+5ឆ្នាំក្រោយមក
រយ:ពេល5ឆ្នាំបានក្លងផុតទៅយ៉ាងរហ័ស គ្រួសារត្រគូលចនក៏មានកូនតូចៗចំនួន3នាក់ផង។ កូនដំបអរបស់ថេហ្យុងនិងជុងហ្គុក គឺជាកូនភ្លេាះប្រុសពីរនាក់ បន្ទាប់ពីកូនប្រុសបានអាយុ3ឆ្នាំ ថេហ្យុងក៏បង្កើតបានកូនស្រីម្នាក់ទៀត នាងទើបតែមានអាយុ2ឆ្នាំប៉ុណ្ណេាះ ប៉ុន្តែអីឡូវនេះ ក្នុងពេាះរបស់នាងក៏កំពុងតែពពេាះកូនអោយជុងហ្គុកចំនួន3ខែទៀតហើយ។
ង៉ឺត* សម្លេងចាប់ហ្វ្រាំងឡានន្លឺឡើងពេញភូមិគ្រឹះត្រគូលចន និងកូនៗរបស់ជុងហ្គុកក៏រត់ចេញមកទទួលលោកប៉ារបស់ពួកគេយ៉ាងលឿន។
"ប៉ាប៉ា" ជេយ៍យ៉ុន/យ៉ុនហា ដែលជាកូនប្រុសភ្លេាះទាំងពីររត់យ៉ាងលឿនស្លេវមើលសឹងមិនទាន់តម្រង់ទៅរកលោកប៉ារបស់ខ្លួនដែលកំពុងតែចុះពីលើឡាន។
"អាបង ចាំអូនផង" នាងតូច យូអា ដែលជាកូនស្រីរបស់ជុងហ្គុកនិងថេហ្យុងនេាះក៏រត់ចេញមកទទួលលោកប៉ាសង្ហាររបស់នាងដែល តែដោយសារតែជើងនាងខ្លីៗរត់មិចនិងទាន់បងៗទាំងពីរបស់នាងទៅ។
"កូនប៉ា កុំរត់លឿនពេក" ជុងហ្គុកអង្គុយចោងហោងត្រដាងដៃចាំកូនៗរត់ចូលក្នុងរង្វង់ដៃ ហើយពួកគេក៏រត់ចូលមកទាំងបីនាក់តែម្តង។
"ស៉ឺតៗៗ នឹកណាស់កូនប៉ា" រាងក្រាសអោនទៅថើបថ្ពាល់កូនប្រុសកូនស្រីម្នាក់មួយស៉ឺតទាំងក្តីស្រឡាញ់។
"បងមកហើយហេស ហត់ទេ" ថេហ្យុងដែលទើនបនិងដើរមកទទួលស្វាមីនេាះក៏ដើរមករកនាយនិងសួរនាំនាយតាមទម្លាប់ដែលនាយមកពីធ្វើការ។
"មិនហត់ទេ មកផ្ទះវិញបានឃើញមុខកូនៗនិងប្រពន្ធបែបនេះ ទេាះជាការងារច្រើនប៉ុណ្ណេាក៏មិនហត់ដែលបាទ" ឆ្នាំនេះនាយងាយុ32ឆ្នាំហើយ តែកុំមើលសម្រស់ សង្ហាជាងក្មេងៗអាយុ18ឆ្នាំមួយចំនួនធំទៅទៀត ក្តីស្រឡាញ់របស់នាយក៏នៅតែមានជូនចំពេាះថេហ្យុងម្នា់គត់ នាយមិនដែលវេចវេទៅមានស្រីណាឡើយ។
"តេាះចូលក្នងទៅ និងបានញ៉ាំអាហារពេលថ្ងៃ" ថេហ្យុង
"បាទ" ថាហើយថេហ្យុងនិងជុងហ្គុកក៏បណ្តើគ្នាចូលទៅក្នុងភូមិគ្រឹះដោយក្នុងរង្វង់ដៃរបស់រាងក្រាសមានកូនជេយ៍យ៉ុន និង យូអា ហើយចំណែក យ៉ុនហាវិញក៏តោងកនាយពីក្រោយផងដែល។
"ម៉ាក់ម៉ាក់ កូនចង់ទៅលេង យ៉ុនជី" ជេយ៍យ៉ុនដែលជាកូនប្រុសច្បងក៏និយាយឡើងបន្ទាប់ពីកំពុងតែអង្គុយញ៉ំអាហារជាមួយគ្រួសារ។
"ហូយ កូនអត់ចង់ទៅទេ ម៉ាក់ម៉ាក់កុំទៅអី" យូអា និយាយទាំងមុខស្អុយអោយតែនឹកឃើញពេលទៅលេង យ៉ុនជីដែលជាកូនស្រីពៅរបស់ជីមីននិងយ៉ុនគី ព្រេាះថាអោយតែទៅលេងម្តងៗ ដឹងដែល ជីយ៉ុង ដែលជាកូនប្រុសច្បងរបស់ជីមីននិងយ៉ុនគី ចាប់ក្រញិចនាងជាមិនខាន។
យ៉ុនគីបានផ្លាស់មករស់នៅប្រទេសកូរ៉េតាមការស្នើសុំរបស់ជីមីន ណាមួយនាយក៏អាចមកគ្រប់គ្រងក្រុមហ៊ុនដែលនៅប្រទេសកូរ៉េដែល។
"សួរប៉ាប៉ាកូនទៅ ម៉ាក់មិនដឹងទេ"
ថេហ្យុង
"ប៉ាប៉ា កុំទៅអី" នាងតូចយូអាងាកមកនិយាយជាមួយជុងហ្គុកទាំងពេបមាត់ធ្វើមុខចង់យំដើម្បីអោយនាយធ្វើតាមសម្តីរបស់ខ្លួន។
"អត់ទេ ប៉ាប៉ា ត្រូវតែទៅលេង ពូយ៉ុននិងងមីងមីន" យ៉ុនហា
"ហ៉ើយ ប៉ាគិតមើលសិន" ជុងហ្គុក
ង៉ឺត* សម្លេងចាប់ហ្វ្រាំងឡានបន្លឺឡើងនៅមុខភូមិគ្រឹះ បានបង្ហាញអោយឃើញគ្រួសារត្រគូលមីនចុះមកជាមួយនិងកូនៗទាំងពីររបស់ពួកគេមកជាមួយផងដែរ។
"យ៉ូនជី សំណព្វចិត្ត" ជេយ៍យ៉ុន/
យ៉ុនហា គ្រាន់តែឃើញនាងតូច យ៉ុនជីដែលដើរចូលមកក្នុងភូមិគ្រឹះនេាះភ្លាមបងប្អូនភ្លេាះទាំងពីរក៏រត់ញ៉ាប់ៗទៅរកជីយ៉ុនសំណព្វចិត្តរបស់ពួកគេ។
"យូអា ម្ចាស់បេះដូងរបស់បង" ជីយ៉ុន និយាយព្រមទាំងរត់ទៅរកយូអាដែលកំពុងតែអង្គុយញ៉ាំបាយនេាះ ធ្វើអោយមនុស្សធំហួសចិត្តយ៉ងខ្លាំងចំពេាះសម្តីរបស់គេដែលនិយាយមុននេះ។
"ប៉ាប៉ា ជួយកូនផង" យូអា គ្រាន់តែឃើញថាជីយ៉ុង រត់សម្តៅមករកនាងភ្លាម នាងក៏វាឡើងទៅអង្គុយលើភ្លៅលោកប៉ាដើម្បីអោយនាយជួយនាង ហើយលោកប៉ាក៏បានជួយនាងមែន នាយងើបឈរពរនាងនៅក្នុងដៃ ដើរសម្តៅទៅរកយ៉ុគីនិងជីមីន មិនមែននាយមិនចង់អោយ យូអា លេងជាមួយជីយ៉ុងនេាះទេ តែជីយ៉ុងនេះណា តាមថើបនាងរហូតទាល់តែនាងយំ តែនាងយំគឺពិបាកលួងណាស់។
"អ៎ា លោកពូ ដាក់យូអារបស់ខ្ញុំចុះវិញភ្លាម" ជីយ៉ុងឃើញបែបនេះគេមិនសុខចិត្តទើបដើរតាមជុងហ្គុកនិងស្រែកទម្រាំជើងខ្លាំងៗ។
"អត់ទេ ឯងនេះចាប់ថើបកូនពូមិនធម្មតាទេ ចាប់ថើបទាលើតែនាងយំទើបឈប់ នាងយំម្តងៗពូពិបាកលួងណាស់។
"អ៎ា លោកប៉ា មើលលោកពូមិនដាក់សំណព្វចិត្តកូនចុះទេ ជួយកូនផង" ជីយ៉ុងក៏រត់ទៅសុំជំនួយពីលោកប៉ាសង្ហារម្តង។
"ប៉ាមិនដឹងទេ" យ៉ុនគី
"កូនទៅលេងនៅសួនសិនទៅណា ទុកអោយប៉ាម៉ាក់និយាយគ្នាជាមួយអ៊ុំកូនសិន" ជុងហ្គុក
"ច៎ាស ប៉ាប៉ាដាក់កូនចុះទៅ" យូអា ដោយជាក្មេងឆ្លាតក៏ស្តាប់តាមសម្តីរបស់លោកប៉ា ជុងហ្គុកដាក់កូនស្រីចុះថ្នមៗ រួចនាងក៏រត់ចេញទៅខាងក្រៅបាត់ ចំណែកឯជីយ៉ុងឃើញបែបនេះក៏រត់ទៅតាមយូអាយ៉ាងលឿន ជុងហ្គុកឃើញដូចនេះក៏មិនមាត់នាយក៏ងាកមកនិយាយគ្នាជាមួយយ៉ុនគីវិញ ចំណែកឯថេហ្យុងក៏និយាយគ្នាជាមួយជីមីន។
ងាកមកមើលខាងក្មេងៗឯណេាះវិញ កូនភ្លេាះប្រុសទាំងពីរនាក់កំពុងតែថើបនាងតូចយ៉ុនជី ហើយនាងតូចនេះក៏នៅស្ងៀមបណ្តោយអោយពួកគេទាំងពីរនាក់ថើបតាមចិត្តចង់របស់ពួកគេទៅវិញ។
ខុសប្លែកអីតែនាងតូច យូអា នាងកំពុងតែរត់គេចពីការដេញតាមចាប់របស់ជីយ៉ុងទៅវិញ។
"អ៎ា ចាប់បានហើយ យូអាកុំរត់ទៀតអី បងមានរឿងចង់ប្រាប់ បងមិនថើបអូបក៏បានបងនិយាយមែនណា បងមានរឿងចង់ប្រាប់អូន" ជីយ៉ុង
"ឈប់ក៏បាន មានរឿងអីនិយាយមក"
យូអានិយាយហើក៏ទម្លាក់ខ្លួនអង្គុយផ្ទាល់លើស្មៅ ជីយ៉ុងឃើញដូចច្នេះក៏ដាក់ខ្លួនអង្គយរួចក៏លើកនាងតូចយូអាអោយអង្គុយលើភ្លៅ ព្រមទាំងអោយចង្កេះនាងជាប់ទៀតផង។
"អ៎ា ធ្វើអីនិង លែងខ្ញុំភ្លាមបងជីយ៉ុង"
យូអា
"បងស្រឡាញ់អូន យូអា ព្រមធ្វើសង្សារបងទៅណា" ជីយ៉ុង
"និយាយអីនិង បងនៅក្មេងបែបនេះ បងចេះតែនិយាយទេ អូនដឹង" យូអា
"អត់ទេ បងនិយាយមែនណា" ជីយ៉ុង
"..........៉ យូអា
"បងស្រឡាញ់អូនពិតមែនណា បងស្រឡាញ់អូនខ្លាំងណាស់ ព្រមធ្វើសង្សាបងទៅ" ជីយ៉ុន
"អូនគិតមើលសិនបានទេ" យូអា
"ទេ អត់បានទេ អូនឆ្លើយជាមួយបងអីឡូវនេះមក" ជីយ៉ុន
"អូ...អូនព្រមក៏បានដែល" យូអា
To be continued...........................