဆားေလး ထည့္ခပ္လိုက္ပါဗ် 😭
အားလုံးပဲ Good Night ပါ 💕