It's been months passed and it's December month again! Gosh i love december! Parang ayoko nalang mag bago ang buwan na 'to. Inayos ko ang kama ko bago humiga ulit, wala akong masyadong balak ngayong araw dahil day off ko ngayon sa works ko at binibigyan ko ng pahinga ang katawan ko at mata ko. Balak ko lang mag pinta ng gusto ko at matulog ngayong araw, ayoko lumabas. Ilang oras pa ng pag scroll ko sa phone ko ay hinanda ko ang mag painting materials ko para mag simula ng panibagong mailalagay ko sa collection ko.
Ilang oras pa ng pag gagawa ko ay 'di pa rin ako tapos kahit dinner time na. Na enjoy ko ang pag pipinta kaya naman malapit lapit na rin ako matapos. Binalak ko pa taposin ngayong gabi pero bigla may kumatok sa kwarto ko. I panic as i heard two knocks on the door, i gently picked up my canva and hid it where my other collection was and put down my painting materials beside my bed.
"Yana, baba na daw. Kakain na," saad ni kuya at umalis na. Huminga ako ng malalim at nag hugas ng kamay at inayos ang sarili bago bumaba.
"I'll get the gate, nay Lay," saad ko noong may nag door bell sa labas. Pinag buksan ko ito ng gate at nagulat ako dahil magulang ni Jungwon ang bumungad.
"Ay hello po tito, tita, pasok po!" I greeted them and kissed tita's cheeks and made a handshake to tito.
"Hi, Yana, kamusta ka na? It's been awhile," ngiti sa akin ni tita. Ganda talaga gurl.
"Okay lang po tita, nag papahinga po ngayong araw. Kayo po?" Bigla ko naman nakita si Jungwon sa likod ni tito na sinusubukan na mag tago pa rin, ang laki laki nitong baby na 'to e.
"Ewan ko sa'yo Jungwon," i mouthed to him and he chuckled. Agad siyang tumayo ng maayos at sinara ang gate noong naka pasok na sila tita.
"I've missed you.." he suddenly said and hugged me warmly.
"Kakakita lang natin kahapon ah, okay ka lang?" Tumawa ako ng mahina at pinat pat ang bewang niya bago ulit siya humiwalay.
"Mag kaiba pa rin 'yon 'no. Tsaka 'di mo kaya sinasagot messages at tawag ko," he pouted. Naka airplane mode nanaman ba ako kanina?! Oh my.
"Naka airplane mode ata ako, sorry. Tara na," he smiled like a kid and entered the house with me.
"Hi Jungwon, hijo," nag mano si Jungwon kay nanay Lay.
"Nay Lay, kamusta na po kayo? 'Wag po kayo masyado mag paka pagod ah," nag tawanan sila. Tumulong kami ni Jungwon mag hain sa lamesa dahil kausap pa ni mommy sila tita sa living room.
"Ori, you're mom said someone is coming tonight too," saad ni Jungwon noong natapos kami sa pag tulong namin.
"Huh? Sino daw?" Tanong ko.
"Mr. Park narining ko e," sagot naman niya.
"Oh mr. Park. He's an old friend of my mom and we call him tito Park," simula ko pa.
"Then 'yong anak niya, kaibigan ko. Which is Jay, his name is Jay."
"Jay? Oh, you never mentioned him to me," saad ni Jungwon.
"Because Jay and i never meet that much now. Matagal na kami 'di nag kikita at palipat lipat siya ng ibang bansa, busy man rin 'yon," pag kwento ko pa.
"Really? He must be a great man then," sabi niya pa.
"Yeah, I'm sure he is." At may bigla pumasok sa front door at sila Jay nga, speaking of.
"There he is," i said, not excited but a normal reaction.
"Tara," hinila ko ang laylayan ng hoodie niya at sinama siya sa tabi ko.
"Hi po tito," nag mano ako at binati namin ang isa't isa.
"You're still beautiful, Yana, lalo ka pa yatang gumaganda," tawa ni Tito Park.
"Thank you po," tumawa rin ako ng mahina.
"Oh, who's this handsome young man here," napansin niya si Jungwon.
"Hi po, I'm Yang Jungwon," pag papakilala niya at nakipag handshake kay tito. Nahihiya si Jungwon HAHAHA! Cute.
"Yang Jungwon... oh! From Won company, am i right?" Tumango si Jungwon.
"Nice to meet you Mr. Yang!" Tito excused himself to see mom so Jay was left with us.
"Hi Jay, nice to see you back," we did a handshake.
"You too, Yana. You have grown so much," he said as he look at me and gave a warm smile. Hindi na ata 'to marunong mag tagalog.
"Jay, this is Jungwon, my close friend. Jungwon this is Jay, he's my childhood friend," simula ko pa.
"Hey Jungwon," they did a handshake and greeted each other.
"You have a great friend, Yana," mahinang tumawa si Jay.
"Naman, ako pa." Tumawa kami at nag usap saglit. 'Di ko inaalis and kamay ko sa likod ni Jungwon para 'di siya umalis sa tabi ko.
"Yana 'nak, kain na daw," tawag sa akin ni nanay Lay at sumunod na kami.
Pag tapos ng dinner ay umuwi rin agad sila tito Park at nauna ang parents ni Jungwon. Parang wala pa sa mood si Wonie pero ayaw niya pa daw umuwi. Pumunta nalang kami dalawa sa garden para mag pahangin.
"Bakit parang wala ka sa mood?" Tanong ko sakanya.
"Huh? Wala, bakit? Concern ka?"
"Nauntog ka ba? Syempre naman concern ako," tinignan ko lang siya at bigla naman siya napa iwas ng tingin.
"Para kang tanga, Won. Ano nga?" Lalo akong na cu-curious sa iniisip ni Won.
"Nothing, i just need you by my side." He suddenly pulled me closer and lean his head to my shoulder. Sinuklay ko ang buhok niya gamit ang mga daliri ko.
"'Yong totoo. Hindi mo naman kailangan mag panggap-"
"Do i have a chance on you, Ori?" He suddenly asked.
"Bakit mo naman nasabi-"
"Do i have?" He's still leaning, asking.
"And if i say yes? What if i say no?" Kung alam mo lang Jungwon..
"Shh... 'wag mo nalang palang sagutin, let's just stay like this for awhile," i chuckled to his reaction. Porket malakas ka lang sa akin ah.
A week passed.
"Are you ready?" He asked.
"Yup, let's go." Sumakay na kami sa sasakyan at nag usap ng mga plano namin habang nasa byahe kami.
Si Jungwon rin pumili ng mga pupuntahan namin, ngayon nalang ulit ako makakalabas ng hindi lang sa mall pumupunta. Buong week akong naging busy at 'di maka pag hangout kay Jungwon o kahit kanino dahil natambakan ako ng order sa cupcakes, cookies at lalo na sa cakes. Sila nanay Lay lang rin ang katulong kong mag deliver minsan ng mga orders pero ayoko rin masyado nakakaistorbo kaya naman 'yon nalang rin pinapasuyo ko pag nawawalan na ako ng oras. Naiintindihan naman ako ni Jungwon kaya naman siya nalang minsan pumupunta sa bahay para kamustahin at tulungan ako.
"Sunny, come on," pumasok kami sa rink noong nasuot na namin ang ice skating shoes.
"Wait. Won, ang tagal ko na 'di nag skate ano ka ba," dahan dahan akong lumapit sakanya dahil malayo layo na siya.
"I'll teach you again, hold my hand," hinawakan ko ang kamay niya at hinigpitan ang hawak ko dito, kinakabahan ako mahulog!
"Put your right feet forward then force to slide it backwards, sama mo katawan mo sa pag push. Then repeat mo sa left feet mo, like you're just walking but push yourself through the wind." He said almost letting go of my hand but i still hold the tip of his fingers.
"Wait, 'wag mo 'ko bibitawan, 'di ko pa kaya," tinitignan ko ang galaw ko sa paa. I was slowly learning it. Madami daming tao kaya naman nahihirapan kami maka ikot sa rink.
"OMG, siya ba 'yong nasa commercial?" Rinig na rinig ko ang pag ka excited ng ibang babae sa paligid namin.
"Oh gosh, siya nga! Gagi ang pogi lalo sa personal!" They squealed.
"Wait, check nga natin ulit. Search ko lang 'yong commercial," wait. Si... Jungwon ba?
"Won," inangat ko ang tingin ko sakanya.
"Hmm?" He's already looking at me!
"Uh- you had your first commercial release na, right?"
"Uhuh, yes! Ikaw naman rin sa unang naka kita no'n," sabi pa niya.
"Ang cool mo kaya tignan doon, sabagay palagi ka naman cool," sabi ko.
"Sa'yo lang naman nawawala pag ka cool ko.." cool lang narinig kong malinaw dahil bumulong na siya.
"Huh? Anong binubulong mo?" Tanong ko at napatigil kami sa pag skate.
"Wala, sabi ko balik na tayo sa gilid," inalalayan niya ako makapunta sa gilid ng rink at doon kami nag usap.
"Bilis mo talaga maging famous, pa-sign naman ng signature mo sa picture ko mr. Yang," natatawang biro ko pa sakanya. Sobrang pogi kasi.
"You want my autograph? Ayaw mo 'ko?" Nakaka lag ng utak 'yong mga sinasabi nito.
"Alam mo Jungwon, gutom lang 'yan. Tara na, nagugutom na ako," tumawa lang siya at umiling. Aalis na sana kami nang may lumapit kay Jungwon na dalawang babae at isang lalaki. I'm familiar with the girl, 'yong nasa tabi no'ng lalaki. Oh gosh.. she's from the school! Same school as me, student council namin! Agad ako nag tago sa likod ni Won at inalis ang tingin sakanila.
"Hi po, ikaw po 'yong nasa bagong commercial diba?" The girl in the front asked.
"Uh yes, i guess? Bakit po?" Sagot ni Jungwon. They were squealing after Jungwon answered and i thought of getting away so i can give space to him and his supporters, i guess?
"Can we take a picture together?" Tanong ng dalawang babae. Sabi ko na e, shuta maka alis na nga.
"Oh i can't this time, maybe when i can, next time. Thank you," he politely declined them and bow a little before assisting me to leave with him.
"Bakit ayaw mo?" Tanong ko.
"Wala naman dito sila mommy, and mostly you're with me," ano daw?
"Eh? Ano naman kinalaman ko d'yan?"
"I want a privacy for us when we're going out, i don't like to share you with others and your time when you're with me, unless you really want to." Bawal ngumiti Orianna!
"G-gago, tumahimik ka nga!" Of course I was shock and speechless! Lalo nag init muka ko ponyeta! Yang Jungwon!
"Why? I'm telling the truth ah," tumawa siya noong tinulak ko siya palayo.
"Bahala ka d'yan kakain na ako," nauna na ako sakanya mag lakad.
"Jungwon," tawag ko sakanya habang nag lalakad kami.
"Hmm?" Sabay tingin sa akin.
"Paano ka natuto mag skate?" Tanong ko.
"Simple. From Sunghoon hyung," sagot niya.
"Magaling talaga siya 'no? Papaturo nga rin ako." Napa tigil naman siya sa pag lalakad.
"Bakit?" Tanong ko.
"Mag papaturo ka kay Sunghoon hyung?" Tanong niya.
"Oo naman, bakit? Gusto ko rin matuto mag spin," saad ko.
"Nag paturo rin si Claire dati kay Sunghoon hyung e..." saad niya.
"'O? Tapos?"
"Si Jake hyung medyo nawala sa mood," bakit?
"Hala, bakit daw?"
"We thought because Claire look so much happier with Sunghoon hyung than Jake hyung when they're going out, and mostly Jake hyung and Claire are not in a relationship that time so, yeah,"
"Is that called jea-"
"We're here, come on. Gutom ka na diba?"
"I want you only by my side when it's my time with you, okay?" He said as he patted my head.
"I always have time for you, Won, you know that." I smiled. Nag order na kami at nag usap habang nag hihintay. I secretly took pictures of him while he's laughing and joking, we took pictures together and ate. Nag story ako ng picture niya na blurred para 'di masyado halata na siya tsaka tumatawa ako noong pinicturan ko siya at nag post ako ng picture ko na siya ang kumuha noong nasa rink at garden kami.
"Sunny, can i sing for you?" Bigla naman siyang nag salita. Nasa picnic kami kung saan ko siya unang nakasama na kaming dalawa lang. Memories are coming back.
"H-huh? Sure, but why?" Nilabas niya ang gitara niya sa case at tinignan kung tama pa ba ang tono nito.
"Gusto ko lang kitang haranahin," he said, not looking at me. Bilis pa rin talaga ng tibok ng puso ko sa'yo, Yang Jungwon.
Oh, kay gandang pagmasdan
Ang iyong mga mata
Kumikinang-kinang
'Di ko maintindihan.
He started singing then strum the strings.
Ang iyong mga tingin
Labis ang mga ningning
Langit ay bumaba
Bumababa pala ang tala.
Ikaw ang tala na gusto kong abutin, Won. Pinanood ko ang bawat galaw niya at pinakinggan ang mala anghel niyang boses.
Tumingin ka sa 'king mga mata
At hindi mo na kailangan pang
Magtanong nang paulit-ulit
Ikaw lang ang iniibig.
Paano ko 'di mapipigilan mag tanong kung halos lahat ng babae sa daan ay nakukuha mo ang atensyon sapapamagitan lamang ng pag hinga, lakad mo, at pag ngiti mo, kahit lalaki napapatingin sa'yo, Won. What do i do to make my heart stop from being jealous sometimes?
At kung 'di kumbinsido'y magtiwala ka
Hawakan ang puso't maniwala
Na ikaw lang ang s'yang inibig
Ikaw lang ang iibigin.
Pag handa na ako, Won. Pag handang handa na ako mag tiwala ng buo, Jungwon, i will not fail to have you.
At sa iyong paglalambing
Ako ay nahulog din.
'Di ko alam kung ano ang gagawin
'Di ko alam kung saan titingin.
But why do my insecurities fades when all of your attention is on me, your eyes are looking at me, and you have time to me.. Lahat ng pag aalala ko nawawala pag naalala kita, pag ginuguhit ko ang iyong itsura sa mga papel ko. 'Di ko alam kung bakit ako, Won, pero gagawin ko at gagawa ako ng paraan para hindi ka ipagdamot ng mundo sa akin. Hanggang sa maging sapat ako sa'yo, hanggang maging karapatdapat ako sa'yon, Jungwon.
At sa paglisan nang araw, akala'y 'di ka mahal
At ang nadarama'y hindi magtatagal
Malay ko bang hindi magpapagal
Iibigin kita kahit ga'no pa katagal.
I doubted your love for me, Jungwon, yes, i had doubted it for months. I had doubted my feelings for you too, thinking everything between is just infatuation and we're just both young and naive for this things. But i was wrong, i watched your eyes intentlly when we're together, i tried my best to lessen my interest to you, tried not to talk to you that much when we go out. You proved it, one by one. Lahat ng kailangan kong siguraduhin sayo, Won, ipinakita mo na totoo. You showed your real emotion, your real self, and i felt myself being unfair sometimes. Kung napapakita mo ang totoong sarili mo sa akin, Won, 'di ka pa ba naiinip kung ganto ako umasta?
Sinta...
Natapos na siyang kumanta at napa ngiti ako. I secretly recorded him, of course.
"Let me take a picture," he bit his lower lip and smile while doing peace on his right hand and his left arm on the guitar. Ang cute niya mag pose.
"Maganda ba?" Tanong niya.
"Maganda ako syempre," natawa kami parehas.
"Maganda ka naman talaga," nag init naman muka ko.
"Oo na maganda 'yong boses mo at tamang tama 'yong tono mo, plus ang pogi mo pa rin habang kumakanta," ngumiti ito ng matamis at kinindatan ako.
"Y-you... you- you winked?! Won kumindat ka!" Napa tili ako sa sobrang tuwa at niyakap siya.
"Ay 'yong gitira," agad ako napalayo noong napansin ko ang ginawa ko.
"I-it's fine.. nagawa ko lang naman rin kumindat dahil sumobra ata 'yong pag papasaya mo sa akin kaya gano'n," you're too straight forward mr. Yang Jungwon!
"S-stop! Kung ano ano nalang naiisip at sinasabi mo, Won, kumain ka nalang," baka nautot ka lang kaya mo nasabi 'yan.
Late na kami nakauwi dahil pumunta pa kami sa isang garden malapit sa favorite resto namin at tumambay pa kami sa gilid ng river at nag usap. I still love talking to him, close to me, he always reassure we're going to be fine and we'll make it. He's still not giving up... yes, i already fall harder than i thought. I was slowly giving my trust to him since then, i never thought this feeling will stay like this for a very long time. Lalo na mahirap mag tiwala ngayon at maniwala ngayon sa mga bagay bagay na hindi ka sigurado kung tatagal ba o totoo, pero kahit anong pigil na gawin ko dati o ngayon, hindi ko na kaya pang lumayo o itigil 'to. He was the number one reason why i keep things up so i can live the way i want, the way we want. Loving him was never a crime or wrong, loving him was exquisite.