Baş belası

İlk ve son aşkım o!

Sinirle odadan çıktım.Ardımdaki herşeyi onun için harcamıştım ben!Oysa beni herkese rezil etmiş ve canımı fazlasıyla yakmıştı.Onun yüzünden kalbim yorgun düşüp bir gecede iki defa durdu ama ben yılmadım vazgeçmedi ondan çünkü ona gerçekten çok aşıktım aslına bakarsanız hala onu görünce sinirlensem bile onun çok pişman olduğunu anlayabiliyorum.Ne biliyim sanki ben gittikten sonra bir melekle yer değiştirmiş gibiydi.Ama o ağzına sıçtığımın gururu onu affetmeme engel oluyordu.Ben onu hala neyse ya nede olsa umrunda değildim onun niye o gelince böyle olmuştum ki?Saçmaydı fazlasıyla çok saçma!
...Düşman...
"Kokusuna kurban olduğum bitanem niye böyle yapıyorsun serçe parmağım kaçma benden"
Arkasından bağırdım ama duymadı dediklerimi deli oluyorum böyle anlarda ya.Ah aptal kafam ah zamanında yaptıklarım olmasa o hala beni seviyor olsa mutlu olsak ama nerde bende o şans?O piç yüzünden yapmıştım bunları o beni dolduruşa getirmiş ve onu okula rezil etmeme yol açmıştı.Keşke onu yani o piç hiç dinlemeseydim keşke...