Medyaya bir şarkı bıraktım, iyi okumalar. :)
Bu sefer sıçramadan, sanki normal bir uykudan uyanır gibi açtım gözlerimi. Yatakta doğrulurken hissizleşmiştim. Rüyalar beni korkutmuyordu artık. Burada kalmak veya kalamamak da korkutmuyordu.
Sadece derin bir boşluk hissediyordum. Bu boşluk hissinin tarifi zor ama yaşaması oldukça kolaydı. Bir anda gelip göğsümün ortasına oturuyor ve beni içine çekiyordu. Yataktan çıkarken uyanmaya alıştığım odaya baktım. Ağır adımlarla odadan çıkarken başıma giren derin bir sızıyla yüzümü buruşturdum.
Banyoya geçip kapıyı kapattım. İçimdeki o boşluk hissi git gide büyüyordu. Şu an hissettiğim bu gariplik ondan mı kaynaklıydı yoksa hastalanıyor muydum?
Suyu açıp yüzüme çarparken tüm vücudum uyuştu.
Suyu kapatıp tuttuğum nefesimi bıraktım. Ellerimi lavabonun kenarlarına koyarak oradan destek aldım. Banyonun kapısı büyük bir hışımla açılırken yerimde sıçradım.
Tuna hemen elini gözlerine kapattı ve arka arkaya, ''Pardon pardon!'' dedi.
''Sorun yok. Yüzümü yıkıyordum.''
Tam geri geri çıkarken durdu ve önce parmaklarının arasından bakıp sonra elini indirdi.
''Kalbime indi.''
Suratıma tam anlamıyla baktığında hemen yüzü değişti. ''İyi misin?''
''Evet. Neden?''
''Yüzün bembeyaz. Kâbus mu gördün?''
''Galiba.''
Daha da garip hissederek yüzümü bir kez daha buruşturdum. Tuna bana doğru bir hamle yaptı ve dirseğimden beni yakaladı.
''Maya?''
''Neden böyle...''
Duraksadım.
Kafamı kaldırıp yüzüne baktım. Yüzlerimiz arasında bir el mesafesi var ya da yoktu. Endişeli görüntüsüne rağmen bana tatlı tatlı gülümsemeyi başardı.
''Ne oldu?'' dedi. Sesi bir fısıltının en güzel haliydi. O an hissettiğim garipliğin hastalığa çok benzediğini ama hastalıktan daha fazlası olduğunu anladım.
Ona bakarken midemdeki kramplar daha da büyüdü, şiddetlendi, beni ele geçirdi. Üzerindeki tişörtten tutarken yumruklarımı sıktım.
Yüzüme doğru eğildi ve dudaklarını dudaklarıma örttü. Bununla beraber hissettiğim şeyin midemde olmadığını fark etmemi sağladı. Göğüs kafesimin içinde, tam sol tarafımdaydı.
Yataktan sıçradım. Üzerimden kayıp giden battaniye ayaklarımın altından yere doğru serilmişti. Sağıma soluma bakıp yatakta doğruldum. Elimi göğsümün üzerine koyup derin bir nefes alıp verdim.
İçeriden yükselen tıkırtılar yine Tuna'dan sonra uyandığımı bana anlatmak ister gibi belirli bir düzenle kulağıma geldi.
Yataktan çıkmadan önce hafifçe yanaklarıma vurdum. Tam anlamıyla ayıldığımdan ve rüyamda gördüklerimin etkisini üzerimden attığımdan emin olmak istedim. Ve açıkçası gördüğüm şeyden sonra Tuna'yı görmek ister miydim, bilmiyorum.
Neden böyle bir rüya görmüştüm şimdi?
Rüyamda gördüğüm şeylerden dolayı kendime kızmak ne kadar doğruydu? Rüyalar senin bilinç altının bir yansımadır, dedi iç sesim. Ondan tarafa kulak asmamak için hemen yataktan kalktım ve kapıyı açtım.
''Günaydın!''
''Banyoyu kullanabilir miyim?'' dedim direkt.
''Sormamanı söylemiştim.''
Hiçbir şey demeden odadan çıkıp tıpkı rüyamdaki gibi banyoya girip kapıyı kapattım ve kapıyı arkadan kilitledim.
Rüyadaki Maya'yı taklit ederek önce suyu açtım ve yüzümü dakikalarca yıkadım. Gerçekten ayıldığıma kanaat getirdiğimde suyu kapattım ve derin bir oh çektim.
Yavaşça duşa kabini araladım ve üzerimde bana birkaç bedenden fazla büyük gelen kıyafetlerden kurtulup suyun altına girdim.
Sıcak su vücudumdan akıp giderken gözlerimi kapattım. Şampuanlar arasından bir tanesini alıp saçlarımı köpürtmeye başladım. Bir yandan su akıp giderken içeriden başka sesler kulağıma doldu. Başta bu durumu önemsemedim ve yıkanmaya devam ettim. Saçlarımı köpüklerden arındırırken sesler yükseldi.
Köpüklerin birçoğundan kurtulmuşken suyu kapattım. Birkaç saniye içeriyi dinledim. Çıt yoktu. Suyu tekrar açtım saçlarımı durulmaya devam ettim. Sıcak suyun etkisi ile duşa kabinin içi çoktan buharla dolmuştu. Çok geçmemişti ki yeniden sesler yükselmeye başladı. Bir kez daha duraksadım. Bu ses içeriden, Tuna'dan mı geliyordu yoksa başka bir komşudan mı? Suyu yeniden kapattım. Su kesildiği gibi sesler de beraberinde yok olup gitti. Sanki suyla beraber bir düğmeye basıp sesleri de durduruyordum. Usulca yutkundum ve etrafıma baktım. Buharların arasından duşa kabinin dışındaki banyoyu pek göremesem de hiçbir şey olmadığını biliyordum. Elim yavaşça uzatıp suyu yeniden açtım ve duş başlığından akıp gitmesine izin verdim. Ve... sesler.
Sesler yeniden ve yeniden gelmeye başlayınca kalbim yerinden çıkacak gibi hızlanmaya başladı. O an duymazlıktan gelmeye ve banyo yapmaya devam etmek istedim. Şampuanların yanında duran duş jelini alıp kapağını açtım. Açıldığı gibi burnuma dolan okyanus kokusunu içime çektim. Sanki hiç duymuyormuş gibi duş almaya devam ettim. Ama sesler kesilmedi. Suyu kapatmak yerine sesleri dinlemeyi tercih ettim. Bir gürültüden ibaret olan sesler dinledikçe anlam kazanmaya başladı. Avuç içimdeki duş jelini vücudumda gezdirirken gözlerim boşluğa takılmış bir vaziyette dinlemeye devam ettim.
Başta bağırışlar olarak duyduğum sesler ağaç sesleriydi. Bir fırtınaya yenik düşmüş gibi çığlık atan ağaç sesleri. Sesler yeni çekmeye başlatan bir radyo frekansı gibi netleşirken gözlerimi takıldığı yerden çekip alamadım sanki. İstemesem de bakmaya devam ettim. Vücudumda dolaşan ellerim yavaşladı. Sıcacık suyun altında bir kış rüzgârı esti ve bedenim ürperdi. Tüylerim diken diken olurken sıçradım. Öyle bir sıçradım ki neredeyse ayağım kayıp düşecek gibi oldum.
Hızlıca duvarlara tutundum. Kalbim boğazımda atarken gözlerimi yumdum. Derin nefesler alıp verirken elimde musluğu yokladım. Suyu kapattım ve gözlerimi açtım. Yaptığım ilk şey yeniden etrafımı kontrol etmek oldu. Bir banyoda olduğumdan emin olsam da ne görmeyi umduğumu bilmiyordum.
''Tuna?''
Kendi sesimi duyana kadar Tuna'ya seslenmek gibi bir düşüncem olduğundan haberim yoktu.
''Maya? Bana mı seslendin?''
Tuna'dan cevap gelince tuttuğum nefesimi koy verdim.
''Şey... Duş jelini bulamamıştım da...''
Aklıma gelen şeyleri arka arkaya sıralarken sesimin garip çıkmasına mâni olamamıştım. Tuna'nın sesi daha yakından geldiğinde banyonun önüne geldiğini anlamıştım.
''Şampuanların yanında yok mu? Yere bırakmış olabilirim.''
''Tamam, buldum.''
''Güzel, tamam.''
Tuna'nın sesi kesilince suyu tekrar açıp vücudumu tamamen durulamam gerektiğini biliyordum. Böyle çıkacak halim yoktu. Derin bir nefes alıp verdim ve suyu yavaşça açtım. İşe yarayıp yaramayacağından emin olamayarak suyu çok açmamayı tercih ettim. Başlığı yerinden çıkarıp daha hızlı olması için suyu vücudumda gezdirmeye başladım.
Sesleri yeniden duymaya başlarım diye kendi kendime bir şarkı mırıldanmaya başladım. Kendi sesimin suyun sesini ve hatta o sesleri bastırmasını istedim.
Tamamen durulandığımda suyu kapatıp kendimi fırlatırmışçasına duşa kabinden dışarı attım. Tuna'nın benim için çıkarıp kapının arkasına astığı beyaz havluyu çekip aldım ve sarıldım. Bir saniye bile düşünmeden banyonun kapısını açıp neredeyse koşarak dışarı çıktım.
Dışarı çıktığım gibi Tuna ile burun buruna geldik. Ben az kalsın küçük dilimi yutacakken Tuna hemen gözlerini kapattı.
''Ben sesini duydum da yine seslendin sandım. Pardon. ''
Mahcup bir tavırla benden uzaklaşırken gözlerini elleriyle kapatıyordu.
''Çıplak değilim, sakin ol. Ucuz yaz dizisi klişesi gibi bir sahne yaşayamayalım şimdi.''
Tuna kahkahasını bastırmaya çalışırken ellerini gözlerinden çekti.
''Yaz dizisinde esas kız olacak son kişisin.'' dedi.
Havluyu sıkı sıkı tutarken Tuna'nın yanından geçip odaya doğru ilerledim.
''Bir iltifat olarak alıyorum.''
''Aksi mümkün değil.'' dedi.
Odaya girerken, ''Birazdan hazır olurum.'' dedim.
''Sıkıntı yok, beklerim. ''
Odaya girip kapıyı kapatırken daha kısık bir sesle devam ettiğini duydum.
''Her zaman.''
***
Selam! Buraya kadar okuduğun için teşekkür ederim. Tuna ile birbirlerini karşı hissettikleri şeyler su yüzüne çıkmaya başlarken Maya'nın rüyaları ve yaşadığı anın nedeni ne olabilir? Düşüncelerini paylaşırsan çok sevinirim. :) <3