Zel finally arrived after half an hour of waiting. Tulad nang napagusap namin. Pumunta kami sa mall para bumili ng bagong phone. We also bought foods for our dinner. We bought a lot, of course we aren't just the people staying in that huge house. Mr David ordered the men to guard us while he's far. Do they think we can't protect our selves? Are they nuts?
And nang makauwi kami ay si Blake palang ang nasa bahay. Clayd hasn't arrived yet, but after an hour ay nakauwi na rin naman ito.
We had our dinner. At nagkwentuhan tungkol sa unang araw ng klase after, habang nanonood ng news sa tv.
"Puffff."
"Yuck Blake!!!!" Napatakip nalang ako ng tenga dahil sa lakas ng sigaw ni Zel.
Pinag papapalo niya si Blake because the water suddenly spilled out from his mouth, at tumalsik ito kay Zel, buti nalang nasa kabilang couch kami ni Clayd.
"Sorry, sorry... I was just shocked." Blake said habang natatawa.
"Shocked your ass! Kadiri ka talaga!" Inis na sabi ni Zel at binato pa ulit si Blake ng unan bago tumakbo papunta sa taas.
"I was just surprised, you know... I just saw a classmate on TV." Aniya habang pinupunasan ang floor na may basa gamit ang tissue.
"Really?" Clayd asked.
"Yup, she's a master piece. No wonder, I saw her on TV." Sabi ulit ni Blake, at inilagay ang tissue sa trash bin na nasa gilid niya.
"What's her name?" Tanong naman ulit ni Clayd.
"It's, Cianna Kleya Clarkson..." Sagot ni Blake habang may kinakalikot sa phone niya.
"... Oh here, I followed her on Instagram." He added at ipinakita sa amin ang profile nang kwenekwento niyang Kleya ba yun?
"Ah, she's pretty." Casual na commento ni Clayd.
Ah, Cianna Kleya Clarkson, right she's pretty.
"But I wonder why she took Engineering, if she's already an actress?" Blake said again.
"You sure she's an actress?" I asked.
"Hmm, maybe, I saw her on TV..." He answered.
"Well, not all people you saw on TV are actually an actress. Maybe just a famous influence, works in an advertisement." Ani ko ulit.
"Well..." Blake just shrugged his shoulders.
"... I'll stalk her later." Nakangising sabi niya ulit habang nakaharap na sa phone.
Pasimpleng chicboy, psh -.-
"Sinong e-stalk mo?" Napatingin naman kami sa bagong dating na si Zel. Nakapag palit na rin siya ng damit.
"Wala." Nakangising sagot ni Blake at ibinulsa yung phone niya.
Inirapan lang siya ni Zel at sa tabi na namin siya naupo.
Ten o'clock na nang pumasok ako sa kwarto ko. Kinuha ko agad ang bagong phone na binili namin ni Zel kanina.
I transferred all my files from my old phone. Then ng matapos ako ay naupo ako sa study table at binuksan ang laptop.
When I opened my email account. Email mula kay Mr David agad ang nakita ko. Binuksan ko agad ito at tinignan ang laman.
"Having a great source is surely the best." I mumbled as I opened the attached files and official university's protal exclusive only for the president.
Reinarchleitte University's confidential files, from RU's President, Dean, stockholders, instructors, and staffs. Also top students from different departments, and all the files of all students currently enrolled and was enrolled.
Masyadong marami at medjo tinatamad akong isa isahin. So I went directly to what I'm looking for.
"It's the stockholders." I mumbled again as I open the file.
There are five major stockholders of RU. And one of those is the Del Castillo's.
"Sabi ko na ngaba." Nakangisi kong bulong sa sarili.
Such behaviour is fishy. But I didn't see Fajardo's surname in the lists. So I open the files for the Deans. And I didn't so that name either.
"Wait?" I saw a name that is somewhat familiar. I scrolled up again and reread it.
"Clarkson?..." San ko ba narinig yun...
"Oh right." Mapa tsk nalang ako ng maalala ang kwentohan namin kanina nina Blake.
I just shrugged my shoulders and saved all the files to my laptop. I was about to close the tab when I read a word 'RU's Building History'. Pero napatingin ako sa clock na nasa upper right side ng shelf ko and its already eleven o'clock.
Kaya sinara ko nalang ang laptop ko and do my evening routine bago ako nahiga.
As always early pa ako nagising para mag prepare. Lalabas lang ako ng kwarto pag aalis na ako. Of course I had my breakfast with the three before kami umalis
Today, naunang umalis si Zel dahil 7:30am daw ang start ng first period nila. Si Blake ang kasabay ko dahil eight o'clock din yung sa kaniya. At si Clayd mamayang nine o'clock parin.
Nauna akong pumasok sa gate habang nasalikuran ang sasakyan ni Blake.
When I parked my car, bumusina naman si Blake at kinawayan ako bago dumeretso sa parking nila.
Madami tuloy ang napalingon dahil sa lakas ng busina ng sasakyan niya. Napa iling nalang ako at lumabas sa kotse ko.
As usual madaming students ang nagkalat sa hallway dahil hindi naman sabay sabay nagsisimula ang klase nang lahat ng department.
I was already at the entrance of our department's building when I saw in my peripheral vision the two annoying guys in our classroom.
I don't know pero I feel their presence whenever I saw them.
"Psh." Hindi ako lumingon at patuloy lang sa paglakad. Ramdam ko na nakasunod sila pero medjo malayo, syempre we're classmates. But I don't give a damn, and continue hanggang makarating ako sa classroom. Then minutes later, nagsitamik na naman ang mga classmates ko dahil pumasok na yung dalawa.
I'm not dumb you know. Everyone's afraid of their authority, since for sure, kilala nila ang dalawa.
Gusto ko sanang lumipat ng upuan, pero wala na akong makitang bakante. Hindi naman ako kinakausap ng katabi ko sa left side, yung nabangga ko nong first day na si Fajardo. I still don't know his full name, tho.
Inilabas ko nalang ang notebook at ballpen pati ang phone ko at inilagay sa ibabaw ng desk ko.
When our first instructor arrived ay nag simula agad siya mag turo. As usual, ang prof lang namin ang nag sagsasalita, ang mga classmates ko ay tahimik lang.
Nakakatawa talaga, akala mo ang babait, akala mo nakikinig, akala mo interesado. Hays.
After hours, finally natapos din ang classes ko this morning. Wala namang special na nangyari, ganon parin naman katulad kahapon. After attendance checking which sometimes happened at the end of the period, ay lumalabas na ang prof then sinusundan agad ng sunod na subject.
Hindi pa man nakakalabas ang last instructor namin ay mabilis kong ipinasok lahat ng gamit ko sa bag. Then dali-dali na lumabas. Because I really want to pee.
Lakad-takbo ang ginawa ko hanggang makarating ako sa comfort room at hanggang makapasok sa isang cubicle, mabuti nalang walang tao.
After that, I washed my hands at nag ayos ng kunti. Pinunasan ko na rin yung eyeglasses ko bago lumabas ng comfort room.
I headed straight to the Cafeteria. Lumingon-lingon pa ako sa labas baka kasi wala pa sa loob si Zel or papunta palang. But then hindi ko siya nakita kaya dumeretso nalang ako sa loob at deretso sa inupuan namin kahapon.
Minutes later, dumating si Zel. Then we had our lunch...
"Until 4:15 pm lang ang class ko this afternoon. So, mauuna nalang akong umuwi." Zel said after drinking her water.
"Sige." I simply answered.
"Oh, Clayd will be out by six as well. Bakit hindi nalang kayo mag sabay mamaya." She added and I just nodded.
After we've finished our lunch ay sabay kaming lumabas ng Cafeteria. Then I remembered vacant ko pala ngayon.
"Mamayang 2:00 pa pala ang Entrepreneurship class ko." I told Zel habang nasa hallway na kami.
"So san ka ngayon? Dederetso ka na ba sa room niyo?" She asked.
"Nope. Sobrang boring sa room. I don't have friends to talked with. Sobrang awkward ng atmosphere." Napairap nalang ako at natawa lang naman siya.
"Well, I feel you. But maybe it is because we're still new in this kind of environment? Well, makakasabay din tayo sa kanila in no time, I'm sure of that." Tumango-tango nalang ako sa sinabi niya.
"Sige, mauna na ko. See you later nalang." Tumango ako ulit at naglakad naman siya palayo habang kumakaway.
Hays. Saan ba magandang tumambay? Ayoko namang dumeretso sa classroom dahil mababagot lang ako don.
Habang nag lalakad-lakad ay binuksan ko ang bigay na lollipop ni Zel kanina, then suddenly naalala ko ang map ng RU na nasa papers na ibinigay ni Mr David noon. As far as I remember, there are rooftop in every buildings of RU, except for the Cafeterias.
So I decided to walk towards our department's building. Then dumeretso agad ako sa rooftop. Nasa harap palang ako ng pinto ng makita ang 'lock' sign sa digital lock nito. Mabubuksan lamang ito mula sa labas kung talagang nakalock or kung alam mo ang passcode.
Akala ko naka lock talaga but when I tried to touch the doorknob, ay bukas naman pala ito.
Isinara ko ulit ang pinto bago naglakad papunta sa gitna ng lugar. Malaki naman pala ang rooftop ng building. May mga wooden chair pa sa gilid na pwedeng tamabay.
Atsaka walang tao kaya mas ayos.
I've checked the whole area pati rin sa likuran ng door area, since nasa gitna ang pintoan. Yung akala mo pagbukas ng pinto ay itong area lang ang sakop ng rooftop, nagkakamali ka dahil meron pa sa bandang likuran.
Para siyang isang malaking rectangle na may malaking cube sa gitna.
Natawa nalang ako sa naisip at naglakad papalapit sa stairs ng malaking 'cube'. Umakyat ako sa taas nito at na upo sa gilid. Habang naka baba ang paa ko.
"Ah, may favourite spot." I mumbled while nilalaro ng dila ko ang lollipop sa bibig ko. And, I feel like swinging my feet then it bounces at the wall.
Hindi naman siya kataasan, nasa 6 feet lang seguro, pwedeng pwede talunan.
Mula dito ay mas kita ang mga kalapit na buildings, also ang ka buoan ng rooftop.
Medjo malakas din ang hangin kaya natatangay ang nakaponytail kong buhok.
Tatanggalin ko muna sana ang eyeglasses ko pero nakarinig ako ng mahinang pagsara nang pinto. Kaya kinuha ko muna yung paubos na lollipop sa bibig ko at tumingin sa baba.
Of course, maririnig ko yun since nasa babang left side ko lang ang pinto.
And of course makikita ko rin kung sino yung lumabas mula doon.
I remain my emotionless face nang bigla siyang lumingon sa direction ko.
Hindi ako umiwas nang tingin at ganon din naman siya.
"Tsk." Hindi ko ugaling makipagtitigan no.
Ibinalik ko ang lollipop sa bibig ko at inabot ko ang bag ko na nasagilid ko lang at ibinalik ang tingin sa kaniya na nakatingin parin sakin.
Nataasan ko tuloy siya nang kilay. Hindi ko na siya pinansin at tumingin nalang sa baba then I swing my feet, walang ano-anong tumalon.
Pinagpagan ko muna ang jeans ko at tiningnan ang dala kong bag kung wala ba ako naiwan sa taas.
Nagsimula akong maglakad paalis at dumaan pa ako sa right side niya.
"Hey nerd..." I heard him said.
Since hindi ko ugaling pakinggan ang pangalang hindi ko kilala ay derederetso lang ang lakad ko.
"Hey nerd, are you deaf?" I heard him said again.
Lilingon na sana ako, pero dahil nasa pinto na ako ay nakarinig nalang ako nga pagsara ng pinto sa likuran ko.
I just shrugged my shoulders and continue walking away.
When I look at my wristwatch ay twenty minutes pa bago mag time.
Hindi pa man ako nakarating sa floor kung saan ang classroom ko, ay muntik na naman akong mauntog sa taong biglang sumulpot sa harapan ko.
"Hi, sorry we almost bumped each other again." He said while having those smiles in his face again.
"It's okay." I boredly said. Aalis na sana ako sa harapan niya nang bigla siya humarang ulit kaya napatigil ako at kunotnoong tiningnan lang siya.
"Wait..." Pagpigil niya.
"What?" Pigil inis na tanong ko.
"Nakakatakot ka naman... Your face is so fearless." Napataas naman ako nang kilay dahil sa sinabi niya.
"Kidding!" Natatawang aniya muli.
"I just want to give you this." He added then may inilabas siya mula sa likod nang pants niya.
"This is yours, right?"
Nanlaki naman ang mata ko nang makita ang phone na hawak niya. Pero kunot noo ko lang siyang tiningnan.
"I guess not, mines inside my bag." I casually said.
"Hmm, you sure?" He asked while looking at the phone in his hands.
"Yeah?" I confusedly answered.
"Why don't you check your bag." He said grinning.
Nangunot nalang naman ulit ang noo ko. Ngumiti lang naman siya sakin. Binuksan ko ang tote bag ko at kinalkal ang laman pero wala akong makitang phone sa loob.
"What!?" I murmured. Where did I dropped that?
"You dropped this kanina sa classroom." Normal niyang sagot as if nabasa niya yung iniisip ko.
"Did you opened that?" Seryosong tanong ko.
"Nope. It's not my thing checking things not mine." Casual niyang sagot.
Nakahinga naman ako ng maluwag. Wala pa namang password yan, dahil hindi ko pa nalalagyan. Tho, nilagyan ko ng password yung files.
"You changed your phone quickly, huh. Sorry for what happened yesterday, I made a crack on your phone... Here... You're welcome." Nakangisi niyang sabi.
"Psh." I almost grin dahil sa huling sinabi niya, buti nalang napailing ako.
"Thanks." I genuinely said and gave him a small smile.
"You're welcome." He said while grinning.
Napailing nalang ako at nagsimulang maglakad paalis. Naramdaman ko namang nakasunod siya sakin in a short distance, hanggang makarating ako sa classroom.
Nang makaupo ako ay siya namang pag pasok niya. Hindi ako tumingin sa kaniya, kahit na dumaan siya sa side ko hanggang maupo sa tabi ko.
Instead, I opened and checked my phone. Tinignan ko ang recent used app...
Then I only saw the Contacts and Phone app in it.
Napalingon ako sa katabi ko, and I saw him looking at me. He smiled and kinunutan ko naman siya ng noo.
Ibinalik ko ang tingin sa phone ko. Then I saw, two unregistered numbers in the recent call, it was dialled.
What the heck.
Ibinalik ko ang tingin sa katabi ko habang nakataas ang isa kong kilay.
"Sorry, wala kasi akong load." He mumbled.
"Tss." Not my thing checking things not mine Huh. What a jerk.
I deleted the numbers and opened the next application. I only have, Zelyana, Clayden, Blake, Paps, and Mr David's phone numbers in this phone.
But when I opened the app, a contact named 'Alexus Fajardo' were already there.
"Nice to meet you." He mumbled, enough for me to hear.
Lumingon ako sa kaniya, kasabay ang biglang pagbukas nang pinto, pero hindi ko yun pinansin. Maging si 'Alexus Fajardo' ay naka ngisi lang sa akin.
Tinaasan ko siya nang kilay at ibinalik ang tingin sa phone ko. Sinadya kong ipakita sa kaniya ang pagdelete ko sa contact number niyang nakasave.
"Aw~" He quietly reacted, then chuckled.
The door opened once again, and it was already our prof who entered. So I turned off my phone at inilagay sa loob ng bag.
I gave all my attention in front. And didn't gave a damn to others.