🌺💥 ဦးရဲ့မယားကျွန် 💥🌺
part - 8.....
"ဟင့်"
ရာဇာနားထဲတိုးဝင်လာတဲ့
ရှိုက်သံလေးကြောင့်လေးလဲနေတဲ့
မျက်ဝန်းတွေကိုဖွင့်လိုက်တော့
ဂူအပေါက်မှထိုးကျနေသည့်
နေရောင်ကအတော်ပင်စူးနေပြီဖြစ်သည်။
"အ့..ကျွတ်"
တကိုယ်လုံးရိုက်ခံထားရသလို
နာကျင်နေ၍ ခါးကိုဖိလိုက်ပြီး
ရာဇာကုန်းထထိုင်လိုက်သည်။
သူပေါင်နဲ့ထိစပ်နေတဲ့
နွေးထွေးတဲ့ ခြေထောက်လေးကြောင့်
ရာဇာနဘေးကိုငဲ့ကြည့်လိုက်တော့
သူကိုကျောခိုင်ကာ
ကွေးကွေးလေးအိပ်နေတဲ့သူမလေး
ဖြူဝင်းတဲ့ကျောလေးကမွေးညှင်း
နုနုလေးတွေကိုပါမြင်နေရသည်။
ရာဇာ ထိုကျောပြင်လေးကို
သဘောကျနှစ်ခြိုင်စွာ
သူလက်များနဲ့တို့ထိကြည့်တော့..
"ဟာ"
ပူကျစ်နေတဲ့သူမကိုယ်ခန္ဓာလေးကြောင့်
ရာဇာလန့်သွားပြီး
လက်မောင်းသေးသေးလေကနေ
ဆွဲယူကာရင်ခွင်ထဲ
ထွေးဖတ်လိုက်သည်။
ဆံနွယ်နုနုလေးများကျနေသည့်
နဖူးလေးကိုစမ်းကြည့်လိုက်တော့..
"ကိုယ်တွေပူနေတာပဲ"
နဘေးမှာပြန်ကျဲနေသည့်
အကျီများကိုကောက်ကာ
သူမကိုဝတ်ပေးလိုက်ပြီး
သူမပါးလေးကိုပုတ်ကာ
နိုးမိသည်။
" ဟိတ်..ဟိတ်..အာ..ကျစ်"
သူမအတူနေထိုင်ခဲ့ပြီး
သူမနာမည်လေးကိုမသိရသေး
ဘူးဆိုရင် ရာဇာအလွန်ညံနေမလား..
ကိုယ်ကိုကိုယ်စိတ်မရှည်စွာ
ကျစ်သတ်လိုက်ပြီး..
သူမနဖူးနဲ့ပါးလေးကို
ထပ်စမ်းပြီးဘာလုပ်လိုပ်ရမလဲ
ကြံရာမရဖြစ်နေချိန်..
"အ..ဟင့်..ရေ..ရေ..ဆာတယ်"
သူမကိုယ်လေးလူးလွန့်လာကာ
ညည်းသံခပ်တိုးတိုးလေးနဲ့
ပြောနေသည်ကိုရာဇာနားမလည်၍
"မင်းဘာပြောတာလဲ..
မင်းသတိရနေပြီးလာ"
"ရေ.ရေဆာတယ်"
ရာဇာသူမနှုပ်ခမ်းလေးနား
နားကပ်ကာနားထောင်လိုက်တော့မှာ
မပွင့်တပွင့်အသံလေးနဲ့သူမ
"ရေ..ဆာလိုပါ"
ခြောက်သွေ့အက်ကွဲနေတဲ့
သူမနှုပ်ခမ်းလေးကို
ကြည့်ကာစိတ်မကောင်းဖြစ်သွားရသည်။
စကားတလုံးထွက်ဖို့အနိုင်နိုင်
ပြောနေရတဲ့သူမလေးဆံနွယ်လေးကို
လက်နဲ့သပ်ရင်း
နံရံပတ်ပတ်လည်ကို
ရာဇာလျှောက်ကြည့်လိုက်သည်
လက်ထဲကသူမကိုယ်လေးမှာ
တဖန်ပြန်လည်ညိမ်သတ်သွားပြန်သည်။
သူမကိုယ်လေးကိုသေချာပြန်ချပေးပြီး
ရာဇာထလာကာကျောက်နံရံတွေကို
လက်နဲ့ထောက်ကြည့်ရိုက်ကြည်သော်လဲ
တုန့်ပြန်သံမထွက်...
" ငါဘာလုပ်ရမလဲ"
ရာဇာသူမထံပြန်လျှောက်လာပြီး
သူမမျက်နှာလေးကိုခပ်ဖွဖွပွတ်ကာ
"ဒီလိုပုံနဲ့တော့မင်းကိုငါ
အရှုံးဆုံးမခံနိုင်ဘူး "
မီးဖိုဘေးနားက
ကျောက်တုံးကို ကောက်ယူပြီး
ကျောက်တုံးနှစ်ခုကိုအချင်းချင်းရိုက်ခဲ့
လိုက်သည်။
တစ်ချက်နှစ်ချက်နဲ့မကွဲတဲ့
ထိုကျောက်တုံးကသုံးချက်မြောက်မှာ
တော့အစိတ်စိတ်ကြေမွှသွားသည်။
ထိုထဲမှခပ်ချွန်ချွန်ကျောက်ပြားတခုကို
ယူ၍သူမနားပြန်ထိုင်လိုက်ပြီး
သူမခန္ဓာကိုယ်လေးကို
သူရင်ခွင်မှာမှီစေလိုက်ပြီး
သူလက်ဝါးကိုဖြန့်လိုက်ကာ
" မင်းကိုဒီနေ့ကစပြီး
ငါပိုင်တယ်..မင်းရဲ့ထွက်သက်ဝင်သက်တိုင်း
ကငါ့အတွက်ဖြစ်နေရမယ်"
အတ္တနဲ့အချစ်ကြားက
စကားတွေမှာပေးဆပ်မှု
ပျောက်ရှနေသည်။
သို့သော်..
ရာဇာလက်ဝါအလည်ကို
ထိုကျောက်ပြားချွန်ချွန်နဲ့
ဖိဆွဲချလိုက်သည်။
ချွန်ထက်နေတဲ့အရာမဟုတ်၍
ဓားလိုချက်ခြင်းမပြတ်ပေ..
နာကျင်မှုကိုအံကြိတ်ရင်း
ဒုတိယတစ်ခါ ထပ်ရဲဖိဆွဲလှီးလိုက်သည်။
တဆက်ဆက်တုန်နေတဲ့
လက်ကနာကျင်မှုကို
ဖော်ပြနေသော်လဲ သူနှုပ်ဖျားက
ညည်းသံတသ်ချက်မထွက်..
အနည်းငယ်သာပေါက်ပြဲသွားပြီး
သွေးစို့လာတာကြောင့်
ရာဇာ နောက်တကြိမ်ထက်
လှီလိုင်သည်။
အ့..
ဒီတသ်ခါတော့အရေပြာကို
ထိုးထွဲကာအသားထဲသွေးကြော
ထဲထိပါနစ်ဝင်သွားပြီး
သွေးများကစီးကျလာတော့သည်။
သူမမျက်နှာလေးကို
တည့်ရင်ရာဇာလက်က
သွေများကိုသူမနှုပ်ခမ်းထက်တေ့
လိုက်ကာသူမမေးလေးကိုအသာ
ဆွဲလိုက်တော့နှုပ်ခပ်းလေးပွင့်လာကာ
သူမနှုပ်ခမ်းထဲသူသွေးများ
တစက်စက်ကျနေသည်။
အင်ံ့
သူမကိုယ်လေးကို
ညှင်သာစွာပြန်ချပေး
အကျီများကိုသေချာပြန်ဆွဲချပေးနေချိန်
ကြွက်တကောင်ကရာဇာမျက်စိထဲ
ဝင်လာသည်။
ထိုကြွက်ကိုညိမ်သတ်ကာစိုက်ကြည့်နေ
တုန်း တအီအီနဲ့ထိုကြွက်က
နံရံထောင်စွန်းအောက်ကအပေါင်ငယ်လေးထဲ
တိုးဝင်သွားသည်။
ရာဇာမျက်ဝန်းများလင်းလက်သွားရကာ
ထိုနေရာကိုအမြန်ပြေးကာ
ဒူးထောက်လိုက်ကာ
ထိုအပေါက်ငယ်ကိုသေချာငုံ့ကြည့်လိုက်တော့
မြေကြီးနှင်ဖာထေးထားပုံရသည်။
💜💜💜💜💜
အဟွတ်..
ကျောက်စနဲ့ထိုးကလော်
လက်နဲ့ယက်နေတာ
မြေကြီးကအတော်ပင်
ကွာကျနေပြီဖြစ်သည်။
နှစ်တော်တော်ကြာပြီထင်သည်
ကျောက်လိုမာကျောနေတဲ့မြေသား
ကြောင့်တော်ရုံနဲ့ခရီးမရောက်ပေ..
မောဟိုက်မှုကမျက်လုံးမျပင်
ပြာဝေလာရသည်အထိ..
နောက်ဆုံးရာဇာဘယ်လိမြှတင်းမထား
နိုင်တော့ပဲထိုနားမှာပင်
ပက်လက်လှဲချလိုက်တော့သည်။
ဘားမှမစားရ၍ပိန်ချပ်နေတဲ့ဗိုက်က
အသက်ရှုလိုက်တိုင်းနံရံရိုးများအပြိုင်းပြိုင်
လင်ကိုထောင်ကြည့်တော့လဲ
ဒဏ်ရာထဲမြေကြီးများဝင်ကာ
ယောင်ကိုင်းနေပြီဖြစ်သည်။
မဖြစ်ဘူးရာဇာ..
မင်းလဲလို့မဖြစ်ဘူး..
သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ဇာတ်သိမ်းကို
ဒီလို့တော့လုံးဝအဖြစ်မခံ..
ရှိသမျှအားကို စုစည်းရင်း
ရာဇာကုန်းရုန်းထလိုက်စဥ်..
"ရှင်နားလိုက်ပါ"
လက်ကိုလာကိုင်တဲ့
နူးညံတဲ့အထိအတွေ့လေးကြောင့်
ရာဇာ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့
သူမလေး..
သူကိုပြန်လည်ဆွဲထိုင်စေလိုက်ပြီး
"ကျမ ဆက်လုပ်လိုက်ပါမယ်
ရှင်ခဏနားလိုက်ပါ.."
ရာဇာသူမလက်ကိုဆွဲဖြုတ်လိုက်ပြီး
"မင်းဘယ်အားနဲ့
လုပ်မှာလဲ..နေပါကိုယ်ကိုကိုယ်မလဲ
အောင်သာဂရုစိုက်"
"ရှင်ပေးတဲ့အားတွေနဲ့ပေါ့"
သူလက်ဝါကိုဆွဲယူဖြန့်ကြည့်လိုက်ပြီး
သူမမျက်နှာလေးမော့လာကာ..
"ကျမကိုယ်ထဲမှာလုံလုံလောက်လောက်
အင်အားတွေရှိသွားလောက်ပါပြီ"
ခါး သူလက်ကို
အသာပြန်ချပေးလိုက်ပြီး
မြေကျင်းဘက်သွားကာ
သွေးတချို့စွန်းထင်နေတဲ့
မြေကြီးတွေကိုကြည့်ပြီး
မျက်ရည်ဝဲလာမိသည်။
လူတယောက်ကခါးအတွက်
စွန့်လွှတ်အနစ်နာခံနာကျင်ခံတာ
ခါးဘဝမှာသူကပထမဦးဆုံးပင်..
လုံးလုံးသတိမေ့သွားတာ
မဟုတ်တဲ့ခါး သူလုပ်သမျှကို
ပြန်မပြောနိုင်ပေမဲ့သိနေသည်။
" မင်းတစ်ယောက်ထဲတော့
ဒီဂူထဲကထွက်လာနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး"
အနားကိုရောက်လာတဲ့
သူက ခါးကိုတစ်ချက်စိုင်ကြည့်ကာ
မြေကြီးတွေကိုတူသည်။
ခါးလဲထို့အတူလက်နဲ့ယက်တူးရင်း
စိတ်ထဲ တသ်ခါးမှမခံစားဖူးတဲ့
ခံစားချက်မျိုကိုဝင်ရောက်လာခဲ့သည်။
ထိုအရာက ရင်ဖိုလှိုက်မောဖွယ်ကောင်းသလို့
ကြည်နူးဖို့လဲကောင်းနေပြန်သည်။
နှစ်ယောက်တူတူ တူးနေရင်း
ခါးနဖူးမှစီးကျလာတဲ့ချွေးများကို
လက်ဖမိုးနဲ့သာသုတ်ပေးတဲ့သူကြောင့်
ခါးမျက်ဝန်းဝိုင်းလေးနဲ့ကြောင်ကြည်မိသည်။
တသ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်
အချိန်အတော်ကြာသိုက်ကြည့်နေကြပြီးမှ
ခါးမျက်လွှာလေးချကာ
ရပ်တန့်သွားတဲ့လက်များကို
ပြန်လည်လှုပ်ရှားရင်း သူမမြင်အောင်
ခိုးပြုံးမိလိုက်တော့သည်။
💜💜💜💜💜💜
part - 9ဆက်ရန်...
အလုပ်မအားတဲ့ကြားက
မျှော်နေကြမဲ့
ခင်ချစ်ဆုံးတွေအတွက်ပြီး
သလောက်လေးရေးတင်ပေးလိုက်ပါတယ်..
အများကြီးချစ်ပေးကြပါ☺☺
🌺💥 ဦးရဲ႕မယားကြၽန္ 💥🌺
part - 8.....
"ဟင့္"
ရာဇာနားထဲတိုးဝင္လာတဲ့
ရႈိက္သံေလးေၾကာင့္ေလးလဲေနတဲ့
မ်က္ဝန္းေတြကိုဖြင့္လိုက္ေတာ့
ဂူအေပါက္မွထိုးက်ေနသည့္
ေနေရာင္ကအေတာ္ပင္စူးေနၿပီျဖစ္သည္။
"အ့..ကြၽတ္"
တကိုယ္လုံး႐ိုက္ခံထားရသလို
နာက်င္ေန၍ ခါးကိုဖိလိုက္ၿပီး
ရာဇာကုန္းထထိုင္လိုက္သည္။
သူေပါင္နဲ႔ထိစပ္ေနတဲ့
ေႏြးေထြးတဲ့ ေျခေထာက္ေလးေၾကာင့္
ရာဇာနေဘးကိုငဲ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့
သူကိုေက်ာခိုင္ကာ
ေကြးေကြးေလးအိပ္ေနတဲ့သူမေလး
ျဖဴဝင္းတဲ့ေက်ာေလးကေမြးညႇင္း
ႏုႏုေလးေတြကိုပါျမင္ေနရသည္။
ရာဇာ ထိုေက်ာျပင္ေလးကို
သေဘာက်ႏွစ္ၿခိဳင္စြာ
သူလက္မ်ားနဲ႔တို႔ထိၾကည့္ေတာ့..
"ဟာ"
ပူက်စ္ေနတဲ့သူမကိုယ္ခႏၶာေလးေၾကာင့္
ရာဇာလန္႔သြားၿပီး
လက္ေမာင္းေသးေသးေလကေန
ဆြဲယူကာရင္ခြင္ထဲ
ေထြးဖတ္လိုက္သည္။
ဆံႏြယ္ႏုႏုေလးမ်ားက်ေနသည့္
နဖူးေလးကိုစမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့..
"ကိုယ္ေတြပူေနတာပဲ"
နေဘးမွာျပန္က်ဲေနသည့္
အက်ီမ်ားကိုေကာက္ကာ
သူမကိုဝတ္ေပးလိုက္ၿပီး
သူမပါးေလးကိုပုတ္ကာ
ႏိုးမိသည္။
" ဟိတ္..ဟိတ္..အာ..က်စ္"
သူမအတူေနထိုင္ခဲ့ၿပီး
သူမနာမည္ေလးကိုမသိရေသး
ဘူးဆိုရင္ ရာဇာအလြန္ညံေနမလား..
ကိုယ္ကိုကိုယ္စိတ္မရွည္စြာ
က်စ္သတ္လိုက္ၿပီး..
သူမနဖူးနဲ႔ပါးေလးကို
ထပ္စမ္းၿပီးဘာလုပ္လိုပ္ရမလဲ
ႀကံရာမရျဖစ္ေနခ်ိန္..
"အ..ဟင့္..ေရ..ေရ..ဆာတယ္"
သူမကိုယ္ေလးလူးလြန္႔လာကာ
ညည္းသံခပ္တိုးတိုးေလးနဲ႔
ေျပာေနသည္ကိုရာဇာနားမလည္၍
"မင္းဘာေျပာတာလဲ..
မင္းသတိရေနၿပီးလာ"
"ေရ.ေရဆာတယ္"
ရာဇာသူမႏႈပ္ခမ္းေလးနား
နားကပ္ကာနားေထာင္လိုက္ေတာ့မွာ
မပြင့္တပြင့္အသံေလးနဲ႔သူမ
"ေရ..ဆာလိုပါ"
ေျခာက္ေသြ႕အက္ကြဲေနတဲ့
သူမႏႈပ္ခမ္းေလးကို
ၾကည့္ကာစိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားရသည္။
စကားတလုံးထြက္ဖို႔အႏိုင္ႏိုင္
ေျပာေနရတဲ့သူမေလးဆံႏြယ္ေလးကို
လက္နဲ႔သပ္ရင္း
နံရံပတ္ပတ္လည္ကို
ရာဇာေလွ်ာက္ၾကည့္လိုက္သည္
လက္ထဲကသူမကိုယ္ေလးမွာ
တဖန္ျပန္လည္ညိမ္သတ္သြားျပန္သည္။
သူမကိုယ္ေလးကိုေသခ်ာျပန္ခ်ေပးၿပီး
ရာဇာထလာကာေက်ာက္နံရံေတြကို
လက္နဲ႔ေထာက္ၾကည့္႐ိုက္ၾကည္ေသာ္လဲ
တုန္႔ျပန္သံမထြက္...
" ငါဘာလုပ္ရမလဲ"
ရာဇာသူမထံျပန္ေလွ်ာက္လာၿပီး
သူမမ်က္ႏွာေလးကိုခပ္ဖြဖြပြတ္ကာ
"ဒီလိုပုံနဲ႔ေတာ့မင္းကိုငါ
အရႈံးဆုံးမခံႏိုင္ဘူး "
မီးဖိုေဘးနားက
ေက်ာက္တုံးကို ေကာက္ယူၿပီး
ေက်ာက္တုံးႏွစ္ခုကိုအခ်င္းခ်င္း႐ိုက္ခဲ့
လိုက္သည္။
တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္နဲ႔မကြဲတဲ့
ထိုေက်ာက္တုံးကသုံးခ်က္ေျမာက္မွာ
ေတာ့အစိတ္စိတ္ေၾကမႊသြားသည္။
ထိုထဲမွခပ္ခြၽန္ခြၽန္ေက်ာက္ျပားတခုကို
ယူ၍သူမနားျပန္ထိုင္လိုက္ၿပီး
သူမခႏၶာကိုယ္ေလးကို
သူရင္ခြင္မွာမွီေစလိုက္ၿပီး
သူလက္ဝါးကိုျဖန္႔လိုက္ကာ
" မင္းကိုဒီေန႔ကစၿပီး
ငါပိုင္တယ္..မင္းရဲ႕ထြက္သက္ဝင္သက္တိုင္း
ကငါ့အတြက္ျဖစ္ေနရမယ္"
အတၱနဲ႔အခ်စ္ၾကားက
စကားေတြမွာေပးဆပ္မႈ
ေပ်ာက္ရွေနသည္။
သို႔ေသာ္..
ရာဇာလက္ဝါအလည္ကို
ထိုေက်ာက္ျပားခြၽန္ခြၽန္နဲ႔
ဖိဆြဲခ်လိုက္သည္။
ခြၽန္ထက္ေနတဲ့အရာမဟုတ္၍
ဓားလိုခ်က္ျခင္းမျပတ္ေပ..
နာက်င္မႈကိုအံႀကိတ္ရင္း
ဒုတိယတစ္ခါ ထပ္ရဲဖိဆြဲလွီးလိုက္သည္။
တဆက္ဆက္တုန္ေနတဲ့
လက္ကနာက်င္မႈကို
ေဖာ္ျပေနေသာ္လဲ သူႏႈပ္ဖ်ားက
ညည္းသံတသ္ခ်က္မထြက္..
အနည္းငယ္သာေပါက္ၿပဲသြားၿပီး
ေသြးစို႔လာတာေၾကာင့္
ရာဇာ ေနာက္တႀကိမ္ထက္
လွီလိုင္သည္။
အ့..
ဒီတသ္ခါေတာ့အေရျပာကို
ထိုးထြဲကာအသားထဲေသြးေၾကာ
ထဲထိပါနစ္ဝင္သြားၿပီး
ေသြးမ်ားကစီးက်လာေတာ့သည္။
သူမမ်က္ႏွာေလးကို
တည့္ရင္ရာဇာလက္က
ေသြမ်ားကိုသူမႏႈပ္ခမ္းထက္ေတ့
လိုက္ကာသူမေမးေလးကိုအသာ
ဆြဲလိုက္ေတာ့ႏႈပ္ခပ္းေလးပြင့္လာကာ
သူမႏႈပ္ခမ္းထဲသူေသြးမ်ား
တစက္စက္က်ေနသည္။
အင္ံ့
သူမကိုယ္ေလးကို
ညႇင္သာစြာျပန္ခ်ေပး
အက်ီမ်ားကိုေသခ်ာျပန္ဆြဲခ်ေပးေနခ်ိန္
ႂကြက္တေကာင္ကရာဇာမ်က္စိထဲ
ဝင္လာသည္။
ထိုႂကြက္ကိုညိမ္သတ္ကာစိုက္ၾကည့္ေန
တုန္း တအီအီနဲ႔ထိုႂကြက္က
နံရံေထာင္စြန္းေအာက္ကအေပါင္ငယ္ေလးထဲ
တိုးဝင္သြားသည္။
ရာဇာမ်က္ဝန္းမ်ားလင္းလက္သြားရကာ
ထိုေနရာကိုအျမန္ေျပးကာ
ဒူးေထာက္လိုက္ကာ
ထိုအေပါက္ငယ္ကိုေသခ်ာငုံ႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ေျမႀကီးႏွင္ဖာေထးထားပုံရသည္။
💜💜💜💜💜
အဟြတ္..
ေက်ာက္စနဲ႔ထိုးကေလာ္
လက္နဲ႔ယက္ေနတာ
ေျမႀကီးကအေတာ္ပင္
ကြာက်ေနၿပီျဖစ္သည္။
ႏွစ္ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီထင္သည္
ေက်ာက္လိုမာေက်ာေနတဲ့ေျမသား
ေၾကာင့္ေတာ္႐ုံနဲ႔ခရီးမေရာက္ေပ..
ေမာဟိုက္မႈကမ်က္လုံးမ်ပင္
ျပာေဝလာရသည္အထိ..
ေနာက္ဆုံးရာဇာဘယ္လိျမႇတင္းမထား
ႏိုင္ေတာ့ပဲထိုနားမွာပင္
ပက္လက္လွဲခ်လိုက္ေတာ့သည္။
ဘားမွမစားရ၍ပိန္ခ်ပ္ေနတဲ့ဗိုက္က
အသက္ရႈလိုက္တိုင္းနံရံ႐ိုးမ်ားအၿပိဳင္းၿပိဳင္
လင္ကိုေထာင္ၾကည့္ေတာ့လဲ
ဒဏ္ရာထဲေျမႀကီးမ်ားဝင္ကာ
ေယာင္ကိုင္းေနၿပီျဖစ္သည္။
မျဖစ္ဘူးရာဇာ..
မင္းလဲလို႔မျဖစ္ဘူး..
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ဇာတ္သိမ္းကို
ဒီလို႔ေတာ့လုံးဝအျဖစ္မခံ..
ရွိသမွ်အားကို စုစည္းရင္း
ရာဇာကုန္း႐ုန္းထလိုက္စဥ္..
"ရွင္နားလိုက္ပါ"
လက္ကိုလာကိုင္တဲ့
ႏူးညံတဲ့အထိအေတြ႕ေလးေၾကာင့္
ရာဇာ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
သူမေလး..
သူကိုျပန္လည္ဆြဲထိုင္ေစလိုက္ၿပီး
"က်မ ဆက္လုပ္လိုက္ပါမယ္
ရွင္ခဏနားလိုက္ပါ.."
ရာဇာသူမလက္ကိုဆြဲျဖဳတ္လိုက္ၿပီး
"မင္းဘယ္အားနဲ႔
လုပ္မွာလဲ..ေနပါကိုယ္ကိုကိုယ္မလဲ
ေအာင္သာဂ႐ုစိုက္"
"ရွင္ေပးတဲ့အားေတြနဲ႔ေပါ့"
သူလက္ဝါကိုဆြဲယူျဖန္႔ၾကည့္လိုက္ၿပီး
သူမမ်က္ႏွာေလးေမာ့လာကာ..
"က်မကိုယ္ထဲမွာလုံလုံေလာက္ေလာက္
အင္အားေတြရွိသြားေလာက္ပါၿပီ"
ခါး သူလက္ကို
အသာျပန္ခ်ေပးလိုက္ၿပီး
ေျမက်င္းဘက္သြားကာ
ေသြးတခ်ိဳ႕စြန္းထင္ေနတဲ့
ေျမႀကီးေတြကိုၾကည့္ၿပီး
မ်က္ရည္ဝဲလာမိသည္။
လူတေယာက္ကခါးအတြက္
စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံနာက်င္ခံတာ
ခါးဘဝမွာသူကပထမဦးဆုံးပင္..
လုံးလုံးသတိေမ့သြားတာ
မဟုတ္တဲ့ခါး သူလုပ္သမွ်ကို
ျပန္မေျပာႏိုင္ေပမဲ့သိေနသည္။
" မင္းတစ္ေယာက္ထဲေတာ့
ဒီဂူထဲကထြက္လာႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး"
အနားကိုေရာက္လာတဲ့
သူက ခါးကိုတစ္ခ်က္စိုင္ၾကည့္ကာ
ေျမႀကီးေတြကိုတူသည္။
ခါးလဲထို႔အတူလက္နဲ႔ယက္တူးရင္း
စိတ္ထဲ တသ္ခါးမွမခံစားဖူးတဲ့
ခံစားခ်က္မ်ိဳကိုဝင္ေရာက္လာခဲ့သည္။
ထိုအရာက ရင္ဖိုလႈိက္ေမာဖြယ္ေကာင္းသလို႔
ၾကည္ႏူးဖို႔လဲေကာင္းေနျပန္သည္။
ႏွစ္ေယာက္တူတူ တူးေနရင္း
ခါးနဖူးမွစီးက်လာတဲ့ေခြၽးမ်ားကို
လက္ဖမိုးနဲ႔သာသုတ္ေပးတဲ့သူေၾကာင့္
ခါးမ်က္ဝန္းဝိုင္းေလးနဲ႔ေၾကာင္ၾကည္မိသည္။
တသ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္
အခ်ိန္အေတာ္ၾကာသိုက္ၾကည့္ေနၾကၿပီးမွ
ခါးမ်က္လႊာေလးခ်ကာ
ရပ္တန္႔သြားတဲ့လက္မ်ားကို
ျပန္လည္လႈပ္ရွားရင္း သူမျမင္ေအာင္
ခိုးၿပဳံးမိလိုက္ေတာ့သည္။
💜💜💜💜💜💜
part - 9ဆက္ရန္...
အလုပ္မအားတဲ့ၾကားက
ေမွ်ာ္ေနၾကမဲ့
ခင္ခ်စ္ဆုံးေတြအတြက္ၿပီး
သေလာက္ေလးေရးတင္ေပးလိုက္ပါတယ္..
အမ်ားႀကီးခ်စ္ေပးၾကပါ☺☺