Yazarın Anlatımı
Sabah Felix karnına giren sancılarla kalkmıştı. 5. Aylarına girdiği için sancıları yavaş yavaş başlamış ve bulantılarıda geri dönmüştü. Kalktıktan sonra kısa ılık bir duş almış ve giyinip aşağı mutfağa inmişti Felix.
Eşi bugün yoktu akşama kadarda gelmeyecekti. Birlikte halletmesi gereken işleri olduğu için öğlen gibi çıkmıştı evden.
Hâlâ bir şeyler yememişti Felix bu yüzden dolaptan süt ve yanına meyve çıkarmıştı. Zaten midesi düzgün bir şeyi kabul etmiyordu, adam akıllı beslenmediği için zayıflamıştıda.
Meyveleri güzelce yıkadıktan sonra tabağı ve bardağını alarak içeri geçmişti. Önündeki masaya elindekileri bıraktıktan sonra kumandayı almıştı eline. Ardından televizyonu açıp bakınmaya başlamıştı.
Kendini mutlu hissetmiyordu bu sabah içinde kötü his vardı. Derin iç çekmiş ve bardağına ulaşmış ardından bir yudum almıştı sütünden.
Boş boş ekrana baktıktan sonra telefonunu eline alarak eşini aramıştı ama eşide açmamıştı telefonu.
Sıkıntısı iyice büyüyordu Felix'in. Kendisini kötü hissediyordu.
Belki hissetmeliydide.
•
Hyunjin'in Anlatımı
Bugün birliğe geldiğimden beri sürekli toplantılara girip çıkıyordum. Yetmişti artık ama işlerde vardı. Karşı birlikteki kurtlardan bazıları bizim kasabamıza gelmiş ve yerleşmişlerdi bu sorun değildi asıl sorun hepsinin gece ortaya çıkıp diğer kurtlara zarar vermesiydi.
"Soobin kurtlarınızın bulunup cezasını çekmeleri gerektiğini biliyorsun değil mi?" demiştim kahvemden bir yudum daha alarak.
Karşı birliğin baş alfası Choi Soobin'di ve alfa eşi Choi Yeonjun. İki birlik olarak her zaman iyi işbirliği içindeydik. Eşlerimiz birbirlerimi hem çok sever hemde çok iyi anlaşırlardı. Ama şu kaçak kurt olayı sanki bir gerilime yol açıyor gibiydi.
"Hyunjin bunu bende biliyorum yeterki onları bulalım cezaları neyse çekecekler zaten." demişti Soobin.
"Evet bulunsunlar ben vereceğim onlara cezalarını. Birlikten kaçtıkları yetmezmiş gibi birde zararsız kişilere zarar veriyorlar." diye eklemişti Yeonjun.
"Korkumuzda bundan ya diğer birliklere göre omega fazlalığı bizde biliyorsunuz bunu, birde Felix hamile bir omega kasabadaki tek hamile." demişti Changbin.
"Merak etmeyin kimseye zarar gelmeden görevlendirdiğimiz kişiler bulacak onları." tekrar konuşmuştu Soobin.
Sadece kafamı sallamıştım. İçimde kötü bir his vardı bu kaçak kurtlar başımıza bela açacaktı. Hemde kötü bir bela.
•
Yazarın Anlatımı
Felix içine gelen huzursuzlukla yine aramıştı eşini ama açmamıştı eşi. Bu sefer pes ederek telefonu kenara bırakmış ve hâlâ dolu olan meyve tabağını alarak mutfağa ilerlemişti.
Mutfak tezgahına bırakmıştı elindekileri ardından içeri doğru adımlayacakken ses duymuştu içeriden.
"Hyunjin?" diye seslenmişti ama ses gelmemişti. Sıkıntı sarmıştı Felix'i. Derin nefes vermiş ve adımlamaya başlamıştı içeri doğru.
"Hyunjin sen mi geldin?" yine ses gelmemişti. Belkide dışarıdan gelmiştir diye düşünmüştü anlık ama emindi ses içeriden gelmişti.
Etrafına son kez bakınmış ve tam rahat bir nefes verecekken üst kattan tekrar ses gelmişti.
"H-hyunjin bak şaka falan yapıyorsan sırası değil biliyorsun." demişti titrek sesiyle. İyicr korkmaya başlamıştı.
Hayır eve biri girdiyse bir şey de yapamazdı. Hem hamileydi hemde karşısındaki kişiye karşı gelecek kadar gücü yoktu.
Hızla koltuk üzerinde duran telefonuna ulaşmış ve eşini aramıştı ama açmıyordu Hyunjin telefonu. Evdende Hyunjin'in telefon sesi gelmiyordu. Emindi şu an evde Hyunjin değil ama başka biri vardı.
Felix titrek elleriyle rehbere girmiş ve bu sefer Jisung'un numarasını çevirmişti uzun uzun çalmıştı telefon ve en sonunda açılmıştı.
• • •
🔊A-alo, Jisung?
🔊 Lix? İyi misin?
🔊Değilim. Jisung ga-galiba evde,
evde birileri var. Y-yanıma gelebilir mi-misin?
🔊 Felix kim var? Ne diyorsun?
🔊Bak evde tekim tamam mı? Bir kaç ses duydum ama Hyunjin olamaz telefonumu bile açmıyor büyük ihtimalle hâlâ birlikte. Y-yanıma g-gel lütfen.
🔊 Tamam sakin kal. Hemen çıkıyorum evden telefonunu yanından sakın ayırma ve olduğun yerden ayrılma. Hyunjin'e ulaşıcam bir şekilde.
🔊Ta-tamam.
Arama sonlandırılmıştır.
• • •
Titriyordu Felix. Ayakları sanki onu zor tutuyordu. Bebeği olmasa bu kadar korkmazdı belki ama ona zarar gelmesinden çok korkuyordu.
Tekrar tıkırtı gelmişti Felix'in arkasından kafasını ve bedenini çevirdiğinde bir alfanın ona baktığını görüyordu. Feromonları o kadar ağırdı ki bu koku onun midesini bulandırıyordu. Tekrar bir ses geldiğinde korkuyla yine oraya çevirmişti kafasını ve karşısındakine bakmıştı iki alfa daha ona bakıyordu.
Bu alfalar kendi birliklerinden değildi. Bunlar başka biriydi ve görünüşlerinden oldukça tehlikeli görünüyorlardı.
"K-kimsiniz siz?" demişti Felix titrek sesiyle.
"Bak bak bak omegamız korktu galiba." demişti tam karşısında durup feromon yayan alfa.
"Kim-kimsiniz dedim!" biraz sesi yüksek ve sinirli çıkmıştı Felix'in. Hâlâ korkuyordu ama güçlü durmalıydı yani en azından Jisung gelene kadar.
"Bugün seninle eğlenecek bir kaç alfayız işte." demişti alfa ona adımlarken.
"U-uzak dur! Yaklaşma!" demişti Felix. Arkasına doğru adımlamaya başlamıştı. Aklında bahçeye çıkmak vardı ama arkasına geçen diğer alfa engellemişti Felix'i.
"Be-beni rahat bırakın h-hemen!"
"Aa öyle deme sana ve karnındaki bebeğe bir şey olsun istemiyorsan seninle eğlenmemize izin vereceksin." demişti yanda duvara yaslanan diğer alfa.
"Bebeğime dokunursanız sizi öldürürüm." demişti elini karnına götürürken. Bir anda gelen cesaretle söylemişti dediğini.
"Hah şu sürtüğe bak bebeğinin canını almamı istemiyorsan bize yatak odanı göster mesela, anlarsın eğlenmek için." demişti ona adımlayan alfa. Felix ondan biraz daha ileri gitmişti.
Kaçacak yeri yoktu evde resmen sıkışıp kalmıştı. Başka odaya girse kapıyı kilitlese bu alfalar kırardı kapıyıda. Çok yapılıydılar.
"Hadi ama naz yapma." demişti alfa duvarla arasına aldığında Felix'i. Ardından boynuna doğru yaklaşmıştı. Felix ne kadar itse de gücü yetmiyordu sadece çırpınıp duruyordu.
Canı yanıyordu Felix'in. Mühür yeri acıyordu. Kesin Hyunjin'in de canı yanıyor diye geçiyordu içinden.
"B-bırak beni lüt-lütfen..." demişti göz yaşlarıyla birlikte ama imkanı yoktu sesini duyuramıyordu kimseye.
Alfa Felix'in boynuna öpücükler kondurmaya devam ederken diğerleride sinema izliyormuş gibi izliyordu başlarındaki alfayı.
Her şeyi bölen çalan kapı olmuştu. Jisung bir yandan bağırıyor bir yandan kapıyı yumrukluyordu deli gibi. Arkadan gelen Changbin ve Jeongin'in sesinide duyuyordu Felix ama sesini duyuramıyordu onlara.
"Gidin şunlarla ilgilenin ve beni omegayla yalnız bırakın." demişti alfa. Diğerleri kafasını sallamış ve kapıya doğru yönelmişti.
Felix ise ağlamak ve bebeğini korumaya çalışmakla meşguldü.
Hyunjin nerdeydi?
Neden gelmiyordu?
Hissetmiyor muydu eşinin canının yandığını?
En kötüsü kendi mühür yeride mi acımıyordu?
"Bırak onu!" arkadan gelen Changbin'in sesiyle alfa oraya dönmüştü. Felix'in sıktığı boğazı yavaşça bırakarak yanlarına adımlamıştı.
"Vay vay arkadaşlarıda gelmiş küçük omeganın."
"Bırak dedim sana onu." Changbin tekrarlamıştı cümlesini.
"Biraz bekle güzelim." alfa Felix'in sıktığı boğazı bırakmış ve dudağının kenarında dilini gezdirmişti. Ardından arkadaşlarına doğru adımlamıştı.
"Felix." demişti Jeongin arkadaşına bakarken. Ardından ona ters bakan alfayı umursamadan yanına gitmişti arkadaşının. Alfa oraya yönelecekken Changbinden gelen yumrukla sarsılmış yere düşmüştü.
"Sen benim kuzenime dokunmaya kalktın öyle mi? Orospu çocuğu!" demiş ve bir yumruk daha geçirmişti. Changbin alfayı yerde yumruklamaya devam ederken Jisung, Minho'yu aramış ve Hyunjin'i alıp hemen eve gelmelerini söylemişti.
"Tamam Changbin yeter ölecek." demişti Jisung arkadaşını durdurmaya çalışırken.
"Pislik!" demiş yüzüne tükürmüştü alfanın.
Alfa acıyla hem gülüyor hemde küfür edip duruyordu. Jisung bir tekme geçirmiş ve arkada ağlayan Felix'in yanına gitmişti.
"Felix, Felix bana bak hadi kaldır yüzünü." demişti arkadaşına.
"O, o b-bana dokundu. H-her yer-yerime..." diyerek göz yaşını daha fazla akıtmıştı.
"Şşş tamam geçti." diyerek Changbin kuzenini kendine çekmiş ve iyice sarılmıştı. Ardından kucağına almış ve üst kata yönelirken tam kapıdan giren diğer çocukları görmüştü.
"Felix." demişti Hyunjin korkulu sesiyle. Ama eşi ona tepki vermemişti. Kırgındı eşine neden gelmemişti ki yanına? O kadar aramıştı onu, en önemlisi mühür yerleri acımıştı ama neden gelmemişti?
"Changbin çıkar yukarı Felix'i." demişti Jeongin.
Changbin ters bir şekilde Hyunjin'e bakmış ve yukarı adımlamıştı.
"Sen var ya seni gebertçem Hwang Hyunjin ama daha önemli işimiz var." demişti Jisung.
"Ne saçmalıyorsun? Ne oluyor Jisung?" demişti Hyunjin arkadaşına bakarken.
"Gelin." demiş ve içeri adımlamıştı hepsi. Yerde duran yaralı üç alfaya bakıyorlardı.
"Sikeyim Felix'in o halde olmasının sebebi bunlar mı?" demişti Bangchan.
Jeongin eşinin kolunun altından çıkmış ve Bangchana bakarak konuşmuştu.
"Evet, bunlar o kaçak kurtlar. Felix'e saldırmışlar ve şey şu ortada duran Felix'e dok-"
"Tamam yeter!" demişti Hyunjin ardından olduğu yerden alfaya adımlamış ve yakasından tutarak bir yumruk geçirmişti.
"Benim eşime sen ne hakla dokunursun!" tekrar tekrar vurmuştu. Sinirden kavruluyordu. Hem kendine kızıyor hemde eşini koruyamadığı için deliriyordu.
Neden hissetmemişti Felix'in acı çektiğini?
Kısa süre mühür yeri acımıştı ama önemsememişti çünkü hemen geçmişti.
"Hyunjin yeter tamam!" demişti Seungmin.
"Git Felix'e bak hadi biz bunlarla ilgileniriz." demişti Bangchan. Ama Hyunjin umursamamıştı hâlâ alfaya ters ters bakıyor parçalamamak için zor duruyordu.
"Hyunjin, eşinin sana ihtiyacı var." demişti tekrardan. Bu sefer aklıma gelmişti Felix. Hızla alfayı yakasından sertçe yere bırakmış yukarı çıkmıştı.
"Bebeğim." diyerek odaya girip Felix'in yanına adımlamıştı.
"Do-dokunma Hyunjin. Her-her yerime değdi dok-dokundu." demişti titrek sesiyle.
Felix utanıyordu deli gibi. Eşinden o kadar utanıyordu ki boğuluyordu resmen.
"Bebeğim bak, bana bak Felix." demişti dolu gözleriyle. Hyunjin ağlamazdı hiç bir şeyden ama eşini böyle görmek canını çok yakıyordu.
"Ben sizi baş başa bırakayım." demişti ve Hyunjin'in onu kafasıyla onaylamasıyla birlikte çıkmıştı Changbin.
"Özür dilerim çok özür dilerim bebeğim. Affet beni özür dilerim." demişti ardından bir damla düşmüştü gözünden Hyunjin'in. Eşinin hıçkırıklarına karışmıştı kendi hıçkırığı.
Beraber orda saatlerce konuşmadan ağlamışlardı. Ardından Felix kısa bir duş almıştı Jisung'un yardımıyla.
Aslında Hyunjin duş aldırmak istemişti ama eşi istememişti. Hem utanıyordu eşinden hemde çok kızgındı ona.
Çok geçmeden, Felix yatmıştı. Ağlamaktan, sinirden ve korkudan hemen uyuyakalmıştı. Eşine öfkeliydi. Bu öfke uzun süre geçmeyecek gibiydi.
Hyunjin bunun farkındaydı ve gerçekten çok pişmandı. Yatakta yatan eşine baktı. Yanına gitmeye utanıyordu sanki. Dudağını ısırdı ve aşağı indi.
Salona geçip koltuğa oturdu ve kapalı televizyonu izledi.
Miniğini çok kırmış ve üzmüştü. Başka alfalar ona dokunmaya çalışmıştı. Hyunjin yumruğunu sıkıp kafasını eğdi. Pişmanlığı ile sabaha kadar acı çekti.
Kendinden nefret ediyordu. Hem çocuğunu hemde biricik eşini koruyamamıştı.
Bundan sonra her şeyi daha dikkatli yapması gerekiyordu.
___________________________________
Merhaba🫰🏽
ehe sey bu bolumun tamamen fikri bana ait degildir hepsinin sorumlusu Chasedaisy o bana boyle bir fikir onerdi ve bende dedim neden olmasin ve yazdim
VE VE SON KISIM İÇİN Chasedaisy ASKIMA COK TESEKKUR EDERİM💖💖💖 son kismin yazarliği kendisine ait. zor durumda kaldim ve bana yardim etti askim bebisim tekrardan cok sagooll👉🏼👈🏼💗🥰🥺
neyse okuyun sizi seviyorum simdi gidiyorum kendinize cok cok cok iyi bakinn 🫶🏽🦋
🥹👉🏼Beğenmeyi, yorum yapmayı ve beni takip etmeyi unutmayın👈🏼🥹
🫶🏽FANART🫶🏽