'' I guess, hindi na niya ako kailangan.'' – Joshua Kigs
Allison's POV*
'' Good morning, everyone.'' Hyper kong sabi nila dad and mom.
'' Morning din princess.'' Sagot naman ni mom sa akin at si dad naman ay tumango lang sa akin.
'' where's ate?'' tanong ko kay mom. Kasi di ko nakita si ate these past few days sa bahay.
'As usual busy, kaya walang time kay Liam kaya ayun as expected nagtatampo.'' Sagot naman si mom sa akin.
''ahh okay?''
"Because of her hectic schedule, laging pagod umwi ang ate mo. Napapabayaan na niya ang sarili niya. Mabuti nalang 'yang kuya Liam mo naiintindihan niya si Jennine." Sambit naman ni dad sa amin habang sumisipsip ng kape.
" Tulad sayo, laging late na umuwi.' agad naman sabi ni mom sa kanya.
" Iba naman sa akin at ni J------
''WHATEVER'!'' galit na sabi ni mom with matching rolled eyes pa.
Nakakatawang pag masdan silang dalawa na nag-aaway sa maliit na bagay. Tinanong ko lang naman kong nasaan yong ate ko.
Hayyyyss.
'' Mom and dad, I have to go.'' Sabi ko sa kanila.
''sure dear, take care okay?'' mom said.
Fast forward*
Nandito na ako sa school, lahat ng tao sa school ay busy sa pag prepare para sa Nutrition Month. Pumunta na ako sa classroom namin. Guess what? Busy din sila sa pagprepare sa booth each grade level is my isang booth na gagawin. Ang napili namin na booth is radio broadcasting Booth.
"Hi! Allison ready kana ba para bukas?'' sabi ng president namin.
''Little bit, hehhehe'' sagot ko namin sa kanya.
''Kaya mo yan Allison. Ikaw pa.'' sabi niya sa akin. Ngumiti lang ako sa kanya.
''President kong may kailangan ka sa booth natin, sabihin mo lang ako. I'm willing to help.'' Ngiting kong sabi sa kanya.
"Sure. But for the meantime mag relax ka diyan muna baka tawagin kayo para sa practice.'' He said and left me.
Umupo lang ako dito. Tingin-tingin lang ako sa kanila while there are busy preparing the booth. Wala akong makita na Kigs maski yong anino man lang.
Nasaan na kaya yon?
''Ahhmm Allison tulungan mo nga ako dito mag set up.'' sabi ng isang classmate ko.
Tumango ako at pumunta sa kinaroro-onan niya habang naglalakad ako ng biglang
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
*tooogshhhhhh*
.
.
.
.
''Aray ko!'' daing ko.
Lahat sila ay tumigil sa kanilang ginawa at dito nakatingin sa akin na nakasampak sa sahig. So, embarrass!
Shit! naka heels pa naman ako.
'pffttttt* Pffttt*'
Pagtingin ko lahat ng mga kaklase ko ay nagpipigil ng tawa. Pati ang kaibigan ko ay nagpipigil din tawa. Lalo na si Ian namumula na sa ka pipigil nang tawa.
Lord kunin muna ako ngayon please. Nakakahiya eh!
Wala bang tutulong sa akin? Yoooohoooooo
Tatayo na sana akoo nung may naglahad sa kanyang kamay para tulungan ako sa pagtayo ay no other than si ................................................
.
.
.
.
.
Earon.
''thanks, Earon.'' Sabi ko sa kanya.
Ngumiti lang siya sa akin at
''Allison okay ka lang ba?'' alalang tanong ni Jo-ann sa akin.
''Yeah! I'm fine'' sagot ko sa kanya na nakasmile.
''are you really sure, okay ka lang Allison?'' siguradong tanong ni Mr. President sa akin.
'' yes, Mr. president don't you worry.'' Sagot ko sa sakanya.
''Ms. Ganda bat ba kasi hindi ka nakatingin sa dinararaan mo? Pffffftt*'' tanong ni Ian habang pinipigilan pa rin niya ang kanyag tawa.
Graveh! Di makamove-on?
''Ian, yong mukha mo kaya yong inud-nud ko sahig?'' sirkastikong tanong naman ni Jessa ni Ian.
''HEHHEHE, sorry na bebe------ARAY!''
''Masakit?''-Jessa
Tumango naman si Ian at tumahimik na.
Hindi ko pala namalyan meron pa lang wire na nakalatag sa floor namin at medyo madilim din dahil lahat ng bintana naman ay tinakpan ng kurtina para maging dim din ang radio broadcasting booth namin at dahil doon yong isang takong ng heels ko ay na shoot sa mga nakalatag na wire. Napabaling agada ako sa tanong ni Ian kay Earon.
''Dude bat ngayon ka lang?'' tanong ni Ian ni Earon.
''Napa------------
''EARONNNNN!''
Lahat kami napatingin sa kabilang banda nang may tumawag sa pangalan ni Earon.
0___0 ganiyan ang reaction naming lahat ng makita naming kung sino ang tumawag sa kaniya.
A gorgeous outsider girl.
Lahat kami natamimi sa ganda niya, especially boys, hindi matanggal ang kanilang tingin dito sa babaeng ito lalona si Ian hindi matanggal ang tingin niya ni Unknown girl . Lumapit siya sa amin ay este kay Earon pala, na katabi ko.
''Na iwan mo itong earbuds mo sa sasakyan ko.'' Sabi ni unknown girl.
Infairness bagay sila. Ayyieeee!
"SASAKYAN?"- kunot noon na tanong ni Earon sa magandang babae. Palipat lipat lang ang tingin naming sa kanilang dalawa.
''Ahh! Yes.'' Ngiti niya kay Ian.
''What's you're name pretty girl?'' tanong ni Ernan naman. Napairap naman si Angel, halatang nagseselos.
''I'm Joefe.'' Sagot naman niya.
''oow! What a beautiful name just like you. By the way I'm Carl.'' sabat naman ni Carl.
Ngumiti lang siya at inabot niya ang earbuds kay Earon.
''Thanks.'' yan lang ang sabi ni Earon sa kanya hindi pa naman ngumiti.
''Ahhm, by the way I'm Allison this is my friends-------"
''Jessa.''
''I'm Angel.''
''I'm Jo-ann.''
''I'm Ian at your service.'' Sabi ni Ian with matching bow bow pa.
''Hi! Ernan Here.'' Sabi ni Ernan with halik pa sa kamay. In a second thought, napairap na naman si Angel. Iban a talaga 'tong irap ni Angel nangangamoy selos. HAHHAHA
''Nice meeting you all.'' Sabi niya na nakangiti pa.
''By the way where is Kigs?'' dagdag pa niyang sabi habang sinusuri ang boung classroom namin.
Bat kilala niya si Kigs? Sino ba siya? Ka ano-ano bai to ni Taas?
'' we don't know kanina pa naman siya tinatawagan, pero di naman niya sinasago.'' Sagot naman ni Ian sa kanya.
''Ah! Okay.''
''Wait! Bat mo siya kilala? At ka ano-ano mo siya?'' tanong naman ni Angel sa kanya habang naka cross arms pa.
"Well, his my----------------
''JOEFE MARIEEEEEEE.''
Agad naman kami napatingin sa pituan kong sino ang sumigaw.
''Captain/Taas?'' sabay naming sabi habang nakatingin kami kay Kigs.
Habang si kigs naman ay galit na galit na tuming kay Joefe.
''WHAT ARE YOU DOING HERE?'' galit na sigaw ni Kigs kay Joefe. Lahat ng kaklase ko ay pinanood ang nagagalit na Kigs.
At si Joefe naman ay halatang mangiyak-ngiyak na.
'' Sinasa-uli ko lan-----------
Hindi natapos ang sasabihin ni Joefe nung hinila siya ni Kigs palabas ng classroom.
''Kigs nasasaktan si Joefe, wag mo naman hilahin siya.'' alalang sabi ni Ian.
''ITS NONE OF YOUR BUSINESS IAN.'' Galit na sagot naman ni Kigs kay Ian.
Nakalunok ba itong isang kilo na sili? Bat sobrang galit siya kay Joefe? Ka ano-ano ba ito sa kanya?
''It's my business Kigs, kasi pumunta siya dito para ibalik ang earbuds ko na, naiwan ko sa sasakyan niya. So let her go.'' Seryosong sabi ni Earon sa tabi ko. Lahat sila napatingin kay Earon at si Kigs naman ay tumingin sa kanya na nakakunot noo.
"Sasakyan? At bat napunta ka sa sasakyan niya?'' Sabi niya at sabay turo kay Joefe.
''Kasi------
''SHUT UP! IM NOT TALKING TO YOU JOEFE!'' Singhal niyang sabi kay Joefe. Habang si Joefe naman ay nakayuko lang.
Anong problema ng lalaking ito? Kong galit siya sa mundong ito wag niya idamay ang ibang tao.
Somosobra na siya.
'' CAN YOU JUST CALM DOWN FIRST AND LET THEM EXPLAIN, JOSHUA KIGS. NASASAKTAN AT PINAPAHIYA MO PA YONG TAO!'' Galit kong sabi sa kanya.
Agad naman siyang natauhan at binitawan niya si Joefe.At tumalikod at lumabas ng classroom. Hahabulin ko sana si Kigs ng pigilan ako ni Ernan.
''Give him space."
I nodded.
Agad naman kami lumapit kay Joefe na nakayuko lamang.
''Okay ka lang?'' tanong ko sa kanya.
''Yeah, I'm fine. So, I have to go guys, nice meeting you all'' ngiti niyang sabi at aakmang tatalikod ng pigilan siya ni Earon.
''Ihahatid na kita.'' Plain niyang sabi kay Joefe.
''Bu----''
''No more buts. Okay?''
Tumango lang siya. Tumingin naman si Earon namin at tumango lang kami bilang sagot. Lumakad na sila papuntang labas ng sumingaw si Ian ng.......
''WAIT! JOEFE, KA ANO-ANO mo BA SI KIGS?''
Lahat kami ay naghihintay sa sagot ni Joefe.
And then she smiled and say
.
.
.
"HE'S, MY COUSIN."
''Oh! Hindi ko alam na may magandang pinsan pala si Captain. Haay ang ganda niya talaga.." sabi ni Ian at parang nagde-daydreaming pa ang kumag. Well, hindi ko naman siya masisisi dahil totoo namang maganda si JOEFE.
Iba talaga ang dugo ng mga Wu, lahat silay magaganda't gwapo. NAOLLLLLLL!
''saan ang maganda doon, alam ko naman may tinatago din yong budhi. Dzahhhh!'' sabi ni Jessa sabay irap. Tinignan naman siya nang nakakaloko tingin ni Ian.
''wait, nagseselos ka ba?'' tanong ni IAN while wearing his-oh-teasing smile.
Umarap naman si Jessa sa kanya, ''huh! Ako? Magseselos? Hell no!'' sabi niya kay Ian.
''aminin mo na lang kasi babe, pakipot ka pa jan. alam ko namang mahal mo ako eh!''
Lumapit si Jessa kay Ian at tinignan ito ng seryoso, ''Look, Ian hindi ko alam kong sira ulo ka ba or makapal lang talaga 'yang mukha mo. Ito lang ang masasabi ko sayo, wag kanang umasa na mamahalin kita dahil NEVER. EVER. IN. MY. WILDEST. DREAMS.' At nagwalkout.
Naiwan si Ian na nakatulala habang nakatingin kay Jessa naglalakad papalayo.
Lumapit si Ernan at tinapik si Ian sa balikat, sabay sabing, ''okay lang yan bro.''
At bumalik na sa kanilang Gawain.
''ATTENTION TO ALL REPRESENTATIVES IN EVERY SECTION, KINDLY PROCEED TO THE AUDITORIUM FOR THE REHEARSAL. THANK YOU!''
Narinig namin ang boses galing sa speaker.
Tumingin ako sa mga kaklase nagbabakasakaling makita ko si taas, pero hindi ko siya nakita. Saan na ba iyon nagpunta?
"allisson, hinahanap na kayo ni ms. Marian. Kayo na lang ni Kigs ang wala doon."' Shit! nasaan ka na ba taas? Malilintikan talaga kita pag nakita kita.
"'sige, hahanapin ko muna si kigs. Teka, nakita mo ba siya?"' umiling ang isa sa kaklase
namin kaya tinanguan ko na lang siya at nagmamadaling pumunta sa labas para hanapin si Taas.
Napadpad ako sa may garden at ayun! Walang hiya, may pahingahinga pa siyang nalalaman ah! Makikita niyo ba naman na nakahiga sa damuhan at nakaheadset pa.
Agad ko siyang pinuntahan at walang pasabing kinuha ang headset sa tenga niya, "'the fvck!'' sigaw niya at napabangon. Tinignan ko siya ng masama.
'' wow! Nahiya naman ako sayo Taas hindi mo ba nakita mga kaklase natin na busy sa paghahanda para bukas tas ikaw nandito nagrerelax? Tss."' Sabi ko sa kaniya.
Hindi niya ako pinansin, he just stood up at walang sabi sabing naglakad, nandilim ang paningin ko sa kaniya. ABA ABA! Iniwan lang ako dito, ang sungit talaga ng lalaking 'to, bakit ba maraming nagkagusto sa kaniya e sa totoosin nga ang sungit at ang suplado nga niyan e!
"Hoy Taas! Huwag mo nga akong talikuran! Ang bastos mo talaga! Hoooy----------" napatigil ako sa paglalakad ng bigla siyang humarap sa akin.
"Can you just shut up? You're so annoying." He said at tumalikod na sa akin.
Hayop 'tong lalaking 'to! Sinundan ko siya.
"Huwag mo akong ma english English diyan--------------"
Napatigil ako sa pagsalita dahil narinig naming tumunog ang phone niya at isa pa nabangga ako sa matigas niyang likod. ARRRGGGHHHH ANG SAKIT HUH!
"Oh?'
Wala talagang manners tong lalaking to hindi man lang marunong mag hello, aray ko yung noo ko. Nakinig lang ako sa kaniya habang hinihimas ko ang noo ko.
"What?!' nagulat ako sa sigaw niya. I saw his forehead creased.
Ano kayang nangyari? Bakit siya sumisigaw?
Nakita ko na inipit niya ang dalawang sulok ng daliri sa mata niya, obvious na may problema. ANo kaya? May nangyari kaya?
"where's Joefe?" he asked.
Luh? Bakit napunta si Joefe sa usapan?
"What? W—whe-where is she? God! That girl. Aissh!' sabi niya at mas lalo lang kumunot ang noo niya at makikita mo talaga na galit siya at parang nag-alala.
"Okay, I'll be there." Ýan aang huli niyang sinabi bago niya binaba ang tawag at nagulat ako ng tatalikod n asana siya at aalis, kaya bago pa siya makaalis ay pinigilan ko na siya. Inis niya akong tinignan.
"What???'
"saan ka pupunta?" tanong ko sa kaniya. Baka kasi iwanan ako nito e.
"May pupuntahan ako." Napakunot ang noo ko.
"Huh? Hindi pwede paano ýung rehearsal natin? Kailangan tayo doon!"sabi ko sa kaniya.
Tinignan niya ako ng seryoso, "this is more important." Sabi niya at aalis na naman sana siya pero humarang ako sa daraanan niya, kaya naphinto siya at tinignan niya ako ng masama.
"kigs---------" he cut me off,
"Get out of my way." He coldly said kaya napaatras ako nakita ko na naman kasi ang lamig ng tingin niya. Pero? Paano na ýong rehearsal? Baka kasi pagalitan kami nito e!
"ATTENTION TO JOSHUA KIGS WU AND KAIJANE ALLISON BAI KINDLY PROCEED AT THE AUDITORIUM." Narinig namin sa speaker na tinawag kami. Shit shit!
"Kigs hinahanap na--------------"
He sighed at hinawakan ako sa balikat, "Look Alisson, I have things to do and this is really important. So, I can't go to the rehearsal." he said.
Hinawakan ko ang t-shirt niya, "But Kigs-------------"
"CAN'T YOU UNDERSTAND?! I SAID I CAN'T GO, I HAVE IMPORTANT THINGS TO DO AND THIS IS MORE IMPORTANT THAN JOINING THAT FCKING REHEARSAL! IF YOU WANT TO GO THERE THEN GO BUT DO NOT EXPECT ME TO GO WITH YOU!" he shouted and he left me there unable to move.
Dahan dahan Kong tinignan ang likod niyang papalayo, hindi ko alam pero nasasaktan ako. Hindi dahil sa sinigawan niya ako kundi dahil sa sinabi niya may pasabi sabi pa siya na kaya siya sumali ng dahil sa akin.
Tssk!
Ang SAKIT niya magsalita ngayon huh!
At ako naman ngayon dito nag aasume din.
Hindi ko alam pero may tumulong luha sa mga mata ko. Agad ko itong pinahid baka may makakita pa sa akin, pero walanghiyang luha 'to hindi man lang huminto, patuloy parin siya sa pag-agos.
I was about to wiped it when I saw a hand in front of me handing a handkerchief and there he goes, I saw no other than.
"Earon...." 'yan lang ang nasabi ko.
"Earon..." Wala na lang akong ibang bukambibig kundi Earon Earon.
Nagulat ako ng bigla niya akong hinila at niyakap, narinig ko pa ang tibok ng puso niya. His heart is beating so loud.
"Don't worry, for now. Ako muna ang partner mo." nagulat ako sa sinabi niya kaya kumalas ako sa yakap at tinignan siya pero ngumiti lang ito.
Mabuti nalang talaga nandito si Earon, laging nandiyan para sa 'kin.
Kigs' POV
It wasn't my attention to hurt her but you can't blame me, I was just nervous for my younger brother.
Okay, the one who called me earlier is Manang Flor and she said na inatake na naman si Zack sa asthma niya and damn Zack forgot his inhaler.
Si Joefe ang inatasang magbantay ngayon Kay Zack sa school niya but shit! Sabi ni Manang Flor na umalis daw si Joefe.
Arggghhh!
Pagkadating ko sa bahay ay nandoon na si Zack, nakasinghot sa inhaler niya. Agad ko siyang nilapitan.
"Kuya.." he said.
I bend my knees para magkapantay kami, "Are you okay now? I'm worried about you." I said to him.
"I'm fine now, Kuya." he said.
"What I told you is don't forget your inhaler, so if the time that your asthma attack again you can prevent it. Zack, Mom and Dad are not here and as an older brother it's my responsibility to take care of you. You're my responsibility." Sermon ko sa kaniya. Kinulbit ako ni Manang Flor at sinabing huwag ko ng sermonan si Zack.
I just sighed and sat beside him, "Ikaw lang ang nag-iisang kapatid ko kaya ayokong may mangyari sayo. So, stop being stubborn, okay?" I said.
He nodded, "Opo, Kuya." he said.
Ngumiti ako, "Good." at ginulo ko ang buhok niya.
"Ahmm, Kuya?" he asked.
"Hmm?
" "Why are you still here? You don't have a class?" he asked.
Puchaa!
Oo nga 'yung rehearsal, kailangan Kong umattend baka kasi mapahiya pa si putot doon.
Shit! Muntik ko ng makalimutan.
Agad akong tumayo, "Now that you're okay, I'll be heading back to the school. Okay?"
Tumango siya,
"Okay, you can go now. Based from your reaction seems like you're into something important." he said.
"Exactly. Okay gotta go kiddo." I said at ginulo ko ulit ang buhok niya, tumingin ako Kay Manang Flor.
"Ikaw na po bahala sa kaniya, Manang." sabi ko kay Manang Flor, ngumiti at tumango si Manang kaya kaagad akong lumabas ng bahay at pinaharorot ang sasakyan ko pabalik sa Campus.
Pagkapark ko ng kotse, tumakbo ako kaagad papuntang Auditorium baka hindi pa sila tapos.
Upon running, I looked at my watch and fvck!
Ilang minutes nalang ang natitira bago matapos ang rehearsal, binilisan ko ang takbo ko.
Pagkadating ko sa Auditorium agad akong napahinto sa tapat ng entrance ng Audi hindi dahil sa nakaabot ako o na late ako, kundi dahil sa nakita ko.
I hate to admit, but from what I've seen, I can feel my heart ache. I'm not late for the rehearsal, I'm too late to be his partner.
I saw them at the stage together, plus I heard this,
"Omoooo bagay silaaaaa!"
"Kyaaaah Earon at Alisson!"
"Infairness may chemistry sila!"
I looked at them, hindi ko alam pero mas lalong sumakit ang parte ng dibdib ko ng makita ko silang nagyakap sa harapan ng maraming tao.
Maririnig mo ang hiyawan ng mga students dito sa Audi. My hands turn into fist, nandilim ang tingin ko sa kanilang dalawa.
But in the second thought, it's my fault because I hurt her a while ago, and there it goes his shing armor, Earon.
Hm!
Ang sarap suntukin ni Earon ngayon sa totoo lang pero hindi ko 'yon magagawa dahil alam kong ako ang may kasalanan.
Bago pa nila ako Makita dito, I turned my back immediately.
Pero noong nasa pintuan na ako nilingon ko sila ulit at nakita kong ngumiti si Alisson Kay Earon,, halatang masaya siya dahil kasama niya si Earon.
Fvck!
Why is it I feel this way? Bakit ako nasasaktan?
No no! This can't be. I looked at her and sighed,
"I guess hindi na niya ako kailangan."