Zach's Past
"I'm pretty sure I told you to live as quiet as a mouse without any fuss, that not even your breathing sound could be heard." A lady with the same face as the child, said.
The Queen's hateful gaze on the young Zachary seemed as if she was seeing a hideous bug. Those icy deadly gaze seeming like it wants to kick him to death was familiar to the child. It was the kind of gaze he always got from that palace.
"What was your purpose for acting like that?" she said pointing at the wooden sword that he is holding.
Zachary couldn't breathe right at his mother's aura. His lips started to tremble in fear.
His mother's voice threatened him when he just stood there without speaking a word.
"You better speak." she said.
Zachary felt the deadly aura to the point he felt goosebumps on his skin. He think he'll die when he doesn't give an answer.
"Well...... Um, that's...... ." because of him feeling nervous he unknowingly played with his thumbs bumping together. "I-I just want to learn........ Um, how to use swords."
The lady scoffed because of what the child said.
"Do you think you are worthy of even touching that wooden sword, you dirty little bug."
The child flinched from what he heard, he felt the stabbing pain in his heart as his own mother said those words to him.
"B-but mother_"
"Don't you dare call me mother!" His line was cut by her right away. "I shouldn't have give birth to you! Argh! You only give me bad luck whenever I see that monstrous face of yours!" Sinabi niya na parang nandidiri, pilit iniiwasang tignan ang peklat sa mukha ng kawawang bata.
The Queen called for her maid. "Get this child away from me, and don't forget to whip him 100 times."
Zachary was already used to it, he always get that whenever he bumped into his mother. But it doesn't mean that he was fine even though he experienced it a lot.
Despite getting harsh punishments, Zachary didn't stop his sword training until the day her mother died from a terminal disease. He was sent to war on the day of her mother's burial, he didn't even shed a tear nor feel sad when her mother died because he already didn't think of her as his mother anymore.
In the end, he got his first victory on his first war and the victory still continued on the next wars. That's why he got the name, "The Sand of Death"
End of Zach's Past
KHIONE'S POV:
All of us have gathered here in the palace's garden, it was huge with maze at the center.
"For today's event, we will held a simple game. Only the heirs can participate." The host of the event announced.
"But what if the heir is not yet announced? Like in our Kingdom." Rinig kong tanong ni Richard.
"Then you and your sibling can participate, this can also test your capabilities." Sagot ng host at muling ibinaling ang atensyon sa aming lahat. "You can fight with each other during this game, the first to leave the maze within 4 hours will receive this Goblet of Blue Flame. This is the ancient flame that never dies, if one of you has the fire ability then this will be a great use for you" she explained as she raise the Goblet with blue flame. "Be careful, you can either be killed by the maze or your enemy." She warned.
Lahat ay naging interesado ng malaman kung ano ang price, ilan rin sa kanila ay nagpakitang gilas na ipakita ang kanilang mga fire ability.
"Those nobles are from the Ortiz Kingdom." Zach said when he noticed that I was looking at them.
"So Ortiz Kingdom uses fire ability." I asked, still looking at the nobles.
"Yes, but only the heir's flame is blue that's why the guy yesterday is their heir." He rolled his eyes while explaining, that made me chuckle.
"He's so cute"
"Why are you laughing?" He asked, looking confused.
"You look like a child when you rolled your eyes." I said, trying to stop myself from laughing.
Pinisil niya ang pisngi ko at tinignan ako sa mga mata.
"You're laugh makes my heart beats fast." Ang kaninang pagpisil ay napalitan ng paghaplos. "I love you my Khione." He said and kissed my forehead.
Nabaling ang atensyon naming lahat sa malakas na tunog sa kinaroroonan ng grupo ng lalaki na nagngangalang Tober. Dumudugo ang kamay niya habang hawak hawak ang basag na baso, dali dali namang pinunasan at ginamot ng babaeng may pulang buhok ang kamay niya.
"What's with you Tober?" Rinig kong tanong niya sa kanya.
"Yeah, what happened to you bro? You hurt yourself, we still have to participate in the competition."
"Relax yourself Tober, Miracle is looking at our direction."
"She already said that she's not Miracle, Mandy. Tober, honey let me clean your wound."
"Oh shut up Thalia, you're only scared that Tober might get back with Miracle."
After what the other girl said, the two began to fight, buti na lang at pumagitna ang kakambal ng babae sa kanila para mapigilan sila.
"Stop it you two, you're only embarrassing yourselves." Suway niya.
Nawala ang atensyon ko sa kanila ng biglang humarang si Zach sa harapan ko.
"Stop watching them, it will only get your eyes tainted."
Tumango na lang ako bilang sagot at nauna ng naglakad papunta sa harap. Wala na rin akong narinig na ingay mula sa kinaroroonan nila kaya baka tumigil na sila.
"My dear participants, go to your respective positions to start the contest."
Dahil sa sinabi ng host ay kanya kanya kaming pumunta sa mga pwesto namin.
Wala sa tabi ko si Zach dahil sa inarrange kami in an alphabetical order.
Nasa left ko si Richard at nasa right side ko naman yung Tober.
(Zach, Noble, Mardy, Noble, Thalia, Layne, Noble, Noble, Noble, Noble, Tober, Khione, Richard, Alexander)
"Goodluck sister." Sabi ni Richard sakin.
But before I could give a respond, tumunog na ang hudyat na kailangan na naming magpunta sa mga nakasarang pintuan ng maze. Kanya kanya kami ng pintuan na papasukan, kumaway ako kay Zach habang unti unti kaming naglalakad sa mga pintuan na naka-assign para sa amin.
Nang nasa harapan na ako ng pintuan na para sa akin, muli akong lumingon kay Zach, at ganun rin siya sakin. Halos mabingi ako sa katahimikan na bumalot sa akin. Tirik ang sikat ng araw sa bughaw na langit na nasa itaas ko at nakapaligid sa akin ang katahimikan ng maze na gawa sa mga vines.
Lumipas ang ilang minuto bago ko nagawang tumapak sa lupang nasa harapan ko. Pagkatapak ng parehong paa ko, isang malakas na hangin ang sumalubong sakin. Tumagal lang ito ng ilang minuto kaya nagpatuloy na ko sa paglalakad.
Hindi ko alam kung saang direction mag uumpisa dahil sa maraming passage na papasukan. Kailangan kong maging masuri sa pagpipili dahil hindi ko alam kung sino ang una kong matatagpuan, kakampi ba o kaaway.
Tirik na tirik ang araw dahil malamang ay magtatanghali na. Tiniis ko ang init ng araw at nagpatuloy sa paghahanap kay Zach, and as much as possible we'll never hunt anyone down unless provoked.
Bigla akong tumigil sa paglalakad nang may maramdaman na gumalaw sa paligid. Something in the maze started to move frantically- mabilis at pwersahan. Naging alerto ako at pinakiramdaman ito, lumingon ako sa kaliwa ko. Bahagyang gumalaw ang ilang mga vines sa papasok na direksyon na iyon. Halos ilang metro pa mula sa akin, napakalayo nito kung tutuusin. Nagpatuloy lang ang pag galaw pero hindi ito papunta sa akin o kahit saan. As if it was stuck on that certain place, kumunot ang noo ko pero hindi ko inalis ang pagiging alerto ko. Lumipas ang ilang minuto at huminto ang pag galaw. Bumalik sa pagiging tahimik ang paligid.
"What the hell was that?"
Pinag isipan ko ang susunod kong gagawin. Nagsimula akong maglakad papunta sa direction ng ingay at bawat pag apak ko sa lupa ay sinisigurado kong handa ako kung sakaling may umatake sa akin.
Nakarating ako sa mismong tapat nito at walang nangyari. Isang kakaibang ingay lamang ang narinig ko, bumaba ang tingin ko sa vine sa ibaba at doon ko napagtanto ang nangyayari. Isang bud ng bulaklak ang tumubo dito, iyon siguro ang ingay na narinig ko kanina. Maya maya ay unti unting gumalaw ang mga vine at may mga bud din ng bulaklak na lumitaw. Pamilyar sa akin ang itsura ng mga bud na ito pero hindi ko matandaan kung ano. Lalapitan ko sana ito nang biglang bumuka ang mga bud, mula sa mga ito ay may lumabas na kulay berdeng usok. Nang makita ko na ang nagbloom na itsura ng bud ay doon ko lang napagtanto kung anong bulaklak ito.
"Nightingale flower" ang salitang lumabas sa bunganga ko.
I ran away immediately because I know how high the level of poison the smoke in that flower contains. It's so deadly that the moment you inhale it can instantly kill you in a minute.
Hindi lang dito nagtatapos iyon, tila hinahabol ako nito dahil sa mga bud na mabilis na tumutubo sa mga nadadaanan ko at mabilis rin ang pagbuga nito ng usok. Agad akong pumasok sa kanang bahagi ng maze, nakahinga ako ng maluwag nang mapansin ko na hindi na tumutubo ang mga bud sa kinaroroonan ko. Agad akong gumawa ng ice barrier para hindi pumasok ang usok sa kinaroroonan ko.
Muli akong nagpatuloy sa paglalakad hanggang sa makarating ako sa bahagi ng maze na puno ulit ng bulaklak, pero hindi na ito katulad ng kanina. Kulay pula ito na hugis bilog, nakakalat ito sa lupa na katulad ng sa mine bombs pero ito ay flower version.
Napahampas na lang ako sa noo ko dahil sa mga bulaklak na ito. Ang mga cherrybomb flowers ay parang katulad ng mine bombs na pag once natapakan mo ay agad sasabog. Wala na kong ibang madadaanan bukod dito dahil diretso lang ang daanan na ito, nasa dulo nito ang dalawang papasok na daan. Kung babalik naman ako ay mamamatay lang ako sa usok ng Nightingale flower kaya wala akong magagawa kundi ang daanan ang mga bulaklak na ito.
Dahan dahan at maingat kong iniwasan ang mga cherrybomb flowers, dahil konting pagkakamali lang ay maari akong mawalan ng paa sa pagsabog nito.
Nasa gitna ako ng paglayo sa mga bulaklak nang mapansin ko ang isa pang bagay. I whip my head to the side at agad na umilag nang isang lava ball ang bumulusok sa direction ko. Napakurap ako dahil sa bilis ng pangyayari. Saan nang galing yon? Nilibot ko ang tingin sa paligid hangang sa bigla akong napatingin sa kaliwang passage.
"Shit!"
Isang lava ball nanaman ang muling bumulusok sa akin. Naaninag ko ang isang babaeng nakatayo sa harap ng kaliwang passage, habang unti unting bumubuo ang lava ball sa kamay niya.
Tinignan ko ng maigi ang babae, nang maaninag ko kung sino iyon ay agad akong tumakbo paalis sa mga bulalak habang iniiwasan ang mga ito. Nakilala ko siya agad dahil sa pulang buhok nito. Siya lang naman ang kasamang babae nung Tober na nakaaway ng kasama nilang babae na may kakambal kanina.
Maya maya ay naghagis ulit siya ng lava ball sa direksyon ko, mabilis ko itong naiwasan at nagpatuloy parin sa pagtakbo. Hindi ko magawang umatake sa kanya dahil sa mga cherrybomb sa paligid ko, konting pagkakamali lang ay maaring sumabog ang mga ito. Patuloy siya sa pagbabato sakin ng lava ball na agad ko rin naiiwasan, hanggang sa isang malaking lava ball ang ibinato niya sa akin. Gumawa ako ng ice ball para pang counter attack sa lava ball niya.
Nagsalpukan ang atake naming dalawa at akala ko ay doon na nagtatapos iyon pero sa likod ng malaking lava ball niya ay may kasunod pala itong maliit na lava ball na papunta sa akin. Umiwas ako ng bahagya na sanhi ng pagkawalan ko ng balanse, muntik ko ng matapakan ang isang cherrybomb. Mabuti na lang at mabilis akong nakagawa ng ice sword at yun ang ginawa kong tungkod.
"You should have died Miracle, why did you come back?" Mahinahong sabi niya pero sa tonong iyon ay may tinatagong galit.
Inayos ko ang pagkatayo ko at tumalon paalis sa mga cherrybomb dahil sa maliit na lang ang distansya ko sa lupa na wala ang mga ito.
"What are you talking about?" Tanong ko sa kanya nang makalampas na ko sa mga bulaklak.
"I know you are Miracle because of that shitty ability of yours." Inis na sabi niya at muling bumuo ang lava ball sa kamay niya. "Even if you change your eye color and your hair, you are still Miracle."
Hindi siya akmang aatake, pinag aaralan niya din ako tulad ng pag aaral ko sa galaw niya.
"I don't know what you're talking about." Sagot ko, dahil hindi ko naman talaga alam kung anong sinasabi niya.
"I won't let you take Tober away from me." Unti unti siyang ngumiti, habang nilalaro ang lava ball sa palad niya. "Because right now you will die from my hands, I will burn you alive!" Sigaw niya at muling naghagis ng lava ball na agad ko rin namang iniwasan. I raised my hand and as I fisted my knuckles a large amount of ice spikes appeared in the sky, aiming at her. And before she could even react, the ice spikes rapidly plummet-shaking the ground.
"Y-you crazy lunatic!" Hirap siyang bumangon dahil sa mga sugat na natamo niya mula sa mga ice spikes ko. "You won't get away with this!" She gritted her teeth.
I only blinked at her throwing a fuss in front of me.
Naglakad ako papalapit sa kanya, nakaluhod siya at hindi makatayo dahil sa ice spike na nakatusok sa binti niya.
"Sorry to say this but, you can't beat me." I said and knocked her out.
***
KillerKnight