on ayrılık

sekiz

Bir ölüme alışmak gibi
Geçecek birbirimize olan sevgimiz
insanın tek bir yüzü yoktur ki
Ya da tek bir geleceği
Taştan bir kutuda uyuduğumda
Beni acıtan karanlıkta
Düşünüp onsuz da olabileceğimi
Gecedir, rüzgarın ıslak sesi
Gözlerime karanlık dolduğunda
Çağırıp dargınlık meleğini.