YZABEL'S POV
I walk down the hallway of my office at galit na galit dahil nagbackout sa takot yung lawyer ng company namin ni dad.
tinakot nila yung lawyer namin kaya umalis at nagpakalayo layo ng walang paalam.
alam ko kung sino may gawa non pero di ko lang sure kailangan kong kumpirmahin.
nang makapasok ako ng office ko kinuwa ko agad yung bag ko at nilock ang office ko saka lumabas ng building.
tinawag kona yung driver ko para makasakanya na agad ako.
yung lawyer nayon, ninakawan pa kami bago siya lumayo nakakainis.
habang nasa byahe ako biglang may tumawag sa phone ko kaya agad ko itong sinagot.
"hello?"
si dad pala
"may announcement, umuwi kana ngayon din" dad said.
"I'm on my way" sagot ko at binaba ang phone
"manong pakibilisan" sabi ko sa driver ko at agad naman niya akong sinunod.
after a min nakarating na din kami kaya agad akong bumaba at pumasok sa mansion.
nasa kwarto ako ngayon para itabi ang gamit ko bago bumaba.
nang makababa ako nasa dining area sila kaya doon ako dumiretso.
"dana umupo kana" dad said kaya umupo na ako.
wth dana? tsk.
lumapit naman si yaya para sandukan ako ng kanin
sabing I don't eat rice eh!
"anong announcement yan dad?" tanong ko.
"about our lawyer-" di kona siya pinatapos pa dahil ayokong makarinig ng kahit ano tungkol sa lawyer nayan.
"dad yang pesteng lawyer nanaman ba?" galit na tanong ko.
"no it's not about him" sabi ni dad.
"we found a new lawyer, a hundreds of people said na wala pa siyang naffail na kaso,but she's still a student" dad said.
"who?" tanong ko at kinuwa yung baso ng tubig para uminom
"cole tanael somera" nabuga ko naman ang iniinom ko nang marinig ang pangalan na yon.
what... is this serious?! hindi ko alam na siya yung tumanggap ng deal?! kaya pala student pa??
"no dad seryoso kaba??"
"b-but" dad.
"she's on her way and ilang minuto lang at makakarating na siya dito" sabi niya kaya padabog at nagmamadali akong umalis sa dining area.
di ko alam kung saan ako pupunta.
aha! kila sela! babalik ulit ako kila sela!
bago pa man ako makalabas sumanggi ako sa dibdib ng isang tao.
nanlamig ang katawan ko nang makita ko siya,bumalik ang mga memories kung paano ko siya sinampal non... pinagpalit ko siya sa kaibigan ng kapatid niya ngunit wala na naman kami pero bakit ngayon pa??
napakatanga ko...
napakatanga ko...
NAPAKATANGA KO!
di ko siya inintindi...
tumingala ako at nagkaeye to eye contact kami.
a woman wearing a white polo,black necktie, plack pants, a single wireless earphone.
I'm tired explain,like this nalang. she's so expensive, she have bangs at naging gwapo siya dahil don, from maganda to gwapo...
napakabango mo cole... simulan ngayon tumatak na sa isip ko yang amoy mo, amoy Vanilla...
her eyes are so cold... she look at me na parang di niya ako kilala at parang di niya ako minahal.
maling desisyon bang hindi kita inintindi noon? you make time for me kahit alam kong busy ka kakatupad sa pangarap mo.
you said maybe one day or in another life pero bakit kung tignan mo ko parang di mo ko kilala?
dinaan niya lang ako na parang hangin lang.
"I'm sorry I didn't see you there" she said in cold tone.
sinundan lang siya ng mata ko hanggang sa makapasok na siya sa dining area namin.
siya ba talaga yon?
cole ako padin ba??
tumuloy nako sa paglalakad sa labas at tinawag ulit yung driver ko.
nang makasakay ako kinuwa ko agad ang phone ko at chinat si sela.
eatabel.dv: i saw her... she's our student lawyer...
sela: wait seriously?! sila abby lang nandito and sabi may appointment si cole kaya nauna na sila abby dito.
eatabel: she was wearing suit, her eyes are cold, no reaction and she even look at me parang di niya ako kilala na parang wala kaming pinagsamahan dati.
habang kausap ko si sela pumapatak na ang luha ko.
"ma'am ayos lang po kayo?" tanong ng driver ko.
"oo, kila sela tayo manong" sabi ko at pinunasan ang luha.
"ma'am hindi sa chismoso ako pero narinig ko lang po kayong naguusap non, yun po ba yung kasintahan mo dati?" nagulat naman ako sa tanong ni manong.
"opo manong, napakatanga ko lang po dahil hindi ko siya sinuportahan sa gusto niya non, she make time for me kahit busy siya" sabi ko at napayuko.
"lahat ng tao nagkakamali ma'am pero kung attention ang gusto nyo sa isang tao kailangan nyo po matuto maghintay o kaya sila ang gagawa ng paraan para magkaoras sainyo" manong.
"yung anak ko din dati ma'am, ganyan din pinagdaanan kaso nagpakamata yung kasintahan niya dati dahil nagpakasal yung anak ko sa kaibigan niya" manong.
"babae po ba anak nyo manong?" tanong ko habang kumukuwa ng tissue.
"opo" manong.
"humingi ka nalang ng tawad ma'am at kapag binigyan kana ng chance, patunayan mo na yung pagmamahal mo sakanya at wag nyo na po siya sayangin" manong.
"salamat manong" sabi ko at huminga ng malalim.
nang makarating kami sa bahay nila sela bumaba na agad ako at pinauwi si manong.
nang makapasok ako nagkkwentuhan sila at may mga nakita akong hindi pamilyar na muka.
lumapit naman si justin sakin at tinignan ang mata ko.
"what happened?" justin.
"i saw her" sabi ko at yumuko.
"yzabel" someone called me.
it's abby
"you saw her right? i didn't expect na magkakasalubong kayo" abby.
"her eyes..."
"so cold?" abby
tumango ako.
"she know about you and lara... she know what happened, labis na lamang pag aalala at galit niya kaya naging ganun ang resulta" abby.
bigla naman may lumapit sakin na babae.
"ikaw si yzabel right??" masiglang tanong nito.
"I'm maxine! nice to meet you!" sabi nito at nakipag shakehands sakin.
"nice to meet you too" sabi ko.
"this is bianca, and this is amy,ken,coleen" pakilala niya sa mga kasama niya.
"we are wonder pets! charot kaibigan kami ni cole" maxine said.
lumapit naman sakin yung mga kaibigan ni cole.
"ikaw yon?" the boy said
nagulat ako nang batukan siya ng isang babaeng... gwapo.
"wag mo takutin ken" sabi nito.
"she's pretty gabb, magaling pumili si cole" that ken boy said at umupo.
wealthy friends...
"yeah she is, kaya pala-" hindi natuloy ng isang babae ang sasabihin niya nang pakainin siya bigla ng tinapay ni ken.
"wala sinasabi ni amy" sabi nito at hinatak si amy ata.
I don't know kung anong nangyayari but ang kulit nila ang ccute.
"I'm coleen, rare breed na tumatagal sa kalamigan ni cole" sabi nito.
she's pretty.
"ito si bianca, rare breed din yan tumatagal sa kalamigan ni cole" sabi nito at humagikgik.
"cute" sabi ko.
"nice to meet you" nahihiyang sabi nito.
"nice to meet you too" sabi ko at ngumiti.
mukang siya lang mahiyain sakanila.
"padating na din si cole, may dadaanan lang daw" abby said habang hawak ang phone
who?
fuck ano naaaa.
COLE'S POV
"we will meet more often tanael" mr.divinagracia said at nakipagkamay sakin.
nagbow lang ako at tinanggap ang pakikipagkamay niya.
"I'll bring you to the door" mr.divinagracia said at naglakad na.
i just followed him till we reach the front door.
"nice meeting you" maikli kong saad at pumasok na sa car.
pinaandar kona ang sasakyan at lumabas ng gate nila.
naisip kong bumili muna ng churos kaya dumaan ako ng coffee shop.
"1 medium bucket of churros" sabi ko habang nakapila sa counter.
"that's all ma'am?" tanong nito.
"and ice coffee" pahabol ko.
"dine in or take out?" she asked.
"take out" sagot ko
tumango siya at inutos na sa isang crew ang order ko.
"just wait here ma'am" sabi ng cashier at tinuro ang upuan sa gilid.
i just wait hanggang sa tawagin nako ng isang crew.
binigay na niya ang order ko kaya umalis nako at bumalik sa car.
kumain ako habang nagddrive.
the moment when i saw yzabel earlier, mas gumanda siya lalo, i missed her smell, napakabango, her eyesss it's so pretty. you have a perfect face yzabel I can't deny it.
bigla naman umulan ng malakas sa kalagitnaan ng byahe, i turned on the wiper para hindi malabo yung salamin.
nang makarating ako sa sinend na address ni abby, nagpark nalang ako and i saw the car that they use.
kinuwa ko yung built-in umbrella na nakalagay sa ilalim at binuksan yon.
nagdoorbell ako and lumabas naman si justin...
YOW I MISSED THIS BOY!
dali dali niyang binuksan ang gate at niyakap ako.
this moment, I smiled...
this boy is so fragile pagdating sakin.
"i miss you" sabi niya while hugging me.
"it's raining" sabi ko kaya kumalas na siya sa yakap at pinapasok ako.
"where's josh?" tanong ko at sinara na ang payong.
"he's sleeping again" sabi niya at natawa.
"gwapo mo" he said while smiling.
"mas gwapo ka padin" sabi ko.
nang makapasok kami dumireto na agad kami sa sala.
ate sela immediately run towards be and then hugged me so tight.
I didn't smile but deep inside my heart is melting like a butter.
i saw yzabel, she can't look at my eyes.
lumapit ako sakanila and they hugged me except yzabel, she's using her phone.
i see... i wish you're drunk everyday para nakakausap mo ko.
A/N: wala na yung manok nyong si yzabel mahina di makalapit kay cole, matutuwa si midnight sa chapter 32 beh baka mabawasan sama ng loob nun.