Chapter five
-
Samantha
I woke up because of strange noises. Nararamdaman ko din na may sumusundot sundot sa mukha ko.
Dahan dahan kong minulat ang mata ko. Blueish light was the first thing I saw. Nakahiga ako sa isang coffin like na higaan habang napapalibutan ng kulay asul na ilaw.
Nilibot ko ang tingin ko sa paligid ng biglang may daliri ang sumundot sa mata ko. What the fuck?
Napabangon ako bigla dahil sa nangyare. Tumingin ako sa kaliwa ko at nakita ang batang tantya ko nasa anim o limang taon pa lang.
Nakatingin siya sakin na may nanlalaking mata at namumula ang pisngi. Gago ang cute.
"Hi." maikling sabi ko kaya napakurap ulit siya. Napangiti ako ng maliit dahil sa ginagawa niya, has she been staring at me while I was still asleep?
"Sylphia, stop that. You're making her uncomfortable." rinig kong boses ng isang babae. Napatingin kami pareho sa pintuan at nakita ang isa pang babae, mukhang mas bata siya sakin ng ilang taon, "I would get up by now if I were you. Baka biglang sumugod ang dragon dito."
Napakunot noo naman ako dahil sa sinabi niya. Susugod ang dragon? May dragon ba sila sa bahay nila?
Tumakbo palapit sa kanya yung batang Kana ang pangalan at humawak sa kamay niya. Tiningnan ako ne'to at nilahad ang kamay.
"Breakfast, kuya." sabi niya. Ano daw? Breakfast niya kuya niya?
"She said it's time for breakfast. Kuya is waiting in the dining area." sagot nung isa at tinanguan ako bago umalis.
Tumayo naman agad ako pagkaalis nila at umalis sa hinihigaan ko. Maayos na ang pakiramdam ko at mukhang di na kakalas katawan ko.
Ilang sandali pa ay nakakarinig ako ng mabibilis na yabag ng paa papunta sa kwarto kung nasaan ako. Napalunok ako dahil sa kaba, yan na ba yung dragon na sinasabi nung babae kanina?
"What the fuck is taking you so long?!" bungad niya pagkarating niya sa pintuan. Napahilamos naman ako ng mukha at inirapan siya, I got nervous because of him. Akala ko ano na yung naririnig ko.
"Dude chill, kakagising ko lang." sabi ko at lalapit na sana sa kanya ng makitang suot ko parin yung damit ko kahapon, "Let me change for a minute." sabi ko at hinubad ang damit ko.
"What heck are you doing?!" tanong niya kaya tiningnan ko siya. Namumula ang tenga niya at salubong ang dalawang kilay. Ang aga stress na naman 'tong si Jhaviel.
"Jusko Jhaviela ang gwapo mo sana kaso tanga ka." sagot ko at agad na naghanap ng damit sa closet pero puro dress nakikita ko. Ano 'to?
"My sister said you looked like a doll so you should dress like one, and who is Jhaviela?" sabi niya. Napairap naman ako sa tanong niya, tanga talaga.
"Tanong mo sa butiki." sagot ko at hinablot ang kulay itim na dress na may dark blue na ribbon, tinitigan ko muna ito bago nilapag sa kama.
Syempre kumuha na din ako ng underwear, It'll be weird kung di ako magsusuot nun. Kinuha ko narin yung kulay puting medyas na nakita ko at pares ng sandals. Ginawa nga talaga akong manika.
"Butiki don't speak." rinig kong salita nung isa. Nilingon ko siya na naka sandal sa pintuan at naka cross ang dalawang braso sa harap ng dibdib.
"Hay ewan." bulong ko at nagsimula ng mag ayos. Pagkatapos kong ay lumapit na ako kay Jhaviel na mukhang malalim ang iniisip.
"Butiki don't speak Jhaviel, pambara yun." sabi ko kaya napatingin sa akin. Tiningnan niya muna ako bago umirap at nagsimulang maglakad. Aba ang attitude naman ng Jhavielang ito.
Napailing nalang ako at sumunod sa paglalakad niya. I don't eat so bakit kailangan kong magbreakfast?
Pagkababa namin ay andun na sina Cendrix at Erlyiea na naghaharutan, ang aga ah. Napatingin siya sa akin sandali at pasimple akong inirapan. Tama nga sila, never judge a book by its cover.
Erlyiea is hardly a saint. She can do things you wouldn't expect her to do. Hindi na ako magtataka if ever magtatraydor siya sa mga taong 'to, who knows?
Umupo ako sa kaharap nilang upuan and minded my own business amidst the stare she's giving me.
Kinuha ko ang librong nasa harapan ko at binuksan ito pero parang gusto ko na agad ibaba, algebra ba naman. Sinong magbabasa ng ganun?
"There it is." sabi nung isang kapatid ni Jhaviel at kinuha ang librong kakalapag ko lang ulit sa mesa. Napatingin siya sakin at tumango.
Napakurap ako dahil sa nangyare. How can she endure reading those?
I read. But not those kind of books, I read comics and different kinds of novels na hinihiram ko pa sa school library namin at public library.
Napasandal nalang ulit ako sa single sofa na inuupuan ko at tumingala. Sumalubong sa akin ang malaking chandelier kaya napapapikit ako dahil nakakasilaw.
I felt someone was touching my hair kaya napadilat ako nilaylay ang ulo ko. Nakita ko ang bunsong kapatid ni Jhaviel na sinusuklay ang buhok ko. Ginagawa nga akong manika.
Bumuntong hininga ako at tumayo, naiirita na din ako sa buhok ko sa sobrang haba. Might as well get it styled.
Umupo ako sa sahig kaharap niya at nakipagtitigan sa kanya. May hawak siyang kulay pink na suklay, halatang pangbata yung suklay. Katabi niya ay isang box na puno ng pangtali na iba't iba ang kulay at hairpins.
Nakatitig parin siya sa akin habang nakataas ang suklay. It'll be hard for her to fix my hair and besides mas magulo buhok niya kesa sa akin.
Even if I don't take a bath maganda parin ang buhok ko, but still I need to wash it kasi nadidikitan parin ng dumi yun.
Inabot ko ang suklay sa kamay niya kaya nagulat siya sa ginawa ko.
"Let me fix your hair." sabi ko at pinatalikod siya. Hindi naman ako nahirapang suklayan ang buhok niya dahil di naman ito ganun kagulo.
Hinati ko sa dalawa yung buhok niya and braided the upper half sabay tinalian kasama yung mga hindi na braid ko. I did her hair into pigtails with braided upper part.
Kinuha ko yung nakita kong pink na ribbon hairclip at nilagay sa pigtails niya.
"Done." sabi ko at inabot sa kanya yung suklay. Bigla siyang tumayo at nagtatakbo papunta sa isang whole body na salamin sa tabi ng TV nila.
Tumayo na din ako mula sa pagkakaupo at pinagpagan ang skirt ng dress ko. Nakita kong kinuha ng isang maid yung box kaya bumalik ako sa single sofa na inuupuan ko kanina.
Lumapit siya sakin pagkaupo ko at inabutan ako ng dalawang lollipop. Gagawin ko dyan?
"It's her way of saying thanks." rinig kong salita ni Erlyiea na nakangiti ng matamis sakin. I really hate her smile.
Agad kong inalis ang tingin ko sa kanya at kinuha ang dalawang lollipop na hawak niya sabay ngumiti. Tumakbo siya bigla paalis at lumapit sa ate niyang nakatayo na sa may pintuan nila na dala dala ang bag niya.
"Bye bye!" sabi niya bago tuluyang lumabas habang kumakaway pa.
"Imagine being treated like a doll pero hindi inaayusan ng buhok." rinig kong salita ni Cendrix na may pagtawa pa. Napairap nalang ako dahil sa sinabi niya.
May nakita akong gunting sa sulok kaya kinuha ko ito at tumayo.
"Woy anong gagawin mo?" tanong niya bigla pero di ko siya pinansin. Lumapit ako sa salamin at tinapat ang gunting sa buhok ko. Nagsisigaw si Cendrix sa likod ko at hahablutin na sana ang gunting ng binaba ko ito.
Kinuha ko yung ribbon na nakita ko sa box ng kapatid ni Jhaviel kanina at tinali sa buhok ko. Kesa naman nakalugay lang, ang sagabal.
"Akala ko puputulin mo na talaga." bulong niya habang nakahawak sa dibdib niya. Oa naman ne'to puputulan lang yung buhok. Para namang may mangyayareng masama.
Kinuha niya yung gunting at hinawakan ang ilang hibla ng buhok ko at pinutulan. Nanlaki ang mata ko ng biglang tumigas yung pinutol niya at nagmukhang karayom.
"Magiging ganyan itsura ng buhok mo pag pinutulan mo. It's my sister's mystic, she can turn anything into weapons." sabi niya at inabot sakin ang buhok ko na naging karayom, "Sabi niya kasi ang hassle daw kung palagi siyang may dalang weapon sa katawan niya kaya pinagtripan buhok niya. That's how they made that clone hair."
"How though?" biglang tanong ko kaya napakurap siya. Tinaasan ko siya ng kilay pero napatawa lang siya ng mahina.
"That I don't know. Only my sister knows how to control it, nasa abroad siya ngayon so probably next month ka pa niya matuturuan." sabi niya.
"Next month? I probably have five months left until the apocalypse." sagot ko at umupo pabalik sa sofa. Asan na ba yung Jhaviela na yun? Ang tagal niya yatang kumain.
Umalis ako sa harapan ni Cendrix dahil nararamdaman ko na naman ang nakakamatay na titig sakin ni Erlyiea. Akala ko talaga ang bait ng bruha, selosa ampota. Para naman type ko yung jowa niya.
Gwapo nga kaso masyadong friendly, matulad pa lang ako sa kanya eh, paranoid.
Pumasok ako sa kusina at naabutang nakatulala si Jhaviel sa harap ng kape niya, nililigpit na ng mga maid yung mga pagkain kahit mukhang di pa siya tapos kumain. Ayan tulala pa.
I snapped my fingers infront of him kaya napabalik siya sa ulirat.
"Ang tagal mo namang kumain? Baka may pupuntahan pa tayo?" sabi ko pero inirapan lang ako ng gago at inubos ang kape niya. Aba.
Tumayo siya sa pagkakaupo at naglakad na palabas ng kusina kaya sumunod ako. Nakatayo na din sa may pinto ang dalawa habang nakakatuko na naman ang selosang gf sa jowa niya. Jeez.
Pasimple niya pa akong inirapan pero di ko nalang pinansin, magsasayang lang ako ng oras pag pinansin ko pa kabobohan ng babaeng yan.
I really thought we'll be friends pero mukhang hanggang akala lang yun. Baka pag tumagal ako kasama niya maabutan nalang nilang umiiyak yan.
Dumiretso kami sa sasakyan ni Jhaviel at ang dalawa ay sa isang sasakyan, kay Cendrix siguro. As usual sa front seat na naman ako.
Ilang sandali pa ay unang umalis sila Cendrix at sumunod kami.
"Gaamo kalayo ang palasyo mula dito sa inyo?" tanong ko habang nakatingin sa labas. Puro puno lang ang nakikita ko at iilang bahay. Malayo ang mga bahay sa isa't isa.
"3 hours or more I think." sagot niya habang nakatingin parin ng diretso sa kalsada. Napasimangot ako dahil sa sinagot niya, ang boring naman.
Nagulat ako ng may inabot siya sa akin. Tiningnan ko ito at nakitang bagong cellphone ito.
"You can use for communication. Nag aaral ako at ikaw lang mag isa ang maiiwan sa bahay kasama ang mga maid." sabi niya habang inaabot ko ang cellphone, "You can call me if something happen."
Tumango lang ako at binuksan ang phone. Unang bumungad sakin ang mukha niya kaya napakunot noo ako. What the hell is this?
"Baka mamiss mo ako." sabi niya ulit at tumawa ng mahina.
"Asa ka naman." sagot ko pabalik at binuksan ang camera ng phone at kumuha ng ilang litrato. Ilang sandali pa ay naghanap ako ng magandang pamalit ng wallpaper.
Nangunot ang noo ko dahil wala akong makitang magandang ipalit sa nukha niya. Maganda naman yung angle pero ang panget gawing wallpaper.
"Wala kang mapapalit dyan, kaya kung ako sayo pabayaan mo nalang yan." sabi niya bigla habang sinusulyapan ako at nakangiti. Tarantado ne'to.
Napairap nalang ako at binaba ang cellphone. Makapag pahinga na nga lang.
Agad din akong napabangon ng makita ang mga pamilyar na tao sa labas ng sasakyan, nakahinto kami dahil sa red light.
Nakikita ko sa kabilang kalsada si Natahlia kasama ang ilan sa mga kaklase namin. Pinanood ko silang dumaan sa harap ng sasakyan habang tumatawa.
Mukhang ang saya nila. Sana kasama nila ako ngayon, namimiss ko na talaga sila.
"Friends of yours?" biglang tanon niya kaya umiwas nalang ako ng tingin, "If we win against the dark lord you'll be with them again."
Napatango nalang ako dahil sa sinabi niya. Sumandal ulit ako sa upuan at tumingin nalang sa labas.
Ilang minutong byahe pa ay nagiging pamilyar na sa akin ang paligid. Habang unti unting nagiging pamilyar sakin ang lugar ay may nararamdaman akong di maganda, para bang may mangyayaring masama.
Naglabas ako ng mabigat na paghinga sabay humawak ng mahigpit sa seatbelt. Kahit may aircon naman yung sasakyan at hindi ako dapat makakaramdam ng kahit ay pinagpapawisan ako habang di mapakali ang mata ko sa pagtingin sa labas.
Parang bumagal ang lahat ng makita ko sa kalayuan ang yellow line na nakapalibot sa isang tumbang sasakyan sa tabi ng daan.
Biglang bumaha ng ala ala ang utak ko. Mga nag iiyakang mukha ng mga kaklase ko, pagtatalunan nila palabas ng sasakyan at ang nag aalalang mukha ni Ma'am Anna habang hawak hawak ako sa balikat.
Napahinga ako ng malalim dahil sa nakikita ko. Nagpapatakan ang malalaking butil ng pawis sa mukha ko at di ako mapakali. Naiinitan ako.
Pahigpit ng pahigpit ang kapit ko sa seatbelt ng biglang may humawak sa mukha ko at hinarap sa kanya.
Nakita ko ang nakakunot noong mukha ni Jhaviel na mukhang nagtataka sa nangyayare sakin. Hawak hawak niya ang mukha ko na pinagpapawisan parin.
"Just breathe, Samantha. Breathe." bulong niya kaya napahinga ako ng dahan dahan. Pumikit ako at huminga ng malalim. Naramdaman kong inalis na niya ang kamay niya sa mukha ko kaya napamulat ako, "Your seatbelt melted."
Napatingin ako sa seatbelt na hawak ko kanina at nakitang tunaw na nga ito. Napahawak ako ng mahigpit sa dress ko dahil sa nangyare.
Nangyare na naman.
Pumikit nalang ako ulit at sinandal ulo ko sa bintana. Nangyare na naman. Kaya ayokong kinakabahan bigla o ano man. Baka sa susunod na di ko na makontrol emosyon ko may mangyayare na namang di ko gugustuhin.
"Halimaw!"
Napamulat ako bigla ng biglang lumabas sa utak ko ang isang alaalang matagal ko ng kinalimutan.
Napansin kong sumusulyap sa akin si Jhaviel pero di ko nalang pinapansin.
Nakikita ko na di kalayuan ang palasyo and again I felt the nervousness I felt the moment I stepped inside that castle.
Napaayos ako ng upo ng makita ko na naman siyang nakatayo sa bintana kung saan ko siya nahuling nakita.
"I see him." biglang sabi ko kaya napatingin sa akin si Jhaviel, "Ihinto mo ang sasakyan."
Sinunod niya naman ang sinabi ko at hininto ang sasakyan sa tabi ng daan. Agad akong lumabas ng kotse.
"Andun siya." sabi ko at tinuro ang bintana kung saan siya nakatayo, medyo malapit na kami sa palasyo kaya klaro na ang bintanang tinuturo ko, "Dyan ko siya nakitang nakatayo at andyan parin siya hanggang ngayon."
Tiningnan niya yung tinuturo ko at biglang kumunot ang noo.
"I don't see anything." sagot niya kaya nilingon ko siya, "Get in the car, we'll check it out."
Sumunod naman ako sa kanya sa loob ng kotse. Agad niyang pinaharurot ang sasakyan dahil naiwanan na kami nila Cendrix.
Nang makarating kami sa palasyo ay nakita naming nasa harap na sina Cendrix.
Bumaba kami ng sasakyan at agad na lumapit sa kanila.
"Ba't ang tagal niyo? Baka may makakita satin." bulong ni Cendrix sa amin.
Ang tahimik ng paligid, walang katao bukod sa amin.
"May nakita lang kami. Let's go." nauna siyang maglakad kaya sumunod kami. Naglakad kami papunta sa likod. Naka lock ang front door kay di kami makakadaan dun.
"Ang tahimik yata ng paligid?" tanong ko habang nililibot ang paningin sa paligid. Papunta kami sa garden ng palasyo, hindi kami nakapunta sa parteng ito ng palasyo.
"Pinasarado muna nila ang palasyo dahil sa nangyareng aksidente sa inyo." sabi bigla ni Erlyiea na kasabayan kong maglakad. Inirapan niya pa ako ng mapatingin siya sakin at mabilis na lumapit kay Cendrix. Bruha talaga.
Biglang huminto si Jhaviel sa harap ng isang pinto at lumingo sa paligid. Sinisigurado na walang ibang tao bukod sa amin.
"Are we trespassing right now?" tanong ko kaya sabay silang lumingon sa akin.
"Wag ka ng magreklamo, dahil sayo kaya tayo andito. Besides this castle reeks mysteries kaya opportunity na rin para sa amin maglibot sa loob." sagot ni Cendrix. Binuksan ni Jhaviel ang pinto ng dahan dahan at unang pumasok.
Sumunod si Cendrix at Erlyiea. Naiwan ako sa labas na nakanganga at tulala. Kasalanan ko pa talaga.
Papasok na sana ako ng bigla akong makaramdam ng ibang presenya sa paligid. Agad akong lumingon at tiningnan ang paligid, wala akong makitang kakaiba.
Nanatili parin akong nakatingin sa labas habang papasok.
"What took you so long?"
"Jesus christ!" tili ko dahil sa biglaang pagsulpot ni Jhaviel sa likod ko. Anak ng tokwa nanggugulat amputek.
"Ano ba! Wag ka ngang manggulat!" mahinang sigaw ko sa kanya at sinamaan siya ng tingin, "May chineck lang sa labas."
Tumango lang naman siya at naunang maglakad. Tumungo siya sa hagdan at naglakad paakyat kaya sumunod kami.
Sumalubong sa amin ang makalat na paligid. Basag ang mga bintana at nasa sahig ang mga nakasabit na painting sa pader.
"Anong nangyare dito?" rinig kong tanong ni Cendrix habang nakatingin paligid.
Lumapit ako sa rails at tumingin sa baba. Makalat ang paligid. Ang dating magandang lugar na pinuntahan ko ay nagmistulang abandonadong palasyo.
Nakakalat ang mga gamit na sira sira, may mga bubog din sa sahig. Magulo. Para bang pinasok ang lugar, mistulang may hinahanap ang mga pumasok dito.
Bumaba ako sa ground floor at naglakad papunta sa kung saan nakalagay yung mga armas na nakita ko dati. As expected, basag ang mga pinaglagyan dito. Wala na rin doon ang ilang armas na nakalagay dun, may naiwan pero yung mga napansin ko dating siyang nakakaagaw ng atensyon ang nawawala.
"What the hell?" rinig kong bulong ni Erlyiea. Nilingon ko siya kaya napatingin siya sa akin pero inirapan niya lang ako. Abnormal.
Naglakad siya papasok at nag ikot ikot sa paligid. Napahinto siya sa malaking painting nung lalaki. It was the big portrait of King Acvell.
Lumapit din ako dun at tiningnan yun. Di ko na pinansin si Eryliea. Nakita kong inirapan niya ako at umalis, arte talaga ng bruha.
Habang tumitingin sa painting ay napansin kong nakatagilid ito at may siwang sa likod. Lumapit ako dun at pilit hinawi ang painting pero di ko magawa kasi ang bigat niya. Ilang araw kaya inabot yung nag paint ne'to?
"Anong ginagawa mo?" rinig kong tanong ni Erlyiea sa akin. Tiningnan ko siya na nakatayo sa harap at nakakunot ang noo.
"Tulungan mo nga ako dito sandali." sabi ko pero inirapan niya lang ako, talaga naman.
"Ayoko na."
"Can you please stop being a bitch kahit ngayon lang? I badly need help here."
Sasagot pa sana siya ng biglang pumasok sila Jhaviel habang may pagtataka sa mukha. Napalakas yata boses ko.
"What's happening here?" tanong niya pero di ko siya pinansin at tinuloy ang pagtulog sa painting. Tangina naman kasi ang bigat.
Napabitaw ako sa painting at bumuntong hininga, naiinis na ako. Sinuklay ko ang buhok ko at biglang sinipa ng malakas ang parte na tinutulak ko.
Bigla itong gumalaw at umangat ang kabilang bahagi, ayaw ng tulak gusto talaga sipa.
Bumungad sa amin ang kahoy na pintuan sa likod ng painting. Lumapit ako dun at nakita ang malaking paro paro na naka carve dun. Paro paro G.
Nagulat ako ng biglang umilaw yung paro paro sa pintuan at bumukas nalang bigla, naks naman high-tech.
Papasok na sana ako ng bigla akong hinawakan ni Jhaviel sa braso. Nilingon ko siya at nakitang nakatingin lang siya sa loob.
"Ako na mauuna." sabi niya at naunang pumasok, nagkibit balikat nalang ako at sumunod sa kanya.
Napalingon kami sa pintuan ng bigla itong sumarado bigla. Nilabas ko ang cellphonw na binigay ni Jhaviel sakin kanina at binuksan ang flashligth, walang kahit anong ilaw dito sa loob.
Akala ko pa naman may mag lalabasang kandila ng isa isa wala pala, paasa.
"Ano 'to?" rinig kong tanong ni Cendrix at may hinilang kung ano.
Napasigaw ako ng biglang gumalaw ang sahig na inaapakan namin at parang nawawala ang pader sa paligid namin.
"Cendrix what did you do?" tanong ni Jhaviel na naramdaman kong humawak sa kamay ko pero di ko nalang pinansin.
Ilang sandali pa ay nagkailaw na sa paligid. Naramdaman kong tinanggal na niya ang pagkakahawak sa kamay ko. Nilibot ko ang paligid at napanganga sa dami ng libro.
"A secret library?" biglang tanong ni Eryliea habang nililibot din ng tingin ang paligid.
"That's right. This library is only for those chosen to enter."
Napalingon kaming lahat bigla sa nagsalita. Bumungad sa amin ang hologram ng isag lalaking nakasuot ng pang butler. Bigla siyang lumingon sa akin at ngumiti.
"This library has the answer to all your questions, you just have to search for it." sabi niya habang nakatingin parin sa akin at nakangiti. Para bang nakikita niya talaga ako at para sakin lahat ng sinasabi niya.
"I hope this will help you find the answers you're looking for. Please suit yourself." sabi niya ulit at nagbow sa harap nila Cendrix. Lumingon ulit siya sakin at ngumiti, "Welcome back."
Napakurap ako at napakunot noo sa nangyare. Pumikit nalang ako at pinilig ang ulo ko, sunakit bigla ulo ko kakaisipin.
Habang hinihilot ang sintido ko ay napatingin ako sa isang bagay na nasa ilalim ng mesa na malapit sa akin.
Umupo ako at inabot ito sabay pinagpagan dahil natatakpan na ito ng alikabok. Napaubo pa ako dahil dun.
Isa itong litrato, litrato ng isang babae. Pero bakit mukha ni nanay ang nakalagay dito?
Litrato ito ni nanay na may karga kargang bata habang nasa sala ng bahay namin, sigurado akong sa bahay namin ito. Anong ginagawa ne'to dito? Sinong kumuha ne'to?
Tiningnan ko ang likuran ne'to at mas lalong nagtaka sa nabasa ko. What the heck is this supposed to mean?
My beautiful wife Aurelia with our baby, I love you both so much and I miss you.
- A.A
~
Sorry for the suuuuuper late update. Tinamad ako ng beri slight char HAHAHAHAH
Hope you enjoy this! :)