Unicode
*Headmaster*Part-9
------
"ဟိတ် ပိစိလေးနှစ်ယောက်"
ယမ်ယမ်နဲ့ရှောင်ကျန့် လှည့်ကြည့်လိုက်တော့လူကောင်သိပ်မကြီးပဲ သူတို့ကိုပိစိလို့အပြောခံရတဲ့အတွက်ရှောင်ကျန့်ဒေါသထွက်ကာ ...
"မင်းဘယ်ကကောင်လဲ"
"ယမ်ယမ် ပြောပြလိုက်လေ မင်းသူငယ်ချင်းကို မင်းချစ်သူနဲ့မိတ်ဆက်ပေးလိုက်"
"သေလိုက်ပါလား မင်းလိုကောင်ကို"
"ကိုယ့်ကိုနည်းနည်းလောက်အခွင့်ရေးပေးကြည့်ပါလား မင်းချစ်လာမှာပါ"
"လွှတ် လွှတ်စမ်း တော်တော်ရိုင်းပါလား"
ရှောင်ထိုမြင်ကွင်းကိုကြည့်ပြီးဒေါသတွေထွက်လာကာ ယမ်ယမ်ကိုအတင်းဆွဲနေတဲ့ကောင်လေးကို ဆင့်ပြီးထိုးပစ်လိုက်တယ်..ဟိုဖက်ကလူကသုံးယောက်ဆိုပေမယ့် ကိုယ်ခံပညာတတ်ထားတဲ့ရှောင်ကျန့်က အသာအယာအနိုင်ယူလိုက်နိုင်တယ်...
"ရှောင်ကျန့်"
ကျောင်းအုပ်ကြီးရဲ့အော်သံက ရုံးခန်းတစ်ခုလုံးဖုံးအုပ်သွားတယ် ဟိုဖက်ကအထိုးခံရတဲ့ကလေး ၃ယောက်လုံးက မျက်နှာတစ်ခုလုံးရစရာမရှိအောင်ဖူးရောင်နေသည်မို့ ရှောင်ကျန့်ကိုအပြစ်ပေးမှရတော့မယ် ဒါကြောင့်ပဲတင်ပါးကို သစ်သားတုတ်နဲ့ နာနာလေး ၃ချက်ရိုက်ပြီး ဝရန်တာမှာဒူးထောက်ခိုင်းထားလိုက်တယ်...ကျောင်းစဖွင့်ကတည်းက ဘယ်ကျောင်းသားကိုမှ ရိုက်ခြင်းမရှိတာကြောင့် ကျောင်းသားတွေလဲ အတော်ထိပ်လန့်သွားကြတယ်....ယမ်ယမ်ကတော့အပြစ်ပေးခံရတဲ့အထဲမှာမပါခြေ...ဒါပေမယ့်ကျောင်းအုပ်ကို ဂြိုလ်ကြည့်ကြည့်တာကြောင့် သူ့ကိုပါရှောင်ကျန့်နဲ့အတူဒူးထောက်ခိုင်းလိုက်တယ်....
ရှောင်ကျန့်နာကျင်တာထက်ဝမ်းနည်းတယ် ကိုယ့်ချစ်သူဘက်ကိုမပါတာထားဦးလက်ခံပေးလို့ရတယ် ဒါပေမယ့် တခြားလူတွေထက်ပိုပြီးအပြစ်ပေးဖို့လိုလို့လား နောက်မလုပ်ရဲအောင်လာလုပ်နေတယ်ဆိုရင်တော့မှားသွားမယ် ဒီထက်ပိုပြီးသောင်းကျန်းမှာမို့လို့စောင့်ကြည့်နေပါ...
ရှောင်ကျန့်ဒူးထောက်နေပေမယ့် မျက်ရည်တစ်စက်မှမကျပဲ ဒေါသတွေကြောင့်မျက်နှာတစ်ခုလုံးနီလာတာကြောင့် ဘေးကယမ်ယမ်က..
"ကျန့်ကျန့် စိတ်လျှော့ပါ တစ်ခုခုဖြစ်လိမ့်မယ် ကျန့်ကျန့် အရမ်းဒေါသတွေမကြီးပါနဲ့"
"မစိုးရိမ်နဲ့ယမ်ယမ် ငါ့ကိုအဲ့လောက်တောင်ရိုက်ချင်နေတဲ့လူ သူ့ဆန္ဒတွေဖြည့်ဆည်းပေးရမှာပေါ့"
---
"မင်းတို့သွားလို့ရပြီ"
ရိပေါ်ရဲ့အသံအဆုံးမှာရှောင်ကျန့်ဆက်ကနဲ့ထလိုက်ရာ ဒူးထောက်ထားတာကြာနေပြီမို့လို့ရုတ်တရက်ယိုင်သွားတော့ ရိပေါ်ရဲ့လက်ကအလိုလိုအရှေ့ကိုရောက်သွားပေမယ့် ယမ်ယမ်ကချက်ချင်းထိန်းလိုက်သည်..
"ရရဲ့လား ကျန့်ကျန့် "
ရှောင်ကျန့် ချာကနဲလှည့်ထွက်သွားတယ်တော့ယမ်ယမ်က အနောက်ကပြေးလိုက်သွားတယ်..
-----
အပြန်ကြတော့ ရိပေါ်ကစောင့်နေသည်..
ထိုစဉ်...
"ဆရာ ဆရာကိုသမီးတို့စောင့်နေတာ"
"ကောင်းပြီ "
ရှောင်ကျန့်က သူ့ကိုကြည့်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့..
"ဆရာသူတို့ကိုမုန့်ကြွေးမယ်ေပြာထားလို့ အတူတူလိုက်ခဲ့"
ရှောင်ကျန့်လုံးဝမလိုက်ချင်ပေမယ့် ပြသနာရှာချင်လို့တမင်လိုက်သွားခဲ့လိုက်တယ်...
သွားတဲ့ဆိုင်က ပင်လယ်စာဆိုင် ရှောင်ကျန့်စားလို့မရသည်မို့ ဒီတိုင်းထိုင်နေလိုက်တယ်...
"ရှောင်ကျန့် တစ်ခုခုမှာလေ"
"မစားချင်ဘူး"
ထိုစဉ်တပည့်မလေးတစ်ယောက်က ပုကန်လုံးအသေးထဲမှာရေပုဝဲလေးတွေပုဇွန်လေးတွေထည့်ပြီးရှောင်ကျန့်ကိုလှမ်းပေးသည်...
"ရှောင်ကော ဟိုနေ့ကတောင်းပန်ပါတယ် "
"ရတယ် ငါမစားတော့ဘူး မတည့်လို့"
"ရှောင်ကျန့်ကလေးမဆန်နဲ့"
ရိပေါ်ရဲ့မာမာဆက်ဆက်ပြောလိုက်တဲ့လေသံကြောင့် မခံချင်ဖြစ်ပြီး ပန်းကန်လုံးထဲကဟာတွေကုန်အောင်စားပစ်လိုက်သည်...စားပြီးပြီးချက်ချင်း ချောင်းတွေအဆက်မပြတ်ဆိုးကာ မျက်နှာတစ်ခုလုံးနီရဲပြီး အသက်ရှူတွေပါကြပ်လာတယ်...
"ဘာ ဘာဖြစ်တာလဲ ဓာတ်မတည့်တာလား"
ရှောင်ကျန့်လွယ်အိတ်လေးကိုဆွဲကာ သန့်စင်ခန်းထဲသို့ဝင်သွားပြီး စားထားသမျှကိုထိုးပြီးအန်ချတော့သည်...
"ဝေါ့ ဝေါ့ ဝေါ့ "
"baby baby တံခါးဖွင့်ပါလား sry ပါ babyတစ်ကယ် မတည့်မှန်းမသိဘူး ကိုယ်အသုံးမကျတာပါ"
အန်လို့ပြီးသွားတဲ့အခါကြတော့ ရှောင်ကျန့်ထွက်လာရာ အသင့်ဆောင်ထားတဲ့ဆေးဗူးလေးနဲ့ရေဗူးလေးကိုထုတ်ကာသောက်လိုက်တယ်...ရိပေါ်ဘာလုပ်ပေးရမှန်းမသိဖြစ်ကာ ရှောင်ကျန့်ကိုယ်လေးကိုသာဖက်ထားမိလိုက်သည်။
"ဖယ် ကျွန်တော် အသက်ရှုကျပ်တယ်"
တီတီတီ
"ဟဲလိုပါး"
"သားရေပါပါးပြန်ရောက်ပြီ"
----
"ကျွန်တော်အိမ်ပြန်တော့မယ် ပါပါးပြန်ရောက်နေပြီ...."
ရှောင်ကျန့်ကိုလိုက်ပို့ပြီးသူလွန်သွားတာလားသူ့ဘာသာတွေးမိနေတယ်...ကျောင်းကကလေးတွေအားလုံးက ဒိတ်ဒိတ်ကျဲမိသားစုက ကလေးတွေချည်းပဲ တစ်ခုခုပြသနာဖြစ်ရင် မလွယ်ဘူးမဟုတ်လား ဒါကြောင့်အများရှေ့မှာလက်လွန်သွားတဲ့ ကလေးကိုအပြစ်ပေးတာဖြစ်တယ်...အိမ်ရောက်ရင်တော့ရင်ခွင်ထဲထည့်ကာချော့ပြီးဖက်ထားမယ်ဟု ကြံရွယ်ထားပေမယ့် သူက စိတ်အရမ်းဆိုးပြီး အိမ်ပြန်သွားပြီ.....မနက်ဖြန်ကျောင်းမှာတွေ့မှပဲ ချော့ရတော့မယ်....
Part-10မျှော်
🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼
Zawgyi
*Headmaster*Part-9
------
"ဟိတ္ ပိစိေလးႏွစ္ေယာက္"
ယမ္ယမ္နဲ႔ေရွာင္က်န႔္ လွၫ့္ၾကၫ့္လိုက္ေတာ့လူေကာင္သိပ္မႀကီးပဲ သူတို႔ကိုပိစိလို႔အေျပာခံရတဲ့အတြက္ေရွာင္က်န႔္ေဒါသထြက္ကာ ...
"မင္းဘယ္ကေကာင္လဲ"
"ယမ္ယမ္ ေျပာျပလိုက္ေလ မင္းသူငယ္ခ်င္းကို မင္းခ်စ္သူနဲ႔မိတ္ဆက္ေပးလိုက္"
"ေသလိုက္ပါလား မင္းလိုေကာင္ကို"
"ကိုယ့္ကိုနည္းနည္းေလာက္အခြင့္ေရးေပးၾကၫ့္ပါလား မင္းခ်စ္လာမွာပါ"
"လႊတ္ လႊတ္စမ္း ေတာ္ေတာ္ရိုင္းပါလား"
ေရွာင္ထိုျမင္ကြင္းကိုၾကၫ့္ၿပီးေဒါသေတြထြက္လာကာ ယမ္ယမ္ကိုအတင္းဆြဲေနတဲ့ေကာင္ေလးကို ဆင့္ၿပီးထိုးပစ္လိုက္တယ္..ဟိုဖက္ကလူကသံုးေယာက္ဆိုေပမယ့္ ကိုယ္ခံပညာတတ္ထားတဲ့ေရွာင္က်န႔္က အသာအယာအႏိုင္ယူလိုက္ႏိုင္တယ္...
"ေရွာင္က်န႔္"
ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးရဲ့ေအာ္သံက ရံုးခန္းတစ္ခုလံုးဖံုးအုပ္သြားတယ္ ဟိုဖက္ကအထိုးခံရတဲ့ကေလး ၃ေယာက္လံုးက မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးရစရာမရိွေအာင္ဖူးေရာင္ေနသည္မို႔ ေရွာင္က်န႔္ကိုအျပစ္ေပးမွရေတာ့မယ္ ဒါေၾကာင့္ပဲတင္ပါးကို သစ္သားတုတ္နဲ႔ နာနာေလး ၃ခ်က္ရိုက္ၿပီး ဝရန္တာမွာဒူးေထာက္ခိုင္းထားလိုက္တယ္...ေက်ာင္းစဖြင့္ကတည္းက ဘယ္ေက်ာင္းသားကိုမွ ရိုက္ျခင္းမရိွတာေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားေတြလဲ အေတာ္ထိပ္လန႔္သြားၾကတယ္....ယမ္ယမ္ကေတာ့အျပစ္ေပးခံရတဲ့အထဲမွာမပါေျခ...ဒါေပမယ့္ေက်ာင္းအုပ္ကို ၿဂိဳလ္ၾကၫ့္ၾကၫ့္တာေၾကာင့္ သူ႔ကိုပါေရွာင္က်န႔္နဲ႔အတူဒူးေထာက္ခိုင္းလိုက္တယ္....
ေရွာင္က်န႔္နာက်င္တာထက္ဝမ္းနည္းတယ္ ကိုယ့္ခ်စ္သူဘက္ကိုမပါတာထားဦးလက္ခံေပးလို႔ရတယ္ ဒါေပမယ့္ တျခားလူေတြထက္ပိုၿပီးအျပစ္ေပးဖို႔လိုလို႔လား ေနာက္မလုပ္ရဲေအာင္လာလုပ္ေနတယ္ဆိုရင္ေတာ့မွားသြားမယ္ ဒီထက္ပိုၿပီးေသာင္းက်န္းမွာမို႔လို႔ေစာင့္ၾကၫ့္ေနပါ...
ေရွာင္က်န႔္ဒူးေထာက္ေနေပမယ့္ မ်က္ရည္တစ္စက္မွမက်ပဲ ေဒါသေတြေၾကာင့္မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးနီလာတာေၾကာင့္ ေဘးကယမ္ယမ္က..
"က်န႔္က်န႔္ စိတ္ေလ်ွာ့ပါ တစ္ခုခုျဖစ္လိမ့္မယ္ က်န႔္က်န႔္ အရမ္းေဒါသေတြမႀကီးပါနဲ႔"
"မစိုးရိမ္နဲ႔ယမ္ယမ္ ငါ့ကိုအဲ့ေလာက္ေတာင္ရိုက္ခ်င္ေနတဲ့လူ သူ႔ဆႏၵေတျြဖၫ့္ဆည္းေပးရမွာေပါ့"
---
"မင္းတို႔သြားလို႔ရၿပီ"
ရိေပၚရဲ့အသံအဆံုးမွာေရွာင္က်န႔္ဆက္ကနဲ႔ထလိုက္ရာ ဒူးေထာက္ထားတာၾကာေနၿပီမို႔လို႔ရုတ္တရက္ယိုင္သြားေတာ့ ရိေပၚရဲ့လက္ကအလိုလိုအေရ႔ွကိုေရာက္သြားေပမယ့္ ယမ္ယမ္ကခ်က္ခ်င္းထိန္းလိုက္သည္..
"ရရဲ့လား က်န႔္က်န႔္ "
ေရွာင္က်န႔္ ခ်ာကနဲလွၫ့္ထြက္သြားတယ္ေတာ့ယမ္ယမ္က အေနာက္ကေျပးလိုက္သြားတယ္..
-----
အျပန္ၾကေတာ့ ရိေပၚကေစာင့္ေနသည္..
ထိုစဉ္...
"ဆရာ ဆရာကိုသမီးတို႔ေစာင့္ေနတာ"
"ေကာင္းၿပီ "
ေရွာင္က်န႔္က သူ႔ကိုၾကၫ့္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့..
"ဆရာသူတို႔ကိုမုန႔္ေႂကြးမယ္ေျပာထားလို႔ အတူတူလိုက္ခဲ့"
ေရွာင္က်န႔္လံုးဝမလိုက္ခ်င္ေပမယ့္ ျပသနာရွာခ်င္လို႔တမင္လိုက္သြားခဲ့လိုက္တယ္...
သြားတဲ့ဆိုင္က ပင္လယ္စာဆိုင္ ေရွာင္က်န႔္စားလို႔မရသည္မို႔ ဒီတိုင္းထိုင္ေနလိုက္တယ္...
"ေရွာင္က်န႔္ တစ္ခုခုမွာေလ"
"မစားခ်င္ဘူး"
ထိုစဉ္တပၫ့္မေလးတစ္ေယာက္က ပုကန္လံုးအေသးထဲမွာေရပုဝဲေလးေတြပုဇြန္ေလးေတြထၫ့္ၿပီးေရွာင္က်န႔္ကိုလွမ္းေပးသည္...
"ေရွာင္ေကာ ဟိုေန့ကေတာင္းပန္ပါတယ္ "
"ရတယ္ ငါမစားေတာ့ဘူး မတၫ့္လို႔"
"ေရွာင္က်န႔္ကေလးမဆန္နဲ႔"
ရိေပၚရဲ့မာမာဆက္ဆက္ေျပာလိုက္တဲ့ေလသံေၾကာင့္ မခံခ်င္ျဖစ္ၿပီး ပန္းကန္လံုးထဲကဟာေတြကုန္ေအာင္စားပစ္လိုက္သည္...စားၿပီးၿပီးခ်က္ခ်င္း ေခ်ာင္းေတြအဆက္မျပတ္ဆိုးကာ မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးနီရဲၿပီး အသက္ရႉေတြပါၾကပ္လာတယ္...
"ဘာ ဘာျဖစ္တာလဲ ဓာတ္မတၫ့္တာလား"
ေရွာင္က်န႔္လြယ္အိတ္ေလးကိုဆြဲကာ သန႔္စင္ခန္းထဲသို႔ဝင္သြားၿပီး စားထားသမ်ွကိုထိုးၿပီးအန္ခ်ေတာ့သည္...
"ေဝါ့ ေဝါ့ ေဝါ့ "
"baby baby တံခါးဖြင့္ပါလား sry ပါ babyတစ္ကယ္ မတၫ့္မွန္းမသိဘူး ကိုယ္အသံုးမက်တာပါ"
အန္လို႔ၿပီးသြားတဲ့အခါၾကေတာ့ ေရွာင္က်န႔္ထြက္လာရာ အသင့္ေဆာင္ထားတဲ့ေဆးဗူးေလးနဲ႔ေရဗူးေလးကိုထုတ္ကာေသာက္လိုက္တယ္...ရိေပၚဘာလုပ္ေပးရမွန္းမသိျဖစ္ကာ ေရွာင္က်န႔္ကိုယ္ေလးကိုသာဖက္ထားမိလိုက္သည္။
"ဖယ္ ကြၽန္ေတာ္ အသက္ရႈက်ပ္တယ္"
တီတီတီ
"ဟဲလိုပါး"
"သားေရပါပါးျပန္ေရာက္ၿပီ"
----
"ကြၽန္ေတာ္အိမ္ျပန္ေတာ့မယ္ ပါပါးျပန္ေရာက္ေနၿပီ...."
ေရွာင္က်န႔္ကိုလိုက္ပို႔ၿပီးသူလြန္သြားတာလားသူ႔ဘာသာေတြးမိေနတယ္...ေက်ာင္းကကေလးေတြအားလံုးက ဒိတ္ဒိတ္က်ဲမိသားစုက ကေလးေတြခ်ည္းပဲ တစ္ခုခုျပသနာျဖစ္ရင္ မလြယ္ဘူးမဟုတ္လား ဒါေၾကာင့္အမ်ားေရ႔ွမွာလက္လြန္သြားတဲ့ ကေလးကိုအျပစ္ေပးတာျဖစ္တယ္...အိမ္ေရာက္ရင္ေတာ့ရင္ခြင္ထဲထၫ့္ကာေခ်ာ့ၿပီးဖက္ထားမယ္ဟု ႀကံရြယ္ထားေပမယ့္ သူက စိတ္အရမ္းဆိုးၿပီး အိမ္ျပန္သြားၿပီ.....မနက္ျဖန္ေက်ာင္းမွာေတြ့မွပဲ ေခ်ာ့ရေတာ့မယ္....
Part-10ေမ်ွာ္
🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼