Wala sa sarili akong dinala ng mga paa ko sa opisina ni Lucas. Ayaw kong pumunta sa conference room lalo na't andoon pala si Astrid at ang mga magulang niya. Duwag na kung duwag pero hindi pa ako ganoon kalakas para sa konprontasyon.
Sa lahat ng nangyari, ang hirap ng bitawan ni Lucas.
Sumibol ang galit sa puso ko. Bakit hindi niya sinabi sa akin na naipangako na pala siya sa ibang babae? Ang dami naming ginagawa, ang daming nakasaksi kung ano kami tapos nagawa niya pa ring itago ako sa dilim. Pinagmukha niya akong tanga.
Ano ba ako sa kanya? Isang bachelorette party bago siya itali kay Astrid? Ang huling babaeng paglalaruan bago bumuo ng pamilya kasama ang iba?
Alam ko na may kung ano na sa kanilang dalawa. Hindi naman siya nagkulang sa pagbigay sa akin ng assurance na kailangan ko pang makipag-kompetensya sa ibang babae, paano akong hindi mapapanatag kung ganyan?
Tao lang din naman ako. Higit sa lahat babae lang din.
Dahil sa alak ay mas lalo lang lumalim ang iniisip ko sa bagay na iyon.
"— You promised to marry her, Elohim! Ikaw na mismo ang nagsabi diba?"
Naestatwa ako. Mabilis na napaangat ang tingin sa pinto na bahagyang nakaawang. Tahimik akong lumapit doon at sinilip ang mga tao sa loob. Umawang ang aking labi at napaatras ng konti.
Nagdalawang isip ako kung aalis ba o makikinig dito. Nang marinig ko ang boses ni Lucas ay doon lang ako nagkalakas ako ng loob para manatili.
"I did—"
"You did and it's been a month since you started staying here!" sigaw ulit ng matandang lalaki. May isang matandang sopistikadang babae ang nasa gilid niya, pinapakalma siya.
Sa isa pang gilid nito na bahagyang nakahawak sa braso ay si Astrid. Mga magulang niya yata ang kaharap ni Lucas. May isa pang lalaki sa sulok na ngayon ko lang din nakita.
"Honey calm down." Hinimas ng matandang babae ang braso ng asawa nito.
"Pa, that's enough," mahinahong awat ni Astrid.
Nakasuot siya ng itim na plunge V-neck dress. Nakalugay ang buhok nito at nagsusumigaw ng sopistikadang ganda ang kabuoan. She's the epitome of graceful beauty.
Umiling ang Papa ni Astrid. "This bastard had a deal with me! Na pag-ibebenta ko ang 75% ng share na 'tin sa kanya ay papakasalan ka niya, Astrid," gigil niyang sambit sa nakatagis na mga ngipin.
"We gave you power, Elohim. And now you have to pay the price," seryosong saad ng matandang lalaki. Mataas siya pero mas mataas pa rin sa kanya si Lucas.
"You do your end of the bargain or we will take that power back and you'll lose everything you worked hard for all these years,"
Seryoso lang si Lucas na nakatingin sa matanda. Hindi nakaligtas sa akin ang pag-igting ng panga nito. Nakasuot siya ng blue button-down shirt na nakatupi ang sleeve hanggang siko. Hantad ang malaki niyang braso na umusli ang mga ugat ng nagpamulsa ito.
His eyes were cold as ice when he looked at the old man. He looks ruthless. A monster ready to devour anything within its reach.
Minsan pakiramdam ko ang lamig ng titig niya ay ang galit sa kanyang puso. He's cold when he's angry.
"I will marry, Astrid."
Doon pa lang nabingi na ako. My ears refused to hear what he's about to say next. Sa isang iglap ay ang malalim na lang na mga paghinga ang nadidinig ko. Dahan-dahan akong napatuwid ng tayo at panandaliang namanhid bago tuluyang bumulusok sa akin ang kakaibang sakit.
Naninikip ang dibdib at nanlabo ang mga mata sa mga nag-uunahang pumatak na luha.
"Just give me time and I will marry her." Ang mga salita ni Lucas ay punyal sa pag-asa ko para sa aming dalawa. Nagiba ang pinakapundasyon ng pinanghahawakan ko sa kanya.
Hindi ako pwedeng manitili sa taong gugustohing ikasal sa iba. Uhaw ako sa atensyon at pagkalinga pero hindi ako ganoon kababa.
I will never trap a man who has another woman in mind to be his wife and mother his children.
Bakit ganoon? Papakasalan niya na pala si Astrid... tapos pinaramdam niya pa sa sa akin na parang ako ang sentro ng buhay niya.
Na parang pwede niyang paikutin sa akin, sa aming dalawa ang takbo ng kanyang buhay.
Ganoon ba ako ka-easy? O pinagsamantalahan niya ang kainosentihan ko?
Para saan iyong mga pangakong binitawan niya? Iyong mga binubulong niya tuwing hating-gabi matapos ang mainit naming pagtatalik? O ang mga pagpisil niya sa kamay ko sa dalampasigan tuwing dapit-hapon? Mga pagseselos niya tuwing hawak ako ng ibang lalaki?
To give me false hope and to keep me from holding on? Para lang ano? So that we can continue to fuck around?
Because I admit it, we were a good fuck. We fuck oh so well.
But a healthy relationship needs more than just fucking and sleeping together. You have to bare your soul and be completely honest to each other.
Natawa ako pero nagtungo iyon sa isang hikbi. Agad kong tinabunan ang bunganga at dahang-dahang umalis doon.
Bakit nga naman niya ibubuhos ang sarili sa isang katulad ko?
Tangina naman kasi, bakit ako pa? Nananahimik ako dito tapos gagohin lang pala ako.
Dapat naging totoo na siya sa akin! Sana naman sinabi niya nalang ang totoo una palang. Sa ganoon ay baka iyon pa ang panghuhugotan ko ng lakas para itulak at itaboy siya palayo.
Si Astrid naman pala ang ihaharap sa altar.
It just confirmed the truth that I'm just another whore who warms his bed when Astrid wasn't around.
Ang pag-iisip na iyon ay mas lalo lang akong pinaluha. Gusto kong sumigaw. Sa halip ay tinakpan ko nalang ng palad ang bunganga.
Sobrang nagagalit ako kay Lucas... sa sarili ko, sa pagiging bulag. Nanginginig ang kamay ko sa galit at sakit.
But the gestures he did with me, the intimacies we shared. Ang malalim niyang tawa na minsan lang mangyari pero napapadalas tuwing magkasama kami.
Ang mga pagkaing pinaghihirapan niyang iluto para sa akin. Ang mahihigpit niyang yakap tuwing umaga. Ang mga kwento niya sa akin noong kabataan niya. And the assurances he devotedly and consistently given to me... that all felt so right. So true.
What we had was real.
O akala ko lang pala. Masyado akong ilusyonada.
Napahinto ako sa pasilyo at napasandig sa pader. Nanghihina ang mga tuhod at hindi ako makahinga ng maayos. Tumingala ako habang minamasahe ang naninikip na dibdib.
For a moment, I thought I could have him. Someone so good as Elohim Lucas. Kaso nagising ako. Isa lang palang kahilingan na sa panagip lang matutupad.
Ano bang iniisip ko?
Ang layo ng agwat ng mundong ginagalawan namin. Kung pipilitin pa ay baka masira lang namin ang isa't-isa.
Pinahid ko ang luha at sunod-sunod na humugot ng malalim na hininga. Mas lalong tumatagal ay lumalim ang galit sa ginawa ni Lucas sa akin. Ginawa niya akong tanga. Pinaasa niya ako sa buhay na kasama siya.
Ginusto ko ang namagitan sa aming dalawa. Pinili kong sumugal dahil akala ko... akala ko worth it. Naging masaya naman ako. Pinasaya niya ako. Pero hindi iyon sapat para ipagdamot niya sa akin ang katotohanan.
I deserve that truth. Everybody deserves the truth. Kahit na masakit. Minsan kailangan na 'ting maging mulat sa katotohanan para magising sa kahangalang susugat sa pagkatao na 'tin.
Sa narinig ko kanina, napagtanto kong wala akong oras sa laro ni Lucas.
Magtatapos pa ako ng kolehiyo at maghahanap ng desinteng trabaho kung gusto ko talagang umangat sa buhay. Kailangan ko pang ayusin ang buhay ko.
And if being with Lucas will destroy it more... I want none of him.
Ayaw ko ng bumalik sa dating buhay.
Pinahid ko ang luha at tumuloy sa suite ni Lucas. Tatapusin na din naman kaya bakit hindi ko nalang sulitin? Isa na ako sa mga naging parausan niya pero ngayong gabi, bago ito matapos, sisiguraduhin ko na mag-iiwan ako ng marka.
Tonight, I will start erasing him and removing him out from my system. This is also the night I vow that he will never forget Vittoria Magdalenne Dacera.
Bago dumireto sa suite niya ay may hiniram ako sa guard house. Nakabalik din ako agad at nag-shower na. Kumuha ako ng roba sa kanyang closet. Pinaglandas ko ang mga daliri sa mamahaling tela ng mga suit at slacks ni Lucas. Matagal akong nakatingin sa mga gamit niya. Alam kong pang-huli ko na ito.
Nag-blow-dry ako ng buhok at pinakatitigan ang imahe sa salamin. Namumula ang mga mata pero mamaya-maya ay huhupa na naman siguro ito. Saglit pa akong natulala bago tumayo.
Kumuha ako ng wine sa kusina at binuksan iyon. Nagsalin ako sa mamahalin niyang kopita at lumabas sa balkonahe. I silently admired the stars while taking sips of my drink.
Malalim na ang gabi ng dumating si Lucas. Halos nangangalahati na ako sa bote ng wine ng naramdaman ko ang mga kamay na gumapang sa tiyan ko.
Hinalikan niya ang leeg ko. "It's already late and cold out here,"
Hinarap ko siya. Nanginig ang labi ko ng lumapat ang mga mata ko sa kanya.
Nilapat ko ang palad sa dibdib nito nang sa ganoon ay magkaroon ng kahit konting espasyo sa pagitan namin. Hinawakan niya ang railings sa magkabilang gilid ko.
Malamyos akong sumimsim sa kopita habang pinapanatili ang titigan namin.
"Lasing ka na." Akmang aagawin niya ang kopita pero agad ko itong nilayo.
"Uh-uh-uh," I smiled seductively.
Umigting ang panga niya. Hindi sa galit. He wants me now. Gamay ko na ang pagbasa sa mga mata at kanyang mga nararamdaman. Alam ko kung kalian siya galit, kailan siya masaya at kung kailan may mangyayari na sa aming dalawa.
"Saan ka galing?" tanong ko.
"Conference room. We had a meeting." Nagpakawala siya ng eksaheradang buntong-hininga. Problemado at naiirita sa akung ano. Pagod na din siya.
Gustong kong matawa. Isa na naman siguro ito sa mga pakulo niya. Nag-umpisa ko ng kwestiyunin kung saan ang totoo sa mga sinasabi at pinapakita niya sa akin at saan ang kasinungalingan?
Problemado man, pagod o manloloko si Lucas— he's still so magnificiently alluring. Kahit ang tignan siya ay masakit na.
Niloloko ko lang ang sarili pag sinabing hindi ko naisip at pinangarap na gigising araw-araw sa umaga na ang unang makikita ay ang maamo niyang mukha.
Ilusyunada.
Iinom pa ulit sana ako ng mabilis na hinablot ni Lucas sa kamay ko ang kopita. Mabilis kong hinawakan ang panga niya at hinila pababa sa labi ko.
Napamura siya. I kissed him furiously until I heard the shattering of glasses as it fell to the floor. He groaned like an animal dying to mate.
Nahulog niya ang baso sa sahig pero hindi niya na iyon pinagtuonan ng pansin. Walang kahirap-hirap niya akong inalsa. Pinalibot ko ang hita sa kanyang beywang at nilakad niya kami sa loob.
Padabog niyang isinara ang sliding door ng balkonahe habang bumaba ang mga halik ko sa kanyang leeg. Dama ko ang malakas na tambol ng puso niya sa dibdib. Our harsh breathings filled the dark room.
Marahas niya akong isinandal sa pinto ng master habang sinipsip ang ibabang labi. He softly bite it and then swiped his luscious tongue. Napa-ungol ako. Kinapa-kapa ko ang doorknob at Bbinuksan ko ang pinto sa likod. Pagkapasok ay inihagis niya ako sa kama at mabilis na kinubabawan.