Third Person's POV
In the middle of the night, a petrified scream made the whole mansion of Caventry turn upside down.
"Kyahhh!"
Accompanied by Heavenhell's screams, a group of people, comprising of maids and elite guards, rushes to the second floor, where her room is located.
"Milady, what happened?" Pira asked when she saw Heavenhell's room surrounded by full darkness.
"Catch the thief!" Heavenhell said this while acting terrified. Little did the people know that she was laughing inside because of what she had done to Mitchel now.
"A thief?" Asked by the confused people because they know the tight security of the mansion, how can a thief infiltrate their lady Heavenhell's room?
Then, they saw the body lying on the ground. Her clothes were in tatters, the ground was dirty, and she was covered in blood.
Everyone is shocked because of this. It is clearly shown that the thief is a girl. But they can't recognize her face since her head is covered with a black trash bag. Maybe it is used to hide her identity.
"Why are you still waiting? Get her out of my room! " Heavenhell said this while being consoled by Pira.
"What's the matter here?" A cold voice surrounded the area. In front of the door, Lord Caventry and Lady Abella, together with Heleina, stood proud and with elegance.
"Good evening, Milord, Madam, and Young Miss." Everyone was greeted with respect.
"What happened here, Athanasia?" Abella asked her daughter, who looks stressed right now. She actually became like this when she saw them coming.
"There! There's someone who sneakily entered my room. " Heavenhell, said with seriousness.
All of them look at the figure lying on the cold floor. They are disgusted by the sight of it and the smell of the blood coming from the girl.
"Take off the cover of her face. Let's see who has the guts to enter someone's room without permission." Lord Caventry ordered with a grim expression.
He can't accept the fact that there's someone who can enter their mansion without their knowledge. If this news comes out, his reputation will be in danger and many people will start questioning the capability of the security system in Caventry.
When the black cover was removed, everyone in the scene was shocked by what they saw. Because the person lying there is none other than Mitchel, the respectable lady of Caventry.
"What is this?" Lord Caventry coldly asked while raising his voice. He is secretly disgusted by this shameless sight of his kin.
"Huh? Sister? How could Sister Mitchel be here? I thought it was a thief. " Heavenhell inquired, concerned and perplexed about what had happened.
"Hehe! Serves her right! My gosh! My acting is improving! I'm so proud of myself! " Heavenhell laughs at the back of her head.
"Oh no! Call the ambulance! Let's take her to the hospital. " Abella yelled, with a concerned expression.
Everyone seems to be so shocked that they can't even think of what they should do first. They are still in a state where they are confused about the reasons why their lady, Mitchel, sneaked into someone else's room.
HEAVENHELL'S POV
(A/N: Naubusan na ako ng English kaya ibalik na natin sa kalokohang language ni Carnelia. Hindi ko alam kung anong naisipan ko at nag-english ako pero dahil natype ko na hayaan na. BWAHAHAHA!)
Nanatili akong nakayakap kay Pira na mukhang sineryoso ang pagbibigay kuno ng comfort sa'kin. Sigurado ako na iniisip niya na baka na-trauma na ako o kung ano.
Pasimple kong tinignan ang mga tauhan ng Caventry na dahan-dahang binuhat ang duguang katawan ni Mitchel. Actually, sa itsura niya ngayon ay mukha na siyang lantang gulay dahil sa paghampas ko ng vase sa kaniya kanina.
Ang totoo kasi niyan ay hindi lang isang beses kong hinampas ng vase itong ulo ng bruhilda. Syempre sasayangin ko ba naman ang pagkakataon na maupakan siya diba?
Kaya naman bilang ganti sa kahayupang ginawa niya sa tangang character na si Heavenhell, ay hindi lang ako nakuntento sa paghampas ng vase dahil pasimple ko rin siyang tinadyakan.
Pagkatapos kong masiguro na pantay na ang mga pasang binigay ko sa bruha ay tsaka ko siya nilagyan sa mukha ng trash bag. Syempre kailangan niya nito para makumpleto ang outfit niya bilang magnanakaw para naman bongga diba? Kumbaga may pa-surprise effect sa mga audience. Aiya!
Hindi rin naman ako nagkamali dahil kita ko ngayon sa mukha ng mga maids at Elite guards na hindi pa rin sila nakaka-move on. Ikaw ba naman makita mo ang amo mo na kilalang magaling sa pakikipaglaban at respetado ng maraming tao na ganito ang itsura ngayon, tignan ko lang kung 'di ka magulat.
"Mi–milady, ayos ka na ba?" nag-aalalang tanong ni Pira nang makitang hindi ako umiimik. Aiya! Paano naman ako iimik kung nagmo-monologue ako dito diba?
Inalis ko na lang ang kalokohang naiisip at tumango kay Pira. Kunwari nga ay "strong but fragile on the inside" ang peg ko ngayon para dama ang ating ka-inosentehan sa nangyari. *Evil laughs* Ehem!
Humiwalay na ako sa pagkakayakap ni Pira at tinignan ang mga maids na nililinis ang sahig ng kwarto ko. May mga dugo kasi ng bruha kaya todo kuskos sila. Siguro mas maganda kung lagyan din nila ng holy water ang sahig para mawala ang mga masasamang elemento na galing kay Mitchel. Hmm...
Pinagtuonan ko na lang ng pansin ang mga reaksyon ng mga mukha ng mga tauhan. Nakakatawa kasi kapag nakita mong labis na naaapektuhan ang mga tao dahil sa masterpiece na ginawa mo tulad na lamang ngayon.
Malamang sa malamang ay nagtatanong na ang mga yan sa sarili nila, kung anong ginagawa ng respetado at magaling na assassin na tulad ni Mitchel sa kwarto ng mahina pero maganda niyang kapatid nang ganitong oras.
'Like duh? Alangan namang nagpunta lang siya dito para mag-sightseeing? Sinong bobo ang maniniwala don? Pakihanap kung meron nang mabigyan ko ng bagong brain. Tsk!'
Nang malinis na ang sahig ko ay tsaka ko lang naramdaman na may pamilya pa nga pala ako na nakatayo sa may pinto. Aiya! Muntik ko na silang makalimutan. Ganoon siguro talaga kapag hindi sila importante sa'yo. Bwahahahaa! Damn, I'm so bad!
"Athanasia, kindly explain what happened." tanong ni Lord Caventry na napakaseryoso na ngayon.
"Dad, I don't have any idea, and I'm still shocked about what I just encountered right now. Can we talk about this later? It's still early and I want to rest." kunwaring pagod kong sabi. Mukha namang effective ang pag-acting ko dahil agad na akong pinagtanggol ni Heleina.
"That's right, dad. Let her rest first." nag-aalala niyang sabi.
"Alright, I'll expect to see you in the dining hall for breakfast. No excuses for you, young lady." Seryoso niyang sabi na kinatango ko na lang.
Mukha kasing napapansin niya na ang hindi ko pagsabay sa hapag-kainan kasama nila. Tsk! Ang totoo niyan ay ayaw ko lang din talaga na magtanong nila nang magtanong tungkol sa mga pinaggagagawa.
"I understand."
Hindi na nagsalita si Lord Caventry at nauna nang umalis ng kwarto kaysa kay Madam Abella. Ito kasing nanay ni Heavenhell ay may balak pa yatang magsalita kaya iniwan na siya ng asawa niya at sumama sa iba. Chos! Maganda sana kung ganoon nga ang nangyari para at least, may pa choices kami kung kanino kami sasama.
Ang kaso ay mukhang ayaw ni author ng kabet sa istorya niya kaya naman pinatay niya lahat ng love rivals nitong si Lilian. Ang nakakapagtaka lang bakit hindi niya pinatay ang mga love rivals ng male lead na si Vile! Ang unfair ahh!
"Baby, I heard about what happened to you in Eckheart City—" biglang sabi ni Madam Abella na kinagulat ko.
"Mom, let's talk tomorrow. I'm tired." Agad kong pagtanggi sa kaniya dahil ayoko pa siyang kausapin ngayon at baka magaya lang siya kay Mitchel.
Tsk! Ang kapal ng mukha nitong nanay ni Heavenhell kung magtanong sa'kin. Hello? Mahigit isang linggo na mula noong mangyari ang pag-ambush sa'kin, tapos ngayon lang siya magtatanong?
Ang dami na ngang mga bagay na pwedeng ma-delay, pati ba naman concern ng tao delayed na rin? Aiya! Lokohin niya lola niya baka maniwala.
"O–oh, I see. Okay, I'll see you tomorrow. Rest well, Athanasia." nakangiti niyang sabi atsaka nagsimulang maglakad palabas ng kwarto.
"Thank you." maikli kong sabi sa paalis nitong pigura.
Nang makalabas na lahat ng mga istorbo ay agad na lumapit sa'kin si Heleina at hinawakan ang dalawa kong balikat.
"Big sis, I'm sure that bitch sis is planning something bad for you. That's why she sneaked in here. It's a good thing you beat her to death. Hahahaha! Serves her right!" sabi niya habang mala-witch siyang tumatawa. Sa itsura niya ay halatang-halata na natatawa siya sa sinapit ni Mitchel.
"Silly. If only I knew that she was the person who entered, I'd have chosen a much harder tool to smack it into her head." nakangiti kong sabi na sabay na kinagulat ni Pira at Heleina.
"Am I hearing it right? Pira, tell me!" gulat na gulat na tanong ni Heleina na kinailing ko na lang. What a cute kid!
"We heard it right." Nakangiting sagot ni Pira sa batang hindi mapakali sa tuwa.
Ang O.A nitong kapatid ni Heavenhell na mag-react. Gaano ba ka-naive ang tingin niya sa ate niya at tuwang-tuwa na siya sa sinabi ko. Ehh paano na lang kaya kapag nalaman niyang demonyo pa ako sa demonyo? Aiya! Ayoko na lang isipin!
"Oh my! I didn't know that you could say mean words, big sis! It sounds cool." Namamangha nitong sabi habang naka-thumbs up pa.
"Okay! Okay! Go back to your room. I'm going to rest now." Sabi ko na lang dahil inaantok pa rin ako. Tapos medyo napagod pa ang kamay ko dahil sa tigas ng mukha ni Mitchel. Ang kapal ehh!
"Alright, Goodnight, big sis! See you tomorrow!" Nakangiti niyang sabi sa'kin pagkatapos akong yakapin.
"Goodnight to you too." Nakangiti ko ring sabi habang hinahaplos nang marahan ang buhok nito.
"Rest well, Milady."
"Alright."
Nang makita na nakaalis na lahat ng tae–este mga tao sa kwarto ko ay agad akong humiga sa kama. Medyo nakakapagod ang maagang salubong sa'kin ni Mitchel pero nakakatuwa din naman na naupakan ko siya kahit papano.
Well, hindi ko naman dapat muna siya papakialaman dahil medyo busy pa ako sa ibang bagay. Pero ang bruhang malandi ay hindi marunong makiramdam at siya na mismo ang lumapit sa'kin para masaktan. Kaya naman hindi ko na kasalanan kung anong nangyari sa kaniya ngayon. Hehe!
***
Ngayon ay nasa dining hall ako kaharap sina Madam Abella, Lord Caventry at Heleina. Si Henry at Harry naman ay nasa ibang bansa raw dahil may business transaction na pupuntahan.
Well, kung tama ang pagkaka-alala ko sa istorya ay darating ang araw na ipapadala ako ni Lord Caventry para isabak sa business transaction kuno nila.
Lingid sa kaalaman ni Heavenhell na hindi lang 'yon simpleng business transaction dahil ang transaction na hahawakan niya ay may kinalaman sa mafia. Yeah, that is a transaction between two mafia organizations!
'See how heartless her father is?! Is it right to deliver your daughter to the den of the demons? Take into consideration that Heavenhell doesn't know how to fight and is afraid of killing. Isn't that crazy? '
Napakuyom na lang ako ng kamao sa ilalim ng lamesa at tinago ang inis na nararamdaman. Nagsimula kaming kumain nang ihatid na isa-isa ng mga katulong ang pagkain sa lamesa.
Ngayon na lagpas tatlong buwan na ako sa mundong Pangaea ay sanay na ako sa mga kakaiba na lasa ng pagkain na meron sila. Kahit na medyo nakakatawa ang mga pangalan ng pagkain at halatang gawa-gawa lang ng author ay masasabi ko na masarap naman siya kahit papaano.
Binilisan ko ang pagkain dahil kailangan ko pang bumalik sa orphanage para sa practice namin. Nakakapagtaka siguro kung paano ko na-compile ng mabilis ang mga notes at arrangements ng kanta. Well, 'yon ay dahil sa app na meron ako sa dati kong cellphone.
Dati kasi ay mahilig akong makinig ng music kaya ang ending ay punong-puno ang storage ng memory ko noon. Meron din akong app ng music na may chords at lyrics. May offline karaoke pa nga akong na-download dito. Kaya naman kapag nailabas ko ang mga kanta sa mundong 'to ay pwede na akong matawag na "Music Genius".
Isipin ko pa lang ay nangingilabot na ko. Baka kapag nakabalik na ako sa Earth ay kulungan agad ang bagsak ko. Damn! Kaya naman dahan-dahan lang sa pagkanta, Carnelia, dahil makakasuhan kang bruha ka!
So yeah, ang kantang naisipan kong kantahan naming lahat ay yung kantang bagay sa mga batang tulad nila. Yung kanta na magpapalakas sa loob ng mga taong inaapi at naiiba. Kaya naman sinigurado ko na ang mga bata ang magiging bida sa event.
Nakakapanghinayang na hindi kaya na pasamahin lahat ng bata sa event pero at least ay kahit papaano ay makakatulong 'yon sa kanila. As long as maraming investors at donators ang magpunta ng orphanage ay magiging successful ang plano kong pagtulong.
'Aiya! Pati pagtulong kailangan pinagpaplanuhan, Carnelia? Well, syempre naman!'
Kung wala kang gagawin ay manatiling ganito na lang ang sitwasyon ng mga orphanage. Kaya sa pamamagitan ng live broadcast ng mga TV stations sa Atlante ay makikita ng maraming tao na mga talentado ang mga bata at hindi dapat binababa.
So yeah, that's my main plan. Atsaka kapag nakita ni Lilian ang itsura ko sa TV na tumutulong ay hindi niya iisipin na masama ako para agawin ang kaniyang harem. Hehe! That's right! That's right!
Napatango na lang ako sa mga plano at tsaka nagpokus na sa pagkain. Makalipas ang halos kinseng minutong pananahimik ng bawat isa ay natapos na din ang lahat kumain. Ibig sabihin ay oras na para sa tanungan session. Tsk! Boring!
"We're done eating, so you can answer all our questions now, right Athanasia?" Biglang tanong ni Lord Caventry na kinangiti ko na lang.
Ngayon ay ramdam ko na ang pagbigat ng ambiance ng buong lugar na para bang madilim na kwarto at ilaw sa taas ng ulo ko na lang ang kulang. Maging ang mga katulong at elite guards na laging nakahilera sa gilid ay natigilan din sa paggalaw. Mukhang mas kinakabahan pa sila kaysa sa'kin ehh.
"Sure, ask me anything." kalmado kong sabi atsaka sumandal sa upuan.
"You're quite confident today."
"I'm always confident in myself, father. My heart is clean, so any questions are fine. " Nakangiti kong sabi na kinagulat ng lahat.
Well, ito na ang oras para maramdaman nila ang dahan-dahan kong pagbabago. Kung ang tunay na Heavenhell ay laging nakayuko at kinakabahan sa tuwing tatanungin siya ng ama, ngayon ay babaguhin ko ang pagtingin nila tungkol dito.
'I will show them that I can face my father's face with confidence now. Let's change their expressions to Heavenhell naiveness. That's the first step for a better future. Hehe!'
"I see. Well, for now, we're not going to talk about what happened between you and the young master Lucretius. There is always a time for that, but what happened to your sister is still questionable. " Seryoso niyang sabi habang nakatingin sa'kin.
Ako naman ay nakahinga ng maluwag nang marinig na hindi niya muna tatanungin ang nangyari sa Eckheart City at sa'min ni Vile. Wala pa kasi akong nahahanda na script sa utak ko tungkol doon kaya mabuti naman na huwag na muna siyang magtanong.
"Like you said, I'm also a confused father. Why don't you ask my sister? I'm sure she can perfectly answer your questions." Sagot ko na lang atsaka kinagat ang saging na pasimple kong kinuha sa gitna ng lamesa kanina.
Nakita kong napakunot ang noo ni Lord Caventry nang makita ang ginawa ko pero hindi ko na siya pinansin pa.
Maids & Elite guards: "⊙.☉"
"Athanasia, mind your words. We're asking you here in a good manner, so answer us respectfully." Singit na ni Madam Abella kaya nagseryoso na lang ako kunwari atsaka mabilis na inubos ang saging.
"Fine, mother. I'll narrate what happened then. So I've been sleeping since I just came back from the orphanage and I'm tired. When I heard a noise, I suddenly opened my eyes and woke up. I saw a figure inside my room wearing some covers on her head, so I can't figure out who it is. So to protect myself, I got the vase and hit that person hard." Mahaba kong kwento atsaka uminom ng tubig.
'Muntik na kasi akong mabulunan sa saging na kinain ko tapos hindi ko pa pala nalulunok nang maayos. Aiya! Aiya!'
"Why did you have to hit that person without asking?" Tanong ulit nito na kinataas ng kilay ko. Nahawa na ba 'to sa utak ni Mitchel o bingi lang siya? Sa pagkakaalala ko matalino nanay ni Heavenhell, nalipat na ba ang utak niya at 'di ako na-inform. Tsk!
"Come on, mom. I already said the reason, and that is to protect myself. Aside from that, I also want to catch a thief in my room." Pa-inosente kong sabi na kinatigil nila.
Well, I know that the word caught the thief, stabbed in, scaring a group of people and suffocating them. Those two words made the atmosphere in the house take a turn for the worse. At this time, everyone was only covered with a mournful coolness.
"What are you talking about? Are you saying that your sister is a thief, Athanasia?" Hindi makapaniwalang tanong ni Madam Abella.
"I didn't say that. You said it yourself. Do you believe my sister is a thief, mother?" Kunwaring nagulat kong tanong habang nakahawak pa sa bibig ko. Syempre kapag may talento at malakas tayong mang-asar, dapat natin yang gamitin sa mga nakakaasar din na tao para masaya.
At this moment, Madam Abella's smile froze at the corner of her mouth, with an incredible look on her face. My gosh! Everyone's faces are so epic that I want to laugh.
"Athanasia, are you feeling proud of yourselves just because of your achievements over the past few months? How dare you talk like that to your mother?" Seryoso na sabi ni Lord Caventry na halata na ang dark aura sa kaniyang paligid.
'Okay, Carnelia, kalmahan na natin at baka magalit ang demonyo at barilin ka. Geez!'
"I'm talking in the nicest way possible, father. I'm just saying that I didn't even think about the fact that the person who sneaked into my room would be my sister. If I knew, I would have welcomed her inside. So waking up in that situation makes me panic. That's why I didn't even think about turning on the lights." mahinahon ko ng sabi. Syempre tamang atras lang kapag amoy panganib na.
"Father, my big sister is correct. In fact, it is Mitchel's fault for entering someone's room without permission. If someone entered your room in the middle of the night, I'm sure that the person who did that will be long dead. So she's still lucky that my sister only hit her head with the vase. If I were her, I would love to chop off her head and skin her alive." Pagtatanggol sa'kin ni Heleina na mukhang handa ng pumatay ngayon.
"Helena, that's your sister!" saway ni Madam Abella sa brutal niyang anak.
"Oh? I'm talking about the possibility of someone entering my room without my permission. That would be their ending for sure. So, Mitchel is so lucky that my big sis is an angel for her demon nature." mataray na sabi pa niya na kinatawa ko na lang ng mahina.
"Heleina, shut up." seryoso na sabi ni Lord Caventry na kinanguso na lang ng bata.
"Fine!"
Tumingin sa'kin si Lord Caventry atsaka nagsalita. "Alright, you can go now. We'll talk again about what happened in Eckheart some other day. "
Nang marinig ang sinabi ni Lord Caventry ay agad akong tumayo sa upuan at nagbigay galang sa kaniya.
"Okay, thank you, father." Nakangiti kong sabi atsaka taas-noong naglakad paalis ng lugar.
Hindi ko na rin pinansin ang gulat na gulat na ekspresyon ng mga maids at Elite guards nang makita nilang umalis ako na hindi umiiyak. Sa tuwing pinapatawag kasi itong si Heavenhell para kausapin ng mga Caventry ay lagi itong umaalis na umiiyak. Kaya naman hindi ko sila masisisi sa kanilang mga reaksyon.
'Well, I believe that the time will come when everything will change. All I need is for the female lead to appear, and that will be the signal for me to show off the real Carnelia and the new Heavenhell to this world. That's all I've been waiting for. After achieving that, let's disappear quietly and try to come back to reality.'
***
Lumipas ang dalawang araw na pabalik-balik ako sa orphanage. Wala akong ibang ginawa kung hindi ang turuan sila at ihanda ang mga kakailanganin sa event. Sa tulong din ni Madam Eckheart ay nakakuha agad ako ng maraming tao para matahi lahat ng costume na susuotin ng mga bata.
Kaya ngayong gabi ay oras na lang ang bibilangin para sa isa sa mga pinakahinihintay na event ng mga taga-Atlante. Naka-live broadcast din kasi ang event kaya maraming tao ang makakapanood sa kani-kanilang mga bahay.
'Aiya! Sisikat ka lalo, Carnelia kaya huwag ka ng umasa na magiging low-key person ka pa. Kalokohan na naisipan mo pa 'yon noon!'
"Kinakabahan ka na ba, milady?" tanong ni Pira nang makita na nakatulala ako habang nakaupo sa kama.
"Hindi naman, sadyang marami lang akong naiisip." Sabi ko na lang atsaka minabuting mag-ayos na ng gamit na dadalhin sa venue.
"Ganiyan talaga kapag matalino, milady, maraming naiisip." seryoso niyang sabi habang tumatango-tango pa.
"I see."
"Milady, hindi man kita masasamahan sa lugar pero nandito lang ako manonood sa'yo." madamdamin niyang sabi na muntik ko ng ikangiwi.
"Ahh, salamat." awkward kong sabi at hindi na siya pinansin. Bahala siyang magdrama diyan dahil wala akong interes sa mga drama-drama na 'yan. Nakakapanindig balahibo! Tsk!
Mabilis na umandar ang oras at ngayon ay handa na lahat para umalis. Ang venue na paggaganapan ng event ay sa Eldaim G.S Hotel sa capital. Ang ibig sabihin ng G.S ay Governmental Sector at ang hotel nga na 'to ay ang tinitirhan ng mga Government officials na galing sa ibat-ibang bansa kapag nagkaroon ng state visit.
"Milady, handa na po ang sasakyan." magalang na sabi ni manong driver.
Agad akong sumakay ng kotse na mabilis namang pinaandar ni manong. Ngayon ang kailangan ko na lang isipin ay ang magiging resulta ng lahat ng paghihirap ko. Sana lang ay huwag nang manggulo ang ibang characters ng nobela sa event. Manggulo na lang sila kapag hindi imbitado para iwas stress sa'kin. Tsk!
THIRD PERSON'S POV
~ At Eldaim G.S Hotel, Capital
Sa mataas na gusali ay kapansin-pansin ang malaking pangalan ng hotel sa taas na parte nito. Marami rin ang humahanga sa istraktura at desensyo ng lugar na para bang ginawa talaga ito para sa mga taong may malalaking katayuan sa buhay.
Isa din sa napansin ng mga tao ay ang kakaiba nitong interior. Kumpara sa ibang hotel ay mas mature tignan ang buong lugar at mahahalata mong pinag-iisipan ng mabuti ang lahat ng muwebles sa loob.
Samantala, sa 20th floor ng hotel gaganapin ang nasabing event at dito makikita ang pintong gawa sa ginto. Pagpasok palang ng mga bisita sa ay sangkaterbang camera na agad na galing sa media ang sasalubong sa'yo.
Sa red carpet ay isa-isa nang nagsidalo ng mga bisita at bawat mga tao na papasok dito ay galing sa mga mayayamang pamilya. Tulad na lamang ng representative ng pamilyang McKinney na si Arriana, Janice Gideon, at Lorraine Maxwell na halos sabay-sabay lang na nagsidatingan.
Kaliwa't-kanang mga camera ang kailangan nilang harapin bago makapasok sa loob ng venue. Ang maingay na paligid ay napalitan ng katahimikan nang makita ng lahat na magkakasamang dumating sina Clive, Lemuel at Deyl sa red carpet.
Nakangiti nilang sinalubong ang media at kumaway pa sa mga fans na nanonood. Samantala, nagkakagulo naman sa mga streaming sites dahil sa mga comments ng mga fangirls ng tatlong young master ng mayayamang pamilya.
I_Hate_U_I_Love_You: "Kyahh!!! Ang gagwapo nila!!!"
This author is gorgeous: "I know right! Pero excited na akong makita si young master Virion! Ang doctor ng buhay ko hahahaha! Walang aagaw, akin siya!"
I_hate_girls: "Excited na akong makita si Lady Heavenhell!!!"
I_love_bl: "Ako rin! Atsaka sana magkaroon ng moment ang VVC sa event! Hahahaha!"
Just-the-way-you-are57: "VVC! VVC FOR THE WIN!"
Spencer_wife7: "I like VVC but I'll support my husband's proposal to Lady Heavenhell!!! Go DEYVEN! DEYVEN!"
Misbehave_U_69: "Ang ganda talaga nila Lady Lorraine, Lady Janice at Lady Arriana!!! Sila lang maging akin, sapat na!"
Talk–dirty–to–me: "Yeah, they are a goddess!!! Pero nasaan na si Lady Heavenhell?! Ilabas niyo na siya!"
Worst_to_be_yours: "Oh my!!! Dumating na rin sa wakas si Dr. Virion at Mr. Eckheart!!! They are so handsome! I want to marry them!"
I_don't_like_you: "Pero magpe-perform daw si Lady Heavenhell!!! I'm so excited to watch!"
Haters: "Bakit hinihintay niyo pa siya? Hindi siya darating!"
Haters 2: "Tama! Kaya anong mapapala niyo kung susuportahan niyo ang babaeng 'yon?! Fake siya! FAKE!"
Shoot–you–to–the–bone: "Uyy haters! Umalis kayo dito dahil babarilin ko bungo niyo kapag di kayo tumahimik!"
Dahil sa dami ng mga nakasubaybay sa mga streaming sites ay trending na ang annual charity event kahit na hindi pa ito nagsisimula. Maging ang mga tao na nanonood sa kanilang mga bahay ay nakatuon din ang atensyon sa kanilang telebisyon dahil sa mga taong dumadalo sa nasabing event.
Marami kasi sa mga nanonood ay gusto lang na makakita ng mga taong mayayaman at maimpluwensya sa bansa para kahit papaano ay alam nila kung sino ang mga hindi dapat banggain.
Sa loob naman ng venue ay usap-usapan ang nasabing opening performance na ngayon pa lang mangyayari sa event. Sa mga nakaraang annual charity ay pormal na sinasagawa ang mga program ng orphanage kaya't boring manood nito.
Pero ngayon ay marami nang nakakaalam na may mangyayaring performance. Hindi nila alam kung sinong artista ang nakuha ng event organizer kaya interesado ang mga manonood.
LORRAINE'S POV
Nakaupo na ako sa pwesto namin ni Janice habang nililibot ang paningin sa buong paligid. Hinahanap ko kasi kung nakarating na ba si Heavenhell ngunit kahit anong lingon ko ay hindi ko siya makita. Malapit na pa naman magsimula ang event kaya nag-aalala ako kung saan na 'yon napunta.
"Janice, wala pa rin si Heavenhell." Nag-aalala kong sabi sa kaibigan kong prente lang na nakaupo sa upuan.
"Nakikita ko nga." pilosopo niyang sabi na kinanguso ko na lang.
"Nag-aalala na ako sa kaniya! Hindi kaya naligaw siya? O baka naman naaksidente siya papunta dito? Janice, listen to me!"
"Tumigil ka nga pwede? Ang ingay mo ehh. Huwag kang mag-alala dahil nandiyan lang 'yon sa tabi-tabi. Magugulat ka na lang nasa tabi mo na 'yon." Mataray niyang sabi bago tinuon ang atensyon sa stage.
Tumahimik na lang din ako at nakinig sa host na mukhang may pinapakilala. Hmm...
Makalipas ang ilang sandali ay biglang namatay ang ilaw at nagkaroon ng spotlight sa stage. Teka? Ano na ang nangyayari?!
Katahimikan ang namayani sa buong lugar nang marinig ang pagtugtog ng mahalimuyak na tunog na nanggagaling sa piano. Ngayon ay tahimik lang ang lahat at walang naglalakas ng loob na mag-ingay. Nakapokus lang ang atensyon ng mga bisita sa tunog ng piano na talaga namang nakakapanindig balahibo.
Nang makita namin na unti-unting bumukas ang malaking kulay pula na kurtina sa stage ay doon na nagulat ang lahat. Lalo na nang bitiwan nito ang unang linya ng kanta na tumagos sa puso ng lahat ng nanonood.
O_O
*Speechless*
"Is that Heavenhell?"
________________________________________
Dem's note: May mga errors pa sa mga details na minsan ay nakakalimutan ko rin, kaya intindihin niyo muna kung meron man. The typos and grammatical errors are also there since the writer is not perfect! Thank you!