Büyük bir yıkım yaşamıştı genç kadın, duydukları onu yerle bir etmişti.Ama kocası onun hemen toparlanmasını sağlayacak o haberi verince hiçbirşeyi umursamadı.Karnında bir canlı vardı.Bir bebek,Miran'dan olan bir can, ikisinden bir parça... Artık herşeye göğüs gerebilirdi,ailesi için savaşabilirdi.O artık anne olacaktı."ANNE" bu tek kelime o kadar kutsal ve değerliydi ki...Avjin yattığı yatakta oturur pozisyona geldi.Miran doktorla konuşmak için gitmişti.Genç kadın ellerini karnında birleştirdi.Bu harika birşeydi onu henüz hissedemiyordum.Ama varlığını bilmek bile çok farklı hissettiriyordu.Genç kadın yüzündeki gülümsemesi ile bunları düşünürken kapı çaldı.Içeriye yavaşça giren Rojda anayı görünce toparlandı Avjin onun karşısında yatamazdı ya.Rojda ana yüzünde mahcup bir gülümseme ile gelinine yaklaştı.Avjin onun ne yaptığını bilseydi ne yapardı acaba.Aklına oğluyla yaptığı konuşma geldi.
* * *
-Oğlum ben ne yaptıysam senin iyiliğin için...
-Ana sus konuşma daha fazla senin benim iyiliğimi düşünmen az kalsın karımla çocuğumun canına mal oluyordu.
-Miran oğlum Avjin bil...
-Merak etme ona söylemeyeceğim ama bunu senin için değil Avjin için yapıyorum.Onun üzülmesini istemiyorum.Çünkü senin aksine Avjin seni gerçekten seviyor.Bunu ona yapamam.
* * *
Yatağa yaklaştı, yavaşça kenarına oturdu.Avjin'in elini avucunun içine aldı.
Üzgün bir sesle sordu.
-İyi misin kızım?
-İyiyim ana sağol, biraz bileğim ağrıyor sadece.
-Doktoru çağırayım mı?
-Yok ana bileğimin üzerine düşmüşüm de ağrıması normalmiş yani.
Avjin'in masumca söylediği bu sözler Rojda ananın yüreğini yaktı.Hiçbirşeyden haberi yoktu bilse kendisiyle böyle konuşmazdı.Suçluydu.Yaptığı affedilemezdi.Az kalsın iki cana sebep olacaktı.Rojda ana da böyle olsun istemezdi.Ama işin ucu ondaydı.Bu işi başlayan oydu ve şimdi sonuçlarına katlanmak zorundaydı.Kapı açılıpta içeriye Miran girince Avjin biraz daha doğruldu yattığı yerden artık gitmek istiyordu buradan,sevmiyordu hastaneleri.Miran yanına yaklaşıp alnına bir öpücük kondurdu.Rojda ana dudaklarındaki tebessümle izledi ikisini.Avjin utançla eğdi başını 'ne yapıyor bu adama annesi burada görmüyor mu?'diye geçirdi içinden.Miran'ın konuşmasına dikkat kesildi.
-İşlemleri hallettim.Hasan arabayı hastanenin önüne getirecek hadi seni hazırlayalım çıkalım artık hastaneden.
-Olur :)
Sevinmişti genç kadın bu mutluluğu evinde ağız tadıyla yaşamak istiyordu.
Rojda ana ayağa kalktı.Miran onun ne yapmaya çalıştığını anlayınca Avjin'e yaklaşıp elinden tuttu.
-Sen çık ana ben giydiririm karımı
Oğlunun yüzüne bile bakmadan söylediği bu sözler kırmıştı yaşlı yüreğini.Dolu dolu olmuş gözleriyle dışarı çıktı.Bira daha dursa ağlayacaktı.
Avjin şaşkınlıkla baktı kocasına ne yapıyordu bu adam.
-Miran neden öyle davrandın annene ağlayacaktı kadın neredeyse.
-Önemli birşey değil,bizim aramızdaki ufak bir anlaşmazlık sen takma kafana güzelim.
Genç kadın kocasının"GÜZELIM"deyişinde takılı kalmıştı.Ne kadarda güzel söylemişti.Yada bu adamın ağzından çıkan her söz Avjin'e güzel geliyordu.Sevdiğinin ağzından çıkan küfür bile bir farklıydı sanki."SEVDİĞİ ADAM"Avjin düşüncesiyle gülümsedi,birbirlerine itiraf ettikleri p an geldi aklına ...
* * *
-Gözün gözüme değdiğinden beri aklım durdu,dilim lal oldu kadın ne yapıyorsun sen bana.Avjin, sensiz yapamıyorum. Akşamı nasıl yapıyorum bilemezsin,yüzünü gördüğüm an tüm yorgunluğum geçiyor.Avjin ben seni çok seviyorum.
* * *
Bu sözler genç kadını mest etmişti.Şimdi kıyafetlerini hazırlayan adama baktı o kadar güzel seviyordu ki Miran insan onun sevsişini bile seviyordu.Gülümseyerek izledi kocasını.Miran izlendiğinin farkına varınca kafasını kaldırıp Avjin'e baktı onun gülümseyerek kendisini izlediğini görünce fırsatı değerlendirmek istedi.
-Hayırdır yakışıklı kocanı izlemek çok mu hoşuna gidiyor.
-Evet yakışıklı kocamı izlemek çok zevkli.
Miran aldığı cevapla donup kaldi.Ne olmuştu bu kadına hamilelik hormonları bu kadar çabuk etkiler miydi ki.
Avjin kocasının donmuş haline bakıp kıkırdadı,böyle bir cevap beklemediğini biliyordu.Ama artık herşey değişecekti.Sevgisini sonuna kadar gösterecekti bebeğinin babasına.Bu adam çok daha fazlasını hak ediyordu.
Miran yavaş adımlarla Avjin'e yaklaştı.Genç kadın kocasını gülerek izledi,ondan kaçmayacaktı.Genç adam karısının burnunun dibinde durup gözlerine baktı.Avjin o gözlerden geçenleri okudu.Bakarak anlattı kocasına sevgisini ve dayanamayıp dudaklarına yapıştı.Miran şok olmuş bir şekilde dondu kaldı.Avjin kadsilik alamayınca daha da hırslı öpmeye başladı.Miran dayanamayıp karşılık verince genç kadın ellerini kocasının boynuna dolayıp öpüşünü derinleştirdi.Ayrıldıklarında ikisi de nefes nefese bir şekilde gözlerini kapatıp alınlarını birbirlerine dayayıp kaldılar öyle.Miran gözlerini açınca Avjin'in gözlerini kapalı bulmanın verdiği rahatlıkla inceledi bu güzel yüzü.Hafif tebessüm edip karısını utandırabileceğini düşündüğü o cümleyi kurdu.
-Hamilelik sana yaradı.Bu atakları gece yatak odamızda da beklerim haberin olsun.
Avjin kızardı.Bu kadar da terbiyesiz konuşulmazdı ama.'Bu adamın dilinin ayarı hiç yok.'diye düşündü.Miran kızaran karısına bakıp bir kahkaha patlattı.
Güle oynaya hazırlanıp odadan çıktılar.Dışarıda Adal ağa ile Rojda ana oturuyordu.Birşey konuşuyorlardı hararetli hararetli.Avjin ile Miran'ı görünce ikiside susup ayağa kalktılar.Miran annesi ile babasına bakmadam elini karısının beline koyup onuda beraberinde yürüttü.Oğlu ve gelininin arkasından bakan Adal ağa oğlunu kaybettiğinin farkındaydı.Yaşlı çiftte çıktı hastaneden.Eve geldiklerinde Miran karısını dinlenmesi için odaya gönderdi.Bugün şirkete gidememişti.İşleri vardı ama karısını bırakmakta istemiyordu.Yavaş adımlarla odasına çıktı.Kapıyı yavaşça açıp içeri girdi.Gördüğü şeyle dudaklarını biribirine bastırdı ama kahkahasını durduramadı.Avjin karnına kocaman bir yastık koymuş aynanın karşısında kendisine bakıyordu.Genç kadın bir anda duyduğu sesle olduğu yerde sıçradı.Bu adam yine ses çıkarmadan gelmişti.Bir kocasına baktı bir de karnına,gercekten komik mi duruyordu?Karnı büyüyünce de mi böyle olacaktı kocası onu komik mi bulacaktı?Miran surat ifadesi değişen karısına baktı.Ne olmuştu ki şimdi.Yavaş adımlarla Avjin'in yanına ilerleyip yüzünü avuçları arasına aldı.Büyük bir sevgisiyle gözlerine bakıp konuştu.
-Avjin, ne oldu birden de yüzünü astın?
-Hiçbirşey
Genç adam karısının şuan trip attığına inanamıyordu.
-Nasıl hiçbirşey yüzün düştü.
-Niye güldün öyle komik miydi,ben kilo alınca da mı öyle güleceksin bana?
-Hayır Avjin ne alakası var ben sadece seni bir anda öyle görünce kendimi tutamadım.Ayrıca çok hoş görünüyordun.Şirkete gitmek zorunda olamsam sana bunu kanıtlardım ama maalesef akşama kaldı.
-Miran!
Genç adam karısının dudaklarından bir öpücük alıp kaçtı.
-Odadan çıkma ben erken gelirim zaten yemeğe birlikte ineriz.
Avjin'in cevap vermesine fırsat vermeden çıktı odadan.Genç kadın başını salladı bıkkınlıkla bu adamla çok işi vardı.Aslında şimdiden bir çocuğu vardı.Kocası tam bir çocuktu.Avjin üzerindeki hastane kokusundan kurtulmak için duşa girdi.Tamamen temizlendiğinden emin olunca havluyu vücuduna sarıp çıktı banyodan.Üzerini giyinip saçlarını kuruladıktan sonra aşağıya inmeye karar verdi.Inmezse ayıp olurdu.Merdivenleri ağır ağır inerken salondan gelen sesler dikkatini çekti.Yönünü salona çevirdi.Ama duyduklarıyla şok oldu genç kadın bu hayatta kimseye güvenilemeyeceğini acı bir şekilde öğrenmişti.