Yoon Lay ေမာင္းေသာ ကားအား စီးရင္း Taehyung အျပင္သို႔ ေငးလ်က္ လိုက္ပါလာမိသည္.....
ရင္ထဲတြင္လည္း ဒြိဟျဖစ္ေနေသာ အေတြးတို႔ျဖင့္......
ငါ ဘာျဖစ္ေနပါလိမ့္ ဒီေန႔တစ္ေန႔လုံး
ဘာလို႔ စိတ္က ဟို ဘာမဟုတ္တဲ့ေတ်ာက္ဆီ ေရာက္ေနရတာလဲ ?
သူ ဘယ္သြားသြား ငါနဲ႔ ဘာဆိုင္လို႔ သိခ်င္ေနရတာလဲ ?
မသိဘူး မသိခ်င္ဘူး ျမင္လည္းမျမင္ခ်င္ဘူး......
မ်က္လုံးမ်ားအား အသာေမွးစင္းကာ ေနေနမိသည္.....
စိတ္ရွိတိုင္းဆို သြားေနၾက ဟန္ျမစ္ဆီသြားခ်င္ေပမယ့္ အလုပ္ကိစၥကရွိေသးသည္မို႔ သြားလို႔မျဖစ္ေသး....
အေရွ႕မွ Yoon Lay ကေတာ့ ကားကို ညင္သာစြာ ေမာင္းေန၏။
" သခင္ေလး ဆိုင္ေရာက္ပါပီ.... သခင္ေလး သခင္ေလး.... "
" ဪ အင္းမ္ ေျပာ..... "
အဆက္မျပတ္ေခၚေနေသာ Yoon Lay အသံေၾကာင့္ Taehyung သတိျပန္၀င္လာသည္.....
ပတ္၀န္းက်င္ကိုၾကည့္ေတာ့လည္း သူထိုင္ေနၾက Coffee ဆိုင္ေရွ႕တြင္ ေရာက္ေနလ်က္......
Yoon Lay ကေတာ့ စိုးရိမ္သည့္ မ်က္၀န္းတို႔ျဖင့္ သူ႔အား ၾကည့္ေနဆဲ......
" သခင္ေလး အဆင္ေျပရဲ႕လား ေနေရာေကာင္းရဲ႕လား..... "
" ေန ေန ငါအဆင္ေျပတယ္ ေမာင္းလိုက္ေတာ့ ငါမဆာေသးလို႔ ႐ုံးေရာက္မွပဲ ၾကည့္စားလိုက္မယ္..... "
" သခင္ေလး ျဖစ္ပါ့မလား ဟိုက ေနရာ အသစ္ေနာ္ အဆင္မေျပလို႔ရွိရင္..... "
" ငါ့မွာ မင္းတစ္ေယာက္လုံးပါတာပဲကိုကြာ အဆန္းလုပ္လို႔ ဒီ့ထက္ဆိုးတဲ့ေနရာေတြကိုေတာင္ သြားခဲ့ေသးတာပဲ...... "
" ဟုပါပီ သခင္ေလးရယ္..... "
သူ႔အား ယုံၾကည္စြာေျပာလာေသာ စကားတို႔ေၾကာင့္ Yoon Lay ၀မ္းသာမိပါသည္.....
စိတ္ခ်ပါ ကြၽန္ေတာ္က သခင္ေလးကို အၿမဲကာကြယ္ေပးမွာမို႔......
သခင္ေလးကေတာ့ လွည့္ပင္မၾကည့္ဘဲ မ်က္လုံးမ်ားအား အသာေမွးစင္းထား၏။
အိမ္ထဲရွိ ပစၥည္းမ်ားအား ေပါက္ခြဲလ်က္ ေသာင္းက်န္းေနေသာ Han Yura.....
မ်က္၀န္းမ်ားက ေဒါသစိတ္ေၾကာင့္ နီရဲတြတ္လို႔ေန၏။
၀တ္ထားေသာ အျဖဴေရာင္ဂါ၀န္မွာလည္း ဖုန္မႈန႔္မ်ားေပက်ံလ်က္.....
ေဒါသေၾကာင့္ လူကပုံပ်က္ပန္းပ်က္ျဖစ္လို႔ေနသည္.....
တကယ္ေတာ့ Jeon သူမဆီမလာတာ တစ္ပတ္ေလာက္ရွိပီမို႔ မေန႔က မေနႏိုင္ဘဲ အိမ္လိပ္စာစုံစမ္း၍လိုက္သြားခဲ့သည္.....
ဟိုေရာက္ေတာ့ ေတြ႕လိုက္ရပါသည္.....
သို႔ေသာ္ ခ်စ္ရသူ၏ မ်က္၀န္းမ်ားက ၀မ္းသာဟန္ေပါက္မေနခဲ့.....
တကယ္ပဲ တကယ္ပဲ သူ ဟိုေတ်ာက္ကို.......
သံသယမ်ားအား ဆက္မေတြးေတာ့ဘဲ ေနေနမိသည္.....
သူမ Kim Taehyung ဆိုသူကို မရႈံးခ်င္ပါ.....
ဘယ္ေတာ့မွလည္း သူမ်ားကို ရႈံးခဲ့ဖူးသူမဟုတ္ခဲ့......
ခု စိတ္ထဲရွိသည္ကေတာ့ Kim Taehyung ကို အစိတ္စိတ္အႁမႊာႁမႊာျဖစ္ေအာင္ လုပ္ခ်င္ေနမိသည္သာ......
ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ မွန္ကြဲစမ်ားႏွင့္ ထိုင္ခ်ေနရင္းမွ ရလာေသာ အႀကံဉာဏ္တစ္ခု......
ဟုတယ္ အဲ့နည္းနဲ႔ Jeon ကို ျပန္ေခၚရမွာပဲ......
အ႐ူးပုံစံေပါက္ေနေသာ သူမမ်က္ႏွာေပၚမွ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္အၿပဳံးတစ္ခ်ိဳ႕......
°
°
°
°
°
" ဪ Tae ေရာက္ေနတာၾကာပီလား..... "
" အာ မၾကာေသးပါဘူး ခုမွေရာက္တာ.... "
" Sorry ပါ ကိုလည္း အိပ္ရာထေနာက္က်သြားတာနဲ႔..... "
" ရပါတယ္ ခင္ဗ်ားပုံစံက အအိပ္မက္တယ္နဲ႔တူတယ္..... "
" Tae က လူကဲခတ္ေတာ္သားပဲ ဟုတယ္ ကိုက ငယ္ငယ္ကတည္းက အရမ္းအအိပ္မက္တာေလ.... ဟား ဟား..... "
မ်က္လုံးမ်ားမွိတ္က်သြားသည္အထိ ရယ္ေနေသာ သူ႔ကိုၾကည့္ရင္း Tae ၿပဳံးေနမိသည္.....
ကြၽန္ေတာ္လည္း ခင္ဗ်ားလို အပူအပင္ကင္းကင္းနဲ႔ ရယ္ႏိုင္ရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိုက္မလဲဟင္.....
" လာေလ Tae ဒီေနရာက Tae ေနရာပဲ ဘယ္လိုလဲ သေဘာက်တယ္မလား..... "
" အင္းမ္ ေလေကာင္းေလသန႔္လည္းရတယ္ ကြၽန္ေတာ့္အႀကိဳက္ပါပဲ..... ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ Min Yoongi..... "
" အာ အဲ့လိုႀကီးမေခၚပါနဲ႔ ကိုတို႔က သူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္ေနပီပဲ ဟုတယ္မလားဟင္ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးျဖစ္သြားေအာင္ Hyung လို႔ပဲေခၚ...... "
" ဟုကဲ့ Hyung...... "
ေႏြးေထြးေသာ အၾကည့္တို႔ျဖင့္ ၾကည့္ကာ ေျပာလာေသာ Min Yoongi ေၾကာင့္ Taehyung ျငင္းလို႔မရခဲ့.....
Hyung တဲ့ ကြၽန္ေတာ္ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေခၚခဲ့ဖူးဘူး ဟင့္အင္း ေခၚရမယ့္လူလည္းမရွိခဲ့ပါဘူး သူငယ္ခ်င္းဆိုလို႔ Yoon Lay တစ္ေယာက္ပဲရွိခဲ့တာဆိုေတာ့ ခု ခင္ဗ်ားက ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ ဒုတိယေျမာက္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္လာခဲ့ပီ.....
" ဒါဆို ကိုသြားပီေနာ္ ေန႔လည္စာစားမွေတြ႕ၾကမယ္..... "
" အင္းမ္ Hyung..... "
တစ္ခ်က္ၿပဳံးျပကာ ထြက္သြားေသာ Yoongi Hyung.....
Yoon Lay ကေတာ့ ဟိုဟိုဒီဒီေလွ်ာက္ၾကည့္ရင္း စပ္စုလို႔ေန၏။
ပီးေနာက္ သူ႔နားသို႔ ကပ္လာသည္.....
" သခင္ေလး အဲ့လူနဲ႔သိပ္မေရာပါနဲ႔ သူ႔ၾကည့္ရတာ သိပ္မ႐ိုးသလိုပဲ..... "
" ဪ မင္းကလည္း ပုံစံက လူ႐ိုးလူေကာင္းပါ ငါ့အကိုလိုပဲ ခံစားရတယ္ မင္းလည္းသိပါတယ္ ငါ လူကဲခတ္ေတာ္တယ္ဆိုတာ..... "
" အာ့ဆို သခင္ေလး Jungkook ကိုေရာ ဘယ္လိုျမင္လဲဟင္..... "
" ဟင္...... "
႐ုတ္တရက္ေမးလာေသာ Yoon Lay ၏စကားမ်ားတြင္ သူလမ္းေပ်ာက္ေနမိသည္.....
စိတ္ထဲေရာက္လာသည္က မေန႔က နမ္းခဲ့တဲ့အျဖစ္အပ်က္မ်ား......
ေအးစက္လာေသာ လက္တို႔ႏွင့္အတူ Taehyung အားတင္း၍ေျပာလိုက္၏။
" သူ႔ကိုလား ငါခန႔္မွန္းလို႔မရဘူး ဒါေပမယ့္ ငါသိတာက သူက ငါ့ကိုဒုကၡေပးေနတဲ့သူဆိုတာပဲ..... "
" ေတာင္းပန္ပါတယ္ သခင္ေလးကြၽန္ေတာ္က ဒီတိုင္း႐ိုး႐ိုး..... "
" ထားလိုက္ေတာ့ ငါနားလည္ပါတယ္ ဒီတစ္ႏွစ္ေလာက္ေတာ့ ငါဒုကၡခံရဦးမွာေပါ့ မင္းလည္းသည္းခံလိုက္ပါ ေနာက္ႏွစ္က် ငါသူ႔ကိုကြာမွာ..... "
" ဟုကဲ့ သခင္ေလး..... "
ေျပာသာေျပာလိုက္ရေသာ္လည္း အသံတို႔က တုန္ယင္ေနမိသည္.....
သူနဲ႔ေဝးေဝးေနရရင္ေကာင္းေပမယ့္ မသိစိတ္ကေတာ့......
နားမလည္ႏိုင္ေသာ ခံစားခ်က္တို႔ႏွင့္အတူ လမ္းမထက္သို႔ ေငးၾကည့္ေနမိသည္......
Yoon Lay ကေတာ့ တစ္ခုခုကိုသိေနသည့္အလား.....
" ကြၽန္ေတာ္သိတာေပါ့ သခင္ေလး Jungkook အေပၚ ဘယ္လိုသေဘာထားလဲဆိုတာ..... "
ဖုန္းအား အဆက္မျပတ္ေခၚေနေသာ Noona ေၾကာင့္ Jungkook စိတ္မပါစြာကိုင္လိုက္ရသည္.....
" အြန္း Noona..... "
" Jeon တို႔ေျပာစရာရွိတယ္ အိမ္ကိုလာခဲ့ပါလားဟင္ အေရးႀကီးလို႔..... "
" ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ အင္းမ္ပါ ထြက္လာခဲ့လိုက္မယ္...... "
" အာ့ဆို တို႔ေစာင့္ေနမယ္ေနာ္.... "
" အြန္း..... "
ဘာျဖစ္ေနပါလိမ့္ ?
ဒီေလာက္ ခ်စ္ရသူက တယုတယဖုန္းဆက္ေခၚတာေတာင္ ေျခလွမ္းတို႔ကတုံ႔ေနမိသလို......
စိတ္မ်ားကေႏွာက္က်ိေနသည္မို႔ ဘယ္မွမသြားျဖစ္....
ဒီတေလာ အိမ္မွာသာ ေနျဖစ္ေနသည္.....
မနက္ကလည္း ဟိုေတ်ာက္မႏိုးခင္ အေစာႀကီးထကာ ၿခံထဲရွိ ပန္းၿခံေလးထဲထိုင္ေနခဲ့သည္......
အမွန္အတိုင္းဆိုရလွ်င္ ထိုပန္းၿခံေလးကို Jungkook သေဘာက်မိသည္.....
စိုက္ပ်ိဳးထားေသာ Lavender ပန္းရနံ႔ေလးမ်ားကို ရႈရႈိက္ရသည္ကိုလည္း ႏွစ္သက္သည္.....
ဒီေနရာေလးက သူ႔ကို ေအးခ်မ္းမႈေပးစြမ္းႏိုင္ေသာ ေနရာေလးဟု သတ္မွတ္ရမည္လား......
အေတြးအား ႐ုတ္သိမ္းကာ ဆံပင္အား တစ္ခ်က္သပ္လ်က္ ေနရာမွထထြက္လာခဲ့သည္.....
ဒီတစ္ခါေတာ့ သူျပတ္ျပတ္သားသားေျပာရေတာ့မည္.....
Noona ကို မခ်စ္ေတာ့ဘူးဟူ၍.....
°
°
°
°
°
" ဟာကြာ မင္းတို႔ ဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲ ငါက မင္းတို႔ Boss ေလ ငါ့စကားပဲနားေထာင္ရမယ့္ဥစၥာ.... "
" ေတာင္းပန္ပါတယ္ Boss ခုဟာက Boss ေဒၚေလးက လုပ္လိုက္ဆိုလို႔.... "
သူ႔အား မ်က္ႏွာငယ္ေလးႏွင့္ၾကည့္ကာ တီးတိုးဆိုလာေသာ Woo Bin....
ဒီတစ္ခါေတာ့ Yoongi စိတ္ေလွ်ာ့ကာ ဘာမွ်ဆက္မေျပာေတာ့ဘဲ ထိုင္ခ်လိုက္သည္.....
ေဒၚေလး ေဒၚေလး ဘာမွ်မဟုတ္သည့္ကိစၥေလးကို ပုံႀကီးခ်ဲ႕ျပန္ပီ.....
ဒီကိစၥရဲေတြသာ သိသြားၾကည့္.....
Yoongi လက္ထိပ္ႏွင့္ သံတိုင္ၾကားထဲေရာက္မည္မွာမလြဲ.....
လုပ္တာကိုလည္းၾကည့္ တစ္ဖက္ႏိုင္ငံက လက္နက္ေမွာင္ခိုလာ၀ယ္တဲ့သူေတြကို ပိုက္ဆံခ်က္ခ်င္းမေပးလို႔ အကုန္သတ္ခိုင္းတယ္တဲ့.....
ျဖစ္သင့္လား အဲ့တာျဖစ္သင့္လားဗ်ာ......
စိတ္ညစ္ညစ္ႏွင့္ ထိုင္ေနစဥ္ ၀င္လာေသာ ဖုန္း......
" ဗ်ာ ေဒၚေလး...... "
" ငါ ေတာင္းပန္ပါတယ္ Yoongi သူတို႔က ပိုက္ဆံခ်က္ခ်င္းမေပးေသးဘဲ ပစၥည္းေတြကို မယုံသလိုလုပ္ေနေတာ့ ငါလည္း ေဒါသထြက္ပီး..... "
" ေဒၚေလး မစဥ္းစားဘူးလားဗ်ာ အဲ့လိုလူမ်ိဳးေတြက သူတို႔ပုံစံအတိုင္းလုပ္မွာပဲေလ ကြၽန္ေတာ္တို႔က အဲ့လိုႀကီးမလုပ္လိုက္သင့္ဘူး...... "
" ေအးပါ ငါလည္း ငါလည္း စိတ္ေတြေထြေနလို႔.... ေတာင္းပန္ပါတယ္...... "
" ထားလိုက္ပါေတာ့ ေဒၚေလးလည္း US ျပန္ဖို႔သင့္ပီေနာ္..... ဒီကိစၥေရွာင္တဲ့အေနနဲ႔ျပန္..... "
" ဟင့္အင္း ငါျပန္လို႔မရေသးဘူး လုပ္စရာေလးေတြက်န္ေသးတယ္ ဒီကိစၥကိုေတာ့ မင္းဘာသာမင္း ၾကည့္က်ပ္ရွင္းလိုက္..... ဒါပဲ..... "
" ဟာဗ်ာ ေဒၚေလး ေဒၚေလး..... ေဒၚေလး..... "
" တီ.....!!!!!!! "
ဘာမေျပာညာမေျပာႏွင့္ ဖုန္းခ်သြားေသာ ေဒၚေလးျဖစ္သူအား Yoongi သက္ျပင္းခ်႐ုံမွလြဲ၍ ဘာမွ်မတတ္ႏိုင္ခဲ့......
ခုေတာ့ ရွင္းရဦးမွာေပါ့ အဲ့ကိစၥေတြကို......
မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လ်က္ ထိုင္ေနစဥ္ ႐ုတ္တရက္စကားစလာသူက Woo Bin.....
" ဟိုေလ Boss..... "
" ေအး ဘာလဲ..... ဘာျဖစ္ျပန္ပီလဲ.... "
" ဟို ဟို ဘာမွေတာ့မဟုတ္ပါဘူး အခု ေန႔လည္စာစားရမယ့္အခ်ိန္ေရာက္ေနပီဆိုေတာ့ေလ.... အဲ့တာ ဟို သူေဌး Kim နဲ႔..... "
" ေဟ ဟုသားပဲ ငါေနာက္က်ေနပီပဲ ေအး ေအး အသိေပးတာ ေက်းဇူးပဲ Woo Bin.... "
" ဟုကဲ့...... "
သူေဌး Kim ဆိုေသာ အသံၾကားသည္ႏွင့္ ခ်က္ခ်င္းၿပဳံးေပ်ာ္လာကာ ေျပးထြက္သြားေသာ Boss ျဖစ္သူေၾကာင့္ Woo Bin အနည္းငယ္ၿပဳံးမိပါသည္.....
ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္တယ္လို႔ မွတ္ယူခဲ့တဲ့ သူတို႔ရဲ႕ Boss ႀကီးလည္း အခ်စ္ေၾကာင့္ ေျပာင္းလဲသြားတာပဲ.....
အေျပးတစ္ပိုင္းျဖင့္ ထိုေကာင္ေလးရွိရာ ႐ုံးခန္းဆီ Yoongi ေျပးထြက္လာခဲ့သည္.....
ဟိုေရာက္ေတာ့ သူ႔အနားက Yoon Lay ဆိုသူႏွင့္ ထမင္းလိပ္စားေနေသာ ေကာင္ေလး.....
သူ၀င္လာေတာ့ မ်က္လုံးေလး ျပဴးတူးၿပဲတဲျဖင့္ လွမ္းၾကည့္၏။
တကယ္ကို ခ်စ္စရာေလးဗ်ာ.....
ပါးစပ္ထဲထည့္စားေနတဲ့ ထမင္းလိပ္ေတြက နည္းနည္းေနာေနာမဟုတ္.....
ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးမ်ားျဖင့္ ကေလးတစ္ေယာက္လို ျဖစ္လို႔ေနသည္.....
ဒီလိုမ်ိဳးေလးလည္း ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာပဲလား......
" ဪ ဟို ဟို Yoongi Hyung က ဘာကိစၥ..... "
" ဟမ္ ဪ အင္းမ္ ထမင္း ထမင္းလာစားတာ.... "
" ဗ်ာ..... ကြၽန္ေတာ္တို႔က စားေနတာၾကာပီ......နဲနဲပဲက်န္..... "
" အာ ရတယ္ ရတယ္ ကိုစားတတ္တယ္ မင္းစားေနတဲ့ထဲကပဲ ေကြၽး ဟုပီလား..... "
" ဟာ အားနာစရာႀကီး Yoon Lay ဒီထမင္းလိပ္သြား၀ယ္ေပးပါဦး..... "
" ဟုကဲ့ သခင္ေလး..... "
" အာ ေန ေန ေနေတာ့ ကို ရွိတာနဲ႔ပဲ စားလိုက္မယ္ Yoon Lay လည္း သြားမေနနဲ႔..... "
" ျဖစ္ပါ့မလား ကြၽန္ေတာ္စားေနတာ နဲနဲပဲ..... "
" ျဖစ္တယ္ ျဖစ္တယ္ ေပး.... "
Taehyung လက္ထဲမွ ထမင္းလိပ္ဘူးအား ယူကာ စားလိုက္ေသာ Yoongi.....
ဘာမွမျဖစ္သည့္အလား ပလုတ္ပေလာင္းျဖင့္ စားျပေနေသာ သူေၾကာင့္ Taehyung ခမ်ာ အနည္းငယ္အားနာလာမိသည္.....
ပီးေတာ့ သူစားလို႔ က်န္သည့္အရာေလးက သုံးေလးခုတည္းရယ္.....
ေရွ႕မွ သူကေတာ့ အားရပါးရျဖင့္ စားေနၿမဲ......
အားနာမႈတို႔ျဖင့္ လက္ထဲမွဘူးေလးအား အတင္းလုယူမိသည္......
ဟုတယ္ေလ ကို႔ထက္ရာထူးႀကီးပီး အလုပ္တြဲလုပ္ေနတဲ့သူကို ဒီလိုဆက္ဆံလို႔ျဖစ္မလား.....
" ေတာ္ပါေတာ့ မစားပါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ ေနာက္တစ္ပြဲမွာေပးပါ့မယ္..... "
" ရပါတယ္ Tae ရယ္ ကိုစားတတ္ပါတယ္ဆို...... "
" ဒါက အားနာဖို႔ေကာင္းတယ္ေလ သူမ်ားက်န္တာကို..... "
" မင္းနဲ႔ကိုနဲ႔ၾကားမွာ အားနာစရာေတြလိုေသးလို႔လား ဟမ္..... "
" ဟင္...... "
ဒီတစ္ခါေတာ့ Taehyung ဆက္မေျပာႏိုင္ဘဲ အၾကည့္လႊဲလိုက္မိသည္.....
Yoongi ကေတာ့ ၿပဳံးလ်က္ၾကည့္ေနဆဲသာ.....
ဒီလူ ဘာသေဘာပါလိမ့္ စကားေျပာတာက အေႏွာင့္အသြားမလြတ္ဘဲ.....
" စိတ္ထဲမထားပါနဲ႔ ကိုတို႔က သူငယ္ခ်င္းေတြဆိုေတာ့ အားနာမႈေတြမလိုဘူးလို႔ ေျပာခ်င္တာပါ..... "
" ဟုကဲ့ ရပါတယ္.... Hyung..... "
Yoongi စကားစပ္လိုက္ေတာ့မွ အနည္းငယ္ၿပဳံးရယ္လာေသာ မ်က္ႏွာေလး.....
အနည္းငယ္ပ်က္ယြင္းသြားေသာ မ်က္ႏွာေလးေၾကာင့္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသည္က လြဲလွ်င္ Yoongi စိတ္မေလွ်ာ့ေသးပါ.....
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ထိုေကာင္ေလးအခ်စ္ကို သူရေအာင္ ႀကိဳးစားမည္.....
ခက္ေတာ့ခက္သား ပိုင္ရွင္ရွိပီးသား လူကိုမွ သေဘာက်မိတဲ့သူ......
သူ႔ပုံစံက မေကာင္းတဲ့လူတစ္ေယာက္ျဖစ္သြားခဲ့ေလမလား......
Jungkook, Noona အိမ္သို႔ေရာက္လာခဲ့သည္......
တစ္အိမ္လုံးက လူမရွိသည့္အလား တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္လို႔ေန၏။
သူအထဲ၀င္လိုက္ေတာ့ တည္ၿငိမ္စြာ ထိုင္ေနေသာ Noona.....
" Noona.... "
နာမည္ေခၚလိုက္ေတာ့ ငိုထားေသာ မ်က္ႏွာျဖင့္ သူ႔အား လွည့္ၾကည့္လာသည္......
ပတ္၀န္းက်င္တြင္လည္း ပ်က္စီးေနေသာ ပစၥည္းမ်ားျဖင့္ ရႈပ္ပြလ်က္.....
" Jeon ေရာက္ပီလား.... တို႔မသိလိုက္ဘူး..... "
" အင္းမ္ ခုမွေရာက္တာ ကြၽန္ေတာ္ေလ Noona ကိုေျပာစရာရွိတယ္သိလား..... ကြၽန္ေတာ္ ကြၽန္ေတာ္ ကြၽန္ေတာ္ Noona ကို...... "
" တို႔မွာ ကိုယ္၀န္ရွိေနပီ Jeon.... မင္းနဲ႔ရတဲ့ကေလး..... "
" ဗ်ာ...... "
တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ကာ ေျပာလာေသာ Noona ၏ စကားမ်ားက Jungkook အား ေခ်ာက္ျခားေစသည္.....
တစ္ေလာကလုံး ေျပာင္းျပန္လွန္သြားသလို.....
ဘာလို႔လဲ ဘာလို႔ ဘာလို႔ မခ်စ္ေတာ့ဘူးလို႔ ဖြင့္ေျပာမယ့္အခ်ိန္က်မွ......
Wae.....!!!!!!!!
Yura ကေတာ့ ၿပဳံးလ်က္သာေနေနမိသည္......
စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေက်နပ္မိလ်က္သား.....
ငါ့ရဲ႕ Jeon ကို နင့္ဆီကေနရေအာင္ ျပန္ယူျပမယ္ Kim Taehyung ေရ.......
ＶＩＣＴＯＲＩＡ 👑
မရွင္းလင္းေသာ ခံစားခ်က္တို႔နဲ႔ သူတို႔ အဆင္ေျပႏိုင္ပါဦးမလား.......
[ UNICODE ]
Yoon Lay မောင်းသော ကားအား စီးရင်း Taehyung အပြင်သို့ ငေးလျက် လိုက်ပါလာမိသည်.....
ရင်ထဲတွင်လည်း ဒွိဟဖြစ်နေသော အတွေးတို့ဖြင့်......
ငါ ဘာဖြစ်နေပါလိမ့် ဒီနေ့တစ်နေ့လုံး
ဘာလို့ စိတ်က ဟို ဘာမဟုတ်တဲ့တျောက်ဆီ ရောက်နေရတာလဲ ?
သူ ဘယ်သွားသွား ငါနဲ့ ဘာဆိုင်လို့ သိချင်နေရတာလဲ ?
မသိဘူး မသိချင်ဘူး မြင်လည်းမမြင်ချင်ဘူး......
မျက်လုံးများအား အသာမှေးစင်းကာ နေနေမိသည်.....
စိတ်ရှိတိုင်းဆို သွားနေကြ ဟန်မြစ်ဆီသွားချင်ပေမယ့် အလုပ်ကိစ္စကရှိသေးသည်မို့ သွားလို့မဖြစ်သေး....
အရှေ့မှ Yoon Lay ကတော့ ကားကို ညင်သာစွာ မောင်းနေ၏။
" သခင်လေး ဆိုင်ရောက်ပါပီ.... သခင်လေး သခင်လေး.... "
" ဪ အင်းမ် ပြော..... "
အဆက်မပြတ်ခေါ်နေသော Yoon Lay အသံကြောင့် Taehyung သတိပြန်၀င်လာသည်.....
ပတ်၀န်းကျင်ကိုကြည့်တော့လည်း သူထိုင်နေကြ Coffee ဆိုင်ရှေ့တွင် ရောက်နေလျက်......
Yoon Lay ကတော့ စိုးရိမ်သည့် မျက်၀န်းတို့ဖြင့် သူ့အား ကြည့်နေဆဲ......
" သခင်လေး အဆင်ပြေရဲ့လား နေရောကောင်းရဲ့လား..... "
" နေ နေ ငါအဆင်ပြေတယ် မောင်းလိုက်တော့ ငါမဆာသေးလို့ ရုံးရောက်မှပဲ ကြည့်စားလိုက်မယ်..... "
" သခင်လေး ဖြစ်ပါ့မလား ဟိုက နေရာ အသစ်နော် အဆင်မပြေလို့ရှိရင်..... "
" ငါ့မှာ မင်းတစ်ယောက်လုံးပါတာပဲကိုကွာ အဆန်းလုပ်လို့ ဒီ့ထက်ဆိုးတဲ့နေရာတွေကိုတောင် သွားခဲ့သေးတာပဲ...... "
" ဟုပါပီ သခင်လေးရယ်..... "
သူ့အား ယုံကြည်စွာပြောလာသော စကားတို့ကြောင့် Yoon Lay ၀မ်းသာမိပါသည်.....
စိတ်ချပါ ကျွန်တော်က သခင်လေးကို အမြဲကာကွယ်ပေးမှာမို့......
သခင်လေးကတော့ လှည့်ပင်မကြည့်ဘဲ မျက်လုံးများအား အသာမှေးစင်းထား၏။
အိမ်ထဲရှိ ပစ္စည်းများအား ပေါက်ခွဲလျက် သောင်းကျန်းနေသော Han Yura.....
မျက်၀န်းများက ဒေါသစိတ်ကြောင့် နီရဲတွတ်လို့နေ၏။
၀တ်ထားသော အဖြူရောင်ဂါ၀န်မှာလည်း ဖုန်မှုန့်များပေကျံလျက်.....
ဒေါသကြောင့် လူကပုံပျက်ပန်းပျက်ဖြစ်လို့နေသည်.....
တကယ်တော့ Jeon သူမဆီမလာတာ တစ်ပတ်လောက်ရှိပီမို့ မနေ့က မနေနိုင်ဘဲ အိမ်လိပ်စာစုံစမ်း၍လိုက်သွားခဲ့သည်.....
ဟိုရောက်တော့ တွေ့လိုက်ရပါသည်.....
သို့သော် ချစ်ရသူ၏ မျက်၀န်းများက ၀မ်းသာဟန်ပေါက်မနေခဲ့.....
တကယ်ပဲ တကယ်ပဲ သူ ဟိုတျောက်ကို.......
သံသယများအား ဆက်မတွေးတော့ဘဲ နေနေမိသည်.....
သူမ Kim Taehyung ဆိုသူကို မရှုံးချင်ပါ.....
ဘယ်တော့မှလည်း သူများကို ရှုံးခဲ့ဖူးသူမဟုတ်ခဲ့......
ခု စိတ်ထဲရှိသည်ကတော့ Kim Taehyung ကို အစိတ်စိတ်အမြွှာမြွှာဖြစ်အောင် လုပ်ချင်နေမိသည်သာ......
ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် မှန်ကွဲစများနှင့် ထိုင်ချနေရင်းမှ ရလာသော အကြံဉာဏ်တစ်ခု......
ဟုတယ် အဲ့နည်းနဲ့ Jeon ကို ပြန်ခေါ်ရမှာပဲ......
အရူးပုံစံပေါက်နေသော သူမမျက်နှာပေါ်မှ ကြောင်တောင်တောင်အပြုံးတစ်ချို့......
°
°
°
°
°
" ဪ Tae ရောက်နေတာကြာပီလား..... "
" အာ မကြာသေးပါဘူး ခုမှရောက်တာ.... "
" Sorry ပါ ကိုလည်း အိပ်ရာထနောက်ကျသွားတာနဲ့..... "
" ရပါတယ် ခင်ဗျားပုံစံက အအိပ်မက်တယ်နဲ့တူတယ်..... "
" Tae က လူကဲခတ်တော်သားပဲ ဟုတယ် ကိုက ငယ်ငယ်ကတည်းက အရမ်းအအိပ်မက်တာလေ.... ဟား ဟား..... "
မျက်လုံးများမှိတ်ကျသွားသည်အထိ ရယ်နေသော သူ့ကိုကြည့်ရင်း Tae ပြုံးနေမိသည်.....
ကျွန်တော်လည်း ခင်ဗျားလို အပူအပင်ကင်းကင်းနဲ့ ရယ်နိုင်ရင် ဘယ်လောက်ကောင်းလိုက်မလဲဟင်.....
" လာလေ Tae ဒီနေရာက Tae နေရာပဲ ဘယ်လိုလဲ သဘောကျတယ်မလား..... "
" အင်းမ် လေကောင်းလေသန့်လည်းရတယ် ကျွန်တော့်အကြိုက်ပါပဲ..... ကျေးဇူးတင်ပါတယ် Min Yoongi..... "
" အာ အဲ့လိုကြီးမခေါ်ပါနဲ့ ကိုတို့က သူငယ်ချင်းတွေဖြစ်နေပီပဲ ဟုတယ်မလားဟင် ရင်းရင်းနှီးနှီးဖြစ်သွားအောင် Hyung လို့ပဲခေါ်...... "
" ဟုကဲ့ Hyung...... "
နွေးထွေးသော အကြည့်တို့ဖြင့် ကြည့်ကာ ပြောလာသော Min Yoongi ကြောင့် Taehyung ငြင်းလို့မရခဲ့.....
Hyung တဲ့ ကျွန်တော်ဘယ်သူ့ကိုမှ မခေါ်ခဲ့ဖူးဘူး ဟင့်အင်း ခေါ်ရမယ့်လူလည်းမရှိခဲ့ပါဘူး သူငယ်ချင်းဆိုလို့ Yoon Lay တစ်ယောက်ပဲရှိခဲ့တာဆိုတော့ ခု ခင်ဗျားက ကျွန်တော်ရဲ့ ဒုတိယမြောက် သူငယ်ချင်းဖြစ်လာခဲ့ပီ.....
" ဒါဆို ကိုသွားပီနော် နေ့လည်စာစားမှတွေ့ကြမယ်..... "
" အင်းမ် Hyung..... "
တစ်ချက်ပြုံးပြကာ ထွက်သွားသော Yoongi Hyung.....
Yoon Lay ကတော့ ဟိုဟိုဒီဒီလျှောက်ကြည့်ရင်း စပ်စုလို့နေ၏။
ပီးနောက် သူ့နားသို့ ကပ်လာသည်.....
" သခင်လေး အဲ့လူနဲ့သိပ်မရောပါနဲ့ သူ့ကြည့်ရတာ သိပ်မရိုးသလိုပဲ..... "
" ဪ မင်းကလည်း ပုံစံက လူရိုးလူကောင်းပါ ငါ့အကိုလိုပဲ ခံစားရတယ် မင်းလည်းသိပါတယ် ငါ လူကဲခတ်တော်တယ်ဆိုတာ..... "
" အာ့ဆို သခင်လေး Jungkook ကိုရော ဘယ်လိုမြင်လဲဟင်..... "
" ဟင်...... "
ရုတ်တရက်မေးလာသော Yoon Lay ၏စကားများတွင် သူလမ်းပျောက်နေမိသည်.....
စိတ်ထဲရောက်လာသည်က မနေ့က နမ်းခဲ့တဲ့အဖြစ်အပျက်များ......
အေးစက်လာသော လက်တို့နှင့်အတူ Taehyung အားတင်း၍ပြောလိုက်၏။
" သူ့ကိုလား ငါခန့်မှန်းလို့မရဘူး ဒါပေမယ့် ငါသိတာက သူက ငါ့ကိုဒုက္ခပေးနေတဲ့သူဆိုတာပဲ..... "
" တောင်းပန်ပါတယ် သခင်လေးကျွန်တော်က ဒီတိုင်းရိုးရိုး..... "
" ထားလိုက်တော့ ငါနားလည်ပါတယ် ဒီတစ်နှစ်လောက်တော့ ငါဒုက္ခခံရဦးမှာပေါ့ မင်းလည်းသည်းခံလိုက်ပါ နောက်နှစ်ကျ ငါသူ့ကိုကွာမှာ..... "
" ဟုကဲ့ သခင်လေး..... "
ပြောသာပြောလိုက်ရသော်လည်း အသံတို့က တုန်ယင်နေမိသည်.....
သူနဲ့ဝေးဝေးနေရရင်ကောင်းပေမယ့် မသိစိတ်ကတော့......
နားမလည်နိုင်သော ခံစားချက်တို့နှင့်အတူ လမ်းမထက်သို့ ငေးကြည့်နေမိသည်......
Yoon Lay ကတော့ တစ်ခုခုကိုသိနေသည့်အလား.....
" ကျွန်တော်သိတာပေါ့ သခင်လေး Jungkook အပေါ် ဘယ်လိုသဘောထားလဲဆိုတာ..... "
ဖုန်းအား အဆက်မပြတ်ခေါ်နေသော Noona ကြောင့် Jungkook စိတ်မပါစွာကိုင်လိုက်ရသည်.....
" အွန်း Noona..... "
" Jeon တို့ပြောစရာရှိတယ် အိမ်ကိုလာခဲ့ပါလားဟင် အရေးကြီးလို့..... "
" ဒါပေမယ့် ကျွန်တော် အင်းမ်ပါ ထွက်လာခဲ့လိုက်မယ်...... "
" အာ့ဆို တို့စောင့်နေမယ်နော်.... "
" အွန်း..... "
ဘာဖြစ်နေပါလိမ့် ?
ဒီလောက် ချစ်ရသူက တယုတယဖုန်းဆက်ခေါ်တာတောင် ခြေလှမ်းတို့ကတုံ့နေမိသလို......
စိတ်များကနှောက်ကျိနေသည်မို့ ဘယ်မှမသွားဖြစ်....
ဒီတလော အိမ်မှာသာ နေဖြစ်နေသည်.....
မနက်ကလည်း ဟိုတျောက်မနိုးခင် အစောကြီးထကာ ခြံထဲရှိ ပန်းခြံလေးထဲထိုင်နေခဲ့သည်......
အမှန်အတိုင်းဆိုရလျှင် ထိုပန်းခြံလေးကို Jungkook သဘောကျမိသည်.....
စိုက်ပျိုးထားသော Lavender ပန်းရနံ့လေးများကို ရှုရှိုက်ရသည်ကိုလည်း နှစ်သက်သည်.....
ဒီနေရာလေးက သူ့ကို အေးချမ်းမှုပေးစွမ်းနိုင်သော နေရာလေးဟု သတ်မှတ်ရမည်လား......
အတွေးအား ရုတ်သိမ်းကာ ဆံပင်အား တစ်ချက်သပ်လျက် နေရာမှထထွက်လာခဲ့သည်.....
ဒီတစ်ခါတော့ သူပြတ်ပြတ်သားသားပြောရတော့မည်.....
Noona ကို မချစ်တော့ဘူးဟူ၍.....
°
°
°
°
°
" ဟာကွာ မင်းတို့ ဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲ ငါက မင်းတို့ Boss လေ ငါ့စကားပဲနားထောင်ရမယ့်ဥစ္စာ.... "
" တောင်းပန်ပါတယ် Boss ခုဟာက Boss ဒေါ်လေးက လုပ်လိုက်ဆိုလို့.... "
သူ့အား မျက်နှာငယ်လေးနှင့်ကြည့်ကာ တီးတိုးဆိုလာသော Woo Bin....
ဒီတစ်ခါတော့ Yoongi စိတ်လျှော့ကာ ဘာမျှဆက်မပြောတော့ဘဲ ထိုင်ချလိုက်သည်.....
ဒေါ်လေး ဒေါ်လေး ဘာမျှမဟုတ်သည့်ကိစ္စလေးကို ပုံကြီးချဲ့ပြန်ပီ.....
ဒီကိစ္စရဲတွေသာ သိသွားကြည့်.....
Yoongi လက်ထိပ်နှင့် သံတိုင်ကြားထဲရောက်မည်မှာမလွဲ.....
လုပ်တာကိုလည်းကြည့် တစ်ဖက်နိုင်ငံက လက်နက်မှောင်ခိုလာ၀ယ်တဲ့သူတွေကို ပိုက်ဆံချက်ချင်းမပေးလို့ အကုန်သတ်ခိုင်းတယ်တဲ့.....
ဖြစ်သင့်လား အဲ့တာဖြစ်သင့်လားဗျာ......
စိတ်ညစ်ညစ်နှင့် ထိုင်နေစဉ် ၀င်လာသော ဖုန်း......
" ဗျာ ဒေါ်လေး...... "
" ငါ တောင်းပန်ပါတယ် Yoongi သူတို့က ပိုက်ဆံချက်ချင်းမပေးသေးဘဲ ပစ္စည်းတွေကို မယုံသလိုလုပ်နေတော့ ငါလည်း ဒေါသထွက်ပီး..... "
" ဒေါ်လေး မစဉ်းစားဘူးလားဗျာ အဲ့လိုလူမျိုးတွေက သူတို့ပုံစံအတိုင်းလုပ်မှာပဲလေ ကျွန်တော်တို့က အဲ့လိုကြီးမလုပ်လိုက်သင့်ဘူး...... "
" အေးပါ ငါလည်း ငါလည်း စိတ်တွေထွေနေလို့.... တောင်းပန်ပါတယ်...... "
" ထားလိုက်ပါတော့ ဒေါ်လေးလည်း US ပြန်ဖို့သင့်ပီနော်..... ဒီကိစ္စရှောင်တဲ့အနေနဲ့ပြန်..... "
" ဟင့်အင်း ငါပြန်လို့မရသေးဘူး လုပ်စရာလေးတွေကျန်သေးတယ် ဒီကိစ္စကိုတော့ မင်းဘာသာမင်း ကြည့်ကျပ်ရှင်းလိုက်..... ဒါပဲ..... "
" ဟာဗျာ ဒေါ်လေး ဒေါ်လေး..... ဒေါ်လေး..... "
" တီ.....!!!!!!! "
ဘာမပြောညာမပြောနှင့် ဖုန်းချသွားသော ဒေါ်လေးဖြစ်သူအား Yoongi သက်ပြင်းချရုံမှလွဲ၍ ဘာမျှမတတ်နိုင်ခဲ့......
ခုတော့ ရှင်းရဦးမှာပေါ့ အဲ့ကိစ္စတွေကို......
မျက်မှောင်ကြုတ်လျက် ထိုင်နေစဉ် ရုတ်တရက်စကားစလာသူက Woo Bin.....
" ဟိုလေ Boss..... "
" အေး ဘာလဲ..... ဘာဖြစ်ပြန်ပီလဲ.... "
" ဟို ဟို ဘာမှတော့မဟုတ်ပါဘူး အခု နေ့လည်စာစားရမယ့်အချိန်ရောက်နေပီဆိုတော့လေ.... အဲ့တာ ဟို သူဌေး Kim နဲ့..... "
" ဟေ ဟုသားပဲ ငါနောက်ကျနေပီပဲ အေး အေး အသိပေးတာ ကျေးဇူးပဲ Woo Bin.... "
" ဟုကဲ့...... "
သူဌေး Kim ဆိုသော အသံကြားသည်နှင့် ချက်ချင်းပြုံးပျော်လာကာ ပြေးထွက်သွားသော Boss ဖြစ်သူကြောင့် Woo Bin အနည်းငယ်ပြုံးမိပါသည်.....
ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်တယ်လို့ မှတ်ယူခဲ့တဲ့ သူတို့ရဲ့ Boss ကြီးလည်း အချစ်ကြောင့် ပြောင်းလဲသွားတာပဲ.....
အပြေးတစ်ပိုင်းဖြင့် ထိုကောင်လေးရှိရာ ရုံးခန်းဆီ Yoongi ပြေးထွက်လာခဲ့သည်.....
ဟိုရောက်တော့ သူ့အနားက Yoon Lay ဆိုသူနှင့် ထမင်းလိပ်စားနေသော ကောင်လေး.....
သူ၀င်လာတော့ မျက်လုံးလေး ပြူးတူးပြဲတဲဖြင့် လှမ်းကြည့်၏။
တကယ်ကို ချစ်စရာလေးဗျာ.....
ပါးစပ်ထဲထည့်စားနေတဲ့ ထမင်းလိပ်တွေက နည်းနည်းနောနောမဟုတ်.....
ပါးဖောင်းဖောင်းလေးများဖြင့် ကလေးတစ်ယောက်လို ဖြစ်လို့နေသည်.....
ဒီလိုမျိုးလေးလည်း ချစ်ဖို့ကောင်းတာပဲလား......
" ဪ ဟို ဟို Yoongi Hyung က ဘာကိစ္စ..... "
" ဟမ် ဪ အင်းမ် ထမင်း ထမင်းလာစားတာ.... "
" ဗျာ..... ကျွန်တော်တို့က စားနေတာကြာပီ......နဲနဲပဲကျန်..... "
" အာ ရတယ် ရတယ် ကိုစားတတ်တယ် မင်းစားနေတဲ့ထဲကပဲ ကျွေး ဟုပီလား..... "
" ဟာ အားနာစရာကြီး Yoon Lay ဒီထမင်းလိပ်သွား၀ယ်ပေးပါဦး..... "
" ဟုကဲ့ သခင်လေး..... "
" အာ နေ နေ နေတော့ ကို ရှိတာနဲ့ပဲ စားလိုက်မယ် Yoon Lay လည်း သွားမနေနဲ့..... "
" ဖြစ်ပါ့မလား ကျွန်တော်စားနေတာ နဲနဲပဲ..... "
" ဖြစ်တယ် ဖြစ်တယ် ပေး.... "
Taehyung လက်ထဲမှ ထမင်းလိပ်ဘူးအား ယူကာ စားလိုက်သော Yoongi.....
ဘာမှမဖြစ်သည့်အလား ပလုတ်ပလောင်းဖြင့် စားပြနေသော သူကြောင့် Taehyung ခမျာ အနည်းငယ်အားနာလာမိသည်.....
ပီးတော့ သူစားလို့ ကျန်သည့်အရာလေးက သုံးလေးခုတည်းရယ်.....
ရှေ့မှ သူကတော့ အားရပါးရဖြင့် စားနေမြဲ......
အားနာမှုတို့ဖြင့် လက်ထဲမှဘူးလေးအား အတင်းလုယူမိသည်......
ဟုတယ်လေ ကို့ထက်ရာထူးကြီးပီး အလုပ်တွဲလုပ်နေတဲ့သူကို ဒီလိုဆက်ဆံလို့ဖြစ်မလား.....
" တော်ပါတော့ မစားပါနဲ့ ကျွန်တော် နောက်တစ်ပွဲမှာပေးပါ့မယ်..... "
" ရပါတယ် Tae ရယ် ကိုစားတတ်ပါတယ်ဆို...... "
" ဒါက အားနာဖို့ကောင်းတယ်လေ သူများကျန်တာကို..... "
" မင်းနဲ့ကိုနဲ့ကြားမှာ အားနာစရာတွေလိုသေးလို့လား ဟမ်..... "
" ဟင်...... "
ဒီတစ်ခါတော့ Taehyung ဆက်မပြောနိုင်ဘဲ အကြည့်လွှဲလိုက်မိသည်.....
Yoongi ကတော့ ပြုံးလျက်ကြည့်နေဆဲသာ.....
ဒီလူ ဘာသဘောပါလိမ့် စကားပြောတာက အနှောင့်အသွားမလွတ်ဘဲ.....
" စိတ်ထဲမထားပါနဲ့ ကိုတို့က သူငယ်ချင်းတွေဆိုတော့ အားနာမှုတွေမလိုဘူးလို့ ပြောချင်တာပါ..... "
" ဟုကဲ့ ရပါတယ်.... Hyung..... "
Yoongi စကားစပ်လိုက်တော့မှ အနည်းငယ်ပြုံးရယ်လာသော မျက်နှာလေး.....
အနည်းငယ်ပျက်ယွင်းသွားသော မျက်နှာလေးကြောင့် စိတ်မကောင်းဖြစ်မိသည်က လွဲလျှင် Yoongi စိတ်မလျှော့သေးပါ.....
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ထိုကောင်လေးအချစ်ကို သူရအောင် ကြိုးစားမည်.....
ခက်တော့ခက်သား ပိုင်ရှင်ရှိပီးသား လူကိုမှ သဘောကျမိတဲ့သူ......
သူ့ပုံစံက မကောင်းတဲ့လူတစ်ယောက်ဖြစ်သွားခဲ့လေမလား......
Jungkook, Noona အိမ်သို့ရောက်လာခဲ့သည်......
တစ်အိမ်လုံးက လူမရှိသည့်အလား တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်လို့နေ၏။
သူအထဲ၀င်လိုက်တော့ တည်ငြိမ်စွာ ထိုင်နေသော Noona.....
" Noona.... "
နာမည်ခေါ်လိုက်တော့ ငိုထားသော မျက်နှာဖြင့် သူ့အား လှည့်ကြည့်လာသည်......
ပတ်၀န်းကျင်တွင်လည်း ပျက်စီးနေသော ပစ္စည်းများဖြင့် ရှုပ်ပွလျက်.....
" Jeon ရောက်ပီလား.... တို့မသိလိုက်ဘူး..... "
" အင်းမ် ခုမှရောက်တာ ကျွန်တော်လေ Noona ကိုပြောစရာရှိတယ်သိလား..... ကျွန်တော် ကျွန်တော် ကျွန်တော် Noona ကို...... "
" တို့မှာ ကိုယ်၀န်ရှိနေပီ Jeon.... မင်းနဲ့ရတဲ့ကလေး..... "
" ဗျာ...... "
တစိမ့်စိမ့်ကြည့်ကာ ပြောလာသော Noona ၏ စကားများက Jungkook အား ချောက်ခြားစေသည်.....
တစ်လောကလုံး ပြောင်းပြန်လှန်သွားသလို.....
ဘာလို့လဲ ဘာလို့ ဘာလို့ မချစ်တော့ဘူးလို့ ဖွင့်ပြောမယ့်အချိန်ကျမှ......
Wae.....!!!!!!!!
Yura ကတော့ ပြုံးလျက်သာနေနေမိသည်......
စိတ်ထဲမှာတော့ ကျေနပ်မိလျက်သား.....
ငါ့ရဲ့ Jeon ကို နင့်ဆီကနေရအောင် ပြန်ယူပြမယ် Kim Taehyung ရေ.......
ＶＩＣＴＯＲＩＡ 👑
မရှင်းလင်းသော ခံစားချက်တို့နဲ့ သူတို့ အဆင်ပြေနိုင်ပါဦးမလား.......