အမုန်းပင်မှပွင့်သောအချစ်ပန်း (Completed)

You are reading

Fantasy

အန်တီနဲ့သမီးဇာတ်လမ်းလေးပါရှင်။ Start Date^^ 26:2:2022 End Date^^

agegap aunty girlxgirl lesbian myanmar

အပိုင်း {၉}

11.1K 794 66

By Aster_2122

အမုန်းပင်မှပွင့်သောအချစ်ပန်း
အပိုင်း {၉}

"လွန်းဟယ်ရီ စကားခဏပြောရအောင်"
အိမ်ပေါ်သို့တက်ရန်ပြင်နေသည့် ဟယ်ရီခြေလှမ်းတို့မှာ အန်တီခေါ်သံကြောင့် ဧည့်ခန်းဆီသို့ဦးတည်လိုက်မိသည်။တစ်ခါမှခုလိုမပြောဖူးတာကြောင့်ရင်ထဲမှာလည်းထိတ်လန့်တုန်လှုပ်မိသွားသည်။အန်တီများ ဟယ်ရီ့အနားကထွက်သွားတော့မလို့လားလို့တွေးမိတော့ လှမ်းနေသည့်ခြေလှမ်းတို့မှာမခိုင်တော့စွာ အနားရှိတံခါးဘောင်အား လက်လှမ်းကိုင်ကာ မှီလိုက်မိသည်။

"ဘာပြောမလို့လဲအန်တီ"

အန်တီဆိုသည့်အခေါ်ကြောင့် နန်းရိပ်မျက်ခုံးနှစ်ဖက်မြောက်တက်သွားကာ အံ့သြသွားရသည်။မူးနေလို့လားလို့ကြည့်မိတော့လည်းလူကပုံမှန်ပင်။

"ဒီမှာလာထိုင်ပါလား တို့မင်းနဲ့ဆွေးနွေးစရာလေးရှိနေလို့"

ခြေလှမ်းတို့အား အားယူကာလျှောက်လိုက်ပြီး အန်တီအရှေ့ရှိ ဆိုဖာတွင်ဝင်ထိုင်ကာအန်တီအားကြည့်နေလိုက်မိသည်။အိမ်နေရင်း အင်္ကျီအပွအားအောက်မှ ပြောင်လုံချည်ကလေးဖြင့်တွဲဝတ်ထားပုံမှာ ဟယ်ရီမျက်လုံးထဲတော့ကြည့်ရျ်ကောင်းလှသည်။ဟယ်ရီအကြည့်တို့မှာ အန်တီနီစွေးစွေး နှုတ်ခမ်းလွှာတို့တွင်ရပ်တန့်သွားသည်။ဒီနှုတ်ခမ်းလွှာတို့ကနေ ထွက်ကျလာမည့်စကားလုံးတို့ကို ဟယ်ရီရင်ခုန်နေမိသည်။ထွက်သွားဖို့သာပြောခဲ့ရင် ဟယ်ရီရင်ကွဲရချည်ရဲ့လေ။

"သွန်းချယ်ရီကိစ္စနဲ့ပတ်သက်ပြီး မင်းနဲ့ဆွေးနွေးစရာလေးရှိလို့ အဆင်ပြေနိုင်မလား"
ထိုအခါမှသက်ပြင်းအား ချမိသည်။တော်ပါသေးရဲ့လေ ထွက်သွားမှာမဟုတ်လို့။

"ဘာများလဲ အန်တီ"
ဝုန်းဒိုင်းများကြဲမလားဆိုပြီး စိုးရိမ်မိခဲ့ပေမဲ့အေးအေးဆေးဆေးပုံစံကြောင့် စိုးရိမ်စိတ်အနည်းငယ်လျော့ကျသွားမိသည်။

"တို့က ကိုကိုကြီးဘက်က ကာပြောပေးတယ်လို့မင်းထင်ချင်လည်းထင်ပေါ့။ဒီကိစ္စက ကိုကိုကြီးနဲ့မဆိုင်တာတို့ယုံကြည်တယ်။မင်းကိုလည်းယုံကြည်ပါလို့မပြောပေမဲ့ သေချာလေးပြန်စုံစမ်းကြည့်စေချင်တယ်။မင်းယုံကြည်အောင်သက်သေပြဖို့လည်း တို့ကြိုးစားနေတယ်။အဲ့အတွက်မင်းဘက်ကလည်း တစ်ယူသန်မတွေးဘဲ သေချာလေးပြန်ပြီး အဖြေကိုရှာစေချင်တယ်"
"ဟယ်ရီ ဒီကိစ္စကိုအဖြေရှာဖို့စဥ်းစားထားပြီးသားပါ အန်တီ ဘာများပြောအုံးမလဲ"
"မင်း နေတော့ကောင်းပါတယ်နော် လွန်းဟယ်ရီ"
"ကောင်းပါတယ်"
"ပြီးတာပါပဲ အဲ့တာလေးတော့စဥ်းစားကြည့်စေချင်တယ် တို့ပြောတာနားထောင်ပေးလို့ ကျေးဇူး"
ပြောပြီး နေရာမှထကာ မီးဖိုခန်းထဲသို့ဝင်သွားလေသည်။အပေါ်လည်းမတက်ချင်တော့တာကြောင့် ဆိုဖာပေါ်တွင် လှဲကာနေလိုက်ရင်း အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။
---
"ဆူး ဘာချက်တာလဲ"
"အန်တီအတွက် အရွက်ကြော်ကြော်ပေးနေတာ အန်တီကအသားတွေသိပ်မစားလို့လေ"
"အန်တီစားတတ်ပါတယ်ဆိုကွယ် ဆူးတစ်ယောက်တည်းပင်ပန်းနေတာကို ဘာကူရမလဲ"
"ဟော့ဒီခုံမှာသာ ထိုင်နေပါအန်တီရဲ့ အန်တီမျက်နှာလေးမြင်ရရင်ကို ဆူးက ပင်ပန်းတာတွေပျောက်ပြီးသား"
"အမလေး ဘာစားမလဲ ကျွေးမယ်"
နန်းရိပ်နဲ့ဆူး နှစ်ယောက်ပေါင်းကာ ပွဲကျနေတော့သည်။ခဏအကြာမှာတော့ သစ်လွင်လည်းပြန်လာလေတော့ ပိုပြီးပွဲစည်နေတော့သည်။ဟိုကဒီရောက်၊ဒီကနေဟိုရောက်ဖြင့် မပျင်းရတော့ပေ။

"ကဲကဲ တော်ပြီ တော်ပြီ ရေသွားချိုးတော့မယ် ဒီလောက်ရယ်နေရတာမဟုတ်တော့ဘူး"
"သွားသွားအန်တီ သစ်လွင်တို့တော့ ဆက်ပြီး လေပေါအုံးမယ်"
"သိပ်လည်းဆူမနေနဲ့အုံး ရှင်တို့မမလေးက အိပ်ပျော်နေတယ်ထင်တယ်"
"ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ် သိပ်ဆူလို့မဖြစ်သေးဘူး"ပုခုံးလေးတွန့်ကာပြောနေသည့်ဆူးအားကြည့်ကာ ရယ်မိလိုက်ကြသည်။အပေါ်တက်ခါနီးဧည့်ခန်းဆီအကြည့်တို့ရောက်မိတော့ အိပ်ပျော်နေသူအားလှမ်းမြင်ရသည်။ပြောင်းလဲနေသည့်ပုံစံအားသတိထားမိပေမဲ့ ဘာကြောင့်လဲဆိုတာတော့မသိပေ။ခဏခဏဒီလိုပြောင်းလဲနေကြမလို့ ထူးထွေပြီးမစဥ်းစားချင်တော့တာကြောင့် အပေါ်ထပ်အခန်းဆီသာခြေလှမ်းတို့ဦးတည်လိုက်မိတော့သည်။
---
ဒီရက်ထဲ သွန်းချယ်ရီအမှုအားခေါင်းချင်းဆိုင်နေရတာကြောင့်လူမှာတော်တော်လေးပင်ပန်းနေတော့သည်။ဒီနေ့လည်း တွေ့ပြီး ခြေအနေအားလေ့လာခဲ့ကြသေးသည်။အနည်းငယ်တော့ တရားခံအား ရိပ်မိတယ်ဆိုပေမဲ့ အတိအကျမျိုးကြီးလည်းဟုတ်မနေပေ။ထင်ကြေးသက်သက်သာရှိပြီး သက်သေမှာတစ်ခုမှရှာမရသေးပေ။ပိတ်ခဲ့တဲ့အမှုလည်းဖြစ်တာကြေောင့်အနည်းငယ်ပိုခက်လေသည်။လွန်းဟယ်ရီအမေကလည်းကွယ်လွယ်သွားပြီဆိုတော့ အဖြေအားပေးနိုင်မည့်သူမှာသေချာမရှိခဲ့။လွန်းဟယ်ရီအမေသာရှိနေခဲ့ရင်တော့ အနည်းငယ်ပိုကာ လွယ်ကူပေလိမ့်မည်။ခုရက်ထဲလွန်းဟယ်ရီနဲ့လည်းသေချာမဆုံဖြစ်။ဒီတစ်ခါပြောင်းလဲမှုကတော့ တကယ်ပဲလားမသိ အတော်ကြာနေပေပြီ။နန်းရိပ်ကိုလည်းဆကိဆံတာအရင်လိုမဟုတ်တော့။ဒါပေမဲ့လည်း အသေအချာကြီးတော့မယုံရဲပေ။ခဏအနားယူပြီးရေချိုးခန်းဆီဝင်ကာရေချိုးမိသည်။

ရေချိုးပြီးထွက်လာတော့ ခုတင်ပေါ်တွင်ထိုင်နေသည့်လွန်းဟယ်ရီအားတွေ့လိုက်ရသည်။တစ်ချက်မျှသာငဲ့စောင်းကြည့်ပြီးမှန်တင်ခုံတွင်ထိုင်ကာ ဆံနွယ်တို့အား ဖြီးနေလိုက်မိသည်။ဘာစကားတစ်ခွန်းမှထွင်မလာတာကြောင့် ဒီနေ့လည်းရာသီဥတုအခြေအနေ သာယာပြီထင်ရဲ့လေ။
"အန်တီ.."
ကြားရပါပြီဒိီအသံ။အရင်ဆို ဒေါ်နန်းရိပ်လွှာလို့ ခပ်တင်းတင်းခေါ်နေကျကို ဒီလိုကြားရတော့လည်း တစ်မျိုးပင်။နူးနူးညံ့ညံ့လေးဆိုပေမဲ့ တစ်မျိုးဖြစ်တာအမှန်။မော့ကြည့်မိတော့ဘေးတွင်လာရပ်နေသည်။လက်ထဲတွင်လည်း ဖိုင်တစ်ခုအားကိုင်ထားသေးတာကြောင့် ဘာများလဲဟုတွေးရင်း...
"အင်း..ဘာလို့လဲလွန်းဟယ်ရီ"
"အန်တီကိုဒါလေးပေးမလို့..."
လက်ထဲသို့ရောက်လာသည့်ဖိုင်အား ဖွင့်ကြည့်မိတော့ နှစ်ဦးသဘောတူလက်ထပ်စာချုပ် ဆိုသည့်စာတန်းအားတန်းမြင်လိုက်ရတာကြောင့် ဘာအဓိပ္ပါယ်လဲဟုတွေးရင်း သူ့အားတစ်ဖန်မော့ကြည့်လိုက်မိသည်။
"အန်တီကိုပေးတာ ဒီစာချုပ်တွေက တရားမဝင်မှန်းအန်တီလည်းသိမှာပါ။ဒီအချိန်ထိဟယ်ရီဘေးနားနေတယ်ဆိုတာ အန်တီအကိုကိစ္စကြောင့်ဆိုတာလည်း သိတယ်။ဟယ်ရီက ခဏတာလေးဖြစ်ဖြစ် အန်တီကိုထိန်းချုပ်ပြီး ဦးရဲထွဋ်ခေါင်ကိုအနိူင်ယူဖို့လုပ်ခဲ့တာ။အခု ဒီဟာကိုအန်တီကိုပေးထားပါ့မယ်။ကြိုက်သလိုလုပ်ပါ။"
"တို့ကိုထွက်သွားခိုင်းတာလား လွန်းဟယ်ရီ"
"ဟင့်အင်း မဟုတ်ပါဘူးအန်တီ။ဟယ်ရီက အန်တီအပေါ်အနိုင်မယူချင်တော့သလို အန်တီ ဟယ်ရီကိုမုန်းနေမှာကိုလည်းမလိုလားလို့ပါ။ကျန်တာကတော့အန်တီသဘောပါ"

အေးဆေးတည်ငြိမ်စွာပြောနေသူအား နန်းရိပ်အကဲမခတ်တတ်တော့ပေ။တကယ်ပဲပြောနေခြင်းလား။ဒါမှမဟုတ် နောက်ထပ်အစီအစဥ်သစ်ရေးဆွဲပြီး နန်းရိပ်ကို အသုံးချဖို့ကြိုးစားနေသလား မတွေးတတ်တော့။

"မမကြီးကိစ္စကိုလည်းဟယ်ရီသေချာစုံးစမ်းမှာပါ။အကယ်ရျ်.."
"မင်းကြိုက်သလိုစုံစမ်းပါ ကိုကိုကြီးနဲ့လုံးဝမဆိုင်ကြောင်းတို့အာမခံတယ်။"
"အဲ့လိုမဟုတ်ခဲ့ဘူးဆိုရင်ရော အန်တီ"
"မင်းဖြစ်စေချင်တဲ့အတိုင်းဖြစ်စေရမှာပေါ့။မဟုတ်ခဲ့ရင်တော့ ကိုကိုကြီးသိက္ခာအတွက်မင်းပြန်တောင်းပန်ရလိမ့်မယ် လွန်းဟယ်ရီ"
"အန်တီသဘောပါ..။"
"မင်း...နေတော့ကောင်းပါတယ်နော်လွန်းဟယ်ရီ"
ထူးထူးဆန်းဆန်းတွေဖြစ်နေတာကြောင့် နန်းရိပ် ဒီမေးခွန်းကိုပဲထပ်မေးမိသည်။
"ဟယ်ရီ ဖျားနာရင် အန်တီကုပေးမှာလား"
"ပေါက်တက်ကရ တို့ကဆရာဝန်မှမဟုတ်တာပဲကို မင်းမကောင်းဘူးဆို ခက်ဆစ်ကို ဆရာခေါ်ခိုင်းလိုက်မယ်"
"ဆရာဝန်ကုလို့မပျောက်ဘူးအန်တီ"
ထိုစကားအားကြားပြီးနောက် ရင်ထဲစိုးရိမ်ထိတ်လန့်မှုတို့ရုတ်တရက်ဝင်သွားတော့သည်။မဆိုင်းမတွပင် နန်းရိပ်လက်ဖမိုးမှာ ဟယ်ရီနဖူးပေါ်ထပ်လျှက်သား။ကိုယ်လည်းမပူပါဘဲ ဘာများဖြစ်သလဲ။ဆရာဝန်ကုလို့မပျောက်ဘူးဆိုသည့်စကားအား ထပ်ခါထပ်ခါကြားနေမိတော့ စိုးရိမ်စိတ်မှာပိုလာမိသည်။ဘာလို့များလဲလေ ဘာမှမဆိုင်ပါဘဲ ဘာလို့ပူနေရသလဲ။

"အန်တီစိတ်နဲ့ဟယ်ရီဖျားနာတာမလို့ အန်တီကုပေးမှပဲပျောက်မှာ"

နဖူးပေါ်မှလက်အားချက်ချင်းရုတ်သိမ်းလိုက်ကာ တစ်ဖက်သို့မျက်နှာလွှဲလိုက်မိသည်။ဆယ်ကျော်သက်လည်းမဟုတ်ပါဘဲ ဘာလို့များ ဒီစကားလုံးကိုရင်ခုန်မိပါလိမ့်။ရှက်စိတ်ကြောင့် လူမှာလည်းညပူထူသွားကာ လက်နှစ်ဖက်အား တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်မိသည်။

"အန်တီမယုံကြည်နိုင်သေးဘူးဆိုတာ ဟယ်ရီသိပါတယ်။တစ်နေ့နေ့ကျရင်တော့ သိလာမှာပါ ဟယ်ရီကအန်တီကိုချစ်ကြောင်းကိုပေါ့"

"ကလေးကလားအကွက်တွေနဲ့ ပုံစံပြောင်းပြီးအနိုင်ယူဖို့တွေးနေတာဆိုရင်တော့ရပ်လိုက်တာ ကောင်းမယ်။တို့ကဆယ်ကျော်သက်လည်းမဟုတ်တော့ဘူး လွန်းဟယ်ရီ"

ထိုမျှသာပြောပြီး ဖိုင်တွဲအားယူကာ အခန်းထဲမှထွက်သွားလေသည်။ခုတင်ပေါ်ထိုင်ချလိုက်ရင်း ကြွေလုဆဲဆဲမျက်ရည်စတို့အား.လက်ဖြင့်ဖယ်သုတ်ပလိုက်မိသည်။ဒီလောက်ကလေးနဲ့အန်တီယုံမှာမဟုတ်မှန်းဟယ်ရီသိပ်သိတာပေါ့လေ။အရင်ကဆိုးခဲ့တာတွေအတွက် ဒဏ်တော့ပြန်ခံရအုံးမှာပေါ့။အန်တီပြန်ချစ်ချစ်မချစ်ချစ် ဟယ်ရီကတော့ချစ်နေမှာပေါ့။ခုချိန်ဆို လက်ထပ်စာချုပ်ဟာ မီးတောက်ကြားထဲရောက်နေလောက်ပြီလို့တွေးမိတော့ မျက်ရည်တို့မှာ မထိန်းနိုင်ခဲ့။အန်တီက တကယ်ကို ပြတ်သားလှလေခြင်းပဲ။

---
"ဇူးလဲ့..."
"ဟာ တီလေး..ဘယ်လိုရောက်လာတာလဲ"
ကိုယ့်အားမြင်သည်နှင့်အံ့သြသွားပြီး အပြေးလာဖက်သည့်တူမဖြစ်သူအား နန်းရိပ်ပြန်ဖက်ထားလိုက်မိသည်။
"ဖေဖေရေ..မေမေရေ ဒီမှာ တီလေးလာတယ်"
"တီလေး ပိန်သွားတယ် လာအထဲကို"
စကားတွေတရစပ်ပြောကာ အလွမ်းသယ်နေသည့်တူမဖြစ်သူကြောင့် နန်းရိပ်ရယ်သာရယ်နေမိတော့သည်။မတွေ့ရတာ တော်တော်ကြာသွားပြီဆိုတော့လည်း အလွမ်းသယ်တာမဆန်းလှပါလေ။
"ဘယ်သူနဲ့လာတာလဲ"
"နန်းရိပ်တစ်ယောက်တည်းလာတာ ကိုကိုကြီး.."
"အိမ်ကိုပြန်လာတာလား..ဒီမှာလာနေပါလား လွန်းဟယ်ရီက စိတ်ချရတာမဟုတ်ဘူး"
"ရပါတယ် နန်းရိပ်အဆင်ပြေပါတယ် "
"သေချာရဲ့လား အခုထွက်လာတာဘာမှမပြောဘူးလား"
"သူမရှိဘူး ကိုကိုကြီး အလုပ်ကိစ္စသွားတယ်ထင်တယ်။"
အစကတော့ပြောပြီးမှပြန်လာဖို့ပေမဲ့ နန်းရိပ်မနိုးခင်တည်းက ထွက်သွားသည့်သူကြောင့် မပြောဖြစ်လိုက်ခဲ့။သစ်လွင်နဲ့ဆူးကိုသာပြောဖြစ်ခဲ့သည်။အစကတော့တားကြပေမဲ့လည်း နန်းရိပ်အားနားလည်စွာ လက်ခံပေးခဲ့ကြသည်။အိမ်သို့အရင်ဆုံးပြန်ပြီးမှ ကိုကိုကြီးဆီထွက်လာခဲ့ခြင်းသာ။တကယ်တမ်းကျ မတွေ့ခဲ့တာလည်းကောင်းတော့ကောင်းသား။စိတ်ပြောင်းသွားရင်လွယ်တာမှမဟုတ်ဘဲလေ။
"နန်းရိပ်အိမ်ပြန်ရောက်မှပဲ ကိုကိုကြီးလည်းစိတ်ချမ်းသာရမယ်။မဟုတ်ရင်စိတ်ပူနေရတာ။ငါ့ညီမလေး ခုမှပဲ ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်နေရတော့မယ်"

နန်းရိပ်ပြုံးသာပြလိုက်မိသည်။ထိုအပြုံးကအသက်ပါရဲ့လားတော့ ကိုယ်တိုင်လည်းမသိခဲ့။ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်တဲ့ တကယ်ပဲ နန်းရိပ်ပျော်နေခဲ့လားမသိတော့။ခုချိန်လောက်ဆို လွန်းဟယ်ရီအိမ်ပြန်ရောက်နေလိမ့်မလား။နန်းရိပ်ကိုမတွေ့လို့ စိတ်ပူနေမည်လား။သေချာသည်ကတော့ အနိုင်ယူနိုင်မည့်တစ်ခြားနည်းလမ်းတစ်ခုကိုရှာနေလိမ့်မှာပေါ့။မုန်းနေတဲ့လူနှစ်ယောက်ချစ်သွားနိုင်တယ်ဆိုတာ ဇာတ်လမ်းတွေထဲမှာပဲရှိခဲ့တာမလားလေ။သူလည်းနန်းရိပ်ကိုဘယ်တော့မှချစ်လာလိမ့်မှာမဟုတ်သလို နန်းရိပ်ကလည်းသူ့ကိုချစ်လိမ့်မှာမဟုတ်တာပဲ။သေချာရဲ့လားမေးရင်တော့....။
သက်ပြင်းတစ်ချက်အား ခပ်ရှည်ရှည်ချရင်း ဇူးလဲ့ပြောသည့်စကားများကိုသာ နားထောင်နေမိလိုက်တော့သည်။

မျဥ်းပြိုင်တွေဟာ အတူရှိနေပေမဲ့ ဆုံနိုင်ဖို့ကျ လမ်းမရှိခဲ့သလိုမျိုး နီးစပ်တယ်ထင်ခဲ့ရပေမဲ့ မဆုံနိုင်ခဲ့တဲ့ဆက်ဆံရေးတွေလည်းရှိခဲ့တယ်ဆိုတာ တော်တော်များများသိကြလေသည်။

#Äster(အက်စတာ)

အမုန္းပင္မွပြင့္ေသာအခ်စ္ပန္း
အပိုင္း {၉}

"လြန္းဟယ္ရီ စကားခဏေျပာရေအာင္"
အိမ္ေပၚသို႔တက္ရန္ျပင္ေနသည့္ ဟယ္ရီေျခလွမ္းတို႔မွာ အန္တီေခၚသံေၾကာင့္ ဧည့္ခန္းဆီသို႔ဦးတည္လိုက္မိသည္။တစ္ခါမွခုလိုမေျပာဖူးတာေၾကာင့္ရင္ထဲမွာလည္းထိတ္လန့္တုန္လႈပ္မိသြားသည္။အန္တီမ်ား ဟယ္ရီ႕အနားကထြက္သြားေတာ့မလို႔လားလို႔ေတြးမိေတာ့ လွမ္းေနသည့္ေျခလွမ္းတို႔မွာမခိုင္ေတာ့စြာ အနားရွိတံခါးေဘာင္အား လက္လွမ္းကိုင္ကာ မွီလိုက္မိသည္။

"ဘာေျပာမလို႔လဲအန္တီ"

အန္တီဆိုသည့္အေခၚေၾကာင့္ နန္းရိပ္မ်က္ခုံးႏွစ္ဖက္ေျမာက္တက္သြားကာ အံ့ၾသသြားရသည္။မူးေနလို႔လားလို႔ၾကည့္မိေတာ့လည္းလူကပုံမွန္ပင္။

"ဒီမွာလာထိုင္ပါလား တို႔မင္းနဲ႕ေဆြးႏြေးစရာေလးရွိေနလို႔"

ေျခလွမ္းတို႔အား အားယူကာေလွ်ာက္လိုက္ၿပီး အန္တီအေရွ႕ရွိ ဆိုဖာတြင္ဝင္ထိုင္ကာအန္တီအားၾကည့္ေနလိုက္မိသည္။အိမ္ေနရင္း အကၤ်ီအပြအားေအာက္မွ ေျပာင္လုံခ်ည္ကေလးျဖင့္တြဲဝတ္ထားပုံမွာ ဟယ္ရီမ်က္လုံးထဲေတာ့ၾကည့္ရ်္ေကာင္းလွသည္။ဟယ္ရီအၾကည့္တို႔မွာ အန္တီနီေစြးေစြး ႏႈတ္ခမ္းလႊာတို႔တြင္ရပ္တန့္သြားသည္။ဒီႏႈတ္ခမ္းလႊာတို႔ကေန ထြက္က်လာမည့္စကားလုံးတို႔ကို ဟယ္ရီရင္ခုန္ေနမိသည္။ထြက္သြားဖို႔သာေျပာခဲ့ရင္ ဟယ္ရီရင္ကြဲရခ်ည္ရဲ႕ေလ။

"သြန္းခ်ယ္ရီကိစၥနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး မင္းနဲ႕ေဆြးႏြေးစရာေလးရွိလို႔ အဆင္ေျပနိုင္မလား"
ထိုအခါမွသက္ျပင္းအား ခ်မိသည္။ေတာ္ပါေသးရဲ႕ေလ ထြက္သြားမွာမဟုတ္လို႔။

"ဘာမ်ားလဲ အန္တီ"
ဝုန္းဒိုင္းမ်ားႀကဲမလားဆိုၿပီး စိုးရိမ္မိခဲ့ေပမဲ့ေအးေအးေဆးေဆးပုံစံေၾကာင့္ စိုးရိမ္စိတ္အနည္းငယ္ေလ်ာ့က်သြားမိသည္။

"တို႔က ကိုကိုႀကီးဘက္က ကာေျပာေပးတယ္လို႔မင္းထင္ခ်င္လည္းထင္ေပါ့။ဒီကိစၥက ကိုကိုႀကီးနဲ႕မဆိုင္တာတို႔ယုံၾကည္တယ္။မင္းကိုလည္းယုံၾကည္ပါလို႔မေျပာေပမဲ့ ေသခ်ာေလးျပန္စုံစမ္းၾကည့္ေစခ်င္တယ္။မင္းယုံၾကည္ေအာင္သက္ေသျပဖို႔လည္း တို႔ႀကိဳးစားေနတယ္။အဲ့အတြက္မင္းဘက္ကလည္း တစ္ယူသန္မေတြးဘဲ ေသခ်ာေလးျပန္ၿပီး အေျဖကိုရွာေစခ်င္တယ္"
"ဟယ္ရီ ဒီကိစၥကိုအေျဖရွာဖို႔စဥ္းစားထားၿပီးသားပါ အန္တီ ဘာမ်ားေျပာအုံးမလဲ"
"မင္း ေနေတာ့ေကာင္းပါတယ္ေနာ္ လြန္းဟယ္ရီ"
"ေကာင္းပါတယ္"
"ၿပီးတာပါပဲ အဲ့တာေလးေတာ့စဥ္းစားၾကည့္ေစခ်င္တယ္ တို႔ေျပာတာနားေထာင္ေပးလို႔ ေက်းဇူး"
ေျပာၿပီး ေနရာမွထကာ မီးဖိုခန္းထဲသို႔ဝင္သြားေလသည္။အေပၚလည္းမတက္ခ်င္ေတာ့တာေၾကာင့္ ဆိုဖာေပၚတြင္ လွဲကာေနလိုက္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္။
---
"ဆူး ဘာခ်က္တာလဲ"
"အန္တီအတြက္ အ႐ြက္ေၾကာ္ေၾကာ္ေပးေနတာ အန္တီကအသားေတြသိပ္မစားလို႔ေလ"
"အန္တီစားတတ္ပါတယ္ဆိုကြယ္ ဆူးတစ္ေယာက္တည္းပင္ပန္းေနတာကို ဘာကူရမလဲ"
"ေဟာ့ဒီခုံမွာသာ ထိုင္ေနပါအန္တီရဲ႕ အန္တီမ်က္ႏွာေလးျမင္ရရင္ကို ဆူးက ပင္ပန္းတာေတြေပ်ာက္ၿပီးသား"
"အမေလး ဘာစားမလဲ ေကြၽးမယ္"
နန္းရိပ္နဲ႕ဆူး ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းကာ ပြဲက်ေနေတာ့သည္။ခဏအၾကာမွာေတာ့ သစ္လြင္လည္းျပန္လာေလေတာ့ ပိုၿပီးပြဲစည္ေနေတာ့သည္။ဟိုကဒီေရာက္၊ဒီကေနဟိုေရာက္ျဖင့္ မပ်င္းရေတာ့ေပ။

"ကဲကဲ ေတာ္ၿပီ ေတာ္ၿပီ ေရသြားခ်ိဳးေတာ့မယ္ ဒီေလာက္ရယ္ေနရတာမဟုတ္ေတာ့ဘူး"
"သြားသြားအန္တီ သစ္လြင္တို႔ေတာ့ ဆက္ၿပီး ေလေပါအုံးမယ္"
"သိပ္လည္းဆူမေနနဲ႕အုံး ရွင္တို႔မမေလးက အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္ထင္တယ္"
"ဟုတ္တယ္ ဟုတ္တယ္ သိပ္ဆူလို႔မျဖစ္ေသးဘူး"ပုခုံးေလးတြန့္ကာေျပာေနသည့္ဆူးအားၾကည့္ကာ ရယ္မိလိုက္ၾကသည္။အေပၚတက္ခါနီးဧည့္ခန္းဆီအၾကည့္တို႔ေရာက္မိေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္ေနသူအားလွမ္းျမင္ရသည္။ေျပာင္းလဲေနသည့္ပုံစံအားသတိထားမိေပမဲ့ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတာေတာ့မသိေပ။ခဏခဏဒီလိုေျပာင္းလဲေနၾကမလို႔ ထူးေထြၿပီးမစဥ္းစားခ်င္ေတာ့တာေၾကာင့္ အေပၚထပ္အခန္းဆီသာေျခလွမ္းတို႔ဦးတည္လိုက္မိေတာ့သည္။
---
ဒီရက္ထဲ သြန္းခ်ယ္ရီအမႈအားေခါင္းခ်င္းဆိုင္ေနရတာေၾကာင့္လူမွာေတာ္ေတာ္ေလးပင္ပန္းေနေတာ့သည္။ဒီေန႕လည္း ေတြ႕ၿပီး ေျခအေနအားေလ့လာခဲ့ၾကေသးသည္။အနည္းငယ္ေတာ့ တရားခံအား ရိပ္မိတယ္ဆိုေပမဲ့ အတိအက်မ်ိဳးႀကီးလည္းဟုတ္မေနေပ။ထင္ေၾကးသက္သက္သာရွိၿပီး သက္ေသမွာတစ္ခုမွရွာမရေသးေပ။ပိတ္ခဲ့တဲ့အမႈလည္းျဖစ္တာေၾကောင့္အနည္းငယ္ပိုခက္ေလသည္။လြန္းဟယ္ရီအေမကလည္းကြယ္လြယ္သြားၿပီဆိုေတာ့ အေျဖအားေပးနိုင္မည့္သူမွာေသခ်ာမရွိခဲ့။လြန္းဟယ္ရီအေမသာရွိေနခဲ့ရင္ေတာ့ အနည္းငယ္ပိုကာ လြယ္ကူေပလိမ့္မည္။ခုရက္ထဲလြန္းဟယ္ရီနဲ႕လည္းေသခ်ာမဆုံျဖစ္။ဒီတစ္ခါေျပာင္းလဲမႈကေတာ့ တကယ္ပဲလားမသိ အေတာ္ၾကာေနေပၿပီ။နန႕းရိပ္ကိုလည္းဆကိဆံတာအရင္လိုမဟုတ္ေတာ့။ဒါေပမဲ့လည္း အေသအခ်ာႀကီးေတာ့မယုံရဲေပ။ခဏအနားယူၿပီးေရခ်ိဳးခန္းဆီဝင္ကာေရခ်ိဳးမိသည္။

ေရခ်ိဳးၿပီးထြက္လာေတာ့ ခုတင္ေပၚတြင္ထိုင္ေနသည့္လြန္းဟယ္ရီအားေတြ႕လိုက္ရသည္။တစ္ခ်က္မွ်သာငဲ့ေစာင္းၾကည့္ၿပီးမွန္တင္ခုံတြင္ထိုင္ကာ ဆံႏြယ္တို႔အား ၿဖီးေနလိုက္မိသည္။ဘာစကားတစ္ခြန္းမွထြင္မလာတာေၾကာင့္ ဒီေန႕လည္းရာသီဥတုအေျခအေန သာယာၿပီထင္ရဲ႕ေလ။
"အန္တီ.."
ျပားရပါၿပီဒိအသံ။အရင္ဆို ေဒၚနန္းရိပ္လႊာလို႔ ခပ္တင္းတင္းေခၚေနက်ကိဳ ဒီလိုၾကားရေတာ့လည္း တစ္မ်ိဳးပင္။ႏူးႏူးညံ့ညံ့ေလးဆိုေပမဲ့ တစ္မ်ိဳးျဖစ္တာအမွန္။ေမာ့ၾကည့္မိေတာ့ေဘးတြင္လာရပ္ေနသည္။လက္ထဲတြင္လည္း ဖိုင္တစ္ခုအားကိုင္ထားေသးတာေၾကာင့္ ဘာမ်ားလဲဟုေတြးရင္း...
"အင္း..ဘာလို႔လဲလြန္းဟယ္ရီ"
"အန္တီကိုဒါေလးေပးမလို႔..."
လက္ထဲသို႔ေရာက္လာသည့္ဖိုင္အား ဖြင့္ၾကည့္မိေတာ့ ႏွစ္ဦးသေဘာတူလက္ထပ္စာခ်ဳပ္ ဆိုသည့္စာတန္းအားတန္းျမင္လိုက္ရတာေၾကာင့္ ဘာအဓိပ္ပါယ်လဲဟုတွေးရင်း သူ႕အားတစ္ဖန္ေမာ့ၾကည့္လိုက္မိသည္။
"အန္တီကိုေပးတာ ဒီစာခ်ဳပ္ေတြက တရားမဝင္မွန္းအန္တီလည္းသိမွာပါ။ဒီအခ်ိန္ထိဟယ္ရီေဘးနားေနတယ္ဆိုတာ အန္တီအကိုကိစၥေၾကာင့္ဆိုတာလည္း သိတယ္။ဟယ္ရီက ခဏတာေလးျဖစ္ျဖစ္ အန္တီကိုထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး ဦးရဲထြဋ္ေခါင္ကိုအနိူင္ယူဖို႔လုပ္ခဲ့တာ။အခု ဒီဟာကိုအန္တီကိုေပးထားပါ့မယ္။ႀကိဳက္သလိုလုပ္ပါ။"
"တို႔ကိုထြက္သြားခိုင္းတာလား လြန္းဟယ္ရီ"
"ဟင့္အင္း မဟုတ္ပါဘူးအန္တီ။ဟယ္ရီက အန္တီအေပၚအနိုင္မယူခ်င္ေတာ့သလို အန္တီ ဟယ္ရီကိုမုန္းေနမွာကိုလည္းမလိုလားလို႔ပါ။က်န္တာကေတာ့အန္တီသေဘာပါ"

ေအးေဆးတည္ၿငိမ္စြာေျပာေနသူအား နန္းရိပ္အကဲမခတ္တတ္ေတာ့ေပ။တကယ္ပဲေျပာေနျခင္းလား။ဒါမွမဟုတ္ ေနာက္ထပ္အစီအစဥ္သစ္ေရးဆြဲၿပီး နန္းရိပ္ကို အသုံးခ်ဖိဳ႕ႀကိဳးစားေနသလား မေတြးတတ္ေတာ့။

"မမႀကီးကိစၥကိုလည္းဟယ္ရီေသခ်ာစုံးစမ္းမွာပါ။အကယ္ရ်္.."
"မင္းႀကိဳက္သလိုစုံစမ္းပါ ကိုကိုႀကီးနဲ႕လုံးဝမဆိုင္ေၾကာင္းတို႔အာမခံတယ္။"
"အဲ့လိုမဟုတ္ခဲ့ဘူးဆိုရင္ေရာ အန္တီ"
"မင္းျဖစ္ေစခ်င္တဲ့အတိုင္းျဖစ္ေစရမွာေပါ့။မဟုတ္ခဲ့ရင္ေတာ့ ကိုကိုႀကီးသိကၡာအတြက္မင္းျပန္ေတာင္းပန္ရလိမ့္မယ္ လြန္းဟယ္ရီ"
"အန္တီသေဘာပါ..။"
"မင္း...ေနေတာ့ေကာင္းပါတယ္ေနာ္လြန္းဟယ္ရီ"
ထူးထူးဆန္းဆန္းေတြျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ နန္းရိပ္ ဒီေမးခြန္းကိုပဲထပ္ေမးမိသည္။
"ဟယ္ရီ ဖ်ားနာရင္ အန္တီကုေပးမွာလား"
"ေပါက္တက္ကရ တို႔ကဆရာဝန္မွမဟုတ္တာပဲကို မင္းမေကာင္းဘူးဆို ခက္ဆစ္ကို ဆရာေခၚခိုင္းလိုက္မယ္"
"ဆရာဝန္ကုလို႔မေပ်ာက္ဘူးအန္တီ"
ထိုစကားအားၾကားၿပီးေနာက္ ရင္ထဲစိုးရိမ္ထိတ္လန့္မႈတို႔႐ုတ္တရက္ဝင္သြားေတာ့သည္။မဆိုင္းမတြပင္ နန္းရိပ္လက္ဖမိုးမွာ ဟယ္ရီနဖူးေပၚထပ္လွ်က္သား။ကိုယ္လည္းမပူပါဘဲ ဘာမ်ားျဖစ္သလဲ။ဆရာဝန္ကုလို႔မေပ်ာက္ဘူးဆိုသည့္စကားအား ထပ္ခါထပ္ခါၾကားေနမိေတာ့ စိုးရိမ္စိတ္မွာပိုလာမိသည္။ဘာလို႔မ်ားလဲေလ ဘာမွမဆိုင္ပါဘဲ ဘာလို႔ပူေနရသလဲ။

"အန္တီစိတ္နဲ႕ဟယ္ရီဖ်ားနာတာမလို႔ အန္တီကုေပးမွပဲေပ်ာက္မွာ"

နဖူးေပၚမွလက္အားခ်က္ခ်င္း႐ုတ္သိမ္းလိုက္ကာ တစ္ဖက္သို႔မ်က္ႏွလႊဲလိုက္မိသည္။ဆယ္ေက်ာ္သက္လည္းမဟုတ္ပါဘဲ ဘာလို႔မ်ား ဒီစကားလုံးကိုရင္ခုန္မိပါလိမ့္။ရွက္စိတ္ေၾကာင့္ လူမွာလည္းညပူထူသြားကာ လက္ႏွစ္ဖက္အား တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္မိသည္။

"အန္တီမယုံၾကည္နိုင္ေသးဘူးဆိုတာ ဟယ္ရီသိပါတယ္။တစ္ေန႕ေန႕က်ရင္ေတာ့ သိလာမွာပါ ဟယ္ရီကအန္တီကိုခ်စ္ေၾကာင္းကိုေပါ့"

"ကေလးကလားအကြက္ေတြနဲ႕ ပုံစံေျပာင္းၿပီးအနိုင္ယူဖို႔ေတြးေနတာဆိုရင္ေတာ့ရပ္လိုက္တာ ေကာင္းမယ္။တို႔ကဆယ္ေက်ာ္သက္လည္းမဟုတ္ေတာ့ဘူး လြန္းဟယ္ရီ"

ထိုမွ်သာေျပာၿပီး ဖိုင္တြဲအားယူကာ အခန္းထဲမွထြက္သြားေလသည္။ခုတင္ေပၚထိုင္ခ်လိဳက္ရင္း ေႂကြလုဆဲဆဲမ်က္ရည္စတို႔အား.လက္ျဖင့္ဖယ္သုတ္ပလိုက္မိသည္။ဒီေလာက္ကေလးနဲ႕အန္တီယုံမွာမဟုတ္မွန္းဟယ္ရီသိပ္သိတာေပါ့ေလ။အရင္ကဆိုးခဲ့တာေတြအတြက္ ဒဏ္ေတာ့ျပန္ခံရအုံးမွာေပါ့။အန္တီျပန္ခ်စ္ခ်စ္မခ်စ္ခ်စ္ ဟယ္ရီကေတာ့ခ်စ္ေနမွာေပါ့။ခုခ်ိန္ဆို လက္ထပ္စာခ်ဳပ္ဟာ မီးေတာက္ၾကားထဲေရာက္ေနေလာက္ၿပီလို႔ေတြးမိေတာ့ မ်က္ရည္တို႔မွာ မထိန္းနိုင္ခဲ့။အန္တီက တကယ္ကို ျပတ္သားလွေလျခင္းပဲ။

---
"ဇူးလဲ့..."
"ဟာ တီေလး..ဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲ"
ကိုယ့္အားျမင္သည္ႏွင့္အံ့ၾသသြားၿပီး အေျပးလာဖက္သည့္တူမျဖစ္သူအား နန္းရိပ္ျပန္ဖက္ထားလိုက္မိသည္။
"ေဖေဖေရ..ေမေမေရ ဒီမွာ တီေလးလာတယ္"
"တီေလး ပိန္သြားတယ္ လာအထဲကို"
စကားေတြတရစပ္ေျပာကာ အလြမ္းသယ္ေနသည့္တူမျဖစ္သူေၾကာင့္ နန္းရိပ္ရယ္သာရယ္ေနမိေတာ့သည္။မေတြ႕ရတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာသြားၿပီဆိုေတာ့လည္း အလြမ္းသယ္တာမဆန္းလွပါေလ။
"ဘယ္သူနဲ႕လာတာလဲ"
"နန္းရိပ္တစ္ေယာက္တည္းလာတာ ကိုကိုႀကီး.."
"အိမ္ကိုျပန္လာတာလား..ဒီမွာလာေနပါလား လြန္းဟယ္ရီက စိတ္ခ်ရတာမဟုတ္ဘူး"
"ရပါတယ္ နန္းရိပ္အဆင္ေျပပါတယ္ "
"ေသခ်ာရဲ႕လား အခုထြက္လာတာဘာမွမေျပာဘူးလား"
"သူမရွိဘူး ကိုကိုႀကီး အလုပ္ကိစၥသြားတယ္ထင္တယ္။"
အစကေတာ့ေျပာၿပီးမွျပန္လာဖို႔ေပမဲ့ နန္းရိပ္မနိုးခင္တည္းက ထြက္သြားသည့္သူေၾကာင့္ မေျပာျဖစ္လိုက္ခဲ့။သစ္လြင္နဲ႕ဆူးကိုသာေျပာျဖစ္ခဲ့သည္။အစကေတာ့တားၾကေပမဲ့လည္း နန္းရိပ္အားနားလည္စြာ လက္ခံေပးခဲ့ၾကသည္။အိမ္သို႔အရင္ဆုံးျပန္ၿပီးမွ ကိုကိုႀကီးဆီထြက္လာခဲ့ျခင္းသာ။တကယ္တမ္းက် မေတြ႕ခဲ့တာလည္းေကာင္းေတာ့ေကာင္းသား။စိတ္ေျပာင္းသြားရင္လြယ္တာမွမဟုတ္ဘဲေလ။
"နန္းရိပ္အိမ္ျပန္ေရာက္မွပဲ ကိုကိုႀကီးလည္းစိတ္ခ်မ္းသာရမယ္။မဟုတ္ရင္စိတ္ပူေနရတာ။ငါ့ညီမေလး ခုမွပဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္႐ႊင္ေနရေတာ့မယ္"

နန္းရိပ္ၿပဳံးသာျပလိုက္မိသည္။ထိုအၿပဳံးကအသက္ပါရဲ႕လားေတာ့ ကိုယ္တိုင္လည္းမသိခဲ့။ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္႐ႊင္တဲ့ တကယ္ပဲ နန္းရိပ္ေပ်ာ္ေနခဲ့လားမသိေတာ့။ခုခ်ိန္ေလာက္ဆို လြန္းဟယ္ရီအိမ္ျပန္ေရာက္ေနလိမ့္မလား။နန္းရိပ္ကိုမေတြ႕လို႔ စိတ္ပူေနမည္လား။ေသခ်ာသည္ကေတာ့ အနိုင္ယူနိုင္မည့္တစ္ျခားနည္းလမ္းတစ္ခုကိုရွာေနလိမ့္မွာေပါ့။မုန္းေနတဲ့လူႏွစ္ေယာက္ခ်စ္သြားနိုင္တယ္ဆိုတာ ဇာတ္လမ္းေတြထဲမွာပဲရွိခဲ့တာမလားေလ။သူလည္းနန္းရိပ္ကိုဘယ္ေတာ့မွခ်စ္လာလိမ့္မွာမဟုတ္သလို နန္းရိပ္ကလည္းသူ႕ကိုခ်စ္လိမ့္မွာမဟုတ္တာပဲ။ေသခ်ာရဲ႕လားေမးရင္ေတာ့....။
သက္ျပင္းတစ္ခ်က္အား ခပ္ရွည္ရွည္ခ်ရင္း ဇူးလဲ့ေျပာသည့္စကားမ်ားကိုသာ နားေထာင္ေနမိလိုက္ေတာ့သည္။

မ်ဥ္းၿပိဳင္ေတြဟာ အတူရွိေနေပမဲ့ ဆုံနိုင္ဖို႔က် လမ္းမရွိခဲ့သလိုမ်ိဳး နီးစပ္တယ္ထင္ခဲ့ရေပမဲ့ မဆုံနိုင္ခဲ့တဲ့ဆက္ဆံေရးေတြလည္းရွိခဲ့တယ္ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသိၾကေလသည္။

#ster(အက္စတာ)

You'll Also Like

ဒါကို တိရုံလို့ ခေါ်တာလား (Zoo) By SN_SwaeNyoe002

Fantasy

28.3K 4.7K 51

ဘာသာပြန်သူ - စွဲညို့အသင်း

Big Bossရဲ႕ ကိုယ္ဝန္လြယ္ထားရၿပီ [Myanmar Translation] By dokkaebe

Fantasy

2.8M 395K 129

ကိုယ့္ကိုယ္ကို အထင္ႀကီးလြန္းၿပီး ေသြးနားထင္ေရာက္ကာ ေအးစက္စက္ေနတတ္တဲ့ ေကာင္ေလးရယ္ သြက္သြက္လက္လက္ ထက္ထကျ္မက္ျမက္နဲ႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္ၿပီး ဆြဲေဆာင္မႈ႐ွိတ...

ပန်းလေးလိုလှတဲ့ ဗီလိန်ရှစ်စွမ်း By Puddin524

Fantasy

270K 37.6K 93

This is not my own story.

နေရာလွတ်နှင့်အတူသားရဲကမ္ဘာဆီသို့ [COMPLETE]✓ By Little_sourcandy

Fantasy

707K 109K 161

This novel isn't mine and I just translate;it's fun translation. ဒါလေးကို ဘာသာပြန်တဲ့လူရှိလားရှာခဲ့ပေမယ့် မရှိဘူးထင်လို့ပါ၊ ပြန်ထားတဲ့လူရှိတယ်ဆိုရင်...

အမုန်းပင်မှပွင့်သောအချစ်ပန်း...

By Aster_2122